Galena

Galena
Kategoria  II  : siarczki i siarczki
Przykładowe zdjęcie artykułu Galène
Galena
Generał
Nazwa IUPAC Siarczek ołowiu (II)
numer CAS 12179-39-4
Klasa Strunz 2.CD.10

2 SIARCZKI i SULFOSOLTY (siarczki, selenki, tellurydy; arsenki, antymonydy, bizmutydy; sulfarsenity, sulfantymonity, sulfbizmutyty itp.)
 2.C Siarczki metali, M: S = 1: 1 (i podobne)
  2.CD Z Sn, Pb , Hg itp.
   2.CD.10 Altaite PbTe
Space Group F m3m
Point Group 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Galena PbS
Space Group F m3m
Point Group 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Clausthalite PbSe
Space Group F m3m
Grupa punktowa 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Alabandyt MnS
Grupa przestrzenna F m3m
Grupa punktowa 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Niningerit (Mg, Fe ++, Mn) S
Grupa przestrzenna F m3m
Grupa punktowa 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Oldhamit (Ca, Mg, Fe) S
Grupa przestrzenna F m3m
Grupa punktowa 4 / m 3 2 / m
   2.CD.10 Keilit (Fe, Mn, Mg, Ca , Cr) S
Grupa przestrzenna F m3m
Grupa punktów 4 / m 3 2 / m

Klasa Dany 2.8.1.1

Siarczki i siarczki
2. Siarczki, w tym selenki i tellurki
2.8.1 Grupa Galena
2.8.1.1 PbS galena

Wzór chemiczny Pb S   [polimorfy]
Identyfikacja
Forma masy 239,3 ± 0,1 amu
Pb 86,59%, S 13,4%,
Kolor odmiany szare, czasem zmatowiałe
Klasa kryształu i grupa przestrzenna Heksakizoktaedryczny
Fm 3 m
System kryształów sześcienny
Sieć Bravais wyśrodkowane twarze F
Macle zgodnie z prawem spinelu {111} oraz w lamelach na {114}
Łupliwość doskonały pod adresem { 001 }, {010}, {100}
Złamać podskórny
Skala Mohsa 2.5
Linia ciemno szary
Blask metaliczny
Właściwości optyczne
Fluorescencja ultrafioletowa każdy
Właściwości chemiczne
Gęstość 7,4 - 7,6
Rozpuszczalność powoli szlifowane. w HCl ;

rozpuszczalny w HNO 3

Właściwości fizyczne
Magnetyzm Nie
Radioaktywność każdy
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Galeny gatunek mineralna składa się z siarczku ołowiu o wzorze PbS ze śladami innych pierwiastków chemicznych: Ag , Bi , As , Te , Cu , Zn , Cd , Fe , As , Sb , Mo , Au , gdy istnienie wielu odmian . Tworzy szereg z klausthalitem .

Historia opisu i nazw

Etymologia

Z łacińskiej galeny i greckiego galenu „ruda ołowiu”. Zacytował go Pliniusz Starszy już w 77 roku. Pierwotnie określenie to galena oznaczało wszystkie minerały ołowiu, nawet żużel do wytopu. Pliniusz również używał tego terminu głównie do określania stopionego żużla ołowianego, podczas gdy obecnie termin ten określa tylko naturalną wersję siarczku ołowiu.

Synonimia

Terminem rozpoznawalnym na całym świecie jest „galena”, a nie galena, która jest tylko francuskim synonimem.

Istnieje wiele synonimów tego minerału:

Charakterystyka fizykochemiczna

Mieszanka, odmiany i pseudomorfoza

Mieszany

Odmiany

Pseudomorfoza

Krystalochemia

Zgodnie z klasyfikacją Dany galena jest liderem w grupie minerałów o tej samej grupie przestrzennej Fm 3 mi tej samej strukturze izometrycznej o wzorze ogólnym AX.

Zgodnie z klasyfikacją Strunza należy do grupy 2.CD.10, czyli do grupy siarczków i siarczanów (2) zawierających metale io wzorze AX (2.C), takich jak cyna , ołów czy rtęć. (2.CD).

Grupa 2.CD.10 według klasyfikacji Strunza
Minerał Formuła Grupa punktów Grupa kosmiczna
Altaïte PbTe m 3 m Fm 3 m
Alabandite MnS m 3 m Fm 3 m
Klausthalit PbSe m 3 m Fm 3 m
Galena PbS m 3 m Fm 3 m
Keilite (Fe, Mn, Mg, Ca, Cr) S. m 3 m Fm 3 m
Ninerit (Mg, Fe, Mn) S. m 3 m Fm 3 m
Oldhamite (Ca, Mg, Fe) S. m 3 m Fm 3 m

Zgodnie z klasyfikacją Dany galena znajduje się w klasie siarczków (klasa 2) o wzorze A m B n X pgdzie stosunek (m + n): p wynosi 1: 1 (2,08), a dokładniej w grupie galeny (2,08,01). Ta grupa zawiera, oprócz członków grupy 2.CD.10 klasyfikacji Strunza, minerały borowskit, Pd 3 SbTe 4i kryterium (Pt, Pb) Bi 3 (S, Se) 4-x (x ~ 0,7).

Krystalografia

Depozyty i depozyty

Gitologia i powiązane minerały

Galena jest najbardziej rozpowszechnioną rudą ołowiu.

Złoża Galeny (dawniej „srebrny ołów”) często zawierają znaczne ilości srebra jako zanieczyszczeń i dlatego od dawna są ważnym źródłem tego metalu . Ich eksploatacja jest źródłem zanieczyszczenia środowiska i częstą przyczyną zatruć ołowiem .

Jest to jeden z najbardziej powszechnych siarczków w hydrotermalnych osadów , związane z pirytu , chalkopiryt i sfalerytu (związku znanego jako „BPGC”: blenda , piryt, galeny, chalkopirytu). W niskiej temperaturze ołowiu - cynku złoża , jest normalnie związane z chalkopirytu , sfaleryt , markasyt , kalcytu , dolomitu i kwarcu . Geneza magmowa i osadowa jest znacznie rzadsza.

Złoża produkujące niezwykłe okazy

Na całym świecie jest wiele złóż. Złoża Galeny znajdują się w Kanadzie , Niemczech , Australii , Belgii , Wybrzeżu Kości Słoniowej , Szkocji , Hiszpanii , Stanach Zjednoczonych Ameryki ( Missouri , Illinois , Iowa , Kansas , Oklahoma , Kolorado , Idaho , Utah , Montana i Wisconsin ), Gambii , Francji , Włochy , Meksyk , Rumunia , Bułgaria i Zjednoczone Królestwo ( Gloucestershire ).

posługiwać się

Galena użyto rudy z ołowiu w starożytności (min. - 3000 BC) i w postaci czarnego barwnika (z węglanem , co daje białe prowadzenie , to w przeciwieństwie do bardzo Biel na). Od zawsze odgrywał ważną rolę w historii ludzkości, ponieważ jest prawie jedynym źródłem ołowiu na Ziemi. Był również używany w starożytnym Egipcie do wyrobu kohl , makijażu oczu.

Galena jest jedynym siarczkiem ołowiu o znaczeniu gospodarczym.

Jest to minerał, który łatwo się topi, dając żółtą krwinkę litu (tlenek ołowiu). Rozpuszcza się tylko na gorąco w kwasie solnym , wydzielając siarkowodór. Jest głównym źródłem ołowiu, który jest z niego wydobywany poprzez prażenie w celu usunięcia siarki, następnie kalcynację w celu oddzielenia go od tlenu powstałego w poprzedniej operacji, a na końcu rafinację termiczną lub elektrolizę . Wszystkie te operacje umożliwiają również odzyskiwanie metali szlachetnych w odpadowej galenie.

Galeria

posługiwać się

Fałszywe geody galeny

Galena ma tę szczególną cechę, że bardzo łatwo dzieli się na pseudo-sześcienne kawałki. Wnętrze geody kwarcowej można łatwo przykleić i posypać rozłupanymi kawałkami galeny, uzyskując „galenową geodę” o najlepszym efekcie.

Istnieją nawet sztuczne geody wykonane z ceramiki, w których posadzono końcówki zapałek w celu uzyskania punktowej krystalizacji. Następnie geodę maluje się na zewnątrz na czarno, a na krawędzi na biało. Te fałszywe geody są bardzo powszechne w Maroku.

Uwagi i odniesienia

  1. Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
  2. obliczona masa cząsteczkowa od „  atomowych jednostek masy elementów 2007  ” na www.chem.qmul.ac.uk .
  3. (w) Thomas R. Dulski, Podręcznik do analizy chemicznej metali , t.  25, West Conshohocken, ASTM International ,1996, 251  str. ( ISBN  978-0-8031-2066-2 , LCCN  96001836 , czytaj online ) , str.  71
  4. „Collectible Minerals and Rocks”, pozycja 27, Atlas Editions
  5. Lista nazw minerałów IMA / CNCMC opracowana przez Ernesta H. Nickel & Monte c. Nichols
  6. "Alfabetyczny indeks nomenklatury mineralogicznej" BRGM
  7. (w) Charles Palache Harry Berman i Clifford Frondel , The System of Mineralogy of James Dwight Dana and Edward Salisbury Dana, Yale University od 1837 do 1892 , kradzież.  I: Elements, Sulfides, Sulfosalts, Oxides, New York (NY), John Wiley and Sons, Inc.,1944, 7 th  ed. , 834  pkt. ( ISBN  978-0471192398 ) , str.  203
  8. Wykłady o mineralogii, Thomas Egleston, str. 146 2008
  9. Metodyczny opis zbioru minerałów z gabinetu MDRDL Jean-Baptiste-Louis Romé de l'Isle str. 169 1773
  10. Metodyczna tabela gatunków minerałów, tom 2, Jean André Henri Lucas, René Just Haüy s. 307 1813
  11. (w) EG Konnikov , WP Meurer , SS Neruchev , EM Prasolov , EV Kislov i DA Orsoev , "  Fluid diet of Platinum Group Elements (PGE) and gold-female refifing in the Dovyren mafic-ultramafic layer complex, Wschodnia Syberia, Rosja  ” , Mineralium Deposita , t.  35, n o  6,2000, s.  526-532 ( DOI  10.1007 / s001260050259 )
  12. (w) Charles Palache Harry Berman i Clifford Frondel , The System of Mineralogy of James Dwight Dana and Edward Salisbury Dana, Yale University od 1837 do 1892 , kradzież.  II: Halogenki, azotany, borany, węglany, siarczany, fosforany, arseniany, wolframiany, molibdeniany itp. , Nowy Jork (NY), John Wiley and Sons, Inc.,1951, 7 th  ed. , 1124  s. , s.  876,986
  13. The Quarterly Journal of the Geological Society of London, tom 12 1856 s. 10
  14. Hintze C. 1930: Handbuch der Mineralogy, Erster Band. Dritte Abteilung. Erste Hälfte. (...) Herausgegeben aus von Gottlob Linck. Berlin i Lipsk.
  15. Magazyn i czasopismo Mineralogical Society, vol. 1 - 1877
  16. (w) „  Dana Sulfide Classification  ” on Webmineral (dostęp 18 sierpnia 2011 )
  17. (w) „  Nickel Sulfides Strunz Classification  ” na Webmineral (dostęp 18 sierpnia 2011 )
  18. Galena w Larousse

Powiązany artykuł