Literatura erotyczna

• Henrik Aeshna  :
  Marseille Blues - zwłoki eksquiszofreniczne z 50 znakami + przepis na zapiekankę z cukinii , poezja kolaż opublikowana w 2011 roku
• Henry Efbé  : Pénétrations Liminaires , powieść opublikowana w 2014 roku

• Asha Amnour  :
  The Writing of Love , wydana w 2004 r.
  Bis repetita , wydana w 2006 r.
  L'Amour fantôme , wydana w 2008 r.
• Angela Behelle  :
  La Société , wyd. 2012-2017
  Voisin, Voisine , powieść wydana w 2014 r.
  Au Bonheur de ces Dames , powieść wydana w 2015
  r. Powieść L'Enjeu wydana w 2017 r.
• Jean-Yves Collette , Anna & lui , historia opublikowana w 2006 roku
• Philippe Di Folco , Słownik pornografii , opublikowany w 2005 roku
• Jacques Drillon , Six erotics plus one , opublikowany w 2012 roku
• Vanessa Duriès , Le Lien , wydana w 2000 roku
• Esparbec , pseudonim Georges Pailler:
  La Veuve et l'Orphelin , powieść opublikowana w 1995 roku
  Le Pornographe et ses models , powieść opublikowana w 1998 roku
  La Pharmacienne , powieść opublikowana w 2003 roku
  La Foire aux cochons , powieść opublikowana w 2003 roku
  Les larges baladeuses , powieść opublikowana w 2004
  Amour et buttin , powieść opublikowana w 2005
  Le Goût du péché , powieść opublikowana w 2006
  Monsieur est Served , powieść wydana w 2007
  La Jument , powieść wydana w 2008
• Sophie Fabre , Libertine , opublikowana w 2007 roku
• Pierre Guéry , Erotography (powieść) , opublikowana w 2007 roku
• Caroline Lamarche , Zeszyty o tematyce prowincjonalnej , opublikowane w 2004 roku
• Hervé Le Tellier , La Chapelle Sextine , wiadomości opublikowane w 2004 roku
• Dominique Sels  :
  Camarillo, Adios les Seventies , powieść wydana w 2007
  roku Najpiękniejsze diamenty świata, notatki nocne , wydana w 2007 roku
• Jonathan Littell , Stara historia. Nowa wersja (2018)

Książki w innych językach

• Bernard Gui , urodzony Bernard de la Guionie (1260-1331), Practica officii incisitionis heretice pravitatis , skomponowany około 1321 i opublikowany w Paryżu przez Picarda w 1886
• Nicolas Chorier (1612-1692), Aloisiæ Sigeæ, Toletanæ, Satyra sotadica de arcanis amoris et Veneris, Aloisia hispanice scripsit, latinitate donavit Joannes Meursius VC lub L'Académie des Dames , dialogi Sapphic opublikowane w 1660 roku
• Jacques Boileau (1633-1716), znany jako Abbé Boileau, Historia flagellantium , napisany po łacinie, a następnie przetłumaczony i opublikowany w języku francuskim w 1701 roku
• Deborah Addington , A Hand in the Bush: The Fine Art of Vaginal Fisting , wyd. 1999.

Autobiografie

• François-Timoléon, opat Choisy (1644-1724), Wspomnienia opata Choisy przebranego za kobietę , pierwsza część opublikowana w 1735 roku, druga część w 1839 roku
• Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), Les Confessions , książki I do VI opublikowane w 1782, książki VII do XII, w 1788
• Maurice Sachs (1906-1944), Le Sabbat , ukończony w 1939, opublikowany w 1946
• Maud de Belleroche ,
  L'Ordinatrice lub Wspomnienia czterdziestoletniej kobiety , wydana w 1968 r.
  L'Ordinatrice druga , wydana w 1969 r.
• Catherine Millet , Życie seksualne Catherine M. , opublikowane w 2001 roku
• Salwa Al Neimi , The Proof by Honey (Robert Laffont 2008)
• Camélia Montasserre, Baisant, sama , Grand Souffle Éditions, 2006

Uwagi i odniesienia

1. I na długo przed napisaniem, z malowidłami jaskiniowymi przeanalizowanymi przez Georgesa Bataille'a w La Peinture préhistorique. Lascaux czyli narodziny sztuki , wydany w 1955 roku . Sztuka erotyczna sztuki prehistorycznej
2. Jest to pierwsza literatura przed erotyzmem. Podobnie jak w powieści detektywistycznej , science-fiction , to nie mogą być klasyfikowane w niewielkim gatunku przeciwną do literatury szlachetny.
3. Dopiero w XIX th  wieku i jego własny sprawiedliwy krytyków uważa, że „książka jest erotyczny sposób, że czuł się do końca.”
4. Paul Aron, Denis Saint-Jacques, Alain Viala (red.), Słownik literacki , Paryż, Quadrige Presses universitaire de France, 2014 [2002], 814 s. p. , s. 246
5. „Są dobre thrillery, dobre książki science fiction, dlaczego nie dobre porno? Dlaczego pornografię pozostawić drugorzędnym pisarzom? Pozbawiony talentu? Po co poświęcać je na kosze na śmieci z literaturą, w sex shopach? »Zdecydował Esparbec .
6. Platon, Bankiet , przemówienie Arystofanesa
7. Niektórzy cynicy, tacy jak Hipparchia i Crates of Thebes , kochali się na placu publicznym. Por. Diogenes Laërce .
8. Por. Arystoteles , Etyka dla Nicomaques , książki VIII i IX.
9. Por. Na przykład Epicurus , Maxims capitales i Marcus Aurelius , Myśli dla siebie .
10. Platon , wielki grecki teoretyk erotyzmu, określa Safonę jako „dziesiątą muzę  ” w epigramacie, który bez wątpienia jest apokryficzny.
11. Phaedrus od Platona zapowiada języka i obrazów, które zostaną wykorzystane w mistycznej miłości chrześcijańskiej.
12. Lukrecja rozwija się na końcu tej IV książki jako ostra krytyka erotyzmu i jego złudzeń.
13. Opis ekstazy napisany przez Świętą Teresę z Avila jest głęboko erotyczny w jej obrazach i mocy. Patrz Life by alone, Seuil, Points-Sagesses, 1995, rozdz. XXIX, s.  305-309 .
14. Martin Luther , The Great reforming writings , „The Freedom of the Christian”, XII, GF-Flammarion, 1992, s.  213  : „wiara [...] jednoczy duszę z Chrystusem, jak oblubienica zjednoczona z oblubieńcem. [...] Czy nie jest to szczęśliwe małżeństwo, które powstaje, gdy bogaty, szlachetny, sprawiedliwy pan młody bierze za żonę nieszczęśliwą i złą małą prostytutkę, którą się gardzi, wyzwala ją od wszelkiego zła i przyozdobioną wszystkim dobrem? ”.
15. Zobacz Julia Kristeva , Thérèse mon amour , Fayard, 2008.
16. Seksualność w późnym średniowieczu (1180-1453)
17. Te ballady zostały zredagowane przez Leveta zgodnie z Testamentem .
18. Pseudonim Philippe d'Alcripe jest anagramem Philippe'a Le Picarda, jego prawdziwego nazwiska, był również zatytułowany „sieur de Néri-en-Verbos”, to znaczy pan niczego w zieleni drewna (podłoga). Jest bardziej pewne, że był bernardynem z opactwa Mortemer niedaleko Lyonu w Normandii.
19. Był baronem Florigny i biskupem Pamiers.
20. Gabriel de Minut był rycerzem-baronem z Castéra i seneszalem z Rourgue.
21. Data urodzenia Bonaventure des Périers pozostaje szacunkowa.
22. Popełnił samobójstwo, krzyżując się mieczem zimą 1543/1544.
23. Antony McKenna, Alain Mothu, Clandestine Philosophy at the Classical Age , Universitas1997, s.  407
24. Te prace zostały zebrane i opublikowane po raz pierwszy razem przez Fernanda Fleureta w 1911 roku.
25. tę pracę zarobione Claude Le Petit na stosie w Paryżu dnia 1 st września 1662
26. François Ménard, poeta z Tuluzy
27. Trzy różne wydania Histoire comique de Francion zostały wykonane w Paryżu przez Pierre'a Billaine'a.
28. Doktor Nicolas Venette
29. Les Contes et Romans de Diderot zostały opublikowane w „Bibliothèque de la Pléiade” w 1962 roku.
30. Ten heroiczno-komiczny, osiemnaście piosenek poemat o użyciu miotły powstał w ciągu dwudziestu dni.
31. To pierwsze wydanie zostało wykonane pod tytułem L'Aretin .
32. Skomponowanie tego heroiczno-komicznego wiersza zajęło opatowi tym razem tylko piętnaście dni.
33. Te opowieści zebrane i zredagowane przez hrabinę Turpin składają się z: Zulmis i Zelmaïde (1745), Sultan Misapouf i Princess Grisemine (1746), On się mylił (1750), Historia szczęścia (1751), Tym lepiej dla niej (1760).
34. Ta historia została również opublikowana pod tytułem Histoire de dom B ***, tragarz kartuzów .
35. Irlandzki pisarz francuskiej ekspresji.
36. Konwersja Mirabeau została opublikowana, gdy był uwięziony w Vincennes.
37. Ten brutalny antyklerykalny zarzut został przypisany Mirabeau bez dowodu, ponieważ jest dobrze w stylu i w duchu „Flambeau de Provence”. Autor krytykuje monastyczny despotyzm i hipokryzję, wzywa do zniesienia ślubów monastycznych i rozwiązania wszystkich zakonów.
38. Przypisanie tej powieści Mirabeau jest prawdopodobne, ale nie jest pewne.
39. Korespondencja ta została po raz pierwszy opublikowana pod tytułem Oryginalnych listów Mirabeau napisanych w donjon de Vincennes w latach 1777, 78, 79 i 80 .
40. Nerciat ogłasza, że ​​ta praca jest dziełem pośmiertnym „godnego polecenia doktora Cazzonè, niezwykłego członka radosnego wydziału Phallo-coïro-pygo-glotto-nomic”.
41. Zbiór dziewiętnastu wierszy służących jako legendy dla serii rycin ilustrujących różne miłosne pozycje związane z Elluin z rysunków Borela. Dialog między oszustem a piłą .
42. Ta broszura była przypisywana Labadie przez długi czas.
43. Restif de La Bretonne opublikował tę pracę pod pseudonimem M. Linguet.
44. La Morlière opatrzył podtytułem swoją opowieść Indian History, dzieło bez prawdziwości .
45. Wszystkie prace Boskiego Markiza zostały opublikowane w „Bibliothèque de la Pléiade” w 1990 roku.
46. Sto dwadzieścia dni Sodomy .
47. Ta praca nosi podtytuł „  Rozważania eklektycznej filozofii na temat szczęścia i nieszczęścia w małżeństwie  ”.
48. Adolphe Belot, lekarz
49. Paul Bonnetain, ścigany przez sądy za publikację tej pracy, został uniewinniony przez Sąd Przysięgłych w Sekwanie 27 grudnia 1884 r.
50. * Gallica: Modern Erotic Dictionary autorstwa Alfreda Delvaux
51. Pierwsze wydanie słownika Delvaux, profesora zielonego języka, zostało skazane na zniszczenie przez Sąd Karny Sekwany w 1865 roku.
52. Książka Dulaure została potępiona w 1825 roku i przedrukowana w Paryżu w 1885 roku.
53. Od Paula Duvala do Jeana Lorrain
54. Pierwsze wydanie, jako niekompletne, „  Libertine Poems  ” zostało wznowione w 1935 roku.
55. Dwa nowe wydania tej korespondencji ukazały się w 1927 i 1960 roku.
56. To pierwsze wydanie powstało potajemnie w Brukseli, nosiło podtytuł „Dialogi infâmes. Prawdziwe sceny z życia naszych towarzyskich ”.
57. Ta praca ukazała się pod nazwiskiem autora „Marquis de Valognes”.
58. Ta ludzka komedia , bardzo zorientowana przez konserwatywny katolicyzm, jest dziś dobrze zapomniana. Wciąż istnieje kilka tomów, w tym The Supreme Vice i Androgyne .
59. Jean-Paul Ponthin podkreśla w Słowniku prac erotycznych , op. cytowane , przypisanie Tilly pozostaje wątpliwe.
60. Aimienne lub porwanie niewielkiego tekstu online
61. Pełny tytuł brzmi: Paryżanie tamtych czasów w różnych kręgach, stanach i uwarunkowaniach: studia na rzecz historii kobiet, społeczeństwa, francuskiej galanterii, współczesnych obyczajów i męskiego egoizmu .
62. Te sześć sonetów zostało następnie opublikowanych w Parallel w 1889 roku.
63. Pierwsza edycja Parnassus została wykonana w 1884 roku przez Gay w postaci kawałków kolekcji wierszem, fraszki i autor piosenek -XVIII th  century.
64. Te trzy kolekcje zostały zebrane w „Complete works of Guillaume Apollinaire”, wydanym w 200 egzemplarzach w Barcelonette w 1934 roku.
65. Częściowa publikacja została wydana w 1947 roku pod tytułem „  Shadow of my love  ”
66. Całe dzieła Georgesa Bataille'a zostały opublikowane przez Gallimarda w dwunastu tomach w latach 1970-1988. Wstąpił do „Bibliothèque de la Pléiade” w 2004 roku.
67. Ten tekst został podjęty w 1970 roku w dziełach wszystkich bitew.
68. Przedrukowany w 1961 roku po The Guilty w celu utworzenia T. II Summa of Atheology .
69. Po raz pierwszy opublikowano w 1947 roku pod tytułem La Haine de la poésie
70. Prezentacja i analiza powieści erotycznych Michela Bernarda
71. Pierwsza edycja powstała pod tytułem Table of Venal Love , druga edycja w 1925 roku.
72. Sztuka klapsów zilustrowana przez Milo Manarę
73. Został napisany w więzieniu Fresnes w 1942 roku.
74. Ta kolekcja zawiera między innymi The Condemned to Death i Funeral March .
75. Dwie pierwsze wersje tego eseju Gide'a zostały wydrukowane w 1911 i 1920 roku, ale niekompletne nie zostały upublicznione.
76. Aventure de Catherine Crachat z 1947 roku łączy dwie powieści Jouve, Hécate z 1928 i Vagadu z 1931.
77. Przedrukowany w 1956 roku w Complete Works with Petit Ami and In Memoriam .
78. Ale napisany dwadzieścia lat wcześniej, w jego surrealistycznym okresie.
79. „  Podręcznik uprzejmości dla małych dziewczynek  ” został wznowiony w 1969 roku z ilustracjami zaczerpniętymi z książek hrabiny Ségur.
80. W 1979 roku Georges Pichard zilustrował nowe wydanie „  Three daughters of their mother  ” Edition of Georges Pichard
81. Litewskojęzyczny autor francuskojęzyczny.
82. Podtytuł powieści „O chłostaniu w szkole i na świecie”.
83. Francuskojęzyczna egipska kobieta liter.
84. Louis Perceau, odkrywca i dostawca piekła
85. Pierwsze wydanie, wydrukowane w niewielkiej liczbie egzemplarzy, zostało częściowo zajęte i zniszczone przez policję; druga edycja odbyła się w 1970 roku.
86. Prezentacja sekstyny ​​La Chapelle .
87. Różnice w praktyce między biskupem Lodève a Nicolasem Eymerichem , jednym z jego następców, są opisane w Podręczniku Inkwizytora .
88. Lesbianism by Nicolas Chorier (fragmenty dialogów)
89. Jako tytuł tłumacz, ks. François Granet, wybiera: „  Historia biczowników, w której pokazujemy dobrą i złą stronę biczowania wśród chrześcijan  ”.

Zobacz też

Ilustratorzy

• Édouard-Henri Avril
• Martin Van Maele
• Achille Devéria
• René Giffey
• Martin van Maële
• Felicien Rops
• Kategoria: Malarze i ilustratorzy erotyczni:

Powiązane artykuły

• Pisarze powieści erotycznych
• Autobiografie aktorów filmów pornograficznych
• Nagroda za zły seks w fikcji
• Komiks erotyczny
• Licencjonowana opowieść
• Erotyczność
• Lesbian Pulp Fiction
• Literatura lesbijska
• Muzeum erotyki
• Parafilia
• Pornografia
• Nagroda Sade
• Powieść libertyńska
• Niewola i dyscyplina, dominacja i uległość, sadomasochizm
• Lista gier erotycznych  (w)

Bibliografia

• Sarane Alexandrian , Historia literatury erotycznej , Paryż, Seghers, 1989; przedruk Paris, Payot, pot. „Mała biblioteka Payot”, 1995.
• Robert Benayoun , Erotyka surrealizmu , Paryż, Jean-Jacques Pauvert, wyd. „Międzynarodowa Biblioteka Erotologii”, 1965
• Alessandro Bertolotti , Curiosa the erotic library , Paryż, editions de la Martinière, 2012.
• Zéno Bianu (red.), Eros zdumiony. Antologia francuskiej poezji erotycznej , Paryż, Gallimard, wyd. „Poetry / Gallimard” 2012.
• Enver F. Dehoï, Erotyka „tysiąca i jednej nocy” , Paryż, Jean-Jacques Pauvert, wyd. „Międzynarodowa Biblioteka Erotologii”, 1961
• Philippe Di Folco (pod kierunkiem), Słownik pornografii , Paryż, Presses Universitaires de France, 2005.
• Colas Duflo, Filozofia pornografów. Filozoficzne ambicje powieści libertyńskiej Historia literatury erotycznej , Paryż, Seuil, zb. „Porządek filozoficzny”, 2019.
• Jean-Pierre Dutel, Bibliografia dzieł erotycznych opublikowanych potajemnie w języku francuskim w latach 1880-1920 , Paryż, Jean-Pierre Dutel, 2002.
• Jean-Pierre Dutel, Bibliografia dzieł erotycznych opublikowanych potajemnie w języku francuskim w latach 1920-1970, Paryż, Jean-Pierre Dutel, 2005.
• Jean-Pierre Dutel, Bibliografia dzieł erotycznych opublikowanych potajemnie we Francji w latach 1650-1880, Paryż, Jean-Pierre Dutel, 2009.
• Jean Goulemot, Te książki, które możesz czytać tylko jedną ręką. Czytanie i czytelnicy literatury pornograficznej XVIII wieku, Aix-en-Provence, wyd. Alinéa, 1991.
• Éric Losfeld , Endetté comme une mule ou la Passion d'éditer , Paryż, Pierre Belfond, 1979 - reedycja pod tytułem Endetté comme une mule , z przedmową François Guérifa , kolekcja „Souple”, Auch, Éditions Tristram, 2017.
• Robert Netz, Historia cenzury w wydawnictwach , Paryż, PUF, zbiór „Que sais-je? ", 1997.
• Jean-Jacques Pauvert , Historical Anthology of Erotic Readings , 4 tomy, Paryż, wydania Stock / Spengler, 1995, uzupełnione tomem 5: Od nieskończoności do zera, 1985-2000 , opublikowane w 2001 r.
• Jean-Jacques Pauvert , Nowe (i mniej nowe) twarze cenzury, a następnie Afera Sade , Paryż, Les Belles Lettres , 1994000, opublikowana w 2001 r.
• Jean-Jacques Pauvert , Literatura erotyczna , Paryż, wyd. Flammarion / Dominos, 2000.
• Pascal Pia (pod kierunkiem), Słownik dzieł erotycznych, domena francuska , Paryż, Mercure de France, 1971; trzcina. Paryż, Robert Laffont, pot. „Książki”, 2001.
• Pascal Pia , Księgi piekła. Krytyczne erotyczne książki w ich bibliografii różnych wydaniach XVI XX  wieku do dzisiaj , 2 objętości, Paryż, Courlet i Faure, 1978; wznowienie w 1 tomie, Paryż, Fayard, 1998.
• Emmanuel Pierrat , Sex and the Law , Paryż, Éditions La Musardine, wyd. „Łapacz ciała”, 1996.
• Emmanuel Pierrat , The Happiness of Living in Hell , Paryż, Maren Sell Editors, 2004.
• Emmanuel Pierrat , The Book of Erotic Books , Paryż, Éditions du Chêne, 2007.
• Emmanuel Pierrat (reż.), Czarna księga cenzury , Paryż, Le Seuil, 2008.
• Emmanuel Pierrat , 100  ocenzurowanych książek , Paryż, Éditions du Chêne, 2010.
• Marie-Françoise Quignard i Raymond-Josué Seckel (red.), L'Enfer de la Bibliothèque. Éros au secret , katalog wystawy (Paryż, Bibliothèque Nationale de France, 4 grudnia 2007 - 2 marca 2008), Paryż, BNF, 2007.
• Charles Senard (red. I tłum.), Vénus et Priape. Quattrocento neo-Latin erotic poetry anthology , Paryż, wydania Droz, 2017
• Erotyka i pornografia , Revue de la BNF , n o  7 stycznia 2001 r. W
• Pornografia , Romantyzm (literatura, sztuki, nauki, historia) , n o  167, styczeń 2015 Armand Colin

Linki zewnętrzne

• Literatura erotyczna na portalu bibliotecznym Châteauroux
• Agnès Giard , „  Poetry of the Quattrocento: when the muses were venal  ” , na blogu Les 400 Culs de Liberation (przegląd 13 listopada 2020 r. )