Adolphe Belot

Adolphe Belot Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 6 listopada 1829
Pointe-a-Pitre
Śmierć 17 grudnia 1890(w wieku 61 lat)
Paryż
Pogrzeb Oddział 4 cmentarza Père Lachaise ( d )
Narodowość Francuski
Trening Sainte-Barbe College
Zajęcia Dramaturg , pisarz
Inne informacje
Różnica Kawaler Legii Honorowej

Louis Marc Adolphe Belot , urodzony dnia6 listopada 1829w Pointe-à-Pitre i zmarł dalej18 grudnia 1890w Paryżu 8 th , jest dramaturg i powieściopisarz francuski .

Biografia

Syn adwokata w sądzie Pointe-à-Pitre, pochodzący z Le Havre, Adolphe Belot kształcił się we Francji kontynentalnej w Collège Sainte-Barbe , zanim uzyskał licencję na Wydziale Prawa w Paryżu i zapisał się w 1854 r. Do rady prawników w Nancy.

Po kilku podróżach do obu Ameryk poświęcił się listowaniu, publikowaniu,1855, Kara , przed wejściem do teatru z komedią Na wsi (1857). W1859Dał, we współpracy z Pierre Villetard , Testamentu César Girodot , jeden z lepszych kawałków Odeon repertuaru , kawałek, który miał ponad 500 spektakli.

Belot pisał literaturę popularną o charakterze, jeśli nie erotycznym, to przynajmniej „łobuzerskim”, jak Mademoiselle Giraud, moja żona , oryginalne dzieło, dziwaczne, niemoralne, według jednych moralne, według innych, które odniosło ogromny sukces w postaci ciekawości i nakład 33 wydania, tj. 66 000 egzemplarzy (1870).

Zmarł z powodu zastoju w płucach w wieku 61 lat, Adolphe Belot był ojcem dwóch córek: Marthe i Jeanne, która została aktorką pod pseudonimem Mlle Belly , wchodząc do trupy Théâtre de l'Odéon . W wieku 25 lat zapada na tyfusStyczeń 1899. Był rycerzem Legii Honorowej dekretem z dnia7 sierpnia 1867.

Teatr

Wiadomości i powieści

Adaptacje filmowe

Uwagi i odniesienia

  1. Akt zgonu nr 1994 (widok 9/16) Archiwa internetowe miasta Paryża, stan cywilny 8. dzielnicy, rejestr zgonów z 1890 r.
  2. . The Reminder , 22 grudnia 1890, s. 2, czytaj online w Gallica .
  3. Marthe Belot (1870-1928) poślubi w 1905 roku komandora Caruela, oficera Legii Honorowej (bez potomków).
  4. Poczta z kin. Justice , 27 stycznia 1899, s. 3, czytaj online w Gallica .
  5. Plik LH / 174/41 Ministerstwo Kultury, Base Léonore.
  6. Eugène Nus na data.bnf.fr

Źródła i bibliografia

Linki zewnętrzne