Francois Maynard

Francois Maynard Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Francois Maynard Kluczowe dane
Narodziny 21 listopada 1582
Tuluza , Francja
Śmierć 28 grudnia 1646
Aurillac , Francja
Podstawowa działalność Poeta
sekretarz Małgorzata z Nawarry
prezydenta Presidial z Aurillac
radnego państwowej
członek Akademii Francuskiej
Autor
Język pisania Francuski
Ruch barokowy
Gatunki sonet , fraszka , oda , pieśń , elegia , zwrotka

Podstawowe prace

François Maynard (lub Mainard lub Menard lub Meinard ), urodzony w Tuluzie dnia21 listopada 1582i zmarł w Aurillac dnia28 grudnia 1646, jest francuskim poetą, członkiem Académie française .

Biografia

Urodzony 21 listopada 1582w Tuluzie, gdzie jego ojciec Géraud de Maynard był doradcą parlamentu. Został prawnikiem, a następnie sekretarzem Marguerite de Valois, z którą bywał w kręgu literackim Hôtel de Sens .

W latach 1606 - 1607 poznał poetę François de Malherbe , którego został uczniem i szybko zyskał sławę utrwaloną udziałem w Délices de la poésie françoise z 1615 roku .

Poślubia 10 listopada 1611Gailharde de Boyer (- 1643 ), staje się prezesem Presidial z Aurillac ( 1611 - 1628 ), gdzie jego hotelu można wciąż odwiedzanych i zwykle pobyty w jego domenie Saint-Céré , ale sprawia, że częste pobyty w Paryżu , gdzie odwiedza ten hotel w Rambouillet . Jego przyjaciółmi byli poeci tacy jak Honorat de Bueil de Racan , Philippe Desportes , Mathurin Régnier , Théophile de Viau , Marc-Antoine Girard de Saint-Amant , Guillaume Colletet i Flotte.

Został radnym stanu i kierował kilkoma misjami dyplomatycznymi. Dość przychylność kilku wielkich postaci, które zostały jego obrońcami, Cramail, François de Bassompierre i Henri II de Montmorency . Jest pogardzany przez kardynała Richelieu, nawet jeśli szuka jego ochrony. W 1644 r . Nadal był pasowany na rycerza .

Paul Pellisson podaje swoje nazwisko wśród pierwszych akademików przed13 marca 1634ale wydaje się, że z listu Maynarda do Flotte'a wynika, że ​​wstąpił do Akademii dopiero później: „Widzę, że pod koniec swoich dni zostaniesz uznany za autora i kanonizowany przez dżentelmenów Akademii”. Jeśli kiedykolwiek będę miał zaszczyt do niego wejść, ofiaruję go im ”. Wydaje się nawet, że był jednym z tych, którzy zaatakowali rodzącą się Akademię, jeśli sądzimy po tym fragmencie z innego listu do Flotte: „Będę bardzo zadowolony, jeśli usuniesz fraszkę Akademii, jeśli uważasz, że jest coś, co może być nieprzyjemny dla wyższych sił ”. Niezależnie od czasu, w którym został przyjęty, jest pewne, że niewiele uczęszczał do Akademii, w której został wybrany na czwarte miejsce i zwolniono go z rezydencji.

Po śmierci Richelieu przeszedł na emeryturę do Saint-Céré , gdzie lubił odwiedzać młodych poetów, takich jak Jean de La Fontaine i Paul Pellisson . W 1646 r. Świadomy wartości swojej pracy i być może poruszony przeczuciem: „Ja, François Mainard, nieszczęsny grzesznik, ostrzegany przez powszechną kondycję ludzi i mając sześćdziesiąt lat, przygotowuję się do porzucenia życia. (...) ”. Publikuje tom swoich wierszy. Potem umarł28 grudnia 1646w Aurillac i został pochowany w kościele Saint-Céré, gdzie umieszczono tablicę.

Grafika

Uprawiał wszystkie rodzaje poezji tego okresu: sonety , fraszki , ody , pieśni , elegie , strofy itp. Jego harmonijne linie mają rozmarzoną melancholię, czasem sięgającą nawet smutku („À La Belle Vieille”, „En attendant la mort”, „Alcippe, wracaj do naszych lasów…” itd.). To nie najlepszy w epigram i doskonalony wersyfikacji z zwrotek który ustanawia reguły w ciągu dziesięciu do zwrotek, zawieszenia po sobie 4 th i 7 th  werset, w tych sześciu, reszta środkowy. Był poważnym poetą bliskim jezuitom, nawet jeśli pisał wiersze libertyńskie, nawet bluźniercze, a także piosenki do picia.

Opinia na temat jego pracy

Pracuje

Linki zewnętrzne