Cormery | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Herb |
Logo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Administracja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Region | Środkowa Dolina Loary | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Departament | Indre-et-Loire | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miasto | Loches | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Loches Sud Touraine | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mandat burmistrza |
Pascal Debaud 2020 -2.026 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kod pocztowy | 37320 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kod wspólny | 37083 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Demografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miły | Cormerians | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ludność miejska |
1784 mieszk. (2018 ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gęstość | 294 mieszk./km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje kontaktowe | 47 ° 16 ′ 05 ″ na północ, 0 ° 50 ′ 14 ″ na wschód | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wysokość | Min. 57 m Maks. 94 m |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Powierzchnia | 6,07 km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jednostka miejska | Truyes ( przedmieście ) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obszar atrakcji |
Wycieczki (gmina Crown) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wybory | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Oddziałowy | Kanton Bléré | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lokalizacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Znajomości | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stronie internetowej | cormery.fr | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cormery ( widoczny / k ɔ ʁ m ə ʁ I / ) to francuski gmina w dolinie Indre w dziale z Indre-et-Loire w regionie Centre-Val de Loire .
Wieś powstała po trochu w ciągu ostatnich dwóch wiekach pierwszego tysiąclecia w kontakcie z benedyktyńskiego opactwa w Saint-Paul , założonego w 791 na brzegach Indre . Jeden z architektów tej fundacji klasztornej jest Alcuin , kanclerz od Karola . Dlatego Cormery cieszy przywilejów gospodarczych ( targi , rynki ) przyznał się do opactwa i rośnie stopniowo aż do osiągnięcia więcej niż 1 000 wczesnego XIX th wieku. Jego populacja jednak wie następnie erozji i dopiero druga połowa XX th century na najbliższą Tours pozwala demograficzne cormerienne zacznie rosnąć. W 2018 roku miasto liczyło 1784 mieszkańców.
Cormery to dość małe miasto, w którym rolnictwo, nawet jeśli nie zniknęło całkowicie, już dawno przestało być głównym elementem lokalnej działalności. W XXI -go wieku, jej gospodarka opiera się na sektorach wtórne , a zwłaszcza trzeciorzędowe i korzyści z obecności głównej dzielnicy biznesowej , w „Node Park Touraine” dzieli się z sąsiadem Tauxigny-Saint-Bauld .
Chociaż opactwo Cormery zostało rozczłonkowane podczas rewolucji francuskiej , pozostawiło ważne ślady w sercu miasta; stanowią największą część niezwykłego dziedzictwa architektonicznego miasta i nadal są przedmiotem badań i renowacji. Kościół parafialny, a na cmentarzu pomnik o kontrowersyjnej funkcji ( latarnia zmarłych lub krzyż hosanniere ) znajdują się, podobnie jak opactwo, wśród obiektów objętych ochroną jako pomniki historii . Cormery dzieli z sąsiednimi gminami dwa ZNIEFF i dwa wymienione obszary naturalne . W „ Cormery makaronik ”, pochodzenie, które kilka legend i tradycji wywołać, jest miejscowy ciasta specjalność .
Gmina w dolinie Indre, Cormery, znajduje się 18,2 km na południowy wschód od Tours. Znajduje się na dalekim zachodzie kantonu Bléré i 13,6 km od tego miasta. Odległości od miasta do miasta są wyrażone „ jak w linii prostej ”. Cormery jest dołączony do obszaru miejskiego i do obszaru zatrudnienia Tours, ale do jednostki miejskiej i obszaru życia w Esvres , sąsiedniej gminy.
Truyes | ||
Esvres | Courçay | |
Saint-Branchs | Rateigny-Saint-Bauld |
Historia geologiczna Cormery, a bardziej ogólnie Touraine, charakteryzuje się następującymi po sobie fazami sedymentacji. Zaliczka morskich na terytorium zdeponowane Senonian wapień i krzemienia glinki (c4-6S) wynikającej z jego degradacji, ale to facji nie pojawi się w mieście. W Ludien jest rzeczywiście pokryty wapieniem pochodzenia Lacustrine z Touraine (e7), charakterystycznym dla gleb Touraine Champeigne , często mielonym . Kieszenie w którym węglan wapnia jest skoncentrowane zostały wykorzystane do końca XX XX wieku. Miejscami pokrywa ten zespół piasków gliniastych i gruboziarnistego żwiru (Rm-3p) z końca trzeciorzędu , ale dominującą formację wychodni stanowią czwartorzędowe iły eoliczne o małej miąższości (LP). Indre i jego dopływy wydrążyły swoją dolinę w tym ciągu warstw , odkładając wtedy stare aluwium w połowie wysokości bieżącej doliny (Fw-x), zatapiając się nieco głębiej w podłożu, nowoczesne aluwium w dnie doliny (Fy-z) . Od deluwialne nachylenie (CF-N), utworzony z elementów szczątków , piasek lub żwir, wzdłuż okładziny półki znacznie południowego zbocza doliny.
Terytorium miejskie Cormery rozwija się na lewym brzegu rzeki Indre, rzeki stanowiącej granicę miejską z południowego wschodu na północny zachód. Jej niewielki obszar ( 607 ha , gdy średnia powierzchnia gminy francuskiej w 2016 r. Wynosiła 1488 ha ) prawdopodobnie wynika z faktu, że gmina, a przed nią parafia , powstała dość późno na obrzeżach dużych gospodarstw. na płaskowyżu Champeigne na południowym zachodzie. Oficjalne wytyczenie terytorium gminy pochodzi z 1819 r. I od tego czasu nie wprowadzono żadnych zmian.
Miasto jest częściowo położone na lewym brzegu Indre iw dolinie rzeki, na znacznej części jego terytorium, na południowym wschodzie, rozciągając się jednak na płaskowyż. Najniższy punkt miasta, na wysokości 57 m , znajduje się w dolinie Indre, na północnym zachodzie, na skraju Truyes i Esvres, a najwyższy punkt na wysokości 94 m znajduje się na płaskowyżu, na skraj Esvres i Saint-Branchs.
Terytorium gminy jest podlewane przez rzekę Indre , jedyny stały ciek wodny. Tworzy kilka ramion na poziomie stolicy gminy i opisuje dwa kolejne łuki - w lewo, a następnie w prawo w kierunku nurtu - rysując „S” i stanowi granicę terytorium, od strony południowo-wschodniej na północ, gdzie jest. Chwilowy strumień z Riaux na lewym brzegu, który bierze swój początek na granicy Courcay i Cormery, uzupełnia sieci hydrograficznej; bardzo głęboka, gdy zbliża się do doliny, jest wyposażona w końcowej części przez mnichów do nawadniania ogrodów i zaopatrywania opactwa w stawach rybnych . Źródła krasowe są odwadniane przez warstwy wapienia jeziornego.
Średnia nachylenie rzeki, w jej przekraczaniu Cormery jest tylko 0,29 m / km , podczas gdy jest to około 0,70 m / km w ciągu całego jej przebiegu. Powódź Indre są najczęściej rodzaj fali powodziowej, grożąc Cormery zbudowany obszary najbliżej rzeki i zidentyfikowane jako szczególnie narażone w miejscowym planie .
Stacja pomiarowa krajowej administracji danych wodnych i systemów odniesienia znajduje się na Indre w Cormery.
Trzy mokradła zostały wymienione w mieście przez departamentalny kierunek terytoriów (DDT) i radę departamentu Indre-et-Loire : „dolina Indre: od doliny Mill do Pointe de Farcé”, „The dolina Indre: od Cartonnerie do Faubourg ”i„ dolina Indre: od łąki Vacherie do Prés Germains ”.
Podobnie jak wszystkie gminy Indre-et-Loire, Cormery cieszy się umiarkowanym klimatem oceanicznym zwanym zdegradowanym, charakteryzującym się łagodnymi temperaturami, nawet w zimie. Żaden miesiąc nie jest naprawdę suchy, średnie miesięczne opady wciąż przekraczają 40 mm .
La Champeigne - której częścią jest Cormery - cierpi jednak na mniej mrozów, średnio 55 dni mrozu między październikiem a kwietniem, niż wschód departamentu ( 60 dni ), ale więcej niż na granicach Anjou ( 50 dni) . ). Cormery doświadcza rocznych opadów średnio przez 160 dni , przy opadach między 550 a 600 mm ; średni współczynnik nasłonecznienia wynosi 1780 godzin w roku.
W górę od wioski erozja Indre w wklęsłości jednego z jego meandrów wbiła się w wapienne zbocze nad jeziorem, tworząc strome klify, na których, podobnie jak w sąsiednim mieście Courçay, występują pewne nawisowe zjawiska (skała Pinone). Witryna, która miała aż do początku XX th wieku atrakcją turystyczną i została wyposażona w małej altance , jest teraz całkowicie zarośnięte powodu porzucenia praktyki regularnych pasterstwo . Płaskowyż, na południowym wschodzie, przedstawia typowe cechy krajobrazu Champeigne: duże pola o regularnych kształtach i uprawie zbóż, z kilkoma zalesionymi jednostkami o sugestywnych nazwach: „Bois Curé”, „la Taille des Pères”, „la Taille des Pères ”,„ la Taille des Pères ”. Tall”; ten typ krajobrazu naturalnego zajmuje blisko 60% powierzchni gminy. Dolina Indre, w górę rzeki od wioski, składa się z łąk otoczonych krzewami i lasami, najczęściej naturalnymi, ale lokalnie zdenaturowanymi przez założenie gajów topolowych, których utrzymanie nie zawsze jest przestrzegane; na poziomie aglomeracji i poniżej zajmują ją ogrody, często zalewane przez wylewy rzeki, nawet gdy są niskie.
Dwa sektory geograficzne, położone na obrzeżach obszaru miejskiego, zostały wymienione na poziomie europejskim jako interesujące ze względu na niezwykłą florę i / lub faunę. Naturalną strefę ekologiczną, faunistycznych i florystycznych zainteresowania kontynentalnego typu I z „łąk i wzgórz w Indre do młyna Vontes” został opracowany głównie w miastach i Truyes Esvres, ale dotyczy również północnym krańcu -west z finage cormerien. Zadziwiające jest dla różnorodności jego siedlisk, łąk z flory w miejscach wilgotnych, takich jak żółty Pigamon ( rutewka żółta ), groty z chiropers takich jak Greater podkowcowate ( Rhinolophus ferrumequinum ), Suchy trawników z orchidei , takich jak Limodore z nieudolnych liści ( Limodorum abortivum) ).
Od 2006 r. Cormery na części swojego terytorium położonej na południowy zachód od D 943 - która reprezentuje jedynie niewielki obszar miejski - jest włączona do sieci Natura 2000 . Utworzona w ten sposób specjalna strefa ochronna (SPA), zwana „obszarem Natura 2000 Champeigne”, ma na celu ochronę gatunków ptaków występujących na jej obwodzie, z których najbardziej charakterystyczny jest drop ( Tetrax tetrax ), dzięki odpowiedniej -środki ochrony środowiska nałożone na odnośne pola uprawne w zastosowaniu Dyrektywy Ptasiej z dnia30 listopada 2009uchwalona przez Unię Europejską .
Ponadto dwie witryny Cormery są zarejestrowane zgodnie z prawem2 maja 1930 : „Indre aux bridges de Cormery” (1943) i „Rocher de la Pinone, Indre, jego brzegi i wyspa” (1942). W tym ostatnim miejscu środowisko klifów krasowych na lewym brzegu Indre, powyżej wioski, sprzyja instalacji niektórych gatunków botanicznych częściej spotykanych w regionach górskich, takich jak Rocky Hutchinsia ( Hornungia petraea ).
Cormery jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Truyes, aglomeracji międzyresortowej skupiającej w 2017 r. 2 gminy i 4213 mieszkańców, z czego jest gminą podmiejską .
Ponadto gmina jest częścią obszaru turystycznego Tours, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 162 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Poniższa tabela przedstawia porównanie niektórych ilościowych wskaźników mieszkaniowych dla Cormery i całego Indre-et-Loire w 2014 roku.
Cormery | Indre-et-Loire | |
---|---|---|
Całkowity zasób nieruchomości (liczba mieszkań) | 782 | 273 348, |
Udział głównych rezydencji (w%) | 91,9 | 87,7 |
Udział wolnych mieszkań (w%) | 6.5 | 7.9 |
Udział gospodarstw domowych posiadających dom (w%) | 72.3 | 59.1 |
Cormery ma bardzo mało drugich lub okazjonalnych domów (1,6% ogółu zasobów). Wskaźnik pustostanów jest niższy niż w całym wydziale, ale w ciągu ostatnich pięciu lat wzrósł z 4,3 do 6,5% zasobów. Prawie 75% gospodarstw domowych posiada swoje główne miejsce zamieszkania . W latach 1971–2012 podaż zwiększyła się o 371 nowych głównych rezydencji ( mieszkania stanowią tylko niewielką część całości): w tym okresie zwiększyła się ponad dwukrotnie.
Utworzenie miejskiego jądra w Cormery nie poprzedza założenia opactwa w 791 r. Jest nawet prawdopodobne, że świeccy mieszkańcy nie przybyli, aby budować domy jak najbliżej opactwa, aż do 845 r., Kiedy to są przywileje handlowe. przyznane mnichom, co czyni Cormery miejscem interesującym ekonomicznie dla tych, którzy tam mieszkają. Ograniczony od północy przez Indre i otaczające go równiny zalewowe, obszar zurbanizowany rozwija się w kierunku południowym na zboczu wzgórza, które stopniowo kolonizuje na przestrzeni wieków. Zjawisko to nasila się od 1766 roku, kiedy droga z Berry do Châteauroux zostaje przebita. Różne jednostki czy strefy, dostrzegalne w miejskim krajobrazie, świadczą o kolejnych fazach rozwoju. Stary klasztor łączy w sobie budynki i otwarte przestrzenie odziedziczone po ogrodach klasztornych. Średniowieczna wioska, która otacza ogrodzenie od zachodu i południa, z bardzo skoncentrowanym siedliskiem, charakteryzuje się dużą liczbą wąskich uliczek i małych placów. Rozwój centrum handlowego w miejscu starego jarmarku, na wschód od średniowiecznej wioski wzdłuż rue de Montrésor, tworzy wolną przestrzeń o dużych wymiarach; taras porośnięty drzewami jest ograniczona od wschodu przez ratuszem, chłopcy szkoła wybudowana w 1840 roku korekty trasy Berry Droga do XIX th wieku w mieście jest średniowieczne miasto kosztów. Na przedmieściach , o charakterze pół-wiejskiej, alternatywnych mieszkań, czasami troglodyta (rue des Caves) i dużych ogrodów.
Od 1950 roku, a nawet więcej od 1970 roku, nowy typ konstrukcji pojawiła: z podziału . W ten sposób powstają sektory Varenne na południowym zachodzie i Champ-Rigault na południowy wschód od historycznej wioski, która od wschodu jest ograniczona doliną strumienia Riaux. Jednak na południu budynki mieszkalne nigdy nie przecinały linii kolejowej Tours-Loches. Miejscowy plan urbanistyczny (PLU) Cormery zakazał również od 2006 r. Budowy budynków mieszkalnych w tej części obszaru miejskiego, która jest klasyfikowana jako rolnicza, przyrodnicza, leśna lub przeznaczona na działalność przemysłową, handlową lub usługową. . PLU wyznacza również strefy, w których mogą powstawać budynki mieszkalne; strefy te są albo ściśle zarezerwowane dla mieszkań, albo „mieszane” (mieszkalnictwo i działalność). Nie powiększają miejskiego obwodu, ale są wstawiane między już zbudowane bloki.
Ze względu na stosunkowo niewielki obszar gminy istnieje kilka osad wiejskich: Hauts-Quarts i Bas-Quarts oraz Closerie, wszystkie trzy położone na południowo-wschodnich obrzeżach finału, a także Maison Brûlée, w na zachodzie, w dolinie Indre.
Miasto, a zwłaszcza najstarsza część jego miasta, jest narażone na ryzyko powodzi ze strony Indre; plan zapobiegania ryzyka powodziowego dla doliny Indre przyjętej w 2005 roku ma zatem zastosowanie do Cormery. Odpowiedzialna za to jest szczególna konfiguracja doliny, zwężającej się w górę rzeki od wioski w kierunku Courçay, ale która następnie rozszerza się na poziomie obszaru miejskiego i ponownie zwęża na poziomie mostu łączącego Cormery z Truyes. W przypadku powodzi Indre, woda gromadzi się w górze rzeki, ale kiedy przekracza naturalne zbezczeszczenie Courçay, atakuje całe główne koryto rzeki, po czym zostaje ponownie spowolniona na wysokości mostu. Z kolei woda deszczowa z płaskowyżu spływa bezpośrednio do doliny. W ramach tych dwóch połączonych efektów wysokość zanurzenia w dolnej części miasta może osiągnąć 4,20 m , szacowany poziom powodziListopad 1770, najsilniejszy w historii.
Płaskowyż w południowej części terenu gminy jest narażony na „duże” lub bardzo lokalnie „średnie” zagrożenie, w przypadku którego istnieje ryzyko związane z kurczeniem się i pęcznieniem glin . W dolinie Indre zagrożenie to jest uważane za „słabe” . Ryzyko to, związane z gliniasto-krzemionkowym charakterem gleb, naraża fundamenty budynków na osłabienie po okresach długotrwałej suszy.
Cormery podlega niewielkiemu zagrożeniu sejsmicznemu ( poziom 2 w skali od 1 do 5) . Jednak w kronikach Cormera wspomina się o dwóch trzęsieniach ziemi11 września 1749( intensywność V lub VI, epicentrum na skraju Poitou i Touraine) i13 września 1855 (intensywność V, epicentrum w Turenii).
Zarząd powiatu Indre-et-Loire przedstawił w 2017 r. Kilka projektów deweloperskich i bezpieczeństwa D 943 między miastem Cormery a Loches. Ostateczny wybór zostanie dokonany w 2018 roku, a uruchomienie w 2020 roku.
D 943 , stary N 143 wycofany, królewski Berry droga przełom w ostatniej ćwierci XVIII th wieku, łączy Chambray-les-Tours w Riom , przecina północną Cormery południe przez kapitał komunalnych; to jest rue Nationale. Umożliwia Cormerianom bezpośredni dostęp do Tours na północy i Loches na południu. W D 17 biegnie wzdłuż Indre na jej lewym brzegu od Azay-le-Rideau do Chambourg-sur-Indre ; nosi nazwę rue de Montrésor i przecina wioskę Cormery.
Dostęp n o 10 do autostrady A 85 ( Angers - Vierzon ) wynosi ponad 5 km na północ od Cormery o D 943 .
Sieć kolejowaStacja Cormery znajduje się na linii TER, którą Tours Loches oferuje połączenia między dwoma miastami pociągiem lub autobusem.
Szlaki turystyczne„Indre na rowerze” to trasa turystyczna, dzięki której rowerzyści mogą odkrywać dziedzictwo miast leżących nad rzeką, od Jeu-les-Bois po Azay-le-Rideau . Zajmuje w szczególności drogę, która biegnie prawym brzegiem Indre od Courçay, przecina rzekę w Cormery i biegnie w dół rzeki na lewym brzegu.
W szczególności przez dolinę Indre przebiega „ długodystansowy szlak turystyczny 46 ”, który łączy Tuluzę z Tours. Pomiędzy Courçay i Cormery biegnie prawym brzegiem rzeki, którą przecina mostem Cormery po przekroczeniu przedmieścia Truyes i dalej, lewym brzegiem, w kierunku Esvres.
Częściowa onomastyka toponimu Cormery:
|
Pochodzenie nazwy Cormery ( Cormaricus w 791) nie jest na pewno znane. Jeżeli stosowanie sufiksów -acum lub -acus , co wskazuje lokalizację lub mienia, i które często przekształca się -y na całość oleju dziedzinie , jest ogólnie przyjęte, nie jest taka sama dla Cormar- rodnik ; co najmniej trzy hipotezy. Albert Dauzat i Charles Rostaing sądzą, że Cormery mogło być u początków „miejscem cormierów ” w odniesieniu do niezwykłego drzewa znajdującego się na miejscu prymitywnego klasztoru - starojęzycznej broni parafii ( od piasku do burzliwej d'or ) ilustrują tę propozycję. Według Ernesta Nègre , * Curmeriacum byłaby domena Curmerus , w antroponimia pochodzenia germańskiego. Z kolei Annick Chupin przywołuje inne germańskie imię, Cormaricus , uznając jednocześnie kruchość jego hipotezy.
Niektórzy starożytni autorzy podają tradycję, że Ithier przeszedł na emeryturę w tym miejscu, w „sercu małżeńskim” ( cor moerens ), aby pokutować . Jean-Jacques Bourassé , który opublikował w 1861 r. Historię opactwa Cormery oraz kartografię opactwa, wyklucza taką możliwość, podobnie jak współcześni językoznawcy .
Od XIV -tego wieku, nazwa miejsca jest Frenchified jako „Cormery” i nie zmienia się później.
„Les Quarts” (Hauts et Bas) swoją nazwę zawdzięczają numeracji ( kwartum , „czwarty”) kamienia milowego zlokalizowanego na starożytnym torze przebiegającym niedaleko stąd. „La Closerie” to pierwotnie potoczna nazwa, która odnosi się do niewielkiej farmy , być może w przeszłości obsadzonej winoroślą, ale także do ogrodzenia, które następnie ją wyznacza. Chociaż nie jest to potwierdzone w przypadku Cormery, większość miejscowości zwanych "la Maison Brûlée" wzięła swoją nazwę od starego spalonego budynku. Z dala od średniowiecznego miasta, na zachodzie, „le Sanitas” (po łacinie zdrowie), prosta miejscowość pozbawiona zabudowań, utrwala pamięć o hospicjum połączonym z opactwem. W średniowieczu przyjmował chorych, ale też pielgrzymów i podróżników, aw bliżej nieokreślonym okresie posiadał kaplicę św . Piotra .
Nazwa „strumień Riaux” stanowi tautologię , „riau”, wywodzące się od łacińskiego rivus , oznaczającego strumień.
Historia Cormery przed średniowieczem jest słabo udokumentowana.
Rzadkie pozostałości okupacji neolitycznej znaleziono w latach trzydziestych XX wieku w miejscu zwanym „le Chesneau”, na lewym brzegu Indre na wschód od cmentarza; jest to mały warsztat do polerowania kamienia.
Pozostałości protohistoryczne , do tej pory trudne do znalezienia, znajdują się zwłaszcza na płaskowyżu na południe od Indre. Są to głównie ślady zagród i budynków, być może galijskich, ujawnione przez poszukiwania lotnicze . W ten sposób w 1976 roku ujrzały światło dzienne dwie obudowy, z których jedna, prostokątna, ograniczona z jednej strony niezidentyfikowaną konstrukcją; trzecią odkryto w 1978 roku.
W starożytności sposób łączy Caesarodunum (Tours) z Argentomagus ( Saint-Marcel , w Indre ). Biegnie wzdłuż prawego brzegu Indre i przechodzi przez Evena (Esvres), a następnie Truyes. Rozgałęzia się tam drugorzędna ścieżka, przecina Indre (most lub bród), być może poniżej nowoczesnego mostu, a myjnia łączy się z Loches na południowym brzegu. Na tym poziomie również przechodzi jedną z tras z Amboise do Poitiers. Trasy te można rozpoznać po przetrwaniu w nowoczesnej sieci drogowej, która czasami wznawia swoją trasę lub jest podkreślana przez poszukiwania lotnicze. Na terenie gminy nie znaleziono żadnego wskaźnika siedliskowego, który można w tej chwili z całą pewnością przypisać.
Od końca VIII th wieku aż do rewolucji francuskiej , historia Cormery jest ściśle powiązana z jego opactwa . W 791 , religijne zakład został założony przez Ithier , opatem Saint-Martin de Tours i kanclerza od Karola . Przybywa tam, aby wycofać się z kilkoma mnichami. Był to wówczas tylko skromny klasztor zwany „ klasztorem św. Pawła”. Alcuin, następca Ithiera, zapewnia Cormery'emu prawdziwy rozwój duchowy, a na poziomie materialnym przekształca klasztor w ważne opactwo, obdarzając go ważnymi posiadłościami. Chodzi o to, aby to miejsce medytacji i modlitwy bardziej szanowało regułę św . Benedykta . Dzięki temu jego następca, Frédegis , może wykonywać ważne prace. Od VIII th century również mnisi budują młyn na Indre, ale jego dokładna lokalizacja nie jest znana. Wokół opactwa powstaje wiele domów i powstaje wioska, która staje się ważnym ośrodkiem handlowym: od 845 roku w każdy czwartek odbywa się tam targ, za zgodą opata Audachera, następcy Frédegisa, i odbywają się tam dwa doroczne jarmarki ,25 stycznia i 29 czerwca, z okazji Dnia Świętego Pawła.
W 853 roku Normanowie udali się w górę Loary i zagrozili Tours. Mnisi z Saint-Martin początkowo umieścili relikwie swojego świętego w Cormery, ale wkrótce potem opuścili opactwo. Z powodu braku możliwości zajęcia relikwii, których nie było już w Cormery, kiedy tam przybyli, Normanowie w odwecie splądrowali opactwo i miasto, ale teksty nie podają szczegółów na temat rozmiarów tych zniszczeń.
Około 994 roku Foulques Nerra zbudował bez zezwolenia fortecę Montbazon na terenie należącym do opactwa Saint-Paul. Arbitralność tego procesu szokuje mnichów, a zamek i jego wojowniczy właściciel stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa Cormery. Pod koniec trudnych negocjacji, usankcjonowanych statutem króla Roberta II Pobożnego , opactwo zrzeka się wszelkich roszczeń na spornym gruncie; w zamian Foulques Nerra powstrzymuje się od wszelkich innych operacji na koszt opactwa. Prawdopodobnie od końca pierwszego tysiąclecia twierdza Cormery, niezwykła sytuacja, nie zależała od żadnego seigneury ; jedynie opat Saint-Paul sprawuje władzę administracyjną i sądowniczą.
Budynki klasztorne są w ruinie na początku XI th century a nowe opactwo został konsekrowany w 1054. W XII -tego wieku, kościoła Notre-Dame-de-Fougeray zbudowana jest na zewnątrz obudowy zakonnego; jest on przeznaczony bardziej konkretnie dla mieszkańców Cormery, mnichów zastrzegających sobie prawo do korzystania z opactwa. Towarzyszy mu od południa cmentarz, którego wpływ wykracza wówczas poza jego współczesny obwód. „Miasto” Cormery zostało po raz pierwszy przytoczone w 1120 r. W związku ze sporem dotyczącym prawa zwyczajowego między nim a opactwem. Obudowa chroniąca tę dzielnicę, odmienna od klauzury klasztornej, jest poświadczona w 1271 r., Ale akt, który o niej wspomina, nie podaje żadnych szczegółów dotyczących jej układu.
Próby wojny stuletniejJeśli początek XIV -tego wieku wydaje się być okresem prosperity dla opactwa i ciche do miasta, Hundred Years War ma poważne konsekwencje Cormery. W szczególności w 1358 roku miasto zostało zajęte przez grupę najemników dowodzoną przez Basquin du Poncet, Francuza, który twierdził, że należy do Anglików. Niektórzy mieszkańcy zostali zmasakrowani, inni deportowani do La Roche-Posay, skąd przybyli najemnicy, inni wciąż polowali do kościoła opactwa, gdzie schronili się. Oddział ten ostatecznie zakłada swoją kwaterę główną w opactwie, które plądruje i gdzie przebywa przez rok, opuszczając go jedynie za zapłaceniem przez mnichów ciężkiego okupu. W 1412 roku Anglicy zagrozili Cormery po splądrowaniu opactwa Beaulieu-lès-Loches ; mnisi z Cormery zaproponowali następnie, że kupią bezpieczeństwo ich i miasta, negocjując z Thomasem Beaufortem . Mimo wszystko opactwo Cormery jest na skraju oblężenia, gdy zostanie dostarczone przez Jeana IV de Bueil . W 1443 r. Mieszkańcy podjęli się budowy nowego ogrodzenia otoczonego basztami i wyłożonego rowami, które miały chronić miasto. Opiera się z południa na zachód na klauzurze klasztornej , której obronność również została ulepszona. To nie jest możliwe, biorąc pod uwagę dostępne źródła, w celu wyjaśnienia, czy zawiera on wszystkie lub część drogi ścianie XIII -go wieku.
W 1523 r. Szalejąca w Cormery epidemia dżumy zabiła 500 osób , co najmniej połowę populacji parafii. Choroba została prawdopodobnie zgłoszona przez podróżnika z Tours. W 1562 roku opactwo Cormery zostało splądrowane przez hugenotów , a samo miasto najwyraźniej mniej bezpośrednio ucierpiało z powodu stu dni, podczas których protestanci zajmowali to miejsce. Później jednak, przez około trzydzieści lat, uzbrojone wojska po obu stronach wykorzystywały swoją wizytę w Cormery, aby łupić i wykupić mieszkańców. Ostatni pokój powrócił jednak Cormery nadal populacji stracić i jej gospodarka zwalnia w końcu XVI -tego wieku i pierwszych dekadach następnego stulecia, ponieważ miasto dynamizmu jest ściśle powiązana z opactwa, ucierpiały w wyniku wojny . Ponadto skutki epidemii dżumy są nadal odczuwalne w bardzo silnie wyludnionym mieście.
W 1662 r. Kongregacja Saint-Maur przejęła zarządzanie materialne (bardziej rygorystyczne zarządzanie majątkiem opactwa, rekrutacja nowych mnichów) i duchową (przywrócenie ścisłej reguły św. wpływy po Wojnach Religijnych , ale brakuje środków finansowych, osiągnięcia nie zależą od projektów, a ludność Cormery nie korzysta z tej zmiany.
Przełom w „Route du Berry”W 1766 r. Ważne wydarzenie głęboko zmieniło fizjonomię miasta. Otwarto nową drogę z Tours do Châteauroux, znaną jako „du Berry”, która później przekształciła się w N 143, a następnie D 943 po wyłączeniu z eksploatacji. Jest to część rozległego planu rozwoju drogowego zainicjowanego przez Ludwika XV i realizowanego przez Jean-Rodolphe Perronet . Jadąc w północnych przedmieściach Truyes, przecina Indre na moście bezpośrednio przed książki XIX th -wiecznym opactwie wzdłuż obudowy, której fosy wypełnione były w tym sektorze i zobowiązuje się do południa rue des Caves, łącząc swoją ostateczną trasę na Płaskowyż. Poczta jest zainstalowany nie daleko od obecnego dworca kolejowego.
Ta nowa trasa, jeśli odprowadza dużą liczbę podróżnych do wielu hoteli i zajazdów, wiąże się z bardzo restrykcyjnym ograniczeniem nałożonym na mieszkańców na zakwaterowanie żołnierzy na trasie. W związku z tym, niecałe cztery lata później, gmina podejmuje decyzję o przydzieleniu przechodzącym żołnierzom specjalnego budynku, którym zarządza punkt postojowy ; jest to dawny dom przeora, w pobliżu wieży Saint-Paul. Praca niezbędna do budowy tej drogi jest rekwirowana lokalnie przez pańszczyznę królewską , nakładaną tylko na najskromniejszych mieszkańców, co budzi wśród ludności protesty (dyskretne z obawy przed represjami).
Powódź Indre w 1770 rokuRok 1770 upłynął pod znakiem niszczycielskiej powodzi Indre, która nastąpiła w nocy 26 w 27 listopada. Więcej niż trzydziestu godzin ciągłego deszcz na przełom z Indrois , która przepływa do Indre około piętnastu km górę od Cormery, powodując znaczące i gwałtowny wzrost poziomu wody. Powódź utonęła trzydzieści osiem osób w Truyes i cztery w Cormery, zaskoczonych snem; niektóre ciała odnaleziono dopiero kilka miesięcy później w Artannes-sur-Indre , ponad 20 km w dół rzeki, a około dwudziestu innych nigdy nie odnaleziono. Wody cofają się szybko, ale szkody materialne są ogromne (zniszczone młyny, domy i przedsiębiorstwa, zdewastowane ulice, zmyte pomosty); ich naprawa trwa kilka lat, co jest tym trudniejsze i bardziej czasochłonne, że w następnej dekadzie następowały po sobie ekstremalne zjawiska klimatyczne, dotkliwe susze lub przeciwnie, nieustanne deszcze, grad, surowe zimy, które zakłóciły te miejsca i dalsze osłabienie populacji. Po powodzi, Louis XVI dotacje, w ramach rekompensaty, skromnego zasiłku oraz zwolnienie wielkości na rok.
Lista krzywd od trzeciego osiedla napisany na tę okazję z 1789 ogólnych stanach nie oferują, Cormery, bardzo różne układy od innych miastach: uproszczenie systemu podatkowego - w tym zniknięciem podatku soli - i wielokrotnego jurysdykcje. Cormery chciał jednak zachować swój system wymiaru sprawiedliwości. Mieszkańcy nie domagają się zniesienia klasztorów i opactw, rola św. Pawła w życiu Cormery'ego pozostaje ważna w tradycjach, jeśli nie w faktach. W 1790 roku, kiedy nowe struktury administracyjne terytorialne powstały The gmina z Cormery stał się kapitał z kantonu , ale musiał zrezygnować z tego przywileju do Montbazon w 1801 roku.
Rewolucja Francuska doprowadziła do ostatecznego zamknięcia opactwa, którego liczba mnichów zostało nieuchronnie maleje od ponad wieku. Majątek ruchomy jest rozproszony; ci, którzy unikną grabieży, są sprzedawani. To samo dotyczy budynków. Porzucone, zabrane są kamienie i elementy ich ram; zadeklarowane jako własność narodowa , są sprzedawane przez okres ponad dwudziestu lat ze względu na ich znaczenie.
Droga Berry została ukończona w latach 1843-1845 przez budowę mostu wiszącego (zastąpionego w 1902 roku przez obecny most) poniżej poprzedniego, w przedłużeniu rowu na zboczu wzgórza na północ od Indre, co pozwala zmiękczyć zbocze ; od południa wytaczanie prostoliniowej ulicy w starym budynku prostuje przebieg drogi. Poza głęboką modyfikacją topografii miasta, temu przełomowi towarzyszy przestawienie centrów handlowych wokół starego „ carroi ” (obecny rynek), przez który przechodziła droga i przy południowym ujściu mostu., ta ostatnia strona w pełni wykorzystuje ruch na nowej drodze. Wyborcy Cormery'ego bez zastrzeżeń zaaprobowali powrót do reżimu cesarskiego , dwa plebiscyty z 1851 i 1852 roku, w których zebrano odpowiednio 237 i 203 głosy „za”, ale tylko 39 i 8 „przeciw” . W 1870 r. Sytuacja była zupełnie inna: głosy „za” stanowiły tylko 158 z 291 oddanych głosów . Podczas wojny 1870 r. Od3 lutego 1871do końca miesiąca Cormery musiał pomieścić duży oddział żołnierzy pruskich . W 1878 roku komunikacja między Cormery a sąsiednimi miastami, ale przede wszystkim dwoma „dużymi miastami” Tours i Loches, stała się jeszcze łatwiejsza: otwarto linię kolejową z Joué-lès-Tours do Châteauroux - przebiegała przez płaskowyż na południu wioski - i codziennie jeździ po niej pięć pociągów pasażerskich w każdym kierunku. Jednak ostatni kwartał XIX XX wieku charakteryzował się spadkiem populacji, w wyniku wsi exodusu , który widzi ludność miejska jest bliżej do głównych ośrodków i ich dostarczycieli zatrudnienia branżach.
Wojny światowe i ożywienie demograficznePierwsza wojna światowa kosztowała życie 30 żołnierzy z Cormery, który zginął w akcji we Francji, Belgii , ale także w szeregach armii francuskiej w Orient . W okresie międzywojennym populacja Cormerian nadal się zmniejszała, w wyniku połączonych skutków trwającego exodusu wiejskiego i strat spowodowanych pierwszą wojną światową; miasto zuboża, a jego aktywność gospodarcza spada. Z10 w 16 czerwca 1940, Cormery wita pracowników Ministerstwa Marynarki Wojennej , gdzie francuski rząd tymczasowo wycofał się z Touraine przed wyjazdem do Bordeaux . Plik19 czerwcamost nad Indre został wysadzony w powietrze, próbując, bez powodzenia, utrudnić natarcie wojsk wroga. Po podpisaniu rozejmu Cormery znalazł się w strefie okupowanej ; w mieście osiedla się niemiecki garnizon i administracja. Względna bliskość linii demarkacyjnej , która przechodzi do Dolus-le-Sec , powoduje, że kandydaci do przekroczenia tej linii spieszą się. Właściciel baru w Cormery, wraz ze swoimi dwoma synami, bratem i siostrzeńcem, pomaga w przejściu 5000 osób i promuje ucieczkę więźniów, być może dwa razy więcej. W mieście, które ma niewiele gruntów rolnych, bardzo trudno jest sprostać zapotrzebowaniu na żywność; Dlatego burmistrz Ernest Clément był internowany na kilka tygodni w 1942 r., oskarżony o bycie „sabotażystą”. KoniecSierpień 1944Niemcy ewakuują Cormery'ego, niszcząc most, który naprawili doraźnie po przybyciu cztery lata wcześniej. Ośmiu Cormerian ginie w walkach II wojny światowej .
W Trzydzieści lata świetności który widział miasto Tours wznowić jego rozwój gospodarczy miał, jako konsekwencja, ale z pewnym opóźnieniem, korzystny wpływ na demografii Cormery. W pobliżu metropolii departamentów i dobrze obsługiwanych (drogowych i kolejowych), miasto wita ludzi pracujących w Tours lub na jego przedmieściach, ale mieszkających w Cormery, którego populacja rośnie od lat 60. XX wieku, ze wszystkimi pozytywnymi skutkami, jakie wywiera to na lokalną gospodarkę miasta.
W 2001 r. Ruszył projekt strefy dużej aktywności „Node Park Touraine”, w którym społeczność gmin jako zamawiający i partnerstwo finansowe EFRR , głównie na terytorium Tarifigny-Saint-Bauld, ale także w mniejszym stopniu na Cormery, na południowy wschód od wioski. Początkowy projekt zakłada instalację około dwudziestu firm na 25 ha , ale także założenie usług dla osób pracujących na budowie: restauracja międzyzakładowa i żłobek . W pierwszej fazie rozbudowy całkowita powierzchnia wynosi nieco ponad 40 ha . Nowa rozbudowa (dwanaście hektarów) planowana jest na 2018 rok.
Na początku 2018 r. Burmistrzowie Cormery i Truyes wspomnieli o potrzebie ściślejszej współpracy między obiema gminami, która może przybrać formę fuzji ; na dzień dzisiejszy projekt jest nadal na etapie deklaracji woli.
Niektóre daty z historii Cormery'ego.
■ Niektóre daty z historii Francji i Turenii
■ Historia polityczna i religijna Cormery ■ Historia architektoniczna i miejska Cormery
Od czasu redystrybucji kantonów w 2014 r. Cormery jest jedną z 17 gmin tworzących kanton Bléré . Jest również przyłączony do dystryktu Loches i okręgu wyborczego 2 e Indre-et-Loire.
Od 1 st styczeń 2010oraz zniesienie w Loches okręgowego sądu Tours dzielnica sąd jest właściwy w całym dziale. Wszystkie jurysdykcje będące przedmiotem zainteresowania Cormery'ego są zatem zgrupowane razem w Tours, z wyjątkiem trybunału administracyjnego i sądu apelacyjnego, które znajdują się w Orleanie , prefekturze regionu Centre-Val de Loire .
MiędzyspołecznośćGmina Cormery należy do wspólnoty gmin Loches Sud Touraine .
Międzygminne stowarzyszenie energetyczne „Indre-et-Loire” (SIEIL), założone w 1937 r., Zapewnia kontrolę i koordynację wszystkich koncesjonariuszy działających w Indre-et-Loire w dziedzinie dystrybucji gazu i energii elektrycznej; jest również zaangażowany we wzmacnianie sieci dystrybucji energii elektrycznej . Dla wszystkich gmin Indre-et-Loire, z wyjątkiem Tours, członkostwo w usłudze „Energia elektryczna” SIEIL na zasadzie indywidualnej jest obowiązkowe na mocy dekretu prefektury z dnia23 kwietnia 2008. Cormery korzysta również z usługi SIEIL „Gas”.
Miasto Cormery jest indywidualnym członkiem „Indre Valley Development Union”, odpowiedzialnym za monitorowanie, konserwację i rozwój brzegów Indre.
„Związek pomocy technicznej w zakresie oczyszczania i monitoringu wody”, publiczny zakład współpracy międzygminnej , zapewnia kontrolę techniczną miejskich urządzeń do oczyszczania ścieków, zbiorowych lub indywidualnych.
W 2017 roku w drugiej turze wyborów prezydenckich Emmanuel Macron ( La République en Marche ) uzyskał 69,18% głosów, a Marine Le Pen ( FN ) 30,82%. Wskaźnik uczestnictwa wyniósł 78,50%.
Ostatnie wybory samorządoweLiczba mieszkańców w spisie powszechnym z 2011 roku waha się od 1500 do 2499, liczba członków rady miejskiej w wyborach w 2014 roku to 19.
W wyborach samorządowych 2014 , z 19 miejskich radnych zostali wybrani w pierwszej rundzie; wskaźnik uczestnictwa wyniósł 71,63%. Uzyskały:
Oddane głosy | 647 | 19 miejsc do obsadzenia | ||||
Wymienianie kolejno | Szef listy | Trend polityczny | Głosy | Odsetek | Zdobyte miejsca | Var. |
---|---|---|---|---|---|---|
Wszystko razem dla Cormery'ego | M me Dominique Stefanini | UDI | 266 | 41,11% | 4/19 | |
Żyj dobrze w Cormery | M me Marie-Anne Vivanco | LDIV | 0 | 0% | 0/19 | |
Cormery, pęd trwa | Antoine Campaign | płyta DVD | 381 | 58,89% | 15/19 |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
30 października 1944 | 1954 | Alfred Chanzy | ||
10 września 1954 | 1957 | Marceau Camus | ||
21 sierpnia 1957 | Marzec 1971 | Michel Dupont | ||
Marzec 1971 | Marzec 1989 | Jacques Dupuy | ||
Marzec 1989 | Czerwiec 1995 | Bernard Boutet | ||
Czerwiec 1995 | Marzec 2001 | Pierre Gargaud | ||
Marzec 2001 | Marzec 2008 | Jean-Marie Doublé | ||
Marzec 2008 | Maja 2020 | Antoine Campaign | płyta DVD | Lekarz |
Maja 2020 | W trakcie | Pascal Debaud | płyta DVD |
Gmina angażuje się w politykę zrównoważonego rozwoju , rozpoczynając w 2009 roku inicjatywę Agenda 21. Na swojej stronie publikuje informacje o dobrych praktykach ogrodniczych (ograniczenie lub nawet wyeliminowanie stosowania chemicznych pestycydów). Odzwierciedla prace nad jakością powietrza; w 2011 roku gościł mobilną stację pomiaru jakości powietrza . W 2018 roku oświetlenie publiczne zostało wyremontowane, aby zużywać mniej energii.
Woda pitna i urządzenia sanitarneZa zarządzanie zaopatrzeniem w wodę pitną oraz zbieraniem i oczyszczaniem ścieków odpowiada gmina Loches Sud Touraine .
W 2016 r. Usługa zaopatrzenia w wodę pitną obsługiwała 956 gospodarstw domowych należących do Cormery. Woda jest pobierana z trzech odwiertów zlokalizowanych w pobliżu miasta, w których wykorzystuje się warstwę wodonośną Seno-Turonian na terenie Reignac-sur-Indre. Po usunięciu żelaza i obróbce UV woda jest rozprowadzana lub wysyłana do zbiornika magazynowego. Dodatek zapewnia zakup uzdatnionej wody z odwiertów w Truyes, na terenie gminy Touraine Vallée de l'Indre .
Oczyszczalnia ścieków z osadem czynnym o mocy 1800 RLM ( ekwiwalent na 1 mieszkańca ), z odprowadzeniem oczyszczonej wody do Indre, zlokalizowana jest poniżej centrum miasta w miejscu zwanym „Le Sanitas”. Powstały osad ściekowy jest odzyskiwany przez nawożenie rolnicze. W 2016 r. Z tej zbiorowej usługi sanitarnej na terenie gminy korzystało 897 gospodarstw domowych .
Zmarnowana kolekcjaZa zbiórkę i utylizację odpadów odpowiada gmina. Odpady z gospodarstw domowych nienadające się do recyklingu i odpady nadające się do recyklingu są odbierane co tydzień w systemie „od drzwi do drzwi”. Papier i szkło są przedmiotem dobrowolnych wpłat użytkowników w pojemnikach umieszczonych w różnych punktach na terytorium. Corocznie organizowana jest zbiórka przedmiotów wielkogabarytowych. Centrum recyklingu Rateigny-Saint-Bauld jest dostępne dla mieszkańców Cormery.
Poniższa tabela przedstawia ewolucję przepływów pieniężnych , jednego z lokalnych wskaźników finansowych firmy Cormery, w okresie dziesięciu lat:
2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Cormery | 64 | 85 | 141 | 136 | 116 | 153 | 141 | 145 | 69 | 129 |
Średnia z warstwy | 152 | 151 | 147 | 150 | 168 | 168 | 156 | 149 | 149 | 147 |
|
W ciągu ostatnich dziesięciu lat zdolność samofinansowania gminy zawsze była dodatnia, ale okazuje się, że w każdym roku budżetowym jest niższa niż średnia w porównywalnych gminach. Kapitału obrotowego , pozytywny, jest jednak niższa niż średnio w warstwie ciągu pierwszych lat badanego okresu; staje się lepszy od kilku lat. Wynik księgowy, choć zawsze dodatni, nigdy nie jest powyżej średniej.
W dniu 3 listopada 2017 rCormery nie jest miastem partnerskim .
Do mieszkańców z Cormery nazywane są Cormeriens.
Ewolucja populacjiKsięgi parafialne są dostępne od 1562 r., A dokładniej (chrzty, śluby i pochówki) od 1632 r. Ludność parafii rośnie dość regularnie: ze 122 pożarów w 1687 r. Do 172 pożarów w 1726 r.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 1784 mieszkańców, co oznacza wzrost o 2,94% w porównaniu do 2013 roku ( Indre-et-Loire : + 1,25%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
938 | 791 | 861 | 1,119 | 1,045 | 1,034 | 985 | 1,048 | 1,043 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,028 | 1,039 | 1,046 | 986 | 1,023 | 934 | 909 | 851 | 822 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
826 | 792 | 803 | 775 | 729 | 783 | 832 | 863 | 829 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
968 | 1,032 | 1 106 | 1,169 | 1,323 | 1,542 | 1,631 | 1643 | 1,656 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,733 | 1784 | - | - | - | - | - | - | - |
1968 - 1975 | 1975 - 1982 | 1982 - 1990 | 1990 - 1999 | 1999 - 2009 | 2009 - 2014 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Roczne tempo zmian populacji | + 1,0% | + 0,8% | + 1,6% | + 1,7% | + 0,8% | + 1,3% |
Naturalna równowaga | - 0,1% | - 0,2% | 0,0% | 0,0% | + 0,3% | - 0,1% |
Migracja | + 1,1% | + 1,0% | + 1,5% | + 1,7% | + 0,4% | + 1,4% |
Od 1831 do 1876 liczba mieszkańców jest stosunkowo stabilna. Następnie rozpoczął się ciągły spadek do 1926 r., Kiedy to zaobserwowano minimalną liczbę 729 mieszkańców . Liczba ludności ponownie wzrasta, głównie pod wpływem rozwoju gospodarczego Tours. Pomiędzy 1926 a 2015 rokiem Cormery zwiększył ponad dwukrotnie swoją populację, przy czym wzrost ten był prawie liniowy od późnych lat pięćdziesiątych, przy wzroście około 15 mieszkańców rocznie. Wzrost liczby ludności od końca lat 60. XX wieku wynika głównie z utrzymującego się dodatniego salda migracyjnego w rozpatrywanych okresach odniesienia, podczas gdy równowaga naturalna ulega wahaniom.
Struktura wiekowaMężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.9 | 3.9 | |
8.6 | 8.7 | |
12,0 | 13.9 | |
16.8 | 18.9 | |
22.3 | 18.3 | |
18.5 | 17.9 | |
20.9 | 18.4 |
Mężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
0.8 | 1.9 | |
7.5 | 10.3 | |
15.3 | 16.1 | |
19.9 | 19.2 | |
19,0 | 17.9 | |
18.8 | 17.9 | |
18.7 | 16.7 |
Populacja Cormery jest nieco młodsza niż średnia departamentu: osoby poniżej 45 roku życia stanowią 58,1% Cormery, podczas gdy na poziomie departamentu stanowią tylko 54,3%.
Czternastu opiekunów jest zainstalowanych w Cormery, które łącznie mogą pomieścić 48 dzieci .
Gmina organizuje przyjęcia i zajęcia dla dzieci, zarówno w czasie zajęć pozalekcyjnych, jak i podczas wakacji.
Szkoła podstawowa Jacques-Prévert przyjmuje dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym ( 169 uczniów zapisanych na początek roku szkolnego 2017).
Kształcenie uczniów szkół średnich z Cormery, podobnie jak uczniów z sąsiednich gmin, zgodnie z planem szkolnym, odbywa się w Cormery w Alcuin College . Mapa szkoły wspomina również, że Cormery znajduje się w obszarze rekrutacyjnym Lycée Alfred-de-Vigny w Loches. Aby ułatwić transport gimnazjalistów i licealistów do odpowiednich placówek, niektóre usługi trenera Cormery firmy TER mają dostosowany plan podróży i harmonogram.
Zgrupowane w tym samym zakładzie prawa prywatnego, A dom starców i domach opieki znajdują się w zabytkowym centrum Cormery, zajmując ziemię znajdującą się w bezpośrednim wschodniej części obudowy Abbey.
W dawnym ratuszu Cormery mieści się częściowo biblioteka miejska, zarządzana przez delegowane zarządzanie książkami i czytelnictwo publiczne rady departamentu Indre-et-Loire.
Cormery ma kilka sal, które mogą pomieścić wydarzenia, w tym salę wielofunkcyjną, dawne kino w pobliżu opactwa, a także niedawne kino obsługiwane przez gminę.
Kompleks sportowy Pierre-Bourbon obejmuje stadion w dolinie Indre z dwoma boiskami sportowymi, torem lekkoatletycznym i dwoma kortami tenisowymi. W międzygminnym gimnazjum , w pobliżu uczelni, odbywają się imprezy sportowe organizowane przez Cormery, ale także przez Truyes i Tarifigny-Saint-Bauld. A multisports ziemia została otwarta w 2017 roku.
WydarzeniaOd 2014 roku stowarzyszenie przyjaciół Alcuina i ratusza organizuje w opactwie i wokół niego Festival des vents , cykl imprez i koncertów muzycznych poświęconych instrumentom dętym . Ten coroczny festiwal odbywa się przez kilka dni z okazji Europejskich Dni Dziedzictwa .
Tkanina asocjacyjnaPrzewodnik wydany przez miasto w 2017 roku wymienia trzydzieści cztery stowarzyszenia mające swoją siedzibę w Cormery i interweniujące w obszarach pomocy społecznej, kultury, sportu lub rekreacji.
Około piętnastu pracowników służby zdrowia osiedliło się w Cormery w 2017 roku: lekarze pierwszego kontaktu lub specjaliści, dentysta, pielęgniarki, farmaceuta. Połowa z nich zgrupowała swoje praktyki w ośrodku medycznym.
Najbliższy szpital to regionalny szpital uniwersytecki w Tours , w Chambray-lès-Tours , około kwadransa jazdy samochodem od Cormery.
Centrum ratunkowe dla strażaków znajduje się w Cormery, w którym działa również lokalna policja z Krajowej Żandarmerii .
Regionalny dziennik La Nouvelle République du Centre-Ouest poświęca kilka stron swojego wydania Indre-et-Loire, Touraine Est, aktualnym wydarzeniom w kantonie Bléré. Miasto Cormery wydaje dwumiesięczny biuletyn miejski. Kanał telewizyjny TV Tours Val de Loire i stacja radiowa France Bleu Touraine przekazują lokalne wiadomości.
W 2017 roku miasto nie posiadało szybkiej sieci światłowodowej .
Terytorium gminy , podobnie jak sześć innych dekanatów, zależy od parafii Saint-Brice w dekanacie Loches, będącym częścią archidiecezji Tours . W kościele Notre-Dame-de-Fougeray w Cormery odbywają się niedzielne nabożeństwa na przemian z innymi kościołami w parafii.
W 2015 r. Średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe wynosił 34 684 EUR, podczas gdy średnia departamentalna wynosiła 32011 EUR, a we Francji metropolitalnej 32 409 EUR. W 2014 r. Dochód do dyspozycji na gospodarstwo domowe w gminie wynosił 20 890 EUR wobec średnio 20 561 EUR na poziomie departamentów.
Dwie poniższe tabele przedstawiają kluczowe dane dotyczące zatrudnienia w Cormery oraz ich rozwój w latach 2009-2014:
Cormery 2009 | Cormery 2014 | Ewolucja | |
---|---|---|---|
Ludność w wieku od 15 do 64 lat | 1,016 | 1,090 | + 7,2% |
Aktywa (w%) | 76,0 | 76.9 | + 1,2% |
którego: | |||
Osoby aktywne posiadające pracę (w%) | 70.9 | 71.1 | + 2,8% |
Bezrobotni (w%) | 5.1 | 5.8 | + 13,7% |
Cormery 2009 | Cormery 2014 | Ewolucja | |
---|---|---|---|
Liczba miejsc pracy w okolicy | 333 | 347 | + 4,2% |
Wskaźnik koncentracji zatrudnienia | 45.8 | 44.8 | - 2,2% |
W badanym okresie liczba osób aktywnych zawodowo rosła szybciej niż liczba miejsc pracy oferowanych w gminie; efektem jest matematyczny spadek wskaźnika koncentracji zatrudnienia .
Poniższa tabela przedstawia liczbę firm zlokalizowanych w Cormery według ich sektora działalności i liczby ich pracowników:
Całkowity | % | 0 pracowników |
Od 1 do 9 pracowników |
10 do 19 pracowników |
Od 20 do 49 pracowników |
50 lub więcej pracowników |
|
---|---|---|---|---|---|---|---|
Razem | 130 | 100,0 | 98 | 26 | 3 | 2 | 1 |
Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo | 2 | 1.5 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 |
Przemysł | 13 | 10.0 | 8 | 5 | 0 | 0 | 0 |
Budowa | 12 | 9.2 | 11 | 1 | 0 | 0 | 0 |
Handel, transport, różne usługi | 81 | 62.3 | 62 | 17 | 1 | 1 | 0 |
w tym handel i naprawa samochodów | 30 | 23.1 | 20 | 10 | 0 | 0 | 0 |
Administracja publiczna, edukacja, zdrowie, działalność społeczna | 22 | 16.9 | 15 | 3 | 2 | 1 | 1 |
Zakres: wszystkie działania. |
W 2016 roku powstało dziesięć nowych placówek zajmujących się obsługą osób fizycznych lub firm.
Sama gmina i zakład opieki nad osobami starszymi to dwaj najważniejsi pracodawcy zatrudniający na koniec 2015 roku 88 etatów. Gospodarka komunalna pozostaje jednak krucha, co spowodowało, że Cormery został zaklasyfikowany dekretem jako strefa rewitalizacji wsi. z16 marca 2017 r.
Gospodarka Cormery jest głównie zorientowana na „ sferę bezpośrednią ” - towary i usługi wytwarzane w gminie zaspokajają popyt osiadłych lub przejeżdżających mieszkańców tej gminy - ta ostatnia koncentruje prawie dwie trzecie firmy i trzy czwarte pracowników zatrudnionych w Cormery.
RolnictwoCormery doświadczył w przeszłości działalności rolniczej, w szczególności poprzez uprawę winorośli, wyraźnie widoczne na mapie z atlas Trudaine i wymienione w połowie XIX th wieku, ale praktycznie zniknął w 1980 roku. Na początku 2018 roku, na Infogreffe witryny , wykorzystując dane z handlu i spółek , już nie wymienia jakiegokolwiek gospodarstwa rolne z siedzibą w Cormery, podczas powszechnego spisu rolnego przeprowadzone w 2010 wykazały, że trzy gospodarstwa były w tej sytuacji.
Przemysł, handel i usługiW agrobiznesu i sektory przemysłu rolno-spożywczego są reprezentowane przez spółdzielnia rolnicza oraz browaru .
W 2015 roku „Node Park Touraine” zgromadził 32 firmy na obszarze prawie 41 hektarów w gminach Cormery i Tarifigny-Saint-Bauld, w tym supermarket , stację obsługi i warsztat samochodowy .
Wielkość i liczba mieszkańców miasta umożliwiają utrzymanie wielu sklepów i usług lokalnych w najróżniejszych dziedzinach, w tym kilka restauracji, kancelarii notarialnej , w agencji bankowej , w agencji nieruchomości , a także agencji pocztowych znajdujący się w teren starego ratusza, który dzieli z biblioteką miejską. Firmy te, od połowy XIX e wieku, skoncentrowane są w przeważającej większości na dwóch słupach, wokół miejsca na rynku, w centrum miasta, a przy wejściu do Narodowego ulicy, na wylocie mostu. Rynek odbywa się w każdy czwartek w centrum handlowym, kontynuując tradycję z IX -go wieku.
TurystykaW miasteczku na skraju Indre znajduje się kemping; Cormery oferuje również usługi hotelu.
W marzec 2012gmina Cormery przewiduje utworzenie obszaru rozwoju architektury i dziedzictwa gminy, który musi uwzględniać ograniczenia miejscowego planu urbanistycznego. Badanie zakończono w styczniu 2015 roku , pod koniec fazy diagnostycznej.
Opactwo zostało założone w 791 roku, ale wkrótce potem zostało odbudowane, aby bardziej odpowiadało planowi klasztorów benedyktynów. Przez połowie XI -tego wieku, nowe opactwo romańskiego jest zbudowany. Opactwo, pod nazwą Saint-Paul, znajdowało się wówczas w szczytowym okresie, licząc 50 mnichów i bogate w liczne posiadłości w kilku francuskich prowincjach. Nowe budynki w XIII th Century, ozdobić i powiększyć ponownie. Ciężko trafiona podczas wojny stuletniej , wstała, ale wojny religijne zadały jej decydujący cios. Od tego momentu, pod rządami komendanta , liczba jego zakonników nie przestawała spadać i to nie interwencja Maurystów z 1662 r. Zdołała odwrócić ten trend, pomimo programu odbudowy budynków i restauracji klasztoru. reguła św. Benedykta. Kiedy dochodzi do rewolucji francuskiej, zostało tylko pół tuzina mnichów. Budynki zostały sprzedane jako własność narodowa w latach 1799-1820.
Jednak nadal istnieje wiele śladów tego opactwa, wszystkie sklasyfikowane lub zarejestrowane jako zabytki historyczne . Pawła wieża, dzwonnica z kościoła opactwa The refektarz z gotyckimi łukami, część klasztoru , kaplica chór przebudowany pod koniec XV -go wieku i domu opata i wcześniejszego świadczą minionego znaczenia i bogactwo opactwa.
Kościół Notre-Dame-de-FougerayUwaga świecki ludności, kościół został zbudowany w XII th wieku z inicjatywy mnichów z opactwa na ziemi należącej do nich, ale z obudową monastycznej przestrzegania izolację religijne. Jest to największy budynek sakralny w dolinie Indre w Tours. Ściana północna jest całkowicie ślepa, a ściana południowa przebita jedynie drzwiami w ostrołukowym łuku i bardzo nagich półkolistych przęsłach . Surowe sklepienie ramowe nadaje mu niedokończony wygląd. Nawa jest w całości nakryta złamanym sklepieniem kolebkowym, a kopuła, na której wznosi się dzwonnica, zwieńczona jest wisiorkami. Wnętrze zostało ozdobione freskami w XIII -go wieku. Z tego samego okresu pochodzi kamienna chrzcielnica zainstalowana przy wejściu do nawy. Chroniony jest kościół i kilka elementów jego wystroju czy wyposażenia.
Latarnia umarłychSolidna kolumna murowana osadzona na okrągłych stopniach na cmentarzu Cormery jest wymieniona jako pomnik historii 1 st lutego 1920jak latarnia umarłych ; wydawałoby się, że w rzeczywistości jest to krzyż hosanniere .
Młyn opackiMłyn na Indre, w pobliżu opactwa, jest prawdopodobnie jednym z pierwszych budynków mnichów w założeniu klasztoru, o czym świadczą z VIII th wieku. Kilkakrotnie przebudowywany, zwłaszcza po powodzi w 1770 r. Spłonął w 1908 r., W następnym odbudowano go, by następnie wykorzystać go jako fabrykę malarstwa. W 1962 r. Wybuchł nowy pożar; całkowicie zrujnowany, młyn nie jest odrestaurowany. Pozostał tylko dom młynarza, drewniane koło łopatkowe w rzece Indre pod budynkiem i cztery główne ściany młyna; zniknął jego dach, podłogi i wewnętrzne ścianki działowe. Ślady farby na ścianach, spowodowane pożarem z 1962 roku, do dziś świadczą o jego dawnej działalności. Wspomina się o ponownym wykorzystaniu konstrukcji tego młyna jako podpory dla baterii paneli fotowoltaicznych .
Budynki kaflarni (piec, magazyn, dom) zostały zbudowane w 1856 r. Na lewym brzegu rzeki Indre poniżej wioski, aby eksploatować oddalone o kilkaset metrów złoża gliny, ale wydaje się, że działalność kończy się w 1909 r., po kilku zmianach właścicieli, wraz z reorganizacją obiektów. Naprzeciwko stadionu Cormery, stary zniszczony piec i jego sklepienie kolebkowe istnieją tylko jako pozostałości, zintegrowane z nowoczesną konstrukcją i są włączone do ogólnego inwentarza dziedzictwa kulturowego . Najbliższa droga to „rue de la Tuilerie”.
Cormery makaronik to ciasto wykonane z migdałów w proszku , cukru i białka jaja . Specyfika makaroników Cormery polega na ich kształcie: są okrągłe, są przekłute w środku.
Inne specjały kulinarneCormery jest częścią obszaru produkcji sera Sainte-Maure-de-Touraine , chronionego nazwy pochodzenia na poziomie europejskim i kontrolowanej nazwy pochodzenia na poziomie krajowym. Boeufs du Maine, Rillettes z Tours i 120 rodzajów z martwych lub musujących win mogą korzystać z chronionym oznaczeniem geograficznym , jeżeli są one wytwarzane na terenie gminy.
W 1877 roku J. Blancheton poświęcił kilka wierszy ze swojego zbioru Fleurs et pleurs, souvenirs de jeunesse dla Cormery'ego.
W 2015 i 2017 roku Marie-Ange Leurent opublikowała w Chanteloup-Musique dwie kolekcje małych utworów na duże organy zatytułowane Petit livre d'orgue de Cormery , vol I i vol II.
Ithier († 796), opat Saint-Martin, stworzył pierwszą wspólnotę monastyczną w Cormery. Swoją nazwę nadał ulicy w centrum miasta.
Alcuin (ok. 730-804), opat Saint-Martin i kanclerz Karola Wielkiego, wzmocnił statuty i rolę opactwa św. Pawła. Ulica i szkoła Cormery noszą jego imię.
Joachim Périon (1498 lub 1499-1559), przeor opactwa Saint-Paul, humanista , filolog i tłumacz, urodził się i zmarł w Cormery. Opracował kartografię opactwa, umożliwiając dokładne prześledzenie jego historii.
Paul Boyer (1864-1949), językoznawca , urodził się w Cormery, gdzie mieszkał w części starego opactwa (dawne kuchnie, obecnie „dom Paula-Boyera”).
Cormery za stare bronie były zdobi następująco: Sable do paskudnego Or . Te herb mówiący pozostawały w mocy do czasu przyjęcia nowego herbu przyjętych w XVII -tego wieku przez Denis Briconnet do opactwa. |
|
Cormery za ramiona są zdobi następująco: Half-party: do pierwszego Lub z dwugłowym orłem Sobolem, do drugiego Azure do trzech fleur-de-lis Or; niskim mieczem ze srebra, przyozdobionym złotem, odbijającym się na parterze . Ta broń jest oparta na broni z opactwa. |
Zielono-żółte i czekoladowo-brązowe kolory logo symbolizują z jednej strony naturę i środowisko, z drugiej zaś ziemię i kamień. Litera „O” przypomina specyficzny kształt makaroników Cormery. |