Saulnot

Saulnot
Saulnot
Widok ogólny wsi i kościoła .
Herb Saulnota
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Bourgogne-Franche-Comté
Departament Haute-Saone
Miasto wabik
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Pays d'Héricourt
Mandat burmistrza
 Jean-François Ribiere
2020 -2.026
Kod pocztowy 70400
Kod wspólny 70477
Demografia
Ludność
miejska 		762  mieszk. (2018 spadek o 2,06% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 29  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 33 ′ 48 ″ na północ, 6 ° 38 ′ 03 ″ na wschód
Wysokość Min. 324  m
Maks. 522  m
Powierzchnia 26,73  km 2
Rodzaj Gmina wiejska
Obszar atrakcji Montbéliard
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Héricourt-2
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté
Zobacz na mapie administracyjnej Bourgogne-Franche-Comté Lokalizator miasta 14.svg Saulnot
Geolokalizacja na mapie: Haute-Saône
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Saône Lokalizator miasta 14.svg Saulnot
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saulnot
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saulnot
Znajomości
Stronie internetowej saulnot.fr

Saulnot jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Saône , w granicach Doubs w regionie Burgundia-Franche-Comté . Jest częścią wspólnoty gmin Pays d'Héricourt i znajduje się na granicy saônoises Vosges i bieguna metropolitalnego Północnej Franche-Comté . Jego pagórkowaty teren, którego wysokość waha się od 324 do 522  metrów , obejmuje dużą część lasu oraz bagna, które służą jako przystanek dla kilku gatunków ptaków wędrownych . Jest częścią wzgórz sprzed Jury . Ludność gminy liczyła w 2018 roku 759 mieszkańców.

Wieś jest oznaczone przez górnictwo ostatnich ośmiu stuleci (od XII TH do XX th  wieku) z eksploatacji z węgla , z soli kamiennej z keupérien dorzecza i rudy żelaza . Otrzymał Croix de Guerre 1939-1945 pod koniec drugiej wojny światowej . Saulnot rozsławił w latach 70. XX wieku zespół muzyczny Ange, który zainspirowany opowieściami wiejskiego kowala, skomponował album noszący jego imię, Émile Jacotey . Głównym rozpoznawalnym w krajobrazie zabytkiem jest kościół z różowego piaskowca .

Geografia

Sytuacja

Gmina jest częścią wspólnoty gmin Pays d'Héricourt , na południowy wschód od okręgu Lure . Znajduje się on w dziale z Haute-Saône , na skraju Doubs , w regionie Burgundia-Franche-Comté w francuskiego Wielkiego Wschodu . Do najbliższej miejscowości to Héricourt (9  km na południowy ), Montbéliard (13  km na południowy ), przynęty (16  km na południowy ) oraz Belfort (17  km na południowy ).

Terytorium gminy graniczy z dziesięcioma innymi gminami:

Geologia i rzeźba terenu

Budynki położone są na pagórkowatym terenie prejurskich wzgórz, pomiędzy Wogezami i Jurą .

Powierzchnia gminy wynosi 2673  ha; jego wysokość waha się od 324 do 522 metrów lub spadek o 198 metrów. Główne wzniesienia wyznaczające krajobraz południa miasta to Planches (516  m ), Hautes Roches (506  m ), Milleremont (437  m ), Tremblot (419  m ) i Bruyère (415  m ). Na północy krajobraz tworzą zalesione wzgórza należące do masywu Chérimont, których kulminacja znajduje się głównie na wysokości ponad 450 metrów nad poziomem morza.

Saulnot znajduje się na płaskowyżu Haute-Saône, w pobliżu depresji Sous-Vosgienne i opiera się na północnym zboczu masywu Jura. Większość terytorium jest zbudowana na glebie datowanej na trias ( górna i środkowa w środku i niższa na północy). Wśród tych formacji opalizujące margle (t5M) kryją słone źródła miasta. Obszar ten jest ograniczony od południa cienkim pasem Lias (I4S i I4), który oddziela go od jury środkowej (j1 i j2V). Wreszcie perm, który obejmuje zagłębie węglowe sub-Vosges Stéphanian, na skrajnej północy miasta (rE), gdzie znajdują się również formacje wulkaniczne (h2Ca i h2Cp) w Viséen .

Terytorium gminy opiera się na zagłębiu węglowym Keupérien w Haute-Saône , bogatym w gips , halit (wydobywany w postaci solanki ), węgiel , rudę żelaza i dobrej jakości piasek . Podłoże składa się również z kamienia wapiennego na pierwszym poziomie jurajskiego , Liasic margla i wreszcie piaskowiec ( Wogezy i barwne ). Okolice Corcelles opierają się na złożu łupków naftowych Haute-Saône pochodzącym z Toarcien (I4S).

Hydrografia

Wokół wsi znajduje się kilka naturalnych i sztucznych zbiorników wodnych ( stawów ). Terytorium jest usiane strumieniami, które wypływają z wysokości; w szczególności te z Côte des Chênes, Valettes, Prés Meuniers, Vannet i Pont du Ron. Bagno zajmuje zachodnią część terytorium i wkracza na gminach Villers-sur-Saulnot , Chavanne i Le Vernoy . Służy jako przystanek dla kilku gatunków ptaków wędrownych .

Pogoda

Saulnot ma klimat półkontynentalny z wpływami górskimi ze względu na położenie między Wogezami a Jurą .

Średnie meteorologiczne z lat 1961-1990 dla Luxeuil-Saint-Sauveur (stacja odległa o 40  km ) są następujące:

Słońce i opady.
Jan Luty Marsz Kwi Może czerwiec Lip sierpień Siedem Paź Lis Grud Cały rok
Średnie godziny nasłonecznienia 54.1 85.9 124 159,6 190,5 218,2 251,7 220,6 175,1 126,3 71.2 55.7 1732,9
Miesięczne średnie opady (mm) 92.8 78.3 80.6 74.9 93.2 90.1 78 89.2 79.6 76.8 101,6 101 1036.1
Temperatury.
Jan Luty Marsz Kwi Może czerwiec Lip sierpień Siedem Paź Lis Grud Cały rok
Średnie minimalne temperatury (° C) -2,7 -1,9 0,2 2.8 6.7 9.9 11.6 11.4 8.7 5.2 0.9 -2,1 4.2
Średnie temperatury (° C) 0.8 2.5 5.4 8.7 12.8 16.1 18.2 17.8 14.9 10.5 4.9 1.4 9.5
Średnie maksymalne temperatury (° C) 4.2 6.9 10.6 14.7 18.9 22.3 24.7 24.1 21 15.8 8.9 4.8 14.7

Planowanie miasta

Typologia

Saulnot jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Montbéliard , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 137 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Morfologia ramy

Saulnot to wioska, której historyczne środowisko skupia się wokół ratusza. Nowa zabudowa zlokalizowana jest na obrzeżach i wokół kościoła, w szczególności na osiedlach . Główne osady to Corcelles , Gonvillars i Malval, stare miasta; są też wioski Goutte-au-Loup i Essouavre.

Mieszkaniowy

W 2016 r. Łączna liczba mieszkań w Saulnot wyniosła 342, w tym 312  głównych mieszkań , 7  drugorzędnych rezydencji i mieszkań okazjonalnych oraz 23 wolne. W gminie było łącznie 306 domów i 34 mieszkań.

Odsetek głównych mieszkań posiadanych przez ich mieszkańców wyniósł w 2016 r. 80,1%. Na terenie gminy znajduje się 21 mieszkań HLM , czyli 6,8% mieszkań.

Urbanistyka i krajobraz

Gmina posiada plan zagospodarowania przestrzennego (POS), jest uwzględniona w planie spójności terytorialnej (SCOT) wspólnoty gmin Pays d'Héricourt i jest częścią bieguna metropolitalnego North Franche-Comté , dawniej mieszanego związku Obszar miejski Belfort-Montbéliard-Héricourt-Delle .

Ryzyko naturalne i technologiczne

Przegub znajduje się w strefie sejsmicznej od poziomu 3 . Występują zlokalizowane zagrożenia geologiczne ze względu na występowanie naturalnych i górniczych jam podziemnych (możliwości przemieszczania się terenów górniczych ). Istnieje również ryzyko powodzi i inne związane z transportem materiałów niebezpiecznych .

Drogi transportowe i komunikacyjne

Miasto przecina LGV Ren-Rodan , w Corcelles zbudowano wiadukt , najbliższa stacja to Belfort - Montbéliard , oddalona o 20  km . Stacja Héricourt jest ustawiony na 10  km na Dole-Ville online w Belfort .

Sieć drogowa miasta składa się z dróg departamentalnych 9 , 93, 95 i 96 połączonych z ważniejszymi osiami, takimi jak D683 , ekspresowa dwupasmowa E54 ( krajowa nr 19 ) i autostrada A36 . Dalekobieżny szlak turystyczny 59 , która przecina Franche-Comté od Ballon d'Alsace do Izieu w Ain wynika również terytorium gminy. Saulnot jest obsługiwany przez autobusy z sieci międzymiastowej Burgundy-Franche-Comté (Mobigo), korzystając ze starych linii Saôn . Gmina jest również podawane przez Hériva, a transportowej usługi na żądanie w społeczności gmin Pays d'HERICOURT .

Na początku XX th  century Saulnot jest obsługiwana przez lokalne drogi żelaza w Haute-Saône (the "Banger" ).

Toponimia

Saulnot, Salnat następnie Sanat w średniowieczu nazywana jest także Sânot ( sól netto ) w dialekcie lokalnym do XIX th  century, a swoją nazwę zawdzięcza obecności źródła solankowe .

Historia

Pre-historia

Pozostałości obozu z epoki brązu pozostają w lesie Corcelles oraz w jaskini Baume w Gonvillars, świadcząc o prehistorycznej osadzie .

Średniowiecze

W XII th  century Saulnot należący do panowania Granges .

W 1333 r. Zamek Amont , jeden z trzech grodzisk Franche-Comté , ze stolicą w Vesoul , został utworzony przez Filipa VI we Francji . Przylega do niej terytorium Saulnota.

Nowoczesne czasy

Wieś została podpalona przez wojska Karola Śmiałego w 1474 r., A następnie przez Lordów Guise , podczas ich powstania, w latach 1587-1589.

Essouaivre (obecnie Essouavre w mieście Saulnot) to wioska dawniej nazywana Dessous-Vouaivre . Został utworzony w 1562 r. Przez regencję Montbéliard, która przyznała panu  Saint-Pouange 50 hektarów drewna „Dessous-Vouaivre” w celu przekształcenia tego obszaru w uprawy. Sześć lat później, gdy warunki kontraktu nie były przestrzegane, Essouaivre zostało poddane sekwestracji, a mieszkańcy Vernoy poprosili o przyłączenie go do swojej społeczności. Rząd Montbéliard będzie ich preferował16 marca 1573, pan z Lotaryngii imieniem Charles de Hennezel , giermek , ojciec Belrupt w Wogezach . Podjął się oczyszczenia terenu, budowy domów, stodół i młyna we współpracy ze swoim wujem Georges de Hennezel. Ale w 1577 roku Karol sprzedał swoją część terytorium hrabiemu Montbéliard za 1500 franków. Dlatego to Fryderyk Wirtembergii zbudował młyn, a wieś została zniszczona dziesięć lat później. Akcje Georgesa de Hennezela zostały sprzedane Antoine du Châtelet za 800 franków. Udział ten został przekazany w domu Franquemonta przez jego córki Angélique i Lydie poślubione Georgesowi i Henri de Franquemont. W 1729 r.  Teren zajmowały dwie ważne „  stodoły ”, jedna składała się z domu mieszkalnego, kilku budynków rolniczych, ogrodów, sadów, łąk i pól o powierzchni 24 ha  ; drugi też miał młyn.

Kopalnie

W Saulnot były warzelnie soli . Ich produkcja nie przestała rosnąć, a konsumpcja drewna również od 1147 roku. Jego "  muiny  " gotowano następnie na drewnie w celu wydobycia halitu , który wyniszczał sąsiedni las. W związku z tym działanie w kopalni keupérienne się XVI y do XX p  wieku. Warzelnia i wieś są własnością hrabiów Montbéliard . Warzelnię odbudowano po ataku Karola Śmiałego . W 1639 r. Budynki zostały podpalone przez Comtois, a następnie odbudowane w latach 1761–1766. W latach 1750–1789 warzelnia coraz bardziej malała, potem budynki wraz z archiwami spalono w czasie rewolucji francuskiej . Budynki zostały zakupione przez gminę w 1846 roku, dwadzieścia lat po zamknięciu studni solankowych.

Koncesja Lomont o powierzchni 2336  ha, jest przyznawana w lipcu 1904 na eksploatację węgla z Stéphanien . Nie ma jednak wydobycia węgla ze względu na brak środków technicznych do wydobycia złoża znajdującego się ponad kilometr pod ziemią.

Miasto ma również kopalnie zlokalizowane w lasach miejskich, które wykorzystują rudę żelaza do wielkich pieców w Magny-Vernois , Saint-Georges , Fallon , Audincourt , Chagny , Bourguignon , Montagny-lès-Buxy i Belfort . Depozyt jest utworzony przez klaster trzy metry grubości i lekko nachylony w kierunku południowym. Ruda ta pozwala na uzyskanie od 40 do 45% żeliwa .

Okres współczesny

W 1793 r. Do Francji przyłączono Księstwo Montbéliard, do którego należał Saulnot . Plik17 stycznia 1814, wioska Malval jest przyłączona do Saulnot, nowe miasto przyjmuje wtedy nazwę Saulnot-et-Malval. W 1862 r. Przebudowano plac wiejski, a na miejscu dawnej warzelni wybudowano nowy ratusz . Po bitwie pod Villersexel, która miała miejsce w dniu9 stycznia 1871podczas wojny francusko-pruskiej w 1870 r. wojska francuskie dowodzone przez Charlesa-Denisa Bourbaki przeszły do ​​Saulnot, Chavanne i Arcey le13 stycznia. Porażka w Héricourt nie pozwala oddziały dostarczyć Belfort ze swojego fotela .

Miasto otrzymało Krzyż Wojenny 1939-1945 pod koniec II wojny światowej, za to, że aktywnie wspiera odporność i które poniosły ciężkie straty podczas bombardowań od września do listopada 1944 roku, został wydany na17 listopada 1944.

Dwie gminy Corcelles i Gonvillars łączą się z Saulnot le31 grudnia 1972. Dołączenie Gonvillars staje się ostateczne1 st maja 1997poprzez proste połączenie, podczas gdy Corcelles pozostaje gminą stowarzyszoną .

W 2015 roku kontrowersje wzbudził projekt zainstalowania szesnastu turbin wiatrowych w mieście oraz Granges-le-Bourg . Mieszkańcy mieszkający w pobliżu docelowego miejsca tworzą stowarzyszenie, aby sprzeciwić się projektowi. Plik27 lipcaw tym samym roku 70 osób zablokowało radę miasta w proteście . Projekt zachowany po konsultacjach ostatecznie zachowuje dziewięć turbin wiatrowych, zanim został odrzucony przez prefekturę Haute-Saône w listopadzie 2020 r. Po odkryciu gniazda bociana czarnego i ze względu na krajobrazowe sąsiedztwo kaplicy Notre-Dame. Dame du Haut w Ronchamp zarejestrowany w World Heritage of UNESCO .

Otwiera się nowy ratusz przystosowany dla osób o ograniczonej sprawności ruchowejmarzec 2016, przed wspólnym domem.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Z administracyjnego punktu widzenia Saulnot należy do okręgu Lure w departamencie Haute-Saône w regionie Bourgogne-Franche-Comté . Historycznie była związana od rewolucji francuskiej z kantonem Héricourt. Został on podzielony w 1985 r., A gmina została przyłączona do kantonu Héricourt-Ouest do czasu redystrybucji kantonalnej we Francji w 2014 r . Jest członkiem wspólnoty gmin Pays d'Héricourt , międzygminnej utworzonej w1 st styczeń 2001.

Z punktu widzenia elektoratu miasto jest częścią kantonu Héricourt-2 i drugiego okręgu wyborczego Haute-Saône .

Trendy i wyniki polityki

Referendum w sprawie Traktatu Konstytucyjnego dla Europy z dnia29 maja 2005odsetek mieszkańców Saulnot, którzy głosowali przeciwko Konstytucji Europejskiej, wynosi 59,26%, nieco więcej niż średnia krajowa wynosząca 54,67%.

W wyborach prezydenckich we Francji w 2007 r. W pierwszej turze wyróżniał się Nicolas Sarkozy ( UMP ) z 33,20% głosów, który w drugiej turze zebrał 54,95% wobec 45,5% dla Ségolène Royal ( PS ). We francuskich wyborach prezydenckich w 2012 roku ponownie Nicolas Sarkozy poprowadził pierwszą turę z 26,65% oddanych głosów, a następnie François Hollande ( PS ), który uzyskał 22,31% głosów. W drugiej turze Nicolas Sarkozy otrzymuje 53,52% oddanych głosów. W wyborach prezydenckich we Francji w 2017 r. W pierwszej turze Marine Le Pen ( FN ) wyróżniła się z wynikiem 38,79%. W drugiej turze ten ostatni zebrał 59,52% głosów wobec 40,48% dla Emmanuela Macrona ( EM ), który wygrał wybory w całym kraju.

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosiła od 500 do 1499, liczba członków rady miejskiej wynosi 15; nie ma grupy opozycyjnej . Jako gmina stowarzyszona Corcelles reprezentuje ją wiceburmistrz (Gilles Goszka).

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
  Marzec 2001 Daniel Hergott DVG  
Marzec 2001 Maja 2020 Christian Gaussin DVG
Wiceprezes ds. Pracowników CC Pays d'Héricourt (2014 →)
Maja 2020 W toku
(stan na 28 maja 2020 r.) 		Jean-Francois Ribiere    

Lokalne finanse

W 2015 r. Finanse gminy przedstawiały się następująco:

Z następującymi stawkami podatkowymi:

Polityka ochrony środowiska

Kotła „  drewno energia  ” do ogrzewania różnych budynków komunalnych (ratusz, obudowa i biznesu) jest oddana do użytku w roku 2000. 800  m 3 z frytkami wykorzystywane corocznie karmić kotła są najczęściej pozyskiwane lokalnie w celu zmniejszenia kosztów i sprzyjać zwarć . Saulnot posiada również centrum recyklingu zarządzane przez Jednozadaniowy Mieszany Syndykat do przenoszenia, usuwania i odzysku odpadów z gospodarstw domowych (SYTEVOM).

Gmina jest jedną z gmin objętych planem ochrony atmosfery (PPA) dla obszaru miejskiego Belfort-Montbéliard-Héricourt-Delle .

Organy administracyjne i sądowe

Gmina Saulnot zależy tribunal de grande instance de Vesoul , do tribunal d'instance de Lure, do sądu handlowego w Vesoul-szare, z trybunałem parzystości dla dzierżaw rolnych z Lure , do trybunału des affaires de sécurité sociale du Territoire de Belfort , Labour Court of Lure i Assize Court of Haute-Saône i Territoire de Belfort. Ponadto, miasto, zależy od sądu administracyjnego oraz sądu apelacyjnego w Besançon, jak również sądu administracyjnego odwołania z Nancy .

Twinning

W 9 września 2016 r, Saulnot nie jest powiązany z żadną gminą.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja populacji

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2018 roku miasto liczyło 762 mieszkańców, o 2,06% mniej niż w 2013 roku ( Haute-Saône  : -1,23%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
616 688 649 738 972 1,003 988 1,031 978
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
794 800 740 694 710 684 674 646 604
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
537 556 513 426 375 355 357 329 387
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
394 400 554 707 704 709 694 783 759
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
762 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa Piramida wieku w Saulnot w 2016 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.3  90 lat lub więcej 0.9 
7.5  75 do 89 lat 6.3 
18.2  60 do 74 lat 23 
19.2  45 do 59 lat 19.2 
18.6  30 do 44 lat 19.6 
15.2  15 do 29 lat 15.7 
21  0 do 14 lat 15.2 
Piramida wieku w Haute-Saône w 2016 r. W procentach
Mężczyźni Klasa wieku Kobiety
0.6  90 lat lub więcej 1.7 
7.5  75 do 89 lat 10.6 
18.3  60 do 74 lat 18.6 
21.5  45 do 59 lat 20.7 
18.1  30 do 44 lat 17.7 
15.3  15 do 29 lat 13.8 
18.7  0 do 14 lat 16.9 

Edukacja

Miasto jest zależne od akademii Besançon .

Saulnot posiada centrum edukacyjne składające się z przedszkola i miejskiej szkoły podstawowej, w których w latach 2016-2017 studiowało 147 uczniów .

Jeśli chodzi o kształcenie uczniów gimnazjów i liceów, najbliższe są placówki Héricourt .

Jeśli chodzi o szkolnictwo wyższe, najbliższe uczelnie znajdują się w obszarze miejskim Belfort-Montbéliard .

Zdrowie

Usługi szpitalne są świadczone przez szpital Nord Franche-Comté , dawne centrum szpitalne Belfort-Montbéliard, położone w połowie drogi między dwoma miastami w Trévenans .

Saulnot gości również dwóch lekarzy ogólnych i aptekę .

Usługi i obiekty publiczne

Usługi publiczne obejmują bibliotekę , ratusz , pocztę (miejska agencja pocztowa) i remizę .

Inne usługi publiczne są dostępne w Héricourt i Lure , gdzie znajduje się w szczególności lokalne służby socjalne rady departamentu i jednego z jej drogowych oddziałów technicznych , Pôle Emploi , EDF , służby podatkowe i katastralne , brygada żandarmerii terytorialnej i okręg sąd .

  • Warsztaty miejskie.

  • Firestation.

Sporty

Gmina Franche-Comté dysponuje boiskiem do piłki nożnej , kortem tenisowym , halą sportową , platformą do wychowania fizycznego i sportowego (EPS) oraz polem do paintballa .

  • Boisko do piłki nożnej.

  • Sala wielofunkcyjna / sala gimnastyczna.

  • Kort tenisowy.

Głoska bezdźwięczna

Prasa drukowana jest reprezentowana przez regionalne codziennej L'Est Républicain jak również przez tygodnik Les Affiches de la Haute-Saône .

Terytorium gminy objęte jest programami France 3 Franche-Comté .

Kulty

Saulnot jest stolicą parafii Saint Lucia, wchodzący w skład dekanatu z Héricourt , która zależy od diecezji Belfort-Montbéliard . Saulnot ma miejsce kultu katolickiego  : kościół Décollation-de-Saint-Jean-Baptiste .

  • Kościół Saulnota.

Jeśli chodzi o innych religiach, miejsca kultu są najbliżej Lutheran Church of St. Christopher dla protestantów , w synagodze Belfort dla Żydów i meczet z Héricourt dla muzułmanów .

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

W 2016 r. W mieście było 319 gospodarstw podatkowych. Średni dochód na gospodarstwo domowe fiskalny był wówczas € 19.690, który jest mniej więcej odpowiednikiem oddziałowej średnio € 19,747.

Zatrudnienie

W 2016 r. Ludność w wieku od 15 do 64 lat wynosiła 457 osób, wśród których było 72,8% osób aktywnych zawodowo, z czego 67,5% miało pracę, a 5,3% bezrobotnych wobec 7,8% w 2011 r.

W strefie zatrudnienia było 196 miejsc pracy, spadek w stosunku do 2011 roku. Liczba aktywnych pracowników zamieszkałych w strefie zatrudnienia wynosi 309, wskaźnik koncentracji zatrudnienia 63,4 .

Wskaźnik aktywności zawodowej osób w wieku 15 lat i starszych wyniósł w 2016 r. 55,2%.

Firmy i sektory działalności

Aktywność lokalnego zorientowane głównie w kierunku rolnictwie ( hodowle bydła w mleku i mięsie ) i rejestrowania . W31 grudnia 2015 rSaulnot miał 65 zakładów, w tym 14 w rolnictwie, 7 w przemyśle, 12 w budownictwie, 26 w handlu, transporcie i różnych usługach i 6 w sektorze administracyjnym. W 2018 roku w Saulnot nie powstała żadna firma. W gminie znajduje się strefa aktywności (ZA) zwana „Champs Piots” , w której zajęte są wszystkie dostępne grunty (o powierzchni 45 000  m 2 ). Kamieniołom (znany jako „de Courmont  ” ) pracował w północnej części obszaru miejskiego aż 2010s do produkcji kruszywa , został wycofany ze służby w 2020 roku.

  • Farma.

  • Logowanie.

  • ZA des Champs Piots.

  • Stary kamieniołom.

Wieś jest gospodarczo zależna od aglomeracji Héricourt - Belfort - Montbéliard (ponad 35% ludności pracuje w tych dwóch ostatnich miastach w 2004 roku). Ten biegun oferuje wiele miejsc pracy; jest szybko dostępny dzięki gęstej sieci drogowej .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo religijne

Głównym zabytkiem miasta jest kościół parafialny . To miejsce kultu, przebudowany w 1946 roku, ale utrzymanie jej dzwonek COMTOIS pochodzenia ( XVIII th  century) przedstawia na nogach dwa groby w tym, że od ostatniego Pana Saulnot (Georges Janneot). Kościół Saulnot domów, między innymi, milczek czworokątny datowane na XII th i XIII th  stulecia. Wewnątrz budynku znajdują się również pięć ruchome elementy wymienione: a chór ogrodzenie z kutego żelaza z końca XVIII th  century obejmowały5 grudnia 2005 ; monstrancja z 1768 roku; dwa kielichy , jeden z 1706 roku, drugi z 1779 roku; i puszka z malades- chrismatoire środku XVIII -tego  wieku. Te cztery ostatnie pozycje zostały uszeregowane według7 maja 1971.

Inne miejsca i zabytki

Inne zabytki godne istnieje: pozostałości ufortyfikowanego domu, dom stary XVIII th  century i fontanna oraz pralnia piaskowiec z tego samego okresu. Istnieje kilka stanowisk geologicznych, takich jak jaskinia Baume i pozostałości po kopalni , w tym studnia otwarta na ponad dziesięć metrów. Wojnie pomnik zwieńczony Hairy upamiętnia żołnierzy poległych w I wojnie światowej , tablica jest dodawany dla ofiar II wojny światowej .

  • Stara pralnia.

  • Wejście do jaskini Baume.

  • Otworzył się stary szyb kopalniany.

Lokalna tradycja

Te stare trottes są częścią lokalnego folkloru . To grupa rogatych wróżek mieszkających na obrzeżach wioski, które porywają biedne dzieci na Boże Narodzenie i podrzucają je do najbliższego strumienia , nagradzając dobre dzieci. Było zwyczajem, że przygotowywano dla nich kocioł na owsiankę mleczną, aby przyciągnąć ich dobre łaski, a tym samym szczęście do domu.

Dziedzictwo naturalne

Saulnot jest w połowie pokryte lasów znajduje się na wzgórzu w masywie Jura . Resztę zajmują gospodarstwa . Gmina ma 719 rodzimych gatunków (w szczególności rodzaje lub gatunki Viola , Geranium , Euphorbia , Dryopteris , Carex , Leucanthemum vulgare , Cardamine , Cirsium , Crepis , jodła , dąb , Stellaria , Trifolium , Veronica , Trifolium , Poa , Juncus , Galium , Euphorbia , Equisetum , Epipactis , Epilobium , Dactylorhiza , Sylvia , żaba , ropucha , traszka ), 35 gatunków wprowadzonych, wśród których cztery są inwazyjne ( niecierpek , olbrzym pospolity i Robinia pseudoacacia ) oraz sześć krajowych ( wapno pospolite , Vicia sativa , rzepak , owies uprawny , Rzepak uprawny i mięta pieprzowa ). Spośród wszystkich obecnych gatunków 129 jest chronionych, a 18 znajduje się na liście gatunków zagrożonych, wszystkie znajdują się na czerwonej liście na poziomie regionalnym, 14 na poziomie krajowym, trzy na poziomie europejskim i tylko jeden na poziomie globalnym.

Na terenie Saulnot występują trzy naturalne obszary o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF): bagna , wrzosowiska i kamieniołom łąkowy Renaud.

Marsh powstała wokół thalweg na zbiegu kilku strumieni (zwłaszcza Sapoie) na nieprzepuszczalnym triasowymi skał ( dolomitów i margli ) na wschodzie koniec depresji sub-Vosges . Siedlisko to jest przejściem dla kilku gatunków ptaków wędrownych , kryje w sobie rukiew wodną i trzcinowate oraz inne rzadkie gatunki ( ptaki , owady , płazy i motyle ) lub zwierzynę łowną , które warto chronić pośrednio. W 2020 roku na terenie gminy odkryto gniazdo bociana czarnego (we Francji zidentyfikowano około stu par tego szczególnie rzadkiego i chronionego gatunku), co w dużej mierze spowodowało zaniechanie budowy farmy wiatrowej na północ od mojej gminy.

Trawnik wrzosowy opiera się na tych samych warstwach geologicznych co bagno, ale na szczycie miasta. Charakteryzuje się szczególną florą ( Molinia caerulea , Carex panicea , Gentianella germanica , Succisa pratensis i Inula salicina ).

Kamieniołom sprzed Renaud jest nieczynnym miejscem wydobycia gliny, które jest jedynym miejscem, w którym założono niewielki Lycopod Cypress z Franche-Comté, który zapewnił mu pośrednią ochronę. Ten bardzo rzadki gatunek występuje głównie w Wogezach i Masywu Centralnym . Szczególnie zagrożona jest konkurencją mszaków i mączlików, a także cieniem generowanym przez rosnące drzewa ( brzoza , buk i dąb ).

  • Widok z lotu ptaka na bagna Saulnotów.

  • Zamknąć widok.

  • Staw w pobliżu bagien.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb miasta fr Saulnot 70.svg

Na lazurze dwa paski zabezpieczone pieniędzmi .

Zobacz też

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

  • Charles Duvernoy, Zrujnowane wioski hrabstwa Montbéliard, wraz z kilkoma innymi współczesnego pochodzenia ,1847( czytaj online ) , s.  40 do 42. Dokument użyty do napisania artykułu
  • L. Suchaux, La Haute-Saône: słownik historyczny, topograficzny i statystyczny gmin departamentu ,1866( czytaj online ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Towarzystwo Rolnictwa pisze o nauce i sztuce Haute-Saône, La Haute-Saône Nowy słownik gmin , t.  V,1973.
  • Eric Coulon, Bourgs et villages de Haute-Saône , Cabédita Editions, coll.  "Miejsca i wsie",2004, 174  str. ( ISBN  2-88295-418-2 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Przewodnik odkrywczy Haute-Saône , Éditions Noires Terres,2010. Książka użyta do napisania artykułu
  • [PDF] Yves Clerget, Dawno , dawno temu… w solniskach we Franche-Comté , Służba edukacyjna Muzeum Cuvier Montbéliard i akcja kulturalna Rektoratu ( czytaj online ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Gabriel Gravier , Franche-Comté, kraina legend: Legendy wspólne dla całego regionu Franche-Comté lub tylko dla jednego lub więcej regionów prowincji oraz legendy z okręgu Besançon , t.  1, wydania Marque-Maillard,198. Dokument użyty do napisania artykułu
  • Pierre Dubois ( chory  Roland Sabatier i Claudine Sabatier), La Grande Encyclopédie des fées , Paris, Hoëbeke ,2008, 186  s. ( ISBN  978-2-84230-326-6 ). Dokument użyty do napisania artykułu
  • Hervé Thiry-Duval , Duch wróżki: słownik wróżek w kraju Comtois , Langres, D. Guéniot,2003, 206  str. ( ISBN  2-87825-245-4 i 9782878252453 ). Dokument użyty do napisania artykułu

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Strona internetowa INSEE
  1. LOG T2 - Kategorie i rodzaje mieszkań .
  2. LOG T7 - ​​Główne rezydencje według statusu zajętości .
  3. „  Commune de Saulnot (70477)  ” (dostęp 23 stycznia 2016 ) .
  4. REV T1 - Gospodarstwa domowe podatkowe za rok 2016 .
  5. EMP T1 - Ludność w wieku od 15 do 64 lat według rodzaju działalności .
  6. EMP T5 - zatrudnienia i aktywności .
  7. CEN T1 - Aktywne zakłady według sektora biznesowego na dzień 31 grudnia 2015 r .
  8. DEN T1 - Rozpoczęcie działalności według sektora biznesowego w 2018 r .
  • Inne referencje
  1. POP T3 - Ludność według płci i wieku .
  2. „  REV T1 - Tax Homes for the year 2016 (departament Haute-Saône)  ” (dostęp 25 kwietnia 2020 ) .
  3. [PDF] Insee , kraj obszaru miejskiego Belfort-Montbéliard-Héricourt-Delle: Pracownicy coraz częściej mieszkają poza centrami pracy , coll.  "Zasadniczą" ( N O  115)lipiec 2009( czytaj online ) , s.  4.
Odniesienia do prac w bibliografii
  1. L. Suchaux 1866 , s.  229.
  2. Eric Coulon 2004 , s.  148.
  3. Charles Duvernoy 1847 .
  4. Noires Terres 2010 , s.  16-17.
  5. Yves Clerget , str.  2-4.
  6. „  POP T3 - Ludność według płci i wieku w 2016 r. (Departament Haute-Saône)  ” (dostęp 21 kwietnia 2020 r . ) .
  7. Dubois 2008 , s.  29.
  8. Żwir 1980 , s.  88.
Innych źródeł
  1. „  Mapa IGN Saulnota  ” na Géoportail .
  2. „  Montbéliard: cadre géologique  ” , na stronie Akademii Besançon (dostęp: 9 października 2015 ) .
  3. National Institute of Geographic and Forest Information , Geographical Directory of Municipalities , [ czytaj online ] .
  4. „  Haute-Saône (70) - Depresja sub-Vosges  ” , na terenie Rady Architektury, Urbanistyki i Środowiska Franche-Comté (konsultacja z 22 grudnia 2016 r . ) .
  5. „  Massif du Jura  ” na stronie internetowej regionu Bourgogne-Franche-Comté , 6 stycznia 2016 r(dostęp 22 grudnia 2016 ) .
  6. T. Friot, „  Montbéliard: geological map  ” , na Lithothèque de Franche-Comté na terenie Akademii Besançon , 11 listopada 2014(dostęp 25 grudnia 2016 ) .
  7. Édouard Thirria, Podręcznik do użytku mieszkańców departamentu Haute-Saône ,1869( czytaj online ) , s.  184-185.
  8. Marcel Lanoir, Paliwa Rodanu: łupki bitumiczne, zwłaszcza w Haute-Saône , vol.  7, pot.  "Rodan Studies",1931( czytaj online ) , s.  328.
  9. "  Saulnot  " , na stronie internetowej spółki giełdowej Torop.Net (dostęp 25 grudnia 2016 ) .
  10. „  Typy klimatów we Francji, konstrukcja przestrzenna  ” , na stronie internetowej Cybergeo , European Geography Review ( przegląd z 22 grudnia 2016 r . ) .
  11. „  Normy i zapisy 1961-1990: Luxeuil - Saint-Sauveur (70) - wysokość 271  m  ” , na stronie internetowej stowarzyszenia Infoclimat (przegląd 8 stycznia 2017 ) .
  12. „  Typologia miejska / wiejska  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  13. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  14. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  15. „  Lista gmin tworzących obszar przyciągania Montbéliard  ” , na insee.fr (przegląd 3 kwietnia 2021 r . ) .
  16. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Dokumenty urbanistyczne w Haute-Saône  ” [PDF] , na stronie prefektury Haute-Saône , sierpień 2014(dostęp 28 września 2015 ) .
  18. „  SCOT du pays d'Héricourt  ” [PDF] , na stronie prefektury Haute-Saône , 14 marca 2013(dostęp 25 grudnia 2016 ) .
  19. „  Obszar miejski Belfort-Montbéliard-Héricourt-Delle, dokument roboczy oparty na danych INSEE z 2010 r.  ” [PDF] , na stronie internetowej mieszanego obszaru miejskiego (przegląd: 25 grudnia 2016 r . ) .
  20. „  Saulnot: State of natural, mining and technology risk  ” , na georisques.gouv.fr (dostęp 12 sierpnia 2017 ) .
  21. „  Z Mobigo podróżujesz za 1,50 euro  ” , Le Progrès ] ,22 lutego 2019 r(dostęp 16 kwietnia 2020 ) .
  22. „  Transports Hériva  ” , na stronie wspólnoty gmin Pays d'Héricourt , dokument bez daty (dostęp 11 października 2015 ) .
  23. Serge Ormaux, „  Vesoul  ” , na stronie Encyclopaedia Universalis (dostęp 25 grudnia 2016 ) .
  24. Carilian-Goeury i Vor Dalmont, Annales des mines, część administracyjna lub Zbiór praw, dekretów, rozkazów i innych aktów dotyczących kopalni i fabryk , t.  3,1904( czytaj online ) , s.  162-165.
  25. Jean-Jacques Parietti, Les dossiers de la Houillère 2: The Arthur de Buyer well , Stowarzyszenie przyjaciół muzeum górnictwa,1999( prezentacja online ) , s.  4.
  26. General Council of Mines, Annales des mines lub Zbiór wspomnień o górnictwie oraz naukach pokrewnych i sztuce , t.  11, Dunod ,1825( czytaj online ) , s.  392-394.
  27. [PDF] Catherine Pelletier, Gminy i parafie Haute-Saône ( czytaj online ) , str.  11.
  28. Louis d'Eichthal, generał Bourbaki, przez jednego z jego byłych urzędników zarządzających , Paryż, E. Plon, Nourrit et cie,1885( OCLC  12526525 ).
  29. Louis Dussieux, Ogólna historia wojny 1870-1871 , t.  2, V. Lecoffre,1881( czytaj online ) , s.  234.
  30. Georges Gaudron, Towns and village in turmoil, 1939-1945 , Impr. Komunalny,1992, s.  166.
  31. „  Gminy Haute-Saône otrzymały Croix de Guerre 1939–1945  ” , w Les Amis du Musée de la Mine de Ronchamp (przeglądano 28 września 2015 r . ) .
  32. „  Saulnot: Remembering the Liberation  ” w L'Est Républicain ,17 listopada 2014(dostęp 28 września 2015 ) .
  33. „  Saulnot / Granges-le-Bourg: the study of a validated wind farm  ” , on L'Est Républicain ,15 maja 2015(dostęp 28 września 2015 ) .
  34. „  Saulnot: wind of opposition to the wind power project  ” , na L'Est Républicain (dostęp 28 września 2015 ) .
  35. „  Saulnot: stowarzyszenie walczy z turbinami wiatrowymi  ” , L'Est Républicain ,15 czerwca 2015(dostęp 28 września 2015 ) .
  36. „  Saulnot: przeciwnicy turbin wiatrowych blokują radę miasta  ” , na L'Est Républicain ,29 lipca 2015(dostęp 28 września 2015 ) .
  37. „  The project in brief  ” , na http://domehautsaonois.parc-eolien.eu (dostęp: 14 października 2017 ) .
  38. Alain Roy, „  Turbiny wiatrowe: prefekt odrzuca wnioski o zezwolenie  ” , na L'Est Républicain ,10 listopada 2020 r(dostęp 24 stycznia 2021 ) .
  39. „  Rozwój nowego ratusza  ” [PDF] , na stronie internetowej ratusza , bez daty (dostęp 10 stycznia 2017 ) .
  40. Od wsiach Cassini do gmin dzisiaj , „  Saulnot  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (konsultowane na 9 sierpnia 2016 ) .
  41. „  Sondaż z dnia 29 maja 2005 r. W sprawie konstytucji europejskiej w Saulnot  ” na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  42. „  Ankieta z dnia 29 maja 2005 r. W sprawie konstytucji europejskiej dla Francji  ” na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (przeglądana 27 września 2015 r . ) .
  43. „  Wyniki wyborów prezydenckich w Saulnot w 2007 r.  ” Na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  44. „  Wyniki wyborów prezydenckich w Saulnot w 2012 r.  ” Na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  45. „  Wyniki wyborów prezydenckich w Saulnot w 2017 r.  ” Na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (przegląd 12 sierpnia 2017 r . ) .
  46. art L. 2121-2 kodeksu ogólnego władz lokalnych .
  47. „  Official results for the Saulnot commune  ” , na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (dostęp: 28 maja 2020 ) .
  48. „  Wybór Jean-François Ribière na stanowisko burmistrza jest niespodzianką  ” w L'Est Républicain , 28 maja 2020 r(dostęp 28 maja 2020 ) .
  49. „  Gmina Saulnot (70477): kluczowe dane  ” , na stronie dziennika Le Monde (przeglądnięto 10 stycznia 2017 r . ) .
  50. „  Wyciąg z akt pana Christiana Gaussina  ” na lesbiographies.com , 22 maja 2014(dostęp 23 grudnia 2016 ) .
  51. „  Barbara Bockstall, pierwsza kobieta burmistrz miasta  ” , w „Republikańskim Wschodzie” ,28 maja 2020 r(dostęp 28 maja 2020 ) .
  52. „  Relacje gmin: Saulnot. Haute-Saône  ” , na podstawie bazy danych alize2 Ministerstwa Finansów (konsultacja 9 stycznia 2017 r . ) .
  53. „  Kotłownia w Saulnot  ” (dostęp 28 września 2015 ) .
  54. „  The Saulnot recycling center  ” , na stronie internetowej związku mieszanego SYTEVOM (dostęp: 10 stycznia 2016 r . ) .
  55. „  Plan ochrony atmosfery obszaru miejskiego Belfort-Montbéliard-Héricourt-Delle  ” [PDF] , na terenie Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (DREAL) hrabstwa Franche , 21 sierpnia 2013 roku(dostęp 10 stycznia 2017 ) .
  56. „  Juridictions pour Saulnot  ” , na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 10 stycznia 2017 r . ) .
  57. „  Sądy wyższe, sądy rejonowe i sądy rejonowe  ” [PDF] , na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości , styczeń 2010(dostęp 27 września 2015 ) .
  58. „  Francuski atlas współpracy zdecentralizowanej i innych działań zewnętrznych  ” na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych (dostęp 9 września 2016 r . ) .
  59. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  60. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  61. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  62. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  63. „  Inspekcja akademicka Haute-Saône  ” na terenie Akademii Besançon (konsultacja odbyła się 27 września 2015 r . ) .
  64. „  The school of Saulnot  ” , na http://www.ac-besancon.fr (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  65. „  Strona główna  ” , na stronie internetowej szpitala Nord Franche-Comté (przeglądana 10 stycznia 2017 r . ) .
  66. „  General Practitioner in Saulnot  ” ( data dostępu: 27 września 2015 r . ) .
  67. „  Pharmacie Boillot à Saulnot  ” ( ostatnia wizyta 27 września 2015 ) .
  68. „  Saulnot: agencja pocztowa z miastem  ” , L'Est Républicain ,21 listopada 2016 r(dostęp 22 listopada 2016 ) .
  69. „  Saulnot sports equipment  ” , na komercyjnej stronie firmy SARL Webelse (dostęp do informacji: 10 stycznia 2017 r . ) .
  70. „  Wyszukaj„ Saulnot ”w ciągu ostatnich 30 dni  ” w dzienniku L'Est Republicain (dostęp 10 stycznia 2017 r . ) .
  71. „  Strona główna  ” , na stronie internetowej kanału France 3 Franche-Comté (dostęp 10 stycznia 2017 ) .
  72. „  Parafia Saint Lucia  ” [ archiwum28 września 2015] , na stronie internetowej diecezji Belfort-Montbéliard (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  73. „  Doyenné d'Héricourt  ” [ archiwum28 września 2015] , na stronie internetowej diecezji Belfort-Montbéliard (przeglądano 27 września 2015 r . ) .
  74. „  Techniczno-ekonomiczna orientacja gminy  ” , na stronie agreste.agriculture.gouv.fr (dostęp 18 kwietnia 2020 r . ) .
  75. „  ZA des Champs Piot - Saulnot  ” , na cc-pays-hericourt.fr (dostęp 8 września 2016 ) .
  76. DREAL Franche-Comté, „  Badania wstępne dotyczące rewizji planów kariery czterech wydziałów  ” [PDF] , na franche-comte.developpement-durable.gouv.fr ,marzec 2011(dostęp 8 września 2016 ) .
  77. "  chór Zamknięcie (tabela komunii)  " , postać N O  PM70003380, podstawa Palissy , francuski Ministerstwo kultury .
  78. "  Monstrancja  " , zawiadomienie n o  PM70001372, baza Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  79. "  Kielich (1)  " , zawiadomienie n o  PM70001371, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  80. "  Kielich (2)  " , zawiadomienie n o  PM70001370, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  81. "  Pyxid chorego-chrismatory  " , uprzedzenia n o  PM70001369, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  82. „  Stara kopalnia prowadzi do niebezpiecznych przepaści  ” na Le Pays (przegląd 17 lutego 2013 r . ) .
  83. „  Corcelles mine shafts (Saulnot - 70)  ” [PDF] , na ligue-speleo-fc ,Styczeń 2013, s.  22-25.
  84. „  Summary of records - Saulnot (70 - Haute-Saône)  ” , na memorialgenweb.org (dostęp 22 grudnia 2016 ) .
  85. Edgar Coulon, Legends, przekonania i opowieści Pays de Montbéliard , Paryż, RFF, 1932, cytowane przez Thiry-Duval 2003 .
  86. „  Gmina; Saulnot  ” na stronie National Natural Heritage Inventory (INPN) , dokument niedatowany (dostęp: 8 maja 2020 ) .
  87. INPN , „  List of endangered species of Saulot  ” , na stronie inpn.mnhn.fr (dostęp 8 maja 2020 r . ) .
  88. INPN , „  List of Saulnot ZNIEFFs  ” , na inpn.mnhn.fr (dostęp 28 września 2015 ) .
  89. INPN , „  Marais de Saulnot  ” [PDF] , na stronie inpn.mnhn.fr (dostęp: 6 października 2015 ) .
  90. INPN , „  Pelouse de la bruyère  ” [PDF] , na inpn.mnhn.fr (dostęp 6 października 2015 ) .
  91. INPN , „  Carrière de pré Renaud  ” [PDF] , na inpn.mnhn.fr (dostęp 6 października 2015 ) .
  92. Sylvie Debras, Sól w naszych balladach , Tysiąc i jedna ścieżka, pot.  "En vadrouille" ( N O  11)2013( ISBN  979-10-90357-02-0 , ISSN  2103-7361 ) , str.  31 .
  93. Linda Belhaoues, „  The resurrection of Emile Jacotey by the Ange group  ” , na stronie Culturebox , platformie cyfrowej France Télévisions , 9 czerwca 2014(dostęp 10 stycznia 2017 ) .
  94. "  Herbarz miast i wsi, rodzin burżuazyjnych hrabstwa Montbéliard i panów zależnych  " , na http://doubsgenealogie.fr/ (przegląd 3 października 2015 ) .