LGV Ren-Rodan

LGV Ren-Rodan (LN7)
Linia z Villers-les-Pots ( Dijon ) do Petit-Croix  ( Belfort )
(oddział wschodni, przy ul.11 grudnia 2011)
⇒ Zobacz mapę linii. ⇐
Mapa linii ⇒ Zobacz ilustrację ⇐
Pociąg TGV Duplex z przeprawy
przez wiadukt Lizaine do Héricourt .
Kraj Francja
Obsługiwane miasta Dijon , Besançon , Belfort , Montbéliard , Mulhouse
Historyczny
Uruchomienie 2011  (niedokończona linia)
Elektryfikacja 2011
Dealerzy RFF  ( 2002  - 2014 )
SNCF Réseau  ( od 2015 )
Charakterystyka techniczna
Numer urzędowy 014 000
Długość 137,5  km na południowy
Prędkość odniesienia 320  km/h
Rozstaw standardowe (1435  m )
Elektryfikacja 25  kV  - 50  Hz
Liczba sposobów Podwójny tor
Oznakowanie TVM 430
ETCS (przełożone uruchomienie)
ruch drogowy
Właściciel Sieć SNCF
Operator (y) Sieć SNCF
ruch drogowy TGV w Oui , TGV Lyria
Schemat liniowy

Ren-Rodan , czy nowa linia 7 (LN7) jest linia kolejowa dużych prędkości na francuskiej normalnotorowych i podwójnym torze. Wciąż niedokończone, wokół Dijon planowane jest utworzenie zespołu nowych linii kolejowych w kształcie trójramiennej gwiazdy (Zachód, Wschód i Południe) z podwójną funkcjonalnością ruchu Wschód-Zachód i Północ-Południe.

Odnoga wschodnia składa się obecnie z 137,5  km nowej linii między Villers-les-Pots ( Côte-d'Or ) i Petit-Croix ( Terytoire de Belfort ), otwartej dla ruchu na11 grudnia 2011. Nosząca oficjalną nazwę „Ren-Rodan linii (LGV)” i oznaczony jako n °  014000 od krajowej sieci kolejowej , służy do miast Besançon , Montbéliard i Belfort , za pośrednictwem dwóch nowych stacji i powinna być ostatecznie przedłużony do stanowić łącznie 190  km nowej linii między Dijon i Mulhouse . Projektowana odnoga zachodnia ma połączyć wschodnią odnogę z LGV Sud-Est , a tym samym z regionem Paryża, przecinając obszar metropolitalny Dijon na jego wschodnim krańcu. Odnoga południowa , również na etapie projektu, stanowiłaby około 150  km nowej linii łączącej odnogę wschodnią z Lyonem i śródziemnomorskim LGV , zapewniając połączenie dorzeczy miast wschodniej Francji, Beneluksu , z Niemiec i północnej Szwajcarii do metropolii Lyonu i łuku Morza Śródziemnego .

Tym samym LGV Ren-Rodan jest pierwszą nową francuską linią, która nie jest bezpośrednio połączona siecią dużych prędkości z regionem Île-de-France , ponieważ pożyczenie z klasycznej sieci przez Dijon jest konieczne, aby dotrzeć do LGV Sud-Est a zatem wyżej wspomniany region. Budowa oddziału wschodniego była na początku lat 2010 jednym z większych projektów realizowanych we Francji.

Oddział wschodni

Wschodni oddział z Ren-Rodan LGV łączy miast Dijon i Mulhouse . Prace budowlane podzielono na dwa etapy:

Wszystkie te dwa etapy wyniosłyby zatem nieco mniej niż 188  km nowej linii.

Oczekuje się, że od grudnia 2011 r. z usług wschodniego odgałęzienia linii dużych prędkości Ren-Rodan będzie korzystać 11,2 mln podróżnych , czyli 2,4 mln dodatkowych podróżnych.

Pierwsza faza oddziału wschodniego

Pierwsza faza wschodniej gałęzi Ren-Rodan LGV składa się z:

Szacowany koszt pierwszego etapu to 2,312 mld euro , w tym 500 mln euro na sprzęt kolejowy. Po ukończeniu ten prowizoryczny koszt został przekroczony o 2%; przekroczenie głównie z powodu szczególnie wilgotnych warunków pogodowych latem 2007 roku.

Pierwsza faza odnogi wschodniej jest jedyną obecnie budowaną częścią linii LGV Ren-Rodan. Został zainaugurowany dnia8 września 2011 i wszedł do służby handlowej dnia 11 grudnia 2011.

Zarządzania projektami z budowy Ren-Rodan LGV jest przez RFF , jako kierownik projektu Setec i Egis Rail , a praca jest przez kilku dużych firm krajowych.

Pociągi jeżdżą obecnie z prędkością 320  km/h, ale konstrukcja linii pozwala na osiągnięcie 350  km/h .

Pracuje

Baza pracy dla pierwszej fazy znajdowała się w miejscowości Villersexel ( Haute-Saône ). Skupiał cały sprzęt i personel niezbędny do budowy LGV. Zaopatrywany był głównie w sprzęt koleją, przez stację Lure starą linią z Montbozon do Lure (nieczynną od 1986 roku ). Linia ta wykorzystywała trasę starej drogi do wjazdu do miasta Villersexel przy RD 486 . Przekroczyła tę drogę, by ominąć miasto do bazy pracy.

Chronologia Finansowanie

Finansowanie linii (z wyłączeniem taboru, budynków pasażerskich nowych stacji i warsztatów konserwacyjnych, z których wszystkie podlegają niezależnej umowie finansowania z SNCF ) rozkłada się w następujący sposób:

FINANSOWANIE LINII HSR REN-RHÔNE
PODZIAŁ FINANSOWANIA SZCZEGÓŁY FINANSOWANIA REGIONALNEGO
REGIONY ALZACJA BURGUNDIA FRANCJA-HRAWIA
Uczestnicząca społeczność w mln €
Rady regionalne 104 700 68 100 189 600
Alzacja
Rada Generalna Bas-Rhin 12,875
Rada Generalna Górnego Renu 53,175
Społeczność miejska Strasburga 12,875
Społeczność aglomeracji Mulhouse 15 450
Rada Miejska Colmar 6950
Region Alzacji ogółem 206
Region Burgundii
Rada Generalna Côte-d'Or 31 400
Społeczność aglomeracyjna Dijon 31 400
Całkowity region Burgundii 131
Region Franche-Comté
Rada Generalna Doubs 39 000
Rada Generalna Terytorium Belfortu 25500
Rada Generalna Górnej Saony 17 100
Większa społeczność miejska Besançon 13.200
Społeczność miejska Pays de Montbéliard 9,217
Gmina aglomeracji Belfort 9,217
Transza warunkowa 13.300
Całkowity region Franche-Comté 316
Środowisko

Około 40% 137,5- kilometrowej trasy  pierwszego etapu to tereny leśne. W sumie przeprowadzono trzydzieści siedem pasaży gry we współpracy z lokalnymi urzędnikami i stowarzyszeniami, aby uniknąć izolacji populacji, która ograniczałaby mieszanie genetyczne. Mogą być dwojakiego rodzaju: albo zmieszane z przywróceniem ścieżki lub cieku wodnego, albo specjalnie zarezerwowane dla dzikiej przyrody. Ponadto wykonano pięćdziesiąt jeden przejść zarezerwowanych dla małej fauny. Aby zapewnić rozmnażanie płazów , wzdłuż trasy utworzono dwadzieścia siedem stawów, które zastąpiły istniejące.

„  Ślad węglowy  ” został wzięty pod uwagę przy projektowaniu linii, z dokładną inwentaryzacją sytuacji przed i po budowie infrastruktury oraz poprzez budowę linii w celu minimalizacji emisji gazów cieplarnianych .

Przy wyborze trasy wzięto pod uwagę hałas: odległość od domów była priorytetem, co pozwoliło ograniczyć wpływ na mieszkańców. Na trasie o długości 137,5  km tylko dziesięć budynków musiało zostać zniszczonych i przeniesionych.

Dzieła sztuki

137,5  km pierwszego etapu wschodniego oddziału LGV Ren-Rodan wymagało budowy prawie 175 obiektów wszelkiego rodzaju, w tym 160 obiektów standardowych (mosty drogowe, mosty kolejowe, przejazdy fauny) i kilkunastu ważnych obiektów inżynierskich. Na 137,5  km linii możemy wymienić: 80 mostów drogowych, 51 mostów kolejowych, 87 przejść dla zwierząt, 210 budowli hydrotechnicznych, 48 składowisk, 26 410  m ochrony akustycznej, 23 stawy zastępcze, 37 niecek przysadkowych, 1 bazę tymczasową w Villersexel , 1 baza serwisowa w Geneuille , skrzyżowanie z linią Dijon-Vallorbe (w Villers-les-Pots ), trzy połączenia z klasyczną siecią kolejową (te z Besançon-Ouest w miejscowości d' Auxon-Dessus , Besançon- Est w gminie Chevroz i wreszcie Petit-Croix ), 2 podstacje elektryczne w Héricourt - Bussurel i Besançon oraz 2 nowe stacje, Besançon TGV i Belfort-Montbéliard TGV .

Lista ważnych struktur znajduje się w poniższej tabeli
GŁÓWNE struktur Ren-Rhone LGV (oddział jest)
Według publikacji RFF (List do mieszkańców n °  26 stycznia 2011)
CHARAKTER I NAZWA DZIEŁA LOKALIZACJA PRZESZKODA DŁUGOŚĆ
Wiadukt Bourbeuse Petit-Croix (terytorium Belfort) Madeleine (rzeka) 110 m²
Wiadukt de la Savueux
(najdłuższy wiadukt) 		Bermont (terytorium Belfort) Smaczne The autostrady A36 The Canal de la Haute-Saône i RD 437 792 m²
Wiadukt de la Lizaine
(najwyższy wiadukt, którego jeden z filarów wznosi się na 38  m ) 		Hericourt La Lizaine , RD 438 , RD 316 i linia Dole-Ville do Belfort 717 m²
Wiadukt Epenottes Tavey Zalesiona dolina Epenottes 450 m²
Wykop pokryty drewnem Faye Między gminami Trémoins i Aibre Drewno Faye 170 m²
Wiadukt Aibre-Trémoins Aibre RD 683 i dolina Aibre Trémoins 250 m²
Wiadukt Pertuis Aibre RD 37 i Pertuis 220 m²
Tunel Chavanne Między miastami Aibre i Villers-sur-Saulnot Bois du Mont (najwyższy punkt: 508  m ) 1970 m²
Wiadukt Corcelles Saulnot 2 ścieżki, 1 strumień i 1 staw 445 m²
Wiadukt Ognon (w górę) Złodzieja Ognon 178 m²
Wiadukt Linotte Ormenans La Linotte i RD 25 362 m²
Wiadukt La Quenoche Loulans-Verchamp Mokra dolina potoku Quenoche i RD 82 420 m²
Wiadukt Buthiers Buthiers La Buthiers (rzeka) 100 m²
Wiadukt nad Ognon (w dół) Chevroz L'Ognon 113 mln
Wiadukt Saony Auxonne Saône 380 m²
Konstrukcja o maksymalnej wysokości 10  m ma osiem filarów, z których dwa znajdują się w dnie Saony. Uzupełniają go 3 długie wysięgniki, odpowiednio 192  m , 480  m i 288  m , aby otworzyć otwór hydrauliczny o długości 1340  m . Wszystkie te konstrukcje mają łącznie około 1300  m .
  • Niektóre widoki budowli

  • Corcelles wiadukt .

  • Mosty o różnym stopniu zaawansowania w pobliżu Villargent ( Haute-Saône ) w lipcu 2008 r. (w kierunku zachodnim).

  • Most ukończony w tej samej lokalizacji w lipcu 2008 r. (w kierunku wschodnim).

  • Wiadukt nad Saoną widziany w rzędzie w kierunku toru bocznego 1 Villers-les-Pots (kierunek Dijon-Mulhouse).

  • Przeprawa przez Saonę . Jedna z konstrukcji składowiska (boom).

  • Skrzyżowanie Villers-les-Pots. Most kolejowy z torami 1 i 2 linii Dijon-Dole .

Operacja

Eksploatacją wschodniego oddziału linii zarządza Centralne Dowództwo sieci Bourgogne-Franche-Comté (CCR) zlokalizowane w Dijon . Stacja ta kontroluje między innymi instalacje bezpieczeństwa sześciu punktów zmiany pasa ruchu związanych z IPCS . W rzeczywistości oba tory są całkowicie nieoznakowane, dzięki czemu pociągi mogą jeździć po jednym lub drugim. Jedynie ograniczenia ruchu na wejściach i wyjściach sprawiają, że preferowany jest ruch lewostronny, jak na większości francuskiej sieci. Co 20  km znajdują się one w gminach lub stacjach Thervay , Moncley , Besançon TGV , Sorans , Les Magny i Meroux . Wszystkie punkty zmiany pasa ruchu, skrzyżowania, rozwidlenia lub skrzyżowania znajdujące się na odcinku linii łącznie 70 punktów i skrzyżowań .

Ograniczenia prędkości

Ograniczenia prędkości linii od wrzesień 2011dla TGV w nieparzystym kierunku:

Od (PK) O (PK) Limit (km/h)
Bf. ścieżka 1 / ścieżka 1 LGV (PK 0,0) PK 2,5 160
PK 2,5 PK 4.3 220
PK 4.3 PK 5,1 230
PK 5,1 Tunel Chavanne (wejście od strony Dijon) (PK 115.1) 320
Tunel Chavanne (wejście od strony Dijon) (PK 115.1) Tunel Chavanne (wyjście od strony Belfort) (PK 117.1) 270
Tunel Chavanne (wyjście od strony Belfort) (PK 117.1) Belfort- Montbéliard TGV (PK 133.9) 320
Belfort-Montbéliard TGV (PK 133.9) PK 137,5 300
Używany tabor
  • SNCF zamówiło 30 składów pociągów tricourant nowej generacji Duplex ( TGV 2N2 ) do eksploatacji linii zaraz po jej wprowadzeniu do eksploatacji.
  • Przez TGV Duplex , TGV Duplex RÉSEAU i TGV 2N2 trakcyjne zapewniają połączenia między Paryż-Lyon - Mulhouse, Marsylia - Montpellier / Strasburg / Metz / Nancy / Frankfurt / Luksemburga.
  • TGV Duplex (200, 700 i 4700) zapewniają połączenia między Paryż-Lyon - Dijon / Besançon-Viotte.
  • TGV POS pociągi zapewniają Lyrii Paryż-Lyon - połączenia Basel / Zurich. Niektóre z tych połączeń wykonuje TGV 2N2 3UA.
  • TGV Réseau , TGV Duplex (200) i TGV Réseau Duplex trakcyjne zapewniają Lille - połączenia Mulhouse.
Usługi dozwolone przez uruchomienie oddziału wschodniego

Państwo ustanowiło misję mediacyjną w celu negocjowania usług planowanych od uruchomienia TGV Rhin-Rhône w grudzień 2011. Dokonała swoich ustaleń na29 stycznia 2010.

Zgodnie z wnioskami z tej misji, stacje obsługiwane od: grudzień 2011 są :

Operacja jest zorganizowana wokół 4 głównych węzłów (Strasburg, Mulhouse, Dijon i Lyon), przyspieszonych połączeń lokalnych i nowych połączeń z siecią europejską, do Bazylei, Zurychu, Frankfurtu, a nawet z Grudzień 2012, Fribourg-en-Brisgau (wraz z ponownym otwarciem linii z Mulhouse-Ville do Chalampé ).

Zaplanowano ją codziennie:

  • 6 połączeń Strasburg – Lyon, w tym 3 przedłużone do Marsylii i 2 do Montpellier;
  • 11 Połączenia Paryż - Miluza;
  • 9 połączeń Paryż - Besançon, w tym 3 obsługujące dwie stacje (TGV i Viotte), 1 obsługujące tylko Besançon-Viotte (przez Dole ) i 5 obsługujące Besançon Franche-Comté TGV;
  • 8 połączeń TGV Paryż - Belfort - Montbéliard;
  • 1 link Mulhouse - Marne-la-Vallée - Chessy - Lotnisko Charles-de-Gaulle 2 TGV - Lille.

Od Grudzień 2012Po zakończeniu krótkiej Mulhouse związku z tym istnieje szybkiego połączenia pomiędzy Strasburgiem a Lyon, bez przechodzenia przez stację Mulhouse, w 3  godziny  9 .

TER między dworcem Belfort Centre-ville a Belfort - Montbéliard TGV został utworzony wgrudzień 2018początkowo planowano w stosunku do 2012 r. (w związku z trudnościami w zamknięciu budżetu na ponowne otwarcie francuskiej części linii z Belfort do Biel ).

Czas podróży

Od zakończenia pierwszego etapu odnogi Wschód najlepsze czasy przejazdu (łącznie oba kierunki każdego połączenia) przedstawiają się następująco:

Ścieżka Po uruchomieniu Przed uruchomieniem
Belfort / Montbéliard TGV - Dijon 0 godz. 50 1 godz. 57 (Belfort)
1 godz. 41 (Montbéliard)
Belfort / Montbéliard TGV - Paryż 2 godz. 16 3:36 (Belfort)
3:20 (Montbéliard)
Belfort / Montbéliard TGV - Zurych 1 godz. 43 2 godz. 02 * (Belfort)
2 godz. 27 * (Montbéliard)
Besançon - Marsylia 3:46 (Besançon-TGV)
4:12 / 4:06 * (Besançon-Viotte)		 4:12 / 4:06 *
Besançon - Miluza 0 godz. 45 (Besançon-TGV)
0 godz. 54 (Besançon-Viotte)		 1 godz. 23
Besançon - Paryż 1 godz. 59 (Besançon-TGV)
2 godz. 27 (Besançon-Viotte)		 2 godz. 28
Besançon - Zurych 2 godz. 09 (Besançon-TGV)
2 godz. 50 * (Besançon-Viotte)		 3:20 rano *
Dijon - Frankfurt nad Menem 5:07 rano * 6:25 ***
Dijon - Strasburg 1 godz. 56 3:23 rano *
Miluza - Dijon 1 godz. 02 2:13 (TGV latem)
2:27 rano * (z wyjątkiem lata)
Miluza - Lille 4:06 4:27 rano *
Miluza - Lyon 2 godz. 47 3 godz. 44
Miluza - Marsylia 4:39 / 4:37 * 5 godz. 37
Miluza - Montpellier 4 godz. 49 5:56 rano *
Miluza - Paryż 2 godz. 40 3:03 przez wschodnioeuropejski LGV
4:30 przez Intercités przez Vesoul
Paryż - Bazylea 3:03 3:27 przez wschodnioeuropejski LGV
Paryż - Zurych 4:03 4:34 przez wschodnioeuropejski LGV
Strasburg - Lyon 3:29 (obsługa Miluzy)
3:09 (bez podawania Miluzy)		 4:38 / 4:28 **
Strasburg - Marsylia 5:30 rano. 6:32 / 5:52 *
Strasburg - Montpellier 5:42 / 5:41 * 6:38 *

| * z 1 dopasowaniem | ** z 2 meczami | *** z 3 połączeniami

Paryski dworzec dla pociągów do Mulhouse-Ville, Bazylei i Zurychu to Gare de Lyon , z wyjątkiem pociągów Intercité, które odjeżdżają z Gare de l'Est , jak poprzednio, a także niektórych połączeń przez LGV Est d'Europe i Strasburg.

Czasy z Belfort i Montbéliard liczone są od stacji TGV Belfort - Montbéliard , znajdującej się 7  km od Belfort i 10  km od Montbéliard. Połączenia TER z Belfort ( linia Belfort - Delle ), 10 minutowa podróż, realizowane są od weekendu8 i 9 grudnia 2018.

Prace uzupełniające

Wśród prac dodatkowych możemy wymienić reaktywację ponad 12 kilometrów starej linii z Besançon-Viotte do Vesoul do obsługi nowej stacji TGV Besançon Franche-Comté , położonej na północ od aglomeracji. Ten reaktywowany odcinek linii będzie również wykorzystywany do usług podmiejskich ( planowanych 30 codziennych wahadłowych linii TER Franche-Comté ) z utworzeniem przystanków TER w École-Valentin i Miserey-Salines .

W rejonie Dijon powstało nierówne połączenie w stacji rozrządowej Perrigny na południe od Dijon . Łączy tory linii Dijon-Ville z Vallorbe (granica) bezpośrednio z torami linii Paryż-Lyon do Marsylii-Saint-Charles , umożliwiając TGV Ren-Rodan do lub z południa, unikając tranzytu przez Gevrey -Triage tory lub zawracanie na stacji Dijon-Ville. Ze względu na swój profil to nierówne połączenie jest dostępne również dla pociągów towarowych .

Ceny

Obecność tej nowej linii nie pozostaje bez wpływu na ceny pobierane przez SNCF za przejazdy nią korzystające. Rzeczywiście, „przeniesienie” połączeń między Miluzą a Paryżem ze wschodnioeuropejskiego LGV do LGV Rhône spowodowało wzrost o 8,4% pełnej ceny drugiej klasy w normalnych okresach, co pozwoliło zaoszczędzić 20 minut. Ponadto pełna podróż w okresach szczytu jest o około 30% droższa niż w normalnych okresach. Wreszcie, w konkretnym przypadku Colmar , podróżni mają wybór między podróżą przez Strasburg (bezpośrednią lub z przesiadką) a podróżą przez Mulhouse, ale ta druga będzie o 7,6% droższa niż pierwsza w pełnej cenie.

Konsekwencje na liniach regionalnych

Otwarcie tej pierwszej fazy wschodniej odnogi linii miało konsekwencje dla funkcjonowania TER w regionach. Oprócz licznych zmian w rozkładzie jazdy (90% rozkładów jazdy TER Alsace zmieniło się 11 grudnia 2011 r.), spowodowanych po części przez wprowadzenie nowych TGV TGV Rhin Rhône na już eksploatowanych liniach, a także ustanowienie łatwych połączeń z tych nowych pociągów, SNCF skorzystało z otwarcia linii, aby zaoferować większą liczbę pociągów regionalnych:

Odwrotnie, otwarcie to spowodowało zamknięcie 5 małych stacji lub mniej uczęszczanych przystanków. są zainteresowani:

Początkowo te zamknięcia miały również dotyczyć stacji Flaxlanden znajdującej się na linii Paryż-Est do Mulhouse-Ville. Jednak po dyskusjach, a także stworzeniu petycji, ogłoszono w marcu 2011 r., że stacja będzie obsługiwana z 9 przystankami dziennie.

Faktyczna frekwencja

W luty 2015, SNCF ogłasza, że ​​w ciągu pierwszych trzech lat działalności średnia wynosi 9,5 mln pasażerów rocznie, czyli poniżej oczekiwanych 11,2 mln. Z finansowego punktu widzenia taka liczba podróżnych nie pozwoliła przewoźnikowi na osiągnięcie równowagi w działaniu linii.

Dokładniej, między otwarciem linii w grudzień 2011 i luty 2015, całkowita frekwencja rozkłada się w następujący sposób:

  • Łącznie sprzedano 30 mln biletów (lub 9,5 mln rocznie)

którego :

  • 5,4 miliona na całym świecie;
  • 16,5 mln na trasie Wschód-Zachód;
  • 13,4 mln na trasie Północ-Południe.

Dla nowych stacji ogłaszany ruch to:

Zdjęcia z pierwszego etapu

  • W pobliżu skrzyżowania Villers-les-Pots.
    Tory LGV 1 i 2 przechodzą pod PRA linii z Gray do Villers-les-Pots. Widzimy sygnały „dolnych pantos” z sekcji separacji 25  kV /1,5  kV .

  • Pociąg testowy pokryty specjalną laminacją, składający się z pociągu TGV DASYE złożonego z 8 wagonów otoczonych przez 2 wagony silnikowe podczas jazdy testowej na torze 1 w kierunku Villers-les-Pots - Mulhouse w pobliżu separacji 1,5 kV / 25  kV sekcja  w Villers-les-Pots.

  • Inauguracyjny pociąg ustawiony 8 września 2011 r. jest gotowy do odjazdu po dziwnym ominięciu Genlisa. Pojazd TGV w obiegu, który go poprzedza, to „TGV balai”, który otwiera linię.

  • Inauguracyjny pociąg z 8 września 2011 r. z prezydentem republiki Nicolasem Sarkozy i osobistościami pozostawia dziwne unikanie Genlisa, aby krążyć po 140  km linii LGV.

Rozważane rozszerzenia

Ta sekcja zawiera informacje o trwającym projekcie .

Informacje te mogą mieć charakter spekulacyjny i mogą ulegać znacznym zmianom w miarę zbliżania się wydarzeń.
Ta strona była ostatnio edytowana 13 lipca 2021 o godzinie 12:38.

Druga faza oddziału wschodniego

Druga faza wschodniej gałęzi Ren-Rodan LGV jest przeznaczona do ukończenia 190  km linii wschodniej gałęzi. Zakończono badania, a od jesieni 2011 roku trwają akwizycje gruntów. W jej skład wejdą:

Jego koszt oszacowano na 850 mln euro za 35  km na wschód i 310 mln euro za 15  km na zachód. Nawet jeśli regiony zgodziły się na swój udział finansowy, udział państwa i RFF pozostaje w toku, a zielone światło na ogłoszenie przetargów i prac nie jest przyznane. Porozumienie finansowe powinno zostać podpisane do końca pierwszej połowy 2013 r., aby w 2014 r. rozpoczęły się prace po stronie wschodniej. Wschodni oddział LGV stanowił główny problem rozwoju „sieci metropolitalnej Ren-Rodan” (struktura rozwiązana w 2012 r.). Ostatecznie projekt może zostać sfinansowany do 2027 lub 2038 roku.

Te 50 km nowej linii pozwoliłoby zaoszczędzić 12 minut na pociągu TGV Lyon - Strasburg (24 minuty bez międzylądowań) i 7 minut na pociągu TGV Paryż - Mulhouse (z obecnymi przystankami).

15 marca 2019 r., w Senacie złożono poprawkę, aby dodać realizację tego drugiego etapu w ramach ustawy o orientacji na mobilność i zostaje ona przyjęta. 9 majaprzedmiotową poprawkę rząd wycofuje w Zgromadzeniu Narodowym .

20 maja 2019 r.The Minister Transportu Élisabeth Borne informuje, że brakujący odcinek do Mulhouse (między Petit-Croix i Lutterbach ) zostaną zakończone do 2028 zamiast 2038. Mobilność rada orientacja powinna spełniać, aby włączyć go do 2023-2028 projektów infrastrukturalnych. Krajowa Federacja Transportu stowarzyszenia użytkowników jest wzywający do zakończenia tej sekcji. Pozwoliłoby to na połączenia w ciągu trzech godzin między Strasburgiem a Lyonem , w porównaniu do czterech godzin obecnie. 15- kilometrowy odcinek  do Dijon (pomiędzy Genlis i Villers-les-Pots ) jest najwyraźniej opuszczony ze względu na kwestionowaną użyteczność.

Projekt usługowy dla Lotaryngii

Badanie przeprowadzone w 2008 r. dla rady społeczno-gospodarczej Lotaryngii przewidywało linię dużych prędkości przechodzącą przez Nancy - Épinal - Lure i łączącą się ze wschodnim oddziałem LGV Ren-Rhone w Villersexel, między Besançon i Belfort. Ta trasa pozwoliła zaoszczędzić 40 minut na trasie Nancy - Dijon - Lyon, z możliwością dalszej oszczędności czasu na trasie Nancy-Lyon poprzez bezpośrednie skorzystanie z południowego odgałęzienia, bez objazdu przez Dijon.

Państwo i RFF rozpoczęły badanie rozpoznawcze dotyczące tras kolejowych w południowej Lotaryngii oraz dostępu do LGV Ren-Rodan w celu ulepszenia linii Épinal-Belfort lub Toul-Dijon . Wyniki tego badania eksploracyjnego zostały zaprezentowane w piątek2 października 2009w prefekturze Metz. Zarekomendowała oś Épinal-Belfort, która kosztowałaby 430 milionów euro wobec 1,5 miliarda na modernizację Toul-Dijon. Wybór przejazdu przez Épinal został odnotowany przez prefekta regionu Lotaryngii i wspomina się o całkowitym koszcie 800 milionów euro. Celem jest umożliwienie wykonania prac w ramach umowy na projekt państwo-region 2013-2020, z ambicją osiągnięcia w latach 2020-2022 czasu podróży poniżej 2  godzin  40 minut między Nancy a Lyonem.

Oddział zachodni

Oddział zachodni składa się z skrzyżowania Dijon ( sektor stacji Dijon-Porte-Neuve ), połączenia z linią Paryż-Lyon w Marsylii-Saint-Charles w pobliżu Montbard oraz połączenia z linią Paryż-Lyon LGV w Aisy.

Jej celem jest przyspieszenie połączeń z Île-de-France. Jej trasa zaczyna się od Turcey (na linii Paryż-Lyon do Marsylii-Saint-Charles ), przecina Dijon, która będzie obsługiwana przez nową stację Porte-Neuve , aby połączyć się z zachodnim krańcem LGV Rhin-Rhône na wschód (drugi faza).

Przyszłość oddziału zachodniego pozostaje jednak bardzo niepewna, a budowa nowej stacji Porte-Neuve jest kwestionowana.

Wspomniano również o trasie przez Troyes, która ma zaradzić zatłoczeniu LGV Sud-Est między Paryżem a węzłem Pasilly. Ta alternatywa dla LGV Centre France umożliwiłaby podwojenie LGV Paryż-Lyon przy niższych kosztach. Burmistrz Troyes ogłosił pod koniec 2007 r. chęć promowania tej trasy we współpracy z miastem Dijon.

Oddział południowy

Trasa oddziału południowego nie została jeszcze zatrzymana. Ta gałąź łączyłaby Lyon z dużą prędkością.

Odgałęzienie południowe pojawia się na planie głównym dla linii dużych prędkości w formie poprzeczki łączącej odgałęzienie wschodnie w kierunku Auxonne z LGV Sud-Est w Mâcon, mapa planu głównego wskazuje, że jego dokładna trasa nie została jeszcze zatrzymana. Następnie ta trasa została zakwestionowana, aby sprzyjać przejściu dalej na wschód.

Oddział południowy jest obecnie na etapie wstępnych badań. W dniu 16 czerwca 2008 r. zaproponowano projekt bliźniaczego fuseau z A39 , 40 i 42 . Proponowana nowa linia miałaby poruszać się z prędkością 270  km/h na północy i 220  km/h na południu od Bourg-en-Bresse i miałaby mieszane wykorzystanie dla frachtu i pasażerów. Łączenie się z północy do wschodniego oddziału, a na południu do CFAL , to skrócić czas przejazdu Lyon-Strasbourg do 2  h  18 i Marseille-Strasbourg do około 3  godz  30 .

Planowane byłyby trzy stacje:

W obliczu trudności, jakie napotkał projekt, wydział Jury zrewidował swoje ambicje w dół: „Będziemy musieli bronić już nie dwóch, ale tylko jednej stacji” – zapowiedział przewodniczący Rady Generalnej. Trasa jest rzeczywiście mocno kwestionowana; szacowany koszt 3,5 miliarda wydaje się zbyt wysoki w porównaniu z oczekiwanym wzrostem 830 000 podróżnych rocznie.

Projekt ten wzbudza w szczególności sprzeciw wybranych urzędników Burgundii, którzy woleliby ulepszyć klasyczną linię , która zapewniłaby im przejazd przez Dijon wszystkich pociągów jadących z północnego wschodu do Lyonu, niekoniecznie znacznie obciążając czas. podróży Strasburg - Lyon, biorąc pod uwagę przeciętne wyniki oczekiwane dla LGV (mieszanka frachtowa, zakręty A39 itp.). Ci wybrani urzędnicy planują początkowo rozwinąć linię z Dijon-Ville do Saint-Amour, aby móc przerzucić tam większość ruchu towarowego Dijon-Lyon. Następnie linia z Paryża-Lyonu do Marsylii-Saint-Charles zostałaby zmodernizowana, aby na odcinkach, na których jest to możliwe, ograniczyć prędkość do 220  km/h , co pozwoliłoby zyskać 6 minut. W Mâcon połączenie zostałoby zrewidowane, aby zwiększyć możliwości wstawiania pociągów na LGV Sud-Est , oszczędzając kolejne 8 minut . Najlepszy czas podróży między Strasburgiem a Lyonem wynosiłby wtedy 2  godziny  38 minut . Ale w sektorze Montceau-les-Mines raczej mamy nadzieję, że pociągi przejadą linię Chagny - Montchanin, aby dołączyć do LGV Sud-Est.

Jak zauważył przewodniczący Komisji Debaty Publicznej: „W miarę postępu debaty stawało się coraz bardziej jasne, że jest to nie tyle nowa linia TGV z przewozem towarowym, ile nowa transeuropejska i międzynarodowa linia towarowa, którą można również wykorzystać. pociągami TGV. ". Przesunięcie to spowodowane było problemami opłacalności samych przewozów pasażerskich na tej poprzecznej osi, ale przede wszystkim ambicją Ministra Transportu do podwojenia w ciągu dziesięciu lat kolejowego transportu towarowego we Francji. Dziesięć lat później musimy przyznać się do bankructwa tej prognozy, tonaż francuskiego transportu kolejowego spadł z 58 do 33 miliardów tonokilometrów w latach 2000-2009.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Czas trwania bezpośredniej trasy Besançon-Viotte - Marsylia jest dłuższy niż z przesiadką, ponieważ wybierane trasy są różne (przez Lons-le-Saunier w przypadku bezpośredniego i przez Chalon-sur-Saône z przesiadką) , a liczba przystanków pośrednich jest inna (dotyczy starego rozkładu jazdy, dodatkowy przystanek w Bourg-en-Bresse z via Avignon dla bezpośredniego i podróż przez Valence dla tego z przesiadką).
  2. Różnice te można wyjaśnić na podstawie różnicy w postoje czasami Macon, czasami Chalon-sur-Saone.
  3. korespondencji poprzez Marne-la-Vallée - Chessy z krótkim czasem przełączania.
  4. Inne przyczyny zmian w rozkładzie jazdy, w połączeniu z uruchomieniem linii dużych prędkości, to reorganizacja rozkładów wschodnioeuropejskich LGV , nowe trasy pociągów oferowanych towarom, program remontu linii, a także terminy niektórych usług.
  5. Dwie inne małe stacje alzackie zostaną zamknięte tego samego dnia, bez kwestionowania uruchomienia pierwszego etapu wschodniego oddziału LGV, a mianowicie stacji Zornhoff-Monswiller na linii Noisyline.le-Sec w Strasburgu - stacja Ville i Vœllerdingen na linii z Mommenheim do Sarreguemines .

Bibliografia

  1. Oficjalna strona - mapa trzech oddziałów [PDF] (konsultacja20 lipca 2017 r.).
  2. „MAINTENANCE ON LINE” , mapa opublikowana przez SNCF Réseau (konsultowane20 lipca 2017 r.).
  3. SNCF Réseau , „  Maksymalna nominalna prędkość linii  ” , data.sncf.com , SNCF , 5 kwietnia 2017 [ por. zakładka informacyjna] (dostęp 20.07.2017 ) .
  4. [PDF] „TGV Rhin-Rhône: inauguracja linii dużych prędkości” , materiały prasowe SNCF, konsultacja 12 września 2011 r.
  5. [PDF] Oficjalna strona - Broszura prezentacyjna LGV Ren-Rodan
  6. http://www.environnement-magazine.fr/presse/environnement/actualites/2597/Ecoconstruction/La-SNCF-inaugure-deux-gares-HQE Magazyn środowiskowy
  7. [PDF] Oficjalna strona - stacja Besançon Franche-Comté TGV
  8. [PDF] Oficjalna strona - Widok robót - Partia C3
  9. [PDF] Oficjalna strona - Gare Belfort-Montbéliard TGV
  10. [PDF] Oficjalna strona - Widok robót - Urządzenia kolejowe
  11. La Vie du Rail, n O  3327 z 07 września 2011, artykuł: Rhin-Rhone. RFF dostarcza linię do SNCF
  12. [PDF] Oficjalna strona – Zestawienie informacji na temat korzyści społeczno-ekonomicznych
  13. http://est.lgvrhinrhone.com/medias/pdf/medias117.pdf Specjalna broszura przygotowana przez RFF na rozpoczęcie prac. strona 3: Historia linii.
  14. http://www.ambassadeurs-franche-comte.com/article-h Historique-du-Projet-lgv-, 338.html Blog ambasadorów FrancheComté. Historia LGV . Ren-Rodan
  15. http://est.lgvrhinrhone.com/medias/pdf/medias26.pdf Dokument publiczny RFF z dnia 3 lipca 2006 r. opublikowany z okazji rozpoczęcia prac
  16. http://www.x-environnement.org/index.php?option=com_content&view=article&id=63%3A1995&catid=36%3Ajaune-rouge&Itemid=41&limitstart=10 http://www.x-environnement.org : Z debaty wstęp do ankiety publicznej: wnioski z najnowszych projektów TGV
  17. http://www.senat.fr/rap/l97-479/l97-479_mono.html Senat: Sprawozdanie komisji śledczej 479 „Kwestionowanie niektórych wyborów strategicznych dotyczących infrastruktury komunikacyjnej”
  18. http://www.franche-comte.developpement-durable.gouv.fr/IMG/pdf/06-03-28_Decision_APD_phase1_BEst_LGV_RR_cle7997cd-1.pdf Deklaracja zatwierdzenia ministerialnego
  19. http://ass-tgv-rhin-rhone.net/lassociation/lassociation-et-le-tgv-rhin-rhone-chronologie/ Strona internetowa stowarzyszenia Trans Europe TGV Ren Rodan Śródziemnomorski Chronologia projektu.
  20. JORF N O  23 27 stycznia 2002 r strona 1857 zarządzenia z dnia 25 stycznia 2002 roku
  21. „  Linia dużych prędkości Ren-Rodan: położono pierwszą szynę odnogi wschodniej  ”, L'Alsace ,30 czerwca 2009( Czytaj online , obejrzano 1 st lipca 2009 )
  22. [PDF] Journal de la LGV n O  13 , konsultowany =1 st styczeń 2011.
  23. http://est.lgvrhinrhone.com/115-a-la-une.php , dostęp: 12 lipca 2011 r.
  24. http://www.franche-comte.fr/fr/toute-lactualite/franche-comte-mag/fcmag23-pdf.html , konsultacja: 12 lutego 2011 r.
  25. „TGV Rhin-Rhône: bilety w sprzedaży od 13 października” , leparisien.fr, wejście 16 września 2011
  26. „Oficjalne otwarcie odbędzie się w czwartek 1 st grudnia ' , lepays.fr, dostępnego 16 listopada 2011
  27. Miasto i transport29 października 2008
  28. http://www.regionsmagazine.com/index.php?2011/06/01/10398-le-tgv-euro-duplex Strona agencji prasowej Regionów w Europie: „Ale, jak podkreślił, było to nie wspomniano o finansowaniu Regionów”. „Regiony już wiele zrobiły” – powiedział. „Dzisiaj nie byłoby rozsądne prosić ich o więcej”. Guillaume Pepy
  29. http://alsace.france3.fr/info/l-euro-duplex-sur-la-lgv-rhin-rhone-69020724.html Francja 3 Alzacja du1 st czerwiec 2011
  30. „  Bezprecedensowa mobilizacja i zaangażowanie społeczności lokalnych. Finansowanie infrastruktury, w ramach zarządzania projektem Réseau Ferré de France  ” , na equipement.gouv.fr (konsultacja 28 grudnia 2007 )
  31. [PDF] Oficjalna strona - Widok robót - Partia A3
  32. [PDF] Oficjalna strona - Arkusz informacyjny o ochronie różnorodności biologicznej
  33. [PDF] Oficjalna strona - Broszura dotycząca śladu węglowego
  34. [PDF] Oficjalna strona - Arkusz informacyjny dotyczący środowiska
  35. [PDF] Oficjalna strona - Arkusz informacyjny na temat inżynierii lądowej
  36. List do mieszkańców n o  26 stycznia 2011
  37. Informacje techniczne (RT) SNCF / RFF
  38. Dziennik L'Alsace Ren-Rodan TGV Strasburg-Lyon 3  godz.  15 od grudnia 2012 r.
  39. Zestaw prasowy SNCF dotyczący usług startowych TGV Ren-Rodan
  40. [PDF] Pakiet informacyjny oddziału południowego Strona 30: Schemat TGV Ren-Rodan: Stacja Mâcon-Loché-TGV znajduje się na LGV Sud-Est, a jej położenie geograficzne nie pozwala na obsługę TGV Ren- Rodan.
  41. [PDF] Prognozy godzinowe Belfort-Dijon w 2012 roku .
  42. http://horaires2012-sncf.com/ Rozkłady jazdy SNCF zaplanowane na 11 grudnia 2011 r
  43. http://www.voyages-sncf.com/billet-train?hid=1C0R Rozkłady jazdy SNCF ważne do 10 grudnia 2011
  44. [PDF] www.franche-comte.fr Prognozy godzinowe Besançon-Viotte - Besançon TGV
  45. [PDF] Oficjalna strona - Arkusz informacyjny na temat połączenia między dwiema stacjami
  46. [PDF] Oficjalna strona - Karta informacyjna na temat połączenia z Perrigny
  47. Szybciej, ale też drożej: SNCF przedstawia stawki dla TGV Rhin-Rhône L'Alsace 7 października 2011
  48. Pociągi regionalne: główne wstrząsy 11 grudnia Alzacja 30 września 2011
  49. „Transporty: więcej pociągów i mniej przystanków przed przybyciem TGV Rhin-Rhône w 2011 r.” , Journal L'Alsace z 6 stycznia 2011 r.
  50. „Flaxlanden: stacja pozostaje w eksploatacji” , Journal L'Alsace z 31 marca 2011
  51. Podsumowanie konferencji prasowej SNCF na stronie FranceTV-Info
  52. AFP, „  Ran-Rodan: 2 e to scena na torze  ” ,styczeń 2012(dostęp 25 stycznia 2012 )
  53. „  Analiza drugiej fazy wschodniej odnogi linii dużych prędkości Ren-Rodan  ” , na stronie www.cgedd.developpement-durable.gouv.fr ,listopad 2018(dostęp 30 grudnia 2018 r. ) , s.  7
  54. „  Analiza drugiej fazy wschodniej odnogi linii dużych prędkości Ren-Rodan  ” , na stronie http://www.cgedd.developpement-durable.gouv.fr ,listopad 2018(dostęp 30 grudnia 2018 r. ) , s.  30
  55. „  Przegląd zmian  ” , na www.senat.fr (dostęp 7 kwietnia 2019 )
  56. „  National Assembly ~ MOBILITY ORIENTATION LAW” (nr 1831) – Poprawka nr 2792  ” , na stronie www.assemblee-nationale.fr (dostęp 17 czerwca 2019 r. )
  57. „  Ukończenie LGV Ren-Rodan będzie badane do 2028  ” , na www.estrepublicain.fr (dostęp 24 maja 2019 )
  58. „  Rozbudowa LGV Ren-Rodan z Belfort do Miluzy: konieczna inwestycja  ” [PDF] , w sprawie Krajowej Federacji Stowarzyszeń Użytkowników Transportu ,lipiec 2021, s.  3-4.
  59. „  Opracowania eksploatacyjne linii kolejowej Nancy-Epinal-Belfort  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) P.  26 Artem – raport studenta CES z Lotaryngii
  60. Coś nowego w usługach kolejowych Métrolor w regionie Lotaryngii. na stronie Secteur Public.fr, konsultacja 8 kwietnia 2010 r.
  61. „  Jeszcze jeden krok dla linii Belfort-Épinal  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) Le Pays, 4 października 2010
  62. SNCF: Nancy-Lyon w 2 h 38, do 2020-2022 L'Alsace 6 października 2009
  63. Oficjalna strona - Oddział zachodni: wyniki badań
  64. musieli rozwijać nowe linie na Zachód , Le Journal de Saône-et-Loire , 5 stycznia 2012
  65. Podwojenie TGV Paris-Lyon: Baroin chce, aby przeszło przez Troyes. Liberation Champagne 5 grudnia 2007 r.
  66. Oficjalna strona - oddział południowy: pakiet informacyjny / Tom 3> A0 Fuseaux 1000m (w konsultacji)
  67. [PDF] Oficjalna strona – oddział południowy: identyfikacja nowych uprzywilejowanych i nieuprzywilejowanych stref czasowych linii
  68. [PDF] Oficjalna strona - oddział południowy: stan na1 st sierpień 2009 - Badania wstępne
  69. Z punktu widzenia… Pana Jean Raquin, Przewodniczący Rady Generalnej Jury lgvrhinrhone.com, listopad 2008
  70. Wpływ stacji TGV na terytorium s. 2  5 , DDE Saona-et-Loire
  71. Południowy oddział LGV w pięciu punktach Postęp 12 października 2009
  72. Wsparcie Syndykatu Mixte Bourg Bresse. Revermont z myślą o wspólnej strategii dla terytorium w odniesieniu do projektu LGV Rhin-Rhône (odnoga południowa) s.  13 , TransportTechnologie-Consult Karlsruhe GmbH (TTK), listopad 2009 r.
  73. LGV: Jura wymaga tylko jednej stacji , Le Progrès 9 października 2010 r.
  74. pierwszej klasy dla południowego oddziału LGV Le Progrès 287Styczeń 2011
  75. Wybrani urzędnicy Jury mobilizują się na rzecz południowego oddziału LGV , Nathalie Bertheux, Le Progrès 9 września 2009
  76. Stan zaawansowania wstępnych badań Oddziału Południowego LGV Ren-Rodan na terenie Réseau Ferré de France, konsultacja 8 kwietnia 2010 r.
  77. Oddział południowy LGV Ren - Rodan Wstępne badania s.  7 , CESR Rodan-Alpy, 24 listopada 2009
  78. [PDF] Oś Paryż-Lyon-Marsylia (PLM południe). , dostęp 8 kwietnia 2010.
  79. Bitwa w zasięgu wzroku o połączenie z TGV Rhin-Rhône
  80. Raport przygotowany i przedstawiony przez przewodniczącego komisji specjalnej debaty publicznej na południowej gałęzi Ren-Rodan TGV p.  36 , czerwiec 2000
  81. Grenelle Środowisko i transport kolejowy 26 lutego 2011

Zobacz również

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne