Siedzenie | Paryż |
---|---|
Kraj | Francja |
Premier | Jean Castex (od2020) |
---|---|
Stronie internetowej | www.rząd.fr |
W ramach V Republiki The Rząd Republiki Francuskiej stanowi drugą głowę dwugłowego władzy wykonawczej . Hierarchiczny organ kolegialny, określa i prowadzi politykę francuską . Ma administrację i siły zbrojne.
Członkowie rządu są mianowani przez Prezydenta Republiki i podlegają politycznemu kierownictwu premiera, który zajmuje się funkcjami i konstytucyjnymi uprawnieniami rządu.
Do Rządu należy „określanie i prowadzenie polityki Narodu”, zgodnie z artykułem 20 Konstytucji z 1958 roku .
Rząd ma podstawowe prerogatywy, ale także nadzwyczajne uprawnienia. Zapewnia prawidłowe funkcjonowanie i ciągłość usług publicznych, posiada uprawnienia do prowadzenia procedury parlamentarnej, może otrzymywać opinie Rady Gospodarczej, Społecznej i Ekologicznej do projektów ustaw reformy gospodarczej .
Ustawy są omawiane, modyfikowane i głosowane przez parlament ( Zgromadzenie Narodowe i Senat ). Jednak rząd może proponować teksty (które są wtedy „ustawami”) i proponować poprawki w trakcie dyskusji. Pewne prawa są z konieczności pochodzenia rządowego, takie jak ustawy finansowe .
Art. 20 Konstytucji stanowi, że działanie Rządu opiera się na dwóch siłach wykonawczych : sile zbrojnej (a nie wojsku, prerogatywa zastrzeżona dla Prezydenta RP) oraz administracji publicznej , której ukierunkowuje on działania w kierunek jej polityki.
Premier sprawuje władzę regulacyjną (to znaczy normy prawne, które nie są domeną prawa) i podpisuje dekrety .
Rząd odpowiada przed parlamentem . W szczególności Rząd może podjąć odpowiedzialność przed Zgromadzeniem Narodowym, a Zgromadzenie Narodowe może odwołać Rząd „wnioskiem o wotum nieufności”.
Podczas interwencji zbrojnej rząd musi poinformować parlament i przedstawić mu upoważnienie na konflikt trwający dłużej niż cztery miesiące.
Premier może dodać dodatkowe dni posiedzeń lub zwołać Sejm na sesję nadzwyczajną.
Prezydent Rzeczypospolitej przewodniczy Radzie Ministrów .
Niektóre akty są obowiązkowo podpisywane w Radzie Ministrów, takie jak rozporządzenia , niektóre dekrety , niektóre nominacje, ogłoszenie stanu oblężenia lub stanu wyjątkowego .
Obrony Narodowej oraz Rada Bezpieczeństwa i Rada Obrony ekologiczne są ograniczone formacje Rady Ministrów.
Równolegle z Radą Ministrów funkcjonują inne rady skupiające członków rządu. Od lat 60. ograniczone posiedzenia noszą nazwę „rad”, gdy przewodniczy im Prezydent Republiki, oraz „komisji”, gdy przewodniczy im Premier, z wyjątkiem Rady Gabinetowej.
Rada GabinetowaPremier może sam przewodniczyć zebraniu wszystkich członków Rządu, zwanemu Radą Gabinetową, które odbywa się w Hotelu Matignon , jego oficjalnej rezydencji.
Spotkania tego rodzaju były częste w III i IV republice , a także za rządów Michela Debré , który w latach 1959-1962 przewodniczył dwunastu. Jednak Charles de Gaulle nie akceptował, że rząd może działać inaczej niż pod jego kierownictwem. , zarządził, że pozostaną one wyjątkowe, a ograniczenie to stało się zwyczajem w ramach V Republiki ; Georges Pompidou , kiedy był premierem, musiał zapraszać ministrów na obiad, kiedy chciał się z nimi wszystkimi spotkać bez obecności prezydenta republiki. Jednak sam de Gaulle zwołał liczne Rady Gabinetowe podczas swojej tymczasowej służby w 1958 r., do tego stopnia, że prezydent René Coty przewodniczył formalnym Radom Gabinetowym trwającym zaledwie 30 minut.
Zwołanie Rady Gabinetowej na ogół ujawnia kryzys lub przynajmniej napięcie między Rządem a Prezydentem Republiki. Rady Gabinetowe, choć nie zawsze oficjalnie jako takie przedstawiane, były częste podczas kohabitacji , premierzy uznali, że niektóre decyzje muszą być podjęte samodzielnie, zanim zostaną formalnie przyjęte przez Prezydenta w Radzie Ministrów. Pojawili się również przed wyborami prezydenckimi w 1969 r. , kiedy centrysta Alain Poher sprawował tymczasową prezydenturę Republiki; Premier Maurice Couve de Murville , gaullista, jak większość ministrów, zwołał cztery Rady Gabinetowe .
komisje międzyresortoweKomisje międzyresortowe skupiają kilku członków rządu.
Komisje międzyresortowe powstały w czasie I wojny światowej , kiedy autorytet szefa rządu został czasowo wzmocniony.
Niektóre z tych komitetów zostały utworzone na mocy aktu regulacyjnego w kwestiach przekrojowych i spotykają się regularnie:
Prezydent Rzeczypospolitej mianuje premierem . Na wniosek Prezesa Rady Ministrów powołuje pozostałych członków Rządu i kończy ich funkcje. Ministrowie są mianowani zgodnie z administracją, którą mają kierować, ministerstwami , ich składem i nazwą, która może się różnić w zależności od rządu. Ich liczba różni się w zależności od rządów i potrzeb (przykład: Ministerstwo Czasu Wolnego ) oraz utworzonych ministerstw . Jednak tylko Minister Sprawiedliwości (Strażnik Pieczęci) jest przewidziany w konstytucji francuskiej jako wiceprzewodniczący Najwyższej Rady Sądownictwa (CSM).
Zgodnie z Konstytucją Prezydent Rzeczypospolitej kończy funkcje Premiera po złożeniu przez niego dymisji swojego rządu. Tylko jeden przypadek rezygnacji jest obowiązkowy: ten, w którym Zgromadzenie Narodowe przyjmuje wniosek o wotum nieufności lub gdy nie akceptuje programu lub ogólnej deklaracji politycznej rządu.
Zazwyczaj rząd ustępuje po wyborach prezydenckich i parlamentarnych.
Konstytucja4 października 1958nie zawiera przepisu podobnego do tego, który ukazał się pod Dyrektorium w artykule 150 w Konstytucji 5 fructidor Roku III (22 sierpnia 1795) A następnie w II e Rzeczypospolitej , do artykułu 66 w konstytucji4 listopada 1848 r, artykuły, które odnosiły się do ustawy, ustalając zarówno liczbę ministrów, jak i ich odpowiednie atrybuty. Ponadto, po Wyzwolenie The I st Konstytuanta z IV th Republic abroga przez art 2 ustawy n o 45-01 z24 listopada 1945, art. 8 ustawy20 czerwca 1920przez którą Sejm III e Rzeczypospolitej był zarezerwowany jako „stworzenie ministerstwa [...] państwa lub podsektorów sekretariatów” , że „Przeniesienie obowiązków działu ministerialnym do drugiego” . W rezultacie „podział uprawnień między członków rządu jest kwestią uprawnień regulacyjnych” . Pod Dekret n O 59-178 z22 stycznia 1959, kompetencje ministrów określają dekrety uchwalane w Radzie Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Stanu. Atrybucje pozostałych członków Rządu można ustalić prostym dekretem.
Premier kieruje działaniami Rządu. Odpowiada za obronę narodową . Zapewnia wykonanie prawa. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 13 sprawuje władzę regulacyjną oraz mianuje stanowiska cywilne i wojskowe.
Zastępuje w razie potrzeby Prezydenta RP w przewodnictwie wyższych rad i komisji Obrony Narodowej.
Może wyjątkowo zastąpić go na przewodniczącego rady ministrów na mocy wyraźnej delegacji iz określonym porządkiem obrad.
Premier nie jest hierarchicznym przełożonym swoich ministrów, nie ma możliwości zmusić ich do podjęcia działania, którego wykonania odmawiają.
MinistrowieAkty Prezesa Rady Ministrów są w stosownych przypadkach kontrasygnowane przez ministrów odpowiedzialnych za ich wykonanie, co ma miejsce w szczególności w przypadku dekretów .
Inni członkowieZgodnie z dekretem o atrybucji, wiceministrowie i sekretarze stanu umieszczeni u ministra mogą podpisywać samodzielnie, dla ministra tytularnego i przez delegację, wszystkie zarządzenia , okólniki, akty i decyzje interweniujące w jego dziedzinie. Oni kontrasygnują dekrety interweniujące w tej samej dziedzinie.
Sekretarze Stanu i Wysoki Komisarz uczestniczą w Radzie Ministrów wyłącznie na zaproszenie.
W 2019 roku
Koszty reprezentacyjne (oficjalne wydarzenie w ministerstwie, punkty prasowe, przyjęcie wybieralnych urzędników lub stowarzyszeń itp.) są pokrywane i ograniczane w ciągu pełnego roku w:
W przeciwieństwie do Prezydenta RP czy parlamentarzystów , członkom Rządu nie przysługuje nietykalność (możliwe jest postępowanie przeciwko nim o czyny popełnione poza pełnionymi funkcjami).
Od czasu ustawy konstytucyjnej z27 lipca 1993, członkowie Rządu ponoszą odpowiedzialność karną za czyny popełnione podczas wykonywania swoich funkcji oraz za przestępstwa lub wykroczenia kwalifikowane w czasie ich popełnienia. Są oni osądzani przez Trybunał Sprawiedliwości złożony z sędziów i parlamentarzystów.
Funkcje członka Rządu są nie do pogodzenia z wykonywaniem jakiegokolwiek mandatu parlamentarnego, jakąkolwiek funkcją profesjonalnego przedstawicielstwa o charakterze narodowym oraz jakimkolwiek urzędem publicznym lub jakąkolwiek działalnością zawodową. Ma to na celu zarówno uniknięcie ciężaru pewnych nacisków lub zewnętrznych wpływów na ministrów, jak i umożliwienie im pełnego poświęcenia się pracy rządu.
Mogą jednak zachować swoje lokalne mandaty (burmistrzowie, radni regionalni lub generalni itp .). Lionel Jospin , gdy był premierem, narzucił ścisłą niekumulację funkcji rządowej z funkcją lokalnego przedstawiciela wyborczego. Decyzja ta stała się precedensem dla kolejnych rządów, zanim została stopniowo porzucona, głównie pod presją zainteresowanych, którzy chcieli zachować swoje lokalne mandaty, gwarantując „trwałość” swojej lokalnej obecności. . Chociaż Konstytucja nie zabrania ministrowi przewodzenia partii politycznej, zwyczajowo ministrem nie jest.
Ponieważ ustawy o jawności życia publicznego z 2013 r. i ustawy o wotum zaufania do życia politycznego z 2017 r., które są następstwem kilku spraw, Prezydent Rzeczypospolitej może, przed powołaniem dowolnego członka Rządu oraz w odniesieniu do osoba, której powołanie jest przewidywane, może żądać przekazania różnych informacji do przewodniczącego Wyższej Władzy dla przejrzystości życia publicznego, przez administrację podatkową lub może zwrócić się o wydanie biuletynu nr 2 z rejestru karnego . Każdy członek Rządu, od dnia jego powołania, podlega procedurze weryfikacji jego sytuacji podatkowej.
Członkowie Rządu składają Wysokiej Władzy deklaracje interesów i majątku w celu zachowania przejrzystości życia publicznego ; oświadczenia są podawane do wiadomości publicznej na stronie internetowej Wysokiej Władzy. Nie wolno im wchodzić w żadne relacje z firmami, nad którymi sprawują nadzór w trakcie pełnienia funkcji oraz w okresie trzech lat po zakończeniu pełnienia funkcji.
Gdy członek Rządu uzna, że nie powinien wykonywać swoich uprawnień ze względu na sytuację konfliktu interesów, informuje na piśmie Prezesa Rady Ministrów. Dekret określa odpowiednio uprawnienia, jakie Prezes Rady Ministrów wykonuje w miejsce danego ministra.
Rezygnacja Rządu, rezygnacja Ministra lub jego dymisja położyły kres jego funkcji.
Minister może zrezygnować z powodów osobistych lub w celu uniknięcia formalnego odwołania.
Odwołanie orzeka Prezydent RP na wniosek Prezesa Rady Ministrów . Będąc władzą dyskrecjonalną, ostateczna przeszkoda ministra nie jest regulowana przez teksty legislacyjne. W praktyce premier będzie mógł wybrać politycznie zakończenie funkcji ministra, którego autorytet lub uczciwość zostałyby zakwestionowane; tak więc, mimo że akt oskarżenia nie stanowi podstawy prawnej do utrudnienia, niektórzy szefowie rządów stosują niepisaną zasadę, że każdy oskarżony minister rezygnuje: jest to „prawoznawstwo” Bérégovoy-Balladura .
Okres przejściowy musi być zapewniony w przypadku tymczasowej niezdolności do pracy .
W przypadku powołania ministra dekret Rady Stanu i Rady Ministrów dokładnie określa skład ministerstwa , wymieniając administracje, nad którymi minister sprawuje władzę.
Poniższa tabela przedstawia atrybucje każdego ministra w rządzie Jean Castex .
Ministrowie | Dyrekcje administracji centralnej podległe Ministrowi |
---|---|
Premier | |
Minister Spraw Wewnętrznych |
|
Minister Terytoriów Zamorskich | |
Minister Przemian Ekologicznych |
|
Minister Spójności Terytorialnej i Stosunków z Władzami Lokalnymi | |
minister morza | |
Strażnik Pieczęci, Minister Sprawiedliwości |
|
Minister Sił Zbrojnych |
|
Minister ds. Europy i Spraw Zagranicznych |
|
Minister Solidarności i Zdrowia |
|
Minister Pracy | |
Minister Kultury |
|
Minister Gospodarki i Finansów |
|
Minister Transformacji i Służby Publicznej | |
Minister Edukacji Narodowej, Młodzieży i Sportu |
|
Minister Szkolnictwa Wyższego, Badań Naukowych i Innowacji | |
Minister Rolnictwa i Żywności |
|
Rząd przedstawia co roku parlamentowi ustawę finansową, która określa budżet wszystkich administracji państwowych. Po uchwaleniu ustawy dekret określa ministra właściwego dla każdego programu budżetowego. Budżet ten nie obejmuje opłat na rzecz władz lokalnych i Wspólnot Europejskich oraz rachunków zabezpieczenia społecznego .
Kredyty otwarte dla ministrów na mocy początkowej ustawy o finansach na 2021 r. w ramach budżetu ogólnego są rozdzielane zgodnie z poniższą tabelą.
Misja | Kwota w euro kredytu na płatności | Minister ze środkami Misje podzielone są na kilka programów. Gdy wskazanych jest kilku ministrów, każdy z nich odpowiada za program w ramach misji. |
---|---|---|
Działania publiczne i transformacja | +0.000.000.0000, | |
Działania zewnętrzne państwa | +002 926 810 966, | Minister ds. Europy i Spraw Zagranicznych |
Generalna i terytorialna administracja państwa | +004 202 936 383, | Minister Spraw Wewnętrznych |
Rolnictwo, żywność, leśnictwo i sprawy wiejskie | +003 039 256 128, | Minister Rolnictwa i Żywności |
Oficjalna Pomoc Rozwojowa | +005 394 292 343, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy, Minister Europy i Spraw Zagranicznych |
Weterani, pamięć i związki z narodem | +002 089 348 081, | Minister Sił Zbrojnych, Premier |
Spójność terytoriów | +015 945 986 482, | Minister Przemian Ekologicznych, Minister Spójności Terytorialnej i Stosunków z Samorządem, Premier |
Rada i kontrola państwowa | +000718 332 692, | Premier |
Nieprzydzielone kredyty | +000322 500 000, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Kultura | +003 201 179 486, | Minister Kultury |
Obrona | +047 695 367 396, | Minister Sił Zbrojnych |
Kierunek działań rządu | +000857 259 400, | Premier |
Ekologia, rozwój i zrównoważona mobilność | +020 729 398 015, | Minister Przemian Ekologicznych, Minister Morza, Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Gospodarka | +002 689 645 138, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Zobowiązania finansowe państwa | +038 907 914 058, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Edukacja szkolna | +075 904 933 210, | Minister Edukacji Narodowej, Młodzieży i Sportu, Minister Rolnictwa i Żywności |
Zarządzanie finansami publicznymi i zasobami ludzkimi | +0.000.000.0000, | |
Zarządzanie finansami publicznymi | +010 095 257 208, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Imigracja, azyl i integracja | +001 841 895 327, | Minister Spraw Wewnętrznych |
Inwestycje na przyszłość | +003 976 500 000, | Premier |
Sprawiedliwość | +010 058 186 288, | Strażnik Pieczęci, Minister Sprawiedliwości |
Media, książki i przemysł kulturalny | +000604 289 591, | Minister Kultury |
Za granicą | +002 436 489 929, | Minister ds. terytoriów zamorskich |
Plan naprawy | +021 839 951 290, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Plan awaryjny na wypadek kryzysu zdrowotnego | +006 030 000 000, | Minister Pracy, Zatrudnienia i Integracji, Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Władze | +000993 954 491, | (nie zarządzany przez rząd) |
Badania i szkolnictwo wyższe | +028 475 676 950, | Minister Szkolnictwa Wyższego, Badań Naukowych i Innowacji, Minister Przemian Ekologicznych, Minister Gospodarki, Finansów i Odbudowy, Minister Sił Zbrojnych, Minister Rolnictwa i Żywności |
Systemy socjalne i emerytalne | +006 153 300 766, | Minister Przemian Ekologicznych, Minister Morza, Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Relacje z władzami lokalnymi | +003 919 158 695, | Minister Spójności Terytorialnej i Stosunków z Władzami Lokalnymi |
Zwroty i ulgi | +129 333 691 289, | Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy |
Zdrowie | +001 320 482 751, | Minister Solidarności i Zdrowia |
Bezpieczeństwo | +020 718 903 379, | Minister Spraw Wewnętrznych |
Solidarność, integracja i równość szans | +026 253 098 837, | Minister Solidarności i Zdrowia, Premier |
Sport, młodzież i życie społeczne | +001 359 554 394, | Minister Edukacji Narodowej, Młodzieży i Sportu |
Transformacja i służba publiczna | +000691 476 698, | Minister Gospodarki, Finansów i Odbudowy, Minister Transformacji i Służby Publicznej |
Praca i zatrudnienie | +013 542 589 919, | Minister Pracy, Zatrudnienia i Integracji |
Całkowity | +514 269 617 580, |
Pierwszym źródłem artykułu jest Konstytucja z 1958 roku w obecnej wersji . Można również odnieść się do artykułu Konstytucja francuska z 4 października 1958 roku .
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
Kalendarium władzy wykonawczej V Republiki Francuskiej