Terytorium Belfort

Terytorium Belfort
Herb Territoire de Belfort
Administracja
Kraj Francja
Region Bourgogne-Franche-Comté
Utworzenie działu 1922
Główne miasto
( prefektura ) 		Belfort
Podprefektury Brak podprefektury
Przewodniczący
rady wydziałowej 		Bukiet Floriański
Prefekt Jean-Marie Girier
Kod INSEE 90
Kod ISO 3166-2 FR-90
Kod Eurostatu NUTS-3 FR434
Demografia
Populacja 141 852 mieszk  . (2018)
Gęstość 233  mieszk./km 2
Geografia
Powierzchnia 609  km 2
Podziały
Dzielnice 1
Okręgi ustawodawcze 2
Kantony 9
Międzywspólnoty 3
Gminy 101
Znajomości
Stronie internetowej Territoiredebelfort.fr

Territoire de Belfort jest francuski departament powstał w 1922 roku z okręgu Belfort , jedynej części Haut-Rhin i Alzacji, które pozostały we Francji po klęsce 1871. Pierwotnie został nazwany „ arrondissement ”.  Pozostałe z Haut-Rhin  ” . W 1919 r. nie wraca do Górnego Renu, a 18 lutego 1922 r. oficjalnie staje się francuskim departamentem. Jednak w 1956 r. nie połączy regionu programowego Alzacji , w przeciwieństwie do Dolnego Renu i Górnego Renu. . Dekretem z 1960 r. zostaje przyłączony do regionalnego okręgu działania Franche-Comté, zanim ostatecznie została przyłączona do regionu Franche-Comté, kiedy została utworzona w 1982 r. zgodnie z ustawami o decentralizacji . Jest więc administracyjnie oddzielony od reszty Alzacji, jej historycznego regionu. Obecnie jest częścią regionu Bourgogne-Franche-Comté .

INSEE i Poczta kod przypisują 90. Gęstość zaludnienia wydziału 232,9  mieszkańców na km 2 w 2018 roku, który jest znacznie wyższy niż w regionie Burgundia, Franche-Comté (58,8  inhab./km 2 ). Najwyższym punktem departamentu jest Ballon d'Alsace o wysokości 1247 metrów. Mieszkańcy Territoire de Belfort nie mają oficjalnego Goja, ale są mianowani przez niektóre Terrifortainy i Terrifortainy.

Geografia

Lokalizacja

Territoire de Belfort jest częścią regionu Bourgogne-Franche-Comté .
Graniczy z departamentów Doubs , Haute-Saône , Vosges i Haut-Rhin , a także w szwajcarskim kantonie na Jurze .
Przez długi czas był to najmniejszy departament francuski, ale stracił tę cechę po utworzeniu departamentów paryskich i „małej korony” ( Hauts-de-Seine , Seine-Saint-Denis i Val-de-Marne ).

Oznaczenia gojowskie i zwyczajne

Nieformalne konsultacje zostały zorganizowane w 2011 roku przez lokalną rozgłośnię radiową (France Bleu) w celu z jednej strony potwierdzenia życzliwości mieszkańców gminy Belfort: Belfortów, a z drugiej wybrania tego mieszkańców departamentu (Territoire de Belfort).

Numer wiele Ludzie głosowali na17 lutego 2011dla „Terrifortain (s)”. Chociaż konsultacje te nie mają oficjalnej wartości i nie było kontroli nad osobami biorącymi udział w głosowaniu (możliwe było kilkakrotne głosowanie), nazwa ta bywa używana, bez wejścia do powszechnego użycia.

W praktyce ludność Terytorium na ogół używa słowa „Belfortain” w dość subtelny sposób: dla mieszkańców Belfort oznacza to ich podwójny status jako mieszkańców miasta i departamentu; dla mieszkańców innych gmin dotyczy to ich przynależności do Terytorium, bez pomieszania ich z miastem Belfort. Takie użycie słowa „Belfortain” jest dość powszechne wśród mieszkańców departamentu. W odniesieniu do osób obcych na wydziale zwykle określa się, że jest się „mieszkańcem Terytorium”, gdy rozmowa odbywa się na wydziale lub w jego pobliżu; jeśli odbywa się to dalej lub jeśli zwracasz się do osoby, która nie zna departamentu, określisz, że jesteś „mieszkańcem Territoire de Belfort”.

Geologia i ulga

Oddział znajduje się w progu znajdującym się pomiędzy Wogezami a Jurą , zwanym otworem Belfort .

Najwyższy punkt w dziale znajduje się na Ballon d'Alsace w wysokości 1,247  m , na granicy z departamentu Haut-Rhin .

Hydrografia

Pogoda

Trasy komunikacyjne i transport

Ze względu na swoje położenie geograficzne Trouée de Belfort zawsze była miejscem przejścia, rodzajem przełęczy na małej wysokości między dwoma dorzeczami: Renu i Rodanu. Te dwie rzeki zostały połączone od 1832 roku przez kanał Rodan-Ren . Po 1871 roku projekt kanału Haute-Saône , choć niedokończony w jego części Haut-Saônoise, miał doprowadzić do bram Belfort i Montbéliard załadowane ciężkimi towarami barki z niezaanektowanej części Lotaryngii. Obecnie droga wodna praktycznie nie prowadzi działalności komercyjnej ze względu na trudne warunki żeglugowe (liczne śluzy po stronie Alzacji, żegluga rzeczna po stronie Doubs po stronie Franche-Comté). Oddział jest również obsługiwany przez autostradę A36 , której znaczna część trasy to dwa razy trzy pasy. Powstaje oś drogowa, jest to połączenie Neuchâtel - Paryż przez Delle , Vesoul i Langres . Połączenie jest całkowicie autostradą w Szwajcarii ( Transjurane ) i składa się z odcinków dróg ekspresowych mniej lub bardziej rozwiniętych we Francji, ale których poziom wyposażenia rośnie.

Kolebka Alstom i TGV , Territoire de Belfort cieszy się szczególnie gęstą siecią kolejową, która obraca się wokół stacji Belfort-Ville dla ruchu regionalnego i stacji TGV Belfort-Montbéliard dla ruchu dużych prędkości przez LGV Ren-Rodan . Stacja Belfort jest punktem końcowym wielu linii TER do Besançon , Mulhouse , Vesoul i Paryża (przez Troyes ). Od końca 2018 r. i ponownego otwarcia linii Belfort-Delle wiele usług TER połączyło Belfort z Delle za pośrednictwem Belfort-Montbéliard TGV . Istnieją również pociągi RegioExpress z CFF, łączące stację TGV z Biel przez Delle , Porrentruy i Delémont .

Optymo to sieć transportu publicznego obsługująca Territoire de Belfort, łącząca linie autobusowe, usługi car- sharingu i rowery samoobsługowe w jednej ofercie .

Planowanie miasta

Domy drugorzędne

Według powszechnego spisu ludności z 1 st styczeń 2008oddział posiadał 1,3% drugich domów. Ta tabela przedstawia główne gminy Territoire de Belfort, których rezydencje drugorzędne i okazjonalne przekraczają 10% ogółu mieszkań.

Gmina Populacja SDC liczba obudów Res. wtórny % Rozdz. wtórny
Lepuix 1212 633 67 10,59%

Źródło Insee , dane z1 st styczeń 2008.

Toponimia

Historia

Territoire de Belfort powstało w 1871 roku na mocy traktatu frankfurckiego, który zakończył wojnę 1870-1871 . Nazywano ją wówczas „istniejącą dzielnicą Górnego Renu”. Alzacja i Lotaryngia miał rozróżnienie jest zarówno regiony dwujęzyczne i demontażu zorganizowano wzdłuż linii językowych. Na mocy tego traktatu Cesarstwo Niemieckie zyskało w ten sposób większą część Alzacji i jedną czwartą Lotaryngii . Skrajny południowy zachód od Górnego Renu , wokół Belfort , został pozostawiony Francji i w ten sposób oddzielony od reszty Alzacji. Głównym powodem jest to, że ludność wokół Belfort była głównie francuskojęzyczna (podczas gdy reszta Alzacji była głównie niemieckojęzyczna , z głównym dialektem alzackim będącym częścią języków germańskich ). Nie było to jednak kryterium absolutne, ponieważ zarówno w Belfort, jak i w pozostałej części Alzacji byli francuskojęzyczni i niemieckojęzyczni, różnili się tylko ich proporcje. Kilka francuskojęzycznych wiosek wokół Belfort, a także doliny Welches , chociaż wyłącznie francuskojęzycznych , zostało przyłączonych do Cesarstwa Niemieckiego i do dziś jest częścią departamentu Górnego Renu . Innym powodem odmowy aneksji był fakt, że wojska pruskie nie były w stanie zająć Belfort ze względu na opór dowodzony przez Denferta-Rochereau , co pozwoliło rządowi Obrony Narodowej negocjować zachowanie dzielnicy we Francji.

Po długo utrzymuje się specjalny status w oczekiwaniu na powrót całości Alzacji-Lotaryngii do Francji, Belfort oficjalnie stał się 90 th francuski departament18 lutego 1922. Dekret z2 czerwca 1960w sprawie harmonizacji okręgów administracyjnych odnosi się do regionu Franche-Comté, a nie do regionu Alzacji , decyzja zatwierdzona w 1982 r . ustawami o decentralizacji, które nadają francuskim regionom status władz lokalnych.

Polityka

Administracja

Territoire de Belfort nie ma podprefektury (jak departamenty Paryż i Majotta ) .

Polityka ochrony środowiska

Departmental House of the Environment, nad brzegiem jeziora Malsaucy, oferuje wystawy i bezpłatne zajęcia mające na celu podniesienie świadomości na temat środowiska.

Demografia

W 2018 r. departament liczył 141 852 mieszkańców, co oznacza spadek o 1,71% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1791 1801 1806 1821 1826 1831 1836 1841 1846
- - - - - - - - -
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1851 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891
- - - - 56,781 68 600 74 244 79 758 83 670
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1896 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946
88 047 92,304 95 421 101 386 94 338 96 594 99,403 99 497 86 648
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011
99 427 109 371 118 450 128 125 131,999 134 097 137,408 141 201 143 348
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2016 2018 - - - - - - -
144,089 141 852 - - - - - - -
(Źródła: SPLAF - całkowita populacja departamentu od jego utworzenia do 1962 - następnie baza danych INSEE - populacja bez podwójnego liczenia od 1968 do 2006, następnie ludność gminna od 2006.) Histogram rozwoju demograficznego

Najludniejsze gminy

Lista piętnastu najludniejszych gmin w departamencie
Nazwisko Kod
INSEE 		Międzywspólnotowość Powierzchnia
(km 2 ) 		Populacja
(ostatni legalny pop. ) 		Gęstość
(mieszk./km 2 ) 		Edytować
Belfort 90010 Kalifornia Grand Belfort 17.10 46 954 (2018) 2746  
Delle 90033 CK Terytorium Południowe 9.20 5 678 (2018) 617  
Valdoie 90099 Kalifornia Grand Belfort 4,66 5260 (2018) 1129  
Beaucourt 90009 CK Terytorium Południowe 4,95 5014 (2018) 1,013  
Bavilliers 90008 Kalifornia Grand Belfort 4.80 4680 (2018) 975  
Offemont 90075 Kalifornia Grand Belfort 5.55 4179 (2018) 753  
Danjoutin 90032 Kalifornia Grand Belfort 5.65 3668 (2018) 649  
Esser 90039 Kalifornia Grand Belfort 7.01 3325 (2018) 474  
Giromagny 90052 CC Południowych Wogezów 5.65 2997 (2018) 530  
Grandvillars 90053 CK Terytorium Południowe 15.17 2991 (2018) 197  
Châtenois-les-Forges 90022 Kalifornia Grand Belfort 8.67 2 709 (2018) 312  
Evette-Salbert 90042 Kalifornia Grand Belfort 9.16 2044 (2018) 223  
Cravanche 90029 Kalifornia Grand Belfort 1,35 1959 (2018) 1451  
Burgundia 90017 Kalifornia Grand Belfort 13.71 1888 (2018) 138  
Chèvremont 90026 Kalifornia Grand Belfort 8.83 1585 (2018) 180  

Gospodarka

W 2010 roku mediana dochodów podatkowych gospodarstw domowych w przeliczeniu na jednostkę konsumpcji w dziale wyniosła € 18,801, ukrywając stosunkowo dużych dysproporcji z Belfort (€ 15.603) do Bermont (€ 26.672).

Turystyka

Dział prezentuje różnorodność krajobrazów ukształtowanych przez wpływy historyczne i geologiczne, w szczególności Balon alzacki , Wogezy i jezioro Malsaucy . „Szlak ukwieconych wiosek” podąża trasą starożytnej rzymskiej drogi, która wiła się przez Pays sous-Vosgien. Południe Terytorium, bogate w stawy i rzeki, oferuje jedne z najpiękniejszych punktów widokowych w regionie. Z Plateau de Croix panorama rozciąga się od Monts d'Ajoie w Szwajcarii do Jury , przechodząc przez Czarny Las , równinę Alzacji i Wogezy.

Setki kilometrów oznakowanych szlaków przemierzają dział i pozwala odkryć jego krajobrazy, florę i faunę, a także historię za pomocą tematycznych obwodów: fortyfikacji, zabytków, kopalniach, kanałów, zamków, kościołów ... w towpath w Haute- Kanał Saony i dostaniemy się do Essert w Montbeliard pieszo, konno lub rowerem.

Każdego roku jesienią Trans-Territoire przyciąga kilka tysięcy miłośników kolarstwa górskiego .

Kultura i dziedzictwo

Główne miejsca i zabytki

Jeśli chodzi o dziedzictwo artystyczne i architektoniczne, Belfort jest szczególnie znany ze swojej cytadeli, muzeum sztuki nowoczesnej oraz monumentalnej rzeźby Lwa z Belfort , autorstwa Auguste Bartholdi, która upamiętnia opór miasta oblężonego przez Prusaków w czasie wojny. .

Dziedzictwo kulturowe

Od bardzo dawna rada departamentalna (dawniej zwana radą generalną) Territoire de Belfort, podobnie jak rada miejska miasta Belfort, promuje dostęp do kultury dla szerszej publiczności poprzez dotowanie instytucji lub wydarzeń we wszystkich dziedzinach społeczności, sztuki, kultury i rozrywki, w szczególności poprzez coroczną organizację festiwalu Eurockéennes oraz Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Uniwersyteckiej w Belfort (FIMU).

Języki regionalne Gastronomia

Dziedzictwo naturalne

Heraldyka, logotyp i motto

Herb Blazon  : Lazurowy z trzema lornetkami Lub do wieży z krenelażem, zadaszony i wiatrowskazowy Lub, perforowany i otwarty na pole, murowany z piasku, odciskany na całości. Uwagi: Herbem jest herb hrabstwa Belfort z wieżą herbu stolicy.

Załączniki

Bibliografia

  • 1855 malownicze i niepotwierdzone historia Belfort i jego okolic przez A. Corret 1855, opublikowany przez edycjach Tour Gile w roku 1991. W szczególności interesujące dla pierwszej części XIX th  wieku .
  • 1877: Belfort i jego terytorium J. Liblin w Éditions de la Tour Gile, 1877, wznowione w 2000 roku.
  • 1882: Terytorium Belfort przez V.-A. Malte-Brun przez Éditions du Bastion, 1882, wznowione w 1982.
  • 1888: Departament Terytorium Belfort autorstwa Adolphe Joanne, Hachette, 1888, przedruk w 1994.
  • 1930: La Porte de Bourgogne et d'Alsace (Trouée de Belfort) A. Giberta w Éditions Gérard Montfort, 1930, wznowione w 1982.
  • 1979: Geografia Territoire de Belfort G. Schouler i P. Filbert, 1979.
  • 1985: Historia Belfort, od jego początków do dnia dzisiejszego , Y. Baradel ... opublikowana przez Éditions Horvath, 1985.
  • 1987: Belfort Dawniej 1871-1914 przez André Largera, red. Horvath, 1987.
  • 1992: Vauban i jego następcy w Territoire de Belfort opublikowane przez Association Vauban, 1992.
  • 1993: Parafie Territoire de Belfort R. Fiétier i M. Colney, Cahiers d'Études Comtoises nr 50, 1993.
  • 1999: Le Patrimoine de Communes du Territoire de Belfort, opublikowane przez Éditions Flohic, 1999.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jean-Pierre Lacroux (1947-2002), wypowiada się za pisownią „  Terytoire-de-Belfort  ”, por. Orthotypo - francuska ortografia i typografia - Dictionnaire raisonné , Éditions Quintette, 2008, 372 strony , 21 × 14,5  cm ( ISBN  978-2-86850-147-9 )  : sub verbo Department ( s.  175 do 177 ), s.  176  : „Z oczywistych względów historycznych i gramatycznych (było to terytorium) Territoire-de-Belfort było przez długi czas pozbawione łącznika . Od dawna (1922) jest wydziałem samym w sobie: musi być traktowany jak jego rówieśnicy. "
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Dekret z dnia 29 lipca 2020 r. powołujący prefekta Territoire de Belfort – pana GIRIER (Jean-Marie)  ” , na stronie legifrance.gouv.fr ,29 lipca 2020 r.(dostęp 30 lipca 2020 r . ) .
  2. Strona „Habitants.fr” jest punktem odniesienia w tej dziedzinie: https://www.habitants.fr/territoire-de-belfort-90
  3. Mieszkańcy Territoire de Belfort to Terrifortains , Le Pays ,17 lutego 2011.
  4. Źródło Insee .
  5. Yvette Baradel , Georges Bischoff , André Larger i in. , Historia Belfort: od jego początków do współczesności , Le Coteau, Horvath,1985, 1 st  ed. , 1 tom.  , 399  pkt. 24  cm ( ISBN  2-7171-0369-4 , EAN  9782717103694 , OCLC  420083041 , informacja BNF n O  FRBNF34913939 , SUDOC  020358946 , czytać online ) , str.  311.
  6. Encyklopedia Alzacji , t.  12: Strasbourg - Zyrl , Strasburg, Publitotal,1986, 1 st  ed. , 1 tom.  , s.  7045 -7896, 30  cm ( OCLC  490799156 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF34875515 , SUDOC  060496517 , czytać online ) , sv Territoire de Belfort, str.  7262, kol.  3.
  7. Dekret z2 czerwca 1960w sprawie harmonizacji powiatów opublikowane w JORF z3 czerwca 1960.
  8. Departament Środowiska (strona oficjalna).
  9. Strona dotycząca ludności i granic administracyjnych Francji – arkusz historyczny departamentu
  10. Populacja według płci i pięcioletniego wieku od 1968 do 2013 r. – Zharmonizowane spisy ludności – Serie wydziałowe i miejskie
  11. Insee — Populacje prawne departamentu za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018
  12. Szlak ukwieconych wiosek , siedziba Biura Turystyki Lure.
  13. La Trans-Territoire (strona oficjalna).