Jean-Claude Gayssot | |
Funkcje | |
---|---|
Minister wyposażenia, transportu i mieszkalnictwa | |
4 czerwca 1997 - 6 maja 2002 ( 4 lata, 11 miesięcy i 2 dni ) |
|
Prezydent | Jacques Chirac |
Rząd | Lionel jospin |
Poprzednik | Bernard Pons |
Następca | Gilles de Robien |
Użytkownik z 5 th dzielnicy Seine-Saint-Denis | |
13 czerwca 1988 - 4 lipca 1997 ( 8 lat, 11 miesięcy i 21 dni ) |
|
Poprzednik | Brak (wybory proporcjonalne) |
Następca | Bernard Birsinger |
Zastępca z ramienia Seine-Saint-Denis (głosowanie proporcjonalne) | |
2 kwietnia 1986 - 14 maja 1988 ( 2 lata, 1 miesiąc i 12 dni ) |
|
Biografia | |
Data urodzenia | 6 września 1944 |
Miejsce urodzenia | Béziers ( Hérault ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | PCF |
Zawód | Agent SNCF |
Jean-Claude Gayssot , urodzony dnia6 września 1944w Beziers ( Hérault ) to polityk francuski , Minister Transportu 1997 do 2002 roku pod rząd Jospina . Obecnie jest prezesem portu handlowego Sète .
Minister mieszkalnictwa, wybrany w Seine-Saint-Denis, a następnie w Hérault , jest autorem ustawy o zwalczaniu wszelkich aktów rasistowskich, antysemickich lub ksenofobicznych , przyjętych w 1990 roku.
Syn François Gayssot i Clotilde Founau, ma dwóch braci.
Karierę rozpoczął jako praktykant elektryk w SNCF . W 1963 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej . Przez całą swoją karierę w SNCF zajmował stanowisko kierownicze. W 1968 r. Był kandydatem na ustawodawcę w Lozère.
W 1972 roku został odpowiedzialny za UD - CGT w Lozère i został członkiem federalnego biura PCF. Partia wezwała go do Paryża w 1976 roku, gdzie wraz z Charlesem Fitermanem pracował w jej sekcji gospodarczej .
W 1979 r. Wstąpił do Komitetu Centralnego, aw 1982 r. Do Biura Politycznego Partii. W 1985 r. Został sekretarzem ds. Organizacji partii. Dostał napiwek, że zastąpi Georges Marchais z Pierre Blotinem . Jednak kiedy Robert Hue został wybrany na sekretarza krajowego partii, dołączył do partii.
Jean-Claude Gayssot został wybrany komunistyczny deputowany do piątego okręgu Seine-Saint-Denis od 1986 do 1997 (Bobigny / Drancy) i była burmistrz Drancy od stycznia doWrzesień 1997.
Podał swoje nazwisko na rachunku „zmierzającą do powstrzymania wszystkie rasistowskie, anty - semickie lub ksenofobicznych uwag”, że przedstawiony w 1990 roku do Zgromadzenia Narodowego , a która została przyjęta: „na prawo Gayssot ”. Podejmowanie się prawa o prasie2 lipca 1972, zwane „ prawem Pleven ”, po raz pierwszy wspomina i tłumi negacjonizm , czyli fakt zaprzeczania lub minimalizowania zbrodni przeciwko ludzkości ukaranych podczas procesu norymberskiego . To prawo pozostaje kontrowersyjne.
Podczas konkubinatu został ministrem transportu w rządzie Lionela Jospina . Polityka tego rządu, który wszedł w biznes dzięki rozwiązaniu Zgromadzenia Narodowego przez prezydenta Jacquesa Chiraca , będzie w pierwszej kolejności bardzo popularna (wzrost gospodarczy, redukcja liczby bezrobotnych z 3,2 do 2,2 mln, zatrudnienie młodych ludzi, redukcja godzin pracy itp.), zanim rozczarował wielu lewicowych wyborców i niektórych działaczy.
Jean-Claude Gayssot powiedział głos solidarności miejskie i prawo odnowienie (SRU) , ustawodawstwo w tym ustalając docelowy poziom 20% mieszkań socjalnych w miastach, które były brakujących i uogólniając regionalizację usług TER z SNCF . Pozwalając na otwarcie stolicy Air France na kapitał prywatny i jego pracowników „na ponowne uruchomienie firmy”, uchroniła SNCF przed prywatyzacją , nie cofając się jednak w sprawie istnienia Réseau Ferré de France , pomimo obietnicy złożonej National Zgromadzenie podczas przemówienia w sprawie walki z powstaniem RFF „co zrobiło to prawe, pokonamy”, powstało wLuty 1997przez jego poprzednika Bernarda Ponsa , ministra transportu w rządzie Alaina Juppé .
Gwarantuje status i specjalny system zabezpieczenia społecznego dla pracowników kolei . Ponownie uruchomił projekt TGV-Est i wiadukt Millau .
Ponadto po wypadku Concorde z 25 lipca 2000 roku zdecydował tego samego dnia o zawieszeniu wszystkich lotów tego samolotu we Francji.
W 2001 roku startował w wyborach samorządowych w Béziers, gdzie został pokonany w pierwszej turze przeciwko Raymondowi Coudercowi .
Jean-Claude Gayssot jest radnym w Béziers, gdzie osiadł na stałe w 2002 roku. Później wybrany wiceprzewodniczącym rady regionalnej Langwedocja-Roussillon , zrezygnował wListopad 2006, w odpowiedzi „na poważne pytania, jakie wywołały słowa Georges'a Frêche'a dotyczące składu drużyny francuskiej”. Ponownie rozważa swoją rezygnację dwa dni później i oświadcza w Midi libre du22 listopada 2006, „Wracamy [uwaga: grupa komunistyczna] ), ponieważ jesteśmy pewni, że Georges Frêche nie jest rasistą. "
Jean-Claude Gayssot zostaje mianowany prezesem zarządu portu Sète-Sud de France przez Carole Delga , prezydent regionu Occitanie ,19 stycznia 2017 r. 3 marca 2020 roku został ponownie powołany na dwa lata na tę funkcję.
Niecały rok po powołaniu na stanowisko w porcie Sète, Gayssot został mianowany prezesem Medlink Ports, „pierwszego kompleksu portowo-rzecznego we Francji”.
Plik 13 sierpnia 2018 r, opowiedział się za przyjęciem Aquariusa , statku humanitarnego stowarzyszenia SOS Méditerranée ze 141 migrantami na pokładzie w porcie , pod warunkiem uzyskania „zielonego światła od władz francuskich”.