Stacja szara
| Szary | ||||
 Pozostałe skrzydło starego budynku pasażerskiego. | ||||
| Lokalizacja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | |||
| Gmina | Arc-les-Grey | |||
| Adres | Place de la Gare 70100 Arc-lès-Gray |
|||
| Współrzędne geograficzne | 47 ° 27 ′ 07 ″ północ, 5 ° 34 ′ 42 ″ wschód | |||
| Zarządzanie i eksploatacja | ||||
| Właściciel | SNCF | |||
| Operator | SNCF | |||
| Kod UIC | 87 18557 9 | |||
| Usługi | Fracht SNCF | |||
| Charakterystyka | ||||
| Linie) | • Culmont - Chalindrey in Gray • Gray in Saint-Jean-de-Losne • Saint-Julien (Troyes) in Gray • Vaivre in Gray • Gray in Fraisans (obniżona ocena ) |
|||
| Pasy | 4 (+ tory serwisowe) | |||
| Doki | 2 | |||
| Wysokość | 193 m | |||
| Historyczny | ||||
| Uruchomienie | 24 września 1863 | |||
| Korespondencja | ||||
| Trener |
 Mobigo
|
|||
| Autobus | Szara miejska linia | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Szary Station to stacja kolejowa francuski , znajduje się na terytorium miasta z Arc-lès-Gray , blisko Grey i szaro-la-Ville w departamencie Haute-Saône , w regionie Bourgogne- Franche-Comté .
Stacja zamknięta dla ruchu pasażerskiego , otwarta tylko dla przewozów towarowych .
Sytuacja kolejowa
Stacja węzłowa znajduje się w punkcie kilometrowym (PK) 351,9 częściowo obsługiwanej linii Saint-Julien (Troyes) do Gray , na PK 352.504 nieobsługiwanej linii Culmont - Chalindrey do Gray oraz PK 53.160 od Vaivre do Szara linia . Jest to również początek linii od Gray do Saint-Jean-de-Losne, która jest częściowo eksploatowana, oraz starej linii od Gray do Fraisans, która została zlikwidowana. Jego wysokość wynosi 193 m .
Historia
- 1829 narada rady miejskiej na rzecz ustanowienia połączenia Grey Saint-Dizier łączącego żeglowne części Saony z Marną (kolej jest przewidziana jako uzupełnienie żeglugi rzecznej)
- 1855-1856: otwarcie połączenia Dijon - Besançon przez Dole z węzłem Auxonne - Grey. (PLM)
- 1858: otwarcie łącza Grey - Blesme (Compagnie de l'Est)
- 1860-1863: otwarcie połączenia Gray - Nancy przez Vaivre-et-Montoille (Compagnie de l'Est)
- 1866-1878: otwarcie połączenia Gray - Besançon z dwoma trasami, z których jedna łączy się z linią pochodzącą z Dijon (Gray - Ougney w 1866 r.), A druga z Vesoul z filią Montagney - Miserey-Salines w 1878 r. (PLM)
- 1888: otwarcie łącza Gray - Is-sur-Tille (Compagnie de l'Est)
- 1894: połączenie linią metryczną z lokalną stacją kolejową Haute-Saône znajdującą się na lewym brzegu.
Gwiezdna sieć Graya stanęła przed wyzwaniem w związku z rozwojem transportu samochodowego i drogowego.
- w 1938 r. odcinek Gray - Talmay w kierunku Auxonne został zamknięty dla ruchu pasażerskiego, a sieć CFV przestała działać .
- 1940, zamknięcie dla ruchu pasażerskiego Gray - Besançon (do weryfikacji most na Saonie istniał do 1958 roku, według zdjęć IGN)
- 1969, zamknięcie ruchu pasażerskiego Gray - Is-sur-Tille , dawna linia z Saint-Julien do Gray przez Is-sur-Tille.
- 1970, zamknięcie dla ruchu pasażerskiego Gray - Vesoul
- 1970, zamknięcie dla ruchu pasażerskiego Gray - Culmont-Chalindrey
- 1991, zamknięcie ruchu towarowego Gray - Culmont-Chalindrey i jednoczesne ponowne otwarcie linii Grey - Villers-Les-Pots (Auxonne)
Linie te nie były już obsługiwane przez SNCF, ale przez CFTA, której na stacji Gray pozostaje warsztat specjalizujący się w konserwacji i renowacji maszyn parowych od czasu przeniesienia ich do transportu VEOLIA. Powojenna lokomotywa A1AA1A 62001 z najwyższej półki Baldwina , wpisana na listę zabytków, rdzewieje, porzucona na belce.
Od maja 2020 roku stowarzyszenie Friends of the Grey Railway Star, któremu przewodniczy Alexandre Stuart, dąży do rewitalizacji działalności stacji Gray oraz jej oddziałów w zakresie przewozów towarowych.
Cechy szczególne
Dzięki tym różnym otworom Gray przedstawił kilka osobliwości:
- Stacja szara praktycznie nie znajdowała się na terenie gminy;
- stacja była współdzielona przez dwie sieci, należącą do East Railway Company oraz z Paryża do Lyonu i Mediterranean Railway Company (PLM);
- pomimo tej gęstej sieci Gray nie znajdował się na ważnej osi krajowej:
- w połowie XIX e wieku, decyzja, aby przejść linii Dijon-Mulhouse Besançon, a nie przez Gray i Vesoul została podjęta.
- Linia z Dijon do Nancy przez Gray, Vesoul i Épinal została zastąpiona trasą biegnącą przez Chalindrey, Neufchâteau i Toul w latach osiemdziesiątych XIX wieku, ponieważ pierwsza linia została uznana za zbyt blisko Niemiec.
Szyny i stacja nie zostały zaniedbane, jak większość starych stacji Haute-Saône . Ze starej sieci kolejowej w kształcie gwiazdy prawie nic nie zostało. Ruch pasażerski zapewnia autokar do Besançon .
Obsługa podróżnych
Dom
Stacja znajduje się na terenie działalności Parków.
Pustynia
Od września 2018 roku usługi autokarowe łączące Gray z Besançon, Vesoul i Culmont-Chalindrey (dawniej TER Bourgogne-Franche-Comté ), a także dwa połączenia do Dijon przez Fontaine-Française lub Mirebeau-sur-Bèze (dawniej Transco ) są dostarczane przez regionalną sieć Mobigo .
Intermodalność
Do dyspozycji klientów jest parking na około 20 miejsc.
Dział towarowy
Stacja szara jest otwarta dla usług przewozowych. Ruch towarowy jest obsługiwany wyłącznie przez usługę Gray - Auxonne . Zachowały się dwie odnogi, aż do Autet w kierunku Vaivre ( Vesoul ) i aż do Autrey-lès-Gray w kierunku Is-sur-Tille .
Dziedzictwo kolei
Ważnym budynek pasażerski został zbudowany .
Miał dwa identyczne skrzydła , bez kondygnacji o siedmiu przęsłach , otaczających centralny pawilon bez kondygnacji o pięciu przęsłach, z trzema dużymi półkolistymi łukami zwieńczonymi zegarem stacyjnym.
Duży podwójny namiot obejmował pięć torów przy nabrzeżu; budynek o wyglądzie podobnym do skrzydeł budynku głównego służył jako bufet ; dla ruchu towarowego dostępne były garaże i urządzenia do rozładunku.
Obecnie pozostały tylko dwa boczne skrzydła budynku dworca, centralny korpus budynku pasażerskiego i jego szklany dach zostały zniszczone przez alianckie bombardowania w czasie II wojny światowej. Ten po lewej jest używany dla podróżujących autokarem, a ten po prawej, częściowo zamurowany, służy jako pokój Królestwa Świadków Jehowy w kolorze szarym. Miejsce monumentalnego wejścia ustąpiło miejsca pustkowiu o długości około dwudziestu metrów, oddzielającym dwa skrzydła pierwotnego budynku. Ruiny bufetu rozebrano w latach 90-tych, aby umożliwić budowę alei parków.
- Stacja z czasów swojej świetności, pośrodku zburzony pawilon.
- Fragment elewacji lewego skrzydła.
Uwagi i odniesienia
- załadunku SNCF: Stacja szara.
- „ Gray: 70 - Haute-Saône - Cartes Postales Anciennes sur CPArama ” , na www.cparama.com (dostęp 5 lutego 2019 )
- styczeń 2019.
Bibliografia
- Nowa seria biuletynów SALSA nr 11 Guy J. Michel 1977
- Didier Leroy, Le temps des omnibus: Chatillon-sur-Seine - Gray - Rambervillers , Breil-sur-Roya, Editions Du Cabri, 2005 ( ISBN 2-914603-12-6 )
Zobacz też
Powiązane artykuły
- Lista stacji we Francji
- Lista stacji w Franche-Comté
- Linia od Saint-Julien (Troyes) do Gray
- Linia Culmont - Chalindrey do Graya
- Linia od Vaivre do Gray
- Linia od Grey do Saint-Jean-de-Losne
- Linia od Grey do Fraisans