Wogezy saônoises | ||
Kraj Lure i Wogezów saônoises. | ||
Podział administracyjny | Bourgogne-Franche-Comté | |
---|---|---|
Podział administracyjny | Haute-Saone | |
Główne miasta |
Przynęta Luxeuil-les-Bains |
|
Informacje kontaktowe | 47 ° 41 ′ 01 ″ na północ, 6 ° 29 ′ 51 ″ na wschód | |
Przybliżony obszar | 1520 km 2 | |
Geologia | Granit i gliny | |
Ulga | Wzgórza i góry, między 200 a 1210 m | |
Produkcja |
Rejestrowanie przemysł Kirsch |
|
Gminy | 145 | |
Sąsiadujące regiony naturalne |
Pays de Vesoul Vôge Pays de la Deodatie Trouée de Belfort Hautes Vosges |
|
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
The Vosges saônoises forma Francji terytorium kulturowo związana z gospodarką , o geografii , o historii i góra folklor skupione wokół masywu Wogezów .
Znajduje się w północnej i wschodniej części departamentu w Haute-Saône , w regionie Burgundia, Franche-Comté . Składa się z szeregu gór, wzgórz i falistych równin należących do gór Wogezów na północy i Jury na południu. Rozciąga się na południu, na płaskowyżu Haute-Saône i dała nazwę saônoises Pays des Vosges , strukturze skupiającej lokalne społeczności .
W Vosges saônoises są również francuski naturalny obszar , który obejmuje tylko północną i górzystą część regionu kulturowego.
Południowe Vosges znajduje się w północno-wschodniej trzeciego działu z Haute-Saone w północnym regionie Burgundia-Franche-Comté , zajęte przez depresję sub-Vosges i Belfort Gap . Obszar ten tworzy półksiężyc, zaczynając od Passavant la Rochère i kierując się na wschód, przechodząc przez Saint-Loup sur Semouse , Luxeuil , Fougerolles , Ronchamp do Territoire de Belfort. Następnie oś skręca i skręca na południe do departamentu Doubs przechodzącego przez Champagney i Villersexel, ale z wyłączeniem sektora Héricourt , który należy do naturalnego regionu Trouée de Belfort. Obszar jest ograniczony przez Pays de Vesoul na zachodzie, departament Vosges na północy i Territoire de Belfort na wschodzie.
Krajobraz wyznacza granica masywu Wogezów na północy, którego szczyty sięgają wzniesień i gór, ale także subalpejskie w najwyższych punktach. Pierwsze podnóża masywu Jury znajdują się na południu, w kierunku Saulnot i Héricourt .
Wogezy saônoises z Mont de Gouhenans .
Saônoises Vosges z widokiem na Ronchamp i Champagney .
Główne szczyty to balon Servance (1216 metrów), Planche des Belles Filles (1148 metrów), balon Saint-Antoine (1128 metrów) ze względu na ich wysokość oraz wzgórze Bourlémont (474 metrów) ze względu na swoją historię.
Wzgórze Bourlémont.
Zarząd pięknych dziewczyn.
Balon służba.
Część północna jest uformowana na północnym krańcu przez dwa rodzaje granitu zwane „Balonami” i „Grzebieniami”, ale pozostaje głównie utworzona z Viséen . W Ognon i Rahin doliny przedstawić lodowatego modelu z koryta kształt charakterystycznej erozję spowodowana dużym lodowiec . Ten zostawił moreny i śluzy .
W południowej części dominuje gruby perm ( czerwony piaskowiec i różne rodzaje gliny ), a na wschodzie zagłębienie węglowe Stephanian pod Wogezami eksploatowane przez kopalnie Ronchamp i Mourière, które wychodzą na północ od Ronchamp i Champagney i opada do ponad półtora roku. kilometrowej głębokości na południe w kształcie kadłuba łodzi . Różne datowane warstwy triasu występują w zachodniej, w tym obszarze zagłębia keupérien Haute-Saone , który składa się z piaskowcem , z margiel opalizujący, z dolomitów z gipsu , z żelaza , z soli kamiennej i węgla . Obszar ten wyznacza północna granica pofałdowanej Jury , tutaj złożonej z Lias pokrytych przez Doggera . Kraj Lure , w środkowo-zachodniej charakteryzuje się odkładaniem w osadach z czwartorzędu wykorzystana do jego agregatów .
Doliny przecinają strumienie i rzeki mające swoje źródła w pasmach górskich ( Ognon , Rahin , Breuchin , Comburée , Lanterne , Raddon , Augronne , Semouse ). Istnieje kilka wodospadów, takich jak skocznia Ognon (która jest sztucznym wodospadem). Energia hydrauliczna dostarczana przez te rzeki była wykorzystywana do różnych działań ( młyny , tartaki , huty szkła , kuźnie , fabryki i kopalnie ).
Ze stawów , jezior i torfowisk wyznacza ten naturalny region, szczególnie w obszarze Tysiąca Stawów (utworzonych przez lodowce istnieje 12 000 lat) dla naturalnych zbiorników wodnych, ale zmodyfikowanych przez człowieka oraz Wabiki i szampany na całkowicie sztuczne zbiorniki wodne ( doły , żwir , piaskownice i zbiorniki ).
Pomarańczowe jezioro w Corravillers .
Stawy Servance-Miellin .
Staw Arfin w Faucogney-et-la-Mer .
Sektor podlega potrójnym wpływom: oceanicznym , półkontynentalnym i górzystym . Zimowe temperatury są bardzo niskie, a zimy długie ze stosunkowo wysokimi opadami śniegu, podobnie jak roczna ilość opadów. Wiatry mogą być utrzymywane, głównie z zachodu, chłodne i wilgotne, a po drugie ze wschodu lub północnego wschodu: z północy. Zjawiska inwersji temperatur są częste zimą w części północnej, podczas której zimne powietrze gromadzi się w dolinie pod osłoną mgły, a relief wyłania się na słońcu, dominując nad morzem chmur i ciesząc się łagodnymi temperaturami. Na najwyższych obszarach (od 500 m ) i wraz ze wzrostem wysokości wpływ klimatu górskiego staje się bardziej widoczny.
Region jest pokryta lasem drzew liściastych między poziomem wzgórzu i poziomu górskiego z masywu Wogezów . Na jagody ( Vaccinium myrtillus ) są owocem szeroko rozpowszechniona w południowych Wogezów.
Pod koniec VI XX wieku św Columbanus przeniesiony do Annegray z dwunastu mnichów ustanowienie pustelnię . Król Childebert II ofiarował mu ruiny zamku Luxeuil w 590 r. Miejsce to stało się wówczas opactwem Luxeuil . W 613 roku opactwo Lure zostało założone przez świętego Desle , ucznia świętego Kolumbana . Około 620 Valbert mieści się jako pustelnik, w jaskini położonej kilka kilometrów na północ od opactwa Luxeuil i nadaje nazwę pobliskiej wiosce Saint-Valbert . W 1563 roku jaskinię zamieniono na kaplicę .
Innym opactwo zostało założone w Bithaine XII th wieku. Priory of Marast została założona w 1123 przez mnichów z opactwa Chaumousey ( Vosges ). Około 1530 r. Pustelnik osiadłby na Mont de Vanne (któremu nadał imię), na wzgórzach Fresse . W 1681 roku zbudowano tam kaplicę.
XV th do XIX XX wieku piętnaście młyny są aktywne w dolinie Breuchin . W XIX -tego wieku, przemysł włókienniczy rozwija się silnie w dolinach południowej Vosges (łącznie Mélisey ) poprzez mechanizację możliwe dzięki sile napędowej dostarczone przez pierwszego strumienia i węgla wydobytego w kopalni węgla Ronchamp który zasila silniki parowe z nowe fabryki zostały zbudowane z dala od cieków wodnych, a wreszcie dzięki elektryczności wytwarzanej przez elektrownię cieplną Ronchamp . Industrializacja jest silniejsza od 1872 roku, po przyjęciu Alzacji uciekających przed aneksją Alzacji i Lotaryngii . Ta branża będzie się rozwijać aż do połowy XX th century zanim powoli spada.
MinySaônoises z Wogezów są szczególnie bogate w metale szlachetne . Te kopalnie z ołowiu i srebra są wykorzystywane w Faucogney z XVI th wieku. Manganu depozyty zostały również wykorzystane w tym mieście i że od Esmoulières aż do 1936 roku, a także żył w srebrnej ołowiu , przerywany, w Saint-Bresson . Fluoryt jest pobierany od 1959 do 1962 roku kopalnie San Antonio Doliny są obficie wykorzystywane w XV th do XVIII th century i ostatecznie opuszczony w roku 1930. Z żelaza jest pobierany Servance , Saulnot i Fallon .
Jedynymi uprzemysłowionymi kopalniami na saônoises Vosges są kopalnie węgla Ronchamp, których eksploatacja rozpoczęła się w chodnikach na zboczu wzgórza, zanim wykopano studnię w Saint-Louis w 1810 r. Warstwy węgla coraz bardziej toną, studnie następują po sobie i są głębsze i głębiej, aż firma dwa razy z rzędu wykopie najgłębszy studnię we Francji ; dobrze Magny (694 metrów) w 1878 roku, a Arthur-de Kupujący dobrze (1,010 metrów) w roku 1900. W 1904 roku, 246,798 ton węgla wydobyto z kopalni węgla Ronchamp. Niewielkie złoże położone w pobliżu wioski Mourière było eksploatowane w latach 1844–1891, ale w sposób rzemieślniczy w warstwach o małej grubości i złej jakości.
Kopalnie Ronchamp są wykorzystywane przez ponad dwa stulecia, od połowy XVIII XX wieku do połowy XX th wieku i zostały dogłębnie zmienił krajobraz ze swoich wysypisk , wymienione górniczych i kopalnianych szybów , ale także gospodarka i ludność miejscowa ( Szczególnie polskie tradycje imigracyjne i górnicze). Rozwinęło się silne koleżeństwo i świadomość klasowa , w szczególności wraz z przybyciem Fressais , którzy opowiadali się za kilkoma strajkami i ruchami społecznymi . Jeden z nich, do którego doszło nielegalnie w styczniu 1857 r., Spowodował zwolnienia części pracowników. Firma dba również o zdławienie wszelkich ruchów protestacyjnych w rejonie górniczym, w szczególności poprzez odwoływanie „liderów” oraz promuje indywidualne skargi. I odwrotnie, dialog między pracownikami a administratorami rozpoczyna się w 1890 r., Kiedy to górnicy mogą wybrać swoich delegatów odpowiedzialnych za obronę praw pracowników i monitorowanie bezpieczeństwa pracy . Na płaszczyźnie kulturalnej kopalnie przyniosły artystyczne stowarzyszenia muzyczne, taneczne, artystyczne, religijne, a także kluby sportowe (w szczególności Gwiazda Sportu Ronchamp). Kopalnie mają również harmonię i promują lokalny handel .
Odkrycie basenu węglowego keupérien sięga końca XVI th wieku. W tym czasie Saulnère du Saulnot ( seigneury z Granges ) używał dwóch kotłów do gotowania solanki , jednego opalanego węglem, a drugiego drewnem. W górników , którzy wydobywać węgiel z gór wypłacane są pieniądze i świece . Keupérien Coalfield eksploatowane od końca XVI th wieku i połowy XX th wieku w południowej terytorium Wogezów południowych. Chociaż jest eksploatowany przez dłuższy czas i na większym obszarze niż zagłębie górnicze Ronchamp i Champagney , jego wpływ gospodarczy i społeczny jest mniejszy, a jego produkcja jest raczej rzemieślnicza i nieregularna. Aktywność osiągnął swój szczyt w XIX th wieku szczególnie Gouhenans gdzie piryt i sól kamienna jest także wydobywa się w dużych ilościach do produkcji szkła i chemikaliów .
SznurówkaKoronka jest w Haute-Saône do renesansu i przeżywa załamanie podczas rewolucji . Działalność ta została wznowiona za czasów Napoleona i znacznie się rozwinęła w latach 1850-1950, z udziałem prawie 300 firm i 50 000 producentów koronek w całym departamencie, szczególnie w miastach Luxeuil i Lure . Praca ta była często dodatkiem dla kobiet, których rodziny miały niskie dochody.
SzkłoPod koniec średniowiecza lasy francuskie były nadmiernie eksploatowane przez hutników szkła, a ich prawa do eksploatacji zostały im odebrane z powodu tych zniszczeń. Około czterdziestu szklarzy z Wogezów i doliny Rodanu osiedliło się we Franche-Comté , a zwłaszcza w saônoises Wogezów. Miellin miał pierwszą hutę szkła w 1637 roku, kolejny warsztat powstał sto lat później. Huta szkła została otwarta w 1700 roku przez rodzinę Grézely w Malbouhans . Zatrudnia sto osób i wykorzystuje węgiel z Ronchamp oraz z koncesji Mourière (należącego do tego samego przemysłowca od kilkudziesięciu lat). Zamknięto ją w 1890 r., Nie inwestując w walcownię szkła. Druga huta szkła została założona w 1780 roku przez Célestin Grezely w miejscu zwanym La Saulnaire, której produkcję sprzedawano w Paryżu . W tym samym czasie w Roye otwarto kolejny lokal .
Region południowej Vosges jest regularnie scena operacji wojskowych ze względu na jego bliskość do Belfort Gap : wojny trzydziestoletniej , która walczy Franche-Comté nazywane są Wojna dziesięcioletnia na Kubie , holenderskiej wojny , wojny francusko-pruskiej , I wojny światowej i Świata II wojna .
Obszar ten został naznaczony wojną francusko-pruską z bitwami pod Héricourt i Villersexel, ale także bliskością oblężenia Belfort .
Podczas drugiej wojny światowej kilka makii osiadło w lasach, wzgórzach i górach, w szczególności maquis Chérimont . Ta część Haute-Saône była strategicznym przystankiem podczas wyzwolenia , ponieważ wojska alianckie musiały przekroczyć Trouée de Belfort . Postęp jest szybki, z wyjątkiem Champagney, gdzie sytuacja utrzymuje się przez 55 dni. We wrześniu 1944 r. Tysiąc makii schroniło się w lesie Planche des Belles Filles . 19 września rozpoczęto generalny szturm na dolinę. 120 bojowników ruchu oporu z makii Plancher-Bas zebrało się również na Mont de Vanne, w ruinach pustelni.
Region stanowi kraj saônoises Vosges , zgrupowanej struktury władz lokalnych, która ma SCOT . W dużej mierze odpowiada dzielnicy Lure . Jego gminy są członkami regionalnego parku przyrody Ballons des Vosges ( związek mieszany ).
Podobnie jak w pozostałej części wydziału, działalność jest zasadniczo ukierunkowana na przemysł , rolnictwo i leśnictwo . Wiejski kontekst sprzyja rozwojowi ekoturystyki .
116 Luxeuil-Saint-Sauveur Air Base jest drugim największym pracodawcą w zakresie personelu w departamencie.
Dwa główne elementy dziedzictwa naturalnego to góry Wogezy i region Tysiąca Stawów .
Rezerwaty przyrody, w których chroniona jest flora i fauna:
Dziedzictwo architektoniczne składa się głównie z dwóch wież COMTOIS z kościołów , zbudowanych głównie między końcem XVIII -tego wieku, a na środku XIX th wieku i typowych gospodarstw południowej Vosges z charri i Chalot . Do dziedzictwa kulturowego zalicza się również kilka godnych uwagi zabytków, dorzecze Champagney , kaplica Notre-Dame-du-Haut , wieża czołowa studni Sainte-Marie , zamek Oricourt i zamek Villersexel . Te krzyże i Kalwarie tych saônoises Wogezów stanowią religijną sztukę dekoracyjną.
Wisząca studnia Sainte-Marie.
Zamek Villersexel.
Dzwonnica Fougerolles Comtois .
Region saônoises Vosges jest domem dla kilku muzeów i ekomuzeów . The Marcel-Maulini muzeum górnictwa traktuje o historii kopalni węgla Ronchamp i polskiej imigracji do lokalnego obszaru górniczego . Dom négritude przypomina opracowanie na Vœu de Champagney w 1789 roku przeciwko praktyce handlu niewolnikami , w niewoli Murzynów. Muzeum wiśniowe kraju z Fougerolles przywołuje codzienne życie w Haute-Saône w XIX th wieku i techniki destylacji Kirsch , pierwotnie przemysł rolnictwo stały się XIX th . Departmental góra muzeum prezentuje typowy zestaw mieszkań odtworzone w parku w Château-Lambert . Muzeum Aldermen Tower , znajdujące się w Luxeuil-les-Bains , jest najstarszym muzeum archeologicznym we Francji (1673). W okolicy znajduje się również miniaturowe muzeum wesołego miasteczka w Plancher-les-Mines , muzeum Jonvelle i serowarnia Roussey w Selles .
Te stare trottes są częścią lokalnego folkloru , a zwłaszcza w Saulnot .
Istnieje kilka bractw promujących dziedzictwo kulinarne, tradycyjne i kulturowe: „Gousteurs d'Eau de Cerise” organizuje targi poświęcone specjałom z Fougerolles i wiśni , Bractwo patate z Ronchamp organizuje targi „ Ronchamp a la patate ” , Bractwo Szynka Luxeuil organizuje tego typu imprezy i wreszcie Bractwo Sappera w Lure poświęcona jest charakter komiksu , Les Facéties du sapeur Camember stworzonej przez Christophe .
Region oferuje kilka kulinarnych specjałów : szynkę z Luxeuil , kirsch z Fougerolles , gandeuillot i wiśnie . Gastronomia zasadniczo pochodzą z Franche-Comté kuchni ale jest pod wpływem Lorraine kuchni i kuchni alzackiego , dwóch bliskich regionów, w tym w Wogezy .
Ten sport jest zasadniczo ukierunkowany na turystykę pieszą i rowerową , w szczególności dzięki rozwojowi kolarstwa na Planche des Belles Filles . „Trans'Vosges Saônoises” cyclosportive , organizowany przez społeczność gmin Rahin i Chérimont dla profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, zgromadziła 1200 uczestników w 2015 roku .
: dokument używany jako źródło tego artykułu.