Ekomuzeum Krainy Wiśni

Ekomuzeum kraju wiśni znajduje się w Petit Fahys, jednej z wiosek w gminie Fougerolles-Saint-Valbert w Haute-Saône , na wschodzie Francji . Mieszczący się w dawnej gorzelni , prezentuje przez muzeum łączy wystawy, projekcje filmowe, terminale multimedialne i dźwięk atmosfera, życie codzienne w Haute-Saône w XIX th  century i techniki destylacji Kirsch , rolniczego aktywność początek stał się przemysł istną w XIX th  century.

Lokalizacja

Muzeum znajduje się 206 Małej Fahys, jednym z przysiółków miasta Fougerolles-Saint-Valbert , w pobliżu drogi krajowe 57 , w dziale z Haute-Saône w regionie Burgundia, Franche-Comté .

Historia

Przez długi czas kraj Fougerollais zawdzięcza swoją sławę uprawie i destylacji wiśni (w szczególności guigne ); stąd jego przydomek „kraj wiśni”. Ta tradycja sięga XVII th i XVIII th  wieku, w okresie gdy drzewa wiśni zostały posadzone, a tym samym sprzyja destylarni wygląd „wiśnia woda”, lepiej znany pod nazwą Kirsch . Od 1850 roku w Fougerolles powstało kilka firm przemysłowych i handlowych (Peureux, Bresson, Lemercier itp.), Produkujących wodę wiśniową, ale także likiery i aperitify ( zwłaszcza absynt ). Istnieje około czterdziestu na początku XX th  century co Fougerolles jednym z pierwszych ośrodków produkcji alkoholu we Francji. Ale ich upadek rozpoczął się w 1915 r., Kiedy rząd francuski zakazał produkcji i konsumpcji absyntu. Na początku XXI -go  wieku, cztery szkoły nadal utrwalają dziedzinie i tradycje przemysłowe: Coulin, Devoille, LEMERCIER i strach.

Ta starożytna tradycja destylacji wiśni skłoniła Marcela Saire'a i innych pasjonatów Fougerollais do kupowania, ochrony i gromadzenia wielu przedmiotów, które są świadectwem tego lokalnego dziedzictwa przez ponad dwadzieścia lat, w celu przekształcenia go w ekomuzeum . Tak narodziło się ekomuzeum kraju wiśni z pomocą Towarzystwa Rolnictwa, Literatury, Nauki i Sztuki Haute-Saône (SALSA), DRAC (Regionalnej Dyrekcji ds. Kultury) Haute-Saône i gminy w 1982 roku w jednej z pierwszych gorzelni Fougerolles.

Został zbudowany w 1829 r. Przez Desle-Josepha Aubry, chłopskiego gorzelnika: składa się z dworu (w tym części mieszkalnej i rolniczej), do którego w 1831 r. Dobudowano pomieszczenie do destylacji, a także „dom służby,„ chalot ”.   "(typowy budynek gospodarczy z Wogezów, który kiedyś służył do przechowywania plonów w domu) i duży sad . Firma istnieje na rynku od ponad 150 lat; uzasadnia to zatem fakt, że zostało wybrane na siedzibę ekomuzeum. W 1984 r. Dom został wpisany do ogólnego spisu zabytków, aw 2003 r. Ekomuzeum stało się Musée de France .

Następnie z biegiem czasu przeszedł kilka faz modernizacji. W ten sposób w 2001 roku rozpoczął się szeroko zakrojony program renowacji architektonicznej, który w 2005 roku otrzymał Grand Prix za architekturę Grand Est; wiąże się to z budową recepcji i sali wystaw czasowych (zwanej „salą cokołową”). Następnie w 2007 roku powstała nowa muzealnictwo tego miejsca, zaprojektowane przez znaną scenografkę Audrey Tenaillon.

Muzeografia

Ekomuzeum stawia sobie za cel badanie, ochronę i prezentację know-how i sposobów życia Fougerollais; zwiedzający odkrywa dokładniej, w jaki sposób produkcja kirschu, początkowo prosta działalność rolnicza, stała się przemysłowa. Wizyta rozpoczyna się w dworku z 1829 roku; Poprzez eksponowane pokoje i przedmioty zwiedzający jest narażony na tradycyjne życie Fougerollaise, sposoby życia, jedzenia, a przede wszystkim picia; odkrywa także wierzenia i symbole związane z destylacją. Następnie w nowych budynkach dowiaduje się wszystkiego, co dotyczy drzew i owoców, alkoholu, jego spożycia, a nawet przepisów.

Ekomuzeum

Budynek jest większy niż tradycyjny dom. Składa się z trzech części; gospodarstwo, gorzelnia i mieszkanie. Pierwotnie był przeznaczony do sprzedaży i destylacji alkoholu na farmie. W kuchni, jadalni i gabinecie spotykamy rodzinę Aubry, która jest początkiem destylarni i stara się naśladować, jak wielu innych, „mieszczan z miasteczka” - lub jej klientów. Rzeczywiście, dzięki tej działalności rodzina się wzbogaciła, ale wnuk Desle-Joseph Aubry roztrwonił rodzinne dziedzictwo w 1887 roku.

Potem odkrywamy pomieszczenie, w którym alkohole są narażone beczki i inne zbiorniki, opakowania i etykiety, które podkreślają różne dywersyfikację produkcji napojów spirytusowych, które miały miejsce od połowy XIX th  wieku.

Na piętrze są sypialnie, które pokazują sposoby picia i zwyczaje związane z alkoholem, które mają wpływ na wszystkie momenty życia: narodziny, śluby, pobór mężczyzn ... 1970, kawiarnie to główne miejsca towarzyskie.

Dalej znajduje się strych, na którym wyjaśnia się starzenie się kirscha i rozwijane przez niego czynności drugorzędne ( plecionkarstwo , bednarstwo ). Następnie dochodzimy do czerwono-zielonej sali, w której można znaleźć informację, że od 1915 roku, kiedy zakazano spożywania i produkcji absyntu, zaczął się upadek gorzelni Fougerollais. Ale produkcja kirscha przeżyła odrodzenie od lat pięćdziesiątych, co doprowadziło do uzyskania AOC dla Fougerolles kirsch w 2010 roku.

Następnie wchodzisz do „cokołu” dużego pomieszczenia, które wychodzi na ogród oranżerii ekomuzeum. Omówiono tutaj różne odmiany i produkcję wiśni w Fougerolles, w szczytowym okresie w latach 1900. Możemy zrozumieć, w jaki sposób ta działalność, która rozpoczęła się jako działalność rolnicza, następnie przekształciła się w przemysł, jak również jej ewolucja do dnia dzisiejszego (w na przykład poziom technik zbioru).

Na koniec wizyta kończy się w pięknym pokoju z alembikami . W szczególności dowiadujemy się, że istnieją dwa rodzaje destylatorów: alembiki Armagnac znane jako „destylacja ciągła” oraz alembiki Charentais znane jako „repasse”, które wymagają drugiej destylacji.

Sad w oranżerii

Sad powstał w 1991 roku w celu zachowania endemicznych odmian wiśni . Jego wdrożenie wymagało długich badań etnologicznych u byłych producentów oraz przeszczepów sadzonek czereśni ze szczepów starych odmian. Dziś ma około czterdziestu odmian drzew.

Wystawy i wydarzenia czasowe

Ekomuzeum przez cały rok organizuje imprezy i wystawy, aby pomóc społeczeństwu odkryć dziedzictwo Fougerollais. Na przykład co roku w okresie kwitnienia wiśni w kwietniu odbywa się „Ekomuzeum w rozkwicie”, gdzie można zwiedzać to miejsce, podziwiać kwitnące wiśnie i skosztować lokalnych produktów. Służba Publiczna, wspomagana przez Przyjaciół Ekomuzeum, regularnie organizuje degustacje, pokazy filmowe, koncerty, imprezy, rezydencje artystów, dni tematyczne itp.

Ponadto oferuje wystawy czasowe przez cały rok. Na przykład :

• Z 8 marca w 30 października 2014 r : „Bycie dzieckiem w Fougerolles 1880-1950”.
• Z 18 marca w 15 listopada 2015 : „Mały absynt między przyjaciółmi”, opowiadający o historii i produkcji absyntu oraz jego miejscu w krajobrazie Fougerollais.
• Z 19 czerwca w 30 września : „Georges Saire”, malarz Fougerollais.
• Od kwietnia do październik 2016 : „Krowa i wiśnia”, wystawa stworzona we współpracy z Regionalnym Parkiem Przyrody Ballons des Vosges .
• Z 14 kwietnia w 12 listopada 2017 r : "Niespodziewane", wystawa sztuki współczesnej we współpracy z FRAC Franche-Comté .

Frekwencja

Od ponownego otwarcia w 2007 r. Frekwencja wzrosła. Oprócz renowacji tłumaczy to fakt, że Ekomuzeum sprzyja przyjęciu szkolnej publiczności i korzysta z dynamicznej Służby Publicznej. W 2014 r. Był to jeden z najczęściej odwiedzanych miejsc w Haute-Saônois, który odwiedził prawie 10 000 osób.

Sieci

Od 1982 roku, kiedy to powstało, ekomuzeum kraju wiśni dołączyło do sieci MTCC (Muzea technik i kultur Comtoise, które w 2017 roku stały się Engrenages), aw 2003 roku stało się Musée de France. Jest częścią „Master szlak turystyczny „szklarzy” i mistrz destylarni ”oferowany przez Destination 70 , turystycznego obwodu„ route des chalots ”i Regionalnego Parku Przyrodniczego Ballons des Vosges .

Uwagi i odniesienia

1. „  Historia muzeum  ” na terenie miasta.
2. „  AOC Kirsch de Fougerolles  ” , lemercier.com (dostęp 6 lipca 2017 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Wiśniówka
• Lista muzeów w Haute-Saône
• Turystyka w Haute-Saône

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• „  Engrenages, sieć muzeów i obiektów dziedzictwa kulturowego i przemysłowego  ”
• „  Ecomusée du pays de la cerise” na stronie internetowej biura turystycznego Luxeuil-les-Bains
• „  Ekomuzeum krainy wiśni  ” , na musees-franchecomte.com
• Zasoby turystyczne  :
  • Museofile

Bibliografia

• Dziedzictwo przemysłowe Haute-Saône / Ogólny spis dziedzictwa kulturowego, region Franche-Comté  ; czerwony. Raphaël Favereaux; fot. Jérôme Mongreville; kartogr. André Céréza. - Lyon: Lieux Dits, 2010, 112 str.
• Francuskie Stowarzyszenie Muzeów Rolnictwa, Sylviane Cousin, Claude Royer, François Sigaut, wprowadzenie Jean Cusenier, Le Guide du patrimoine rural: 400 muzea i zbiory rolnicze , Besançon, La Manufacture,1991, 383  pkt. ( ISBN  2-7377-0237-2 )Ekomuzeum gorzelni i kraju Fougerollais, Controlled Museum (sieć muzeów pracy), str. 167
• Michel Bregnard, The Vosges saônoises od A do Z , Saint-Cyr-sur-Loire, Éditions Alan Sutton ,2010, 144  str. ( ISBN  978-2-8138-0168-5 ).