Sainte-Menehould | |||||
Ratusz. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Departament | Margiel | ||||
Miasto | Chalons Szampan | ||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Argonne Champenoise ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Bertrand Courot 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 51800 | ||||
Wspólny kod | 51507 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Menehildyjczyk | ||||
Ludność miejska |
4150 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 73 mieszk./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
6020 mieszk. (2014) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 49°05′27″ północ, 4°53′53″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 132 m Maks. 261 m² |
||||
Powierzchnia | 57,11 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Sainte-Menehould (miasto odosobnione) |
||||
Obszar atrakcji |
Sainte-Menehould (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Argonne Suippe et Vesle ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ville-sainte-menehould.fr | ||||
St Menehould [ s ɛ t m ə n u ] jest francuski gmina , położone we wschodniej części departamentu w Marne w regionie East Grand . Dawna podprefektura licząca około 4600 mieszkańców, jest stolicą regionu Argonne , którego tytułowy las znajduje się w dużej mierze na terenie gminy.
Składający się z dość zaludnionych obszarów i luk demograficznych, rozległy obszar gminy to głównie lasy i znajduje się w dolinach Aisne i Biesme . Miasto obsługują mniej lub bardziej ważne drogi resortowe oraz autostrada A4 .
Początki miasta są niepewne. Butte de Gaize jest prawdopodobnie miejscem kultu pogańskiego od czasów starożytnych , zanim powstał zamek. Miasto tworzy się z V -go wieku na brzegach Auve i rośnie przez rozliczonych zasobów leśnych i rolnictwie . Miasto, często położone na pograniczu, cierpiało z powodu licznych wojen i oblężeń. Przyszedł pod kontrolą Władcy Szampanii pod koniec XII -tego wieku, następnie koronę Francji pod koniec następnego stulecia. Następnie przyjmuje relikwie świętego, którego imię nosi, Ménehould .
Spłonął w 1719 roku i przebudowany zachowuje ważną dziedzictwa architektonicznego XVIII -tego wieku. Podczas Rewolucji Francuskiej to właśnie w tym mieście rozpoznano Ludwika XVI , którego następnie ścigał, w szczególności Jean-Baptiste Drouet , i dopadł w Varennes , niedaleko stamtąd.
Miasto bardzo ucierpiało w wyniku wojen z 1870 roku, a zwłaszcza z lat 1914-1918 , które spustoszyły region. W latach 1945 i 1975, to doświadczony słaby, ale stały rozwój demograficzny, jak również dość duży przemysł , a następnie niewielki spadek liczby ludności w ciągu ostatnich trzydziestu lat.
Sainte-Menehould znajduje się na dalekim wschodzie Marny i graniczy z Mozą . Przecina ją oś Châlons-en-Champagne - Verdun , dzielą ją 42 km od pierwszej i 37 km od drugiej. Znajduje się również 66 km na wschód od Reims i 41 km na północ od Bar-le-Duc .
Sainte-Menehould graniczy z ośmioma innymi gminami położonymi w departamentach Marne na zachodzie i Moza na wschodzie:
Centrum miasta jest zbudowane u podnóża Buttes de Gaize, gdzie znajduje się zamek i Châtelet, nieco dalej na zachód. Wcześniej był otoczony bagnami utworzonymi przez dolinę Aisne . Jej dopływy tworzą wiele małych dolin w lesie Argonne, na wschodzie gminy. To właśnie na zalesionym grzbiecie oddzielającym doliny Aisne i Biesme znajduje się najwyższy punkt miasta, na wysokości 261 metrów. Z drugiej strony są krótsze i bardziej strome rzeki, które wpadają do Biesme, granicy gminy.
Aisne przecina zachodnią część Sainte-Menehould, a zwłaszcza jego centrum, i płynie z południa na północ. Kilka jej dopływów i dopływów również nawadnia miasto i płynie ze wschodu na zachód, czerpiąc swoje źródło z lasu Argonne , takie jak strumień Sougniat i jego dopływ Mairesse. Auve kolejna dopływem Aisne ale płynący z zachodu na wschód, dołącza go na poziomie Sainte-Menehould.
Na wschód od miasta, według podobnego schematu, płynie Biesme , który dalej na północ łączy się z Aisne. Jednak dopływy rzeki Biesme przecinające miasto płyną z zachodu na wschód i są znacznie krótsze ze względu na bardziej strome zbocze po tej stronie lasu Argonne.
Klimat jest „umiarkowany wilgotny oceaniczny” (Cfb) zgodnie z klasyfikacją Köppena . Zdegradowany oceaniczny klimat co przekłada się na łagodne i wilgotne pogodowych ale gdzie zimy mogą być ostre i lata bardzo gorące. Najbliższa stacja meteorologiczna, Saint-Dizier , odnotowała minimalną temperaturę -22,5 °C w 1956 r. i rekord upałów 40,4 °C podczas fali upałów latem 2003 r .
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0,2 | 0,3 | 2,6 | 4,3 | 8,6 | 11,5 | 13,5 | 13,3 | 10.3 | 7,2 | 3 | 1,4 | 15,3 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 5,9 | 7,5 | 11,4 | 14,7 | 19,3 | 22,2 | 24,9 | 24,8 | 20,7 | 15,6 | 9,6 | 6,9 | 6,4 |
Słońce ( godz ) | 65 | 83 | 130 | 159 | 208 | 208 | 226 | 236 | 158 | 107 | 59 | 43 | 1,682 |
Opady ( mm ) | 74 | 63 | 67 | 57 | 72 | 73 | 72 | 64 | 74 | 79 | 75 | 88 | 857 |
Miasto | Słonecznie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Saint-Dizier | 1,682 | 857 | 24 | 25 | 54 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
Miasto przecina autostrada A4, która łączy ze wschodu na zachód Paryż , Reims z Metz i Strasburgiem . Wyjście n o 29 służy miasto i obszar reszta Olive Fontaines znajduje się w Argonne lesie na wschód od terytorium. Z autostradą łączy się droga resortowa 982E2.
Miasto jest również przecinane, nadal podążając tą osią wschód-zachód przez starą drogę krajową 3 , zdegradowaną do drogi departamentalnej 3, która prowadzi do Dommartin-Dampierre i Châlons-en-Champagne na zachodzie oraz do Clermont-en-Argonne Na wschód. Droga departamentalna 63 biegnie wzdłuż osi północ-południe, łącząc miasto z Moiremont na północy oraz Verrières i południem. Sainte-Menehould jest również połączone z sąsiednimi wsiami Chaudefontaine i Élise-Daucourt drogą departamentalną 982 oraz z Argers i Florent-en-Argonne drogą departamentalną 85 Przejazd pojazdów powyżej 13 ton jest zabroniony na mocy dekretu miejskiego, z wyjątkiem usługi lokalne.
Transport publicznyStacja Sainte-Menehould, zamknięta dzisiaj, był na linii od Châlons-en-Champagne do Verdun . W tym czasie był obsługiwany przez TER Champagne-Ardenne . Podróż do Châlons-en-Champagne trwała około 50 minut i została zastąpiona autobusem.
Miasto jest obecnie obsługiwane przez autobusy z oddziałowej sieci Marne, linia 43 podłączając go do Châlons-en-Champagne przez Auve i Courtisols . Podróż do Châlons-en-Champagne trwa około 75 minut.
Sieć autobusów miejskich zapewnia pewne połączenia między różnymi dzielnicami.
Transport lotniczyNa najbliższe lotniska są Châlons - Écury-sur-Coole i Vatry lotniska .
Sainte-Menehould jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Sainte-Menehould, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej w 2017 r. 4120 mieszkańców, stanowiącej odosobnione miasto.
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Sainte-Menehould , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 50 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Podział gminy na strefy, odzwierciedlony w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem lasów i obszarów półnaturalnych (71% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (71,3 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (68,4%), grunty orne (15,8%), łąki (6,3%), tereny zurbanizowane (4,8%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,6%), przemysłową lub strefy handlowe i sieci komunikacyjne (1,2%), heterogeniczne strefy rolnicze (0,9%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Wokół centrum, z widokiem na Butte de Gaize, rozciągają się dzielnice Sainte-Catherine na zachodzie i Romarin na południu. Dzielnice Vertes Voyes, a następnie La Grange aux Bois rozciągają siedlisko na wschód. Pierwsza z tych dzielnic wynika z niedawnej ekspansji urbanizacji w kierunku wschodnim i obejmuje gimnazjum oraz osiedle podmiejskie, druga zaś pochodzi ze starszej osady, gdyż jest to połączona wieś.w miejscowości Sainte-Menehould pod koniec XVIII wieku th century. La Grange aux Bois , o wysokości 218 metrów, odpowiada najwyższemu punktowi siedliska Menehildów i jako takie znajduje się wieża ciśnień .
Miasto ma bardzo zgrupowane siedlisko, z wieloma budynkami w pobliżu centrum miasta i wzdłuż osi wschód-zachód, to znaczy na zachód i centrum terytorium. Ta centralność i linearność mieszkaniowa przeciwstawia się pustce mieszkaniowej w lesie Argonne, ale także na południu, północy i wschodzie obszaru gminy.
Pisownia nazwy miasta według INSEE jest bez akcentu, podczas gdy strona internetowa miasta pisze „Ménehould”. Miejscowi wymawiają „Menou” lub rzadziej „Sainte-Menou”. Jej mieszkańcy nazywani są „Ménehildiens”.
Claude Buirette udowadnia, że Sainte-Menehould nie odpowiada starożytnemu rzymskiemu etapowi Auxuenna . Dom Le Long, a następnie Buirette de Verrières twierdzą, że Sainte-Menehould nosiło nazwę Astenai na początku średniowiecza . Buirette pokazuje za pomocą kroniki Signi (939), że miasto było jedynie siedzibą archidiakona Astenai i nie nosiło tej nazwy. Miasto nazywało się Stadunum, co oznacza „przystanek na górze” ze względu na różne prowadzące do niego trasy. W epoce gallo-rzymskiej, w szczególności w czasach Ménehould, miasto nazywało się Château-sur-Aisne lub Châteauneuf-sur-Aisne. Castra Conthense
Miasto niewątpliwie nosiło nazwę Sante-Menheould ( Sanctá-Menehilde ) na cześć świętego z Perthois, którego relikwie zostały zdeponowane w mieście i zostało zapisane Sancta Manehout w 1148, Sancta Manehuldis w 1152, Santenmanehot, Sancta Manehot w 1154, Sancta Maneolt w 1165., Sancta Menoldis w 1172, Sancta Manehyldis w 1200, Sainte-Menehoste w 1285. Sainte-Meneheust w 1326, Sainte-Menoult w 1484, Saint-Emenou w 1512, Sainte-Mannehould w 1602, Sainte-Menhou w 1723 lub podczas Rewolucji Francuskiej miasto nosiło nazwę Montagne-sur-Aisne.
Nazwa wyróżnieniem miejskich Menehould , święty z V -go wieku od regionu. Urodzona w Perthes żyła ze swoimi siostrami w małych wspólnotach życia ewangelicznego, poświęcając się modlitwie i służbie chorym. Zmarła w Bienville, gdzie została pochowana w 490 roku. Dzięki swojej opinii świętości została patronką kilku kościołów i nadała swoje imię stolicy Argonne , dokąd w 1379 roku przeniesiono ważną relikwię świętej.
Adrien de Valois , podjęty przez wielu historyków, wysuwa hipotezę, zgodnie z którą Sainte-Menehould odpowiada Auxuenna , etapowi na wojskowej drodze Rzymian, w miejscu, gdzie przecina Aisne . Claude Buirette obala tę hipotezę w swojej Historii miasta Sainte-Ménehould i jego okolic i wykazuje na podstawie różnych pism, że Auxuenna odpowiada dzisiejszemu Vienne-la-Ville , na północ od Sainte-Menehould. Jednak ścieżka przecinałaby się lub przebiegała niedaleko obecnego terytorium miasta, ponieważ część trasy byłaby „w lesie zwanym Grange-aux-Bois”.
Początki miasta są niepewne; położenie tej skały, jedynej płaskorzeźby pośrodku bagnistej równiny, prawdopodobnie uczyniło z niej miejsce kultu pogańskiego przed chrystianizacją. Ten był być może poświęcony Izydzie, a bardziej prawdopodobnie Dianie . Następnie militarnie korzystne położenie tego wzgórza pozwoliło na budowę twierdzy zwanej Château-d'Aisne ( Castrum Axonae ), a następnie wioski nad brzegiem Auve , powyżej zbiegu z Aisne . W V th century Menehould tam, i będzie potrafił powstrzymać epidemię, które spustoszyły region. W tym czasie powstał szpital lub hospicjum.
W VI th wieku należał do St Menehould Perthois i został zamknięty w hrabstwie Astenois . Było to również główne miasto prowincji Argonne , które doświadczyło znacznego rozwoju, wraz z rozwojem rolnictwa, a tym samym wylesieniem okolicznych lasów. W 575 r. , w wyniku podziałów między dziećmi Clotaire'a , miasto doznało wojny i grabieży; górujący nad nim zamek został zniszczony. Prawie wiek później Dreux lub Drogon , syn Pépina de Herstal , przebudował zamek , ufortyfikował go, wzniósł duży donżon; miasto zostało również obdarzone małymi fortyfikacjami. W 741 r. na zamku był więziony książę Grippon lub Griffon .
W 853 r. mieszkańcy uzyskali pozwolenie na wzniesienie kościoła, który chcieli umieścić w centrum miasta, gęściej zaludnionego, nad brzegiem Auwy, ale który został zbudowany na końcu wzgórza, witając zamek. Kościół ten przetrwał aż do XIV -tego wieku; jednak trzeba było zbudować nowe miasto w końcu IX XX wieku. W 986 , Louis V i jego matka, królowa Emma, skrzyżowane miasto bez zatrzymywania się.
Sainte-Menehould, w szczególności ze względu na położenie blisko granicy królestwa Francji (Szampania) i Cesarstwa (Lotaryngia, Barrois), a także ze względu na rywalizację książąt świeckich i duchownych, jest stawką wojen wyniszczających feudalnych panowie. Tak więc w 1038 , liczba valeran, porucznik Gozelon , książę Dolna i Górna Lorraine (Lotharingie) , oblegany Sainte-Menehould, który należał do hrabiego z Rethel , sojusznikiem Eudes , Władcy Szampanii . Agresorów było niewielu; mieszkańcy schronili się w zamku zaopatrzonym w wystarczającą ilość żywności. Piątego dnia oblężenia mieszkaniec ciężko ranił Valérana strzałą wystrzeloną ze szczytu wałów i oblężenie zostało zniesione. Hrabiowie Rethel pojednali się następnie z książętami Lotaryngii: Manasses III niewątpliwie poślubił Judytę, córkę księcia Godefroida Brodatego .
W drugiej połowie XI -tego wieku, St Menehould należała do hrabiego Manassesa III . Nieustraszeni drapieżcy, hrabiowie Rethel prowadzili nieustanne walki z biskupami Verdun . Jednak w 1065 mieszkańcy woleli poddać się biskupowi Teodorykowi / Thierry (1047-1089) niż popierać oblężenie. W ten sposób uciekli z worków miasta i zamku, jak miało to miejsce w Sampigny . Podczas koniec XI th wieku i podczas XII -tego wieku, nie było w regionie St. Menehould wiele fundacji klasztorów .
Podczas drugiej krucjaty , około 1143 roku , wielu panów opuściło swoje ziemie, by wziąć udział w walkach, podobnie jak Adalbéron III , biskup Verdun . Niejaki Albert Pichot, nazywany „bękartem”, zbójnik gubernator Sainte-Menehould, wykorzystał tę nieobecność do plądrowania wraz z Robertem de Conflans wiosek między Verdun i Sainte-Menehould. Biskup Adalbéron, przybyły do Rzymu , został odesłany do swojej diecezji przez papieża Celestyna II, aby przywrócić tam porządek. Z pomocą tych swoich wasali, którzy byli nadal obecni, a także zirytowanych mieszkańców, uwięził Alberta Pichota podczas parady i wtrącił go do niewoli. Jego łup został odzyskany i został przewieziony do Verdun : jego uwolnienie byłoby wówczas jedną z klauzul traktatu podpisanego z jego sojusznikiem Robertem de Conflans.
Następnie Albert Pichot połączył siły z hrabią Chartres ( Thibaud V hrabią Blois , syn i młodszy brat hrabiów Szampanii Thibaud le Grand i Henri Ier ?), aby splądrować diecezję Châlons . Około 1181 roku, choć zaczynał być już stary, zebrał małą armię i pospieszył w kierunku Verdun . Nowy biskup , Arnould de Chiny , zaatakowały go z jego sojuszników, pchnął go z powrotem do Sainte-Menehould i oblężenie zamku. Ale został zabity od strzału z kuszy z zamku w dniu14 sierpnia 1181, co doprowadziło do zniesienia oblężenia, jak w 1038 r . Biskup Châlons Guy III de Joinville był wtedy sojusznikiem bp Arnould w walce z Albertem.
St Menehould stał się własnością tych hrabiów Szampanii pod koniec XII -tego wieku. W 1201 r. regentka Blanche de Champagne przyznała kilka swobód mieszkańcom Sainte-Menehould, którzy wcześniej mieli status bliski pańszczyźnianemu , utworzyli urząd proboszcza i cztery stanowiska radnych , wybieranych przez burżuazję . W 1208 kazała odnowić miasto i nadała mu prawa miejskie. Wzmacnia fortyfikacje zamku na wzgórzu.
St Menehould został krótko po zdewastowany przez epidemie dżumy i trądu , choroby wniesionych przez krucjat w XII th wieku. Nie była to jednak jedyna nowość pochodząca ze Wschodu : około 1250 roku winorośl pojawiła się w mieście i szybko zaowocowała. Jednak winorośl została udomowiona w północnej Europie pod wpływem Rzymian, a także aż do Wielkiej Brytanii około 500 roku p.n.e. Południe Francji uprawiało winorośl od 1000 do 500 lat przed naszą erą. Udomowiona winorośl i wino nie były więc niczym nowym.
Po ślubie, a następnie śmierci różnych władców, Sainte-Menehould został przyłączony do korony Francji w 1284 lub 1285 roku . W końcu doszło do sporu terytorialnego między królem Francji a hrabią Bar , który zakwestionował Biesme jako granicę między jego posiadłością a królestwem Francji . W 1342 r. w mieście powstał spichlerz solny , który szybko stał się jednym z najważniejszych w Szampanii. Zaraza się jej powrotu w 1347 , eliminując trzecia populacji Sainte-Menehould. Dzięki królowi Karolowi V miasto zostało ostatecznie wybrukowane w 1372 r. , co pomogło uporać się z powodziami .
14 października 1379, Relikty z Sainte-Menehould są przenoszone do kościoła Sainte-Menehould. Pod koniec XIV XX wieku, miasto jest zaklinowany pomiędzy dwoma skałami i bagna , co utrudnia jej rozwój. Karol VI zezwolił na ufortyfikowanie miasta w 1398 r. , gdyż często było ono dewastowane ze względu na przygraniczne położenie z terenami niemieckimi . Ale on również wypędził ludność żydowską ze swojego królestwa, a ludność Sainte-Menehoulda schroniła się w Metz , a jego odejście spowodowało kilkuletni upadek gospodarki Menehildy.
W ostatnich latach panowania Karola VI i pierwszym, który od Karola VII , Champagne został zniszczony przez wojny między francuskim i angielskim . Miasto łatwo wpadło w ich ręce w 1428 roku , będąc nieuzbrojonym i bez wojsk w obliczu 3000 napastników. Prawie jedna trzecia mieszkańców opuściła miasto, ale zostali zmuszeni do powrotu, nie mając schronienia. Sainte-Menehould został bez trudu przejęty przez księcia Richemond w 1435 roku , dwanaście lat później. Następnie zarządzał regionem, wypędzając wielu bandytów.
Traktat z Saint-Maur (1465) daje miasto, jako posag z jego córką Marie de Bourbon, Duke Jean II Lotaryngii .
Baliwat św Menehould, jeśli był jeden, powstała w końcu XVI -tego wieku. W 1514 r. Claude Toignel, gubernator Sainte-Menehould, sprzedał swoją stodołę i swój dom położony na wschód od terytorium, w lesie Argonne, dwóm rolnikom pod warunkiem, że zbudują dwa domy w tym „ rzeźniku ”. Ta osada stała się Grange-aux-Bois, obecną dzielnicą miasta.
W roku 1545 , François I er pyta Martin Du Bellay i Girolamo Marini , Komisarz Generalny fortyfikacji Champagne wzmocnić fortyfikacje kopca. Miał miasto, cytadelę i zaawansowane budowle otoczone wodą oraz wykopany kanał, w którym płynął Aisne . Przy trzech starych bramach miejskich kazał zbudować trzy inne dla zamku. Marini szczególnie wzmocnił skałę zamku, gdzie zbudował sześć potężnych bastionów. Zburzył kaplicę, aby zbudować jeźdźca dominującego nad miastem. Pod-inżynier imieniem Mundos prowadził kopanie szerokich rowów wokół bastionów zamkowych. Te starożytne rowy, zasypane dzisiaj, przybrały nazwę Fossés-Mundos. François I pierwszy raz odwiedziłem St. Menehould w 1546 roku, po przejściu przez Vitry-le-François . Król obejrzał tam pracę przed udaniem się do miast granicznych, w tym Villefranche-sur-Meuse .
18 czerwca 1632 r. Mazarin - przyjęty wraz z zagranicznymi ambasadorami na pójście za Ludwikiem XIII w Lotaryngii - otrzymał tonsurę w Sainte-Menehould. To jego przyjaciel, nuncjusz Bichi, symbolicznie obcina kilka kosmyków włosów. Miasto było oblężone dwukrotnie podczas Frondy : w listopadzie 1652 roku, gdy Frondeurs (wśród nich Vauban , kadet w Condé pułku ) oblegany i zajęli miasto ; 25 listopada 1653 r, armia królewska (znów z Vaubanem, który zebrał się przed królem) przejęła miasto pod dowództwem kawalera de Clerville . Ludwik XIV, który brał udział w oblężeniu, został witany triumfalnie przez ludność 27 maja, uczestniczył w Te Deum w kościele Matki Bożej Zamkowej.
Znaczna część miasta została zniszczona w 1719 r. przez pożar. Został przebudowany w niezwykłym stylu, z naprzemiennej cegły i gzymsu, z dachem w stylu mansardowym, podobnie jak Hôtel de Ville, którego pierwszy kamień został położony w 1730 roku.
Sainte-Menehould jest również znane jako miasto, w którym król Francji Ludwik XVI został rozpoznany podczas jego próby ucieczki . Na wniosek gminy, Jean-Baptiste Drouet Jean-Guillaume Chrisosthome wyruszył w pogoni za samochodami i miał króla aresztowany w Varennes-en-Argonne na21 czerwca 1791. 3 września 1792 r, ciało Nicolasa Beaurepaire , nieszczęśliwego bohatera bitwy pod Verdun , jest dyskretnie pochowane w Sainte-Menehould. Mimo swojej oficjalnej panteonizacji pozostał tam.
Szósty pułk kirasjerów, z siedzibą w St. Menehould od XVII th century , pozostawia Valmy dzielnica31 lipca 1914 rzająć stanowisko. Składa się z 33 oficerów, 48 podoficerów, 600 kirasjerów i prawie 700 koni. 1 st August wzniesiony w 1914 rokuogłasza się powszechną mobilizację. Miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie tuż przed bitwą nad Marną ,4 września 1914. Pierwszymi oddziałami wroga, które wkroczyły do miasta, są Ułani . Sainte-Menehould jest opuszczone przez część ludności. Opuszczone domy zostają splądrowane, a miasto musi zaopatrzyć mieszkańców. 15 września po kontrofensywie Niemcy opuścili miasto, które stało się „miastem wojennym”. Od stycznia 1915, St. Menehould jest stanowisko dowodzenia III th armii od General Sarrail . Miasto doznało pierwszego bombardowania armatniego dnia26 kwietnia 1915. Następnie przejmują samoloty i sterowce. We wrześniu 1915 r. ofensywa w Szampanii odsunęła się od frontu.
Podczas tej wojny Sainte-Menehould nie było miejscem walk. Mieszczący się tam cmentarz wojskowy mieści 5400 grobów, zajętych przez kombatantów poległych w Argonne lub zmarłych od ran w miejskich szpitalach: hospicjum, szkołach. Szpital ewakuacyjny HOE 37 zarządza pięćdziesięcioma miejscami (budynki i namioty).
Sainte-Menehould było również ważnym węzłem kolejowym w tym okresie. Jej stacja zapewnia połączenie z południem (kierunek Revigny-sur-Ornain ) i jest punktem przecięcia „strategicznej” dwutorowej linii Châlons-sur-Marne - Verdun . Prace pozwalają tej osi ominąć miasto. Ulepszenia wprowadzone w tym okresie w St. Menehould stacji (platform i bocznic) są nadal widoczne na początku XXI -go wieku.
Miasto było aż do 2017 roku kapitału z dzielnicy Sainte-Menehould w departamencie Marne . Dekretem z29 marca 2017 r., ta dzielnica zostaje usunięta. Gmina jest następnie zintegrowana na31 marca 2017 r.w powiecie Châlons-en-Champagne .
Od 1793 roku, był to kapitał w kantonie Sainte-Menehould . W ramach redystrybucji kantonów z 2014 r. we Francji ten terytorialny okręg administracyjny zniknął, a kanton jest jedynie okręgiem wyborczym.
Sainte-Menehould podlega jurysdykcji sądu w Châlons-en-Champagne , w ramach jurysdykcji sądu apelacyjnego w Reims .
Połączenia wyborczeDo wyborów wydziałowych , gmina jest od 2014 centralizacji biuro w kantonie Argonne Suippe i Vesle
Do wyborów posłów wchodzi w skład czwartej dzielnicy Marny .
Miasto, poprzednio członek społeczności gmin Sainte-Menehould Region jest członkiem od 1 st stycznia 2014 roku społeczność gmin Argonne Champenoise .
Rzeczywiście, według działów programu współpracy międzygminnych nad Marną z dnia 15 grudnia 2011 roku, społeczność gmin Argonne Champenoise jest połączone, co 1 st stycznia 2014 roku na adres:
Odosobnione miasta Cernay-en-Dormois , Les Charmontois , Herpont i Voilemont również dołączyły do Argonne Champenoise, kiedy to zostało utworzone.
Sainte-Menehould plasuje się po prawej stronie w wynikach wyborczych od 2002 roku.
W pierwszej turze wyborów prezydenckich w 2002 r. wyborcy Menehildy głosowali 23,80% na Jacquesa Chiraca (19,88% w skali kraju), 19,55% na Jean-Marie Le Pena (16,86% na poziomie krajowym) i 15,67% na Lionela Jospina (16,18% w skali kraju). W drugiej turze Jacques Chirac zdobył 80,90% głosów oddanych przeciwko Jean-Marie Le Penowi, mniej niż 82,21% na szczeblu krajowym.
Podczas pierwszej tury wyborów parlamentarnych w 2002 r. wyborcy Ménéhildiens zagłosowali 51,52% na Bruno Bourg Broc (UMP) (50,72% w okręgu wyborczym) i 25,54% na Gérarda Berthiota (22,56% w okręgu wyborczym), pierwszy z dwóch zostanie wybrany w pierwszej turze.
W pierwszej turze wyborów prezydenckich 2007 , Nicolas Sarkozy uzyskał 34,87% z Ménéhildian głosów (31,18% w kraju), Ségolène Royal 19,88% głosów (25,87% w kraju), François Bayrou 16,58% (18,57%) i Jean-Marie Le Pen 15,67% (10,44%). W drugiej turze różnica między kandydatami była znacznie wyraźniejsza niż na szczeblu krajowym, ponieważ Nicolas Sarkozy uzyskał 62,38% głosów w Sainte-Menehould i 53,06% na całym terytorium.
Podczas pierwszej tury wyborów parlamentarnych w 2007 roku wyborcy Ménéhildiens zagłosowali 41,78% na Benoist Apparu (UMP) (42,36% w okręgu wyborczym) i 25,54% na Gérarda Berthiota (27,65% w okręgu wyborczym). W drugiej turze Benoist Apparu uzyskał 59,45% głosów przeciwko Gérardowi Berthiotowi (58,94% w okręgu wyborczym).
Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Marnie w 2014 r. lista DVD prowadzona przez ustępującego burmistrza Bertranda Courota uzyskała bezwzględną większość oddanych głosów, z 1278 głosami (62,22%, 22 wybranych radnych gminnych, w tym 15 członków społeczności), znacznie wyprzedzając lista SE prowadzona przez Oliviera Aimonta (776 głosów, 37,77%, 5 wybranych radnych miejskich, w tym 3 gminy).
W tych wyborach 31,32% głosujących wstrzymało się od głosu
Lista LREM prowadzona przez ustępującego burmistrza Bertranda Courota była jedynym kandydatem w wyborach samorządowych 2020 w Marnie . Została więc wybrana w pierwszej turze, zdobywając 597 głosów w ankiecie naznaczonej pandemią Covid-19 we Francji, gdzie 73,30% głosujących wstrzymało się od głosu.
Na tej liście znajduje się zatem 27 radnych miejskich, w tym 21 członków gminy.
Miasto La Grange-aux-Bois zostało przyłączone do Sainte Menehould w latach 1790-1794.
Ze względu na znaczenie ludności gminy jej rada gminy składa się z 27 członków, w tym burmistrza.
Lista burmistrzówKropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Maucler Zmarł w Sainte-Menehould w 1878 r. |
||||
1815 | 1837 | Claude-Apollon Robinet | ||
1867 | Pan Camille Margaine | Republikańska lewica | Oficer zawodowy, następnie producent dachówek mechanicznych Poseł Marne (1871 → 1888) Senator Marny (1888 → 1893) Radny Generalny Sainte-Menehould (1867 → 1893) |
|
Alfred Autier | Właściciel Radny Generalny Sainte-Menehould (1893 → 1904) |
|||
1903 | 1912 | Paul Charles Bertrand | Postępowi republikanie | Notariusz Radny Generalny Sainte-Menehould (1904 → 1910) |
1914 | 1915 | Paul Charles Bertrand | Postępowi republikanie | Notariusz Radny Generalny Sainte-Menehould (1904 → 1910) |
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
przed 1915 | Adrien Moulin | |||
ok. 1922 | Mangin. | |||
1937 | Karol Pougnant | radykalny socjalista | Profesor Radny Generalny Sainte-Menehould (1922 → 1944) |
|
1937 | 1945 | Gaston Vatier | radykalny socjalista | |
1945 | 1959 | Buache Alix | radykalny socjalista | |
1959 | 1976 | Robert Lancelot | płyta DVD | Profesor, dyrektor handlowy, Radny Generalny Sainte-Menehould (1961 → 1976) |
1976 | 1977 | Jean-Louis Pierre dit Méry | ||
1977 | 2001 | Robert Gautier | PS | Nauczyciel matematyki Radny Generalny Sainte-Menehould (1977 → 1985) |
2001 | W toku (stan na 2 grudnia 2020 r.) |
Bertrand courot |
RPR, potem UMP, potem UDI, potem LREM |
Delegat terytorialny CGPME Radny Generalny Sainte-Menehould (2004 → 2011) Przewodniczący KC Regionu Sainte-Menehould (2001 → 2013) Prezydent KC Regionu Sainte-Menehould (2014 →) ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
W 2010 roku, St. Menehould jest siedziba straży społeczności i blisko brygada do policji . Natomiast odcinek autostrady A4, który przecina miasto, jest pod opieką zmotoryzowanego peletonu Sainte-Ménehould o nazwie PMo.
Miasto Sainte-Menehould jest miastem partnerskim:
Miasto Sainte-Menehould jest miastem partnerskim z kompanią dowodzenia i logistyki 132. Cynotechnicznego Pułku Piechoty w Suippes .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto miało 4150 mieszkańców, co stanowi spadek o 3,26% w porównaniu do 2013 r. ( Marne : -0,45%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 168 | 3 394 | 3565 | 3 881 | 3906 | 3 962 | 4131 | 4133 | 4 347 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 968 | 4 135 | 4 170 | 3 108 | 4 286 | 4644 | 4442 | 5298 | 5317 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4990 | 4992 | 5030 | 4 110 | 4617 | 4 234 | 4430 | 4028 | 3 981 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4270 | 5,392 | 5 772 | 5 667 | 5 177 | 4979 | 4662 | 4390 | 4 110 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4150 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Populacja jest starsza niż Marna . Rzeczywiście osoby w wieku 75 lat i starsze stanowią w Sainte-Menehould 8,4% populacji mężczyzn (5,7% w Marnie) i 16% kobiet (8,8% w Marnie), podczas gdy osoby poniżej 30 roku życia stanowią 34,5% populacji wśród mężczyźni (41% w Marnie) i 29,9% wśród kobiet (37,2% w Marnie).
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,5 | 3.2 | |
7,9 | 12,8 | |
16,4 | 16,6 | |
22,4 | 19,9 | |
18,3 | 17,6 | |
17,0 | 15,1 | |
17,5 | 14,8 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,3 | 1,1 | |
5.4 | 8,7 | |
11,6 | 12,7 | |
20,6 | 20,5 | |
21,0 | 19,9 | |
21,8 | 20,1 | |
19,2 | 17,1 |
W Sainte-Menehould są dwie szkoły podstawowe i dwa przedszkola. W mieście znajdują się również dwie publiczne placówki szkolnictwa średniego : kolegium Jean-Baptiste-Drouet, które w roku szkolnym 2009-2010 przyjęło 564 uczniów, oraz liceum zawodowe w Argonne, do którego w tym samym roku szkolnym zapisało się 127 uczniów.
Miasto posiada gminną radę młodzieży .
Miasto posiada ośrodek szpitalny . Znajdują się tam służby ratunkowe , oddział SMUR , radiologii i farmacji , jak również oddziały opieki i dom spokojnej starości .
W lesie Argonne znajdują się szlaki piesze i rowerowe. Sainte-Menehould jest punktem początkowym Szlaku Argonne, który przebiega głównie w lesie miejskim. Trzy trasy o długości 12, 24 i 55 km składają się na imprezę 2011. Miasto posiada również cztery boiska piłkarskie , dwie sale gimnastyczne i kompleks sportowy. Kompleks sportowy i baza kajakowa mają kosztować odpowiednio 7,5 mln i 400 tys. euro. Sainte-Menehould jest również gospodarzem klubu konnego od 1962 roku.
W 2010 roku miasto Sainte-Menehould zostało nagrodzone etykietą „ Internet City @@” .
Miasto wydaje także biuletyn miejski .
Regionalna gazeta L'Union regularnie opisuje Sainte-Menehould.
Miasto pojawia się w sezonie 16, odcinku 5 amerykańskiego programu „The Amazing Race”, w którym zawodnicy muszą udać się do piekarni „Defontaine”, aby odzyskać bagietkę zawierającą wskazówkę, jak przejść do gry.
Parafia Sainte-Menehould obejmuje czternaście gmin Argonne, należących do diecezji Châlons-en-Champagne . W Sainte-Menehould dwa kościoły zapewniają kult katolicki.
Miasto posiada oddział Izby Przemysłowo-Handlowej Châlons-en-Champagne .
Główne branże w mieście to Albéa, która produkuje opakowania z tworzyw sztucznych i zatrudnia 418 osób; JPS connectic, która produkuje złącza i zatrudnia 109 osób; wreszcie Cotuplas (grupa Alcan ), która produkuje maszyny i zatrudnia 87 osób.
Miasto posiada 26-hektarową strefę przemysłową w pobliżu linii kolejowej oraz 13-hektarową strefę biznesową przylegającą do zjazdu z autostrady.
Miasto Sainte-Menehould jest domem dla kilkuset firm, w tym prawie stu.
Głównymi atrakcjami turystycznymi są dziedzictwo miasta i las Argonne. Sainte-Ménehould jest siedzibą biura turystycznego Pays d'Argonne . Miasto posiada jedną 0-gwiazdkowy Hotel i dwie 2-gwiazdkowe hotele, a także kemping z 50 boisk. Miasto można zwiedzać rowerem wodnym dzięki ramieniu Aisne, która otacza Butte de Gaize
Drugie domy stanowią niewielki udział mieszkań (1,3% w spisie z 2007 r.) i są w większości stare (66,7% z nich zostało zbudowane przed 1949 r.), ruch budowlany nadal się rozwija.
W 2007 r. St. Menehould miał 1985 majątku , co stanowiło 71,6% populacji w wieku 15 lat. Stopa bezrobocia wzrosła w latach 1999-2007 z 5,8% do 7,0%. Najbardziej dotknięte bezrobociem były kobiety (11,6% w 1999 r., 11,4% w 2007 r.), podczas gdy niższa stopa bezrobocia wśród mężczyzn wzrosła z 6,3% w 1999 r. do 8,6% w 2007 r. Zdecydowana większość zatrudnionych była tam za wynagrodzeniem, ponieważ zaledwie 8,8% mieszkańców mających pracę nie otrzymywało wynagrodzenia. Kobiety najbardziej odczuły pracę w niepełnym wymiarze godzin .
Oferty pracy według kategorii społeczno-zawodowej w 2007 r.
Przemysł | Praca lub status | Udać się |
---|---|---|
Operatorzy rolni | 32 | 1,1% |
Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu | 188 | 6,6% |
Menedżerowie i wyższe zawody intelektualne | 233 | 18,2% |
Zawody średniozaawansowane | 674 | 23,6% |
Pracowników | 824 | 28,9% |
Pracownicy | 903 | 31,6% |
Źródła danych: INSEE (spis ludności z 2007 r.) |
W 2007 roku średni dochód na gospodarstwo domowe fiskalna była € 15,507 , który umieszczony Sainte-Menehould w 20,994 th miejsce wśród 30,714 miast z ponad 50 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Miasto jest częścią obszaru chronionego oznaczenia geograficznego (ChOG) „Volailles de la Champagne”.
Miasto posiada bogate dziedzictwo, które zajmuje ważne miejsce w kulturze Marny .
Miasto zostało w dużym stopniu zniszczone przez pożar w 1719 roku, znajduje się wiele budynków z XVIII -tego wieku. Wiele budynków i miejsc w Sainte-Menehould jest sklasyfikowanych jako zabytki historyczne lub znajduje się w bazie Mérimée: Place d'Austerlitz, fasada i dachy sąsiadujących z nim budynków; budynki na Place du Général-Leclerc; dawna fabryka farmaceutyczna Géraudel , obecnie szkoła; w 1975 roku zamknięto fabrykę obuwia; pozostałości cukrowni; ratusz ; zamek i kościół; stara huta szkła; stara fabryka płytek; gliniany z XVIII -tego wieku.
Miejsca pamięci Wielkiej WojnyKościół Notre-Dame du château.
Kościół św. Karola.
Kaplica św. Karola.
Kaplica Vertes Voyes.
Kościół św. Mikołaja w La Grange-aux-Bois.
Kaplica hospicjum.
Posąg św. Menehoulda.
W mieście Sainte-Menehould w swoich dwóch kościołach znajduje się ważne dziedzictwo kulturowe i artystyczne . W kościele Notre-Dame-du-Chateau leżą dwa popiersia mężczyzny i kobiety, datowanego XIV th Century oraz organu XVII th i XVIII -tego wieku i wreszcie nagrobek z XV th wieku. W kościele Saint-Charles jest świecznik paschalny; drewniana konsola; ołtarz i figura Matki Boskiej ; obraz przedstawiający Ludwika XIII , Richelieu i Sainte Ménehoulda z miastem w tle lub ex-voto organów przedstawicielskich po wygaśnięciu zarazy w 1632 r. (zob. Bóg Ojciec łamiący wystrzelone na miasto strzały) ; kolejny z męczeństwa św . Wawrzyńca .
W mieście znajdują się również posągi Dom Pérignon , w Jard, dzieło Nicolasa Agarbiceanu (1908-1991) oraz św. Ménehoulda na wzgórzu zamku, dzieło rzeźbiarza Henri Charliera wykonane w 1920 roku; a także fontanna Vertes Voyes zaprojektowana przez Tetsuo Haradę i fontanna Wallace.
Muzeum Sainte-Menehould ponownie otwarta w październiku 2011 roku i przedstawia aspekt historyczny miasta i miejskich, a także zbiór sztuk plastycznych (rzeźba, malarstwo z XVII th - XVIII th wieków cykl życia moise przez Henri Mauperché ) , Autoportret w trompe-l'oeil z muszlami i przedmiotami naukowymi autorstwa Étienne'a Moulinneufa (1749-1817); rzemiosła artystycznego (meble XVIII e ceramiczne i produkcja drewna Épense, zwany Islettes ) oraz nauk przyrodniczych. Nowoczesny przedłużenie został dodany do budynku XVIII -tego wieku, by pomieścić cyberbase i mediateka .
Miasto otrzymało trzy kwiaty w konkursie kwitnących miast i wsi .
Strefa Natura 2000 „Stawy Argońskie” jest częściowo położona na terenie gminy. Ponadto na terenie gminy znajdują się częściowo trzy obszary przyrodnicze o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF): „Mokre stawy szampańskie”; „Bois de Rohais i staw Florent-en-Argonne ” i „Massif Forestier d'Argonne”.
Na nogi świni „w St Menehould” są długo gotowane następnie panierowane. Długotrwałe gotowanie przez kilkadziesiąt godzin sprawia, że kości są miękkie i jadalne, choć mało smaczne i kredowe z wyglądu. Przepis istniał już za czasów Karola VII , któremu danie podawano podczas wizyty w mieście w 1435 roku . Lokalna legenda głosi, że Ludwik XVI został aresztowany w Varennes za zwlekanie z jedzeniem, gdy jego samochód zatrzymał się w Sainte-Menehould. Alexandre Dumas przyczynił się do sławy tej lokalnej specjalności entuzjastycznie opisując ją w swoim Grand Dictionnaire de la cuisine .
W systemie doktora Smoła i prof Plume , przez Edgar Allan Poe , o specjalności cielęciny znanego jako „la Sainte-Menehould” jest cytowany bez dalszych szczegółach.
Na ramiona Sainte-Menehould są emblazoned :
|
Logo miasta wykorzystuje nazwę pisaną z akcentem (Sainte-Ménehould), w trzech kolorach ( pomarańczowy , dwa odcienie niebieskawe ). |
Narodowy Instytut Statystyki i Badań Ekonomicznych dostarcza dokładnych danych na temat ludności, zatrudnienia, gospodarki i obudowy francuskich gmin z różnych spisów. Najnowsza z 2007 r., z 1999 r. służy jako porównanie. W skali gminy liczącej 4000 mieszkańców dane są dość kompletne i wiarygodne.
Oficjalna strona miasta zawiera wiele informacji, do których należy podchodzić ostrożnie ze względu na promocyjny charakter, jaki może mieć.
Dane zebrane przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej są dostępne na stronie Géoportail . Możliwe jest przeglądanie różnych warstw: mapy, zdjęć satelitarnych, katastru itp.
Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy znajduje się École des Hautes Etudes en Sciences Sociales, która pokazuje ewolucję terytorium Francji na podstawie mapy Cassini i aktualnych danych. Przedstawia różne toponimy, które posiadało miasto, ewolucję jego populacji, dane terytorialne.
Witryna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych zapewnia dostęp do wyników wyborów na szczeblu gmin od 1998 r. Inne witryny ministerialne i rządowe zapewniają dostęp do rachunków gmin i mapy sądowej. Informacje są zatem a priori bardzo wiarygodne.
Joconde , Merimee i Palissy bazy zapewniają dostęp do zapasów francuskich zbiorów muzealnych, dziedzictwa architektonicznego i meble. Dzięki temu dostępnych jest wiele informacji o obrazach, zabytkach i obiektach w mieście.