Departmental Plan współpracy intercommunal jest w Francji , dokument, wprowadzone przez oddziałowej komisji współpracy międzygminnej, służyć jako punkt odniesienia dla rozwoju mapie międzygminnej w każdym dziale. Daje odwzorowaną reprezentację wszystkich publicznych jednostek współpracy międzygminnej w departamencie i wyznacza ich kierunki rozwoju.
Dokument ten został ustanowiony w ramach ustawy n ° 2010-1563 z16 grudnia 2010 właśnie zwana „reformą władz lokalnych” pod kontrolą prefekta.
Realizacja SDCI zna rozluźnienie od prawa 29 lutego 2012 mające na celu złagodzenie zasad związanych z przeglądem karty międzygminnej.
Różni się on od resortowego schematu współpracy międzygminnej, który został ustanowiony ustawą o administracji terytorialnej RP 6 lutego 1992.
Departamentowy plan współpracy międzygminnej ma służyć jako punkt odniesienia przy opracowywaniu karty międzygminnej w każdym departamencie. Ma następujące cele:
Prawo określa wytyczne, które należy uwzględnić w planie.
Prefekt jest głównym aktorem, który opracowuje i bada każdy projekt mający na celu utworzenie lub modyfikację EPCI. Przygotowany przez prefekta projekt planu jest przedkładany przez niego odpowiednim gminom, EPCI i związkom, które muszą podjąć decyzję w ciągu 3 miesięcy. Projekt i opinie są następnie przesyłane do Departamentalnej Komisji ds. Współpracy Międzygminnej, która ma cztery miesiące na jego modyfikację (uprawnienia nowelizacyjne lub mechanizm konstruktywnego sprzeciwu; większością 2/3 swoich członków). Następnie plan zostaje przyjęty przez prefekta i opublikowany.
Schemat musi zostać zatrzymany wcześniej 31 grudnia 2011, po konsultacji z komisją współpracy międzygminnej, która ma cztery miesiące na wydanie opinii. Następnie jest aktualizowany co sześć lat. Jednak klauzula przeglądowa została przeniesiona na 2015 r. Ustawą RCT.
Realizacja resortowych planów współpracy międzygminnej doprowadziła do zniesienia 10% związków gminnych i mieszanych w latach 2011–2014, zwiększając liczbę związków komunalnych i mieszanych z ponad 15 000 do 13 408.
Pomimo normatywnej koprodukcji między państwem a lokalnymi wybranymi urzędnikami, SDCI jest przedmiotem napięć: krótki czas realizacji, brak symulacji finansowo-fiskalnej w propozycji prefekta, wyzwanie bliskości gmin w obliczu dużych władz międzygminnych , formaty, kwestionowanie lokalnej równowagi politycznej.
Również wybrani urzędnicy czasami kwestionują SDCI, a sędzia stwierdził, że SDCI nie jest aktem, który może być przedmiotem apelacji o przekroczenie uprawnień : CAA Nancy7 listopada 2013, „Wspólnota gmin Val-de-Meurthe, Gminy Golbey i inne”. Rada Konstytucyjna potwierdza to orzecznictwo w kilku QPC, np. W grudniu. n o 2013-303 QPC,26 kwietnia 2013, Gmina Puyravault.
W przypadku wymuszonego połączenia do wspólnego EPCI prowadzonym przez prefekta, Rada Konstytucyjna niemniej jednak uznaje, że zasada swobodnego administracji lokalnych władz panuje w decyzji n ö 2014-391 QPC z25 kwietnia 2014 Gmina Thonon-les-Bains (zob. Także Rada Stanu, 19 lutego 2014Gmina Thonon-les-Bains). Uważa się również, że prefekt ma „nadzorowane wyjątkowe uprawnienia”, gdy brakuje przyjęcia SDCI.