Muzeum Orsay

Muzeum Orsay Logo Musée d'Orsay.png Logo Musée d'Orsay Obraz w Infoboksie. Widok na Musée d'Orsay. Ogólne informacje
Rodzaj Muzeum Sztuki , Muzeum Narodowe
Otwarcie 1986
Menedżer Dział Muzeów Francji
Prezydenci Guy Cogeval (2008-2017) , Laurence des Cars (od (2017)
Powierzchnia 57 400 m 2 powierzchni użytkowej 
Odwiedzający rocznie 3.651.616 (2019)
Stronie internetowej www.musee-orsay.fr
Kolekcje
Kolekcje Sztuka francuska i europejska od 1848 do 1914
Liczba obiektów 96 553 w tym 5 272 prace w depozycie
4 000 prac na stałej ekspozycji
Budynek
Dedykowany artykuł Stacja Orsay
Architekt Wiktor Laloux
Ochrona Etykieta logo musée de France.svg
Lokalizacja
Kraj Francja
Region Ile-de-France
Gmina Paryż
Adres 62, rue de Lille
75007 Paryż
Informacje kontaktowe 48 ° 51 ′ 36 ″ N, 2 ° 19 ′ 41 ″ E

Musée d'Orsay (oficjalnie "  podmiotem publicznym w Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie - Valéry Giscard d'Estaing  " od 2021 roku) jest narodowym muzeum otwarte w 1986 roku .

Znajduje się w 7 th  dzielnicy z Paryża wzdłuż lewego brzegu z Sekwany , jest on zainstalowany w dawnej stacji kolejowej Orsay zbudowany przez Victor Laloux do 1898 do 1900 roku i przekształcony w muzeum od decyzji prezydenta Valéry Giscard d'Estaing . Jej zbiory prezentują Sztuki Zachodniej od 1848 do 1914 roku , w całej swej różnorodności: malarstwo , rzeźba , rzemiosło artystyczne , grafika , tle , architektura ,  itd. Jest to jedno z największych muzeów w Europie w tym okresie.

Muzeum posiada największą kolekcję impresjonistów i Post- impresjonistycznych obrazów na świecie, z blisko 1100 płócien ogółem spośród ponad 3650, a można zobaczyć arcydzieła malarstwa i rzeźby, takie jak śniadaniu na trawie i Olimpii przez Édouard Manet , dowód Małej czternastoletnia Starego Tańcząc przez Degasa , The Origin of the World , pochówku w Ornans , pracowni malarza od Courbeta , Gracze w karty przez Cézanne'a lub pięć obrazy z Rouen katedry Series by Monet i Bal du Moulin de la Galette przez Renoira .

W przypadku wystaw monograficznych lub tematycznych, czasowych, cyklicznie dotyczących twórczości artysty, realizowany jest często nurt lub kwestia historii sztuki. W audytorium odbywają się różne imprezy, koncerty, kino, teatr cieni, konferencje i seminaria oraz pokazy przeznaczone specjalnie dla młodej publiczności.

Pochodzenie nazwy

Muzeum, podobnie jak wszystkie budynki, które pojawiły się wcześniej na tej stronie, bierze swoją nazwę od sąsiedniego nabrzeża: Quai d'Orsay . Został nazwany na cześć Charlesa Bouchera d'Orsay , proboszcza kupców, którzy go zbudowali.

Na poziomie prawnym Musée de l'Orangerie , wówczas służba o kompetencjach krajowych , została przyłączona w 2010 r. do publicznego ustanowienia Musée d'Orsay, dwóch podmiotów tworzących w ten sposób „publiczne utworzenie Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie ”. Nazwisko byłego prezydenta republiki Valéry'ego Giscarda d'Estaing , który był inicjatorem powstania Musée d'Orsay, jest dołączone do tej nazwy w 2021 roku.

Historyczny

Muzeum znajduje się na terenie Palais d'Orsay , zbudowany z 1810 i ozdobione freskami przez Théodore Chassériau , który w 1840 roku gospodarzem Rady Stanu na parterze i dwa lata później sąd. Rozlicza się na pierwszym piętro. Został spalony w 1871 roku podczas Komuny Paryskiej i lewo w gruzach aż do budowy przez Victor Laloux od dworca d'Orsay , byłego końcu z Compagnie du Chemin de fer de Paris w Orleanu , aby pomieścić gości i delegacji zagranicznych do Wystawie Powszechnej z 1900 roku . Jego plac został wyposażony w 1985 roku i wyposażony w kilka dawniej pozłacanych żeliwnych posągów, w tym grupę znaną jako Posągi Sześciu Kontynentów , początkowo zainstalowaną na tarasie Pałacu Trocadero , oraz 3 z 4 posągów zwierząt, które znajdowały się wokół fontanny , z Wystawy Powszechnej z 1878 roku .

Musée d'Orsay otworzyło swoje podwoje w przebudowanej stacji9 grudnia 1986. W celu umożliwienia jej przekształcenia w muzeum sztuki z XIX -tego  wieku , zgodnie z wolą prezydent Valery Giscard d'Estaing , budynek został rekonfigurowane od 1983 do 1986 roku przez architektów Renaud Bardon , Pierre Colboc i John Paul Philippon ( ACT Architektura ), zwycięzcy konkursu architektonicznego zorganizowanego w 1979 roku, do którego dołączył włoski projektant wnętrz Gae Aulenti .

W nocy 6 października 2007 r., podczas Białej Nocy ludzie wchodzą do muzeum i poważnie uszkadzają obraz Claude'a Moneta , Le Pont d'Argenteuil , pochodzący z 1874 roku , który rozrywają do 10  cm . Obraz został odrestaurowany.

Zapoczątkowana została częściowa przebudowa przestrzeni muzealnej, której oczekiwał dyrektor Guy Cogeval20 października 2011z okazji 25-lecia Musée d'Orsay, po dwóch latach pracy i całkowitym budżecie 20 mln euro. Obejmuje on stworzenie pawilonu Upstream na pięciu dodatkowych poziomach o powierzchni 2000  m 2 przeznaczonego do sztuki dekoracyjnej sklasyfikowanej według powinowactwa kraju, renowację galerii impresjonistów z masywnymi szklanymi ławami autorstwa japońskiego projektanta Tokujina Yoshioki , całkowicie przeprojektowany przez braci Campana i nowa sala wystaw czasowych.

Duża kolekcja podarowana w użytkowanie przez amerykańskich kolekcjonerów Spencera i Marlene Hays obejmująca 293 dzieła (187 w październik 2016 i 106 cali lipiec 2019) w celu zajęcia obecnych pomieszczeń biblioteki i dokumentacji muzeum, pod koniec 2018 r. podjęto prace nad przeniesieniem Centrum Zasobów i Badań Musée d'Orsay, z przyszłym Centrum Studiów Nabis i Symbolizmem , w zachodniej części hotel Mailly-Nesle położony na sąsiedniej wysepce przy 31 quai Voltaire, który wcześniej był zajmowany przez Documentation française .

Kolekcje

Sztuka dekoracyjna

Dekoracyjny muzeum sztuki , zainaugurowany w pawilonie Marsan w Luwrze w 1905 roku, początkowo planowany w 1879 roku na stronie przeznaczonej do stacji Orsay w 1897 roku, i który będzie w końcu znaleźć to muzeum powołanie w 1986 roku Porte de l on do diabła z Rodin , którego tynk widoczny jest na środkowym poziomie – tarasie Rodina, miał stanowić monumentalne wejście.

W 1977 roku dla Musée d'Orsay zebrano kolekcję przedmiotów sztuki dekoracyjnej z lat 1848-1914. Poza odtworzoną w czystej przestrzeni jadalnią Charpentier z 1900 roku ( pokój z epoki ) wyrwane są z kontekstu meble i przedmioty. Złożona z dzieł reprezentatywnych dla produkcji ceramiki , szkła , biżuterii i mebli , kolekcja ta jest świadectwem przemiany produkcji dzieł sztuki związanych z rewolucją przemysłową , sztuk pięknych stosowanych w przemyśle. Ma kilka arcydzieł, które przez długi czas były ignorowane lub źle przemyślane, a także prezentuje dzieła świadczące o wyjątkowej jakości ówczesnego przemysłu luksusowego. W muzealnym podziale zbiorów dzieł sztuki rozróżnia się położeniem tych powstałych w okresie II Cesarstwa (1852-1870) oraz w pierwszych dwóch dekadach III RP (1870-1940) od odpowiadających stylowi secesji (do od 1890).

Obraz

Musée d'Orsay eksponuje i przechowuje największą na świecie kolekcję obrazów impresjonistycznych (ponad 480 płócien) i postimpresjonistycznych (ponad 600 cloisonnist , neoimpresjonistów , symbolistów , nabisów itp.), a także niezwykłe zestawy obrazów ze szkoły Barbizon , realiści , przyrodnicy , orientaliści i naukowcy , w tym szkoły zagraniczne. Na kolekcję składa się blisko 5190 obrazów, ale wiele dzieł, w tym prawie 1690 obrazów, w tym sto niezlokalizowanych, skradzionych lub zniszczonych, zostało zdeponowanych w muzeach wojewódzkich lub budynkach użyteczności publicznej z łącznej liczby 5272 depozytów, m.in. 70 obrazów Maurice'a Denisa 22 z 95 obrazów Vuillarda, 21 z 88 obrazów Bonnarda, 19 z 83 obrazów Renoira lub 17 z 87 obrazów Moneta.

Ta niewyczerpująca lista zawiera listę głównych malarzy reprezentowanych w Musée d'Orsay wraz z liczbą ich obrazów przechowywanych w zbiorach, a także tytułami głównych, niezależnie od tego, czy są wystawiane, czy nie, biorąc pod uwagę regularne odnawianie zasłon ... Na tej liście wymienia się także pastele, dla zainteresowanych artystów: rzeczywiście, choć nie należą do działu malarstwa, pewna liczba pasteli znajduje się w stałych zbiorach muzeum. W zbiorach znajduje się również 22 985 rysunków architektonicznych i dekoracyjnych oraz 45 003 fotografii, od 2010 r. niewielka liczba rysunków artystów (154 w1 st styczeń 2021), w szczególności po to, aby nie oddzielać się od obrazów oferowanych przez niektórych darczyńców, podczas gdy do tej pory wszystkie były zdeponowane w dziale grafiki muzeum w Luwrze ,1 st styczeń 2021 przechowuje 55 723 rysunki z „Funduszu Rysunków i Miniatur, kolekcja Musée d'Orsay”.


Inni artyści Edmond Aman-Jean , Amaury-Duval , Jules Bastien-Lepage , Léon Belly , Eugène Burnand , François-Rupert Carabin , Théodore Charpentier , Fernand Cormon , Jules Felix Coutan , Édouard Detaille , Jules Dupré , Hippolyte Flandrin , Eugène Fromentin , Émile Gallé , Antonio de La Gandara , Paul Guigou , Gustave Guillaumet , Jean-Paul Laurens , Jean-Jules-Antoine Lecomte du Nouy , Alphonse Legros , Léon Lhermitte'a , Étienne Moreau-Nelaton , Victor Navlet , Alphonse de Neuville , Giuseppe de Nittis , Francis Tattegrain , Paweł Troubetzkoy  


Rzeźba

Kolekcja rzeźby liczy 1598 dzieł, oprócz 676 depozytów we Francji i za granicą.

Neoklasycyzm Romantyzm Eklektyzm Drugiego Cesarstwa
  • Jean-Baptiste Carpeaux (Valenciennes, 1827-Courbevoie, 1875), 117 rzeźb w tym:
    • Ugolino i jego dzieci , 1860, brąz
    • Księżniczka Matylda , 1862, marmur
    • Cesarski Książę i jego pies Nero , 1865, marmur
    • Cztery części świata wspierające sferę niebiańską , 1868-1872, tynk lakierowany gumą
    • La Danse , 1869, grupa w kamieniu Echaillon usunięta z Opery Garnier
  • Albert-Ernest Carrier-Belleuse (Anisy-le-Château, 1824-Sèvres, 1887)
    • Popiersie kobiety w diademie , 1860-1870, terakota
    • Śpiąca Hebe , 1869, marmurowa grupa
  • Auguste Clésinger (Besançon, 1814-Paryż, 1883)
  • Charles Cordier (Cambrai, 1827-Algier, 1905)
    • Murzyn z Sudanu , 1857, onyks, brąz i porfir
    • Capresse des colonies , 1861, onyks, brąz i różowy marmur
  • Eugène Delaplanche (Belleville, 1839-Paryż, 1891)
    • Ewa przed grzechem , 1869, marmur
    • Afryka z serii sześciu kontynentów, 1878, żeliwo, dziedziniec muzeum
  • Gustave Doré (Strasburg, 1832-Paryż, 1883)
    • Radość , 1881, brąz
  • Paul Dubois (Nogent-sur-Seine, 1829-Paryż, 1905)
    • Śpiewaczka florencka , 1865, brąz posrebrzany
  • Alexandre Falguière (Tuluza, 1831-Paryż, 1900)
    • Zwycięzca w walce kogutów , 1864, brąz
    • Tarsycjusz , 1868, marmur
  • Antonin Mercié (Tuluza, 1845-Paryż, 1916)
    • Dawid , 1871, brąz
  • Jean-Baptiste Baujault (Szopka koło Breloux, 1828-1899)
    • Młody Gal lub Au Gui rok dziewiąty , 1870-1875, brak marmuru, jemioły i brązowego haczyka
  • Augustin-Jean Moreau-Vauthier (Paryż, 1831-1893)
    • Leżąca bachantka , 1892, marmur
  • Hippolyte Moulin (Paryż, 1832-Charenton, 1884)
    • Znalezisko w Pompejach , 1863, brąz
  • Jean-Joseph Perraud (Monay, 1819-Paryż, 1876)
    • Rozpacz , 1869, marmur
  • Alexandre Schoenewerk (Paryż, 1820-1885)
    • Młody Tarent , 1871, marmur
    • Europa z serii sześciu kontynentów, 1878, żeliwo, podwórze muzeum
Eklektyzm III e Rzeczypospolitej
  • Jean-Paul Aubé (Longwy, 1837-Cap Breton, 1916)
    • Dante Alighieri , 1879, brąz
  • Théophile Barrau (Carcassonne, 1848-Paryż, 1913)
    • Suzanne , 1895, marmur
  • Louis-Ernest Barrias (Paryż, 1841-1905)
    • Popiersie Georges Clairin , malarz, 1875, terakota
    • Les nubiens (Łowcy aligatorów) , 1894, płaskorzeźba w gipsie
    • Natura objawiająca się nauce , 1899, marmur, onyks, granit, malachit, lapis lazuli
  • Frédéric Auguste Bartholdi (Colmar, 1834-Paryż, 1904)
  • Jules Coutan (Paryż, 1848-1939)
    • Łowcy orłów , 1900, gips
  • Alexandre Falguière (Tuluza, 1831-Paryż, 1900)
    • Azja z serii sześciu kontynentów, 1878, żeliwo, podwórze muzeum
    • Tancerka , Cléo de Mérode , ok. 1896, odlew gipsowy na naturze
  • Emmanuel Frémiet (Paryż, 1824-1910)
    • Uwięziony młody słoń , 1878, żeliwo, dziedziniec muzeum museum
    • Saint-Michel zabija smoka , 1897, powiększony młotek miedziany
  • Jean-Léon Gérôme (Wesoul, 1824-Paryż, 1904)
    • Gérôme wykonujący „Les Gladiateurs” , 1878-1909, brąz
    • Tanagra , 1890, polichromowany marmur
    • Popiersie Sarah Bernhardt , ok. 1895 r., przyciemniany marmur
    • Korynt , przed 1903, tynk polichromowany, wosk, metal
  • Alfred Gilbert (Londyn, 1854-Londyn, 1934)
    • Święty Jerzy , 1901-1910, brąz i kość słoniowa
  • Jean-Baptiste Hugues (Marsylia, 1849-Paryż, 1930)
    • Edyp w Colone , 1885, marmur
    • La Muse de la source , 1900, żeliwo, marmur, brąz
    • Popiersie M lle Rateau , 1915-1930, tynk patynowany
    • La Vigne , niedatowany, terakota
  • Denys Puech (Gavernac, 1854-Rodez, 1942)
    • Syrenka , 1889, marmur
    • L'Aurore , 1900, biały i różowy marmur
  • René de Saint-Marceaux (Reims, 1845-Paryż, 1915)
    • Dżin trzymający tajemnicę grobowca , 1879, marmur
Realizm
  • Honoré Daumier (Marsylia, 1808-Valmondois, 1879)
    • Gwiazdy Sprawiedliwych , ok. 1832, 36 karykaturalnych popiersi w kolorowym błocie
    • Ratapoil , ok. 1851, brąz
  • Jules Dalou (Paryż, 1838-1902), 91 rzeźb, w tym:
    • Le Forgeron , 1886, gabinet, tynk patynowany
    • Republika , 1879, szkic z terakoty
    • Wielki Chłop , 1904, brąz
  • Vincenzo Gemito (Neapol, 1852-1929)
    • Meissonier , 1878-1879, woskowe popiersie
    • Wózek na wodę , 1881, brąz
  • Ernest Meissonier (Lyon, 1815-Paryż, 1891)
    • Le Voyageur , 1878-1890, wosk, tkanina, skóra i drewno
    • Tańcząca muza , 1893, brąz
  • Constantin Meunier (Etterbeek, 1831-Ixelles, 1905)
    • Przemysł , 1892-1896, płaskorzeźba z brązu
    • Żniwa , 1895, płaskorzeźba z brązu
  • Henri Bouchard (Dijon, 1875-Paryż, 1960)
    • Podkoszulek , 1905, brąz
  • Bernhard Hoetger (Hörde, 1874-Beatenburg, 1949)
    • Ludzka Maszyna , 1902, brąz
  • Herbert Ward (Londyn, 1863-Neuilly-sur-Seine, 1919)
Impresjonizm i Auguste Rodin
  • Edgar Degas (Paryż, 1834-1917), 76 rzeźb, w tym:
    • Mała czternastoletnia tancerka , 1921-1931 z oryginału 1881, brąz, tiul, satyna
    • Tancerka patrząca na podeszwę prawej stopy , 1921-1931, brąz
    • Tancerka, duża arabeska, trzeci raz , 1921-1931, brąz
    • Kobieta siedząca w fotelu wycierająca lewą pachę , 1921-1931, brąz
    • Dżokej , 1921-1931, brąz
    • Zbieranie jabłek , 1921-1931, płaskorzeźba z brązu
    • Wanna , 1921-1931, brąz
  • Auguste Renoir (Limoges, 1841-Cagnes-sur-Mer, 1919) i Richard Guino (Girona, 1890-Antony, 1973), 8 rzeźb i dzieł sztuki, w tym:
    • Venus Vitrix , 1914-1916, gumowany tynk patynowany
    • Wyrok Paryski 1914, tynk
    • Madame Renoir , 1916, zaprawa polichromowana
    • Woda , 1916, brąz
    • Pożar , po 1916, brąz
  • Auguste Rodin (Paryż, 1840-Meudon, 1917), 26 rzeźb w tym:
    • Zima , 1890, marmur
    • Popiersie Madame Vicuna , 1917, brąz
    • Popiersie Julesa Dalou , 1917, brąz
    • Epoka brązu , 1877, brąz
    • Popiersie Jean-Paul Laurensa , 1917, brąz
    • La Pensée (portret Camille Claudel) , 1886-1889, marmur
    • Fugit amor , ok. 1881, mała grupa w brązie
    • Pomnik Balzaca , 1898, model gipsowy
    • Św. Jan Chrzciciel , 1878, brąz
    • chodzący człowiek , 1905, brąz
    • Drzwi do piekła , 1880-1917, płaskorzeźba w gipsie
  • Camille Claudel (Fère-en-Tardenois, 1864-Avignon, 1943)
    • Epoka murów , ok. 1902, brąz
    • Tors Clotho , ok. 1893, gips
    • Głowa starszej kobiety, Studium dla wieku dojrzałego , ok. 1890, tynk
    • Studium II dla Sakountala , ok. 1886, terakota
  • Medardo Rosso (Turyn 1858-Mediolan, 1928)
    • Aetas Aurea , 1886, brąz
    • Ecce puer , 1906, brąz
  • Anders Zorn (Mora, 1860-1920)
    • Figura do fontanny II , 1910, brąz
prymitywizm
  • Paul Gauguin (Paryż, 1848-Atuana, Markizy , 1903), 31 rzeźb i dzieł sztuki, w tym:
    • Bądź tajemniczy , 1890, polichromowane drewno lipowe
    • Maska Tehury , 1891-1893, polichromowane drewno pua
    • Idol z muszlą , 1892-1893, drewno żelazne, masa perłowa i kość
    • Pearl Idol , 1892-1893, malowane i złocone drewno, złota perła i łańcuszek
    • Oviri (Sauvage) , 1894, kamionka częściowo szkliwiona
    • Maison du jouir , 1901, 5 płaskorzeźb w drewnie malowanych sekwoją olbrzymią.
  • Georges Lacombe (Wersal, 1868-Saint-Nicolas des Bois, 1916), 6 rzeźb w tym:
    • Narodziny , 1894-1896, drewno orzechowe
    • L'Existence , 1894-1896, drewno orzechowe
    • Isis , ok. 1895, polichromowany mahoń
Symbolizm
  • Albert Bartholomé (Thiverval, 1848-Paryż, 1928)
    • Płacząca dziewczyna , 1894, brąz.
  • Marie Bashkirtseff (Gawronzi, 1860-Paryż, 1884)
    • Ból Nausicaa , 1884, brąz.
  • Boleslas Biegas (Koziczyn, 1877-Paryż, 1954)
    • Sfinks , 1902, płaskorzeźba gipsowa.
  • Leonardo Bistolfi (Casale Monferrato, 1859-Turyn, 1933)
    • Kołyska , 1906, gips,
  • Arnold Böcklin (Bazylea, 1827-San Domenico, 1901)
    • Tarcza z Twarzą Meduzy , 1897, malowany papier mache.
  • Rupert Carabin (Saverne, 1862-Strasburg, 1932)
    • La Légende Savernoise , 1914, drewno gruszy.
  • Jean Carriès (Lyon, 1855-Paryż, 1894)
    • Biskup , 1883-1889, brąz.
    • Loyse Labé , ok. 1990, piaskowiec.
    • Fauna , 1893, brąz.
  • Alexandre Charpentier (Paryż, 1856- Neuilly, 1909)
    • Louis Welden Hawkins , 1893, brąz.
  • Henry Cros (Narbonne, 1840-Sèvres, 1907)
    • Historia wody , 1894, płaskorzeźba w stopionym szkle.
  • Jean Dampt (Venarey, 1853-1946)
    • W stronę ideału przez cierpienie , 1900-1906, różowy marmur Comblanchien .
  • Paul Dardé (Olmet, 1888-Lodève, 1963)
    • Wieczny ból , 1913, gips.
  • Alfred Drury (Londyn, 1859-Wimbledon, 1944)
    • Duch Nocy , 1898-1905, brąz.
  • Fernand Khnopff (Montigny-le-Bretonneux, 1858-Bruksela, 1921)
    • Futur , 1898, marmur, mosiądz i miedź.
  • Max Klinger (Leipzig, 1857-Grossjena, 1920)
    • Cassandre , 1886-1900, brąz.
  • Maurice Maignan (Beaumont-sur-Sarthe, 1845-Saint-Prix, 1908)
    • Żebrak , 1897, statuetka siedząca, brąz.
  • Pierre-Félix Masseau , (Lyon, 1869-Paryż, 1937)
    • Le Secret , 1894, polichromowany mahoń i kość słoniowa.
  • Franz Metzner (Wscherau, 1870-Berlin, 1919)
    • Ciężar smutku , ok. 1912, czarny tynk patynowany
  • Carl Milles (Lagga, 1875-Lidingö, 1955)
    • Młoda Dziewczyna z Kotem , ok. 1900, brąz.
    • Żebrak , ok. 1900, brąz.
    • Walka o życie , przed 1929, brąz i marmur
  • George Minne (Gandawa, 1866-Laethem-Saint-Martin, 1941)
    • Murarz , 1897, marmur
    • Nosiciel Innego , 1897, brąz
    • Klęcząc przy fontannie , ok. 1898, brąz.
  • Pierre Roche (Paryż, 1855-1922)
  • Augustus Saint-Gaudens (Dublin, 1848-Cornish, 1907)
    • Amor caritas , 1885-1898, brąz.
  • Franz von Stuck (Tettenweis, 1863-Monachium, 1928)
    • Ludwig van Beethoven , 1900, tynk polichromowany
  • Ville Vallgren (Porvoo, 1855-Helsinki, 1940)
    • Ból , ok. 1893, polichromowany wapień oolitowy.
    • Żebrak i jej dziecko lub misère , 1892, brąz.
    • Chrystus , ok. 1889, tynk patynowany.
  • Félix Vallotton (Lozanna, 1865-Neuilly-sur-Seine, 1925)
    • Kobieta zachowująca koszulę , 1904, brąz
  • Adolfo Wildt (Mediolan, 1868-1931)
    • Vir temporis acti , 1921, brąz.
Rzeźba zwierząt
  • Antoine-Louis Barye (Paryż, 1795-1855), 34 rzeźby, w tym:
    • Lew z łapą podniesioną na wężu , 1832, brąz
    • Walka dwóch niedźwiedzi , 1833, brąz
    • Wojownik tatarski na koniu , 1845, brąz
    • Siedzący lew , 1847, tynk gumowany
    • Zakon , 1854-1855, gips, drewno
    • Wojna , 1855, gips, drewno
  • Émile-Coriolan Guillemin (Paryż, 1841-1907)
  • Henri-Alfred Jacquemart (Paryż, 1824-1896)
    • Nosorożec , 1878, żeliwo, dziedziniec muzeum
  • Rembrandt Bugatti , (Mediolan, 1884-Paryż, 1916), 61 rzeźb w tym:
    • Spacer Pantera , ok. 1904, gips
    • Biały słoń , 1907, brąz
    • Żyrafy , 1907, gips
    • Lew nubijski , ok. 1911, gips
    • Dwie lamy , 1911, brąz
  • François Pompon , (Saulieu, 1855-Paryż, 1933), 131 rzeźb w tym:
    • Niedźwiedź polarny , 1925, pierre de Lens
    • Niedźwiedź polarny , 1920, szkic gipsowy
    • Niedźwiedź polarny , 1927, brąz
    • Hipopotam , 1918-1931, brąz
    • Żuraw pospolity , 1920, brąz
    • Sowa , 1923, brąz
    • Jeleń duży , 1929, tynk
  • Pierre Louis Rouillard , (Paryż, 1820-1881)
    • Koń bron , 1878, żeliwo, dziedziniec muzeum
Powrót do stylu
  • Antoine Bourdelle ( Montauban , 1861 - Le Vésinet , 1929) * /
    • Apollo , 1909, brąz złocony
    • Penelopa , (1907-1926), brąz
    • Siła woli (1914-1915), brąz, dziedziniec muzeum
    • La Victoire , (1914-1915), brąz, plac muzealny
    • Łucznik Herakles , 1909, brąz i złocenie, po drugiej wersji z 1923, odlany przez Eugène'a Rudiera w 1924
    • Kąpiący się na skale , brąz
    • Ofiara , brąz
  • Albert Bartholomé (Thiverval, 1848-Paryż, 1928)
    • Popiersie Federico Zandomenighi , malarz, 1890, tynk
  • Joseph Bernard (Vienne, 1866-Boulogne-Billancourt, 1931)
    • Wózek na wodę , 1912, brąz
    • La Danse , 1911-1913, marmurowa płaskorzeźba
  • Aristide Maillol (Banyuls-sur-Mer, 1861-1944)
    • Ewa z Jabłkiem , (1899), brąz
    • Kąpiący się na stojąco , (1900), brąz
    • Méditerranée ou la Pensée , 1905-1927, marmur
    • Île-de-France , 1925-1933, kamień
    • Kąpiący się z podniesionymi rękami , 1900, brąz
    • Le Desir , 1905-1907, płaskorzeźba w ołowiu
    • Ile-de-France , 1925, kamień

Fotografia

Fotografia kolekcja Muzeum d'Orsay, który został w całości wykonany od podstaw z końca 1970 roku, ma 45,003 prace późno 2020. Gdy projekt przekształcić dawną stację kolejową Orsay w muzeum XIX e  wieku została podjęta, nie Muzeum Sztuk Pięknych we Francji posiadało jeszcze dział poświęcony fotografii .

Stało się jasne, że to poważny wynalazek XIX XX  wieku miał się odbyć w przyszłym muzeum.

Prace wielu fotografów są więc zachowane w zbiorach Musée d'Orsay, w tym tych z Hippolyte Bayard , Édouard Baldus , Christian Berard , Louis-Jacques-Mande Daguerre , Céline Laguarde , Félix Nadar , Nicéphore Niepce , Constant Alexandre Famin . ...

Od marzec 2015, fotografowanie prac eksponowanych w muzeum jest dozwolone, ale robienie zdjęć z lampą błyskową lub statywem jest zabronione.

Status i kierunek

Musée d'Orsay był serwis z krajowym kompetencji do Ministerstwa Kultury ( Direction des Musées de France ), aż do jego przekształcenia publicznego zakładu administracyjnej w 2004 roku, w ramach którego muzeum Hébert również zgrupowane .

Do tego czasu również służba o kompetencjach krajowych, Musée de l'Orangerie została przyłączona w maju 2010 r. do publicznego założenia Musée d'Orsay: nowa nazwa to „publiczne utworzenie Musée d'Orsay i Musée de l' Oranżeria ”. W 2021 r. rząd dodaje do tej nazwy imię byłego prezydenta republiki Valéry'ego Giscarda d'Estaing , który zmarł rok wcześniej, bez zmiany tej decyzji nazwy samych muzeów.

Zarządzaniem przejmuje przewodniczący rady dyrektorów, który odpowiada za głosowanie nad budżetem i ustalanie polityki zarządzania (taryfy, miejsca pracy). Rada naukowa i komisja ds. akwizycji zatwierdza politykę kulturalną muzeum.

Dyrektorzy / Prezesi

Wystawy czasowe

Wystawy od 2000 roku

2020

  • James Tissot (1836-1902) , 23 czerwca - 13 września 2020
  • Leon Spilliaert (1881-1946). Światło i samotność , 13 października 2020 r. - 10 stycznia 2021 r.

2019

  • Krytyk sztuki Joris-Karl Huysmans. Od Degas do Grünewald, pod czujnym okiem Francesco Vezzoli , 26 listopada 2019 -1 st marca 2020
  • Degas w Operze , 24 września 2019 - 19 stycznia 2020
  • Czarny model od Géricaulta do Matisse'a , 26 marca - 14 lipca 2019 r.

2018

  • Dzikie dusze. Symbolika w krajach bałtyckich , 10 kwietnia - 15 lipca 2018 r.
  • Picassa . Bleu et rose , 18 września 2018 - 6 stycznia 2019

2017

  • Edgara Degasa (1834-1917). Rysunek taneczny Degasa , 28 listopada 2017 - 25 lutego 2018
  • Paul Cézanne (1839-1906). Portrety Cézanne'a , 13 czerwca 2017 - 24 września 2017

2016

  • Frédéric Bazille (1841-1870). Młodzież impresjonizmu , 15 listopada 2016 – 5 marca 2017
  • Spektakularne Drugie Cesarstwo , 1852-1870, 27 września 2016 - 16 stycznia 2017
  • Charles Gleyre (1806-1874). Romantyczna skrucha, 10 maja - 11 września 2016
  • Le Douanier Rousseau. Archaiczna niewinność, 22 marca - 17 lipca 2016 r.

2015

  • Kto boi się fotografek? 1839 do 1945

Część druga: 1918-1945, 14 października 2015 - 24 stycznia 2016

  • Kto boi się fotografek? 1839 do 1945

Część pierwsza: 1839-1919, 14.10.2015 - 25.01.2016 (Paryż, Musée de l'Orangerie)

  • Triumf koloru. Od Van Gogha do Matisse'a, kolekcje Musée d'Orsay i Oranżerii, 8 października 2015 - 2 stycznia 2016 (Barcelona, ​​Fundacja Mapfre)
  • Wspaniałości i nieszczęścia. Obrazy prostytucji, 1850-1910, 22 września 2015 r. - 17 stycznia 2016 r.
  • Autoportrety z Musée d'Orsay, 29 maja - 31 sierpnia 2015 (Musée des Beaux-Arts de Nancy)
  • Adolfo Wildt (1868-1931), ostatni symbolista, 15 kwietnia - 13 lipca 2015 (Paryż, Musée national de l'Orangerie)
  • Słodkie życie? Od wolności do włoskiego designu (1900-1940), 14 kwietnia - 13 września 2015
  • Degas, malarz impresjonistyczny? 27 marca - 19 lipca 2015 (Giverny, muzeum impresjonizmów)
  • Pierre'a Bonnarda. Malarstwo Arkadia, 17 marca - 19 lipca 2015
  • Henri Rousseau. Le naïf archaïque, 6 marca - 6 września 2015 (Wenecja, Pałac Dożów)
  • Pieśń Łabędzia. Akademickie obrazy Musée d'Orsay, 14 lutego - 3 maja 2015 (Madryt, Fundación Mapfre)

2014

  • 7 lat refleksji. Ostatnie akwizycje, 18.11.2014 - 22.02.2015
  • Portret impresjonistyczny, 19 października 2014 - 25 stycznia 2015 (Fort Worth, Muzeum Sztuki Kimbell)
  • Sade. Atakowanie Słońca, 14 października 2014 - 25 stycznia 2015
  • Paul Durand-Ruel . Zakład impresjonizmu. Manet, Monet, Renoir ... 9 października 2014 - 8 lutego 2015 (Paryż, Musée du Luxembourg)
  • Émile Bernard (1868-1941), 17 września 2014 - 5 stycznia 2015 (Paryż, Musée National de l'Orangerie)
  • Narodziny Impresjonizmu: Wolność Malowania, 9 lipca - 20 października 2014 (Tokio, Narodowe Centrum Sztuki)
  • Carpeaux (1827-1875), rzeźbiarz dla Imperium, 24 czerwca - 28 września 2014
  • Ten niejasny obiekt pragnień. Around The World Race, 7 czerwca - 1 st września 2014 (Ornans, Courbet Museum)
  • Poza impresjonizmem: narodziny sztuki nowoczesnej, 3 maja - 31 sierpnia 2014 (Seul, Koreańskie Muzeum Narodowe)
  • Archiwum snów, rysunki z Musée d'Orsay: carte blanche dla Wernera Spiesa, 26 marca - 30 czerwca 2014 (Paryż, Musée national de l'Orangerie)
  • Van Gogha / Artauda. Samobójstwo społeczne, 11 marca - 6 lipca 2014 r.
  • Muzeum Orsay. Arcydzieła. 22 lutego - 22 czerwca 2014 (Rzym, Complesso del Vittoriano)
  • Gustave Doré (1832-1883). Wyobraźnia u władzy, 18 lutego - 11 maja 2014

2013

  • Renoir, arcydzieła z Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie, 23 października 2013 - 23 lutego 2014 (Turyn, Galleria Civica d'arte moderna e contemporanea)
  • Allegro Barbaro. Béla Bartók i węgierska nowoczesność 1905-1920, 15 października 2013 - 5 stycznia 2014
  • Frida Kahlo / Diego Rivera. L'art en fusion, 9 października 2013 - 13 stycznia 2014 (Paryż, Musée national de l'Orangerie)
  • Feliksa Vallottona (1865-1925). Ogień pod lodem, 2 października 2013 - 20 stycznia 2014 (Paryż, Galerie Narodowe Grand Palais)
  • Męski samiec. Nagi mężczyzna w sztuce od 1800 roku do dnia dzisiejszego. 24 września 2013 - 12 stycznia 2014
  • Félicie de Fauveau. Rzeźba Amazonki. 13 czerwca - 15 września 2013
  • Maneta. Ritorno a Venezia, 24 kwietnia - 1 st września 2013 (Wenecja, Pałac Dożów)
  • Francuska pasja. Kolekcja Marlene i Spencera Hays , 16 kwietnia - 18 sierpnia 2013
  • Macchiaioli 1850-1874. Włoscy impresjoniści? 10 kwietnia - 22 lipca 2013 (Paryż, Musée de l'Orangerie)
  • Anioł dziwaczności. Czarny romantyzm od Goi do Maxa Ernsta, 5 marca - 23 czerwca 2013
  • Impresjoniści i postimpresjoniści, narodziny sztuki nowoczesnej, 2 lutego - 5 maja 2013 (Madryt, Fundación Mapfre)

2012

  • Proso, Courbet i francuski naturalizm: arcydzieła z Musée d'Orsay, 16 listopada 2012 - 28 lutego 2013 (Szanghaj, Chińskie Muzeum Sztuki)
  • Félix Thiollier (1842-1914), fotografie, 13.11.2012 - 10.03.2013
  • Pleasure and Order, 24 października 2012 - 20 stycznia 2013 (Meksyk, Museo nacional de arte)
  • Odgazować. Arcydzieła z Musée d'Orsay, Paryż, 17 października 2012 - 27 stycznia 2013 (Turyn, Promotrice delle Belle Arti)
  • Wiktor Baltard (1805-1874). Żelazo i pędzel, 16 października 2012 - 13 stycznia 2013
  • Chaim Soutine (1893-1943). Order of Chaos, 3 października 2012 - 21 stycznia 2013 (Paryż, Musée de l'Orangerie)
  • Impresjonizm i moda, 25 września 2012 - 20 stycznia 2013
  • Impresjonizm: Paryż i nowoczesność, 4 sierpnia 2012 - 6 stycznia 2013 (São Paulo, Rio de Janeiro)
  • Misia, królowa Paryża, 12 czerwca - 9 września 2012
  • The Modern Woman, Daughters and Lovers, 25 marca - 25 czerwca 2012 (Queensland Art Gallery, Brisbane, Australia)
  • Degas i Nude, 13 marca - 1 st lipca 2012
  • Debussy, muzyka i sztuka, 22 lutego - 11 czerwca 2012, Musée de l'Orangerie
  • Akseli Gallen-Kallela (1865-1931). Fińska pasja, 7 lutego - 6 maja 2012

2011

  • Hiszpania między dwoma wiekami od Zuloagi do Picassa - 1890-1920, 7 października 2011 - 9 stycznia 2012 (Musée de l'Orangerie)
  • Piękno, moralność i przyjemność w Anglii Oscar Wilde, 13 września 2011 - 15 stycznia 2012
  • Dream and Reality, 4 czerwca 2011 - 10 lutego 2012 (Seul, Singapur)
  • Gino Severini (1883-1966), futurolog i neoklasycyzm, 27 kwietnia - 25 lipca 2011 (Paryż, Musée National de l'Orangerie)
  • Paryż w czasach impresjonistów, 1848-1914. Arcydzieła z Musée d'Orsay w Hôtel de Ville. 12 kwietnia - 30 lipca 2011 (Paryż, Hôtel de Ville, Salle Saint-Jean)
  • Manet, wynalazca Modern, 5 kwietnia - 17 lipca 2011
  • Odilon Redon. Prince du Rêve, 23 marca - 20 czerwca 2011 (Paryż, Galerie Narodowe Grand Palais)
  • Rewolucja spojrzenia. Arcydzieła z Musée d'Orsay, 19 marca - 24 lipca 2011 (Rovereto, MART)
  • Gustav Mahler, 8 marca - 29 maja 2011
  • Ballada o miłości i śmierci: fotografia prerafaelitów w Wielkiej Brytanii, 1848-1875. 8 marca - 29 maja 2011

2010

  • Jean-Léon Gérôme (1824-1904). L'Histoire en spektakl, 19 października 2010 - 23 stycznia 2011
  • Rzeźbiarz Degas, 8 października 2010 - 16 stycznia 2011 (Roubaix, La Piscine-Muzeum Sztuki i Przemysłu André-Diligent)
  • Heinrich Kühn, idealne zdjęcie, 6 października 2010 - 24 stycznia 2011 (Paryż, Musée national de l'Orangerie)
  • Claude Monet (1840-1926), 22 września 2010 - 24 stycznia 2011, Paryż, Galerie Narodowe Grand Palais
  • Degas, 18 września - 31 grudnia 2010 (Jokohama, Muzeum Sztuki)
  • Maximilien Luce, neoimpresjonista. Retrospektywa, 28 lipca - 31 października 2010 (Muzeum Impresjonizmów Giverny)
  • Wszyscy kolekcjonerzy! Carpeaux i Dalou pod redakcją Maison Susse, 29 czerwca 2010 - 30 stycznia 2011
  • Kobieta współczesna, rysunki Degasa, Renoira, Toulouse-Lautreca itp. Arcydzieła z Musée d'Orsay, 5 czerwca - 6 września 2010 (Vancouver Art Gallery)
  • Shanghai World Expo 2010, 1 st maja - 31 października 2010, (Shanghai World Expo pawilon Francja)
  • Paul Klee (1879-1940), La collection d'Ernst Beyeler, 14 kwietnia - 19 lipca 2010, (Paryż, Musée National de l'Orangerie)
  • Manet i nowoczesny Paryż, 5 kwietnia - 31 lipca 2010 (Tokio, Muzeum Mitsubishi Ichigokan)
  • Impresjonizm wzdłuż Sekwany, 1 st kwietnia - 18 lipca 2010 roku (Muzeum Impresjonizm Giverny)
  • Meijer de Haan, ukryty mistrz, 16 marca - 20 czerwca 2010
  • Zbrodnia i kara, 16 marca - 27 czerwca 2010
  • Od Maneta do impresjonizmu. Nowoczesny renesans, 11 stycznia 2010 - 23 stycznia 2011 (Madryt, San Francisco, Nashville)

2009

  • Poza impresjonizmem. Arcydzieła z Musée d'Orsay, 4 grudnia 2009 - 18 stycznia 2011 (Canberra, Tokio, San Francisco)
  • James Ensor, 20.10.2009 - 04.02.2010
  • Odrodzenie secesji. 1900. 1933. 1966. 1974, 20.10.2009 - 04.02.2010
  • Od sceny do obrazu, 6 października 2009 - 3 stycznia 2010 (Marsylia, Musée Cantini)
  • Renoir w XX th  century, 23 września 2009 - 04 stycznia 2010 (Paryż, Galeries Nationales du Grand Palais)
  • Art Nouveau i przemysł luksusowy we Francji, 12 września 2009 - 13 czerwca 2010 (Tokio, Nagasaki, Hiroszima)
  • Max Ernst Tydzień życzliwości - oryginalne kolaże, 30 czerwca - 13 września 2009
  • Zobacz Włochy i zgiń. Fotografia i malarstwo we Włoszech w XIX th  century, 7 kwietnia do 19 lipca 2009 roku
  • Modele włoskie: Hébert i chłopi z Lacjum, 7 kwietnia - 23 sierpnia 2009
  • Włochy architektów. Od badania do wynalazku. 7 kwietnia - 23 sierpnia 2009
  • Zapominasz Rodina? Rzeźba w Paryżu, 1905-1914, 10 marca - 31 maja 2009

2008

  • Ujawniony obraz, pierwsze zdjęcie na papierze w Wielkiej Brytanii 1840-1860, 27 maja - 7 września 2008
  • Tajemnica i blask. Pastele w Musée d'Orsay, 8 października 2008 - 1 st Luty 2009
  • Maski. Carpeaux Picasso, 21 października 2008 - 1 st lutego 2009
  • Les Millet w Musée d'Orsay, 31 maja - 7 września 2008 (Taïpeï)
  • Ferdinand Hodler (1853-1918), 13.11.2007 - 03.02.2008
  • Alexandre Charpentier (1856-1909). Naturalizm i secesja, 22 stycznia - 13 kwietnia 2008
  • Léon Gimpel (1873-1948), zuchwałość fotografa, 12 lutego - 27 kwietnia 2008
  • Dekorator i miłośnik sztuki, 12 lutego - 4 maja 2008
  • Lovis Corinth , 1 st kwietnia - 22 czerwca 2008
  • Sztuka kalotypu brytyjskiego. Pierwsze fotografie na papierze, 27 maja - 7 września 2008

2007

  • Od Cézanne'a do Picassa - Arcydzieła z galerii Vollard , od 19 czerwca do 16 września 2007
  • La Main od 19 czerwca do 30 września 2007
  • Te uniwersalne wystawy , Nieruchomości i utopijna architektura od 19 czerwca do 16 września 2007
  • Harmony Czas: Paradise artystów w XIX th  century. Od 29 września 2006 do 8 kwietnia 2007 (Kobé, Tokio)

2006

  • Dzieło sztuki i jego fotograficzna reprodukcja. Od 27 czerwca do 24 września 2006
  • Obiekt i jego duplikat. Od 31 stycznia do 30 kwietnia 2006
  • Korespondencja Musée d'Orsay / sztuka współczesna: Courbet / Brice Marden, Steichen / Alain Kirili. Od 31 stycznia do 30 kwietnia 2006
  • Cézanne i Pissarro  : 1865-1885. Od 28 lutego do 28 maja 2006
  • Saint-Gobain (1665-1937): firma wyprzedzająca historię. Od 7 marca do 4 czerwca 2006
  • Postacie i portrety. Od 7 marca do 4 czerwca 2006
  • Le Douanier Rousseau , Dżungle w Paryżu. Od 15 marca do 19 czerwca 2006 (w Grand-Palais)
  • Arcydzieła z Musée d'Orsay. Od 13 kwietnia do 13 lipca 2006 (Moskwa, Galeria Tretiakowska )
  • Rysunki Jean-François Milleta . Od 30 maja do 3 września 2006
  • Muzeum Orsay / korespondencja dotycząca sztuki współczesnej: Gauguin / Robert Mangold, dzielnica Opera / Annette Messager. Od 30 maja do 3 września 2006
  • Od symbolizmu do ekspresjonizmu, Willumsen (1863-1958), duński artysta. Od 27 czerwca do 17 września 2006
  • Auguste Rodin / Eugène Carrière. Od 11 lipca do 1 st październik 2006
  • Muzeum Orsay / korespondencja dotycząca sztuki współczesnej: Paul Cézanne / Jeff Wall, Claude Monet / François Morellet. Od 24 października 2006 do 14 stycznia 2007
  • Maurycego Denisa. Od 31 października 2006 do 21 stycznia 2007
  • Maurice Denis intymny, fotografie. Od 31 października 2006 do 21 stycznia 2007
  • Dwa ostatnie nabytki: rysunki Maurice'a Denisa dla Sagesse i Fioretti. Od 31 października 2006 do 21 stycznia 2007
  • Około 1900: zespół secesyjny. Darowizna Rispal. Od 21 listopada 2006 do 28 stycznia 2007

2005

  • Na warsztatach od 15 lutego do 15 maja 2005
  • Théâtre de l'Oeuvre (1893-1900), narodziny nowoczesnego teatru. Od 12 kwietnia do 3 lipca 2005
  • Neoimpresjonizm: od Seurata do Paula Klee. Od 15 marca do 10 lipca 2005 r.
  • Rysunki Georgesa Seurata i neoimpresjonistów. Od 15 marca do 10 lipca 2005 r.
  • Muzeum Orsay / korespondencja dotycząca sztuki współczesnej: Chat Noir / Christian Boltanski, Carpeaux / Joel Shapiro. Od 12 kwietnia do 10 lipca 2005
  • Alphonse de Neuville, Ostatnie naboje. Od 24 maja do 14 sierpnia 2005
  • Daumier, Gwiazdy Sprawiedliwości Sprawiedliwych. Od 25 maja do 28 sierpnia 2005
  • Imperium Brazylijskie i jego fotografowie. Zbiory Biblioteki Narodowej Brazylii i Instytutu Moreira Salles. Od 14 czerwca do 4 września 2005
  • Sztuka rosyjska w drugiej połowie XIX -go  wieku: w poszukiwaniu tożsamości. Od 20 września 2005 do 8 stycznia 2006
  • Kościoły: Wschód czy Zachód? Od 7 października 2005 do 8 stycznia 2006
  • Muzeum Orsay / korespondencja dotycząca sztuki współczesnej: Manet / Anthony Caro, Van Gogh / Braco Dimitrijevic. Od 7 października 2005 do 8 stycznia 2006
  • Renoir / Renoir. Od 28 września 2005 do 9 stycznia 2006 (Cinémathèque française)
  • Wiedeń 1900, Klimt, Schiele, Moser, Kokoschka. Od 5 października 2005 do 23 stycznia 2006 (w Grand Palais)

2004

  • Charles Cordier (1827-1905), rzeźbiarz: drugi i drugi. Od 3 lutego do 2 maja 2004 r.
  • Krajobrazy i przyroda. Od 16 marca do 6 czerwca 2004
  • Pałac ideału: François Garas i jego świątynie dla przyszłych religii. Od 16 marca do 13 czerwca 2004
  • Johan Barthold Jongkind (1819-1891). Od 2 czerwca do 5 września 2004
  • Ręka z wodorostami i skorupiakami. Od 16 czerwca do 12 września 2004
  • Józef Mehoffer (1869-1946), polski malarz-symbolista. Od 16 czerwca do 12 września 2004
  • Fotografie wojenne: od wojny krymskiej do pierwszej wojny światowej. Od 29 czerwca do 12 września 2004
  • Impresjoniści, arcydzieła z Musée d'Orsay. 17 czerwca do 26 września 2004 (Melbourne, National Gallery of Victoria)
  • Turner - Whistler - Monet. Od 13 października 2004 do 17 stycznia 2005 (w Grand Palais)
  • Nowy Jork i sztuka współczesna. Alfred Stieglitz i jego krąg (1905-1930). Od 19 października 2004 do 16 stycznia 2005
  • Alfred Stieglitz (1864-1946), wokół darowizny Fundacji Georgia O'Keeffe. Od 19 października 2004 do 16 stycznia 2005
  • Ruchy powietrza, Étienne-Jules Marey (1830-1904), fotograf płynów. Od 19 października 2004 do 16 stycznia 2005
  • Muzeum Orsay / korespondencja dotycząca sztuki współczesnej: Courbet / Tony Oursler, Le Gray / Pierre Soulages. Od 26 października 2004 do 23 stycznia 2005
  • Dom Wendla: Trzy wieki przemysłu w Lotaryngii (1704-2004). Od 16 listopada 2004 do 13 lutego 2005
  • Impresjonistyczne skarby z francuskich zbiorów narodowych. Od 11 października 2004 do 10 kwietnia 2005 (Pekin, Szanghaj, Hongkong)

2003

  • Piękno dokumentalne, 1840-1914. Od 8 kwietnia do 29 czerwca 2003
  • Francuski dagerotyp, obiekt fotograficzny. Od 13 maja do 17 sierpnia 2003
  • Fotografia przełomu wieków: od piktorializmu do Eugène'a Atgeta. 15 lipca do 19 października 2003
  • Hołd złożony Camille Pissarro (1830-1903). 16 września do 16 listopada 2003
  • Édouarda Vuillarda (1868-1940). Od 25 września 2003 do 5 stycznia 2004 (w Grand Palais)
  • Gauguin - Tahiti, warsztat tropików. Od 3 października 2003 do 19 stycznia 2004 (w Grand Palais)
  • Od Delacroix do Renoira, Algierii malarzy. Od 7 października 2003 do 18 stycznia 2004 (w Institut du Monde Arabe)
  • U źródeł abstrakcji (1800-1914). Od 5 listopada 2003 do 22 lutego 2004
  • Album rodzinny: postacie intymne. Od 11 listopada 2003 do 15 lutego 2004

2002

  • Wiosna muzeów: Pięć zmysłów. Od 7 do 30 kwietnia 2002 r.
  • Thomas Eakins (1844-1916) amerykański realista. Od 5 lutego do 12 maja 2002 r.
  • Ostatni portret. Od 5 marca do 26 maja 2002 r.
  • Mondrian od 1892 do 1914, ścieżki abstrakcji. Od 27 marca do 14 lipca 2002 r.
  • Prezentacja prac fotograficznych zakupionych przez państwo i miasto Paryż podczas wyprzedaży Viollet-le-Duc i Jammes. Od 11 czerwca do 28 lipca 2002 r.
  • Ku nowym czasom: Kupka, grafiki, 1894-1912. Od 25 czerwca do 6 października 2002 r.
  • Manet ... Velázquez ... Hiszpański sposób XIX- th  century. 17 września 2002 do 12 stycznia 2003
  • Arcydzieła kolekcji fotograficznej Musée d'Orsay. Od 29.10.2002 do 23.02.2003

2001

  • Paul Signac (1863-1935). Od 1 st marca do 28 maja 2001 (Great Hall)
  • Kodak-Pathé: darowizna na rzecz Musée d'Orsay. Od 14 kwietnia do 1 st lipca 2001
  • Sezon włoski:
    • Sztuka włoska wystawiona na próbę nowoczesności, 1880-1910. Od 10 kwietnia do 15 lipca 2001
    • Gabriele D'Annunzio (1863-1938). Od 10 kwietnia do 15 lipca 2001
    • Carlo Bugatti (1856-1940). Od 10 kwietnia do 15 lipca 2001
  • Henri Rivière, mistrz migawki. Od 10 kwietnia do 30 września 2001
  • Klinger / Brahms: grafika, muzyka i fantazja. Od 2 października 2001 do 13 stycznia 2002
  • Arnold Böcklin (1827-1901), współczesny wizjoner. Od 23 października 2001 do 13 stycznia 2002
  • Paryż – Barcelona, ​​od Gaudiego do Miro. Od 11 października 2001 do 14 stycznia 2002 (w Grand Palais)
  • August Strindberg (1849-1912), malarz i fotograf. Od 16 października 2001 do 27 stycznia 2002
  • Dwa Księżyc, rzucając o przyrodzie w XIX -tego  wieku. Od 30 października 2001 do 27 stycznia 2002
  • Fotografie Philippe'a, księcia Orleanu. Od 12 listopada 2001 do 2 lutego 2002
  • Przy stole w XIX -tego  wieku. Od 4 grudnia 2001 do 3 marca 2002

2000

  • Jacek Malczewski (1854 - 1929). Od 15 lutego do 14 maja 2000
  • Pireneje, Joseph Vigier, 1853. Od 22 lutego do 21 maja 2000
  • Courbet i gmina. Od 14 marca do 11 czerwca 2000
  • Gmina sfotografowana. Od 14 marca do 11 czerwca 2000
  • 1900. Od 17 marca do 26 czerwca 2000 (w Grand Palais)
  • „Dama z fanami”. Nina de Callias, modelka Maneta. Od 18 kwietnia do 16 lipca 2000
  • Darowizny Vollarda wokół kolekcji muzeum Léona-Dierxa na wyspie Reunion. 4 lipca do 3 września 2000
  • Podróż do Hiszpanii Pierre'a Bonnarda, Édouarda Vuillarda i książąt Bibesco. Od 13 czerwca do 17 września 2000
  • W polu gwiazd, fotografowie i niebo, 1850-2000. Od 16 czerwca do 24 września 2000
  • Théophile Alexandre Steinlen: rysunki polityczne i społeczne. Od 4 lipca do 1 st październik 2000
  • Od Cézanne'a do Giacomettiego, duża darowizna dla muzeów we Francji. Od 17 października do 19 listopada 2000
  • Maneta, martwe natury. Od 11 października 2000 do 7 stycznia 2001
  • Śródziemnomorski, od Courbeta do Matisse'a. Od 21 września 2000 do 15 stycznia 2001 (w Grand Palais)
  • Mikalojus Konstantinas Čiurlionis . Od 8 listopada 2000 do 4 lutego 2001
  • Niżyński (1890-1950). 24 października 2000 do 18 lutego 2001
 

Stowarzyszenia przyjaciół Musée d'Orsay

Utworzone w 1980 r . Société des Amis du Musée d'Orsay et de l'Orangerie jest stowarzyszeniem działającym na mocy prawa z 1901 r., uznanym za podmiot użyteczności publicznej. Skupia miłośników sztuki z drugiej połowy XIX th  wieku (1848-1914) i ma ponad 650 aktywnych członków. Ma na celu wzbogacenie kolekcji Musée d'Orsay i promowanie jego wpływów, a także Musée de l'Orangerie na całym świecie.

Towarzystwo Przyjaciół wspiera:

  • pozyskiwanie dzieł sztuki poprzez uzupełnianie kredytów Musée d'Orsay,
  • zakup dzieł dla Musée d'Orsay (pozyskano ponad 2500 dzieł).

Zachęca również darczyńców, spadkobierców lub kolekcjonerów do przekazania dzieła lub zestawu dzieł sztuki na rzecz muzeum. Dzięki jej akcji do zbiorów muzeum trafiło ponad 800 darów dzieł i zestawów dzieł sztuki.

W 2009 roku powstało Towarzystwo Amerykańskich Przyjaciół Musée d'Orsay . Miłość nonprofit, ma na celu promocję z amerykańskiej publiczności bogactwa i wiedzy o sztuce z końca XIX -tego  wieku poprzez wspieranie kolekcje, wystawy i programy Muzeum Orsay i Muzeum oranżerii , w szczególności, gdy te działania mają bezpośredni związek ze Stanami Zjednoczonymi . Stowarzyszenie AFMO liczy obecnie ponad 250 członków.

Muzea Orsay i Orangerie utworzyły Koło Patronek wPaździernik 2013. Ta wyjątkowa inicjatywa jest wynikiem mobilizacji ponad 120 kobiet i wsparcia 7 wpływowych sieci. Demonstrując wspólne pragnienie umieszczenia kobiet w centrum uwagi, celem Koła , poprzez hojny wkład osób prywatnych lub firm, jest finansowanie projektów wynikających z programów muzeów Orsay i Orangerie., dedykowanych kobietom. Jest to również kwestia uświadomienia podmiotom gospodarczym różnych kwestii związanych z miejscem kobiet w społeczeństwie (równość, równość zawodowa, edukacja itp.) oraz stworzenia w perspektywie długoterminowej prawdziwej platformy wymiany informacji referencyjnych.

Muzea Orsay i Orangerie oraz Włoska Izba Handlowa dla Francji utworzyły Włoskie Koło Patronów . Koło to zrzesza włoskie firmy chcące wspierać projekty podejmowane przez muzea. Ta fundacja jest częścią bliskiego związku między Włochami a Musée d'Orsay.

Muzea partnerskie

Od 2009 r. Musée d'Orsay podpisało cztery partnerstwa z muzeami na prowincji, których rolą sponsorską jest budowanie partnerstwa naukowego i łatwiejsze uzyskiwanie pożyczek od muzeum.

Publikacje

Musée d'Orsay jest także współwydawcą książek.

Komiczny

  • Catherine Meurisse , Moderne Olympia , współedycje Futuropolis i Musée d'Orsay, 2014.Praca nawiązuje do słynnego obrazu Édouarda Maneta z 1863 roku Olimpii , przechowywanego w Musée d'Orsay. Ten album jest pierwszym komiksem wydanym przez Musée d'Orsay wokół kolekcji jego prac. Jej współredaktor, Futuropolis, również wspomina o tym na swojej płycie: „Podobnie jak ta, która istnieje z Luwrem , nowa kolekcja została zapoczątkowana wraz z Musée d'Orsay, a inauguruje ją Catherine Meurisse” .

Album

Klip wideo

Dostępność

Miejsce jest obsługiwane przez stację Musée d'Orsay (linia RER C), która znajduje się w podziemiach oraz przez 300 m oddaloną o 300 m stację metra Solférino ( linia 12 )  . Z Quai de Solférino można dostać się do Musée d'Orsay przez Batobus .

Frekwencja

Miliony odwiedzających rocznie

Uwagi i referencje

  1. Do1 st styczeń 2021. Sekcja 10 932 różnych pozycji w katalogu online zawiera dokumenty archiwalne, w tym liczne próbki, zdjęcia i rysunki, zarówno dawne, jak i współczesne.
  2. niektóre dane, frekwencji , musee-orsay.fr miejscu.
  3. Nie licząc 414 obrazów, szkiców i studiów z kolekcji pracowni malarskiej- symbolisty Alphonse'a Osberta .
  4. Charles Duplomb , La rue du Bac: monografia paryska , J. Mersch (Paryż),1894, 192  pkt. ( przeczytaj online ).
  5. „  Dekret nr 2010-558 z dnia 27 maja 2010 r. dotyczący publicznego ustanowienia Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie  ” [PDF] , na musee-orsay.fr ,1 st czerwiec 2010(dostęp 31 marca 2021 r . ) .
  6. Philippe Baverel "  Paryż: real fałszywe nazwisko zmiana w Musée d'Orsay  ", Le Parisien ,29 marca 2021( przeczytaj online ).
  7. W Luwrze niektóre freski Chassériau są oddzielone od wielkich schodów, zwłaszcza w ostatnich pokojach francuskiego działu rzeźby.
  8. Posągi przed Musée d'Orsay na terenie Paryża 1900 , konsultacja 30 marca 2014 r.
  9. Pijani, uszkadzają Moneta TF1 .
  10. Nowe przestrzenie Musée d'Orsay , Ministerstwo Kultury, 12.10.2011, site culture.gouv.fr.
  11. Roczne sprawozdanie z działalności OPPIC 2018 , Departament Komunikacji OPPIC , czerwiec 2019, s. 25, strona oppic.fr.
  12. Druga darowizna Hays dla Francji , strona musee-orsay.fr.
  13. "  Odilon Redon. Le Char d'Apollon  ” , na musee-orsay.fr
  14. W tym 65 obrazów Gauguina, Van Gogha i Toulouse Lautreca.
  15. Zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności muzeum za 2018 r. w depozycie w województwach lub za granicą znajdowało się 5 670 dzieł wszystkich kategorii, s. 93.
  16. Szukając „obrazów” artysty w internetowym katalogu muzeum, należy wydedukować nieliczne depozyty z prywatnych kolekcji (Picasso), a także „oznaczenie: rysunek”, ponieważ od 2010 roku część rysunków artystów jest przechowywana w Musée d'Orsay, a nie tylko w Luwrze.
  17. Zbiory działu grafiki muzeum w Luwrze , a następnie wybierz „Fundusz”, na stronie arts-graphiques.louvre.fr.
  18. 49 obrazów, w tym wszystkie panele ekranu Wieczne lato .
  19. „  Vincent Van Gogh: L’Arlésienne en 1888  ” , na www.musee-orsay.fr (dostęp 21 kwietnia 2018 ) .
  20. Według nowej kopii oryginalnego tynku z 1922 roku, „przerobionego w latach 1927-1928” i obecnie wystawianego w Musée de l'Homme .
  21. Zobacz historię powstania kolekcji fotografii na oficjalnej stronie internetowej Musée d'Orsay .
  22. "  Musée d'Orsay autoryzuje zdjęcia ... dzięki tweetowi od Fleur Pellerin?"  » , na metronews.fr/ ,18 marca 2015(dostęp 27 kwietnia 2015 r . ) .
  23. "  Musée d'Orsay zabronione zdjęcia ... aż do Fleur Pellerin  " , na lefigaro.fr ,19 marca 2015(dostęp 27 kwietnia 2015 r . ) .
  24. Dekret powielony na stronie internetowej Musée d'Orsay .
  25. Artykuł ze strony Artclair .
  26. „  Nazwa instytucji publicznej Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie - Valéry Giscard d'Estaing: Komunikat prasowy Ministerstwa Kultury  ” , na Government.fr ,29 marca 2021.
  27. Status na stronie Musée d'Orsay.
  28. Rozporządzenie Ministra Kultury i Komunikacji z dn.2 maja 1979, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej w dniu18(powołanie dyrektora instytucji publicznej w muzeum XIX th  wieku od15 października 1978).
  29. Dekret z 15 marca 1986 r. powołujący dyrektora Musée d'Orsay.
  30. Dekret z 12 sierpnia 1994 r. powołujący dyrektora Musée d'Orsay.
  31. Dekret z 9 kwietnia 2001 r. powołujący tymczasowego dyrektora Musée d'Orsay.
  32. Dekret z dnia 26 listopada 2001 r. powołujący dyrektora Musée d'Orsay.
  33. Dekret z dnia 26 maja 2004 r. powołujący przewodniczącego publicznej instytucji Musée d'Orsay.
  34. Dekret z dnia 5 lipca 2007 r. powołujący przewodniczącego publicznej instytucji Musée d'Orsay - Pana Lemoine (Serge).
  35. Dekret z dnia 28 stycznia 2008 r. powołujący prezesa instytucji publicznej Musée d'Orsay - pana Cogevala (Guy).
  36. Dekret z dnia 15 marca 2013 r. powołujący przewodniczącego publicznej instytucji Musée d'Orsay i Musée de l'Orangerie - M. Cogeval (Guy).
  37. "  Laurence Des Cars z Orsay: ona jest nowym prezydentem!"  » , O kulturze Francji ,21 marca 2017 r.(dostęp 3 kwietnia 2017 r . ) .
  38. Czarny model od Géricault do wystawy Matisse'a, Divento.com Musée d'Orsay
  39. „  La SAMO  ” , na http://www.amis-musee-orsay.org (dostęp 4 lipca 2014 ) .
  40. (en-US) AFMO , „  Wiadomości i wydarzenia – AFMO  ” , na temat AFMO (dostęp 29 stycznia 2016 r . ) .
  41. “  Musée d'Orsay: Zaangażuj się! Dołącz do grona patronek kobiet!  » , W www.musee-orsay.fr (konsultowany w dniu 29 stycznia 2016 roku ) .
  42. Zawiadomienie o książce, na stronie Musée d'Orsay .
  43. „Idealna bédéthèque # 46:„ Nowoczesna Olimpia ”, malarska fantazja Catherine Meurisse”, artykuł w gazecie Télérama, 26.03.2014.
  44. Arkusz albumu na stronie współwydawcy Futuropolis. .
  45. Książka, na stronie Musée d'Orsay. .
  46. „  Muzeum”, poetyckie spotkanie deskorolkarza z tancerką w Luwrze i Musée d'Orsay  ” , na L'Équipe (dostęp 23 grudnia 2020 r. )
  47. "  Muzea Paryża otwierają swoje drzwi do jazdy na łyżwach i tańcu  " , na Stratégies ,16 października 2020 r.(dostęp 23 grudnia 2020 r. )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne