Hippolyte Bayard

Hippolyte Bayard Obraz w Infobox. Hippolyte Bayard, Portret ( 1863 ) Biografia
Narodziny 20 stycznia 1801
Breteuil
Śmierć 14 maja 1887(w wieku 86 lat)
Nemours
Narodowość Francuski
Zajęcia Fotograf , wynalazca
Inne informacje
Pole Fotografia
Członkiem Towarzystwo Heliograficzne

Hippolyte Bayard ( Breteuil-sur-Noye ,20 stycznia 1801- Nemours ,14 maja 1887) jest pionierem fotografii , wynalazcą i artystą.

Syn Sprawiedliwości Pokoju, Emmanuel Bayard, opuścił Pikardię i udał się do Paryża, gdzie wstąpił do Ministerstwa Finansów. Jego przyjaciel, Edmond Geoffroy, przyciąga go do artystycznego środowiska stolicy, gdzie spotyka Julesa-Claude'a Zieglera .

Rodzina

Urodzony 20 stycznia 1801w Breteuil-sur-Noye ( Oise ) przez Emmanuela Bayarda, sędziego pokoju i właściciela ( Breteuil-sur-Noye ,9 grudnia 1756- Breteuil-sur-Noye ,29 lutego 1840) i Élisabeth Adélaïde Vaconssin.
Dziadkowie ze strony ojca: Louis Bayart, strażnik łuczniczy z Connétablie de France, następnie komornik i Marie Charlotte Dutilloy.

Wynalazca

W latach trzydziestych XIX wieku środowisko intelektualne i artystyczne Paryża było poruszone słynnymi eksperymentami Louisa Daguerre , twórcy Dioramy . Są one następstwem postępów Nicéphore Niépce , z którym dołączył w 1829 roku, ale który zmarł nagle w 1833 roku . W 1835 roku zaczęły krążyć informacje na temat procesu, który Daguerre mógł opracować, aby utrwalić wrażenie światła w camera obscura .

Podobnie jak wielu innych interesujący się malarstwem Bayard rozpoczyna eksperymenty. Pierwsza genialna idea tego metodycznego człowieka polega na zapisaniu jego postępów w zeszycie esejów . Możemy więc śledzić jego postęp w opanowaniu wrażliwości, wraz z pojawieniem się niejasnych form, które stają się jaśniejsze od próby do próby, aż rozpoznamy posągi, które służą jako modele.

Bayard jako pierwszy wynalazł fotograficzny proces negatywu na papierze. Następnie, w marcu 1839 roku, udoskonalił proces pozwalający mu uzyskiwać bezpośrednie pozytywy na papierze . Pozytywny obraz powstaje w wyniku naświetlenia w ciemni arkusza papieru uprzednio uczulonego. Podobnie jak dagerotypy , obrazy uzyskane przez Bayarda są unikalnymi elementami, których nie można powielać. WLipiec 1839Bayard prezentuje pierwszą w historii wystawę fotografii. Przyczynia się do akcji charytatywnej, prezentując około trzydziestu widoków martwej natury i architektury. Konstytucja jest entuzjastyczna:

„... tym, co najbardziej budzi entuzjazm, są fotogeniczne rysunki, które autor, M. Bayard, skromnie nazywa esejami, a które uzyskuje na papierze w ciemni nowym procesem, niż ten autorstwa pana Daguerre. Nie jesteśmy kompetentni, aby ocenić wewnętrzną wartość procesu M. Bayarda i porównać go z procesem M. Daguerre'a. Ale efekt uzyskany przez M. Bayarda to wyśmienita finezja, harmonia, miękkość światła, której malarstwo bez wątpienia nigdy nie osiągnie. "

Na miesiąc przed oficjalnym uznaniem dagerotypu Bayard ma już wystarczające opanowanie swojego procesu, aby dokonać niezwykłych demonstracji. Plik11 listopada 1839, przekazuje Académie des sciences, która to rejestruje, zapieczętowane opakowanie „proces fotograficzny na papierze” . Ale jest za późno.

Pierwsza inscenizacja fotograficzna

Francja w pełni rości sobie prawo do wynalezienia fotografii, głośno i wyraźnie popierając ojcostwo Daguerre, ale proces opracowany przez Bayarda znacznie się różni. Akademia Nauk jest zażenowany tym drugim wynalazku. François Arago , promotor Daguerre i jego procesu, nie zachęca do tego. Bayard zwrócił się wtedy do Akademii Sztuk Pięknych, która przyjęła go lepiej, ale tak naprawdę go nie wspierała. W międzyczasie Anglik William Henry Fox Talbot wynalazł proces negatywno-pozytywny, lepszy od procesu Bayarda, który schodzi na dalszy plan.

W czerwcu 1839 roku Bayard otrzymał od państwa francuskiego 600 franków na wyposażenie się w sprzęt fotograficzny (podczas gdy roczna pensja w wysokości 10 000 franków została wypłacona Jacquesowi Daguerre i Isidore Niépce, synowi Niképhore'a). WLuty 1840, pokrótce ujawnia, na czym polega jego proces uzyskiwania bezpośredniego pozytywnego wyniku w liście do Akademii Nauk. Ale dagerotyp jest w pełnym rozkwicie, Bayard nie będzie miał otwartego zapieczętowanego opakowania, które złożył w 1839 r. W Akademii Nauk, dopókiLuty 1841, podczas priorytetowego sporu z Talbotem, a jego wkład pozostaje nieznany.

Bayard decyduje się wtedy utonąć, ale tylko i to jest jego drugi genialny pomysł „fotograficznie”. W październiku 1840 roku przedstawił się jako topielec na fotografii, na odwrocie której napisał:

„Ciało dżentelmena, którego widzisz poniżej, to ciało pana Bayarda, wynalazcy procesu, który właśnie widziałeś, lub którego cudowne rezultaty zobaczysz. O ile mi wiadomo, ten genialny i niestrudzony badacz pracuje nad udoskonaleniem swojego wynalazku od około trzech lat.
Akademia, król i wszyscy, którzy widzieli te rysunki, które uznał za niedoskonałe, podziwiali je, tak jak ty podziwiasz je teraz. Robi mu to wielki zaszczyt i nie przyniosło mu ani grosza. Rząd, który dał panu Daguerre'owi zbyt wiele, powiedział, że nie może nic zrobić dla pana Bayarda i nieszczęśnika utonął. Och! niestabilność rzeczy ludzkich! Artyści, uczeni, gazety zajmowali się nim od dawna i dziś, że od kilku dni był zdemaskowany w kostnicy, nikt go jeszcze nie rozpoznał ani nie odebrał. Panowie i panie, przejdźmy dalej, aby nie wpłynąć na zmysły węchu, ponieważ twarz i ręce dżentelmena zaczynają gnić, jak widać. "

W 1840 r. , Zaledwie rok po oficjalnym wynalezieniu „fotografii”, Bayard w humorystyczny sposób wymyślił „fotograficzną fikcję”.

Aktywny fotograf

Bezpośredni pozytywny proces Bayarda pozostał odosobnionym eksperymentem, który jako jedyny przeprowadzał. Jednak pomimo początkowych niepowodzeń Bayard pozostanie aktywnym i produktywnym fotografem. Od 1840 roku on sam często używał kalotypii , procesu negatywno-pozytywnego wymyślonego przez Talbota .

Był członkiem-założycielem Société Héliographique w 1851 r., A następnie Société Française de Photographie w 1854 r .

W 1851 r. Był jednym z pięciu fotografów Towarzystwa Heliograficznego, którym Commission des monuments historique zleciła wykonanie zdjęć zabytkowych budynków, które komisja chciała zachować lub odrestaurować. Został wysłany do Normandii na tę misję heliograficzną . Jednak do tej pory nie znaleziono żadnych strzałów.

Bayard był również pierwszym, który wpadł na pomysł połączenia dwóch oddzielnych negatywów, jednego przedstawiającego niebo i chmury, a drugiego krajobrazu, w celu skomponowania pozytywu dobrze wyeksponowanego na zachmurzonym niebie. Metody „spadającego nieba” zaczęto stosować w latach pięćdziesiątych XIX wieku .

W latach 1860-1866 otworzył warsztat z Bertallem , z którym współpracował już od 1855 roku.

Odznaczenia i wyróżnienia

Uwagi i odniesienia

  1. „  Departamentalne Archiwa Oise  ”
  2. Według PG Harmanta, „  Hippolyte Bayard (1801-1887)  ” w Collodions et clopinettes ,1961(dostęp 26 lutego 2014 ) , 24 czerwca jest legendarny. Wystawę zaplanowano na1 st lipca był otwarty do 14 (Hansardz dnia 29 czerwca i 17 lipca p 2 p 2, ..Czytaj dalej galijskiego;Uniwersalny monitor22 lipca).
  3. T., „  Wystawa na rzecz ofiar trzęsienia ziemi na Martynice  ”, Le Constitutionnel ,3 sierpnia 1839, s.  1-2 ( czytaj online )
  4. „  Akademia przyjmuje wpłaty trzech zapieczętowanych paczek  ”, CR Acad. Sci. , vol.  9,11 listopada 1839, s.  610 ( czytaj online )
  5. „  Proces uzyskiwania fotogenicznych obrazów na papierze  ” , w serwisie Gallica ,24 lutego 1840(dostęp 24 lutego 2014 )
  6. „  Priorytetowa kwestia związana z tworzeniem się obrazów fotograficznych na papierze, które będąc słabo lub wcale widoczne po opuszczeniu ciemnego pokoju, stają się takie  ”, CR Acad. Sci. , vol.  12,8 lutego 1841, s.  305-306 ( czytaj online )
  7. Claude Malécot i Anne-Marie de Brem, Le Monde de George Sand: portrety fotograficzne , Monum, Editions du patrimoine, 2003.
  8. Wśród innych wyrazy uznania jury „chciałoby znaleźć w komunikatach, że pan Bayard uczynił go bardziej otwartym, szczerym, bardziej liberalnym”, niemniej jednak uważa, że „nigdy żaden operator w żadnym kraju nie przedstawił na papierze tak szczegółowych opinii , tak czysty w zarysie, tak świeży i energiczny w działaniu. » Por. „  Heliography on paper  ” , on National Conservatory of Arts and Crafts (przegląd: 27 lutego 2014 r. )
  9. Dekretem z 24 stycznia 1863 r. Ale z jego akt „  Bayarda  ” , dotyczących Leonore ( sprawdzonych 26 lutego 2014 r. ) , Pozostaje tylko okładka, bez imienia, bez daty urodzenia, tylko z datą śmierci (maj 87) i cecha: „fotograf w Paryżu” .
  10. "  Szkoła Hippolyte Bayard  " (dostęp na 1 st marca 2014 )

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne