| Firma Saint-Gobain | |
|
Oficjalne logo Grupy Saint-Gobain | |
| kreacja | 1665 |
|---|---|
| Kluczowe daty | 1971: Fuzja z Pont-à-Mousson 1996: Przejęcie grupy Point P 2005: Przejęcie British Plaster Board, światowego lidera w produkcji płyt gipsowo-kartonowych. |
| Założyciele | Colbert |
| Forma prawna | Anonimowe społeczeństwo |
| Akcja | Euronext : SGO |
| Hasło reklamowe | Saint-Gobain projektuje, produkuje i dystrybuuje materiały i rozwiązania zaprojektowane z myślą o dobrym samopoczuciu każdego człowieka i przyszłości wszystkich. |
| Siedziba firmy |
Courbevoie Francja |
| Kierunek | Pierre-André de Chalendar , dyrektor generalny |
| Dyrektorzy | Pierre-André de Chalendar |
| Akcjonariusze | Akcje własne: 0,4% Osoby fizyczne: 8,2% Francuscy inwestorzy instytucjonalni: 20,8% Pracownicy-akcjonariusze : 8,7% Inni inwestorzy instytucjonalni: Europa: 28,3% Inni inwestorzy instytucjonalni: Ameryka - Azja: 33,6% (2019) |
| Czynność | Producent, przetwórca i dystrybutor materiałów budowlanych i wysokowydajnych dla różnych rynków przemysłowych |
| Produkty | Lista materiałów budowlanych ( w ) |
| Spółki zależne | Saint-Gobain Glass, Saint-Gobain Sekurit, Norton, Saint-Gobain SEFPRO (en) , British Gipsum, CertainTeed , Ecophon, Eurocoustic, Gyproc , Isover , Saint-Gobain PAM , Placoplatre , Rigips , Weber , Groupe Lapeyre , La Plateforme du budynek , Décoceram , Point.P , Francja Wycieraczki |
| Efektywny | 171 000 (2019) |
| SYRENA | 542039532 |
| Stronie internetowej | Oficjalna strona |
| Kapitalizacja | 20 348 mln euro (październik 2019) |
| Obrót handlowy | 42,6 mld euro (2019) |
| Zysk netto | 1,92 mld euro (2019) |
Saint-Gobain to francuska firma specjalizująca się w produkcji, przetwarzaniu i dystrybucji materiałów.
Założona w 1665 roku przez Jeana-Baptiste Colberta ( 1619 - 1683 ) pod nazwą Manufacture royale des glaces , firma jest obecna w sześćdziesięciu ośmiu krajach, a w 2019 roku zatrudnia blisko 171 000 osób. Od 2019 roku siedziba firmy znajduje się w La Défense , 12 place de l'Iris, w miejscowości Courbevoie (92400).
Król Henryk II założył hutę szkła w Saint-Germain-en-Laye w pobliżu zamku, w domu znajdującym się na rogu obecnej rue Henri IV i rue Saint-Louis, na części koszar Grammont, które przekazał włoski Thesco Mutio, z przywilejem produkcji szkła weneckiego , czyli luster , dla całego królestwa ; w 1558 naturalizował go, nobilitował wraz z dziećmi i włączył do wspólnoty szklanych dżentelmenów. Królewskie huty szkła w Saint-Germain są nadal aktywne w 1672 i 1776 roku i noszą nazwę rue de la Verrerie, obecnie rue Saint-Louis.
Królewski Produkcja Lustra Saint-Gobain został stworzony w 1665 roku za panowania Ludwika XIV przez jego ministra finansów Jean-Baptiste Colbert , aby dać mniejszą zależność od Francji weneckim produkcji szkła .
W latach 1678-1684 firma brała udział w budowie Sali Lustrzanej w Pałacu Wersalskim . W 1693 osiedliła się w Pikardii w Saint-Gobain (dziś w departamencie Aisne ), w miejscu starego średniowiecznego zamku. Powstanie to motywowane jest koniecznością zachowania tajemnicy przemysłowej , ale jeszcze bardziej zapotrzebowaniem na energię z drewna . W rzeczywistości w latach 70. XVIII wieku lodziarnia była zakładem przemysłowym, który zużywał najwięcej drewna we Francji (prawie 30 000 metrów sześciennych rocznie). Te duże potrzeby prowadzą do rzeczywistego kształtowania krajobrazów leśnych, gospodarowanych niemal wyłącznie na potrzeby przemysłu.
Pierre Francois Geoffrin jest jednym z liderów Królewskiej Fabryki luster lodzie XVIII th wieku, a jego żona i córka stają się akcjonariuszami jego śmierci. Słynna Madame Geoffrin wykorzysta swój znany w całej Europie salon literacki , a jej córka Marie-Thérèse de La Ferté-Imbault , swoje stanowisko w Wersalu na dworze Ludwika XV, do uzyskania odnowienia przywilejów Manufaktury. Te przywileje znikną podczas rewolucji.
Manufaktura przeszła rewolucję przemysłową , nabywając w 1806 r. fabrykę sody sztucznej. W 1830 r. zmieniła status na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością . W 1858 roku połączył się z Producenci lodów i kieliszki Saint-Quirin, Cirey i Monthermé z rodziną Guaita ( Chevandier de Valdrome , Roederer , Guaita ). W 1866 roku Société des Manufactures des Glaces et Produits Chimiques de Saint-Gobain, Chauny et Cirey nabyło fabrykę kwasu siarkowego od Johna Frédérica Boyda z siedzibą przy rue du Landy w Aubervilliers . W 1872 roku połączyła się z firmą Perret et fils, aby wydobyć piryt żelazny, niezbędny do produkcji sody białej .
W 1913 roku była wraz ze Schneiderem jedną z dwóch firm przemysłowych, które pojawiły się w rankingu dwudziestu największych francuskich kapitalizacji. W 1936 Saint-Gobain stał się ósmą francuską kapitalizacją rynkową, po wzroście francuskich firm przemysłowych na Giełdzie Papierów Wartościowych .
W 1924 Saint-Gobain założył Société de la Cellulose du Pin z Papeteries Navarre , którego papiernia znajduje się w Facture, gmina Biganos (Gironde). Saint-Gobain zmieniła kierunek swojej działalności, sprzedając swój oddział z artykułami papierniczymi w 1994 r . grupie Smurfit .
Pomimo utrzymujących się korzystnych obrotów lata 60. były trudne dla Saint-Gobain ze względu na słabnące marże zysku, rosnące wskaźniki zadłużenia , rosnący udział i 86% spadek cen akcji w latach 1960-1967.
W tym kontekście w grudniu 1968 r. Boussois-Souchon-Neuvesel (BSN) złożył ofertę przejęcia firmy , która zakończyła się niepowodzeniem, pozostawiając ją bezkrwawą i pozbawioną środków. Firma Pont-à-Mousson SA miała w tym czasie znaczną dostępność i obecność w przemyśle stalowym (światowy lider w produkcji rur żeliwnych), co dało jej wagę umożliwiającą fuzję z Saint-Gobain. Jest ona przygotowywana przez cały 1969 i wchodzi w życie w czerwcu 1970. Ta fuzja, mocno popierana przez rząd Georgesa Pompidou , dała początek grupie światowej klasy. Jeśli na początku Pont-à-Mousson miał większe znaczenie w grupie – to dyrektor generalny Pont-à-Mousson zarządzał Saint-Gobain przez pierwsze 10 lat po fuzji i zreformował ją od góry do dołu – od tego czasu sytuacja uległa odwróceniu i Saint-Gobain PAM (nowa nazwa filii Pont-à-Mousson) jest niczym więcej jak filią wśród niezliczonych innych podmiotów grupy Saint-Gobain. Jedynym widocznym znakiem połączenia jest obecność mostu, symbolu Pont-à-Mousson, w jego logo .
Grupa została znacjonalizowana w 1982 roku przez rząd Mauroya . Został ponownie sprywatyzowany w 1986 roku .
Działalność związana z produkcją opakowań, głównie ze szkła, dla przemysłu spożywczego , napojów i perfum została przemianowana na Verallia od 2010 roku. Na koniec 2009 roku branża ta zatrudniała 15 000 pracowników, 25 miliardów wyprodukowanych butelek i słoików, 59 fabryk i 6 centrów technicznych i badawczo-rozwojowych . Od 2011 roku grupa stara się ponownie skoncentrować na biznesie domowym i dlatego chce oddzielić się od swojej branży opakowaniowej, wprowadzając Verallia na giełdę. Ponieważ rynek nie był od tego czasu sprzyjający, to IPO jeszcze się nie odbyło.
W połowie 2014 r. Saint-Gobain sprzedał działalność firmy Verallia w Ameryce Północnej za 1,5 miliarda euro firmie Ardagh .
W czerwcu 2014 r. Saint-Gobain ogłosił przejęcie Phoenix Coating Resources, produkującego ceramikę dla lotnictwa , którą włączy do swojego działu materiałów ceramicznych. To przejęcie umożliwia grupie umocnienie swojej pozycji w lotnictwie i stanie się dostawcą silnika LEAP dla CFM International .
8 grudnia 2014Spółka zapowiada przejęcie szwajcarskiej firmy Sika (lider chemii budowlanej) poprzez zakup holdingu posiadającego 16,1% kapitału i 52,4% praw głosu w przemyśle. W maju 2018 r. Saint-Gobain podpisał kompleksową umowę z Sika, kładąc kres ich konfliktowi związanemu z próbą przejęcia. W wyniku tej umowy Saint-Gobain nabywa 17% udziałów w Sika.
W czerwcu 2015 r. Saint-Gobain ogłosił sprzedaż swojej spółki zależnej Verallia , która produkuje opakowania szklane, funduszowi inwestycyjnemu Apollo Global Management za 2,95 mld euro. Od października 2015 r. spółki zależne Apollo Global Management i BPI France posiadają odpowiednio 90% i 10% kapitału Verallia. W lipcu 2015 r. Saint-Gobain nabył 49% udziałów, których nie posiadał w Cipta Mortar Utama, małej indonezyjskiej firmie specjalizującej się w moździerzach.
W październiku 2016 r. Saint-Gobain ogłosił przejęcie E-Mix, singapurskiej firmy specjalizującej się w moździerzach, za 104 mln euro. W grudniu 2016 r. Saint-Gobain ogłosił, że nabył 100% kapitału rumuńskiej firmy Pietta Glass Working, specjalizującej się w przetwórstwie szkła.
27 czerwca 2017 r. Saint-Gobain i jego dawna spółka zależna Verallia zostały dotknięte poważnym atakiem komputerowym. 19 grudnia 2017 r. Saint-Gobain ogłosił, że kupi norweski Per Strand.
W dniu 1 st stycznia 2019, Saint-Gobain wdrożył plan transformacji „Transform and Grow”, składający się z dwóch części: reorganizacji Grupy w głębi i przyspieszonej portfelem obrotów działań.
23 września 2019 r. w ramach organizowanego przez Sekretarza Generalnego ONZ „Climate Action Summit” Saint-Gobain sformalizowało swoje poparcie dla „Biznesowej ambicji na 1,5°C” Global Compact: grupa w ten sposób zobowiązała się osiągnięcie celu „zerowej emisji netto” do 2050 r. zgodnie ze scenariuszami ocieplenia + 1,5 ° C oraz zaleceniami najnowszych badań klimatycznych w celu ograniczenia najgorszych skutków zmian klimatu.
W lutym 2020 r. Saint-Gobain sfinalizował przejęcie amerykańskiej firmy Continental Building Products, specjalizującej się w tynkach, za 1,4 mld USD.
Na początku grudnia 2019 r. Saint-Gobain ogłosił, że podwoi produkcję wełny szklanej, aby zaspokoić duży popyt na izolację. W ten sposób zostaje otwarta nowa linia produkcyjna w Chemille w Maine-et-Loire . Saint-Gobain zainwestował 35 milionów euro po tym, jak rok wcześniej musiał importować wełnę szklaną z powodu zbyt dużego popytu, szczególnie na zachodzie Francji.
Pod koniec maja 2020 r. Saint-Gobain odsprzedaje posiadane udziały w szwajcarskiej firmie Sika za łączną szacunkową wartość 2,55 mld euro.
Pod koniec października 2020 r. obroty Saint-Gobain spadły o 6,2% do 10,12 mld euro, w szczególności ze względu na zbycia dokonane w ciągu roku. Mimo kryzysu cele wciąż rosną, a prognozy są optymistyczne.
W marcu 2021 r. Saint-Gobain zawiera z Invenergy umowę zakupu zrównoważonej energii na okres 12 lat.
W maju 2021 Saint-Gobain kupił firmę Panofrance od grupy Chausson.
Pod koniec maja 2021 r. Saint-Gobain wydaje 1,02 mld euro na przejęcie jednego ze światowych liderów chemii budowlanej, Francuza Chryso , specjalisty w zakresie dodatków do cementów i betonu.
Do końca 2018 roku organizacja Saint-Gobain opierała się na systemie macierzowym, z trzema Obszarami Biznesowymi (Innowacyjne Materiały, Produkty Budowlane, Dystrybucja Budowlana) i 14 Generalnymi Delegacjami koordynującymi działania Grupy i reprezentującymi ją w różnych krajach jej powstania . Z planu „Transform and Grow” rozpoczęła się 1 st stycznia 2019, nowa organizacja została utworzona bliżej rynków w celu, aby lepiej służyć klientom Grupy i zaoferować im szerszy zasięg i bardziej zintegrowane.
- Działania obsługujące rynki regionalne (działalność dawnych dywizji Dystrybucji Budowlanej i Produktów Budowlanych, Szkła Budowlanego) są teraz zorganizowane według krajów i skonsolidowane w cztery Regiony (Europa Północna - 34% przychodów w 2019 r.); Europa Południowa (w tym Francja), Bliski Wschód, Afryka (31% przychodów w 2019 r.); Ameryki (13% przychodów z 2019 r.); Azja i Pacyfik (4% sprzedaży w 2019 r.).
- Podmiot zajmujący się rozwiązaniami High Performance Solutions (18% przychodów w 2019 r.) łączy działania obsługujące rynki światowe (odpowiadające dawnemu dywizji High Performance Materials oraz działalności Automotive Glass). Są to produkty i usługi o dużej wartości jednostkowej, które mogą być transportowane na duże odległości. Trzy JB są zorganizowane według rynku (Mobilność, Life Sciences, Budownictwo), a dwie obsługują szerzej przemysł (JB Materiałów Ściernych i Systemów Kompozytowych zorganizowana według kanałów dystrybucji oraz JB Ceramiki zorganizowana wokół swoich produktów).
Kilka przykładów produktów:
Osiągnięcia firmy to m.in. przykrycie piramidy Luwru , rozbudowa Liceum Henri-IV czy Wielkiego Kanionu Skywalk (atrakcja turystyczna nad Kolorado , szklana platforma na pionie Wielkiego Kanionu ).
| Lata | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
|---|---|---|---|---|
| Obrót handlowy | 39,093 | 40 810 | 41 774 | 42 573 |
| Wynik operacyjny | 2818 | 3028 | 3 122 | 3 390 |
| Zysk netto | 1 311 | 1566 | 420 | 1406 |
Struktura akcjonariatu Compagnie de Saint-Gobain na dzień 31 grudnia 2019 r. według głównych kategorii akcjonariuszy:
| Akcje skarbowe | 0,4% |
| Indywidualny | 8,2% |
| Grupowy plan oszczędnościowy (pracownicy) | 8,7% |
| Instytucje Francja | 20,8% |
| Inne instytucjonalne: Europa | 28,3% |
| Inne instytucjonalne: Ameryka – Azja | 33,6% |
Compagnie de Saint-Gobain, Saint-Gobain Isover i Saint-Gobain Benelux są zarejestrowane od 2013, 2011, 2010 w rejestrze przedstawicieli grup interesu przejrzystości przy Komisji Europejskiej i odpowiednio deklarują w 2017 roku na tę działalność roczne wydatki w wysokości '' kwota mniejsza niż 300 000, 200 000 i 100 000 euro.
Na rok 2017 Compagnie de Saint-Gobain deklaruje wobec Wysokiej Władzy ds. Przejrzystości Życia Publicznego prowadzenie działań lobbingowych we Francji na kwotę nieprzekraczającą 25 000 euro.
Firma twierdzi, że lobbowała w instytucjach amerykańskich na kwotę 160 000 USD w 2017 roku.
Grupa posiada osiem przekrojowych ośrodków badawczo-rozwojowych i około 100 jednostek rozwojowych na całym świecie, skupiających 3700 naukowców. Firma stworzyła sieć współpracy uniwersyteckiej z Uniwersytetem Harvarda , Moskiewskim Uniwersytetem Państwowym , Politechniką , ESPCI ParisTech , Specjalną Szkołą Robót Publicznych ( ESTP Paryż ), Uniwersytetem Technologicznym w Compiègne, Indyjskim Instytutem Technologii w Madrasie .
W 2020 roku, już dziewiąty rok z rzędu, Saint-Gobain znajduje się w rankingu 100 najbardziej innowacyjnych organizacji na świecie stworzonym przez Clarivate Analytics . Ranking opiera się na liczbie patentów, liczbie zaakceptowanych patentów w stosunku do liczby zgłoszonych, ich zasięgu międzynarodowym i rozgłosie.
12 listopada 2008 r.Saint-Gobain jest zlecone przez Komisję Europejską , aby zapłacić karę w wysokości 896 milionów euro dla nielegalnego porozumienia w sprawie cen szkła dla przemysłu motoryzacyjnego (od 1998 do 2003) z trzech jego konkurentów, z naruszeniem zasad konkurencji z Traktaty europejskie . Jej grzywna jest podwyższona o 60% za recydywę, ponieważ była już dwukrotnie skazana przez Komisję, w 1984 i 1988 roku.
3 czerwca 2019 r. wymiar sprawiedliwości skazuje Saint-Gobain na zrekompensowanie około stu pracownikom zakładu Thourotte w Oise z powodu narażenia na azbest. Każdemu pracownikowi lub byłemu pracownikowi, którego dotyczy ta wystawa, należy przekazać kwotę 20 000 euro.