Aude | |
Administracja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Oksytania |
Utworzenie działu | 4 marca 1790 r |
Główne miasto ( prefektura ) |
Carcassonne |
Podprefektury |
Limuzyny Narbony |
Przewodniczący rady wydziałowej |
Hélène Sandragné ( PS ) |
Prefekt | Thierry bonnier |
Kod INSEE | 11 |
Kod ISO 3166-2 | FR-11 |
Kod Eurostatu NUTS-3 | FR811 |
Demografia | |
Miły | Audiois |
Populacja | 372.806 mieszk . (2018) |
Gęstość | 61 mieszk./km 2 |
Geografia | |
Powierzchnia | 6 139 km 2 |
Podziały | |
Dzielnice | 3 |
Okręgi ustawodawcze | 3 |
Kantony | 19 |
Międzywspólnoty | 8 |
Gminy | 433 |
Znajomości | |
Stronie internetowej | aude.fr |
L ' Aude ( widoczny / O d / ) to francuski departament w Occitanie regionu , który znajduje się na południu Francji . Jego prefekturą jest Carcassonne ze średniowiecznym ufortyfikowanym miastem, a największym miastem jest Narbonne z ponad 55 000 mieszkańców.
Nazwa pochodzi od tej Aude rzeki . INSEE i Poczta kod przypisują 11.
Ślady człowieka znajdują się w departamencie około 1 500 000 pne. AD w postaci młotów i narzędzi pracował na wzgórzu Grazailles w Carcassonne . Ale najciekawszym odkryciem jest czaszka człowieka z Tautavel wykonana przez Henry'ego de Lumley w mieście Tautavel w sąsiednim departamencie Pirenejów Wschodnich . Jest to najstarsza znana czaszka w Europie . Pochodzi z około 450 000 pne. AD Człowiek Tautavel prawdopodobnie mieszkał w całym regionie.
Rzymianie pod wodzą konsula generalnego Domitiusa Ahenorbarbusa po raz pierwszy osiedlili się w Narbonne w 118 roku p.n.e. AD , na oppidum z Montlaurès , która staje się stolicą prowincji i bardzo aktywnego portu handlowego. Lokalizacja jest strategiczna, ponieważ znajduje się na skrzyżowaniu Via Aquitania i Drogi Domicjana , a także nad morzem i w pobliżu ujścia rzeki Aude. Carcassonne staje się łaciną w 30 pne. AD z wieloma gospodarstwami zbożowymi. Przez blisko dwa stulecia w Aude panował spokój, a gospodarka regionu rozwijała się bardzo silnie.
W Wizygoci najechali ten kraj w 435 podczas Aecjusz Flawiusz , rzymski senator, był zajęty tłumienia bagaudes , bandytów z Galii . W 507 The Bitwa pod Vouillé wygrał Clovis wolno mu podbić Tuluzie i Akwitanii, ale nie mógł odzyskać terytorium Aude który pozostawał w rękach Wizygotów, dzięki pomocy króla Ostrogotów , których oddziały pokonał syn frankońskiego zdobywcy w 508 roku . Region ten był wówczas częścią Septimanie, ponieważ składał się z siedmiu biskupstw, które ustanowili tam królowie Wizygotów: Elne , Agde , Narbonne , Lodève , Béziers , Maguelonne i Nîmes . Septimanie obejmowało Aude, ale także cały region Langwedocja-Roussillon .
W 817 r. Louis le Débonnaire odłączył Carcassès i Razès od Septimanie, aby zjednoczyć ich z markizem Tuluzy i królestwem Akwitanii . Pierwszy hrabia Carcassonne, Oliba , z rodziny hrabiów Barcelony , został wprowadzony w 819 roku . W Razes było innego powiatu utworzone przez arcybiskupa Narbonne, napędzany od swego miasta przez Saracenów. Przeniósł tam swoją stolicę biskupią i zapewnił temu małemu krajowi zaszczyty tytułu feudalnego. Narbonne utworzyło trzecie hrabstwo. Tak więc, Aude dział powstał w IX th wieku od trzech powiatów: Powiat Carcassonne, powiatu Razes i powiatu Narbonne. W 880 r. hrabstwo Razès zostało zjednoczone małżeństwem z hrabstwem Carcassonne i już nigdy nie zostało od niego oddzielone.
Z hrabstwa Carcassonne utworzono hrabstwo Foix dla młodszej gałęzi rodziny. Z hrabstwa Foix utworzono wicehrabstwo Couserans.
W XIII -go wieku , regionu jest rozwój katarów . Religia ta została bardzo szybko oceniona przez Kościół katolicki jako heretycka . W obliczu głębokiego powstania w powiatach Carcassonne i Toulouse, papież Innocenty III rozpoczęła się krucjata przeciwko albigensów w 1209 roku . Baronowie północy jednoczą się, tworząc armię Krzyżowców pod rozkazami Szymona de Montfort . Podczas gdy hrabia Tuluzy, Raymond VI , otrzymuje rozgrzeszenie, hrabia Carcassonne mierzy się z armią w pojedynkę. Carcassonne staje się schronieniem wielu katarów.
W 1561 r. po reformacji protestanckiej pojawiły się niepokoje religijne, zwłaszcza w Carcassonne . Książę Henryk I st. Montmorency , gubernator Langwedocji , dołączył do reformowanych w 1574 roku . Po stronie katolickiej na czele ligi katolickiej stoi książę Anna de Joyeuse . Henryk II de Montmorency został pokonany w bitwie pod Castelnaudary we wrześniu 1632 przeciwko wojskom królewskim, a następnie skazany na śmierć i stracony w Tuluzie.
Dział powstał podczas Rewolucji Francuskiej ,4 marca 1790 r, zgodnie z prawem 22 grudnia 1789Z częścią dawnej prowincji z Langwedocji . Deputowani trzech senekhausów z Carcassonne, Limoux i Castelnaudary zgodzili się zażądać zmian bez względu na kolejność, do której należeli. Większość stowarzyszeń ludowych tworzonych w gminach należała do Club des Jacobins, najlepiej do Club des Cordeliers. Departament Aude pojawił się 29 stycznia 1790 r. Podział administracyjny zmodyfikowała ustawa z 28 pluviôse VIII roku, która utworzyła cztery okręgi ( Raymond Poincaré zredukował je do trzech w 1926 r.) i zmniejszył liczbę kantonów z 45 do 31 .
Aude zna silną produkcję wina, podczas gdy zboża Lauragais przeżywają wielkie trudności. Ale departament cierpi z powodu nadprodukcji i słabej sprzedaży wina. W 1907 roku pod przywództwem Marcelina Alberta i burmistrza Narbonne Ernesta Ferroula kryzys winiarski przerodził się w bunt winiarzy . Znajduje to odzwierciedlenie w tworzeniu od 1909 roku licznych piwnic spółdzielczych w Aude.
1 st styczeń 2016, region Langwedocja-Roussillon , do którego należał departament, łączy się z regionem Midi-Pyrénées, stając się nowym regionem administracyjnym Occitanie . W nocy z 14 na 15 października 2018 r. oddział został dotknięty bezprecedensowymi powodziami, które pęcznieją drogi wodne o 8 mi utonęły co najmniej 15 osób. Oczekuje się, że w przyszłości globalne ocieplenie doprowadzi do nasilenia się bardzo ulewnych deszczy i gwałtownych powodzi na południu Francji.
Ramiona Aude są ozdobione następującymi motywami : „Gule do krzyża, wydrążone i nakrapiane dwunastoma kawałkami złota, ze srebrną krenelażem. "
|
Aude jest częścią regionu Occitanie . Graniczy z departamentami Pyrénées-Orientales na południu, Ariège na zachodzie, Haute-Garonne na północnym zachodzie, Tarn na północy i Hérault na północnym wschodzie. Na wschodzie departament graniczy z Morzem Śródziemnym ( Zatoka Lwia ) na 47 km . Jego powierzchnia wynosi 6343 km na południowy 2 , która plasuje się na 39 th największe francuskie departamenty. Aude również pirenejski wydział, którego najwyższym punktem jest szczyt Madres na 2,469 m .
Skrajne punkty działu Aude:
W tym dziale znajdują się kraje będące naturalnymi regionami:
Każdy naturalny region Aude naznaczony jest szczególnym krajobrazem. W ten sposób na wschodzie laguna i stawy przybrzeżne tworzą barierę brzegową między lądem a morzem, powstałe w wyniku nagromadzenia osadów nanoszonych przez rzeki Aude , Orb i Hérault . Ten krajobraz składa się z wielu stawów, w których woda jest słonawa. Środowisko jest dość restrykcyjne dla fauny i flory, ponieważ musi ono znosić ataki morza, słońca, wysychanie i powodzie. Rozwinęły się tam rośliny halofilne i jest to uprzywilejowane miejsce dla zwierząt takich jak różowy flaming czy biały szczudłak .
Niski krajobraz górski w Razès w Quillan , na południowym zachodzie.
Aude Pyrenees: krajobraz na szczycie pech Bugarach , a w tle szczyt Madres , na południu.
Szczyt Canigou od zamku Queribus w Cucugnan w departamencie Aude, na południu.
Krajobraz Lauragais , na północnym zachodzie.
Dalej na zachód, w głębi lądu, zarośla i zarośla dominują w krajobrazie suchych obszarów Aude i Corbières. Krajobraz ten powstał w wyniku wylesiania i był utrzymywany przez hodowlę zwierząt. Flora jest zróżnicowana i typowa. Istnieje wiele gatunków storczyków . Kraj Sault jest zdominowany przez gaje bukowe i jodłowe na poziomie górskim. Lasy te słyną z grzybów i mają bogatą florę i faunę, taką jak lilia pirenejska czy skrzyp polny . Jest też Calotriton asper .
Na północy i zachodzie kraj Czarnej Góry tworzą lasy dębów i buków . Lauragais składa się z krajobrazu bocage, w którym wzgórza kształtują uprawa zbóż. Istnieją zbiorniki wodne, takie jak jezioro Ganguise . Wreszcie górną dolinę rzeki Aude (Razès) tworzy las łęgowy złożony z buków, olch, topoli lub jesionów. Znajdują się tam torfowiska , dość rzadkie na południu Francji.
Krajobrazy Aude można wyjaśnić geologią . Na południu występują skały osadowe złożone podczas formowania się Pirenejów . Na północy iw centrum występują mniej pofałdowane skały osadowe. Na dalekim wschodzie, w pobliżu Morza Śródziemnego, w skałach występują uskoki zawalenia ( uskok normalny ), które są spowodowane otwarciem Zatoki Lwiej .
Góry Montagne Noire i Minervois na północy zbudowane są z gnejsu , granitów , łupków i marmuru, stanowiąc południową granicę Masywu Centralnego . Są to prastare skały powstałe ponad 300 milionów lat temu i zdeformowane przez powstanie Pasma Hercyńskiego . Alaric góry jest siodło krotnie w postaci sklepienie wykonane z kamienia wapiennego .
Należy zauważyć, że Aude jest jedynym departamentem w kraju, który wspierany jest jednocześnie przez dwa pasma górskie.
Klimat Aude jest głównie śródziemnomorski . Jesień charakteryzuje się gwałtownymi i gwałtownymi burzami . Lato jest często gorące i suche, co sprzyja uprawie winorośli i drzewa oliwnego .
Ale dział jest bardziej skontrastowany. Na północy Montagne Noire , a na południu Pays de Sault , to głównie klimat górski z czasami bardzo niskimi temperaturami w zimie. Na zachodzie panuje głównie klimat Akwitanii z większą ilością opadów, podczas gdy na wschodzie panuje klimat czysto śródziemnomorski. W centrum - regiony Limousin, Carcassonnaise i Razès - mówi się, że klimat jest umiarkowany ze znaczną ekspozycją na wiatry.
Wiatry są często obecne w Aude. Jest to jeden z najbardziej wietrznych departamentów francuskich z 300-350 wietrznymi dniami w roku. Zjawisko to jest spowodowane głównie płaskorzeźbami północnymi i południowymi, które tworzą korytarz. Od północnego zachodu wieją cers , zwane tramontane w Katalonii lub mistral w Prowansji. Jest to wiatr lądowy, w zimie suchy, gwałtowny i zimny. Ze wschodu wieje marynarz, który staje się autanem za Castelnaudary w rejon Tuluzy. Jest gorąco i wilgotno i pochodzi z morza.Te regularne wiatry pomogły zainstalować wiele parków turbin wiatrowych .
Sieć hydrograficzną Aude wyznacza rzeka o tej samej nazwie . Bierze swoje źródło w Roc d'Aude , przecina tamy Matemale i Puyvalador na płaskowyżu Capcir na wysokości 1500 m , a następnie przecina departament z południa na północ, przechodząc przez Axat , Quillan i Limoux , podążając górną doliną rzeki. Aude. W Carcassonne rzeka zmienia kierunek w kierunku Morza Śródziemnego na wschód, gdzie uchodzi w pobliżu Fleury.Ujście Aude znajduje się w małej wiosce Cabanes de Fleury, gdzie podczas powodzi znajduje się plaża pokryta drewnem i plastikiem i inne odpady współczesnego społeczeństwa ...
Pozostałe główne rzeki to Orbieu , Verdouble , Fresquel , Boulzane , Hers-Vif , Orbiel , Berre , Hers-Mort i Vixiège .
Pracująca ludność zawodowa według sektorów działalności gospodarczej | |
---|---|
Rolnictwo | 10 017 osób |
Przemysł | 11 093 osób |
Budowa | 6 388 osób |
Trzeciorzędowy | 76 928 osób |
Sektor pierwotny zajmował ważne miejsce w dziale Aude. Ale od lat 60. ten ostatni podupada.
Aude to kraj rolniczy, w którym na wschodzie dominuje uprawa winorośli z winami Corbières lub La Clape, w centrum z Minervois i wybrzeżami Malepère, a na południu z blanquette z Limoux . W Lauragais dominuje hodowla zbóż, podczas gdy w Montagne Noire możliwa jest tylko hodowla owiec . Ponadto ostatnio wzrosła uprawa drzew oliwnych do produkcji oliwy z oliwek .
Port-la-Nouvelle to pierwszy port rybacki w departamencie, a następnie port Gruissan . W 1996 roku Aude posiadało 127 statków rybackich, w tym 75 w Port-la-Nouvelle i 52 w Gruissan. Statki te były dystrybuowane w następujący sposób:
Małe rzemiosło to małe łodzie typu łodzi, w których jeden człowiek łowi w stawie lub łodzie typu gwiazda łowiące u wybrzeży i przewożące maksymalnie trzy osoby. 85% małych łodzi rzemieślniczych jest przeznaczonych do łowienia ryb w stawach (Bages i Sigean, Leucate, Ayrolle) podobnie jak w stawie Thau .
Wino posiada największą gospodarkę działu. Terroir Aude jest urozmaicony i pełen charakteru. Uprawa winorośli zna swój rozkwit, ale także wielkie trudności. Dziś dostosowała się i nadal musi dostosowywać się do trudnego i zmieniającego się rynku. To Grecy zasadzili winorośl w Aude, a Rzymianie ustanowili prawa do eksploatacji. Pierwsze winorośle zostały posadzone w Minervois I st wieku .
Ale winorośl i wino produkowane są tylko do bieżącego użytku i samowystarczalności na lata. Na żyznych równinach Aude dominowały zboża i drzewa oliwne. Na początku XIX -go wieku, że wino rozwija się w Aude i resztą Langwedocja-Roussillon . Wino staje się produktem codziennego spożycia. Plony są konieczne, a winorośl zastępuje zboża na równinach. Pierwszy okres prosperity jest ważny około 1850 roku, zanim filoksera pojawi się około 1870 roku . Pod koniec XIX -go wieku, Aude przeżywa drugi złoty wiek, ale kryzys wino jest wyzwalany w 1901 roku z powodu poważnej produkcji, oszustw i słabej sprzedaży. Swój szczyt osiągnął podczas buntu winiarzy w 1907 roku . Plantatorzy wina tworzą następnie grupę kooperantów i organizują się, aby uniknąć oszustw i oszustw. W 1919, a następnie w 1935 , z inicjatywy Jeana Capusa , przyjęto ustawę o AOC . INAO jest zatem skonfigurować jako organ do kontroli i egzekwowania rozporządzeń.
Po II wojnie światowej winnica zostaje zrewitalizowana, a region żyje z masowej uprawy winorośli. Wino produkowane jest w dużych ilościach i zaspokaja niewymagającą populację. Musisz dostarczyć produkt w dużych ilościach w bardzo niskiej cenie. W 1970 roku rynek się zmienił, zastępując ilość jakością i powodując drugi kryzys winiarski. Liczne demonstracje, negocjacje i ataki paraliżują region i gospodarkę. Émile Pouytès i CRS Joël le Gof zginęli tragicznie w Montredon-des-Corbières 4 marca 1976 r. podczas tego kryzysu. Duża ewolucja uprawy winorośli Aude zaczyna się od reorganizacji zawodu i winnicy. Jakość musi wtedy stać się znakiem rozpoznawczym wina Aude.
Aude ma bogate i zróżnicowane terroir. Słońce jest bardzo obecny i pozwala produkować wysokiej jakości wina. W dziale obecnych jest wiele roczników, od win stołowych po AOCS, w tym wina lokalne i VDQS . Istnieje siedem głównych obszarów produkcyjnych:
Obszary te produkują różne wina, takie jak Blanquette de Limoux , Crémant i Chardonnay du Limouxin , Clape , Corbières , Fitou lub Cabardès .
Działalność przemysłowa jest mocno reprezentowana w górnej dolinie Aude zwłaszcza w dzielnicy Limoux od końca XIX th wieku. Nawet dzisiaj cegielnia Limoux (grupa Lafarge ) kwitnie.
Jednak od lat siedemdziesiątych branża przeżywa gwałtowny spadek w tradycyjnych branżach, takich jak obuwie i kapelusze . Obecnie występuje głównie w dystrykcie Narbonne , w szczególności w obiektach portowych i składach ropy w Port-la-Nouvelle .
Od 1889 r. górna dolina rzeki Aude doświadczyła znacznego rozkwitu elektrowni wodnych . Był to nawet pierwszy dział w transporcie i produkcji hydroelektrycznej dzięki fabrykom Alet i Quillan . Pod wpływem Joachima Estrade powstała Southern Force Transport Company (SMTF), która w 1901 roku stała się pierwszą firmą elektryczną we Francji . Zakład Axat-Saint-Georges zaopatrywał miasta Carcassonne i Narbonne w napięcie 20 000 woltów.
Dziś dział Aude jest pierwszym działem pod względem liczby zainstalowanych turbin wiatrowych . Działa 113 turbin wiatrowych. Mają moc około 91 MW i wytwarzają ilość energii, która odpowiada zużyciu energii elektrycznej przez około 100 000 osób. Wraz z rozpowszechnianiem się tych instalacji, prefektura stara się, w porozumieniu ze wszystkimi zainteresowanymi stronami (mieszkańcami, przemysłowcami itp.), ustanowić kartę dobrego postępowania w zakresie energetyki wiatrowej.
Wciąż w dziedzinie energetyki EDF zbudowała największą w Europie elektrownię fotowoltaiczną w pobliżu Moussan , niedaleko elektrowni Comurhex , strategicznej elektrowni dla przemysłu jądrowego, ponieważ przetwarza ona paliwo jądrowe.
Aude jest również siedzibą takich firm jak Lafarge (Port-la-Nouvelle), Terreal (Castelnaudary), Actis (Limoux), Formica (Quillan), Arterris (Castelnaudary), Braas Monier (Limoux), Salins du Midi (Gruissan). ), Narbonne Accessoires (Narbonne), Socamil (Castelnaudary), Jean de Bru (Carcassonne), Minilampe (Carcassonne), Chipie (Carcassonne), Ateliers d'Occitanie (Narbonne) itp.
Kunszt jest bardzo dobrze reprezentowane w Aude. Zatrudnia ponad 14,6% ludności czynnej zawodowo. Reprezentuje 5400 firm w 250 przedsiębiorstwach, które generują obrót w wysokości trzech miliardów franków.
Mieszkańcy Aude to Audois . Spis ludności z 1990 r. potwierdza wzrost populacji Aude od lat 60., przy czym rocznie jest o około 700 mieszkańców więcej. Wzrost ten tłumaczy się powrotem emerytów w wieku powyżej 60 lat do ich regionu pochodzenia oraz napływem imigrantów z basenu Morza Śródziemnego.
W 2018 r. departament liczył 372 806 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,17% w porównaniu z 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%). Ludność jest zasadniczo wiejska o zagęszczeniu 60,7 mieszk./km2 , co stanowi połowę średniej krajowej. Dwa główne miasta, Carcassonne i Narbonne , to średniej wielkości miasta, w których mieszka tylko jedna trzecia mieszkańców departamentu.
1791 | 1801 | 1806 | 1821 | 1826 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
239 642 | 225,228 | 240,993 | 253 194 | 265 991 | 270 125 | 281.080 | 284 285 | 289 661 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
289 747 | 282 833 | 283,606 | 288 626 | 285 927 | 300 065 | 327 942 | 332 080 | 317 372 |
1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
310 513 | 313,531 | 308 327 | 300 537 | 287 052 | 291 951 | 296 880 | 285 115 | 268 889 |
1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
268,254 | 269 782 | 278,323 | 272 366 | 280 686 | 298 712 | 309.770 | 341.022 | 359 967 |
2016 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
368 025 | 372 806 | - | - | - | - | - | - | - |
Nazwisko | Kod INSEE |
Międzywspólnotowość | Powierzchnia (km 2 ) |
Populacja (ostatni legalny pop. ) |
Gęstość (mieszk./km 2 ) |
Edytować |
---|---|---|---|---|---|---|
Narbona | 11262 | Wielka Narbonna | 172,96 | 55 375 (2018) | 320 | |
Carcassonne | 11069 | Carcassonne Agglo | 65.08 | 46 513 (2018) | 715 | |
Castelnaudary | 11076 | CC Castelnaudary Lauragais Audois | 47,72 | 11 951 (2018) | 250 | |
Lézignan-Corbières | 11203 | CC regionu Lézignanaise, Corbières i Minervois | 37,68 | 11 248 (2018) | 299 | |
Limuzyny | 11206 | CC Limouxin | 32,41 | 10 112 (2018) | 312 | |
Coursan | 11106 | Wielka Narbonna | 24,61 | 5864 (2018) | 238 | |
Port-la-Nouvelle | 11266 | Wielka Narbonna | 28,55 | 5 686 (2018) | 199 | |
Trebes | 11397 | Carcassonne Agglo | 16.36 | 5566 (2018) | 340 | |
Sigean | 11379 | Wielka Narbonna | 35,35 | 5531 (2018) | 156 | |
Gruissan | 11170 | Wielka Narbonna | 43,65 | 5044 (2018) | 116 | |
Leucate | 11202 | Wielka Narbonna | 23,55 | 4520 (2018) | 192 | |
Villemoustaussou | 11429 | Carcassonne Agglo | 11,94 | 4449 (2018) | 373 | |
Cuxac-d'Aude | 11116 | Wielka Narbonna | 21,54 | 4026 (2018) | 187 | |
Fleury | 11145 | Wielka Narbonna | 51,27 | 3 801 (2018) | 74 | |
Salles-d'Aude | 11370 | Wielka Narbonna | 18.15 | 3254 (2018) | 179 |
Przez departament Aude przecinają dwie główne autostrady. Z zachodu na wschód autostrada Deux Mers lub A61 łączy Tuluzę i Narbonne przez prefekturę Aude, Carcassonne . Z północy na południe wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego autostrada A9 może dotrzeć do hiszpańskiego południa i Montpellier na północy.
Sieć kolejowa przebiega tą samą trasą co sieć drogowa. Składa się z sieci małych prędkości, ale trwa projekt budowy linii dużych prędkości, która ma dotrzeć do Hiszpanii w ramach transeuropejskiej sieci kolejowej (TEN).
Wreszcie Aude przecina Canal du Midi, który jest główną osią rzeki turystycznej, umożliwiającą przejście od Oceanu Atlantyckiego do Morza Śródziemnego . Przenika na zachód w Aude na poziomie progu Naurouze, a następnie łączy się z Morzem Śródziemnym na poziomie Sète .
Aude jest również międzynarodowym punktem wymiany z portem handlowym Port-la-Nouvelle .
Ludność Aude wyrażała rojalistyczne poglądy do końca Restauracji . W 1830 r. rozwinęły się idee republikańskie i uczyniły z tego departamentu bastion lewicy . Ten postęp symbolizują dwaj mężczyźni: Armand Barbès i Théophile Marcou . Armand Barbès pojawia się jako symbol walki o socjaldemokratyczną republikę.
To właśnie w Aude François Mitterrand osiągnął swój najlepszy wynik w wyborach prezydenckich w 1981 roku, zdobywając nieco ponad 63% głosów.
Wydział Aude liczy 367 szkół podstawowych, w których w 2005 r. było 30 055 uczniów. W latach 2000-2006 liczba uczniów w szkołach podstawowych stale wzrastała z 28 331 uczniów do 30 489 uczniów. W szkolnictwie średnim wydział miał 31 publicznych i prywatnych szkół wyższych oraz 17 szkół średnich dla około 23 000 uczniów w 2006 roku.
Limoux karnawał jest festiwal kraju Audois która odbywa się przez ponad dziesięć tygodni. To jeden z najdłuższych karnawałów na świecie. Odbywa się w mieście Limoux na Place de la République w każdy weekend od połowy stycznia do końca marca. Charakteryzują się kapelami w strojach pierrotów ( kałem ) przy akompaniamencie muzyków.
W regionie Limousin w Niedzielę Palmową odbywa się festiwal gastronomii, toczeków i dzwonnic organizowany przez winiarzy z Sieur d'Arques. Pozwala na sprzedaż dużej ilości win w celu przywrócenia lokalnego dziedzictwa.
Lato sprawia, że Narbonne ożywa dzięki letnim tempom.
Saint-Pierre, święto rybaków, tętni życiem w Leucate i Gruissan. W tym ostatnim mieście Saint-Pierre towarzyszy pielgrzymka do Notre-Dame des Auzils .
Kolejna pielgrzymka, pielgrzymka Notre-Dame de Marceille , ku czci Dziewicy Niedzielnej .
Carcassonne Festival to eklektyczna wydarzenie każdego lata w mieście Carcassonne: odmiana, teatr, taniec, opera, prąd muzyka, muzyka tradycyjna ...
Festiwal Voice of Stars w Port Leucate to międzynarodowy festiwal głosów filmu animowanego.
Carcassonne również widzi pożar miasta każdego czternastego lipca.
W bardziej literacki sposób Aude jest również powiązane z tajemnicą otaczającą skarb księdza Sauniere'a oraz z kazaniem proboszcza z Cucugnan . Banquets du Livre de Lagrasse co roku przyciągają spotkania literackie i filozoficzne.
Aude śpiewaków i muzyków, najbardziej znanymi są Charles Trenet , Olivia Ruiz i René Coll .
Rugby jest bardzo popularnym sportem w Aude. Wydaje się od początku XX th wieku i klubu USQuillan dominuje koniec 1920 roku Jean Bourrel zdobył tytuł w 1929 nominalnej Lezignan . Zespół Carcassonne będzie liderem po II wojnie światowej. Następnie będzie to Racing Club Narbonnais , mistrz Francji w 1936 i 1974 roku, zdobywca dziewięciu Challenges Yves du Manoir i finalista European Shield 2001. Ale ostatnio rugby w Audois ma problemy z wygraną w sporcie, który stał się zglobalizowany i sprofesjonalizowany. Drużyny Carcassonne (Union Sportive Carcassonnaise) i Narbonne (Racing-Club-Narbonne-Méditerranée) nadal grają w mistrzostwach Pro D2 .
Aude to kraina rugby, a drużyny Limoux, Carcassonne i Lézignan grają w elicie. Puig-Aubert był emblematycznym graczem trzynastu rugby, który grał dla AS Carcassonne.
Siatkówka jest bardzo obecny w Aude: the Narbonne Siatkówka ewoluuje Proa i Gruissan Siatkówka (Krajowy II) jest znany z wielu tytułów dziewcząt.
Co roku 15 sierpnia w miejscowości Quillan organizowane jest kryterium rowerowe, kryterium rowerowe Quillan . Jest to najstarsze z kryteriów rowerowych.
Żeński wycieczka Aude jest jedną z najważniejszych imprez kolarskich żeńskich. Zwykle odbywa się w maju. Jest częścią trzech etapów Pucharu Świata w Kolarstwie z Tour de France i Tour d'Italie.
Mondial du vent , żeglarskie konkurencja skupiającej kitesurferów, odbywa się co roku w Leucate-La Franqui .
W 1993 roku Aude była gospodarzem kilku imprez Igrzysk Śródziemnomorskich : rugby, piłki nożnej, piłki ręcznej, kajakarstwa, żeglarstwa. Od tego czasu francuska drużyna pływania synchronicznego trenuje w Narbonne, a francuska drużyna kajakarstwa korzysta z infrastruktury Axat .
Godło lokalnej gastronomii, cassoulet z Castelnaudary z białej fasoli i wędlin to typowe danie Lauragais audois. Fréginat (tradycyjna potrawa z Corbières ), jest obecny we wszystkich miejscowościach i na wsi z tych gór. Jest to fricassee z wieprzowiny i białej fasoli ( wlewki Castelnaudary ), a całość doprawiona ziołami garrigue. Na wybrzeżu Aude daniem z wyboru jest węgorz borrida.
Inne specjały, takie jak ostrygi z Gruissan i Leucate czy Pecajoune, są integralną częścią lokalnego dziedzictwa gastronomicznego. Oliwa z oliwek jest również szeroko stosowanym produktem w Aude i uczyniła Bize-Minervois specjalnością . Cartagene to wino likierowe sprzedawane przez kilku producentów. Hypocras, średniowieczny napój, produkowany jest w szczególności w Corbières. Wreszcie Blanquette de Limoux jest białe wino musujące popularny w dziale, który datuje się na XVI th wieku. Jest to również najstarsze znane wino musujące na długo przed szampanem .
Język oksytański jest używany w języku Aude w jego odmianie langwedockiej. Nazwa wydziału nazywa się Aude (pr. ['Awde]) w języku oksytańskim.
W Aude prowansalski jest bardzo mało używane formy pisemnej przed XI -tego wieku , ale wielu poetów i trubadurów jak Raimon de Miraval używać języka w oparciu o dworskiej miłości w XII th wieku i XIII th wieku . W XIV TH i XV -go wieku, prowansalski jest używany do pisania lokalnych pism administracyjnych. W XVI -tego wieku , langue d'oc jest mniej wykorzystywane na korzyść języka króla Francuzów, których wykorzystanie jest upoważniona przez edyktu od Villers-Cotterets w 1539 roku . Jednak to przetrwa bardzo dobrze w populacji aż do XX th wieku i ustanowienia obowiązkowego szkolnictwa publicznego i po francusku.
Według Abla Hugo w 1835 r. w miastach departamentu używano języka francuskiego, ale powszechnie używano tam również Langwedocji. Ten idiom był wówczas językiem mieszkańców wsi, którzy w większości nie rozumieli francuskiego. Jest nawet kilka małych miasteczek, w których księża, jak na wsiach, wygłaszali kazania w gwarze.
W latach 70. i 80. pojawiły się nowe żądania związane z walką o godność języka i jego nauczania. Occitanist dyskurs dotrze do szerszej publiczności i śpiewaków jak Claudi Marti lub Mans de Brèish lub La Sauze zalecają stosowanie Occitan.
Aude to wydział turystyczny z ważnym dziedzictwem kulturowym i bardzo zróżnicowanymi obiektami przyrodniczymi. Od lat 90. Aude rozwijało atrakcyjność swojego terytorium, skupiając się na rozwoju reklamy wokół kataryzmu . W ten sposób Aude zostało nazwane przez Radę Generalną Krajem Katarów , aby podkreślić autentyczny i tajemniczy charakter departamentu, w szczególności z licznymi zamkami katarów .
Turystyce sprzyja również park hotelowy wszystkich kategorii z 364 500 miejsc noclegowych dostępnych przez cały rok. Aude szacuje swoją frekwencję turystyczną na 16 740 800 noclegów w 2014 roku, co daje obrót w wysokości 842 000 000 euro, co pozwala na zatrudnienie 5 800 bezpośrednich miejsc pracy i 9 500 prac sezonowych.
W bardzo ograniczonym obszarze doliny Orbiel, wydział miał sporadycznie problemy zanieczyszczenia z powodu swoich kopalniach o złoto nieczynnej ( rtęć i arsen ).
Aude ma około piętnastu bastydów , zbudowanych po traktacie z Meaux w 1229 roku , kiedy region został dołączony do korony Kapetyngów. Bastide to rodzaj urbanizacji opartej na siatce tworzonej w jednym rzucie i umieszczanej na nowym terenie bez zabudowy. Celem takich konstrukcji jest osłabienie lokalnych panów i przyciągnięcie ludności do nowych ośrodków gospodarczych. Te bastidy konkurują z wioskami kastalnymi skupionymi na władzy kościelnej lub seigneuralnej. Chalabre , Camps-sur-l'Agly , bastyda Saint-Louis w Carcassonne to przykłady bastydów w Aude.
W departamencie znajduje się wiele zamków, które są wyróżnione przez radę departamentu Aude w celu stymulowania turystyki. Fortece często znajdują się na skalistych szczytach, takich jak zamek Quéribus lub zamki Lastours , co daje im strategiczną pozycję. Miasta Carcassonne był centrum logistyczne kraju podczas konfliktów z Królestwa Aragonii .
Wiele opactw jest rozproszonych w departamencie Aude. Najbardziej znane to opactwo Fontfroide , opactwo Sainte-Marie de Lagrasse , opactwo Caunes-Minervois , opactwo Sainte-Marie de Villelongue lub opactwo Saint-Hilaire .
Saint-Just-et-Saint-Pasteur Katedra jest niezwykły i niedokończone gotycka katedra . Jest to jeden z symboli obecności Francuzów w Langwedocji w średniowieczu.
Aude posiada wiele naturalnych i podziemnych jam nadających się do speleo . Pays de Sault składa się z wapienia , jednego z największych obszarów w Pirenejach , sprzyjającego tworzeniu się jam. Istnieje wiele jałowych nazw lokalnych przepaści . Na tym płaskowyżu znajduje się w szczególności jaskinia TM71, która jest wspaniałą jamą sklasyfikowaną jako rezerwat przyrody od 1987 roku . To wyjątkowy przypadek we Francji .
Inne naturalne jamy Aude zawierają konkrecje, takie jak otchłań Cabrespine , jaskinia Aguzou lub jaskinia Limousis . Ta ostatnia zawiera największy odkryty blok aragonitu . W masywie Corbières, na płaskowyżu Lacamp, znajdują się specjalne zagłębienia utworzone ze skał detrytycznych (margla, gliny i budyniu) wyrzeźbionych w wyniku erozji .
Powszechnego spisu ludności z 1 st stycznia 2008 roku, 26,5% mieszkań dostępnych w dziale były drugie domy.
Poniższa tabela przedstawia główne gminy Aude, których drugorzędne i okazjonalne rezydencje przekraczają 10% całkowitej liczby mieszkań.
Gminy posiadające ponad 10% drugich domów w 2008 r.Miasto | Ludność miejska | liczba obudów | Domy drugorzędne | % res. wtórny |
---|---|---|---|---|
Leucate | 3 858 | 15 589 | 13 482 | 86,49% |
Gruissan | 4410 | 12 570 | 10 305 | 81,98% |
Fleury (d'Aude) | 3 162 | 9081 | 7 381 | 81,28% |
Port-la-Nouvelle | 5,603 | 7524 | 4573 | 60,77% |
Fitou | 868 | 1004 | 523 | 52,04% |
Puivert | 508 | 457 | 203 | 44,42% |
Paziols | 517 | 457 | 203 | 44,33% |
Roquefort-des-Corbières | 929 | 677 | 243 | 35,92% |
Saissac | 981 | 673 | 224 | 33,29% |
Fabrezan | 1,242 | 866 | 271 | 31,31% |
Azille | 1140 | 800 | 238 | 29,79% |
Palma | 1508 | 1002 | 273 | 27,25% |
Caunes-Minervois | 1598 | 946 | 213 | 22,54% |
Sigean | 5 163 | 3 102 | 622 | 20,05% |
Narbona | 51,005 | 31 747 | 5304 | 16,71% |
Quillan | 3405 | 2330 | 358 | 15,37% |
Cała różnorodność krajobrazu, jego autentyczność i niezwykłość zabytków przyciągnęła wielu filmowców. Tak więc miasto Carcassonne jest miejscem wielu zdjęć. Idealny stan tego miasta rzeczywiście oferuje wymarzoną oprawę dla filmów historycznych. W 1908 roku filmowcy porzucili dekoracje na płótnie i Louis Feuillade sfilmował przed wieżami miasta dla powrotu krzyżowca , przysięgi zaręczynowej czy zaczarowanej gitary . W 1924 roku , filmy na dużą skalę były produkowane takie jak Le Miracle des Loups przez Raymonda Bernarda . W 1928 roku , z okazji dwutysięcznej rocznicy miasta Carcassonne, Jean Renoir wyprodukował Le Tournoi dans la cité . W 1965 roku miasto Carcassonne pojawiło się w Le Corniaud Gérarda Oury'ego . W 1968 roku The Small Bather od Robert Dhéry (z Louis de Funes i Michel Galabru ) jest zwrócona w Cabanes de Fleury (ujścia Aude).
Niedawno Comtal zamek z miastem został użyty jako tło dla Les odwiedzin przez Jean-Marie Poire w 1992 roku , gdy zamek Puivert użyto w La Passion Béatrice przez Bertranda Tavernier w 1987 i La Neuvième Porte przez Romana Polańskiego w 1999 roku . Na plaży Gruissan jest obecna w 37 ° 2 w nocy z Jean-Jacques Beineix .
Jeśli chodzi o kino, miasto Carcassonne przyciągało świetnych malarzy. Jacques Ourtal jest tym, który najbardziej malował miasto, starając się odtworzyć miasto w różnym czasie. Pochodzący z Fontiers-Cabardès malarz Aude, Eugène Pech , reprezentował wiele obrazów miasta rozproszonych dziś w różnych kolekcjach publicznych i prywatnych. Możemy jednak znaleźć cztery epoki La Cité służące jako dekoracje dla Hotel de la Cité .
Inna artystka z Audoise, Marie-Louise Petiet , znana jest z transkrypcji scen z życia popularnego, takich jak Kupiec pomarańczy czy Młoda dziewczyna z gęsiami . Kilka jego prac można zobaczyć w muzeum Petiet w Limoux . Praczki reprezentujące scenę lekcji pranie są szczególnie godne uwagi i znane. Wreszcie, w tym samym okresie, Paul Sibra namalował wiele pejzaży Aude z obrazami z Corbières , Lauragais , Castelnaudary i wiosek usadowionych na wzgórzach.
Achille Laugé (1861 Arzens, 1944 Cailhau), niezrozumiany ze względu na swoją technikę puentylistów, wiedział, jak sprawić, by wiosna zakwitła, zwłaszcza z kwitnącymi miotłami i migdałowcami.
Inna malarka, Lina Bill (Louis Bonnot), urodzona w Gruissan w 1855 i zmarła w Awinion w 1936, malowała Prowansję i Morze Śródziemne (muzea Narbonne , Carcassonne i Musée d'Orsay w Paryżu ).
Pierwsza prowansalska stacja radiowa w regionie Langwedocja-Roussillon powstała w Aude : Ràdio Lenga d'òc 95,5 FM.