Królestwo Aragonii
1035–1707
Status | Królestwo |
---|---|
Stolica | Saragossa |
Język | Navarro-Aragonese , łacina , hiszpański , arabski |
Religia | katolicyzm |
1137 | Związek Królestwa Aragonii i Hrabstwa Barcelony |
---|---|
1413 | Przepadek mienia hrabstwa Urgell |
1516 - 1700 | Integruje Hiszpanię Habsburgów |
1707 | Zaginięcie ( dekrety Nueva Planta ) |
(1 ul ) 1035 - 1063 | Ramiro I św |
---|---|
(D e ), 1479 - 1516 | Ferdynand II |
(1 ul ) 1517 - 1520 | Alfons z Aragonii |
---|---|
(D e ) 1707 | Carlos de Aragón y Borja |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Królestwo Aragonii ( Aragonii : Reino d'Aragon , hiszpański : Reino de Aragon ; łaciński : Regnum Aragonum ) jest podmiot polityczny w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego , urodzony w 1035 z unii powiatach Aragon , z Sobrarbe i Ribagorce i zniknął w 1707 roku wraz z integracją z Królestwem Hiszpanii na mocy dekretów Nueva Planta .
W starożytności , terytoria dzisiejszej Aragonii były częścią rzymskiej prowincji w Tarraconaise , a częściowo odpowiadają Celtiberia Starożytnych.
Pierwsza emanacja hrabstwa Aragonii narodziła się na ruinach marszu Karolingów hiszpańskich , początkowo pod protektoratem Franków , który powierzył Aureolusowi zarządzanie małym górzystym obszarem w środkowych Pirenejach . Powiat wziął swoją nazwę od rzeki o tej samej nazwie. Głowa rodziny regionu, Aznar Galíndez , przejmuje kontrolę nad miastem Jaca i tytuł hrabiego Aragonii . Aznar stopniowo uwalnia się spod kurateli Franków i zbliża się do króla Pampeluny , sprzymierzonego wówczas z Banu Qasi .
Sojusz z królestwem Nawarry był kontynuowany podczas kolejnych rządów potomków Aznara i został wzmocniony w 939 roku małżeństwem praprawnuczki Aznara, hrabiny Endregoto, z Garcíą II z Nawarry : korona hrabiego przechodzi na ich syna Sancho II Nawarry i pozostaje w rękach królów Nawarry do 1035 r. , Daty śmierci króla Sancho III z Nawarry , podziału sukcesji między czterema synami tego ostatniego i erygowania od hrabstwa do królestwa, przypisywanego Ramire .
Królestwo Aragon wtedy bardzo wąski: rośnie w kolejnych zdobyczy w XI p wieku do zbierania, oprócz samego Aragon okręgach Sobrarbe i Ribagorza .
Królowie Aragonii, uczestniczący w Reconquista , rozwinęli królestwo z jego pirenejskiego odwrotu, aby sprowadzić je do Ebro . Król Alfonso I st the Battler podbił Saragossę , która stała się stolicą królestwa.
Od 1076 do 1134, wykorzystując zabójstwie Sancho IV Nawarry , Sancho I st Aragonii spełnia królestwa Pampelunie w Aragonii.
Królestwo Aragonii od 1037 do 1065 roku
Królestwo Aragonii od 1065 do 1085
Majątki i podboje Alfonsa I ul
Królestwo Aragonii od 1085 do 1115 roku
Dzięki małżeństwu królowej Pétronille d'Aragon i hrabiego Raimonda-Bérengera IV Barcelony w 1137 roku stało się jednym z królestw tworzących Koronę Aragonii . W tym względzie należy zauważyć, że tytuł „króla Aragonii” często określa nie tylko władcę królestwa Aragonii, ale także, a zwłaszcza władcę korony Aragonii. Jednak Aragon zachował swój partykularyzm w Koronie Aragonii, dzięki swoim Cortes (parlamentowi generalnemu) i rozległym uprawnieniom szlachty.
Królestwo Aragonii od 1115 do 1144 roku
Królestwo Aragonii od 1144 do 1148 roku
Aragon w przededniu unii z Katalonią w 1157 roku
Królestwo formalnie zniknęło 29 czerwca 1707, dekretami Nueva Planta, które zreformowały organizację Królestwa Hiszpanii.