Królestwo Aragonii

Królestwo Aragonii
( an ) Reino d'Aragón
( la ) Regnum Aragonum
( es ) Reino de Aragón

1035–1707

Herb
Królestwo Aragonii w koronie o tej samej nazwie. Ogólne informacje
Status Królestwo
Stolica Saragossa
Język Navarro-Aragonese , łacina , hiszpański , arabski
Religia katolicyzm
Historia i wydarzenia
1137 Związek Królestwa Aragonii i Hrabstwa Barcelony
1413 Przepadek mienia hrabstwa Urgell
1516 - 1700 Integruje Hiszpanię Habsburgów
1707 Zaginięcie ( dekrety Nueva Planta )
Król Aragonii
(1 ul ) 1035 - 1063 Ramiro I św
(D e ), 1479 - 1516 Ferdynand II
Wicekról Aragonii
(1 ul ) 1517 - 1520 Alfons z Aragonii
(D e ) 1707 Carlos de Aragón y Borja

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Królestwo Aragonii ( Aragonii  : Reino d'Aragon  , hiszpański  : Reino de Aragon  ; łaciński  : Regnum Aragonum ) jest podmiot polityczny w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego , urodzony w 1035 z unii powiatach Aragon , z Sobrarbe i Ribagorce i zniknął w 1707 roku wraz z integracją z Królestwem Hiszpanii na mocy dekretów Nueva Planta .

Przed królestwem

W starożytności , terytoria dzisiejszej Aragonii były częścią rzymskiej prowincji w Tarraconaise , a częściowo odpowiadają Celtiberia Starożytnych.

Pierwsza emanacja hrabstwa Aragonii narodziła się na ruinach marszu Karolingów hiszpańskich , początkowo pod protektoratem Franków , który powierzył Aureolusowi zarządzanie małym górzystym obszarem w środkowych Pirenejach . Powiat wziął swoją nazwę od rzeki o tej samej nazwie. Głowa rodziny regionu, Aznar Galíndez , przejmuje kontrolę nad miastem Jaca i tytuł hrabiego Aragonii . Aznar stopniowo uwalnia się spod kurateli Franków i zbliża się do króla Pampeluny , sprzymierzonego wówczas z Banu Qasi .

Sojusz z królestwem Nawarry był kontynuowany podczas kolejnych rządów potomków Aznara i został wzmocniony w 939 roku małżeństwem praprawnuczki Aznara, hrabiny Endregoto, z Garcíą II z Nawarry  : korona hrabiego przechodzi na ich syna Sancho II Nawarry i pozostaje w rękach królów Nawarry do 1035 r. , Daty śmierci króla Sancho III z Nawarry , podziału sukcesji między czterema synami tego ostatniego i erygowania od hrabstwa do królestwa, przypisywanego Ramire .

Historia królestwa

Królestwo Aragon wtedy bardzo wąski: rośnie w kolejnych zdobyczy w XI p  wieku do zbierania, oprócz samego Aragon okręgach Sobrarbe i Ribagorza .

Królowie Aragonii, uczestniczący w Reconquista , rozwinęli królestwo z jego pirenejskiego odwrotu, aby sprowadzić je do Ebro . Król Alfonso I st the Battler podbił Saragossę , która stała się stolicą królestwa.

Od 1076 do 1134, wykorzystując zabójstwie Sancho IV Nawarry , Sancho I st Aragonii spełnia królestwa Pampelunie w Aragonii.

Dzięki małżeństwu królowej Pétronille d'Aragon i hrabiego Raimonda-Bérengera IV Barcelony w 1137 roku stało się jednym z królestw tworzących Koronę Aragonii . W tym względzie należy zauważyć, że tytuł „króla Aragonii” często określa nie tylko władcę królestwa Aragonii, ale także, a zwłaszcza władcę korony Aragonii. Jednak Aragon zachował swój partykularyzm w Koronie Aragonii, dzięki swoim Cortes (parlamentowi generalnemu) i rozległym uprawnieniom szlachty.

Królestwo formalnie zniknęło 29 czerwca 1707, dekretami Nueva Planta, które zreformowały organizację Królestwa Hiszpanii.

Uwagi i odniesienia

  1. Joseph Pérez, Historia Hiszpanii , Fayard 1996 str.  52 .

Załączniki

Powiązane artykuły