| Narodziny |
27 listopada 1913 Belvianes-et-Cavirac |
|---|---|
| Śmierć |
4 września 1980(w wieku 66 lat) Montpellier |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Dziennikarz , scenarzysta , pisarz , autor tekstów |
| Pracował dla | Mecz w Paryżu |
|---|---|
| Różnica | Nagroda Broquette-Gonina |
Gaston Bonheur , stan cywilny Gaston Tesseyre , dziennikarz i pisarz urodzony we Francji27 listopada 1913w Belvianes ( Aude ) i zmarł dnia4 września 1980w Montpellier ( Hérault ).
Gaston Tesseyre jest synem kilku nauczycieli. Miał zaledwie kilka miesięcy, gdy jego ojciec zginął na samym początku I wojny światowej. Spędził część swojej młodości w Barbaira, gdzie jego matka była nauczycielką, oraz w Carcassonne, gdzie nauczyciel szkoły średniej, Claude Louis Estève, przedstawił go poecie Joë Bousquetowi . Przyszły pisarz dowiaduje się od swojej babci Bonhoure, od której pożyczy nazwisko swojego autora, prowansalskiego i winnicy.
W 1931 wyjechał do Paryża studiować literaturę i uzyskał licencję. Najpierw poeta, był bliski ruchu surrealistycznego i założył przegląd Choc , który był częścią tego ruchu estetycznego. Swoją pierwszą powieść opublikował w wieku 20 lat: „La Mauvais Fréquentation. Następnie zajął się dziennikarstwem i został zatrudniony w 1935 roku przez Pierre'a Lazareffa jako reporter dziennika Paris-Soir . W 1947 został redaktorem naczelnym tygodnika Paris Match , aw 1948 dziennika Paris-Presse . Przez pewien czas kierował imperium prasowym Jeana Prouvosta , a mianowicie Télé 7 jours , Le Figaro , Paris Match , France-Soir , itd.
Jest także autorem piosenek: napisał „Le Chant des soutiers” dla Marianne Oswald , piosenkę przejętą przez strajkujących Renault w 1936 roku i przyjaźni się z Charlesem Trenetem , urodzonym w tym samym roku co on. Napisał "Zachowałem akcent" i "Kiedy będzie dzień, towarzyszu?" dla Mireille Mathieu .
Został pochowany na cmentarzu Floure ( Aude ), gdzie był właścicielem zamku.
Po jego śmierci Raymond Castans złożył mu hołd w Télé 7 jours , którego formułę zaprojektował i gdzie miał kolumnę przez wiele lat, wspomniał o swojej „wspaniałej karierze” i swojej „genialnej inteligencji. "