Nogent-le-Rotrou

Nogent-le-Rotrou
Nogent-le-Rotrou
Centrum miasta widziane z podnóża zamku Saint-Jean.
Herb Nogent-le-Rotrou
Herb 		Nogent-le-Rotrou
Logo
Administracja
Kraj Francja
Region Centrum Doliny Loary
Departament Eure-et-Loir
( podprefektura )
Miasto Nogent-le-Rotrou
( stolica )
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Perche
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Harold Huwart ( MR )
2020 -2026
Kod pocztowy 28400
Wspólny kod 28280
Demografia
Miły Nogentais
Ludność
miejska 		9610 mieszk  . (2018 spadek o 8,44% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 409  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 19 ′ 21 ″ północ, 0 ° 49 ′ 21 ″ wschód
Wysokość Min. 97  m
Maks. 213  m²
Powierzchnia 23,49  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Nogent-le-Rotrou
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Nogent-le-Rotrou
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Nogent-le-Rotrou
( urząd centralny )
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
Zobacz na mapie administracyjnej Centre-Val de Loire Lokalizator miasta 14.svg Nogent-le-Rotrou
Geolokalizacja na mapie: Eure-et-Loir
Zobacz na mapie topograficznej Eure-et-Loir Lokalizator miasta 14.svg Nogent-le-Rotrou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Nogent-le-Rotrou
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Nogent-le-Rotrou
Znajomości
Stronie internetowej ville-nogent-le-rotrou.fr

Nogent-le-Rotrou jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure-et-Loir w tym regionie Centre-Val de Loire .

Geografia

Sytuacja

Miasto Nogent-le-Rotrou położone jest w naturalnym regionie Perche, obejmującym część departamentów Eure-et-Loir , Orne , Loir-et-Cher , Sarthe i ' Eure . Znajduje się w dolinie Huisne , naturalnej osi komunikacyjnej łączącej ją z Le Mans . Miasto położone jest 127  km na południowy zachód od Paryża w linii prostej. Znajduje się również 52  km na zachód od Chartres , prefektury Eure-et-Loir . Na północnym zachodzie jest 93  km od Orleanu , prefektury regionu Centre-Val de Loire , a na północnym wschodzie, 58  km od Le Mans , prefektury sąsiedniego departamentu Sarthe . Miasto Nogent-le-Rotrou graniczy z departamentem Orne i jest oddalone o około dziesięć kilometrów od miasta Sarthe .

Mapa gminy Nogent-le-Rotrou i gmin sąsiednich

Sąsiednie gminy i departamenty

Gminy graniczące z Nogent-le-Rotrou
Dance ( Orne )
Berd'huis ( Orne ) 		Condeau ( Orne )
Saint-Pierre-la-Bruyère ( Orne ) 		Margon
Saint-Hilaire-sur-Erre ( Orne ) Nogent-le-Rotrou Champrond-en-Perchet
Mężczyzna ( Orne ) Saint-Jean-Pierre-Fixte
Souance-au-Perche 		Trizay-Coutretot-Saint-Serge

Hydrografia i relief

Nogent-le-Rotrou znajduje się na głównym uskoku zorientowanym na północny wschód-południowy zachód-zachód. Uskok ten oddziela dwa płaskowyże osadowe pochodzące głównie z kredy i eocenu . Złóż aluwialnych zajmują doliny.

Nogent-le-Rotrou znajduje się u zbiegu rzeki Huisne i jej dopływu Rodanu .

L'Huisne

L'Huisne skręca pod kątem prostym kilka kilometrów przed miastem, skręcając z orientacji południowo-wschodniej w kierunku Le Mans i Sarthe na południowym zachodzie, wzdłuż uskoku. Te dwie rzeki zajmują dno szerokich dolin, gdzie Huisne opisuje wiele meandrów , głębokich na 60-90 metrów na płaskowyżu . Różnice wysokości są więc znaczne w mieście, od 97 metrów przy wyjściu z Huisne do 213 metrów na szczycie wzgórza Croisilles, które dominuje nad miastem na północnym zachodzie.

Część terytorium gminy, położona w pobliżu koryta rzeki Huisne i jej dopływów, znajduje się w strefie zalewowej . Powodzie w Huisne mogą być dość znaczące, a miasto było zalewane kilka razy, zwłaszcza w latach 1930 , 1966 , 1993 i 1995 . Aby ograniczyć to ryzyko, w 2001 r. zatwierdzono plan zapobiegania ryzyku powodzi , a w 2006 r. oddano do użytku sześciometrową groblę w Margon.

Od 1972 r. w mieście znajduje się stacja hydrologiczna Pont de Bois: średni roczny przepływ lub moduł Huisne, obserwowany w okresie 46 lat (od 1972 do 2018 r.), wynosi 6,040 m 3 / s, czyli 6040  litry na sekundę. Chwilowa maksymalna wysokość mierzona w dniu23 stycznia 1995, wynosi 2,45  m .

Rodan

Od 1971 do 1993 r. Nogent-le-Rotrou korzystało ze stacji hydrologicznej nad Rodanem  : średni roczny przepływ lub moduł obserwowany w tym 23-letnim okresie wynosił 0,552  m 3 / s, czyli 552 litry na sekundę. Chwilowa maksymalna wysokość mierzona w dniu12 lutego 1988, wynosi 1,90  m .

Pogoda

Ze względu na swoje położenie Nogent-le-Rotrou podlega klimatowi pośredniemu pomiędzy oceanicznym klimatem Normandii i Maine a zdegradowanym oceanicznym klimatem Beauce . Opady są nieco mniej ważne niż średnia krajowa, a amplituda termiczna jest niska.

Poniższe dane pochodzą ze stacji Météo-France w Le Mans , położonej 58  km na południowy zachód, ale o podobnym klimacie:

Porównanie danych meteorologicznych Le Mans z danymi krajowymi
Miasto Słonecznie
(h/rok) 		Deszcz
(mm/rok)		 Śnieg
(d/rok)		 Burza z piorunami
(d / rok)		 Mgła
(d / rok)
Mediana krajowa 1852 835 16 25 50
Le Mans 1728 678 10 16 51
Paryż 1,662 637 12 17 8
Miły 2724 733 1 27 1
Strasburg 1,693 665 26 28 51
Brześć 1530 1 210 7 12 76

Transport

Osie kolejowe

Nogent-le-Rotrou posiada stację kolejową, stację Nogent-le-Rotrou, położoną na linii Paryż - Chartres - Le Mans . Od otwarcia LGV Atlantique w dniu24 września 1989i przekierowanie ruchu Mainline przez tę nową trasę, przez Nogent-le-Rotrou nie przejeżdżają już żadne inne niż pociągi TER i pociągi towarowe. W styczniu 2013 r. Nogent-le-Rotrou było obsługiwane w dni powszednie przez 19 pociągów dziennie do Chartres i 16 do Le Mans . Podróż trwa około 40 minut w Chartres i około 45 minut w Le Mans.

Linia z arrOU do Nogent-le-Rotrou związane Nogent-le-Rotrou do Châteaudun i Orleanu, ale ostatnia część tej linii został wycofany ze służby w 1995 roku.

Główne autostrady

Nogent-le-Rotrou znajdowało się do 1972 przy drodze krajowej 155 , łączącej Orlean z Saint-Malo przez Alençon i Fougères , a do 2006 r. przy drodze krajowej 23 , łączącej Chartres ( Paryż ) z Nantes przez Le Mans i Angers . Drogi te zostały odpowiednio zdegradowane do drogi departamentalnej 955 w 1972 r. i do drogi departamentalnej 923 na mocy dekretu5 grudnia 2005 r.. RN 23 faktycznie została wyparta przez autostradę A11 od momentu jej otwarcia w dniu19 grudnia 1975 r.. Obwodnica pozwala pojazdom w tranzycie nie przejeżdżać przez centrum miasta.

Ze względu na oddalenie od wymienników n o  4 i n o  5 niniejszego Highway - znajduje się odpowiednio o 22  km na południowy i 25  km na południowy od centrum miasta - to szosa nie znacznie poprawił czas podróży do pobliskich miast. Z drugiej strony miało to znaczący wpływ na czas dojazdu do bardziej odległych miejsc. Teoretyczny czas podróży samochodem wynosi 53 minuty do Chartres , 66 minut do Le Mans i 106 minut do Paryża . 43 minuty zajmuje dojazd do Mortagne-au-Perche , 57 minut do Châteaudun , 70 minut do Alençon i 111 minut do Orleanu drogami departamentalnymi.

Nogent-le-Rotrou jest związana z innych miast i wsi w Eure-et-Loir i Loiret przez sieci autobusowej Transbeauce . Trzy linie autobusowe łączą Nogent-le-Rotrou z Châteaudun , Orleanem , La Bazoche- Gouet i Happonvilliers . Dwie linie sieci autobusowej Cap'Orne umożliwiają również podróżnym z Mortagne-au-Perche , Bellême , Mamers i Alençon korzystanie z połączeń kolejowych do Paryża na stacji Nogent-le-Rotrou.

Transport publiczny

Nogent-le-Rotrou nabył sieć autobusów miejskich w 1983 roku . Sieć Nobus , której działalność jest zlecona firmie Transports d'Eure-et-Loir , posiada dwa pojazdy i jedną linię, obsługiwaną od poniedziałku do soboty. Częstotliwość wynosi około jednego autobusu na pół godziny w okresach szczytu, ale wiele przystanków jest obsługiwanych tylko w określonych porach dnia.

Transport lotniczy

Nogent-le-Rotrou nie ma lotniska ani lotniska . Najbliższe lotniska otwarte dla regularnego ruchu pasażerskiego to Orlean - Saint-Denis-de-Hôtel (129  km ), Angers - Loire (142  km ), a zwłaszcza lotniska Paryż-Orly (146  km ) i Paryż-Charles-de -Gaulle (177  km ).

Tryby miękkie

Nogent-le-Rotrou znajduje się na trasie rowerowej Paryż - Mont-Saint-Michel , która nie posiada własnych dróg w mieście. Wiele szlaków pieszych, konnych i rowerowych ma Nogent-le-Rotrou jako punkt wyjścia.

Planowanie miasta

Typologia

Nogent-le-Rotrou jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Nogent-le-Rotrou , a monocommunal jednostki miejskiej 9,715 mieszkańców w 2017 roku, co stanowi wyizolowaną miasto.

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Nogent-le-Rotrou , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 25 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (70,1% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (74,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (39,7%), łąki (27,4%), tereny zurbanizowane (16,6%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (7,4%), lasy (5,9%), niejednorodne tereny rolnicze (3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Mieszkaniowy

Większość domów na dole miasta została zbudowana w latach 20. Zbudowane są z kamienia młyńskiego i wzniesione o cztery lub pięć stopni, ponieważ zostały zbudowane na bagnach Huisne; są podatne na zalanie. Od czasu ostatniej powodzi miasto wykonało główne prace nad kanałami odprowadzającymi wodę spływającą z górnej części miasta. Wszystkie domy w Nogent-le-Rotrou z tego okresu mają pierzeję uliczną i ogród, za którym jest zwykle otoczony murami i ograniczony kanałami odwadniającymi. Ta konfiguracja oddzielnych przestrzeni sprawia, że ​​Nogent-le-Rotrou jest miastem obfitujących w koty; udomowione czy dzikie, mają tam idealny teren do przygody.

Projekty deweloperskie

Toponimia

Miasto nazywało się najpierw Nogionum („nowo wykarczowana ziemia”), następnie Novigentum i Nogentum („nowi ludzie”, „nowe miasto”) w czasach gallo-rzymskich. Ze względu na wygląd zamku, był nazywany Castrum Nogenti ( „Nogent Castle”) w XI th  century, przed nazwą miejsce Nogent-le-Rotrou wydają się XII th  stulecia nazwa panów z miasta i zarzutów okoń . Pomimo prób zmiany nazwy miasta ( Louis de Bourbon-Condé , książę Enghien , miał miasto zwane Enghien-le-Français w 1560  ; Sully przemianował je na Nogent-le-Béthune w 1632  ; miasto było również krótko nazywane Nogent -the- Republikańska podczas rewolucji francuskiej , od 1794 do 1795 ), nazwa Nogent-le-Rotrou pozostał w użyciu od XII th  wieku.

Stara forma nogiomum umożliwia oddzielenie tego Nogentu od drugiego Nogentu, to tutaj jest kompozycja nogio- (nowa), plus- magos (pole,rynek), a więc „nowy rynek”.

Rodzina Rotrou to francuska rodzina szlachecka, pochodząca z Perche . Kilku jej członków było hrabiami Perche . Nazwali je Nogent-le-Rotrou i Montfort-le-Rotrou (dziś Montfort-le-Gesnois).

Historia

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Wyborcy w gminie generalnie głosują na prawicę w wyborach krajowych. W pierwszej turze wyborów prezydenckich w 2002 r . miasto głosowało w przeważającej większości na kandydatów parlamentarnej i skrajnie prawicowej niż cała Francja, Jacques Chirac uzyskał 22,22% głosów (przeciw 19,88% w skali kraju) i Jean- Marie Le Pen 19,42% (16,86% we Francji). W 2007 roku Nicolas Sarkozy wyprzedził kandydatkę socjalistów Ségolène Royal o jedenaście punktów w pierwszej turze i czternaście w drugiej, wobec odpowiednio pięciu i sześciu punktów w całej Francji. W 2012 roku François Hollande uzyskał 48,62% głosów wobec 51,38% na Nicolasa Sarkozy'ego . W 2 II  tura wyborów parlamentarnych 2012 roku Laure de la Raudière ( UMP ) otrzymany w Nogent-le-Rotrou 50,96%; 52,58% w stosunku do 3 -go  okręgu i Harolda Huwart ( PRG ), 49.04%; 47,42% w dniu 3 -go  okręgu.

Jednak wybory samorządowe dały centrolewicy większość od połowy lat 60. François Huwart ( Partia Radykalnej Lewicy ) został ponownie wybrany na swoją piątą kadencję jako burmistrz w wyborach w 2014 roku . Jego lista uzyskała większość 53,98% głosów przeciw liście Jean-François Nomblot (DVD), co pozwoliło mu zająć 26 z 33 miejsc w radzie miejskiej.

W wyniku wyborów samorządowych z marca 2014 r. lewica ma wyraźnie większość w radzie miejskiej . Były sekretarz stanu ds. handlu zagranicznego i były zastępca François Huwart ( Partia Radykalnej Lewicy ) został w rzeczywistości ponownie wybrany na swoją piątą kadencję jako burmistrza z 53,93% głosów w pierwszej turze, a kierowana przez niego lista uzyskała 26 mandatów wobec siedmiu dla opozycji. Rada miejska Nogent-le-Rotrou ma dziewięciu zastępców burmistrza.

Lista burmistrzów

Instytucje miejskie od Nogent-le-Rotrou znajdują się w ratuszu, imponującego budynku położonym na Place Saint-Pol i wybudowany w latach 1853 i 1860 . Wartość ta wzrosła w ciągu XX th  century przy zakupie przez miasto budynek zajmowany przez Grand Cafe de la Comédie , i do którego głównym budynku jest teraz połączone korytarzem.

Od 1958 r. cztery osoby pełniły funkcję burmistrza Nogent-le-Rotrou:

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1958 1965 Michel Hoguet Powiązane UNR Poseł z ramienia Eure-et-Loir (1958-1973)
1965 1987 Robert Huwart PS, potem MRG Przewodniczący Rady Generalnej Eure-et-Loir (1979-1986)
1987 1989 Jean Cotinet PS Wybrany po śmierci Roberta Huwarta
1989 lipiec 2020 Francois Huwart   Syn Roberta Huwarta. Starszy urzędnik, zastępca (1997-1999, 2003-2007),
sekretarz stanu ds. handlu zagranicznego (1999-2002)
lipiec 2020 W trakcie Harold Huwart PAN Syn François Huwarta . Wykonawca usług publicznych. Wiceprzewodniczący Ruchu Radykalnego.

Polityka miasta

Miejski kontrakt na rzecz spójności społecznej (cucs) została podpisana w dniu16 lutego 2007 r.pomiędzy przedstawicielami Miasta, Rady Generalnej , Państwa i Kasy Zasiłków Rodzinnych . Jeśli chodzi o dzielnicę Gauchetières do 2010 r., umowa ta podkreśla sukces edukacyjny dzieci i młodzieży w tej dzielnicy.

Polityka ochrony środowiska

W 1977 roku , Nogent-le-Rotrou skonfigurować z sąsiednim mieście Margon się międzywspólnotowego unii w zakresie zbierania i przetwarzania odpadów z gospodarstw domowych (SICTOM) , która zbiera odpady z gospodarstw domowych dwa razy w tygodniu, gospodarstwa domowego i opakowań tygodniowo szkło miesięcznie. Wykorzystanie. Centrum recyklingu znajduje się cztery kilometry na południowy wschód od centrum miasta. Od końca 2011 roku SICTOM dostarcza mieszkańcom indywidualne kompostowniki , tak aby zmniejszyć ilość odpadów przetwarzanych przez społeczność.

Międzywspólnotowość

Nogent-le-Rotrou jest siedzibą gminy Perche , struktury międzygminnej z własnym systemem podatkowym, utworzonej na26 grudnia 2006. Nogent-le-Rotrou reprezentuje ponad połowę mieszkańców tej wspólnoty gmin , która zrzesza około 18 000 mieszkańców (2015) i 22 gminy w 2018 roku. Przewodniczącym wspólnoty gmin Perche jest François Huwart , burmistrz Nogent- le-Rotrou.

Bliźniacze

Miasto Nogent-le-Rotrou jest miastem partnerskim z miastem niemieckim i brytyjskim:

Współpraca bliźniacza i partnerstwa Nogent-le-Rotrou.
Miasto Kraj Kropka
Baiersbronn Niemcy od 1964
Midhurst Wielka Brytania od 1980

Podział administracyjny

Nogent-le-Rotrou jest stolicą kanton który od reformy rad departamentów ma następujące gminy: Argenvilliers , Belhomert-Guéhouville , Brunelles , Champrond-en-Gatine , champrond-en-perchet , Chassant , Combres , Les Corvées -les-Yys , Coudreceau , La Croix du Perche, Fontaine-Simon , Frétigny , La Gaudaine , Happonvilliers, La Loupe , Manou , Margon , Marolles-les-Buis , Meaucé , Montireau , Montlandon , Nogent-le-Rostrou, Grand'houx, Saint-Denis-d'Authou , Saint-Eliph , Saint-Jean-Pierre-Fixte , Saint-Maurice-St-Germain, Saint-Victor-de-Buthon , Souance-au-Perche , Thiron- Gardais , Trizay- Coutretot- Saint- Serge , Vaupillon , Vichères .

Radnymi powiatowymi kantonu są od wyborów departamentalnych w 2015 r.: Pascale de Souance i Luc Lamirault. Kanton ma powierzchnię 500  km 2 przy populacji 25 525 mieszkańców w 2015 roku, a więc 59 mieszkańców na km ².

Nogent-le-Rotrou było od 1800 roku - z przerwą między 1926 i 1943 roku - jeden z trzech sub-prefektur w Eure-et-Loir . Jego dzielnica jest dość mała – 811  km 2 – i w przybliżeniu odpowiada eurelijskiej części Perche. Prefektura mieści się w małym budynku w centrum miasta. Podprefektem dystryktu Nogent-le-Rotrou jest Franceline Forterre-Chapard.

Oprócz podprefektury w mieście działa brygada żandarmerii i zdecentralizowana służba Skarbu Państwa . Ponadto miasto ma pod swoją kontrolą komendę straży miejskiej .

Miasto położone w regionie Centre-Val de Loire , graniczy z Dolną Normandią ( departament Orne ).

Organy sądowe i administracyjne

Dzielnica sąd i sąd przemysłowe zostały zainstalowane w Nogent-le-Rotrou do końca 2000 roku. W ramach reformy mapie sądowej , te jurysdykcje zostały przeniesione do Chartres w latach 2008 i 2010, a budynek zajęli przekształcony Izba Sprawiedliwości i Prawa.

  • Dom Sprawiedliwości i Prawa, mieszczący się w budynku dawnego klasztoru Saint-Denis.

  • Podprefektura Nogent-le-Rotrou.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Wzrost demograficzny miasta ma na ogół słaba od końca XIX e  wieku , ze względu na atrakcyjność paryskiej aglomeracji i słabości gospodarki lokalnej. Mimo to miasto zyskało ponad 1600 mieszkańców w latach 1870 - 1880 , dzięki instalacji kilku jednostek wojskowych, a zwłaszcza ponad 5000 mieszkańców w okresie Trente Glorieuses wraz z tworzeniem nowych dzielnic. Od 1975 r. populacja Nogent powoli spada: bilans naturalny i migracyjny Nogent-le-Rotrou jest ujemny w latach 1999-2008. Ostatni spis INSEE z 2015 r. podaje 9956 mieszkańców w 2015 r.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 9610 mieszkańców, co stanowi spadek o 8,44% w porównaniu do 2013 r. ( Eure-et-Loir  : -0,22%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
6850 6514 6 634 6 599 6 825 6861 6929 7 057 6983
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
6770 7 105 7006 7 056 7 638 7 778 8 372 8 668 8 489
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
8415 8406 8279 7475 7218 7,206 7 326 7 798 8 765
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
9428 11 578 12 806 12 464 11 591 11 524 11 488 10800 9940
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
9610 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa

Populacja Nogent-le-Rotrou jest populacją stosunkowo starą. Odsetek osób w wieku 90 lat i więcej jest prawie dwukrotnie wyższy niż średnie departamentalne i krajowe, a odsetek osób w wieku od 75 do 89 lat stanowi około połowę tych średnich. Odwrotnie, dzieci poniżej 15 roku życia są o jedną piątą mniej niż średnia krajowa, podczas gdy ta grupa wiekowa jest nadreprezentowana w wydziale. Wyższa grupa wiekowa, 15-29 lat, jest natomiast liczna, zwłaszcza w porównaniu ze średnią wydziałową, co po części tłumaczy oferta szkolnictwa średniego i wyższego w mieście.

Podobnie jak reszta kraju, Nogent-le-Rotrou jest dotknięte starzeniem się społeczeństwa . Odsetek populacji w wieku 75 lat i więcej wzrósł z 19% do 27% w latach 1990-2007.

Porównanie piramid wieku pomiędzy 1990 i 2007 Piramida wieku gminy Nogent-le-Rotrou w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,9  90 lat i więcej 1,9 
9,5  75 do 89 lat 14,6 
14,6  60 do 74 lat 18 
18,7  45 do 59 lat 19,2 
17,1  30 do 44 lat 15,5 
22,7  15 do 29 lat 17,5 
16,5  Od 0 do 14 lat 13,3 
Piramida wieku gminy Nogent-le-Rotrou w 1990 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0.0  95 lat i więcej 0,2 
7,1  75 do 94 lat 11,4 
12,7  60 do 74 lat 15,7 
15,5  45 do 59 lat 14,6 
21,2  30 do 44 lat 20,2 
24,9  15 do 29 lat 21,7 
18,5  Od 0 do 14 lat 16,2 
Porównanie piramid wiekowych z departamentem Eure-et-Loir i kontynentalną Francją Piramida wieku departamentu Eure-et-Loir w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,4  90 lat i więcej 1.2 
6,3  75 do 89 lat 9,1 
12,4  60 do 74 lat 13.1 
21,1  45 do 59 lat 20,7 
21,1  30 do 44 lat 20,3 
18,2  15 do 29 lat 17,0 
20,4  Od 0 do 14 lat 18,6 
Piramida wieku dla Francji kontynentalnej w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,4  90 lat i więcej 1,1 
6,1  75 do 89 lat 9,4 
12,7  60 do 74 lat 13,6 
20,6  45 do 59 lat 20,1 
21,2  30 do 44 lat 20,3 
19,7  15 do 29 lat 18,2 
19,4  Od 0 do 14 lat 17,3 

Edukacja

Nogent-le-Rotrou znajduje się w Académie d'Orléans-Tours .

W mieście działają cztery przedszkola z 16 klasami dla 330 uczniów w 2015 roku oraz pięć gminnych szkół podstawowych dla 26 klas i 563 uczniów w 2015 roku.

Wydział zarządza dwiema szkołami wyższymi , Arsène-Meunier College i Pierre-Brossolette College, a region zarządza dwoma szkołami średnimi , liceum Rémi-Belleau i liceum handlowym Sully. Liceum Rémi-Belleau przyjmuje około 1000 uczniów, studentów i nauczycieli w swoich ogólnych, technologicznych i zawodowych strumieniach , podczas gdy liceum Sully przyjmuje profesjonalne strumienie. Oprócz tych placówek publicznych istnieje szkoła podstawowa, prywatna szkoła rolnicza i liceum oraz kilka placówek specjalistycznych.

Ofertę szkolnictwa wyższego miasta tworzą trzy BTS oferowane przez liceum Rémi-Belleau.

Kolegium Pierre-Brossolette

Odporny Pierre Brossolette nadaje swoje imię jednej z uczelni w Nogent-le-Rotrou. Składa się z czterech budynków, z których jeden został odnowiony pod koniec 2010 roku.

Zdrowie

Nogent-le-Rotrou posiada szpital publiczny, rozmieszczony w trzech lokalizacjach, wszystkie zlokalizowane przy alei de l'Europe: nowy szpital, który oferuje: 1 całodobową recepcję SMUR, 7 miejsc działalności Ambulatorium (chirurgia i badania funkcjonalne) , 60 łóżek w Medycynie i 30 łóżek w SSR ( opieka pooperacyjna i rehabilitacyjna ) oraz dwa zakłady zakwaterowania dla niesamodzielnych osób starszych (EHPAD) w La Roseraie i La Charmille z obydwoma 160 łóżkami. Miasto nie ma już centrum okołoporodowego od początku XXI wieku ze względu na spadek liczby urodzeń. Kobiety w ciąży są więc zmuszane do porodu w Le Mans lub Chartres, miastach położonych około 60 kilometrów od Nogent le Rotrou.

Miasto gości duży korpus medyczny ze względu na swoją wielkość i rolę ośrodka miejskiego dla mieszkańców całego Perche. W 2011 roku było około trzydziestu lekarzy - wszystkich specjalności łącznie - i pół tuzina aptek.

Wydarzenia kulturalne i festyny

  • Od 2004 roku Festiwal Zielonej Herbaty organizowany jest w pierwszy weekend lipca przez stowarzyszenie L'Arrosoir . Jak sama nazwa wskazuje, odbywa się on w szczególności w THÉâtre de VER (T) dur w Nogent-le-Rotrou i ma na celu promowanie spotkania artystów muzyki współczesnej z publicznością.
  • Percheval , festiwal konia Percheron , odbywa się co roku od 2002 roku podczas weekendu Wniebowstąpienia . Pokazy i animacje podejmują temat średniowiecza i renesansu, a lokalni rzemieślnicy sprzedają swoje produkcje.
  • Miasto jest gospodarzem targu w każdą sobotę: odbywa się on rano na Place Saint-Pol dla produktów spożywczych i przez cały dzień na Place du 11-Aug-1944 dla produktów przemysłowych.

Sporty

Miejskie obiekty sportowe są dobrze wyposażone, z pół tuzinem hal sportowych, dwoma stadionami i basenem rozmieszczonymi w sześciu różnych lokalizacjach. Uzupełnieniem tego wyposażenia jest centrum rekreacyjne Borde, znajdujące się w sąsiedniej miejscowości Margon .

Nogentais mają więc możliwość uprawiania sportów tak różnorodnych jak lekkoatletyka , badminton , koszykówka , kręgle , boks , wspinaczka , piłka nożna , halowa piłka nożna , gimnastyka , piłka ręczna , hokej na trawie , pływanie , wędkarstwo , turystyka , rugby , tenis , łucznictwo , tyrolka , siatkówka , kolarstwo górskie , judo , tenis stołowy lub inne sporty morskie . W mieście działa wiele stowarzyszeń sportowych.

Głoska bezdźwięczna

W mieście swoje biura ma lokalny tygodnik L'Action Républicaine , należący do grupy Publihebdos . Udaje La Liberte du Perche , a communist- zorientowaną tygodniowy opublikowane między 1945 i 1964 , Le Petit Nogentais ( 1.954 - 1.964 ) i La Gazette Française ( +1.944 - 1.964 ), zarówno założony przez André Dumas.

Dziennik departamentalny L'Écho Républicain z siedzibą w Chartres jest również nadawany w mieście, gdzie ma lokalnych korespondentów.

Oprócz licznych ogólnopolskich mediów, mieszkańcy Nogent-le-Rotrou otrzymują audycje z France 3 Centre-Val de Loire , diecezjalnej stacji Radio Grand Ciel oraz prywatnych regionalnych stacji radiowych Sweet FM i Vibration .

Kulty

Nogent-le-Rotrou jest częścią katolickiej diecezji Chartres i dekanatu Perche. Parafialny Saint-Lubin du Perche skupia Nogent-le-Rotrou i sąsiednich kościołów Beaumont-les-Autels , La Bazoche-Gouët , Thiron-Gardais , Authon-du-Perche i Marolles-les-Buis  ; jej proboszczem jest ksiądz Daniel Rambure. Cotygodniowe msze odprawiane są w trzech kościołach Notre-Dame, Saint-Jean-Baptiste i Saint-Laurent; z drugiej strony kościół Saint-Hilaire nie jest już otwarty dla kultu.

W mieście znajduje się również ewangelicka świątynia protestancka. Praktycy religii muzułmańskiej mają salę modlitewną; pod koniec 2012 roku ma zostać otwarty meczet w dzielnicy Gauchetières.

Gospodarka

Miasto posiada oddział Izby Przemysłowo-Handlowej Eure-et-Loir .

Dochody ludności i podatki

Nogent-le-Rotrou to gmina o przeciętnych dochodach, które jednak z powodu załamania lokalnej gospodarki zwykle są stosunkowo niskie. W 2009 roku deklarowany średni dochód (netto) gospodarstw domowych w Nogent-le-Rotrou wynosił 19 504 euro, wobec 23 450 euro we Francji. 50,9% gospodarstw domowych podlegało opodatkowaniu, w porównaniu z 54,2% we Francji; odsetek ten spadł o 1,6 punktu w latach 2006-2008. Dochody z wynagrodzeń stanowią tylko 52% dochodów gospodarstw domowych, w porównaniu z 64% we Francji, podczas gdy emerytury, renty i renty stanowią odpowiednio 36% i 25%. Starzenie się populacji Nogente częściowo tłumaczy niską reprezentację dochodów z wynagrodzeń.

Chociaż sytuacja ekonomiczna mieszkańców jest kontrastowa, nierówności dochodowe w Nogent-le-Rotrou są dość niskie. Stosunek interdecile deklarowanego dochodu na jednostkę konsumpcji jest stosunkowo niska, przy 4,77 wobec 5,57 we Francji, która jest wyjaśnione przez moderacji najwyższych dochodach. - próg dziewiąty decyl jest na 30,212 euro, wobec 37,163 euro średnio w Francja.

Budżet i podatki 2018

W 2018 roku budżet gminy składał się z:

  • całkowity dochód operacyjny: 14 313 000 EUR lub  1379  EUR na mieszkańca;
  • całkowite koszty operacyjne: 13 435 000 EUR lub  1294  EUR na mieszkańca;
  • całkowite środki inwestycyjne: 4 572 000 euro  , czyli 440  euro na mieszkańca;
  • całkowite wykorzystanie inwestycji: 5 000 000  EUR lub 482  EUR na mieszkańca;
  • dług: € 22.703.000  lub € 2187  na mieszkańca.

Przy następujących stawkach podatkowych:

  • podatek mieszkaniowy: 26,52%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych: 25,92%;
  • podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 57,27%;
  • podatek doliczony do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 0,00%;
  • wkład własności przedsiębiorstwa: 0,00%.

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2016 r.: mediana dochodu do dyspozycji w 2016 r. na jednostkę spożycia: 19 501  EUR .

Zatrudnienie

Stopa bezrobocia w Nogent-le-Rotrou jest niewiele wyższa niż średnia krajowa (11,4% według spisu z 2008 r. wobec 11,1% we Francji), ale miejsca pracy są często niepewne  : 14,8% zatrudnionych pracowników było zatrudnionych na czas określony w 2008, w porównaniu do 8,3% we Francji. W 2008 r. w mieście było 7378 miejsc pracy, co skutkowało wysokim wskaźnikiem koncentracji miejsc pracy (171,6); tłumaczy ten wysoki wskaźnik głównie znaczenie sektorów administracji publicznej, edukacji, zdrowia i działań społecznych, które łączą 36,5% miejsc pracy (30,5% we Francji).

Rozkład zatrudnienia według zawodów i kategorii społeczno-zawodowych w Nogent-le-Rotrou charakteryzuje się niedoreprezentacją najwyższych kategorii i nadreprezentacją najniższych kategorii w porównaniu do średniej regionalnej oraz a fortiori w porównaniu do Średnia krajowa. Robotnicy i pracownicy stanowią ponad 61% ludności czynnej zawodowo w Nogent, o dziesięć punktów więcej niż średnia francuska. Z kolei kadra kierownicza i wyższe zawody intelektualne stanowią 10,4% populacji Nogent, w porównaniu z 11,9% w regionie centralnym i 15,9% we Francji.

Rozkład zatrudnienia w miejscu pracy według zawodu i kategorii społeczno-zawodowej w 2008 roku:

 
Operatorzy rolni 		Rzemieślnicy,
handlowcy,
liderzy biznesu 		Menedżerowie, wyższe
zawody
intelektualne
 Zawody
średniozaawansowane 		Pracowników Pracownicy
Nogent-le-Rotrou 0,5% 5,1% 10,4% 22,5% 31,2% 30,2%
Region centralny 2,5% 5,8% 11,9% 24,0% 29,1% 26,8%
Francja 2,0% 6,1% 15,9% 24,9% 28,6% 22,5%

Firmy w aglomeracji

Sektory

Rolnictwo

Podobnie jak w większości gmin silnie zurbanizowanych, rolnictwo zajmuje bardzo małą część aktywnej populacji Nogent-le-Rotrou (0,8% w 2007 r.). Modernizacja rolnictwa w XX th  century doprowadziły do stopniowego zaniku gaju , przez wyrywania z dużo żywopłotów i konsolidacji obudowy wiejskiej. W latach 1988-2000 liczba gospodarstw w Nogent-le-Rotrou spadła o 66%, w porównaniu ze spadkiem o 35% we Francji.

Przemysł

Na dzień 31 grudnia 2009 r. Nogent-le-Rotrou posiadało 74 czynnych zakładów przemysłowych, zatrudniających 1796 osób. Przemysł zapewnia blisko 27% miejsc pracy w gminie, mniej niż 14% miejsc pracy w całym kraju; ale odsetek ten spadł o 13 punktów w ciągu dziesięciu lat. Wiele zakładów przemysłowych jest dużych: 21 zakładów przemysłowych zatrudniało co najmniej 10 osób na dzień 31 grudnia 2009 r., z czego osiem zatrudniało co najmniej 50. Duża część tych zakładów znajduje się w parku przemysłowym Val d'. Huisne, na południowy zachód od miasta oraz w obszarze biznesowym Aulnay, rozwinięty w 2000 roku na północ od dworca. Dwa główne zakłady w mieście, które w 2012 roku zatrudniały łącznie ponad 900 miejsc pracy, to producent sprzętu medycznego B. Braun , który produkuje tam sprzęt urologiczny , oraz dostawca motoryzacyjny Valeo .

Handel Turystyka Sektor publiczny

Zatrudnienie w tym sektorze jest reprezentowana przez 560 żołnierzy z 1 st instrukcji i interwencji pułku bezpieczeństwa cywilnego ( 1 st RIISC lub UIISC1), opiera się na mieście. Waga gospodarcza jednostki reprezentuje łącznie prawie 1200 osób (w tym rodziny) i przyczynia się do dynamizmu terytorium.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Nogent-le-Rotrou ma ważne dziedzictwo architektoniczne, spuściznę po starożytnym znaczeniu politycznym, gospodarczym i religijnym. Miasto posiada jedenaście zabytków, z których cztery są sklasyfikowane, a siedem zarejestrowanych w inwentarzu uzupełniającym.

Budynki cywilne

Zamek Saint-Jean

Logo pomnika historycznego Zarejestrowany MH ( 1948 , 1950 ) Logo pomnika historycznego Niejawny MH ( 1952 )

Château Saint-Jean, który wychodzi na drogi z Chartres do Le Mans i od Châteaudun do Bellême z płaskowyżu, na którym się znajduje, został zbudowany w kilku etapach. Prostokątny donżon o wymiarach 17 x 24  m , wykonany z kamienia, ma wysokość 35 metrów. Został zbudowany w latach 40. XX wieku , co czyni go jednym z najstarszych lochów tego typu, które wciąż istnieją we Francji; Grube mury (3,5  m u podstawy i 1,50  m u góry) oraz rzadkość otworów świadczą o jego militarnym powołaniu. Kołowej mury i wieże pochodzą z końca XII th  wieku i początku XIII th  wieku  ; suchy rów poprzecinany mostem zwodzonym i skarpę terenu w kierunku zachodnim uzupełniały system obronny. Między XV th  wieku i XVI -tego  wieku , kilka konstrukcje przyszedł do zamku więcej funkcji mieszkalnych, podczas gdy wieża została porzucona. Bez garnizonu z XVII -tego  wieku , zamek służył jako więzienie dla rewolucji , zanim zostaną sprzedane osobom fizycznym.

Kupiony przez miasto w 1950 i częściowo przywrócone między 2000 i 2004 roku , zamek jest siedzibą Muzeum Miejskiego od 1959 roku . 155 „Schodów Saint-Jean” łączy zamek z dzielnicą Paty, gdzie do dziś zachowało się kilka renesansowych rezydencji .

  • Zamek Saint-Jean

  • Loch

  • Loch.

  • Odznaka.

  • Rynki Saint-Jean.

Szpital

W centrum miasta, na dziedzińcu dawnego Hôtel-Dieu , założonego w 1182 roku , znajdują się groby Sully'ego , którego wyznanie reformowane uniemożliwiło pochówek w kościele, oraz jego żony Rachel de Cochefilet. Ich rzeźbione grobowce, zwieńczone orantami , są osłonięte mauzoleum pokrytym łupkiem. Kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się pomnik Paula Deschanela , natomiast na Place Saint-Pol znajduje się replika pomnika tytułowego generała , a od wschodu dominuje majestatyczny ratusz. Na dziedzińcu kolegium Arsène Meunier pomnik René Iché ( 1897 - 1954 ) przedstawia poetę Rémy Belleau , urodzonego w 1528 roku w mieście.

  • Hôtel-Dieu i grób Sully

  • Ogólny widok.

  • Ganek.

  • Budynek mieszczący grób Sully'ego.

  • Grób Sully'ego.

Dzielnica Sully

Zbudowany w 1876 roku Sully koszary obecnie mieści się jednostka nauczania i interwencji bezpieczeństwa cywilnego n o  1 (UIISC1). Ziemia góruje nad miastem ze 150  m i była kiedyś nazywana Polem Kalwarii. Imię Sully zostało zachowane, ponieważ ten minister Henryka IV był również Lordem Nogent-le-Rotrou.

W ciągu swojej historii koszary gościły kilka pułków (pułki piechoty, bataliony myśliwych, pułk inżynierów, batalion łączności kolonialnej). Od 1940 do 1944 r. dzielnica Sully była okupowana przez Niemców. W 1981 r. UIISC1, utworzony w ramach paryskiej straży pożarnej , reaktywował dzielnicę.

Inne budynki cywilne
  • Maison du Bailli de Nogent-le-Rotrou , 47 rue Saint-Laurent, wpisany w 1926 r.;
  • Dwór Grande Maison , 9 rue du Rhône, wpisany w 1949 r.;
  • Dom, 3 rue Bourg-le-Comte, zapisany w 1930 r.;
  • Maison Coulon , 5 rue Paty, wpisany na listę w 1993 r.;
  • Dom zwany „domem templariuszy”, 3 rue Paty.
Memoriał

Budynki sakralne

Kościół św. Hilaire Na północy kościół Saint-Hilaire jest najstarszym z trzech kościołów w Nogent-le-Rotrou. W 2003 roku został sklasyfikowany jako zabytki . Organy zbudowane przez budowniczego Georgesa Wennera pochodzą z 1876 roku. Kościół Notre-Dame W centrum miasta, Notre Dame, rozbudowany na początku XIX th  wieku i pozbawione domów wieżowych grupa Narodzenia początku XVII -tego  wieku . Od 1907 roku klasyfikowany jest jako zabytek historyczny . Całkowicie przebudowane organy zostały zainaugurowane w 1983 roku przez Jean-Jacquesa Mouniera. Kościół św

Kościół Świętego Wawrzyńca, zbudowana w XV TH i XVI -tego  wieku, był przeznaczony do świeckich. W trzeźwości jego elewacji przeciwstawia swoje bogate wyposażenia wnętrz, w tym Złożenie do grobu w XV -go  wieku . Był przedmiotem wpisu w Inwentarzu Uzupełniającym Zabytków w 1927 roku.

  • Kościół św

  • Portal.

  • Ganek.

Dawne opactwo Saint-Denis

Kilka budynków dawnego opactwa Saint-Denis, wycofywane z XVII -tego  wieku i zakupione przez miasto w 1806 roku , nadal istnieją do dziś. Niektóre budynki, w tym kościele, który mierzony 76 metrów długości w XII -tego  wieku , zostały włączone do Arsene Meunier college'u. Dawny pensjonat był zajmowany do 2008 roku przez Sąd Rejonowy i od tego czasu mieści się w nim Izba Sprawiedliwości i Prawa. Tymczasem rue Saint-Denis przecina ganek Saint-Laurent, który odpowiadał wejściu do klasztoru. W 1948 roku opactwo zostało wpisane do rejestru zabytków.

Dziedzictwo kulturowe

Nogent-le-Rotrou ma kilka ważnych infrastruktur kulturalnych i korzysta z dość bogatego programu kulturalnego dla miasta tej wielkości.

Biblioteka

Biblioteka miejska posiada kolekcję 40 000 dzieł, z których niektóre są stare lub poświęcone lokalnej historii; Obok biblioteki serwis „Biblio'Net” zapewnia bezpłatny dostęp do kilku komputerów i oferuje szkolenia komputerowe. Miejska szkoła muzyczna Lucien-Blin, utworzona w 1942 r. , przyjmuje 250 dzieci z miasta i okolic.

Kino

Kino Le Rex ma trzy teatry z łącznie 481 miejscami.

Koncerty i teatr

W L'Arsenalu , sali „muzyki współczesnej”, co roku odbywa się około dwudziestu koncertów.

Kompleks Pierre Mendès-France i sala Simone-Signoret mogą gościć koncerty, pokazy i spektakle teatralne.

  • Biblioteka.

  • Centrum P. Mendes Francja.

  • Kino.

Muzeum

Muzeum miejskie, mieszczące się w rezydencji Château Saint-Jean, powstało w 1959 roku . Na parterze, pokaz slajdów szczegółowo historię zamku i stare kuchnie witamy dzieła lokalnych artystów z XIX -tego  wieku . Na pierwszym piętrze jest zarezerwowana dla wystaw czasowych, natomiast na drugim piętrze mieści się muzeum życia w Perche XIX th  century .

  • Muzeum zamku Saint-Jean

  • Dawne kuchnie zamku urządzono na potrzeby muzeum.

  • Wariatka Luksemburga
    Clara Filleul - 1842.

  • Kościół Notre-Dame, fontanna i rue Dorée
    Louis Moullin - ok. 1860 r.

Gastronomia

Nogent-le-Rotrou nie ma żadnej znaczącej specjalności kulinarnej. Chleb The zupy , że warzywa i zwierzęta gospodarskie (włącznie z mięsa wieprzowego ) były pożywieniem Perche do początku XX p  wieku. Gra mogłaby ożywić świąteczny posiłek. Region otaczający Nogent-le-Rotrou produkuje mleko i jego pochodne , cydr i produkty mięsne, przeznaczone do sprzedaży na terenie całego kraju i za granicą.

Sztuka i literatura

Francuski piosenkarz humorystyczny Oldelaf naśmiewa się z miasta o raczej negatywnym i smutnym wizerunku w swoim tytule La Tristitude , które odniosło wielki sukces medialny w 2011 roku: "La tristitude / C'est traverser le tunnel de Fourvière 15 sierpnia / Kiedy musisz zamieszkać w Nogent-le-Rotrou / Gdy fryzjer mówi Ci, że masz czerwone pasemka / I to boli (…)”

Parki i ogrody

Polityka krajobrazowa i środowiskowa miasta została nagrodzona w 2010 roku dwoma kwiatami w Konkursie Miast Kwiatowych i Wsi Kwiatowych , a także w 2016 roku.

  • Park miejski

Sporty

Związek Rugby
  • Klub rugby Percheron Nogent-le-Rotrou

Osobowości związane z gminą

Narodziny

W Nogent-le-Rotrou urodziły się następujące osobowości:

  • Françoise-Marie Jacquelin.

  • Gustawa Le Bona.

  • Jean-Loup Cornilleau.

  • Laurenta Beauvaisa.

Śmierć

W Nogent-le-Rotrou zginęły następujące osobistości:

Inny
  • Louis de Bourbon-Condé (1530-1559), książę krwi, generał, główny przywódca protestancki podczas pierwszych trzech wojen religijnych , ojciec Charles de Bourbon-Soissons , był lordem Nogent-le-Rotrou.
  • Maximilien de Béthune, książę Sully (1559-1641), minister Henryka IV i marszałek Francji, był markizem Nogent-le-Rotrou. Został pochowany w Nogent-le-Rotrou, na obrzeżach Hôtel-Dieu.
  • Pomnik generała Julesa de Saint-Pol (1810-1855), poległego w czasie wojny krymskiej , został wzniesiony w 1857 roku na głównym placu Nogent-le-Rotrou, ale został wycofany przez wojska niemieckie w 1943 roku . Po wojnie plac został przemianowany na „Place Saint-Pol”, a pamięci generała poświęcono tablicę pamiątkową.
  • Paul Harel (1854-1927), francuski poeta, w młodości mieszkał przez trzy lata w Nogent-le-Rotrou.
  • Paul Deschanel (1855-1922), prezydent Republiki Francuskiej , akademik , był przez 35 lat (1885-1920) zastępcą okręgu wyborczego Nogent-le-Rotrou.
  • Lucien Blin (1906-1975), kompozytor, od 1932 mieszkał w Nogent-le-Rotrou i założył tam miejską szkołę muzyczną.
  • Bertrand Gallet (ur. 1945), polityk, pisarz, współlaureat nagrody Albert-Londres w 1985 r., był zastępcą okręgu wyborczego Nogent-le-Rotrou od 1988 do 1993 r. i zastępcą burmistrza Nogent-le-Rotrou od 1983 r. do 1989 roku .
  • Patrick Tort (ur. 1952), filozof i teoretyk wiedzy, dyrektor Międzynarodowego Instytutu Karola Darwina, laureat Akademii Nauk, spędził dzieciństwo w Nogent-le-Rotrou (1952-1961). Był uczniem Lycée Rémi-Belleau (1957-1961), gdzie po powrocie w latach 1968-1969 zastąpił w wieku 17 lat chorego nauczyciela.
  • Bruno Rocco (ur. 1963), francuski autor komiksów, obecnie mieszka w Nogent-le-Rotrou.

  • Kalać.

  • Jules de Saint-Pol.

  • Paul Deschanel.

Heraldyka

Broń Nogent-le-Rotrou

Na herbach miasta Nogent-le-Rotrou widnieje :

Lazur ze srebrnym lwem zaczepionym przez dwa złote fleur-de-lis.

Zobacz również

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. powiatu Perche zawiera tylko część obszaru przyrodniczego Perche, zwanego Grand-Perche lub Haut-Perche .
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. W starofrancuskim „le” może oznaczać „de”. Nogent-le-Rotrou oznacza zatem „Nogent de Rotrou” lub „Nogent należący do Rotrou”.
  5. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  7. Wszystkie wartości i wartości procentowe przytoczone w tym artykule jako odpowiadające średniej lub „krajowej” lub „francuskiej” sile roboczej odpowiadają średniej lub sile roboczej we Francji metropolitalnej , w tym na Korsyce , oraz w departamentach zamorskich . W obliczeniach nie uwzględniono społeczności zamorskich , Nowej Kaledonii , południowej i antarktycznej Francji oraz wyspy Clipperton .

Bibliografia

  • Pierre Brouillard , Nogent-le-Rotrou i okolice , Paryż, Res Universis, coll.  „Monografie miast i wsi we Francji”,1993( 1 st  ed. 1904), 127  , str. ( ISBN  978-2-87760-839-8 , ISSN  0993-7129 , OCLC  489866182 )
  1. s.  7 .
  2. „Wybitni mężczyźni urodzeni w Nogent”, s.  42-43 .
  • Bruno Jousselin i Gérard Pigray , Nogent-le-Rotrou , Saint-Cyr-sur-Loire, Alan Sutton, coll.  „Pamięć w obrazach”,2009, 128  pkt. , kieszeń ( ISBN  978-2-84910-977-9 , OCLC  466660872 )
  1. str.  44 .
  2. str.  43 .
  • Miejski magazyn informacyjny Nogent-le-Rotrou, zwany Nogent-le-Rotrou Infos od 2003 do 2009, a od 2009 Le Mag
  1. "  Ochrona przeciwpowodziowa: THE Margon wał otwarty  ", Nogent-le-Rotrou Informacje , n O  16Październik 2006, s.  8 ( przeczytaj online ).
  2. "  W Gauchetières: An miejskiej Umowy dla spójności społecznej  ", Nogent-le-Rotrou Informacje , n O  18kwiecień 2007, s.  16 ( przeczytaj online ).
  3. "  szkoły muzycznej: Będzie ona nosić nazwę Lucien Blin  ", Nogent-le-Rotrou Infos , n o  5,styczeń 2004, s.  21 ( przeczytaj online ).
  • Inne referencje
  1. „  Orthodromy odległość lotu ptaka między miastami,  ” na lion1906.com (dostęp 25 grudnia 2011 ) .
  2. geologiczne mapy na 1: 50.000, Narodowego Instytutu Geograficznego .
  3. „  Cartorisque-Nogent-le-Rotrou  ” , na prim.net (dostęp 22 grudnia 2011 ) .
  4. „  Moja gmina stoi w obliczu poważnego ryzyka – Nogent-le-Rotrou  ” , na prim.net (konsultacja 22 grudnia 2011 r . ) .
  5. Banque Hydro - MEDDE , „  Podsumowanie Banque Hydro - L'Huisne w Nogent-le-Rotrou (Pont de bois) (M0361510)  ” (dostęp 20 stycznia 2018 r . ) .
  6. Banque Hydro - MEDDE , „  Podsumowanie Banque Hydro-La Rhône à Nogent-le-Rotrou (M0365010)  ” (dostęp 20 stycznia 2018 r . ) .
  7. "  Encyklopedia miast Francji: Le Mans - Sarthe  " , na linternaute.com , L'Internaute,2010(dostęp 28 stycznia 2011 ) .
  8. [PDF] „  Paryż – Chartres – Le Mans rozkład jazdy  ” , na ter-sncf.com (dostęp 4 maja 2013 r . ) .
  9. [PDF] „  Retrenchments and downgrade linii lub odcinków linii kolei francuskich  ” , na lines-oubliees.com (dostęp 2 lutego 2011 r . ) .
  10. Rozporządzenie 2005-1499 z dnia 5 grudnia 2005 r. w sprawie spójności sieci dróg krajowych .
  11. „  Francuska autostrada A11 (Historia)  ” , na WikiSara (dostęp 2 lutego 2011 ) .
  12. Dane obliczone za pomocą narzędzia do planowania  tras „  Google Maps ” na stronie maps.google.com (dostęp 18 października 2016 r. ) , z centrum miasta Nogent-le-Rotrou.
  13. „  Mapa sieci  ” na stronie transbeauce.fr (dostęp 2 lutego 2011 r . ) .
  14. [PDF] „  Przewodnik 2008-2009 Cap'Orne  ” , na orne.fr (dostęp 2 lutego 2011 ) .
  15. „  Commun wycieczki  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultowany w dniu 14 lutego 2011 roku ) .
  16. [PDF] „  Przewodnik Nobus 2010-2011  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (dostęp 14 lutego 2011 roku ) .
  17. „  Véloroute de Lucé à Nogent-le-Rotrou and Condé-sur-Huisne  ” , na stronie af3v.org (dostęp 24 grudnia 2011 r . ) .
  18. „  Trasy opublikowane w Eure-et-Loir  ” na stronie cg28.fr (konsultacja 24 grudnia 2011 r . ) .
  19. „  Typologia miast/wiejskich  ” na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  20. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  21. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  22. „  Jednostka miejska 2020 w Nogent-le-Rotrou  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
  23. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  24. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  25. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  26. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  27. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 5 maja 2021 )
  28. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 5 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  29. Centre France , „  Gang bezpańskich kotów rządzi stacją  ” , na www.lechorepublicain.fr (dostęp 16 marca 2019 ) .
  30. L'Année Nivernaise, literacki, archeologiczny, regionalista, tomy I-II , Nogent-le-Rotrou starożytna forma nogiomum, Christian Baylon, Paul Favre
  31. „  Wyniki wyborów prezydenckich 2002: w Nogent-le-Rotrou  ” , na annuaire-mairie.fr (konsultowany w dniu 29 listopada 2011 roku ) .
  32. „  Wyniki wyborów prezydenckich  ” , na interieur.gouv.fr (konsultowany w dniu 29 listopada 2011 roku ) .
  33. „  Wyniki wyborów: prezydenckie 2007 w Nogent-le-Rotrou  ” , na stronie annuaire-mairie.fr (konsultacja 29 listopada 2011 r . ) .
  34. „  Wyniki wyborów prezydenckich  ” , na interieur.gouv.fr ( oglądanie 29 listopada 2011 ) .
  35. „  Wyniki – Wybory samorządowe – Nogent-le-Rotrou – 2008  ” , na stronie journaldunet.com (dostęp 29 listopada 2011 ) .
  36. „  Wyniki wyborów samorządowych 2008  ” , na stronie leparisien.fr (dostęp 4 lutego 2011 ) .
  37. „  Wybrani przedstawiciele rady miejskiej  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultowane z dnia 4 lutego 2011 roku ) .
  38. „  The Mayors of Nogent-le-Rotrou  ” , na francegenweb.org (dostęp 28 stycznia 2011 ) .
  39. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020  ” , na tej stronie Brest telegramu (dostęp 10 sierpnia 2020 ) .
  40. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp : 10 sierpnia 2020 ) .
  41. Loïc Jumeau, „  Harold Huwart burmistrz Nogent-le-Rotrou!  », Actu.fr ,28 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , konsultacja 6 grudnia 2020 r. ).
  42. "  Nogent XX th i XXI th  century  " , na ville-nogent-le-rotrou.fr (dostęp 02 lutego 2011 ) .
  43. „  Wszystkie zbiórki odpadów  ” na stronie ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 25 grudnia 2011 r . ) .
  44. „  Indywidualne kompostowanie  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 25 grudnia 2011 r . ) .
  45. [PDF] „  Zbiór aktów administracyjnych prefektury Eure-et-Loir – Biuletyn informacyjny – grudzień 2006  ” , na stronie eure-et-loir.pref.gouv.fr ( ogląd w dniu 4 lutego 2011 r. ) , s .  87.
  46. Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Nogent-le-Rotrou  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (konsultacja 30 stycznia 2011 r . ) .
  47. „  Podprefektura Nogent-le-Rotrou  ” na stronie eure-et-loir.pref.gouv.fr (konsultacja 23 grudnia 2011 r . ) .
  48. „  Sąd Rejonowy Nogent-le-Rotrou  ” na stronie ca-versailles.justice.fr oraz „  Sąd pracy w Nogent-le-Rotrou  ” na stronie ca-versailles.justice.fr (konsultacja: 23 grudnia 2011 r . ) .
  49. „  INSEE – Wyniki spisu ludności – 2008 – Nogent-le-Rotrou  ” , na stronie www.recensus.insee.fr (dostęp 18 października 2016 r . ) .
  50. „  INSEE – Wyniki spisu ludności – 2015 – Nogent-le-Rotrou  ” , na stronie https://www.insee.fr/fr/statistiques/3292075 (dostęp 28 grudnia 2017 r . ) .
  51. Organizacja spisu na insee.fr .
  52. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  53. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  54. [PDF] „  Plik lokalny – Municipality – Nogent-le-Rotrou  ” na stronie statistics-locales.insee.fr (dostęp 11 lutego 2011 r . ) .
  55. „  Piramidy wieku w Nogent-le-Rotrou w latach 1999 i 1990  ” , na spisie-1999.insee.fr (konsultowane 11 lutego 2011 r . ) .
  56. [PDF] „  Plik lokalny – Departament – ​​Eure-et-Loir  ” na stronie statistics-locales.insee.fr (dostęp 11 lutego 2011 r . ) .
  57. [PDF] „  Plik lokalny – Francja metropolitalna / DOM – Francja metropolitalna  ” , na stronie statistics-locales.insee.fr (dostęp 11 lutego 2011 r . ) .
  58. "  Szkoły  " , na ville-nogent-le-rotrou.fr ,18 stycznia 2011(dostęp 30 stycznia 2011 ) .
  59. „  Prezentacja zakładu  ” , na remibelleau.com (dostęp 30 stycznia 2011 ) .
  60. „  Nasze kursy szkoleniowe  ” na stronie remibelleau.com (dostęp 30 stycznia 2011 r . ) .
  61. „  Patenty starszych techników  ” , na remibelleau.com (dostęp 30 stycznia 2011 ) .
  62. „  Centrum szpitalne (Nogent-le-Rotrou)  ” na stronie fhf.fr (dostęp 13 lutego 2011 r . ) .
  63. Laure de la Raudière, „  Szpital Nogent-le-Rotrou w Zgromadzeniu  ” , na stronie la-raudiere.com (dostęp 13 lutego 2011 r . ) .
  64. „  Szpitale  ” na stronie vivre-dans-le-perche.fr (dostęp 13 lutego 2011 r . ) .
  65. „  Lekarze i specjaliści Nogent-le-Rotrou  ” , 118000.fr (konsultacja 13 lutego 2011 r . ) .
  66. „  Pharmacie Nogent- le- Rotrou  ” , 118000.fr ( dostęp 13 lutego 2011 ) .
  67. "  Percheval w czasach muszkieterów  " , na chevalmag.com ,1 st czerwiec 2011(dostęp 24 grudnia 2011 ) .
  68. „  Tygodniowy targ  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 24 grudnia 2011 r . ) .
  69. „  Komunalnych infrastruktury  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultowany w dniu 23 grudnia 2011 roku ) .
  70. „  Centrum rozrywki Borde  ” , na stronie ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 23 grudnia 2011 r . ) .
  71. „  Stowarzyszenia sportowe  ” na stronie ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 23 grudnia 2011 r . ) .
  72. Marie-Rose Simoni-Aurembou , "Przewlekła rozmowa Regionalnego w prasie Perche XIX th i XX th  stulecia" , w Françoise Vieilliard, (red.) Dialektalnych Literatura Francji: Różnorodność językowa i zbieżność losów , Paryż, H. Champion Księgarnia,2001( czytaj online ) , s.  196.
  73. „  Paroisse Saint-Lubin du Perche  ” na diecezji-chartres.com (dostęp 10 lutego 2011 r . ) .
  74. Gwenaël Baptista, „  Stowarzyszenie Muzułmanów w mieście zaprasza społeczeństwo do odkrycia przyszłego meczetu  ” , na stronie L'Écho Républicain ,29 czerwca 2012(dostęp 14 października 2012 r . ) .
  75. Rachunki gminne
  76. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
  77. [PDF] „  plik lokalny - Region - Centrum  ” , na statistics-locales.insee.fr (konsultowany w dniu 27 grudnia 2011 roku ) .
  78. [PDF] INSEE, „  Dossier local  ” , na stronie statistics-locales.insee.fr (dostęp 14 października 2012 r . ) .
  79. Regionalna Izba Przemysłowo-Handlowa Regionu Centrum [konsultacja = 14.10.2012 r . , „  Katalog firm Regionu Centrum  ” , na stronie Fich entreprise.com .
  80. „  Wykaz zabytków w mieście Nogent-le-Rotrou  ” , baza Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  81. "  Château Saint-Jean  " , zawiadomienie n o  PA00097173, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  82. (en) „  Nogent-le-Rotrou, zamek  ” w Centrum Studiów nad Zamkami (dostęp 15 maja 2015 r . ) .
  83. „Château Saint-Jean”, broszura wydana przez biuro turystyczne Nogent-le-Rotrou.
  84. Charles Lawrence Salch, Słownik średniowiecznych zamków i fortyfikacji we Francji , Strasburg, Editions Publitotal, 4 th kwartał 1979 1287  str. ( ISBN  978-2-86535-070-4 i 2-86535-070-3 )Nogent-le-Rotrou. Zamek Saint-Jean, widok i plan donżonu, s. 848-849.
  85. „  Dziedzictwo  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) „  Dziedzictwo  ” na stronie nogentlerotrou-tourisme.fr (dostęp 25 grudnia 2011 r . ) .
  86. „  Musée-Château Saint-Jean  ” na stronie ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja: 25 grudnia 2011 r . ) .
  87. "  Szpital-Hospicjum (stary szpital)  " Postać n o  PA00097243, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  88. "  Maison du Bailli dit  " , zawiadomienie n o  PA00097179, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  89. "  Manoir dit La Grande Maison  " , zawiadomienie n o  PA00097180, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  90. "  Maison  " , zawiadomienie n o  PA00097177, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  91. „  budynek Coulon lub dom (dawniej znany jako Ecu de Bretagne)  ” , zawiadomienie n o  PA00125354, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  92. Hadrien Rozier, „Eure-et-Loir. Nogent-le-Rotrou. Dom nazwie "Templar'a" ( XIII p  wiek) „, w Biuletynie monumentalnego , 2018, tom 176, N O  2 s.  157-163 , ( ISBN  978-2-901837-72-5 ) .
  93. Pomnik
  94. Pomnik
  95. "  Saint-Hilaire Kościół  " , zawiadomienie n o  PA00097175, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  96. Organy Georgesa Wennera
  97. „  Notre-Dame Church  ” , zawiadomienie n o  PA00097174, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  98. Organy kościoła Notre-Dame .
  99. „  Saint-Laurent Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00097176, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  100. "  Stara opactwo Saint-Denis  " , zawiadomienie n o  PA00097172, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  101. „  Biblioteka miejska, nowości  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 26 grudnia 2011 r . ) .
  102. „  Biblio'Net  ” na ville-nogent-le-rotrou.fr (dostęp 26 grudnia 2011 ) .
  103. „  Miejska szkoła muzyczna  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 26 grudnia 2011 ) .
  104. „  Kino kinowe Le Rex 3  ” , na stronie ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 26 grudnia 2011 r . ) .
  105. „  L'Arsenal  ” na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 26 grudnia 2011 r . ) .
  106. „  Sezon kulturalny 2011-2012  ” , na ville-nogent-le-rotrou.fr (konsultacja 26 grudnia 2011 r . ) .
  107. Federacja Przyjaciół Perche, „  Gastronomia w Perche  ” , na amis-du-perche.com (dostęp 26 grudnia 2011 ) .
  108. [PDF] „  Prasa – Oldelaf – Nowy album: Le monde est beau  ” , na roymusic.com (dostęp 14 października 2012 ) .
  109. „  Palmarès des Villes et Villages Fleuris – Nogent-le-Rotrou  ” na stronie cnvvf.fr (konsultacja 25 grudnia 2011 r . ) .
  110. Miejsce rozkwitu miast i wsi , konsultacja 22 grudnia 2016 r.
  111. BNF Wskazówki n O FRBNF11891041 .  
  112. Denis Charpentier (ok. 1580-1647). Studium społeczne I sekretarza kardynała Richelieu (XVII w. , 2019/3, Maxim Bojko 2019
  113. „  Jeanne Guérin (La Néele)  ” , na stronie www.archives-carmel-lisieux.fr (dostęp 30 marca 2018 r . ) .
  114. "  Le Tombeau de Sully Minister Finansów; Sully i Nogent le Rotrou  ” , na stronie www.nogentlerotrou-tourisme.fr (konsultacja 18 października 2016 r . ) .