Gannata

Miasto leży przy drodze resortowej 2009, dawnej drodze krajowej 9 , osi północ-południe łączącej Moulins z Clermont-Ferrand . Jest to również punkt początkowy RD 2209 (dawna droga krajowa 209 ) prowadzącej do Vichy oraz punkt wjazdu RD 998 (dawna droga krajowa 698 ) z Néris-les-Bains i Ébreuil . Drogą znajduje się 18 km na zachód od Vichy , 43 km na północ od Clermont-Ferrand i 54 km na południe od Moulins .

Obsługę lokalną zapewniają następujące drogi departamentalne:

• D 37 w kierunku Mazeriera;
• D 119 w kierunku Charmes;
• D 132 w kierunku Saint-Priest-d'Andelot;
• D 327 w kierunku Saulzet;
• D 419 w kierunku Poëzat;
• D 516 w kierunku Begues;
• D 574 w kierunku Charmes.

Gannat ma dostęp do autostrady. Pomijany przez autostrady A719 do północy, zapewnia dostęp do autostrady A71 w kierunku Clermont-Ferrand i Montluçon , za pomocą węzła autostrady. Autostrada A719 zapewnia lepszą obsługę miasta od północy oraz aglomeracji Vichy.

Na skrzyżowaniu trzech linii kolejowych (z Saint-Germain-des-Fossés do Nîmes-Courbessac , końcowa linia z Commentry i La Ferté-Hauterive ) stacja Gannat jest obsługiwana przez pociągi TER Auvergne należące do SNCF . Ich obsługa jest systematyczna dla połączeń z Clermont-Ferrand  ; niektóre pociągi są kończone lub jeżdżą w kierunku Montluçon . Wyjątkowo pociągi do Moulins lub Lyon-Part-Dieu i Lyon-Perrache przejeżdżają przez tę stację non-stop, w przypadku objazdu, zamiast obsługiwać stację Vichy .

Relacje Intercités z Lyonu do Bordeaux są obecnie zawieszone. Pociągi zawracały. Ponadto planowana sieć Paris Orleans Clermont-Ferrand Lyon LGV mogłaby uzupełnić tę sieć.

Miasto obsługują cztery regionalne i resortowe linie autokarowe:

Planowanie miasta

Typologia

Gannat to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Gannat, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 5832 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Gannat , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 8 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (75,6% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (76,6%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (35,6%), łąki (27%), heterogeniczne tereny rolne (13%), lasy (10,8%), tereny zurbanizowane (9,6%), sieci przemysłowe lub handlowe i komunikacyjne ( 3%), kopalnie, składowiska i place budowy (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska i sąsiedztwo

INSEE wspomniano o istnieniu jednostki miejskiej, 5 806 mieszkańców w 2012 roku, a obszar miejski (5 806 mieszkańców w 2012).

Mieszkaniowy

W 2012 r. gmina posiadała 3157 mieszkań, wobec 2987 w 2007 r. Spośród nich 82,5% stanowiły mieszkania główne, 3% to drugie domy, a 14,5% to mieszkania wolne. 76,7% tych mieszkań to domy jednorodzinne, a 23,1% to mieszkania.

Odsetek głównych rezydencji będących własnością ich mieszkańców wyniósł 56,3%, nieznacznie wzrósł w porównaniu z 2007 r. (55,2%). Udział pustych wynajmowanych mieszkań HLM wyniósł 8,3% (w porównaniu do 8,8%).

Toponimia

Historycy wysunęli hipotezę, zgodnie z którą „Gannat” pochodzi od celtyckiego „Graon”, co oznacza „orzech”, i że zdeformowalibyśmy się na „Gran”, a następnie „Gan”, a od „at” oznaczającego obfitość, w języku celtyckim zawsze . Prawdą jest, że wokół Gannat można znaleźć sporo drzew orzechowych. Z drugiej strony, łacińskie nazwy Gannat, „Gannatum” i „Gannapum” nie wydają się potwierdzać tej hipotezy pochodzenia celtyckiego.

Prowansalska nazwa Gannata to Gatnat . Gannat jest częścią południowej części Allier , która jest prowansalska . Z gwarowym punktu widzenia, miasto jak jego bliskich sąsiadów ( Ebreuil ) jest związana z oksytańskiej Owernii , a nie w przeciwieństwie do bardziej północnych gminach ( Bayet , Chantelle , Varennes ) do dialektów Bourbonnais OC w Crescent .

Przynależność ta znajduje odzwierciedlenie w istnieniu sklepów nawiązujących do tego języka, a także toponimów, takich jak Avenue des Portes Occitanes i hala o tej samej nazwie.

Historia

Przed mężczyznami

Najstarsze ślady znalezione w Gannat pochodzą sprzed około dwudziestu trzech milionów lat. To brachypothera, czyli nosorożce z końca oligocenu i początku miocenu .

Gannat, którego wzniesienia na zachodzie graniczyły z tropikalnym jeziorem pokrywającym Limagne , wydaje się być prawdziwym cmentarzyskiem tych zwierząt, do tego stopnia, że ​​odkryto mnóstwo skamieniałych kości. Są też ryby, gady, żółwie czy krokodyle, ptaki grzebiące, ssaki, torbacze , owadożerne, gryzonie i mięsożerne. Miejsce to jest szczególnie bogate w skamieniałości nosorożców. Już w 1854 roku Duvernoy sporządził nawet opis okazu znanego jako Acerotherium gannatense (oficjalna nazwa pozostała Diaceratherium lemanense , „  Diaceratherium  ” z Limagne). Do tej pory najbardziej kompletny szkielet nosorożca został odkryty w 1993 roku, kiedy ważne skamieniałości zostały odkryte w kamieniołomie Sichaux (w pobliżu Mont Libre) przez paleontologa François Escuillié (zwłaszcza odkrywcę małego ssaka trąbowatego, przodka słonia 50 milionów lat temu). . Ta ostatnia była również inicjatorem powstania stowarzyszenia Rhinopolis w 1994 roku i założycielem Eldonia, firmy specjalizującej się m.in. w renowacji skamieniałości, której działalność pierwotnie była związana z Rhinopolis. Stowarzyszenie Rhinopolis jest nadal aktywne w kamieniołomie Gannat i od lat 90. odkryto wiele kości nosorożców.

Diaceratherium lemanense , którego wiele niekompletnych okazów znaleziono w Gannat, mierzyło około 1,50  mw kłębie i ważyło ponad tonę; prawdopodobnie nie miał rogu. Mieszkał w pobliżu brzegów jezior lub rzek. Był roślinożercą, który żywił się liśćmi, gałęziami i owocami. Gatunek został po raz pierwszy opisany przez Auguste Pomela w 1853 roku, ale Cuvier już w 1824 roku badał kość udową znalezioną w Gannat, którą później przypisano temu gatunkowi.

Inny gatunek nosorożca kopalnego, bliższy naszym obecnym nosorożcom, został znaleziony w Gannat, ale jest znacznie mniej znany: Pleuroceros pleuroceros . Był mniejszy i lżejszy niż Diaceratherium , także roślinożerca. Samce miały dwa symetryczne rogi nosowe. To również z odkrycia Gannata (czaszki) został opisany przez Duvernoya w 1852 roku.

Gannat jest bardzo ważnym miejscem dla paleontologii . Badania fauny kopalnej oligocenu i dolnego miocenu regionu mają zasięg nie tylko w Owernii czy Burbonie, ale przede wszystkim we Francji, Europie i na całym świecie.

Od prymitywnej okupacji do okresu gallo-rzymskiego

Na stanowisku Clos de Montsala ujawniono biface i fragmenty kości, które wskazują na obecność myśliwych około trzysta tysięcy lat temu.

Struktura małych bloków wapiennych z licznymi końskimi kośćmi oraz oryginalny przemysł lity to jedyne pozostałości po przystanku myśliwskim małej grupy myśliwych przybyłych z Północy siedemnaście tysięcy lat temu.

W mieście znaleziono osiem toporów neolitycznych , w tym jeden w polerowanym krzemieniu w miejscowości Bègues , polerowany topór (nieokreślony materiał) w Biozat, inny w Charmes , dwa inne w Poëzat, topór serpentynowy w Fleuriel , ostrze w Échassières , kruszarki do ziarna w Saint-Pont. Jeszcze z okresu neolitu w miejscu zwanym Puy-Chenotel odkryto bezpieczny pochówek; składa się z surowych płyt ułożonych na polu i przykrytych płytami poziomymi. Szkielety leżą z wyciągniętymi rękami. Podziemie w miejscu zwanym Mazerier mogło być zajęte w okresie neolitu. W Les Diagots jest obóz na stromym cyplu, z kamiennym stołem.

Odkrycie dołów, silosów, studni, ceramiki, bransolet z brązu lub niebieskiego szkła, ogrodzeń z wejściami, popiołów i węgla drzewnego pokazuje nam, że region ten był już intensywnie zasiedlony przez populacje od późnej epoki brązu do drugiej epoki żelaza . W mieście znaleziono ceramikę z La Tène A2 - B1.

Galowie stopniowo ulegali romanizacji i w gminach Saint-Priest-d'Andelot , Bègues czy Mazerier można zobaczyć wiele struktur galijsko-rzymskich . Tu i ówdzie rozwijają się rzemieślnicy, aby zaspokoić rzymskie zapotrzebowanie. Materiały budowlane są sprowadzane i wymieniane na lokalną produkcję rzemieślniczą lub rolniczą. Rozwijają się ośrodki miejskie oraz szlaki komunikacyjne, łączące stolicę Clermont z Menat , Biozat , Vichy , Gannat, Bègues i Chantelle .

Ta strona znajduje się 3  km na zachód od wsi. Willi Gallo-Roman następnie farmę galijskiej istniejący od Tene D1 (druga połowa II th  wieku  przed Chrystusem lub początku I st  wieku  pne. ). Witryna wydał inne ceramika grubych wklej, pokryty czerwonymi kursywą kulinarne dania imitujące ceramika I st  century  BC. AD i wazony stołowe pochodzące zarówno z importowanej ceramiki kampańskiej, jak i produkcji rodzimej, wykonane z półdrobnej pasty mikowej. Ceramika ta pochodzi z Tène D2b (tuż przed inwazją rzymską).

Wykopaliska na przedmieściu Saint-Étienne około 1880 r. ujawniły warsztat garncarski, o którym poinformowało około trzydziestu form, wazonów, pieca i dwóch warsztatów z garncarzom . Warsztaty ceramiczne produkuje białe ciało i wazony z tego samego ciasta, datowanego na początku I st  wieku naszej ery. AD  ; jedyne dwa inne warsztaty o jakimkolwiek znaczeniu znane z tego samego okresu to Vichy i Saint-Rémy-en-Rollat . Wśród przedstawionych postaci znajduje się ranny wojownik leżący na ziemi, walczący rzymski legionista, galijski jeździec (przedstawiony na dwóch egzemplarzach). Szczególnie interesujące są przedstawienia jeźdźców galijskich, w szczególności przez ich analogię do jeźdźców ostemplowanych płyt odkrytych w posiadłości Baratela (w Este , prowincja Padwa), datowanych na ostatnie stulecia przed naszą erą.

Średniowiecze

Pierwsza parafia powstała w dzielnicy Saint-Étienne . W X -go  wieku , pierwszy Motte jest zbudowany na obecnym miejscu kościoła Świętego Krzyża , a ludność zaczyna gromadzić wokół zamku. W XII -tego  wieku , zamek Gannat jest zbudowany poza murami miejskimi, ale opierając się na nim.

Wchodząc do domeny Sires of Bourbon, miasto otrzymuje w listopadzie 1236 przywilej franczyzy od Archambauda VIII z Bourbon  ; Karta Gannat będzie wzorem dla tych z Montluçon (1242), Charroux (1245) i Hérisson . Do administrowania miastem burżuazja wybiera cztery prud'hommes, które mogą być prud'femmes; wspomaga ich rada dwudziestu burżuazji. Granice franczyzy są węższe niż granice parafii, ale rozciągają się na pewną odległość od właściwego miasta. We wrześniu 1367 książę Ludwik II potwierdził koncesje i przyznał mieszkańcom prawo wyboru corocznie czterech przedstawicieli, którzy mogli przyjąć tytuł konsulów i pełnić funkcję konsulatu.

Okres nowożytny

Edyktem z września 1587 r. Henryk III ustanowił elekcję Gannata . Dołączone są do niej nie tylko miasta i parafie Bourbonnais, ale także miasta należące do nizinnej części Owernii , usunięte w wyniku elekcji Clermont: Ébreuil , Aigueperse , Maringues , Saint-Pourçain , Cusset . Pierwotnie elekcja objęła tylko 95 „miast, wsi, parafii i zbiorów”, ale około 1630 r., pod wpływem marszałka d'Effiat , pana Gannat, do elekcji Gannat dołączyło 80 parafii w ogólności Riom .

W XVIII -tego  wieku , miasto było otwarte przez zniszczenie jego drzwi i duża część jego murów, które pozostają dwie wieże (wieże i Calixte Moulin Larat).

Rewolucja Francuska i Joseph Hennequin

Podczas Rewolucji Francuskiej , Joseph Hennequin , z ważnej rodziny mieszczańskiej, stał burmistrz Gannat (w 1789 roku), a następnie był członkiem zgromadzenia ustawodawczego w 1791 roku, a sub-prefekt Allier i członek organu legislacyjnego 1807 do 1814 Na jego cześć wzniesiono pomnik (popiersie), który obecnie znajduje się przed publicznym kolegium jego imienia.

Okres współczesny

W latach 1916-1940 istniała w Gannat fabryka artystycznej kamionki założona przez Louisa Météniera i kontynuowana przez jego syna Gilberta. Zyskał sławę krajową, a nawet międzynarodową.

Zamek w mieście przez krótki czas mieścił doświadczenie edukacyjne Pétainist. Krajowa Szkoła ramach Młodzieżowych , stworzeniu reżimu Vichy , zainstalowano 12 sierpnia 1940 na zamku Faulconnière przed przeniesieniem od 1 st września do Bayard Zamek w Uriage , niedaleko Grenoble. Zainspirowana personalistyczną myślą Emmanuela Mouniera , nabytą w ideach „Rewolucji Narodowej”, ale wrogą nazizmowi, szkołą kierowali kapitan Pierre Dunoyer de Segonzac (1906-1968) i Hubert Beuve-Méry . Pierre Laval zniósł ją dekretem z 27 grudnia 1942 roku .

Sąd wojenny powstała w Gannat przez ustawę z dnia 24 września 1940 r sądzić tych, którzy działają „przeciw jedności i ochrony ojczyzny”, to znaczy tych, którzy walczą reżimu, w szczególności gaullistami. Siedzi do października 1941 r. i jest zniesiony ustawą z 10 listopada 1941 r. Siedzi na zamku Gannat w budynkach byłego aresztu śledczego, który musi być również wykorzystywany do przetrzymywania oskarżonych i skazanych. Wśród skazanych znajdziemy Claude Hettier de Boislambert i Antoine Bissagnet , którym udało się uciec z więzienia Gannat 2 grudnia 1942 roku, a także gubernatora Félixa Éboué i generała Catroux , skazanych zaocznie.

23 lipca 1944 r. wojska niemieckie stacjonujące w Gannat dokonały egzekucji czterech bojowników ruchu oporu ukrytych w chacie w miejscowości Les Vignes i podpaliły dom jej właścicieli.

W więzieniu zamku Gannat zainstalowano ośrodek dla zepchniętych , uznanych za antyspołecznych po zniesieniu więzienia .

Polityka i administracja

Podział terytorialny

Na poziomie administracyjnym Gannat był stolicą powiatu w 1793 r., następnie w latach 1801-1926 stolicą powiatu ; stolica została przeniesiona do La Palisse (wtedy Lapalisse ) w 1926 roku, a następnie do Vichy w 1941 roku. Była stolicą kantonu od 1793 do 2015 roku.

Od wyborów departamentalnych w 2015 r. Gannat jest centralnym biurem swojego kantonu , a André Bidaud i Anne-Marie Defay pełnią funkcję doradców departamentalnych. Miasto jest częścią 3 -go  okręgu Allier , z Gérard Charasse jako zastępca wybrany do wyborów parlamentarnych w 2012 r .

Gannat jest siedzibą głównej wspólnoty gmin Gannat Basin , składającej się z szesnastu gmin. To połączyło się w dniu1 st styczeń 2017ze wspólnotami gmin w Pays Saint-Pourcinois i Sioule, Colettes i Bouble w celu utworzenia wspólnoty gmin Saint-Pourçain Sioule Limagne .

Trendy i wyniki polityki

Wybory samorządowe w 2008 r. przeciwstawiły się dwóm kandydatom: ustępującemu burmistrzowi Louisowi Huguetowi (z listy „Vivre Gannat”) oraz Marie-Thérèse Pascuttini (z listy „Tlen dla Gannata”). Pierwszy został ponownie wybrany z 63,47% głosów i zdobył 24 mandaty, przy 5 dla pokonanych. Wskaźnik uczestnictwa wyniósł 67,49%.

W wyborach samorządowych w 2014 r. wyborcy głosowali większością na Véronique Pouzadoux z 59,86% głosów; W radzie gminy obsadzonych jest 23 mandatów , z czego 12 w radzie gminy. Pokonuje Hervé Roche'a, który przejmuje pozostałe mandaty. Wskaźnik uczestnictwa wynosi 68,15%, w porównaniu z 2008 r.

Podczas wyborów europejskich w maju 2014 r. lista FN Bernarda Monota uzyskała 24,77% ( 462 głosy ) i tym samym nieznacznie wyprzedziła listę UMP Brice Hortefeux, która uzyskała 24,34% ( 454 głosy ). Lista PS Jean-Paula Denanota uzyskała 20% ( 373 głosów ). Lista UDI-Modem Sophie Auconie uzyskała 7,45% ( 139 głosów ). Lista Frontu Lewicy Corinne Morel Darleux uzyskała 7,29% ( 136 głosów ), a lista Europe Ecology, kierowana przez Clarisse Heusquin, uzyskała 6,11% ( 114 głosów ). Wszystkie te wyniki należy spojrzeć z odpowiedniej perspektywy w kontekście niskiego wskaźnika uczestnictwa (45,59%).

Administracja miejska

W 2011 roku Gannat liczył 5806 mieszkańców. Liczba ta wynosi od 5 000 do 9 999, dwudziestu dziewięciu członków jest wybieranych do rady miejskiej .

Organy sądowe

Gannat zależy od Sądu Apelacyjnego w Riom , przy sądzie Vichy oraz sądowo - handlowym Cusset.

Polityka ochrony środowiska

Gospodarką odpadami zajmuje się SICTOM Sud-Allier.

Finanse lokalne

Bliźniacze

Od 14 października 2016 r. , według strony internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych France-Diplomatie, realizowany jest projekt współpracy dla gminy Gannat.

Gannat jest bliźniakiem z Niafunké ( Mali ) od 1980 roku; to partnerstwo jest zdecentralizowaną współpracą w zakresie kultury i dziedzictwa.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 5824 mieszkańców, co stanowi spadek o 0,29% w porównaniu do 2013 r. ( Allier  : -1,82%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (31,7%) jest bowiem wyższy od stawki krajowej (23,6%) i resortowej (31,6%).

Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (53%) jest wyższa niż stawka krajowa (51,6%).

Edukacja

Gannat zależy od akademii Clermont-Ferrand . Zarządza publicznymi przedszkolami Champ-de-Foire, Eugène-Bannier i Malcourlet oraz publicznymi szkołami podstawowymi Jean-Jaurès, Malcourlet i Pasteur.

Rada wydziałowa Allier zarządza kolegium Josepha-Hennequina. Uczniowie szkół średnich kontynuują naukę w Cusset lub Saint-Pourçain-sur-Sioule .

Liceum Zawodowe im. Gustawa-Eiffla zostało w 2012 roku certyfikowane jako „liceum zawodowe” w zakresie „konserwacji sprzętu i pojazdów motocyklowych”.

Ponadto Sainte-Procule (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum i przygotowanie do matury) tworzy wszystkie prywatne placówki miasta.

Sztuka, kultura, tradycje i święta

• Festiwal folklorystyczny Gannat lub „Les Cultures du Monde” odbywa się przez dziesięć dni, co roku w lipcu.
• Maison du folklor to samo „serce” stowarzyszenia.
• Miejska szkoła muzyczna prowadzi kilka klas muzyki klasycznej, a także tradycyjnego folkloru Owernii ( lira korbowa itp.).

Zdrowie

Sporty

W mieście znajduje się kilka obiektów sportowych, w tym kompleksy sportowe Bouzol i Portes Occitanes, stadion piłkarski Maurice-Nud, stadion rugby Roger-Muyard.

W mieście działa kilka stowarzyszeń sportowych, m.in.: klub koszykarski (Basket Club Gannatois), klub gimnastyczny (Entente Gymnique Gannatoise), klub pływacki (Gannat Olympic Natation), klub tenisowy (Tenis Club Gannatois).

Gannat było miasto wyjściowy do 5 -tego  etapu Paryż-Nicea 2020 prowadzącej do La Côte-Saint-André , na 12 marca 2020 r.

Głoska bezdźwięczna

• Góra (wydanie Vichy)
• Tydzień Allier (edycja Vichy)

Gospodarka

Strefa aktywności społeczności Prés Liats znajduje się na wyżynach Gannat, w pobliżu skrzyżowania 13 autostrady A719. Korzysta z etykiety Qualiparc; dla jego zachowania w regulaminie strefy znajduje się karta krajobrazowa.

Obszar biznesowy Clos durs znajduje się na północ od miasta, w pobliżu węzła nr 14 autostrady A719.

Południowy obszar biznesowy Malcourlet znajduje się wzdłuż drogi departamentalnej 2009 w kierunku Clermont-Ferrand i łączy działalność handlową i przemysłową.

Zatrudnienie

W 2012 r. ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła 3395 osób, z czego 71,3% było zatrudnionych, 61,1% było zatrudnionych, a 10,2% bezrobotnych.

W obszarze zatrudnienia było 2476 miejsc pracy. Ponieważ liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie wynosi 2092, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 118,4%, co oznacza, że ​​gmina oferuje więcej niż jedno miejsce pracy na aktywnego mieszkańca.

1822 z 2092 osób w wieku 15 lat i więcej (87,1%) to pracownicy. 45% pracuje w gminie zamieszkania; wśród pracujących poza gminą zamieszkania 31,5% pracuje w innej gminie na wydziale i 21,7% na innym oddziale.

Firmy

W 1 st styczeń 2013, Gannat posiadał 318 firm: 28 w przemyśle, 36 w budownictwie, 219 w handlu, transporcie i usługach różnych oraz 35 w sektorze administracyjnym, a także 399 zakładów.

Rolnictwo

W spisie rolnym 2010 miasto miało 35 gospodarstw. Liczba ta gwałtownie spadła w porównaniu do 2000 (45) i 1988 (66).

Powierzchnia użytków rolnych (UR) w tych gospodarstwach wynosiła  w 2010 r. 1686 ha, co oznacza wzrost w porównaniu z 2000 r. ( 1 190  ha ). Powierzchnia UR w 2010 r. obejmuje 1084  ha indywidualnych gospodarstw rolnych w liczbie 28. Jednak ze względu na tajemnicę statystyczną nie podaje się żadnych danych o DKR .

Przemysł i budownictwo

Handel i usługi

Baza stałego wyposażenia na rok 2014 zawiera 57 sklepów, w tym cztery supermarkety, trzy markety budowlane, dwa minimarkety i trzy sklepy spożywcze.

Tereny handlowe znajdują się w szczególności na południe od miasta, przy alei Portes-Occitanes.

Pêcheur.com jest europejskim liderem w internetowej sprzedaży sprzętu wędkarskiego i innych form spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu (myślistwo, jazda konna itp.). Firma, założona w 2002 r., znajduje się obecnie w obszarze biznesowym Prés Liats, w pobliżu dwóch autostrad, gdzie zatrudnia 50 osób, a w 2013 r. osiągnęła obrót w wysokości 13,5 mln euro. .

Turystyka

W 1 st styczeń 2015, miasto posiadało niesklasyfikowany hotel z 15 pokojami, trzygwiazdkowy kemping z łącznie 75 boiskami, a także schronisko młodzieżowe lub ośrodek sportowy z 52 miejscami noclegowymi.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Kościół Sainte-Croix , w centrum miasta.
• Romański kościół Saint-Étienne , na przedmieściu o tej nazwie.
• Dawny kościół św. Jakuba na przedmieściu o tej nazwie, na południe od miasta. Kościół XII th  wieku, obecnie własność prywatna. Służył on Augustynom i został przekształcony w stodołę w czasie rewolucji. Na liście MH w 2011 r. za murale. Nie można zwiedzać.
• Gannat Zamek  : Zamek fort zbudowany przez panów Burbon stał się więzieniem w XIX -tego  wieku; pod rządami Vichy więziono tam więźniów politycznych. Obecnie mieści się w nim muzeum Yves-Machelon.
• Stary banalny piec , przy rue du Four-banal.
• Dom Machelon ( XIII th i XIV th  stulecia ). Dom drewniany w konstrukcji kroksztynowej . Jest to najstarszy dom w Gannat.
• Wieże Calixte-Moulin (w pobliżu Champ de Foire) i Larat (dalej na wschód, wzdłuż ciągu Andelot ), pozostałości dwunastu wież średniowiecznego muru.
• Była podprefektura, w trakcie republiki; w budynku mieści się obecnie przedszkole E.-Bannier.
• Latarnia umarłych , na Place Pasteur ( XIX th  century ). Jest to pomnik poległych w wojnie 1870 roku .
• Chapelle Sainte-Procule (patrona Gannat), na zachód od miasta w dolinie Gouesnant, dopływie Andelot . Zbudowany w 1635 roku.
• Château de la Fauconnière , na wzgórzach na zachód od miasta.

Obiekty kulturalne

• Musée Yves-Machelon , nazwane na cześć byłego burmistrza Gannat, to muzeum historii lokalnej z bogatą kolekcją od prehistorii po II wojnę światową. Najbardziej niezwykłą częścią jest Ewangelia Gannat , rękopis oświetlonej od ostatniej ćwierci IX th  wieku od skarbu Krzyża. Możesz także zobaczyć liczący 23 miliony lat prehistoryczny szkielet nosorożca odkryty w 1993 roku na wzgórzu Mont Libre przez François Escullié; stela gallo-rzymska przedstawiająca Sucellusa , boga młotka, oraz płaskorzeźba bogini Epony , znaleziona na miejscu kościoła Saint-Etienne  ; wyroby rymarskie i zaprzęgi konne z Château de Veauce  ; lub cztery sale poświęcone ruchowi oporu i makii zorganizowanej wokół Gannata.
• Paléopolis , „wzgórze dinozaurów”, park paleontologiczny otwarty wiosną 2012 roku na terenie farmy Chazoux, z widokiem na Gannat na drodze do Bègues i w pobliżu autostrady. Rada Generalna Allier jest kierownikiem projektu dla parku, zwieńczeniem ponad dziesięcioletniego projektu, będącego przedłużeniem pracy stowarzyszenia Rhinopolis; wdrożenie i zarządzanie powierzono SAS Fossilis na podstawie umowy o przekazanie świadczenia usług publicznych . Paléopolis przejęło Rhinopolis, muzeum poświęcone prahistorii, zarządzane przez stowarzyszenie o tej samej nazwie i zlokalizowane w samym mieście. Istnienie tego sprzętu w Gannat tłumaczy się obecnością nad miastem skamieniałego złoża Mont Libre, ale bardziej ogólnie bogactwem departamentu Allier na stanowiskach paleontologicznych ( Buxières-les-Mines , Commentry , Saint-Gérand -le-Puy , Châtelperron ).

Dziedzictwo naturalne

• Le Mont Libre: wrażliwy obszar przyrodniczy z etykietą, na jednym z wapiennych wzgórz z widokiem na Limagne de Gannat, na południowy zachód od miasta. Znana jest przede wszystkim z dokonanych tam odkryć paleontologicznych datowanych na początek miocenu ( trzeciorzędu ); W tym czasie miejsce to wychodziło na duże tropikalne jezioro, które zajmowało Burbonnaise Limagne . Dziś spotyka się tam rzadkie gatunki zwierząt i roślin, takie jak tymianek kłujący (motyl) czy aster amelle (dzika stokrotka).
• Le Coteau des Chapelles: kolejny wapienny pagórek dominujący nad Gannat w północno-zachodniej części miasta. Ta strona jest również oznaczona jako wrażliwa przestrzeń naturalna.

Coroczny festiwal folklorystyczny

Bourrée Gannatoise

W 1965 roku Jean Roche założył Bourrée gannatoise; oferuje spektakle taneczne, czerpiące z bogatych tradycji Bourbonnais du Nord i Owernii.

Festiwal Kultur Świata

Jean Roche stworzył festiwal folklorystyczny w 1974 roku. Każdego roku, przez dziesięć dni w lipcu, pod wielkim namiotem ustawionym na terenie Targów iw innych miejscach tworzy zespoły z całego świata, które prezentują tradycyjną muzykę i tańce. Wioska rzemieślnicza, zainstalowana obok namiotu, oferuje publiczności lokalne produkty z wielu krajów.

Osobowości związane z gminą

• Sandrine Bonnaire  : francuska aktorka.
• Joseph Bonneton: sędzia i autor zbioru zatytułowanego Légendes et nouvelles bourbonnaises z przedmową Théodore de Banville (Lemerre, 1877) oraz Rozważania historyczne na temat nieusuwalności sądownictwa we Francji (Dentu, 1878).
• Antoine Cariol , rewolucjonista Gannata , który był odpowiedzialny za zastosowanie wokół Gannata prawa z 12 roku II Pluviôse (31 stycznia 1794) o niszczeniu przejawów feudalizmu.
• Ferdinand François Châtel (1795-1857), znany jako Abbe Châtel, urodzony w Gannat, założyciel francuskiego kościoła katolickiego , kościoła schizmatyckiego.
• Noël Chomel (1633-1712): literat, autor Dictionnaire œconomique . Antoine de RĹŻĹľe Coëffier d'Effiat ( 1581 - 1632 ), marszałek Francji był jego panem.

• Antoine de RĹŻĹľe Coëffier d'Effiat ( 1581 - 1632 ), marszałek Francji był jego panem.

• Jego panem był Antoine II Coëffier de Ruzé d'Effiat (1639-1719), wnuk poprzedniego.

• Gaston Cornereau (1888-1944): urodził się tam francuski szermierz.
• Jean Coulon (1853-1923): rzeźbiarz.
• Gabriel Delarue (1846-1905): lekarz urodzony w Gannat, w 1888 r. został burmistrzem Gannat, od 1893 r. do śmierci zastępcą Allier. Zapisał swój majątek miastu i hospicjum Gannat. Jego imię nosi aleja i publiczny ogród Gannata.
• François Escuillié  : paleontolog, założyciel Rhinopolis.
• Aimé Esmelin (1914-1973): nauczyciel, bojownik ruchu oporu, radny generalny kantonu Vatan , poeta, urodzony w Gannat 22 marca 1914; w 1935 opublikował Folies Défendus . Zmarł w Châteauroux w grudniu 1973 roku.
• François de Fontanges (1740-1822) , urodzony w Château de la Fauconnière w Gannat, generał-lejtnant, szef sztabu admirała d'Estaing w 1779 podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, dowódca wojsk Santo Domingo, dowódca Order of St Louis , członek Society of Cincinnati .
• François de Fontanges (1744-1806) , brat poprzedniego, urodzony w Château de la Fauconnière, kapelan i spowiednik królowej Marii Antoniny , w Wersalu , biskup Nancy od 1783 do 1787, arcybiskup Bourges od 1787 do 1788 , arcybiskup Tuluzy od 1788 do 1801, biskup Autun od 1802 do 1806.
• Victor Fontoynont (1880-1958): jezuita , hellenista , jeden ze współzałożycieli kolekcji des Sources Chrétiennes .
• Charles Gidel (1827-1900), dyrektor liceum Louis-le-Grand , autor Historii literatury francuskiej od 1815 do dnia dzisiejszego , Paryż, Lemerre, 1891.
• Joseph Hennequin (1748-1837): polityk.
• Guy Huguet , urodzony i zmarły w Gannat (3 sierpnia 1923 - 17 czerwca 1991), międzynarodowy piłkarz, następnie wiceprezes federalny Francuskiej Federacji Piłki Nożnej .
• Pierre Roch Jurien de La Gravière (1772-1849): admirał.
• Jean-Marc Lhermet  : były wysokiej klasy gracz rugby i międzynarodowy A klubu ASM Clermont Auvergne i obecny menedżer tego samego klubu.
• Pierre Lucas ( Saint-Bonnet-de-Rochefort , 1763 - Gannat, 1850), prezes sądu cywilnego Gannat (1800-1850), zastępca Allier (1813-1815).
• Jean-Pierre Machelon (ur. w Gannat w 1945 r.): naukowiec, prawnik, specjalista ds. wolności publicznych.
• Charles Magne , burmistrz Gannat, socjalistyczny zastępca na Allier od 1962 do 1967 (gdzie usunął siedzibę komunistycznego zastępcy Pierre'a Villona ).
• Barthélemy Paul Meilheurat (Gannat, 1792 - Paryż, 1841), zastępca Allier od 1831 do 1834 i jego brat Pierre Meilheurat (Gannat, 1791 - Moulins, 1864), zastępca Allier od 1837 do 1848, przewodniczący Rady Generalnej Allier (1833-1848).
• Noël Mercier (1649-1728) i jego syn André (1680-1763), stolarze i snycerze, autorzy stalli i stolarki chóru kościoła Sainte-Croix .
• Gilbert Méténier (urodzony w Moulins w 1876): producent ceramiki secesyjnej w Gannat od 1920 do 1940 roku.
• Philippe Morand: dziennikarz, zastępca redaktora naczelnego w służbie politycznej TF1 od lutego 2011, z rodziny Gannatów .
• Calixte Moulin (zm. 1911), pszczelarz, dobroczyńca miasta. Podarował wieżę noszącą jego imię, pozostałości dawnych murów obronnych w pobliżu Targów, a także zapis, który pozwolił na budowę w 1913 roku zadaszonego rynku.
• Henri Noyel (1896-1982), mechanik w Gannat przy Grande Rue. Zrobił miastu ważną spuściznę; jest zatem drugim co do wielkości darczyńcą muzeum Yves-Machelon po Gabrielu Delarue. Za zamkiem mały plac nosi jego imię.
• Philippe Parini (urodzony w Gannat w 1952), starszy urzędnik państwowy.
• Raymond Passat (Gannat, 1913 - Montluçon , 1988) to francuski kolarz . Wygrał dwa etapy Tour de France (w 1937 i 1939 ).
• Émile Paturet (1856-1944): urodzony w Gannat, politechnik, inspektor finansowy, zastępca Allier (1910-1914) i radny generalny kantonu Escurolles .
• Christophe Rantian (1813-1885), burmistrz Gannat (1848-1849), zastępca Allier (1849-1851). Jego imię nosi Place de Gannat znajdujący się przed wejściem do zamku.
• Jean Roche: założyciel „Festiwalu Kultur Świata” .
• Jean-Claude Sandrier (ur. w Gannat w 1945): były burmistrz Bourges , zastępca Cher .
• Pierre François Sauret de La Borie  : generał Imperium.
• Amable Villiet dit Villiet-Marcillat (1792-1863), poeta urodzony w Ébreuil i zmarły w Gannat, autor bajek i wierszy lirycznych. Mieszkał w Gannat, gdzie był sekretarzem subprefektury.

Heraldyka

	Herb X ..., Pan Gannat, którzy wzięli udział w siódmej krucjaty ( XIII th  wiek): Lazur, lew Argent. (źródło: Herbarz Owernii, Forez i Bourbonnais autorstwa Yves Carrias).
	Stara wersja herbu Gannat: kwartalnie, do pierwszej i czwartej Argent do naturalnego ostu oraz do drugiej i trzeciej Azure do zręcznej rękawicy Argent umieszczonej w zakręcie.
	Aktualny herb: kwartalnie, do pierwszej i czwartej Azure do zręcznej rękawicy Argent, do drugiej i trzeciej Argent do naturalnego ostu.

Zobacz również

Bibliografia

• Jean Simon , Studia i dokumenty dotyczące Gannata ,1965. ( „Nikt nie ściera bez rękawicę. Kupcy i rzemieślnicy -XVIII th  century. Stworzenie General Hospital. Sierociniec pochodzeniu św. Uwaga klasztor kapucynów. Rozprawa o Dime”).
• Louis Virlogeux , gdyby powiedziano mi Gannatowi ! : profile i sylwetki , Nonette, Utwórz,2005, 112  s. , 24  cm ( ISBN  2-84819-048-5 , czytaj online )

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Allier

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Gannat na stronie National Geographic Institute (archiwum)
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Gemeinsame Normdatei
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w grudniu 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Ojciec posłów alianckich Pierre Antoine Meilheurat i Barthélemy Meilheurat .
4. Jest bratankiem Sébastiena Adolphe Saintherana, burmistrza w latach 1836-1840 i 1850-1851.
5. Dziadek ze strony matki Valery'ego Larbauda .
6. Swoją nazwę nadano muzeum zamkowemu Gannat .
7. Zastąpienie Anne-Marie Defay, burmistrza Saint-Bonnet-de-Rochefort , zmarłej 14 marca 2016 roku . Véronique Pouzadoux „automatycznie” zostaje radną departamentu.
8. Gannat miał sąd rejonowy, który został zlikwidowany podczas reformy mapy sądownictwa z lat 2007-2008. Sąd Rejonowy Gannat znajdował się w części ratusza, Place Hennequin.
9. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

INSEE

Akta dotyczące gminy

1. LOG T2 - Kategorie i rodzaje zakwaterowania .
2. LOG T7 - ​​Główne rezydencje według stanu zajętości .
3. POP T0 – Populacja według szerokich grup wiekowych .
4. POP T3 - Populacja według płci i wieku w 2012 roku .
5. EMP T1 – Populacja w wieku od 15 do 64 lat według rodzaju działalności .
6. EMP T5 - Zatrudnienie i działalność .
7. ACT T1 – Populacja w wieku 15 lat lub starsza mająca pracę według statusu w 2011 roku .
8. USTAWA T4 – Miejsce pracy pracowników w wieku 15 lat lub starszych wykonujących pracę, którzy mieszkają na danym obszarze .
9. DEN T3 - Liczba firm w podziale na sektory działalności w1 st styczeń 2013.
10. DEN T5 – Liczba zakładów według sektora działalności w1 st styczeń 2013.
11. TOU T1 - Liczba i pojemność hoteli w1 st styczeń 2015.
12. TOU T2 - Liczba i pojemność kempingów na1 st styczeń 2015.
13. TOU T3 - Liczba innych obiektów zbiorowego zakwaterowania w1 st styczeń 2015.

Inne referencje

1. https://www.habitants.fr/allier-03
2. „  Gannat  ” o Lwie 1906 .
3. „  Ortodromia między Gannatem a Clermont-Ferrand  ” na temat Lwa 1906 .
4. „  Ortodromia między Gannatem i Moulinsem  ” , na temat Lwa 1906 .
5. „  Ortodromia między Gannatem i Vichy  ” , o Lwie 1906 .
6. Gannat map na stronie Geoportalu z IGN .
7. Linia rozkładu 19: Montluçon - Vichy [PDF] , rozkłady ważne od 11 lipca do 10 grudnia 2016 , wersja1 st lipca 2016(dostęp 14 października 2016 r .).
8. „  Regularny transport  ” , Rada departamentu Allier (dostęp 14 października 2016 ) .
9. „  Clermont-Ferrand-Gannat  ” [PDF] , Rada Wydziału Puy-de-Dôme,2016(dostęp 14 października 2016 r . ) .
10. „  Rural Zoning  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r. )
11. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 marca 2021 )
12. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r. )
13. „  Jednostka miejska 2020 Gannat  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2021 ) .
14. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
15. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 )
17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 23 kwietnia 2021 )
19. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 23 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
20. „  Jednostka miejska 2010 Gannat (03202)  ” , Insee (dostęp 16 lipca 2015 ) .
21. „  Historyczne serie wyników spisu ludności – jednostka miejska Gannat (03202)  ” , Insee (dostęp 16 lipca 2015 r . ) .
22. „  Zagospodarowanie przestrzenne obszarów miejskich 2010 Gannat (534)  ” , Insee (dostęp 16 lipca 2015 r . ) .
23. „  Historyczna seria wyników spisu ludności – obszar miejski Gannat (534)  ” , Insee (dostęp 16 lipca 2015 r . ) .
24. (oc) Domergue Sumien, "  Classificacion dei dialècles occitans  " , Linguistica occitana - VII , Montpellier ,2009( ISSN  1773-0538 , przeczytaj online [na web.archive.org ]).
25. Olivier Mattéoni, W służbie księcia: oficerowie książąt Burbonów pod koniec średniowiecza (1356-1523) , Paryż, Presses de l'Université Paris-Sorbonne ,1998( ISBN  2-85944-354-1 , przeczytaj online ) :

    „Znaleźliśmy Occitan, w jego formie Owernii, na południu Księstwa Bourbonnais - region Montluçon , Gannat, Vichy . [...] "

26. (fr + oc) Jean Roux , L'auvergnat de pocket , Chennevières-sur-Marne , Assimil , coll.  „Unikanie asymili”,2002, 246  s. ( ISBN  2-7005-0319-8 , ISSN  1281-7554 , informacja BNF n O  FRBNF38860579 )
27. „  Wywiad z paleontologiem Pierre-Olivierem Antoine  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić ? ) , na rhinopolis.org .
28. [Pardieu 1937] Markiz de Pardieu, „  Neolit ​​w Bourbonnais  ”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , tom.  34, n o  6,1937, s.  303-316 ( czytaj online [na persee ]), s.  303 .
29. Guillon, Prehistoryczne monografii regionu Gannat . Cyt. w Pardieu 1937 , s.  309, 310, 311.
30. Pardieu 1937 , s.  314.
31. Pardieu 1937 , s.  311.
32. Pardieu 1937 , s.  306.
33. Pardieu 1937 , s.  313.
34. Pardieu 1937 , s.  308.
35. [Augier i in. 2018] Laurence Augier, Ines Balzer, David Bardel, Sylvie Defressigne, Eric Bertrand, Félix Fleischer, Sabine Hagmann, Michaël Landolt, Christine Mennessier-Jouannet, Clémence Mège i in. , „  Ceramika w kształcie tokarki, uprzywilejowany świadek rozpowszechniania technik w Hallstatt D i La Tène A/B1  ” (komunikat na 35. Międzynarodowym Kolokwium AFEAF, 2-5 czerwca 2011 r., Bordeaux: „Wiek żelaza w Akwitanii i jego marginesy: mobilność ludzi, rozpowszechnianie idei, przepływu towarów w przestrzeni europejskiej w epoce żelaza „), Aquitaine , n o  30 (suplement),2018( czytaj online [na halshs.archives-ouvertes.fr ]), s.  571 .
36. [Trescarte 2013] Jerome Trescarte, ceramika z miasta arwernowie Wysoki Empire: produkcji, dystrybucji i konsumpcji ( I st  wieku  pne. - III th  wne) , vol.  1 (praca doktorska z archeologii), Uniwersytet Blaise-Pascal, Clermont-Ferrand,2013, na tel.archives-ouvertes.fr ( czytaj online ) , s.  99.
37. Trescarte 2013 , s.  25.
38. Trescarte 2013 , s.  68.
39. Trescarte 2013 , s.  86.
40. [Déchelette 1904] Joseph Déchelette , Zdobione ceramiczne wazony rzymskiej Galii (Narbonnaise, Akwitania i Lyonnaise) , t.  1, Paryż, wyd. Alphonse Picard i syn,1904, 308 + XV  s. , na archive.org ( czytaj online ) , s.  61.
41. Déchelette 1904 , s.  29.
42. Déchelette 1904 , s.  62.
43. Fundamenty okrągłą wieżą i kwadratową wieżą zostały odkryte w XIX -tego  wieku .
44. René Germain ( reż. ), Dominique Laurent , Maurice Piboule , Annie Regond i Michel Thévenet , Zamki, lenna, mottes, warowne domy i dwory w Bourbonnais , wyd. przez Borée ,2004, 684  s. ( ISBN  2-84494-199-0 ), s.  505-506 .
45. René Germain, Karty franczyzowe i fortyfikacje w Księstwie Burbonów , Gannat, Gannat Edition, 2006, s.  155, 342-349, z pełnym tekstem statutu .
46. Jean-Baptiste Bouillet , Historyczne tablice Owernii ,1841, s.  127-137. Z listą 175 podmiotów i podziałem podatków między nimi.
47. Jacques Legrand ( reż. ), Pétain , Bassillac, Chronicle, coll.  „Kronika Historia: 20 th  ”1997, 128  pkt. ( ISBN  2-84355-000-9 ) , s.  82.
48. Henri-Ferreol BILLY , "  Winorośl zastrzelony 24 lipca 1944  " o historii i genealogii (dostęp na 1 st grudnia 2019 )
49. Jean-Claude Vimont, "  Figury paradoksalne antyspołeczne 50s  " Criminocorpus , sprawiedliwość Rebels twarz , opublikowane 10 października 2014, obejrzano 1 st styczeń 2016.
50. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
51. "  Projekty nowych międzygminnych systemów podatkowych specyficznych dla1 st styczeń 2017 » , Prefektura Allier,11 lipca 2016(dostęp 14 października 2016 r . ) .
52. Listy do wyborów samorządowych 2008 roku na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
53. Wyniki wyborów samorządowych 2008 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
54. Wyniki wyborów samorządowych 2014 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
55. Yann Bayssat , „  Wielki przewrót  ”, La Montagne , Vichy,25 marca 2014, s.  18.
56. Wyniki wyborów europejskich 2014 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
57. „  populacje prawne 2011 gminy Gannat  ” INSEE (konsultowany 14 października 2016 ) .
58. Louis Virlogeux, Gdyby powiedziano mi Gannatowi : profile i sylwetki , Nonette, Éditions Création,2005( ISBN  2-84819-048-5 , czytaj online ) , s.  105-106.
59. „  Joseph Hennequin  ” , Baza Sykomory Zgromadzenia Narodowego (dostęp 24 kwietnia 2016 ) .
60. „  Wykaz nazw gmin Allier  ” [PDF] , na stronie maires-allier.fr , Stowarzyszenie burmistrzów i prezydentów międzygminnych Allier,8 lipca 2020 r.(dostęp 20 lipca 2020 r . ) .
61. „  Zgromadzenie dyskusyjne  ” , Wspólnota Gmin Zagłębia Gannat (dostęp 24 kwietnia 2016 r . ) .
62. "  Śmierć Anne-Marie Defay, burmistrz Saint-Bonnet-de-Rochefort  " , na La Montagne ,14 marca 2016(dostęp 24 kwietnia 2016 ) .
63. "  M me Véronique Pouzadoux  " , na allier.fr , Departmental Council of Allier ( konsultacje 2 lipca 2021 ) .
64. „  Wykaz jurysdykcji właściwych dla gminy  ” , na directoryies.justice.gouv.fr , Ministerstwo Sprawiedliwości (konsultacja: 29 marca 2020 r . ) .
65. „  Francuski Atlas Współpracy Zdecentralizowanej i Innych Działań Zewnętrznych  ” , Ministerstwo Spraw Zagranicznych (dostęp 14 października 2016 )  ; szukaj "Gannata".
66. Organizacja spisu na insee.fr .
67. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
68. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
69. „  Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji – Department of Allier (03)  ” , Insee (dostęp 16 lipca 2015 r . ) .
70. Katalog szkół w Gannat na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej .
71. „  Sektoryzacja szkół średnich – 2GT – Allier  ” [PDF] , Wydział Służb Wydziałowych Edukacji Narodowej Allier,maj 2012(dostęp 14 października 2016 r . ) .
72. „  Lista certyfikowanych szkół średnich  ” , na stronie ac-clermont.fr ,2 lipca 2014(dostęp 12 stycznia 2015 r . ) .
73. http://www.cultures-traditions.org/Revelez-le-musicien-trad-qui-est-en-vous_a479.html .
74. http://www.bassin-gannat.com/article/articleview/79/1/54 .
75. „  Sprzęt sportowy  ” , na ville-gannat.fr (dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
76. „  Stowarzyszenia sportowe  ” , na ville-gannat.fr (dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
77. „  Gannat (Allier), miasto wyjazdu na następny Paryż-Nicea  ” , na lamontagne.fr ,8 stycznia 2020(dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
78. Michel Prémoselli, „  Świąteczny Paryż-Nicea wyjeżdżający z Gannat (Allier), 12 marca  ” , na lamontagne.fr ,9 stycznia 2020(dostęp 11 stycznia 2020 r . ) .
79. Strefa aktywności Pres Liats na terenie wspólnoty gmin Zagłębia Gannat .
80. „Za  les Prés Liats  ”
81. „Za  les Clos Durs  ”
82. „Za  du Malcourlet  ”
83. Wyniki spisu rolnego (opraw) na stronie internetowej Ministerstwa Rolnictwa .
84. „  Stała baza danych sprzętu: retail  ” [zip] , na stronie INSEE ,2014.
85. Cahiers Burbonia , N O  229, spadek 2014, str.  101.
86. Wskazówka n o  PA03000045 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
87. La Montagne , 22 kwietnia 2011 r.
88. strona Rhinopolis .
89. René Varennes, 175 poetów Bourbonnais , Związek poetów Bourbonnais,1988, s. 127 do 129
90. La Montagne , 13 kwietnia 2011 r.
91. La Montagne , 15 kwietnia 2015 r.