Zabytkowa ceramika Saint-Rémy-en-Rollat | |||||
Fragment pleśni Déch. 29 , dekoracja "łuków zakończonych kwiatami" typowa dla Saint-Rémy | |||||
Lokalizacja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region francuski | Owernia ( Owernia-Rodan-Alpy ) | ||||
Region starożytny | Lyonnaise Galii | ||||
departament | Połączyć | ||||
Gmina | Saint-Rémy-en-Rollat | ||||
Informacje kontaktowe | 46 ° 11 ′ 03 ″ północ, 3 ° 23 ′ 31 ″ wschód | ||||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||||
Historia | |||||
Czas | I st century( Imperium Rzymskie ) | ||||
Starożytnej ceramiki warsztat Saint-Rémy-en-Rollat to starożytna ceramika warsztat znajduje się w Saint-Rémy-en-Rollat , około 10 km na północ od Vichy w dziale z Allier , Owernia, Francja.
Jego produkcja sigillea należy do najstarszych w Galii. Ale jego specjalnością jest produkcja wazonów białych, szarych lub żółtawych, pokrytych żółtym szkliwem, mniej lub bardziej brązowym.
W 1895 roku M. Givois znalazł w miejscu zwanym Les Crèches dużą ilość pozostałości ceramicznych, w tym pleśni - co wskazuje na istnienie warsztatu garncarskiego. O odkryciu poinformował Joseph Déchelette, który w 1900 roku kupił kolekcję zgromadzoną - bez szczególnej troski i obejmującą jedynie przedmioty o godnym uwagi wyglądzie - M. Givois. Należą odłamek wazonie relief z żółtawym glazury reprezentujący walkę pomiędzy Tezeusza i Hipolit ; Dwugłowy Rhyton z zielonym lakierem, podpisanych AVITVS; duży wazon w kształcie Déch. 62 ; różne statuetki w białej ziemi; odłamki lakierowanych czerwonych wazonów i czarnych waz.
W tym samym roku Déchelette i Bertrand, kustosz muzeum Moulins, odkopali sąsiednią ziemię i ujawnili wiele innych dzieł. W rzeczywistości Déchelette nie może być obecny i to Bertrand kieruje wykopaliskami i pisze raport pod ich dwoma nazwiskami. Déchelette publikuje kolejny artykuł.
W sąsiednim mieście Saint-Didier-en-Rollat odnotowano również piece galo-rzymskie .
Trwałe w I st wieku naszej ery, to warsztat produkuje ceramikę i figurki. Działał przez dość krótki czas, ale miał podwójny interes: jego starszeństwo i fakt, że produkował wśród najstarszych okazów sigillea w Galii, bezpośrednio wywodzących się z gatunków produkowanych w Górnych Włoszech (w tym Arezzo ).
Specjalnością Saint-Rémy jest jednak produkcja wazonów w kolorze białym, szarym lub żółtawym, pokrytych żółtym szkliwem, mniej więcej brązowym. Szkliwo nie jest bardzo wytrzymałe: czasami pozostaje tylko kilka śladów.
Są dość prymitywne, ale mimo to lepszej jakości niż większość kopii zebranych gdzie indziej do tego czasu (w 1904 r.). Należą do nich między innymi zwykłe Anadyomene Venus i boginie-matki, a także głowa roześmianego dziecka; mały ryton w kształcie biustu, z męskimi i żeńskimi twarzami, na którym znajduje się znak AVII u nasady wspólnego dekoltu… (dla Avitus ); forma bogini-matki, na której odwrocie znajduje się znak CIIRI… O ( Certino ), który można znaleźć również w Saint-Pourçain-sur-Bèbre (Allier); głowa jelenia w kształcie rytonu; fragmenty tykwy wydrążone w kształcie korony. Godne uwagi są dwie części, w tym forma medalionu o średnicy 19 cm przedstawiająca Ledę i łabędzia z podpisem SIIXTVS ( Sextus ) naniesionym na końcu na końcu kursywą w świeżej paście. Nie jest to znak właściciela, ponieważ jest napisany przed gotowaniem, w imieniu, a nie w dopełniaczu. To pierwszy przypadek, kiedy to imię zostało znalezione na odlewie z figurkami; znajduje się na większości figurek Saint-Rémy. Figurki są zresztą jedyną sygnowaną ceramiką: brak sigillea; co sugeruje, że miejscowy mistrz garncarz wykonał własne wazony, ale formy do figurek i medalionów nabył gdzie indziej. Innym godnym uwagi elementem jest również niekompletna forma medalionu. Zobacz szkic odcisku tej formy medalionowej Wenus z podniesionymi rękami, przedstawiającego Wenus z osobliwością: jej ramiona są uniesione, co jest rzadkością w przypadku figurek z białej gliny. Jest również podpisany SIIXTVS. Jednak dwa fragmenty ceramiczne z Musée de Moulins odnoszą się do podobnych medalionów i pochodzą z warsztatu Saint-Pourçain , co sugeruje, że oba medaliony z Saint-Rémi również pochodzą z Saint-Pourçain. W ten sposób te same formy są rozprowadzane w warsztatach Bourbonnais.
Niektóre garnki mają silne powinowactwo z ceramiki z I st wieku znaleźć gdzie indziej: grzebanie Andernach ( Niemcy ), Mont Beuvray , cmentarz Chaysieu w Saint-Romain-le-Puy ( Loire ) (wyświetlany w muzeum Diany w Montbrison ) cmentarz przy rue Saint-Jean w Roanne (wystawiony w muzeum Roanne).
Reprezentuje go sto waz lub foremek, z których większość jest niekompletna, ale można je przywrócić, oraz kilkaset odłamków tego samego typu. Ten bardzo jednorodny zestaw wyraźnie należy do tego samego okresu produkcji: z początków ceramiki formowanej w Galii. Znajdujemy formy Déch. 57 , dysk. 58 , dysk. 59 (dokładna imitacja greckiego syfosu , kopia modelu reprezentowanego przez srebrne kielichy znalezione w Pompejach , Alésia , Boscoreale i Hildesheim ), Déch. 60 , dysk. 62 i Drag. 29 . Te wazony są dobrze wklej matowy biały na pograniczu jasnożółty, produkowany w I st wieku w Saint-Remy, Gannat i Vichy . Powierzchnia większości próbek została zmieniona przez wilgoć i zakopanie; niektóre odłamki nadal mają lekko odporną żółtawą szkliwo z tendencją do mniej więcej brązowego. Ziemia jest miękka i łatwo rozpada się pod wpływem wilgoci; nie ma ani twardości, ani dźwięczności zapewnianej przez wypalanie ceramiki w wysokiej temperaturze czerwoną pastą i lakierem. Ściany są cienkie. Żadna część nie jest stemplowana. Uformowany jest tylko brzuch; wargi, kołnierze, stopy i uchwyty są oddzielnie obracane lub kształtowane, a następnie przyklejane do poślizgu, co jest raczej niepewnym połączeniem, ponieważ te dodatkowe części są często odłączane.
Niezależnie od kształtu, 3/4 ozdobnych wazonów jest ozdobione wariantami motywu charakterystycznego dla warsztatu Saint-Rémi, który Déchelette nazywa „łukiem z kwiatostanem”, zainspirowany garncarzem Aco Acastusem, który pracował w Sabaudii lub Piemoncie w czas Augusta . Ten sam motyw znajduje się na niektórych białych figurkach Wenus należących do grupy Sextugenos Sullias. Ta typowa dekoracja jest prawdopodobnie pozostałością motywu ze sztuki La Tène : pojawia się na metalowych przedmiotach i bretońskiej ceramice z okresu galijskiego. Jeśli ta hipoteza jest słuszna, jest to jedyny znany przykład wpływu sztuki galijskiej na dekorację sigillea . Wazon w kształcie Déch. 59 noszących tę charakterystyczną dekorację znaleziono w Rezé .
Szkliwioną czerwoną ceramikę reprezentują jedynie drobne odłamki, pochodzące z czasów pierwszej produkcji tego typu ceramiki. Z drugiej strony warsztat Saint-Rémy jest w Galii głównym źródłem ceramiki z zieloną glazurą; Godny uwagi jest również szlak migracji tej techniki: pochodzący z Azji Mniejszej ( Tars ) i Aleksandrii , dociera do Galii dokładnie w regionie Allier (w tym Vichy , Gannat i Lezoux ), a następnie rozciąga się na wschód w Niemczech ( Kolonia , około roku 100 ) i do Panonii ( III e - IV p wieku).
Warsztat produkuje naczynia z bardzo delikatnego ciasta o barwie szaro-białej, z lakierem łupkowym, z wargą z wklęsłą górną powierzchnią, których płaskie dno ma bardzo mały obcas.
Kilka kilogramów odłamków zawierało resztki talerzy i wydrążonych naczyń bez lakieru lub śliny , raczej eleganckie dla zwykłych naczyń. Na krawędziach widać małe pęcherzyki powietrza. Ich glina jest dobrze ugotowana: gwóźdź jej nie rysuje. Talerze są żółtawe lub bardzo jasnoróżowe.
Ustalone terminy od początku wiedział I st wieku panowania Tyberiusza ( 14 - 37 ) lub początek jednej z Claude ( 41 - 54 ).
Warsztat Saint-Rémy jest głównym warsztatem w środkowej Galii, produkującym ceramikę z glazurą ołowiową , białą pastą i żółtym, różowym lub zielonym szkliwem. Dokumenty te, produkowane z czasów Tyberiusza do II -go wieku, znajdują się głównie w środkowej i zachodniej Galii i Brytanii. Galo-rzymskie sanktuarium Mazamas w miejscowości Saint-Léomer w Vienne dostarczyło fragmenty tykwy tego typu z Saint-Rémy, ozdobionej głową meduzy.