Półksiężyc (językowy)

Le Croissant ( autonim  : Le Creissent ) to językowy obszar przejściowy między językiem oksytańskim a langue d'oïl położonym w środkowej Francji.

Dialekty prowansalski i langue d'oïl spotykają się tam, mieszają i są pośrednie między tymi dwiema grupami językowymi.

Nazwa pochodzi od konturów tego obszaru, które przywołują półksiężyc. Pierwszym autorem, który użył terminu rogalik, był językoznawca Jules Ronjat w swojej pracy magisterskiej z 1913 roku .

Istnieją dwa wielkie dialekty. Marche , który jest bliżej do Limousin, na zachodzie przechodzi od Confolentais ( Charente ) do Montluçon i regionu (na zachód od Allier / Gorges du Cher ) poprzez północy Creuse i Guéret . Wschodnie dwie trzecie południowych Bourbonnais to dialekty Arverno-Bourbonnais , odmiana rogalika, która zbliża się do Owernia, skupiona wokół Chantelle i Vichy i czerpiąca wpływy z francuskoprowansalskiego .

Terytorium

Terytorium Półksiężyca ma w przybliżeniu kształt stożkowego półksiężyca, który łączy dolinę Tardoire w Charente na zachodzie z Monts de la Madeleine w departamencie Allier na wschodzie. Półksiężyc jest bardzo cienki między zachodnim krańcem a Le Dorat ( o szerokości od 10 do 15  km ), a następnie rozszerza się na wschód: od 30  km (w Guéret ) do 45  km (na poziomie Culan ).

Najważniejszymi miastami Półksiężyca są Guéret , Montluçon i Vichy .

Klasyfikacja

Historiografia

Obszar ten język od dawna uważane za język prowansalski historiografii XIX TH i XX th wieku ( Tourtoulon & Bringuier , DAHMEN, Simone Escoffier i Olivier Quint). Jedynie Jules Ronjat wyraża bardziej ostrożną opinię, odmawiając jednoznacznego stwierdzenia, czy rogalik bardziej pasuje do langue d'oc czy langue d'oïl (francuski). Idąc za ostrzeżeniem Ronjata, kilka popularnych książek okcytanistycznych ( Pierre Bec , Robert Lafont ) zawahało się przedstawić Półksiężyc jako obszar całkowicie objęty domeną langue d'oc.

Obecne badania

Lata 2010 i 2020 przyniosły powstanie uniwersyteckiej grupy badawczej skupionej na językach Półksiężyca ( CNRS ) i umożliwiły lepsze zrozumienie miejsca językowego zajmowanego przez Półksiężyc. Obecnie jest uważany za pośredni obszar językowy, w którym dialekty prowansalskie i ol mieszają się i mają cechy wspólne dla obu języków.

Niemniej jednak są one źródłem dialektów oksytańskich, gdzie od kilku stuleci wywierany jest bardzo silny wpływ langue d'oïl, co spowodowało ich obecną sytuację przejścia między tymi dwoma językami.

Atlas Języków Regionalnych Francji (CNRS), która również zajmuje się ten pomysł.

Guylaine Brun-Trigaud jest jednym ze specjalistów w tej dziedzinie językowej i obejmuje również dialekty Oïl z cechami prowansalskimi.

Ewolucja historyczna, terytorialna i językowa

Francuskie wpływy są stare w Crescent: w drugiej połowie XIII -go  wieku, dokumenty administracyjne i prawne zostały napisane w języku francuskim, a nie w lokalnym dialekcie, zarówno w Marche w Bourbonnais .

W jakim stał się Bourbonnais, pierwsze wzmianki są znane w języku francuskim wulgarnego działa w niektórych formach prowansalski włożona, z XIII th  wieku. Tak więc Półksiężyc doświadczył od tego czasu sytuacji dyglosji oïl-oc, na długo przed przenikaniem języka francuskiego do reszty obszaru językowego języka oksytańskiego.

Pewne jest, że granica między oc i oïl cofnęła się na przestrzeni wieków i że w przeszłości znajdowała się dalej na północ. Francuskie dialekty położone na północ od półksiężyca (na południe od Berry , na północ od Bourbonnais ) nadal zachowują ślady oc podłoża.

Zaliczka francuskiego ( OIL ) w Crescent jest długa i stopniowe zjawisko, że różni się od désoccitanisation wystarczająco szybko Poitou The Saintonge i Angoumois co było między XII th i XV th  stulecia głównie do repopulations kolejnych zniszczeniach z wojny stuletniej .

Podziały dialektologiczne

Dialekty Półksiężyca są stosunkowo niejednorodne, ale często dzieli się je na dwa różne „dialekty” : Marche na zachodzie i Bourbonnais d'Oc na wschodzie.

Cechy dialektów półksiężyca

Dialekty Półksiężyca są dość niejednorodne (według Ronjata ), ale istnieją zarówno cechy prowansalskie, jak i Oïl:

Grafika

Do pisania języków półksiężyca można użyć kilku dużych systemów pisma, ponieważ można je przyrównać do dwóch dużych sąsiednich rodzin językowych, langue d'oc i langue d'oïl, a zatem używać ich odpowiednich skryptów. Te pisownie są zachęcane przez grupę badawczą nad językami Półksiężyca ( CNRS ):

Uwagi i referencje

  1. „  Atlas dźwiękowy języków regionalnych Francji  ” , na stronie https://atlas.limsi.fr/  ; oficjalna strona Atlasu Dźwięku Języków Regionalnych Francji ,2020
  2. Maximilien Guerin "  Nadawanie i dynamika dialektów półksiężycem  ", Cahiers du Groupe d'Etudes sur le plurilinguisme européenne , Strasbourg , Prasy Universitaire de Strasbourg , n O  12,2020( ISSN  2105-0368 , czytaj online )
  3. Języki Półksiężyca (grupa uniwersyteckich i akademickich badań językoznawczych nad językami Półksiężyca; CNRS)
  4. Guylaine Brun-Trigaud, „  Les parlers Marchois: un crossroads linguistics  ”, Patois i pieśni naszych dziadków Marchois. Haute-Vienne, Creuse, Pays de Montluçon (reż. Jeanine Berducat, Christophe Matho, Guylaine Brun-Trigaud, Jean-Pierre Baldit, Gérard Guillaume) , Paris, Éditions CPE ,2010( ISBN  9782845038271 )
  5. Jules Ronjat , Esej o składni współczesnych dialektów prowansalskich, autorstwa Julesa Ronjata, ... , Protat frères,1913, 306  s. Dostępne online (University of Toronto - Robarts Library) .
  6. Nicolas Quint, „  Przegląd rozmowy granicznej: Marchois  ”, Młodzi badacze w dziedzinie Occitan , Montpellier , University Press of the Mediterranean ( Uniwersytet Paul-Valéry ),1997, s.  126-135 ( czytaj online )
  7. (fr + oc) Patois i pieśni naszych dziadków Marchois (Haute-Vienne, Creuse, kraj Montluçon) , Paris , Éditions CPE ,2010, 160  pkt. ( ISBN  9782845038271 )
  8. (w) Linguasphere Obserwatorium , The Linguasphere rejestracji - The phylosector indoeuropejskich , Linguasphere Observatory, 1999-2000 ( czytać on-line ) , s.  402
  9. Dominique Caubet, Salem Chaker, Jean Sibille, „  Le Marchois: problemy norm na granicach prowansalskich  ”, Kodyfikacja języków Francji. Obrady z kolokwium Języki Francji i ich kodyfikacja zorganizowanego przez Narodowy Instytut Języków Orientalnych i Cywilizacji (Inalco, Paryż, maj 2000) , Paryż, Éditions L'Harmattan ,2002, s.  63-76 ( ISBN  2-7475-3124-4 , czytaj online )
  10. Karl-Heinz Reichel, Studia i badania nad dialektami Arverno-Bourbonnais na pograniczu Owernii, Bourbonnais, Marche i Forez , 2012 Chamalières , Cercle Terre d'Auvergne.
  11. Jean-Pierre Baldit, Dialekty krucjańskie , Guéret, Institute of Occitan Studies ,1982( OCLC  799327135 )
  12. „  Drugie spotkanie na temat dialektów Półksiężyca  ” , na stronie https://www.montlucon.com/  ; oficjalna strona miasta Montluçon ,2019(konsultowane w 2021 r. )
  13. Maximilien Guérin, „  Języki półksiężyca: języki mniejszości i marginalizowane  ”, Promocja lub degradacja: transmisja języków mniejszości od wczoraj do dziś , Uniwersytet w Poitiers ,kwiecień 2018( przeczytaj online )
  14. „  Atlas dźwiękowy języków regionalnych Francji – strefa półksiężyca  ” , na stronie https://atlas.limsi.fr/  ; oficjalna strona Atlasu Dźwięku Języków Regionalnych Francji ,2020
  15. Guylaine Brun-Trigaud, „  Sondaże dialektologiczne nad dialektem Półksiężyca: korpus i świadkowie  ”, język francuski , t.  93, n o  1,1992, s.  23-52 ( czytaj online , skonsultowano 6 grudnia 2016 r. ).
  16. Jean-Pierre Baldit, „  Języki marca. Rozszerzenie i charakterystyka  ”, Patois i pieśni naszych dziadków Marchois. Haute-Vienne, Creuse, Pays de Montluçon (reż. Jeanine Berducat, Christophe Matho, Guylaine Brun-Trigaud, Jean-Pierre Baldit, Gérard Guillaume) , Paris, Éditions CPE ,2010, s.  22-35 ( ISBN  9782845038271 )
  17. Jean-Pierre Baldit „  Co pisowni wykorzystywane do Marchois?  », Patois i pieśni naszych dziadków od marca. Haute-Vienne, Creuse, Pays de Montluçon (reż. Jeanine Berducat, Christophe Matho, Guylaine Brun-Trigaud, Jean-Pierre Baldit, Gérard Guillaume) , Paris, Éditions CPE ,2010, s.  84-87 ( ISBN  9782845038271 )
  18. Maximilien Guérin, Michel Dupeux, „  Jak napisać bas-marchois?  », Mefia te! Gazeta Dolna Marche , n O  52020( przeczytaj online )
  19. Maximilien Guérin, Cécilia Guérin, „  Le Croissant: językowa strefa przejściowa na północy obszaru Occitan. Pytanie o pisowni  ” Patrimòni , Alrance , n O  90,2021, s.  25-31 ( ISSN  1779-0786 , czytaj online )
  20. Bibliografia przedstawień grupy badawczej nad dialektami Półksiężyca; CNRS, 2020 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Niewyczerpujący wykaz w porządku alfabetycznym (nazwiska).

Linki zewnętrzne