Saint-Geniez | |||||
Kaplica Matki Bożej Dromon. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||||
Departament | Alpy Górnej Prowansji | ||||
Miasto | Forcalquier | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Sisteronais-Buëch | ||||
Mandat burmistrza |
Olivier Chabrand 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 04200 | ||||
Wspólny kod | 04179 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
101 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 2,6 mieszkańca/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 44 ° 14 ′ 45 ″ północ, 6 ° 03 ′ 13 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 637 m Maks. 1705 m² |
||||
Powierzchnia | 38,94 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Sisteron | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
| |||||
Saint-Geniez , lub czasami Saint-Geniez-de-dromon , to francuska gmina , znajduje się w dziale z Alpy Górnej Prowansji w tym regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Miasto kontrastów, jest zarówno duże obszarowo (po połączeniu z innym miastem), jak i bardzo małe pod względem liczby ludności. Po silnym exodusu wiejskich, to widział jego populacja podzielona przez 10 z XIX th wieku do 1970 roku , a trudność w znalezieniu dynamiczne (szkoła zamknięta); działalność ma charakter rolniczy i turystyczny. Przedstawia chropowatą rzeźbę terenu o wysokości zmieniającej się o ponad 1000 m w obrębie terytorium (Robert Bailly mówi o „rzeźbach wagnerowskich”). Jest częścią geologicznego rezerwatu przyrody Górnej Prowansji : można tam obserwować wiele skamieniałości. Jej kaplica Notre-Dame de Dromon słynie z krypty i możliwego miejsca starożytnego Theopolis of Dardanus .
Nazwa mieszkańców Saint-Geniez jest Saint-Genais .
Sąsiednie gminy Saint-Geniez są Valavoire , Chateaufort , Authon , Le Castellard-Melan , Entrepierres i Valernes .
Miasto położone jest w północnej części Prealp Digne , na północny wschód od Sisteron i na północny zachód od Digne-les-Bains .
Terytorium jest częścią geologicznego rezerwatu przyrody Górnej Prowansji . Znajduje się na skraju warstwy wodonośnej Digne , bezpośrednio na zachód od płata Valavoire. Jest to płyta oporowa , czyli płyta o grubości prawie 5000 m, która przesunęła się na południowy zachód podczas oligocenu i końca formowania się Alp. Płatki (lub łuska) odpowiadają krawędzi wyciętej na zachód od obrusu. Na zachodzie znajdują się prowansalskie formacje wapienne z górnej jury i dolnej kredy (skały osadowe ze starożytnego oceanu alpejskiego). Możemy znaleźć różne skamieniałości w tych skałach: szkarłupni , małż mięczaków , głowonogów mięczaki , ramienionogi , Ammonoidea mięczaki .
Wyeksploatowana kopalnia ołowiu jest dziś opuszczona. Odnotowujemy również obecność starego kamieniołomu.
Wioska jest na wysokości 1,100 m . Terytorium waha się od 637 m (dolina Vançon na południowym wschodzie) do 1705 m n.p.m. (góra Mélan na wschodzie). Ma surową topografię i strome zbocza, z kilkoma wąwozami (wąwóz Saint-Symphorien, wąwóz Prayas, wąwóz Terre-Basse ...), wąskimi dolinami (wąwóz Pierre-Ecrite) i skałami (skała Dromont).
Całość porośnięta jest lasem narodowym Vanson od zachodu i wschodu; na północy również znajdują się lasy: Bois d'Eygrières, Bois de Clamoussier. W sumie miasto posiada 1241 ha lasów i lasów.
Miasto przecinają Riou de Jabron i Vançon (lub Vanson ), dopływy Durance .
Autostrady A 51 przechodzi na zachodzie mniej niż 10 km od miasta, w dolinie Durance ; biegnie w kierunku Gap na północy i Aix-en-Provence na południu. Departmental RD 3 przecina miasto ze wschodu na zachód (od Authon do Entrepierres , następnie w kierunku Sisteron). Na południe od miasta przebiega droga GR 6 (GR de Pays de la grande traversée des Préalpes, która przecina Francję do Akwitanii ), a także mały szlak turystyczny.
Stacja kolejowa obsługiwana przez TER ( Marseille - Briançon ) znajduje się w Sisteron, jak również dworca autobusowego .
Sisteron-Vaumeilh lotnisko znajduje się kilka kilometrów na północny-zachód, w miejscowości Vaumeilh .
Stacje pogodowe w pobliżu Saint-Geniez to, w kolejności bliskości, stacje Sisteron (ale zlokalizowane w innym kontekście doliny Durance i 600 m niżej), La Motte-du-Caire (również niżej ), Thoard i Bayony .
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0 | 0,5 | 3 | 5.4 | 9,1 | 12,7 | 15,4 | 15,3 | 12 | 8,2 | 3,7 | 1,1 | 7,2 |
Średnia temperatura (°C) | 4,3 | 5,7 | 8,7 | 11.2 | 15,3 | 19,2 | 22,4 | 22,1 | 18 | 13,4 | 8,2 | 5.2 | 12,8 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 8,6 | 10,9 | 14,4 | 16,9 | 21,4 | 25,7 | 29,3 | 28,9 | 24 | 18,5 | 12,6 | 9,3 | 18,4 |
Opady ( mm ) | 26,9 | 24,3 | 23,8 | 44 | 40 | 27,9 | 20,9 | 32,7 | 45,9 | 53,5 | 52,4 | 30,7 | 423 |
Schemat klimatyczny | |||||||||||
jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
8,6 0 26,9 | 10,9 0,5 24,3 | 14,4 3 23,8 | 16,9 5.4 44 | 21,4 9,1 40 | 25,7 12,7 27,9 | 29,3 15,4 20,9 | 28,9 15,3 32,7 | 24 12 45,9 | 18,5 8,2 53,5 | 12,6 3,7 52,4 | 9,3 1,1 30,7 |
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm |
Żadna z 200 gmin w departamencie nie znajduje się w strefie zerowego ryzyka sejsmicznego. Canton Sisteron się przez Saint-Geniez należy w strefie 1b (niska sejsmicznymi), zgodnie z deterministyczną klasyfikacji 1991, na podstawie historycznych trzęsień ziemi , w strefie 4 (średniego ryzyka), zgodnie z prawdopodobieństwa klasyfikacji EC8 2011 r gminy Saint-Geniez jest również narażony na trzy inne naturalne zagrożenia:
Gmina Saint-Geniez nie jest narażona na żadne ryzyko pochodzenia technologicznego zidentyfikowane przez prefekturę i nie istnieje żaden plan zapobiegania przewidywalnym zagrożeniom naturalnym (PPR) dla gminy; DICRIM nie istnieje albo.
Trzęsienie ziemi 18 maja 1866 r, którego epicentrum znajdowało się w Laragne , było silnie odczuwalne w mieście. Przekroczyła postrzeganą intensywność makrosejsmiczną VII w skali MSK (uszkodzenia domów).
Na terenie gminy znajduje się wiele przysiółków:
Saint-Geniez to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (96,9% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (97 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,6%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (34,1%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (11,2%), obszary rolnicze niejednorodne (3,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Saint-Geniez miała 119 mieszkań w 2007 roku (w porównaniu do 95 w 1999 roku ). Stare budynki są znacznie bardziej obecne niż średnia francuska : w 2007 roku 40,5% głównych rezydencji pochodziło sprzed 1949 roku . Z drugiej strony miasto doświadczyło znacznego deficytu zabudowy od lat 50. do 80. XX wieku, co można tłumaczyć exodusem wsi .
Główne rezydencje stanowią tylko 47 mieszkań, tj. 38,2% zasobu (33,7% w 1999 r.), rozłożonych w równych częściach 48,6% w domach jednorodzinnych (93,7% w 1999 r.) i mieszkaniach (2,1% w 1999 r.) (odpowiednio 56,1 % i 42,4% we Francji kontynentalnej). 77,8% mieszkań podstawowych ma cztery lub więcej pokoi. Właściciele domów stanowią 61,9% mieszkańców wobec 21,6% najemców (odpowiednio 57,4% i 39,8% we Francji metropolitalnej).
Nazwa miejscowości pojawia się po raz pierwszy w 1030 roku ( ecclesia Beati Genesii ), nosi imię św. Genès d'Arles lub Genès de la Colonne ( po łacinie Genesius ), Sant Genesio w formie prowansalskiej , która została później franczyzowana . Jest również nazywany Saint-Geniez-de-dromon ( Sanctus Genesius Dromone , XI th century).
Saint-Geniez nazywa się Sant Giniés w Vivaro-Alpine Occitan .
Nazwa wioski Abros w dolinie Vançon pochodzi od galijskiego słowa broga , pole lub granica.
W starożytności terytoria gmin Chardavon i Saint-Geniez są częścią terytoriów Sogiontiques ( Sogiontii ), których terytorium rozciąga się od południa Baronnies do Durance i obejmuje część masywu Monges . W Sogiontiques są stowarzyszone z Voconces , a po podboju rzymskim, są połączone ze sobą do rzymskiej prowincji w Narbonnaise . W II XX wieku , są one oddzielane od Voconces i tworzą civitas różne, z kapitału Segustero ( Sisteron ).
Chardavon, odizolowane w dolinie dostępnej tylko przez wąwóz Pierre-Ecrite, kryje w sobie kilka śladów starożytnej okupacji, od neolitu i epoki brązu . Terytorium było zamieszkane w okresie Wielkiego Cesarstwa Rzymskiego , o czym świadczą odkrycia powierzchniowe (nie podjęto prac wykopaliskowych). Chardavon jest jednym z zaawansowanych lokalizacji dla miasta Theopolis założonej przez dardanus , a prefekt pretorianów z tej późnego Cesarstwa Rzymskiego , witryna jest izolowane i chronione przez góry.
W Dromonie znajduje się aglomeracja gallo-rzymska .
Rock dromon (1285 m ) jest zajęte przez zamku z XI -tego wieku : wcześniej był zajęty neolitu . Kiedy zamek zostanie zniszczony, wioska przeniesie się na swoje obecne miejsce. Biskup Gap daje kościół Saint-Geniez, ze dochody odnoszące się do opactwa św Victor w Marsylii w XI th wieku . Opactwo jest bardziej do Pana z XIV -tego wieku ; Gomberts udało mu aż do rewolucji .
Podczas kryzysu wynikającego ze śmiercią królowa Joanna I ponownie , Jame Gombert, Pan Beaudument i dromon, twierdzi Charles de Duras przeciwko Louis I st Andegaweńskiego . SISTERON za zbornym dla sprawy Andegawenów w 1386 roku doprowadziło do jego zmiany zaangażowania, a on zapłacił daninę do młodego księcia Andegawenii, Louis II , The27 marca 1386 r.
Wioska jest opuszczony w XV -go wieku , po tym jak Czarna Śmierć i zniszczenie związane z wojny stuletniej . Społeczności dromon, liczącą 78 pożarów w wyliczenie w 1315 i Saint-Geniez (12 pożary) łączy się przy końcu XV -tego wieku .
The Abbey of Saint-Victor daje kościół parafialny w rozdziale z Notre-Dame des Doms Awinionie XVII th century .
Wieś Chardavon podano w czarterów na początku XI th century , trzydzieści lat przed kanoników regularnych Provost tam osiadł i założył Opactwo Matki Bożej i św Jana Chrzciciela. Prosperowało, a w szczytowym okresie posiadało w zależności od siebie 18 kościołów w diecezji Gap (21 według Daniela Thiery). Klasztor został zniszczony przez bandę kierowców ciężarówek w 1385 roku, a kanonicy osiedlili się w Saint-Marcel de la Baume-lès-Sisteron. Mieszkańcy wsi pozostają na miejscu po odejściu kanoników (54 mieszkańców w 1765 r.).
Kolejna społeczność, która od Penne, odnotowano w 1030 roku , było 20 pożarów w 1315. Ona także ma zniszczyła XIV th i XV th wieku i całkowicie opuszczony.
Kościół Saint-Geniez został splądrowany podczas wojen religijnych .
Spółka akcyjna próbuje wykorzystać przewagi w kopalni w 1602 roku, ale nie są one bardzo opłacalne; kolejna próba miała miejsce w 1614 roku, bez większych sukcesów.
Na początku Rewolucji Francuskiej wiadomość o szturmie na Bastylię została przyjęta z zadowoleniem, ale wywołała zjawisko zbiorowego lęku przed arystokratyczną reakcją. Lokalnie Wielki Peur , pochodzący z Tallard i należący do nurtu „strachu przed Mâconnais”, dotarł do Seyne w nocy31 lipca 1789. W konsulowie z Seyne następnie ostrzec społeczności na czuwaniu , w tym Saint-Geniez i Chardavon, że oddział rozbójników 5 do 6000 zmierza ku Haute-Provence po splądrowali Dauphiné . 1 st sierpień , mieszkańcy Chardavon chowają się za ściankami ufortyfikowanego miasta z Seyne z ich meble i bydła, a mężczyźni otrzymują broń z arsenału cytadeli. Wspólnoty La Motte , Clamensane , Saint-Geniez, Authon , Curbans , Bayons i Claret tworzą razem oddział 700 uzbrojonych ludzi. Na jej czele stawiają markiza d ' Hugues de Beaujeu , który postanawia stawić czoła niebezpieczeństwu, wybierając się na obserwację promów na Durance .
Ponieważ 2 sierpnia, panika mija, a wiadomości będące źródłem plotek zostają wyjaśnione. Zaszła jednak ważna zmiana: społeczności uzbroiły się, zorganizowały, by bronić siebie i swoich sąsiadów. W społecznościach i między sąsiednimi społecznościami narodziło się poczucie solidarności, a konsulowie postanowili utrzymać Gwardię Narodową . Gdy tylko strach minie, władze zalecają jednak rozbrojenie robotników i bezrolnych chłopów, aby w Gwardii Narodowej zatrzymać tylko właścicieli.
Latem 1790 r. zamek nawiedziły zamieszki i splądrowały go: zestrzelono dwie wieże zamkowe i ledwo uniknięto pożaru.
Patriotyczne społeczeństwo od Saint-Geniez został stworzony po zakończeniu roku 1792. Aby śledzić dekretu z Konwencji o 25 vendémiaire Rok II zwracając się do gminy z nazwami, które można przywołać wspomnienia z rodziny królewskiej, feudalizmu czy przesądów, aby zastąpić je innymi nazwami, miasto zmienia nazwę na Dromont od nazwy góry (stąd t w odniesieniu do skały). W 1793 roku zamek został licytowany do rozbiórki.
W 1810 r. wykopano dolinę Aigue u podnóża gór Trenon i Barre Rousse, aby odwrócić wody, które spływały z tych gór, unosiły grunty uprawne i zalewały wioskę.
W Chardavon istniały kopalnie ołowiu. Uważane za stare, galerie te nazywane są kopalniami saraceńskimi . Nawet jeśli nie możemy datować je tak daleko, możemy świadczyć o ich eksploatacji XV -go wieku . Kopalnia ołowiu Saurine (obecne miejsce Sorine) pana zostaje zapełniona, gdy tylko wyemigrował podczas rewolucji. Jego eksploatacja została wznowiona przez jego żonę, Madame de Commandaire, od 1811 roku. Eksploatowane złoża zaczynają się w wioskach Naux i Seaurin i zajmują powierzchnię 13 hektarów . Trzynaście żył barytu siarczanowego ma grubość od 20 cm do jednego metra, a niektóre nerki ważą ponad 50 kg . Produkcja rudy alquifoux sięga 25 kwintali miesięcznie. Jest transportowany na grzbiecie mułów w stanie surowym do Sisteron , Awinionu i Tulonu . W 1814 r. dziewczyny z M me Komandorów dziedziczą kopalnie. Ale wojny napoleońskie zakończyły się wraz z Waterloo (1815), wraz z nimi zakończyła się blokada kontynentalna, a rentowność Alquifoux z Saint-Geniez spadła. Sire de Commandaire powrócił z emigracji, a kopalnie zostały mu przekazane w 1821 roku, a produkcja spadła do 100 kwintali rocznie. Walcząc w armii angielskiej przeciwko Francji, otrzymuje emeryturę wypłacaną przez Wielką Brytanię i rezygnuje z kopalń. Nie oddano ich ponownie do użytku, mimo wielu projektów sformułowanych w latach 20. i 40. XX wieku.
W latach 1820-1874 w Saint-Geniez zbudowano nagle trzy młyny, częściowo w wyniku rywalizacji z Authon, do produkcji mąki i oleju z orzechów włoskich.
Zamach stanu z dnia 2 grudnia 1851 roku dokonanego przez Ludwika Napoleona Bonaparte wobec II Rzeczypospolitej wywołała zbrojne powstanie w Basses-Alpes, w obronie Konstytucji. Po klęsce powstania, tych, którzy powstali w obronie Republiki, prześladowane są surowe represje: 5 mieszkańców Saint-Geniez zostaje postawionych przed komisją mieszaną.
Miasto wchłonęło miasto Chardavon w 1859 roku .
Podobnie jak wiele gmin w departamencie, Saint-Geniez posiadało szkoły na długo przed ustawami Julesa Ferry'a : w 1863 r. posiadało już dwie szkoły zapewniające kształcenie podstawowe dla chłopców (we wsi iw Abros). Chociaż prawo Falloux (1851) wymagało otwarcia szkoły dla dziewcząt tylko w gminach liczących ponad 800 mieszkańców, dziewczęta z Saint-Geniez kształciły się już w latach 60. XIX wieku.
Miasto przeszło duży exodus wsi w latach 1870-1975. Dotknęły go również śmiertelne epizody regionalne lub ogólnokrajowe: w 1884 r. ludność miejska nawiedziła epidemia cholery . Powoduje 3 zgony. Część mężczyzn powołanych na front zginęła w czasie I wojny światowej . W czasie II wojny światowej departament został zajęty przez Włochy odListopad 1942 w wrzesień 1943, potem przez nazistowskie Niemcy aż do sierpień 1944. W tym dniu sąsiednie miasto Sisteron zostało zbombardowane przez aliantów w ramach lądowania Prowansji . Wyzwolenie następuje bardzo szybko po zejściu na ląd.
Stara legenda mówi, że podział lenn doliny Haut-Vançon został dokonany na pointu de Serette. Czterech lordów rozłożyło ręce, odwracając się plecami, to co było w ich ramionach stało się ich lennem. Bastionów Entrepierres , Vilhosc , Saint-Geniez i Authon zostały zatem rodzi.
Ze względu na swoją wielkość, gmina ma komunalnej Rady z dnia 9 członków (art L2121-2 z Kodeksu Ogólnego Władz Lokalnych ). Podczas głosowania w 2008 r. odbyły się dwie tury (osiem wybranych w pierwszej turze i jedna w drugiej). Michel Manceau został ponownie wybrany radnym miejskim w pierwszej turze z czwartą sumą 51 głosów, czyli 52,04% oddanych głosów. Udział wyniósł 91,59%. został wówczas mianowany burmistrzem przez radę miejską.
Wybór burmistrza to wielka innowacja rewolucji 1789 roku . Od 1790 do 1795 r. burmistrzowie byli wybierani w wyborach na 2 lata. Od 1795 do 1800 r. nie było burmistrzów, gmina zadowoliła się wyznaczeniem pełnomocnika miejskiego, który był delegowany do gminy kantonu .
W latach 1799-1800 Konsulat ponownie rozważył wybór burmistrzów, mianowanych odtąd przez władzę centralną. System ten jest utrzymywany przez następujące reżimy, z wyjątkiem II Rzeczypospolitej (1848-1851). Po zachowaniu systemu autorytarnego III RP zliberalizowała ustawą5 kwietnia 1884 radministracja gminna: rada gminy , wybierana w wyborach powszechnych, wybiera burmistrza od wewnątrz.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
maj 1945 | Paul Daumas | |||
przed 1988 r. | ? | Henri Donnadieu | PS | |
lipiec 2005 | Bernard Airaudi | rezygnuje ze względów zdrowotnych | ||
lipiec 2005 | Styczeń 2013 | Michel manceau | DVG | rezygnuje ze względów zdrowotnych |
luty 2013 | 2014 | Karolina Barzic | ||
kwiecień 2014 | 6 lipca 2017 | Lucienne Barbero | DVG | Rozwiązanie rady miejskiej na mocy dekretu prezydenckiego z dnia 7 lipca 2017 r. Dz.U 8 lipca 2017, tekst nr 9 |
październik 2017 | W trakcie | Olivier Chabrand | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Saint-Geniez jest częścią:
Saint-Geniez jest jedną z piętnastu gmin kantonu Sisteron , który w 2012 r. liczył 12 622 mieszkańców. Kanton należał do dystryktu Sisteron du17 lutego 1800 w 10 września 1926, data przyłączenia do okręgu Forcalquier i drugiej dzielnicy Alpes-de-Haute-Provence . Saint-Geniez jest częścią miasteczka Sisteron od 1801 roku po tym jak część kantonu Saint-Geniez od 1793 do 1801 roku Saint-Geniez stanowi część jurysdykcji z urzędu i Employment Tribunal o manosque i Instancji z Digne -les- Bamy .
Podatek | Udział komunalny | Udział międzygminny | Udział departamentu | Udział regionalny |
---|---|---|---|---|
Podatek mieszkaniowy | 5,15% | 0,66% | 5,53% | 0,00% |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych | 11,25% | 1,94% | 14,49% | 2,36% |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych | 47,23% | 4,07% | 47,16% | 8,85% |
Podatek zawodowy | 11,69% | 1,21% | 10,80% | 3,84% |
Regionalny udział w podatku mieszkaniowym nie ma zastosowania.
Podatek od działalności gospodarczej został zastąpiony w 2010 r. wkładem majątkowym (CFE) od wartości czynszowej nieruchomości oraz wkładem od wartości dodanej przedsiębiorstw (CVAE) (oba elementy stanowią terytorialny wkład gospodarczy (CET), który jest podatkiem lokalnym wprowadzone ustawą o finansach na 2010 r.).
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1765 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 101 mieszkańców, co stanowi wzrost o 9,78% w porównaniu do 2013 r. ( Alpy-de-Haute-Provence : + 1,33%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Poniższa tabela i wykres przedstawiają ewolucję demograficzną gminy Saint-Geniez do 1856 roku, a następnie Saint-Geniez i Chardavon połączyły się po 1859 roku.
1765 | 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
451 | 470 | 500 | 550 | 505 | 482 | 482 | 500 | 552 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
515 | 566 | 526 | 498 | 450 | 439 | 432 | 398 | 424 |
1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
426 | 410 | 375 | 339 | 249 | 218 | 188 | 147 | 105 |
1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
90 | 74 | 67 | 51 | 59 | 55 | 90 | 104 | 90 |
2014 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
95 | 101 | - | - | - | - | - | - | - |
1315 | 1471 |
---|---|
90 pożarów | bezludny |
Historia demograficzna Saint-Geniez, po całkowitym poddaniu się z XV -go wieku i wzrostu, aż do początku XIX th wieku , jest oznaczona przez okres „luzu”, gdzie resztki ludności stosunkowo stabilny na wysokim poziomie. Okres ten w Saint-Geniez jest dość długi i zajmuje pierwsze dwie trzecie wieku. Wiejskich exodus następnie powoduje szybki spadek demograficzny, a od dłuższego czasu. W 1921 r. miasto straciło ponad połowę ludności w porównaniu z historycznym maksimum z 1846 r. Tendencja spadkowa została odwrócona dopiero bardzo niedawno, w latach 90. XX wieku . Od tego czasu populacja liczy około stu mieszkańców.
Histogram rozwoju demograficznego Chardavon1765 | 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 |
---|---|---|---|---|---|
54 | 55 | 53 | 49 | 49 | 43 |
1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 | - |
---|---|---|---|---|---|
48 | 30 | 41 | 43 | 40 | - |
Piramida wieku , a mianowicie podział według płci i wieku ludności gminy Saint-Geniez w 2009 roku, jak również, względnie, że w departamencie Alpy Górnej Prowansji, w tym samym roku, są reprezentowane grafika poniżej. Ludność gminy składa się z 51,1% mężczyzn i 48,9% kobiet, co daje łącznie 90 osób. Grupy, dla których dysproporcja jest najbardziej widoczna na korzyść mężczyzn, to grupy wiekowe 45-60 i 60-75 lat. Populacja Saint-Geniez jest młoda w porównaniu z populacją departamentu
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0 | 0 | |
0 | 4,5 | |
13.2 | 13,6 | |
32,6 | 22,7 | |
34,8 | 22,7 | |
13,0 | 27,3 | |
10,9 | 13,6 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,5 | 1,4 | |
8,2 | 11,4 | |
17,2 | 17,5 | |
20,8 | 21,3 | |
18,6 | 18,5 | |
15,5 | 14,0 | |
18,2 | 15,9 |
Gmina Saint-Geniez zajmuje powierzchnię 3894 ha i liczyła w 2007 roku 101 mieszkańców, co zaklasyfikowało ją:
Ranga | Populacja | Powierzchnia | Gęstość |
---|---|---|---|
Francja | 32 827 tys | 2050 tys | 36 494 tys |
Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | 855 tys | 240 tys | 902 tys |
Alpy Górnej Prowansji | 155 tys | 52 nd | 172 tys |
Dzielnica Forcalquier | 69 tys | 13 tys | 81 tys |
Kanton Sisteron | 4 th | 4 th | 4 th |
Gmina nie posiada przedszkola ani szkoły podstawowej . Pojedyncza klasa działała do 1972 r., a następnie od 1995 do 2009 r., ale została zamknięta z powodu braku personelu. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczniowie są przypisywani do kolegium miasta szkolnego Paul-Arène w Sisteron , a następnie do liceum w tym samym mieście szkolnym.
Najbliższy szpital to Sisteron , placówka zależna od Centre Hospitalier intercommunal des Alpes du Sud z siedzibą w Gap .
Saint-Geniez należał do diecezji Sisteron . Do 1729 roku parafia należała do arcykapłana Prowansji , dawniej zwanego Oultre-Durance, w diecezji Gap . Po ustanowieniu konferencji kościelnych w 1686 r. arcykapłan Prowansji został podzielony na trzy nowe arcykapłana w 1729 r., a następnie na sześć w 1749 r. W tym czasie powstał wschodni arcykapłan Saint-Geniez-de-Dromon, który trwał do rewolucji .
W 2009 r. ludność zawodowa liczyła 30 osób, gmina oferuje tylko 15 miejsc pracy ( wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 53%). Wśród miejsc pracy zlokalizowanych na terenie gminy zatrudnienie najemne stanowi mniejszość (40%). Gospodarka miasta jest głównie rolnicza.
54% pracowników gminy pracuje poza gminą.
Były kamieniołomy z marmuru południowej części miasta.
Rozkład ludności jest zgodny ze średnią krajową i wynosi 44,4% pracujących, 26,8% emerytów, ale niższy, gdy tylko 20% młodzieży uczęszcza do szkoły.
Część ludności utrzymuje się z rolnictwa , głównie hodowli owiec , ale także koni i kóz.
W 2010 r. w mieście zainstalowano siedem gospodarstw rolnych, a liczba ta spada od 2000 r., osiągając szczyt 12 gospodarstw, w tym 3 profesjonalne. Rolnictwo znajduje się na czele jednostek gminy (6 w 2009 r. i 2 pracowników); zatrudnia łącznie 18 osób w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy. W 2000 r. siedem gospodarstw prowadziło hodowlę owiec lub koniowatych, co stanowiło podwojenie w porównaniu z 1988 r. (od tego czasu liczba spadła do 5). Użytków rolnych , 570 ha, gwałtownie spadła od 2000 roku, kiedy to było 983 ha (spadek o 42%): to jest alokowana głównie do hodowli (do 89%).
Działalność rolniczą gminy wspierają różne etykiety:
Jednak z wyjątkiem jagnięciny Sisteron, etykiety te pomagają jedynie promować marginalną produkcję z gospodarstw.
W 2011 r. istniał tylko jeden zakład w sektorze wtórnym, w sektorze budowlanym.
Spośród 15 zakładów w gminie 5 należy do sektora usług komercyjnych, a 2 do administracji (zatrudnia dwóch pracowników).
Turystyka jest słabo rozwinięta: miasto nie posiada obiektów recepcyjnych; drugie domy stanowią nieco ponad połowę jednostek mieszkaniowych w gminie. Mimo to korzysta ze spokojnego otoczenia i słonecznego klimatu i opiera się na kilku minimalnych infrastrukturach: loże, pokoje gościnne, sztafeta jeździecka.
War memorial jest szkliwo tablica .
Pierre-Ecrite ( peira escricha ) to rzymska inskrypcja klasyfikowana jako zabytek historyczny od 1909 roku, na skale, w paradzie, nieco poniżej Chardavon . Pochodzi z drugiej ćwierci V XX wieku (pomiędzy 425 i 450), i nazwał raport Dardannus zauważyć budowę drogi i nowe miasto do wspólnoty chrześcijan mógł rozliczyć, tworzącą Theopolis , w odniesieniu do św Augustyna . W górę iw dół wąwozu znajdują się schody, które pozwoliły uniknąć przejścia przez to wąskie miejsce, przechodząc przez wzniesienia.
Wiele domów ma nadproże z datą weszła, często XIX -tego wieku . Czasem jest to właśnie data wymiany nadproża drewnianego na kamienne, dom jest starszy. Nadproże domu Bernarda, ostatnich murarzy w mieście, zdobione jest od 1896 r. narzędziami murarskimi, rzeźbionymi w płaskorzeźbie : młotek, kielnia, uparty (młot z dwoma spiczastymi główkami), ekierka.
W pobliżu przejścia caladé Malpas, między Authon i Saint-Geniez, znajduje się wyryty kamień z datą 1849, przedstawiający diabła lub demona, uśmiechnięty i o kocich rysach, jak Matagot des Hautes-Alpes .
Notre-Dame de dromon kaplica , na miejscu starożytnego oppidum i rzymskiego miasta Theopolis datowany XII p wieku , ale przebudowany w 1656 roku . W ruinach w latach 70. został odrestaurowany. W stolicach są z X -go wieku . W pobliżu stał zamek XI th wieku . Zbudowany jest na planie trójwymiarowym: ślepa apsyda i dwie apsydy. Ma krypty pochodzący z VIII TH i IX th stulecia i bizantyjskich dekoracji. Kaplica boczna krypty prawie zniknęła, pozostała tylko absyda. Zbiór i otaczającej gleby wymieniono zabytków od 1910 roku mieści się w nim figurę Matki i Dziecka, alabastru , z XVII -tego wieku (klasyfikowany zabytkiem w tytule tematu).
Kościół parafialny Saint-Geniez lub Saint-Genes ( XVII th i XIX th wieku ), posiada nawę czterech zatok oraz pojedynczą nawą , na północ; jest wymieniony jako zabytek historyczny. Posiada wysoką medalion wymiarową przedstawiający Chrzest Chrystusa w marmurze, XVIII th wieku , uszeregowane jako obiekt.
Kaplica, dawny kościół Saints-Jacques-et-Saint-Philippe w przysiółku Abroz, przebudowany w 1617 roku, ma nawę o dwóch przęsłach , pod fałszywymi żebrami krzyżowymi. Jest pod patronatem Matki i został przywrócony w 1990 zależała dwie kaplice: Matki Bożej Miłosierdzia w La Lasu, przebudowany w XVII -tego wieku , jest w gruzach przez dziesięciolecia, i kaplica Roubine.
Kościół Matki Bożej Pocieszenia w Chardavon (1671), pod patronatem Saint Roch, posiada dwie kaplice z XIII th wieku i dzwonnica z XVIII -tego wieku .
Źródło ciepłaW dolinie Teyssières wyłania się źródło Eaux-Chaudes, przepuszczające wodę zawierającą siarkę o temperaturze 30 °C , którą burmistrz, pan Jourdan, próbował wzmocnić w latach 50. XX wieku.
500 m na południe od Sorine, z małej rurki wypływa źródło wody zawierającej siarkę; jego temperatura waha się od 20,1 do 22,2 ° C, a natężenie przepływu wynosi 9 l / min.
Pozostałości i ruinyW pobliżu Chardavon, na grzbiecie Lauzas, znajdują się pozostałości pieca wapiennego .
W wioskach Forêt i Robinette znajdują się ruiny zamku Brianson i kaplice.
Kaplica Notre-Dame de Dromon.
Stanowisko skalne dromon.
Masyw Monges w kierunku Saint-Geniez.
Lokalizacja poświęcenia Dardanusa na drodze z Sisteron do Saint-Geniez.
Napis na kamieniu pisanym.
Źródła siarkowe i termalne Sorine.
Clos de Vière i dolina Vanson .
Blazon : |