Królować | Plantae |
---|---|
Klad | Okrytozalążkowe |
Klad | Jednoliścienne |
Klad | Commelinidae |
Zamówienie | Poales |
Taksony niższego rzędu
PodrodzinyPoaceae , lub trawa , to rodzina z roślin jednoliściennych w kolejności od wiechlinowce , która obejmuje około 12.000 gatunków zgrupowanych w 780 rodzajów, w kosmopolityczny . Pod względem liczby gatunków jest to piąta rodzina roślin kwiatowych , po Asteraceae , Orchidaceae , Fabaceae i Rubiaceae . Występuje tam większość gatunków powszechnie znanych jako trawy i zboża .
Są to na ogół rośliny zielne , rzadziej zdrewniałe ( bambus ), które mają cechy morfologiczne, które wyraźnie odróżniają je od innych rodzin roślin: cylindryczne łodygi ( źdźbła ) z pustymi międzywęźlami, naprzemiennie liście o układzie dystychicznym , z ostrzem liniowym z równoległym żyłkowaniem , a otoczka okrywa łodygę, elementarny kwiatostan w kłoskach , kwiaty zredukowane do organów płciowych ( pręciki i jajniki ), owoce, których owocnia jest połączona z nasionami ( ziarniaki ).
W formacji trawiastych , takich jak sawannami i trawiastych , gdzie Poaceae są dominującym elementem, obejmuje więcej niż 40% powierzchni gruntu ( Grenlandii i Antarctica wyłączone). Trawy są również ważną częścią innych siedlisk , w tym terenów podmokłych , lasów i tundry .
Jest to najważniejsza gospodarczo rodzina roślin, która dostarcza istotną część podstawowego pożywienia bezpośrednio z gatunków udomowionych, takich jak zboża ( pszenica , ryż , kukurydza , jęczmień i proso ), trzcina cukrowa , a pośrednio dzięki roślinom paszowym , a nie wymienić materiały przydatne w przemyśle lub rzemiośle, takie jak bambus , słoma , strzecha i biomasa ( etanol ). Trawy są również uprawiany dla przyjemności, w szczególności stanowić trawników i placów sportowych ( golf ), a do walki z erozją z działka ( Oyat , wetiwerowych ). Rodzina ta ma również wiele gatunków chwastów, które mają wpływ na uprawy, pięć gatunków Poaceae ( Cynodon dactylon , Echinochloa colona , Eleusine indica , Sorghum halepense , Imperata cylindrica ) wśród dziesięciu „najgorszych” chwastów na świecie.
Badanie fitolity wykazały, że Poaceae prawdopodobnie pojawił się podczas okresu kredowego , ponad 85 milionów lat temu, tworząc już część diety o dinozaurach .
Nazwa „ Poaceae ” dano tej rodziny przez Johna Hendley Barnhart w 1895 roku, w odniesieniu do nazwy plemienia z Poeae (takson opisany w 1814 roku przez Roberta Browna ) oraz nazwa rodzaju typu , Poa (opisane w 1753 roku przez Linneusza ). Termin ten pochodzi od starożytnej greki πόα ( poa ), oznaczającej trawę.
„ Poaceae ” to nomen alternativum ( alternatywna nazwa rodziny), prawidłowo utworzona z nazwy rodzaju, ale której użycie jest dozwolone na mocy art. 18 ust . 6 Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Roślin (ICN), obok nazwy „ Graminae ”, ważna nazwa ze względu na „długie używanie” (art. 18 ust. 5 CIN).
Trawy są na ogół roślinami zielnymi , jednorocznymi lub wieloletnimi z pustymi, cylindrycznymi łodygami zawierającymi węzły, źdźbła , ogólnie nierozgałęzione, z wyjątkiem poziomu gruntu, gdzie często występuje zjawisko krzewienia , które prowadzi do tworzenia charakterystycznych kępek. Niektóre gatunki wytwarzają kłącza i rozłogi , które pozwolą na zajęcie gruntu na powierzchni i tworzenie trawników .
W okresie dojrzałości system korzeniowy traw jest włóknisty i fascykularny, składający się wyłącznie z licznych korzeni przybyszowych, które tworzą duże, bezwłose . Te korzenie przybyszowe zastępują korzenie nasienne i pierwotne korzenie węzłowe, które mają efemeryczną długość życia. Pochodzą z węzłów podstawy łodyg, kłączy i rozłogów, a właściwie wszystkich węzłów stykających się z podłożem. W niektórych przypadkach, na przykład w kukurydzy i sorgo, widać wyraźnie ponad poziomem gruntu okółki korzeni, zwane korzeniami koronalnymi lub korzeniami kotwiczącymi.
WędkiŁodygi traw lub filcu , posiada charakterystyczną strukturę. Jest to cylindryczny pręt o przekroju od okrągłego do eliptycznego, połączony przegubowo przez szereg pełnych węzłów , oddzielonych międzywęźlami na ogół wydrążonymi w wyniku resorpcji sznurka. Jednak niektóre gatunki mają stałą łodygę, na przykład trzcina cukrowa , której rdzeń jest wykorzystywany do produkcji cukru .
Węzły są nieco grubsze niż międzywęźle i na ich poziomie rodzą się liście i pąki . Międzywęźle są czasami nieco spłaszczone w obszarze, w którym rozwijają się gałęzie. Tuż nad węzłem znajduje się międzykalowy merystem w kształcie pierścienia, który decyduje o wydłużeniu łodygi.
W węzłach znajdują się włókniste elementy wzmacniające, które zapewniają cholewce większą stabilność i wytrzymałość na rozciąganie. Dzięki temu wędki te pozostają miękkie i elastyczne i mogą się ponownie prostować po wystawieniu na działanie wiatru lub deszczu.
W niektórych rodzajach istnieją dwa do sześciu węzłów, które są bliżej siebie (zwane „węzłami złożonymi”), a każdy z nich ma odpowiadający mu liść. Na przykład w Cynodon dactylon węzły są pogrupowane w pary, tak że liście pojawiają się naprzeciwko. Ogólnie międzywęźle są krótsze u podstawy łodyg niż u góry; gdy wiele węzłów u podstawy rośliny jest bardzo blisko siebie, liście są ułożone w taki sposób, że imitują rozetę.
W trawach możemy wyróżnić różne typy łodyg:
W liście traw, na przemian distichous , charakteryzują się wydłużonym, wąskim, zasadniczo liniowego ostrza z równoległymi użyłkowania. Są na ogół siedzące , przyczepione do łodygi za pomocą pochwy . Blaszka liściowa jest prosta i czasami można ją spłaszczyć lub zwinąć w rurkę. Osłona, zwykle rozszczepiona, ciasno otacza pręt, jego brzegi zachodzą na siebie, ale nie są zgrzewane (są wyjątki, gdy powłoka tworzy rurkę). W połączeniu z blaszki z pochwy, istnieje niewielka błoniaste występ usytuowany w adaxial części The języczkowych rzadziej zredukowana do grupy włosków (włosków).
Te różne elementy charakteryzują się pewną zmiennością:
Trawy są wiatropylnych rośliny , które mają wspólne właściwości, które grupy botanicy razem pod nazwą „ anemophilia zespół ”: dyskretne kwiaty często blado zielono zmniejszonym okwiatem (z łuskami zwanych lodicules , jędrne kwitnienia, który pozwala na wyjście narządów płciowych przez odstępy lematu ) lub nieobecny (bez inwestycji w tych kwiatów części , w perfum lub nektar , które są częścią strategii przyciągania z zapylaczy przez owadopylnych kwiatów ). Kwiat jest otoczony dwoma przylistkami zwanymi lemat . Dolny lemat, zwany lematem, to przylistek wstawiony na rachillet, górny lemat lub palea to przedlistek wstawiony na osi kwiatu. Kwiat otoczony lematami stanowi wizytówkę. Układ rozrodczy kwiatów na ogół składa się z okółka trzech pręcików (ale u Bambusoideae sześć ), czasem tylko dwóch (np. Imperata sp.), Bardzo rzadko tylko jednego ( Vulpia ciliata ). Pręciki te składają się z pylników środkowych (stąd typowy kształt X) umieszczonych na długich, smukłych nitkach, które zwisają poza kłoskiem (tak zwane pylniki uniwersalne lub oscylujące, ponieważ mogą przechylać się pod różnymi kątami w zależności od kierunku kłoska). Wiatr) . Lodówki jajnika (w wyniku fuzji z trzech słupków z jednoliściennych) ogólnie zwieńczony dwóch długich rozgałęzionych znamiona ( „pierzastych” wygląd typowy Poaceae), którego powierzchnia wymiany zwiększa prawdopodobieństwo przechwycenia przez ziarna pyłku Poaceae . Przypadkowość anemogamii to ryzyko samozaparcia . Self-zapylanie istnieje między gatunkami narządy rozrodcze starsze jednocześnie, ale niekoniecznie prowadzi do chowu wsobnego i większość gatunków ćwiczyć separacji płci w przestrzeni ( dwupienność ) lub czasu ( protandry ), który promuje zapylenie krzyżowe .
KwiatostanElementarny kwiatostan to kłosek , który składa się z różnej liczby kwiatków rozmieszczonych dystyngacyjnie wzdłuż osi, czyli rachillet. Kłosku jest wyznaczany przez dwa jałowe wypustkami, że plew , zwykle w liczbie dwóch. Czasami nie występuje dolna piana, zawsze mniejsza niż górna. Liczba kwiatów jest często redukowana do jednego, jak w ryżu ( oryza sativa ), ale takie przykłady można znaleźć prawie we wszystkich plemionach.
W niektórych przypadkach, na przykład w Poa bulbosa , kłoski zamieniają się w cebulki , umożliwiając rozmnażanie wegetatywne .
Istnieją trzy główne rodzaje wtórnych kwiatostany traw w zależności od sposobu, w jaki są zgrupowane Spikelets: wiechy ( owsa , bentgrass , Phragmites ), grono i ucho ( pszenica , perz właściwy ). Istnieje jednak wiele typów pośrednich.
OwocDojrzały jajnik przekształca się w szczególny owoc , ziarniak , charakterystyczny owoc rośliny Poaceae , często nazywany „ziarnem”. Jest to szczególny rodzaj niełupki , nie wyblakły suchy owoc zawierający pojedyncze ziarno , które wyróżnia się tym, że owocnia jest zespolona z płaszczem nasiennym . Jednak niektóre rodzaje ziarniaków występują w niektórych rodzajach, na przykład z grubą i mięsistą owocnią w postaci kulistych jagód (ziarniaki baccoidów) w niektórych rodzajach Bambuseae, takich jak Dinochloa , Melocanna , Melocalamus i Ochlandra . W Coix lacryma-jobi , ziarniaka jest zawarty w łagiewki kształcie liściowej z otworem na swym górnym. Ten szczególny „pseudoowoc”, którego kształt przypomina perłę lub łzę, u dzikich form jest niebieskawo-szary, twardy i szkliwiony.
W karyopsis The zarodków jest w położeniu bocznym, oddzielone od białka przez tarczki rozpatrywany jako zmodyfikowany liścieni . Przedstawia silnie zróżnicowaną oś embrionalną, z merystemem łodygi ( gemmul lub śliwka) skierowanym ku górze , otoczonym koleoptylem , a w dół z korzeniem (korzonkiem), otoczonym przez koleoryzę. U niektórych gatunków znajdujemy przeciwieństwo tarczki, epiblast, czasami uważany za podstawę drugiego liścienia. Epiblast nie występuje w podrodzinach Arundinoideae i Panicoideae . U Arundinoideae , Chloridoideae , Centothecoideae i Panicoideae zarodek przedstawia pierwszy międzywęźle, mezokotyle, znajdujące się między przyczepem tarczki a koleoptylem.
PyłekZiarno pyłku odznacza się niezwykłą jednorodnością na poziomie rodziny: ma kulisty kształt, jest chronione przez ścianę zewnętrzną, egzine , cienkie, gładkie i ze zredukowaną dekoracją lub bez (brak lepkich obszarów umożliwiających łączenie się pyłków entomofilnych im). Jest monoporowy lub monoaperturé (pojedyncza szczelina lub pora zarodka otoczona pogrubionym pierścieniem). Czasami jest wyposażony w balony powietrzne (worki powstałe w wyniku rozszerzenia eksyny), które zmniejszają ich gęstość i ułatwiają zapylanie przez wiatr ). Sproszkowane, suche i małe, zwykle o średnicy od 10 do 40 μm (większa średnica sugeruje udomowienie tych roślin), są one uwalniane przez pylniki podczas suchej pogody, dzięki tym właściwościom jest lekka, co również sprzyja anemofilii. Zapylanie entomofilne jednak istnieje: w tropikalnych lasach deszczowych charakteryzujących się baldachimem poruszanym przez wiatr, ale na niższym etapie, gdzie prędkość wiatru, znacznie spowolniona, jest praktycznie zerowa, wiele chrząszczy zjada różne pyłki traw.
W konsekwencji przypadkowość wiatr zapylane zapylania ziaren Poaceae pyłku są produkowane w dużych ilościach: szansa, że reguluje ich zapylanie jest odpowiedzialny za „odpady” fenomenalne: „a spikelet z żyta wyzwala w ciągu jednego dnia 50.000 ziarna pyłku” i „w ogóle, zapłodnienie jednego jaja wymaga jeśli stygmatyczna powierzchnia wynosi 1 mm, 2 emisja milion ziaren pyłku” .
Jeśli istnieje kilka osobliwości roślin z odległościami transportu pyłku wynoszącymi setki kilometrów, średnia efektywna odległość wynosi zwykle kilka metrów, a prawdopodobieństwo lądowania pyłku na znamieniu poza tą odległością staje się bardzo przypadkowe.
Aby zidentyfikować taksony na poziomie niższej rodziny (zwłaszcza w paleopalinologii ), badacze muszą używać takich znaków, jak ornamentacja i tekstura egziny na powierzchni, które można obserwować za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM).
Genomu traw charakteryzuje się znaczących różnic w podstawowej ilości chromosomowej w zależności od gatunku, liczba ta jest w stanie przyjmować wartości x = 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 i 18, wysoka częstość występowania poliploidii szacowana na 80%, częsta hybrydyzacja i zakres zmienności wielkości genomu , wartość 2C DNA wahająca się np. Od 0,7 u Chloris gayana przy 27,6 pg w Lygeum spartum . Całkowita liczba chromosomów waha się od 2n = 4 u Zingeria biebersteiniana do 2n = 266 u Poa litorosa (gatunki poliploidalne).
Wielkości i liczba chromosomów mają duże znaczenie w systematyce traw. Istnieją dwa skrajne typy chromosomów: typ „festucoid” charakteryzujący się dużymi chromosomami i podstawową liczbą chromosomów, głównie równą x = 7, oraz typ „panicoid” z małymi chromosomami i dominującymi liczbami podstawowymi x = 9 i x = 10. typ festucoid występuje w prawie wszystkich plemionach podrodziny Pooideae , z kilkoma wyjątkami. Na przykład plemię Stipeae ma małe chromosomy i podstawowe liczby x = 9, 10, 11, 12, 14, 16 i 17. Pozostałe podrodziny traw wykazują typ chromosomów panikoidów z małymi chromosomami i przewagę liczb podstawowych x = 9 i 10. W Bambusoideae , Ehrhartoideae i Arundinoideae chromosomy są małe, a liczba podstawowa to x = 12. W podrodzinie Danthonioideae chromosomy są średniej wielkości, a podstawa liczby to x = 6 i 7. Podrodzina Chloridoideae ma małe chromosomy i kilka liczb zasad: x = 7, 8, 9, 10, 11, 12 i 14. Panicoideae zawsze mają małe chromosomy z liczbami podstawowymi x = 9 ix = 10, chociaż niektóre gatunki mają inne liczby zasadowe, różniące się od x = 4 do x = 19.
Lista gatunków Poaceae, których genom został zsekwencjonowany :
Większość gatunków z rodziny Poaceae to rośliny hermafrodytyczne wykazujące zapłodnienie krzyżowe (rośliny allogamiczne ) i zapylane wiatrem ( zapylanie wiatrem ). Jednak to reprodukcja wzór ma wiele wyjątków: autogamia , apomiksja , klejstogamia , monoecium , diecium ...
ApomixiaApomiksja jest zdefiniowana jako reprodukcji bezpłciowej przez nasiona. W tym układzie rozrodczym zarodki rozwijają się przez mitozę z nieredukowanej oosfery , bez zapłodnienia. Innymi słowy, każdy zarodek jest genetycznie identyczny z rośliną mateczną. Apomixis został po raz pierwszy opisany w trawach w 1933 roku u gatunku Poa . Od tego czasu mechanizm ten został zidentyfikowany w setkach gatunków Poaceae , w szczególności w Paniceae i Andropogoneae . Wśród rodzajów obejmujących gatunki apomiktyczne są Apluda , Capillipedium , Heteropogon , Themeda , Sorghum , Bothriochloa , Dichanthium , Cenchrus , Setaria i Paspalum .
Samozapylenia i chów wsobny są szeroko rozpowszechnione w traw. Na ogół jest to bardziej powszechny mechanizm u gatunków jednorocznych niż u gatunków wieloletnich i znacznie częstszy u gatunków kolonizujących. Mechanizm ten został określony w około 45 rodzajach traw, w szczególności w rodzajach o dużym znaczeniu gospodarczym, takich jak Triticum , Oryza , Secale , Avena , Agropyron i Lolium . Jednym z rodzajów skrajnej autogamii jest „ cleistogamia ”, w której zapylanie i zapładnianie zachodzi w samej florecie, bez wystąpienia antezy . Kleistogamia występuje w ponad 70 rodzajach należących do 20 plemion traw.
Chociaż są one przeważnie hermafrodytami , wiele gatunków traw nie jest w stanie produkować nasion, gdy pyłek rośliny zapyla własne znamiona. Dzieje się tak, ponieważ duża liczba tych gatunków wykazuje samozgodność , typ gametofityczny, w wyniku działania dwóch niezależnych genów (zwanych S i Z ), z których każdy ma różne allele . Ten system samozgodności zaobserwowano w różnych rodzajach rodziny ( między innymi Festuca , Secale , Lolium , Hordeum , Dactylis ) i nie jest on całkowicie skuteczny. W rzeczywistości u większości samozapylających się gatunków pewną część nasion można uzyskać (nawet jeśli jest zmniejszona) przez samozapylenie rośliny.
Monoécie i diécieMonoecy jest układ rozrodczy, w którym oddziela się płci (o różnych kwiatów), ale każdy ma kwiatostany męskie i żeńskie lub męskie czasem oddzielone kwiaty i różne kobiety w mieszanym kwiatostany. Zea , Humbertochloa , Luziola , Ekmanochloa i Mniochloa to przykłady rodzajów obejmujących gatunki jednopienne .
Znacznie częściej w trawach występują gatunki „andromonopienne”, zwłaszcza Andropogoneae i Paniceae . W pierwszym przypadku obie płci występują na różnych kłoskach w heterogamicznych parach . Heterogamiczna para kłosków zwykle składa się z siedzącego kłoska, z neutralnym kwiatem i kwiatem hermafrodyty oraz z szypułki kłoska, z kwiatem neutralnym i kwiatem męskim. Z drugiej strony, w dwulicowych kłoskach Paniceae dolny kwiat jest zwykle męski lub neutralny, a górny to hermafrodyta. Do rodzajów obejmujących gatunki andromonopienne należą: Alloteropsis , Brachiaria , Cenchrus , Echinochloa , Melinis , Oplismenus , Panicum , Setaria , Whiteochloa i Xyochlaena . Niektóre gatunki z tych rodzajów mogą mieć tylko kwiaty hermafrodyty, ponieważ dolny kwiat jest zawsze neutralny. Rzadko zdarza się, że te dwa kwiaty są hermafrodytami. Oprócz Paníceae i Andropogoneae , Arundinelleae to kolejne plemię składające się z gatunków andromonicznych. W pozostałej części rodziny andromonopienne gatunki występują bardzo sporadycznie, jak w rodzajach Arrhenatherum , Hierochloe i Holcus .
Dwupienność to rodzaj układu rozrodczego, w której kwiaty męskie i żeńskie są prowadzone przez różnych osobników jest rzadkością w traw. Tylko 18 rodzajów jest dwupiennych (lub obejmuje gatunki dwupienne), z których najbardziej znany jest rodzaj Poa . W rzeczywistości dwupienne gatunki Poa zostały sklasyfikowane w szczególnym podrodzaju Dioicopoa .
Gynodiecia to układ rozrodczy, w którym współistnieją osobniki płci żeńskiej i hermafrodyty. Ten system jest rzadki w trawach. Bouteloua chondrosioides i niektóre gatunki podrodzaju Poa . Andinae są ginekologami, chociaż najbardziej znanym przykładem jest Cortaderia .
Te nasiona (ziarniaków) są bogate w skrobię , która może przyjść w postaci pojedynczych ziaren skrobi (żyto, pszenica, jęczmień) lub kilku złożonych ziaren skrobi (owies).
Trawy gromadzą również skrobię , sacharozę lub fruktany w kłączach i innych organach wegetatywnych . Oprócz nierozgałęzionej inuliny obecne są fruktany w postaci rozgałęzionej phleiny . Rodzaj fruktanu, który zależy od stopnia polimeryzacji, jest często charakterystyczny dla tego gatunku.
BiałkoZiarna zbóż ( ziarniaki ) zawierają od 10 do 15% białka (jako procent suchej masy ), z czego około połowa to białka rezerwowe, obecne głównie w zewnętrznej warstwie białka (warstwa aleuronowa ) oraz w zarodku. Te części nasion są często usuwane podczas mielenia pszenicy lub polerowania ryżu. Białka rezerwowe to głównie albumina , globuliny , gluteliny (rozpuszczalne tylko w rozcieńczonych kwasach i zasadach) oraz prolaminy (rozpuszczalne w 70-80% etanolu). Prolaminy, które stanowią główną frakcję białek rezerwowych głównych zbóż (z wyjątkiem owsa i ryżu), mają niedobór niektórych niezbędnych aminokwasów : lizyny , treoniny i tryptofanu (zwłaszcza kukurydzy).
KrzemionkaZ krzemionki (w postaci cząstek OPALINE dwutlenku krzemu) lub fitolity jest często przechowywany w epidermie liścia w wielu gatunkach trawiastych, zwłaszcza ryżu. Pierwiastek ten może stanowić od 2 do 5% całkowitej masy suchej niektórych gatunków, to znaczy 10 do 20 razy więcej niż w roślinach dwuliściennych. Obecność krzemionki w liściach byłaby mechanizmem obronnym przed roślinożercami, kręgowcami czy bezkręgowcami, z jednej strony zwiększając ich ścieralność, az drugiej zmniejszając ich strawność .
Glikozydy cyjanogenneNiektóre gatunki traw wytwarzają glikozydy cyjanogenne , zwłaszcza dhurrynę w sorgo, które w pewnych warunkach ulegają hydrolizie i wytwarzają kwas cyjanowodorowy . Synteza tych wtórnych metabolitów jest prawdopodobnie związana ze strategią obronną tych roślin przed roślinożercami .
Nagromadzenie azotanówGatunki traw, takie jak kostrzewa, stokłosa, trawa sadownicza, życica, kukurydza, sorgo paszowe i proso perłowe ( Pennisetum glaucum ) są w pewnych warunkach podatne na tworzenie się azotanów , co może powodować, że są toksyczne dla zwierząt roślinożernych. Zjawisko to może wystąpić, gdy rośliny rosną na glebach bogatych w azotany, ale warunki nie są sprzyjające do normalnego metabolizmu i przekształcania tych azotanów w białka , na przykład w przypadku suszy , zbyt zimnej pogody lub gdy rośliny więdną, np. po zastosowaniu herbicydów.
Poaceae to jedna z najbardziej kosmopolitycznych rodzin . Występują na wszystkich kontynentach, w tym na Antarktydzie , od stref równikowych po kręgi polarne i od wybrzeży po szczyty gór.
Ta rodzina bardzo „towarzyskich” roślin stanowi około 24% pokrywy roślinnej Ziemi. Są dominującym elementem kilku bardzo rozległych formacji roślinnych, takich jak stepy euroazjatyckie, sawanna i stepy w Afryce, pampy w Ameryce Południowej, amerykańskie prerie i trawniki alpejskie . Pozwoliły na rozwój całej roślinożernej fauny . Oprócz prerii zielnych, bambus drzewny odgrywa kluczową rolę w lasach tropikalnej i umiarkowanej Azji .
Trawy występują na pustyniach oraz w słodkowodnych i morskich siedliskach wodnych i praktycznie na wszystkich, z wyjątkiem najwyższych wzniesień planety.
Na świecie rozwinęły się rozległe biomy naturalne, w których dominują trawy, charakteryzujące się zarówno okresowymi suszami, jak i płaską lub nierówną rzeźbą terenu, częstym występowaniem pożarów, określonymi warunkami glebowymi lub presją, wypasem i wypasem .
Wiele gąsienic , takich jak te z następujących ćmy , żeruje na trawach:
Trawy pasożytują na różnych gatunkach grzybów chorobotwórczych powodujących poważne choroby, takie jak rdza , smut i wilcze pazury , dobrze znane w zbożach, trawach pastewnych i traw gazonowych. Do najważniejszych rodzajów grzybów chorobotwórczych należą: Alternaria , Aspergillus , Botrytis , Claviceps , Fusarium , Helminthosporium , Penicillium , Puccinia , Rhizopus , Septoria , Stachybotrys , Ustilago .
Grzyby endofityczneGrzyby endofityczne traw należą do rodziny Clavicipitaceae ( Ascomycetes ) i rozwijają się w tkankach roślinnych w przestrzeni międzykomórkowej. Występują we wszystkich podrodzinach Poaceae i czasami są chorobotwórcze, ale najczęstsze, należące w szczególności do anamorficznego rodzaju Neotyphodium , tworzą symbiozę mutualizacyjną z roślinami, głównie w Pooideae z fotosyntezą w C 3. Większość grzybów endofitycznych syntetyzuje alkaloidy, które odgrywają rolę w obronie roślin żywicielskich przed roślinożernymi i roślinożernymi drapieżnikami.
MikoryzaMikoryza , które są symbiotyczne związki w tych korzeni , są szeroko rozpowszechnione w traw i są przeważnie „ endomycorrhizae ”.
BakteriaRóżne gatunki niezawierające azotu mocujących bakterii (lub diazotrofia) wiążą się z traw, włączając zboża, trzcina cukrowa i różnych gatunków paszy. Prawie wszyscy z tych bakterii są organizmy mikroaerofilnych , mocowanie azotu (N 2) tylko w obecności niskich ciśnień parcjalnych tlenu. Bakterie te, należące w szczególności do rodzajów Azospirillum , Acetobacter i Herbaspirillum , są związane (endofity) z trawami głównie na poziomie korzeni, ale także z łodygami lub liśćmi i mogą mieć znaczący wkład rolniczy w utrwalanie azot atmosferyczny.
Inne bakterie to organizmy fitopatogenne. Różne pathovars z translucens Xanthomonas przyczyną więdnięcia bakteryjnego .
Trawy obejmują jedne z najbardziej wszechstronnych form życia roślinnego . Rozprzestrzeniły się pod koniec okresu kredy i znaleziono skamieniałe odchody ( koprolity ) dinozaurów zawierające fitolity, w szczególności z roślin spokrewnionych ze współczesnymi gatunkami ryżu i bambusa . Trawy są dostosowane do różnorodnych warunków środowiskowych, z bujnych lasów wilgotnych , takich jak jałowe pustynie , góry na zimnym klimacie, a nawet do ekologii osobliwego z odpływu , i są obecnie najbardziej popularny rodzaj roślin w okolicy. Świat. Są cennym źródłem pożywienia i energii dla wszelkiego rodzaju organizmów dzikiej flory i fauny. Skamieniałości odkryte do 2005 roku wskazywały, że ewolucja traw rozpoczęła się około 55 milionów lat temu. Niedawne odkrycie graminoid fitolity w kredowych dinozaurów koprolity popchnął tę sięgają 66 milionów lat. W 2011 r. Korekta datowania pochodzenia plemienia Oryzeae (ryżu) umieściła je między 107 a 129 milionami lat temu. Odkrycie w 2014 roku skamieniałego szkieletu wielogruźliczego roślinożernego ssaka , wykazującego przystosowanie do spożycia traw, wydaje się sugerować, że rośliny te istniały już około 120 milionów lat temu.
Związki między trzema podrodzinami Bambusoideae , Oryzoideae i Pooideae z kladu BEP zostały rozwiązane: Bambusoideae i Pooideae są ze sobą bliżej spokrewnione niż z Oryzoideae . To oddzielenie nastąpiło w stosunkowo krótkim okresie około 4 milionów lat.
Analiza filogenetyczna pomocą ekspresji sekwencji DNA i ogólną strukturę genomu wskazują, że trawa różni się znacznie od innych jednoliściennych Ostatnie z chwastów szerokolistnych . Takie wnioski dotyczące pokrewieństwa Poaceae z innymi rodzinami jednoliściennymi i dwuliściennymi nie są zaskakujące. W rzeczywistości trawy są łatwe do rozpoznania i odróżnienia od innych rodzin, a ich monofilia jest poparta zarówno morfologią, jak i analizami molekularnymi DNA . Te fenotypowe znaków , które obsługują Monofiletyzm rodziny są kwiatostan z wypustkami, zmniejszona perianth, rodzaj owoców i znaki zarodka i pyłku ściany ziarna . Podobieństwa do turzyc ( Cyperaceae ) w ogólnym pokroju roślin i typie kłosków wynikają z ewolucji zbieżnej , a nie synapomorfii . W rzeczywistości Cyperaceae są bardziej spokrewnione z szuwarami ( Juncaceae ) niż z trawami, które należą do jądra Poales .
Ekonomiczne i ekologiczne znaczenie rodziny doprowadziło do realizacji wielu badań systematycznych . Na początku XIX th wieku , różnice między spikelets z Pooideae i Panicoideae prowadził angielski botanik Robert Brown w dzieląc rodzinę na dwie podstawowe grupy. Na początku XX th wieku , postacie z naskórka liści i liczby chromosomów doprowadziło do oddzielenia Chloridoideae z Pooideae . W połowie XX p wieku wewnętrzna anatomii arkusza (w szczególności obecność lub nieobecność typów anatomii Kranz i charakterystyce zarodka (obecność lub brak epiblast i pewne cechy liścienia Node), doprowadziło do uznanie pięciu do ośmiu podrodzin. od końca XX th wieku , filogenetyczne badania z kilku sekwencji genów doprowadziła do spójnych wyników z większości wcześniej wnioskować filogenetycznych związkach z postaciami strukturalnych i fizjologicznych najbardziej zaawansowanych badań molekularnych wspierać uznawanie 12 lub 13 podrodzin.
Kladogram z Poaceae | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
zgodnie z grupą roboczą Grass Phylogeny II (w nawiasach, przybliżona liczba gatunków). |
Pierwsze trzy rody, które się rozeszły, to Anomochlooideae (pochodzi z Brazylii), Pharoideae (pochodzi z tropików Starego i Nowego Świata) i Puelioideae (pochodzi z Afryki Zachodniej ). Członkowie tych trzech grup reprezentują tylko około 30 z około 12 000 gatunków w rodzinie. Pozostałe gatunki są podzielone na dwie duże grupy lub klady : klad BEP (lub BOP) obejmuje Bambusoideae , Oryzoideae i Pooideae ; drugi, zwany kladem PACMAD (lub PACCMAD), grupuje razem Panicoideae , Arundinoideae , Chloridoideae , Micrairoideae , Centothecoideae , Aristidoideae i Danthonioideae . Klad PACMAD jest wspierany przez jedną cechę zarodka: długie międzywęźle w mezokotylu . Anatomia C 3jest plezjomorficznym lub rodowym stanem rodziny. Wszystkie gatunki fotosyntetyzujące C 4 znajdują się w kladzie PACMAD.
Wszystkie wymienione podrodziny są monofiletyczne, chociaż tylko nieliczne mają morfologiczne synapomorfie, które charakteryzują wszystkich ich członków. Ponadto ich monofię wspierają grupy cech morfologicznych, które należy obserwować jako całość. Relacje w dużych kladach PACMAD i BEP są w większości nadal niejasne, w rzeczywistości pozycja Pooideae nie jest jasna w niektórych analizach. Kladogram znajdujący się obok przedstawia relacje między 12 wspomnianymi kladami:
Gigantyczny bambus ( Dendrocalamus giganteus , Bambusoideae ).
Dziki owies ( Avena fatua , Pooideae ).
Trzcina cukrowa ( Saccharum officinarum , Panicoideae ).
Cane de Provence ( Arundo donax , Arundinoideae ).
Trawa pampasowa ( Cortaderia selloana , Danthonoideae ).
Rodzina Poaceae lub Graminae jest zaliczana do roślin jednoliściennych , w rzędzie Poales . Trawy to okrytozalążkowe ( Magnoliopsida ). W przeciwieństwie do nagonasiennych, w okrytozalążkowych komórka jajowa jest zamknięta w jajniku. Obejmuje około 12 000 gatunków pogrupowanych w 780 rodzajów. Jest to piąta pod względem liczby gatunków rodzina botaniczna, po Asteraceae , Orchidaceae , Fabaceae i Rubiaceae .
Poaceae są podzielone na dwanaście podrodzin bardzo nierównych rozmiarach, sami podzielony na 51 pokoleń . Typowy rodzaj z Poaceae rodziny jest Poa (wiechlina). Najbardziej reprezentatywne pod względem liczby gatunków rodzaje to: Panicum ( 500 gatunków ), Poa (500), Festuca (450), Eragrostis (350), Paspalum (330) i Aristida (300).
Przegląd klasyfikacji z głównymi rodzajami
Podstawowe rodowody
|
Rodzina traw zajmuje istotne miejsce w gospodarce światowej, a niektóre gatunki są niezbędne w diecie ludzi i zwierząt gospodarskich . Na całym świecie około 70% powierzchni uprawnej jest obsiane trawami, a 50% kalorii konsumowanych przez ludzkość pochodzi z wielu gatunków traw wykorzystywanych bezpośrednio w naszej żywności lub pośrednio w żywieniu zwierząt gospodarskich, paszach lub zbożach . Cztery najważniejsze gatunki roślin uprawnych pod względem wielkości produkcji to trawy: trzcina cukrowa ( Saccharum officinarum ), kukurydza, pszenica, ryż. jęczmień i sorgo znajdują się w pierwszej dwunastce. Z drugiej strony różne gatunki traw są wykorzystywane w przemyśle i do produkcji energii.
Są to głównie zboża, których ziarna ( ziarniaki ) są spożywane w całości lub mielone w postaci mąki , kaszy manny lub płatków owsianych . Te rośliny były uprawiane przez co najmniej 10 000 lat. Od początku ich udomowienia pszenica miękka ( Triticum aestivum ), jęczmień ( Hordeum vulgare ) i owies ( Avena sativa ) na żyznym półksiężycu na Bliskim Wschodzie, sorgo ( Sorghum bicolor ) i proso ( [Pennisetum glaucum ) w Afryce, ryż ( Oryza sativa ) w południowo-wschodniej Azji i kukurydza ( Zea mays ) w Mezoameryce umożliwiły powstanie społeczności ludzkich i rozwój cywilizacji. Do zboża uprawne zajmują połowę ogółu gruntów ornych i wyprodukował prawie 3 mld ton w 2017 roku The pszenną (podrodzina Pooideae , zwłaszcza pszenica miękka Triticum aestivum ), który zaczął być udomowione temu ponad 11.000 lat, stanowi jedną piątą kalorii spożywane przez ludzi. Większość form udomowionych jest poliploidalna , a plastyczność genomu w połączeniu z poliploidią wyjaśnia udaną uprawę tego zboża. Znajduje szerokie zastosowanie w piekarnictwie, cukiernictwie , cukiernictwie i kuchni (sosy, desery). Z pszenicy durum ( Triticum durum ) wytwarza się kaszę manną , kaszę bulgur i makaron . Kukurydza ( Mays Zea , podrodziny Panicoideae ) to zboże z wielu zastosowań, od bezpośredniego spożycia jako „kukurydza” na produkcję mąki do przygotowania wielu potraw, a nawet napojów alkoholowych. Ryż ( Oryza sativa , Oryzoideae ) jest gatunek najbardziej istotne w żywieniu ludzi. Owies ( Avena sativa , Pooideae ), przy czym jęczmień ( Hordeum vulgare ) i żyto ( Secale cereale ) trzy inne ziarna powszechnie stosowane jako pasza.
Dawniej uprawiane zboża, takie jak ziarno i orkisz, odzyskują swoje miejsce w żywności dietetycznej i ekologicznej.
Oprócz zbóż do traw jadalnych należą niektóre gatunki bambusa , takie jak Phyllostachys edulis i Sinocalamus beecheyanus , których młode pędy są spożywane jako warzywa w Azji.
Trzcina cukrowa , kultura świat poprzez znaczenia tonażu zebranych ( 1,3 mld ton w 2008 roku), jest pierwszym źródłem cukru .
Wiele gatunków traw jest wykorzystywanych do produkcji pasz dla zwierząt , zarówno na naturalnych łąkach, jak i na łąkach uprawianych na stałe lub okresowo, wypasanych, usychanych lub kiszonych. W tym celu uprawia się wiele gatunków traw wieloletnich, zarówno w klimacie umiarkowanym, jak i tropikalnym oraz subtropikalnym. Gatunki paszowe w regionach o klimacie umiarkowanym produkują trawę głównie wiosną i jesienią. Najczęstszym gatunkiem są bylina trwała ( Lolium perenne ), życica wielokwiatowa ( życica wielokwiatowa ), hybrydowy trwała ( Lolium x hybridum ), kupkówka pospolita ( Dactylis glomerata ), wysoki kostrzewa ( Festuca arundinacea ), łąka kostrzewa ( Festuca pratensis ), tymotka łąkowa ( Phleum pratense ), kilka gatunków bromów, w tym Bromus unioloides (endemiczny dla Ameryki Południowej), Thinopyrum ponticum i canarygrass bulwiasty ( Phalaris aquatica ). Trawy uprawiane jako wieloletnie rośliny pastewne z klimatów tropikalnych lub subtropikalnych są uprawiane latem, a wśród nich Paspalum dilatatum , Panicum elephantypes , Rhodes Grass ( Chloris gayana ), proso perłowe ( Pennisetum glaucum ), trawa Bahia ( Paspalum notatum ) i Eragrostis curvula .
Niektóre rośliny jednoroczne są używane do wyprodukowania dużych ilości paszy podczas jednego zbioru. Gatunki zimowe obejmują owies ( Avena fatua , Avena sativa ), żyto ( Secale cereale ), pszenżyto i niektóre odmiany życicy włoskiej. W przypadku gatunków letnich stosuje się kukurydzę, sorgo paszowe ( Sorghum sudanense ) i moha ( setaria italica ).
Ponadto zboża są używane jako ziarna do karmienia zwierząt: koni, przeżuwaczy, świń, drobiu; tak jest w przypadku prosa zwyczajnego ( Panicum miliaceum ) i nasion kanarka ( Phalaris arundinacea ) do karmienia ptaków. Kukurydza zbożowa jest szeroko stosowana do karmienia świń. Kukurydza i sorgo są uprawiane jako rośliny pastewne zebrane w całych roślin, często są one przechowywane w kiszonkę .
Przemysłowe zastosowania traw są tak różnorodne, jak sama rodzina.
PerfumyGatunki perfum, z których ekstrakty są wykorzystywane do produkcji wielu perfum , np. Trawy cytrynowej ( Cymbopogon citratus ), z której pozyskuje się esencję zwaną olejkiem cytronelowym i wetiwerią ( Chrysopogon zizanioides ).
Słody i napoje alkoholoweInne trawy, głównie jęczmień browarny ( Hordeum vulgare ), są wykorzystywane do przygotowania słodu wykorzystywanego w przemyśle spożywczym, zwłaszcza do produkcji napojów alkoholowych w procesie fermentacji, takich jak piwo , whisky , gin , wódka , jałowiec itp., Kawa substytuty (słód palony) i różne preparaty (ekstrakty słodowe). Sake (lub nihonshu ) jest wykonana z ryżu w Japonii . Bourbon jest wykonana ze słodu co najmniej 51% z kukurydzy, zgodnie z przepisami federalnymi USA, zwykle 70%.
W zależności od kraju piwa i alkohole powstają po destylacji brzeczki fermentowanej podobnej do piwa, z dostępnych lokalnie ziaren. Podstawą tych preparatów jest zwykle słód jęczmienny, ale jęczmień można zastąpić lub zmieszać z dowolnym innym ziarnem. Czasami gotowane lub surowe niesłodowane ziarna są dodawane przed warzeniem dla określonych smaków.
OlejarniaPrzemysł naftowy wykorzystuje również fasolę do produkcji olejów jadalnych lub nie, takich jak olej kukurydziany, olej z kiełków pszenicy .
Skrobie, melasy i cukryZobacz Skrobia # Zastosowania przemysłowe
Przemysł (spożywczy lub nie) wykorzystuje skrobię , cukry i syropy ze zbóż jako surowce lub dodatki.
Paliwa przemysłowe i alkoholBiodiesla można wytwarzać ze zbóż, takich jak kukurydza. Bioetanol może być produkowany z trzciny cukrowej.
Włókna i materiały budowlaneDo produkcji włókien wykorzystuje się różne gatunki traw . Alfa i niektóre gatunki bambusowe wykorzystywane do produkcji masy celulozowej . Z niektórych bambusów pozyskuje się surowiec tekstylny, włókno bambusowe . Niektóre rodzaje cieszą się dużym zainteresowaniem w esparto , plecionkarstwie i przy produkcji tradycyjnego obuwia, takiego jak espadryle . Tak jest w przypadku esparto ( Lygeum spartum ), a zwłaszcza alfa ( Stipa tenacissima ), z których oba są używane w Hiszpanii i północnej Afryce do produkcji spart , surowca do produkcji wszystkich tych pierwiastków. ( Gynerium ) w Ameryce Południowej.
Ponadto gatunki takie jak Sorghum bicolor są wykorzystywane do produkcji mioteł , Epicampes microura i Aristida pallens do produkcji szczotek oraz Stipa tenacissima do produkcji gąbek.
W bambusy zapewnić ich grube łodygi z popularnym materiałem w budownictwie (rusztowania, klejonego ) i surowiec do produkcji mebli i różnych rzemiosł.
Trawy używane na ich ziarno (zboża, ale także rośliny przeznaczone do produkcji nasion) są młócone w celu odzyskania ziarna, a następnie słomy . Jest to tradycyjnie używane do wyrobu ściółki oraz jako pasza dla przeżuwaczy w przypadku niedoborów. Jednak jego zastosowania są bardzo zróżnicowane: komposty, strzechy, paliwo, wyroby koszykarskie itp.
Wiele gatunków z rodzajów Poa, Lolium, Festuca, Axonopus , Stenotaphrum i Paspalum jest wykorzystywanych do tworzenia trawników w parkach i ogrodach, boiskach sportowych, terenach zielonych oraz do odnawiania nasypów dróg i linii kolejowych. W szczególności Agrostis capillaris i Agrostis stolonifera są wykorzystywane do „zieleni” pól golfowych .
InnyOprócz traw gazonowych, wiele wysokich, wieloletnich traw staje się coraz bardziej popularnych jako centralne elementy w projektowaniu parków i ogrodów. Tłumaczy się to nie tylko ich długowiecznością, przystosowaniem, odpornością i łatwością konserwacji, ale także ich walorami ozdobnymi lub szczególnymi walorami estetycznymi związanymi z ruchami, przezroczystością, oświetleniem i dramatycznymi zmianami sezonowymi. Gatunki używane jako rośliny ozdobne to Alopecurus pratensis , Cortaderia selloana ( trawa pampasowa ), Festuca glauca , Imperata cylindrica , Leymus kondensatus , Miscanthus sinensis , Pennisetum setaceum i Phyllostachys aurea .
Do produkcji energii wykorzystuje się różne gatunki Poaceae . Niektóre wieloletnie trawy, takie jak Panicum virgatum , Spartina pectinata , Phalaris arundinacea , Miscanthus × giganteus , są uprawiane specjalnie do produkcji biomasy . Wykorzystywany jest jako paliwo do produktów ubocznych zboża, takich jak słoma i plewy , z trzciny cukrowej ( bagassa ) czy bambusa przemysłu przetwórczego . Zboża ( w szczególności kukurydza , sorgo ) i trzcina cukrowa są również uprawiane do produkcji bioetanolu , w szczególności w Stanach Zjednoczonych i Brazylii. Niektóre gatunki bambusa są również uprawiane w celu produkcji energii, głównie w Azji, albo poprzez bezpośrednie spalanie, jak to jest w tradycyjnym przypadku, albo przez konwersję na inne formy energii (kogeneracja energii elektrycznej, zgazowanie, piroliza itp.).
Różne gatunki traw są używane do kontrolowania erozji i jako stabilizatory wydm . W tym celu wykorzystuje się między innymi następujące gatunki: Sporobolus arundinaceus , Panicum urvilleanum , Spartine ciliata , Poa lanuginosa , Ammophila arenaria , Elymus arenarius i Arundo donax (cane de Provence).
Inne gatunki, takie jak życica włoska ( Lolium italicum ), moha ( Setaria italica ), żyto ( Secale cereale ) są używane jako nawóz zielony lub jako uprawy pośrednie przeznaczone do wyłapywania azotanów .
Niektóre instrumenty muzyczne są wykonane z lasek trawiastych, zwłaszcza bambusa, tak jest w przypadku niektórych fletów przy użyciu Rhipidocladum harmonicum .
Większość Poaceae ma jadalne liście i łodygi. Dzieci uwielbiają gryźć delikatną, soczystą dolną część u nasady łodyg.
Inne gatunki, takie jak szarlica ( Elymus repens ) i szarlica ( Cynodon dactylon ), były od wieków używane jako rośliny lecznicze, zwłaszcza jako leki moczopędne .
Poaceae można wykorzystać do ćwiczenia zielonej muzyki: gwizdanie trawy przez wyciąganie przenikliwych dźwięków z liści, obój trzcinowy z łodygą.
Są również używane do zabawnych gier między chłopcami i dziewczętami: gatunki takie jak jęczmień szczura mają kolczaste grzbiety, które zapobiegają przesuwaniu się ucha do tyłu. Umieszczając to ucho między ich ramionami lub w rękawie, przy każdym ruchu ramienia podnosi się ono samo, aż kłuje pod pachę.
Wiele gatunków traw to chwasty uprawne. Niektóre z nich są bardzo trudne do wyplenienia lub kontrolowania i powodują znaczne straty plonów poprzez konkurowanie z gatunkami roślin uprawnych. Tak jest na przykład w przypadku sorgo z Aleppo ( Sorghum halepense ), trawy polnej ( Cynodon dactylon ) , ryjówki koguta ( Echinochloa crus-galli ), trawy kraba ( Digitaria sanguinalis) ) i Brachiaria extensa . Pięć gatunków chwastów ( Cynodon dactylon , Echinochloa colona , Eleusine indica , Sorghum halepense , Imperata cylindrica ) należy do dziesięciu „najgorszych” chwastów na świecie.
Szczególnym przypadkiem jest szkodliwy ryż, który jest gatunkiem podobnym do uprawianego ryżu, należącym do tego samego rodzaju Oryza , a nawet odmianą tego samego gatunku Oryza sativa , który powrócił na wolność i jest trudny do wytępienia z pól ryżowych ze względu na ich biologiczną bliskość. do uprawianej rośliny. Te ryżowe chwasty znane są w Camargue pod nazwą „ryż crodo”.
Donoszono, że różne populacje traw chwastów są odporne na herbicydy . Jest to przypadek z następujących gatunków: Agrostis stolonifera , Alopecurus aequalis , Alopecurus japonicus , Alopecurus myosuroides , Apera spica-venti , Alopecurus aequalis , Avena fatua , Avena sterilis , Brachiaria eruciformis , Brachypodium distachyon , Bromus diandrus , -Bromus japonicus , Bromus Rubens , secalinus Bromus , stokłosa płonna , stokłosa dachowa , Chloris barbata , Chloris elata , Chloris truncata , Chloris virgata , Cynodon hirsutus , grzebienica echinatus , Digitaria ciliaris , Digitaria ciliaris , Digitaria insularis , palusznik nitkowaty , sanguinalis Digitaria , Echinochloa Colona , Echinochloa Colona , Echinochloa crus -galli , Echinochloa crus-Pavonis , Echinochloa erecta , Leersia Echinochloa , Echinochloa phyllopogon , Ehrarta longiflora , Eleusine indica , jęczmień płonny , Ischaemum rugosum , Ixophorus unisetus , Leptochloa chinensis , panicoides Leptochloa , Leptochloa scabra , Leptochloa virgata , Lolium perenne , Lolium persicum , Lolium rigidum , Oryza sativa var. sylvatica , Panicum capillare , Panicum dichotomiflorum , Paspalum paniculatum , brachystachys Phalaris , Phalaris minor , Phalaris paradoxa , Polypogon fugax , Polypogon monspeliensis , Rostraria smyrnacea , Polypogon fugax , Rottboellia cocinchinensis , Sclerochloa trwała , Sclerochloa kengiana , Setaria faberi , Setaria pumila , Setaria verticillata , Setaria viridis , Sorghum bicolor , Sorghum halepense , Sporobolus nawozy , Urochloa panicoides , Urochloa plantaginea , Vulpia bromoides .
Odurzający kąkol ( Lolium temulentum ), chwast z pól pszenicy, jest wspomniany w Nowym Testamencie ( Mt 13, 24-30 i 36-38) w „ przypowieści o kąkolu i dobrym zbożu ”. Stąd pochodzi wyrażenie „siać niezgodę ” (od zizania , łacińskiej nazwy rośliny lub Zizanion w starożytnym greckim oryginalnym języku Ewangelii ).
Trujące trawyTrawy mogą być toksyczne, zwłaszcza dla zwierząt roślinożernych , dla których stanowią większość pożywienia. Toksyczność ta może mieć wewnętrzne pochodzenie z powodu substancji toksycznych syntetyzowanych lub akumulowanych przez rośliny lub zewnętrzną z powodu głównie zakażeń grzybiczych.
Substancje toksyczne gromadzone przez roślinę mogą być na przykład szczawiany , alkaloidy , glikozydy cyjanogenne , saponozydy itp.
Infekcja grzybami endofitycznymi lub pasożytniczymi może powodować toksyczność u różnych gatunków traw, które są niebezpieczne dla spożycia przez ludzi lub zwierzęta . Tak jest na przykład w przypadku mykotoksyn, takich jak te wytwarzane przez sporysz żyta lub niektóre fuzariozy .
Trawy alergenneTrawy, ponieważ są szeroko rozpowszechnione na całej planecie i są zapylane przez wiatr, to rodzina roślin, które wytwarzają najbardziej alergizujący pył , wywołujący u ludzi różne dolegliwości ( pyłkowica , alergiczny nieżyt nosa ). Najbardziej alergizujące gatunki należą głównie do pięciu podrodzin: Pooideae ( Festucoideae ), Chloridoideae ( Eragrostoideae ), Panicoideae , Arundinoideae i Oryzoideae . Bardzo jednorodna morfologia ziaren pyłku traw nie pozwala na ich łatwe rozróżnienie na poziomie poniżej rodziny, z wyjątkiem odmian uprawnych, które mają większe ziarna pyłku niż typy dzikie.