Echinochloa oryzoides
Echinochloa oryzoides
Gatunki
Echinochloa oryzoides ( Ard. ) Fritsch , 1891
Echinochloa Leersia (switchgrass fałszywe ryż échinochloé fałszywy ryż, proso ryż) to gatunek z roślin jednoliściennych z rodziny z Poaceae , pochodzi z Eurazji .
Jest to roczna roślina zielna , która jest chwast wśród pól ryżowych , obecne w prawie wszystkich pól ryżowych świata.
Opis
Echinochloa oryzoides to jednoroczna roślina zielna o wyprostowanych łodygach , rosnąca w gęstych kępach, osiągająca wysokość od 40 do 120 cm.
Liście charakteryzują się nagą otoczką , brakiem języczka i ogólnie nagim, często opadającym ostrzem , o długości 7-20 cm i szerokości 4-12 mm.
Kwiatostany to luźne wiechy o długości od 8 do 17 cm (wyjątkowo 25 cm), opadające lub silnie opadające. W kłoski , owalny, są stosunkowo duże, 3,7 do 7 mm długości i od 1,9 do 2,4 mm szerokości, disarticulate w terminie. Mają dość długie grzbiety. Owoce są jasnobrązowe lub beżowe ziarniaki , od 1,9 do 3 mm długości.
Gatunek jest heksaploidalny i ma 54 chromosomy (2n = 6x = 54).
Dystrybucja
Zakres od Leersia Echinochloa rozciąga się na wszystkich kontynentach: w Europie, wschodniej i środkowej części Morza Śródziemnego, w Afryce Tropical, Afryce Zachodniej i Południowej, w Azji umiarkowanego: Azja Środkowa, na rosyjskim Dalekim Wschodzie , Kaukazie , Azji Zachodniej, Chinach i Azji Wschodniej oraz w Azja tropikalna: Indie i Indochiny , Australazja ( Australia ) i Oceania, a także Ameryka Południowa .
Taksonomia
Synonimy
Według Catalog of Life (27 maja 2016 r.) :
-
Digitaria hispidula (Retz.) Willd.,
-
Echinochloa coarctata Kossenko
-
Echinochloa crus-galli var. hispidula (Retz.) Honda,
-
Echinochloa crus-galli subsp. hispidula (Retz.) Honda,
-
Echinochloa crus-galli var. macrocarpa (Vasinger) Morariu,
-
Echinochloa crus-galli var. oryzacea Kossenko,
-
Echinochloa crus-galli var. oryzicola (Vasinger) Ohwi,
-
Echinochloa crus-galli subsp. oryzicola (Vasinger) T. Koyama,
-
Echinochloa crus-galli var. oryzoides (Ard.) Lindm.,
-
Echinochloa crus-galli var. riukiuensis Ohwi,
-
Echinochloa erecta (Pollacci) Pignatti,
-
Echinochloa hispidula (Retz.) Nees
-
Echinochloa macrocarpa Vasinger,
-
Echinochloa oryzicola Vasinger,
-
Echinochloa oryzoides subsp. oryzicola (Vasinger) Rivas Mart.,
-
Echinochloa oryzoides subsp. fillopogon (Stapf) Tzvelev,
-
Echinochloa pachychloa Kossenko
-
Echinochloa phyllopogon (Stapf) Stapf ex Kossenko,
-
Echinochloa phyllopogon subsp. oryzicola (Vasinger) Kossenko,
-
Echinochloa phyllopogon subsp. stapfiana (Kossenko) Koss,
-
Echinochloa phyllopogon var. stapfiana Kossenko,
-
Echinochloa phylloryzoides Novelli,
-
Oplismenus hispidulus (Retz.) Kunth
-
Orthopogon retzii (Retz.) Spreng.,
-
Oryza rubra Walp., Pro syn.,
-
Panicum crus-galli var. grandiflorum Döll,
-
Panicum crus-galli var. hispidulum (Retz.) Hack.,
-
Panicum crus-galli subsp. hostii (M.Bieb.) K.Richt.,
-
Panicum crus-galli var. oryzoides (Ard.) Fiori,
-
Panicum erectum Pollacci,
-
Panicum hispidulum Retz.,
-
Panicum hostii M.Bieb.,
-
Panicum mirabile A. Braun,
-
Panicum oryzicola Vasinger, bez opisu łacińskiego,
-
Panicum oryzinum JFGmel., Imię. zbędny,
-
Panicum oryzoides Ard.,
-
Panicum phyllopogon Stapf
-
Panicum phylloryzoides Novelli
Lista podgatunków
Według Tropicos (27 maja 2016 r.) (Ostrzeżenie, surowa lista może zawierać synonimy):
- podgatunek Echinochloa oryzoides subsp. oryzoides
- podgatunek Echinochloa oryzoides subsp. phyllopogon (Stapf) Tzvelev
Odporność na herbicydy
Odnotowano dwa przypadki populacji ( ekotypów ) opornych na herbicydy , jeden w 2000 r. W Kalifornii (Stany Zjednoczone), odporny na herbicydy z grupy N (inhibitory syntezy lipidów ) według klasyfikacji herbicydów HRAC , a drugi w Turcji w 2009 r., przypadek wielokrotnej oporności na herbicydy z grupy A (inhibitory karboksylazy acetylo-koenzymu A lub ACCase) i B (inhibitory syntazy acetylomleczanowej lub ALS).
Uwagi i odniesienia
-
The Plant List , dostęp 27 maja 2016.
-
(w) WD Clayton, Vorontsova MS, KT & Harman H. Williamson, „ Echinochloa oryzoides ” on GrassBase - The Online World Grass Flora , Royal Botanic Gardens, Kew (dostęp 27 maja 2016 ) .
-
(w) PW Michael, „ 25.07 Echinochloa P. Beauv. „ On Intermountain Herbarium , Utah State University (dostęp: 27 maja 2016 ) .
-
(w) Jeongran Lee Chang-Seok Kim, In-Yong Lee, „ Taxonomic Review of the Genus Echinochloa in Korea (I) Inferred from Sequences of cpDNA and nrDNA ” , Weed & Turfgrass Science , The Korean Society of Weed Science / The Archiwum Koreańskiego Towarzystwa Turfgrass, t. 3 n o 3,wrzesień 2014, s. 183-189 ( DOI https://dx.doi.org/10.5660/WTS.2014.3.3.183 , czytaj online ).
-
(w) „ Echinochloa oryzoides (Ard.) Fritsch ” na eMonocot (dostęp: 28 maja 2016 ) .
-
Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk PM, Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., van Nieukerken EJ, Penev L. (red.) (2020). Gatunki 2000 i ITIS Catalog of Life , 2020-12-01. Zasoby cyfrowe na www.catalogueoflife.org . Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-8858, obejrzano 27 maja 2016
-
Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., Dostęp 27 maja 2016 r
-
(w) " Herbicide Resistant Early Watergrass Globally (Echinochloa oryzoides) " on International Survey of Herbicide Resistant Weeds (dostęp 28 maja 2016 ) .
Linki zewnętrzne