Powierzchnia: | 10 100 000 km 2 (6,9%) |
---|---|
Strefa: |
45 ° na południu do 25 ° na południu |
Pogoda: | Umiarkowany do niskiego do umiarkowanego opadów |
Wegetacja: | Formacje zielne (trawy, mieszanki, rośliny strączkowe) |
Lokalizacja
Na łąki, sawanny i umiarkowanych ziemie krzewów tworzą naziemnej biom skupiającego zielnych obszary o klimacie umiarkowanym, które może przybrać imię stepu , Pampa lub veld w zależności od tego, gdzie się znajdują. Krajobraz naturalny składa się z ogromnych połaci traw, których drzewa są najczęściej całkowicie nieobecne, z wyjątkiem rzek .
Ten zestaw obejmuje rozległe obszary ( równiny ) często położone w sercu wielu kontynentów na bardzo dużych szerokościach geograficznych. Na półkuli północnej w Eurazji step występuje od Węgier ( puszta równiny panońskiej) po zachodnią Syberię i Kazachstan, przechodząc przez Ukrainę i południowe krańce europejskiej Rosji , a następnie, po przerwie, na południowej środkowej i wschodniej Syberii, Mongolia i Mandżuria . Do Ameryki Północnej łąka odpowiada centralny Stanów Zjednoczonych i Kanady , na wschód od Gór Skalistych . W argentyńskich pampasów i RPA wysokiej veld reprezentować ten biom w południowej półkuli.
Formacja roślinna łąk składa się głównie z rocznych zielnych roślin , zwłaszcza z rodziny Poaceae (lub traw) bylinami, których kłącza , cebule i bulwy mogą być utrzymywane przez wiele lat, często od dziesięciu do dwudziestu lat. Ich powierzchowny aparat ma wygląd ciągłego formowania się przyległych traw, które rosną w postaci kępek lub płatów darni. Trawy te należą do niewielkiej liczby rodzajów, około kilkunastu, których rozmieszczenie zależy od różnic temperatur i opadów. Niektóre z nich pochodzą z zimnej strefy umiarkowanej, takie jak Agropyrum , Poa , Stipa ; inne pochodzą z przestrzeni subtropikalnych, takich jak Andropogon , Bouteloua , Panicum .
Wśród traw rośnie również wiele roślin dwuliściennych , takich jak Compositae , Labiae (szałwia , mięta ) i rośliny strączkowe itp. W Stanach Zjednoczonych są one zgrupowane pod nazwą „ forbs ”. Rośliny te mogą przetrwać, wbijając swoje korzenie palowe głębiej niż trawy, do trzech lub czterech metrów pod ziemię zamiast jednego lub dwóch.
Te ekosystemy charakteryzują się klimatem umiarkowanym z niskimi lub umiarkowanymi opadami deszczu. Preria powstała w regionach kontynentalnego klimatu charakteryzujących się mroźną zimą - cztery miesiące poniżej 0 ° C w Bismarck w Północnej Dakocie , pięć miesięcy w Hsingan w Mandżurii , codziennie zamarza przez osiem miesięcy w Bismarck i jedenaście miesięcy w Mandżurii - z drugiej strony gorące lata z temperaturą 21 ° C w Bismarck i Mandżurii. Opady nie są bardzo duże (Bismarck otrzymuje rocznie 394 mm , Hsingan tylko 308 mm ) i koncentrują się głównie w okresie letnim.
Okres wegetacyjny jest więc stosunkowo krótki, a wygląd łąki zmienia się znacznie w zależności od pór roku . W zimie , powierzchowne Urządzenie traw jest spieczone, łąka nabiera nudny, szary, smutny aspekt. W regionach kontynentalnych promieniowanie nocne jest intensywne, temperatury poniżej zera ( średnio od −2 ° C do −20 ° C , czasem znacznie mniej w wartościach bezwzględnych), grunt zamarza na kilkadziesiąt centymetrów, ale kłącza i cebulki są odporne na te trudne warunki. Od pierwszego upału, wiosną , po stopieniu śniegu i odwilży, na glebach z zapasem wody rosną i kwitną rośliny prymitywne i wiosenne. W ten sposób odkryto łąkę pokrytą kwiatami. Na przykład na stepie pontyjskim jest to święto irysów ( Iris pumila ), tulipanów ( Tulipa suaveolens , T. sylvestris ), hiacyntów ( Hyacinthella pallasiana , H. leucophaea ), piwonii ( Paeonia tenuifolia ), adonis ( Adonis vernalis , A. wolgensis ), jaskry , zawilce ( Pulsatilla sp ) itp. Trawy gatunków dominujących (takich jak Andropogon lub Ostnica ) rosną wolniej i stopniowo przytłaczają inne trawy, tworząc gęstą, bujną, jednorodną masę. Pojawiają się kolejno liczne kwiatostany jednoroczne i dwuletnie o wyższych łodygach, mieszające się z rocznymi odrostami roślin kłączowych i wieloletnich. Tam, gdzie nie było przejścia stad roślinożernych, które przybyły, aby skonsumować zioła, łąka zamienia się w wysokie zarośla, ale poza tym, jeśli przejście zwierząt roślinożernych jest ważne, zostanie utrzymany krótki trawnik. W okresie letnim , woda z ulewami jest natychmiast wchłaniany przez liście i korzenie i jest niewystarczająca, aby zrekompensować potu . Dlatego zioła stopniowo wysychają po umożliwieniu organizmom podziemnym zgromadzenia rezerw. Nasiona dojrzewają przed wypuszczeniem. W przypadku susz, które są częste z roku na rok, ryzyko pożarów łąkowych staje się wysokie w tym sezonie, a ich większa lub mniejsza częstotliwość również odgrywa ważną rolę w otwieraniu się środowiska i braku zalesień. . Wiele roślin sprzyja dość regularnym pożarom części nadziemnych, wysychając lub czasami wytwarzając łatwopalne esencje, utrzymując w ten sposób korzystny dla nich otwarty biotop. W jesieni , łąka jest ozdobiona różnych odcieniach, czerwony, żółty, brązowy ... Część nacieków deszczowej gleba, parowanie jest zmniejszana w tym sezonie ze względu na temperatury chłodniejsze i gleby. Nie jest jeszcze zamrożone.
Wigor i gęstość roślinności zielnej muszą oczywiście być związane z obfitością rocznych opadów. Gdy te ostatnie są większe niż 500 mm , łąkę tworzy wysoka trawa, której wysokość może przekraczać 2 metry. Gdy przeciwnie, są one słabe (od 300 do 400 mm ), trawy są krótsze (poniżej 0,50 m ) i zwiększa się udział traw jednorocznych. Zaczynamy widzieć kserofilne krzewy , szałwia, a dywan zielny staje się nieciągły, w rzeczywistości idziemy od łąki do stepu szałwii.
Typową glebą prerii jest Czarnoziem , czyli czarna ziemia, która występuje głównie na południu Rosji i na Ukrainie, gdzie roczne opady wahają się od 350 do 400 mm . Ten czarnoziem doskonale pasuje do rodzaju formacji roślinnej jaką jest preria, ponieważ:
Trawy preriowe zapewniają ważne możliwości żerowania ptaków. Niektóre owady, takie jak koniki polne i motyle, są tam szczególnie liczne i różnorodne. Wiele gatunków gryzoni jest przywiązanych do tych ekosystemów i odgrywa ważną rolę. Ale w przeszłości istniały przede wszystkim duże stada roślinożerców , które w zależności od okresu wegetacyjnego musiały dokonywać wielkich migracji w poszukiwaniu pożywienia. Stepy południowej Rosji i północnego Kazachstanu były kolebką udomowienia konia przez człowieka. Jeszcze na początku XIX -go wieku, ogromne stada żubrów (50 do 70 milionów ludzi) przeniósł się w prerii w Ameryce Północnej. Ich masowe zniszczenie, które prawie doprowadziło do ich wyginięcia, było tylko jednym z epizodów w rozwoju prerii.
Niemal we wszystkich miejscach, w których gleby są korzystne i znajdują się na płaskich i niezbyt suchych obszarach, stepy i naturalne łąki są na ogół wycinane, aby zrobić miejsce dla dużych zbiorów zbóż. Pszenica jest bowiem szczególnie dobrze przystosowana do gleb i klimatów tego biomu, chociaż jej uprawa jest często stosunkowo ekstensywna, z niskimi plonami, co skutkuje zwiększeniem wymaganej powierzchni. W rezultacie większość obszaru zajmowanego przez ten biom w jego mniej suchych częściach zniknęła. Znajdują się tam jedne z najbogatszych rolniczych regionów planety, takie jak wielkie równiny zbożowe Ameryki Północnej, Ukrainy i Rosji, a nawet, w starożytności, część Żyznego Półksiężyca na płaskowyżach Bliskiego Wschodu, gdzie pszenica a jęczmień powstał i został udomowiony w epoce neolitu po tym, jak był eksploatowany na wolności przez tysiąclecia, dając początek pierwszemu rolnictwu ludzkości. W przypadku działalności rolniczej dochodzi do modyfikacji lub degradacji jakości gleb oraz populacji bakterii i grzybów, a czasami zmniejsza się pojemność pochłaniaczy dwutlenku węgla. Jednak na niektórych obszarach wykorzystanie tego biomu jako pastwiska dla zwierząt mogło pomóc w jego zachowaniu, chociaż system wypasu często różni się od systemu dzikich zwierząt roślinożernych, co skutkuje transformacją zbiorowisk roślinnych lub znacznym zubożeniem je w przypadku nadmiernego wypasu. Najlepiej zachowane stepy i parki to te, które są eksploatowane przez ekstensywną hodowlę koczowniczą, której metody wypasu są dość podobne do tych, które stosują dawne stada dzikich roślinożerców.
I odwrotnie, określone formy umiarkowanych stepów i łąk mogły powstać w wyniku degradacji lasów przez człowieka w regionach, które normalnie należą pod względem bioklimatycznym do biomu lasów liściastych i mieszanych o umiarkowanym klimacie , tak jak w niektórych średniej wielkości górach europejskich w gleby ubogie i trudno nadające się do celów rolniczych. W tym przypadku, po kilku tysiącleciach wylesiania przez człowieka i presji na środowisko przez ekstensywne wypasanie, mogły się tam osiedlić dość bogate zbiorowiska florystyczne i faunistyczne oraz częściowo typowe dla umiarkowanej prerii . Obecnie, po zaprzestaniu działalności duszpasterskiej, paradoksalnie za zagrożenie ekologiczne tych środowisk uważa się naturalny odrodzenie lasu („zamknięcie środowiska”), co często skutkuje chęcią utrzymania tych sztucznych biotopów poprzez zarządzanie ochroną oparte na pastwiskach (pomoc w utrzymaniu zwierząt gospodarskich lub wprowadzaniu półdzikich roślinożerców).
Zalesiona łąka w Armenii , częściowo użytkowana jako łąka siana.
W pampasów Achala , w północno-środkowej Argentynie.
Prairie na rezerwie w Oklahomie (Stany Zjednoczone).
Chroniony fragment stepu ukraińskiego wiosną, kwitnący dzikimi piwoniami ( Paeonia tenuifolia ).
Step wschodniego Kazachstanu latem.
Rosyjski step jesienią, w obwodzie Orenburg .
Step w prefekturze Bayin'gholin w Xinjiang .
Afrotropical Ecozone | |
---|---|
Czyste lasy wysokogórskie Al Hajar i Al Gharbi | Oman |
Umiarkowane łąki Amsterdamu i Saint-Paul | Amsterdam Wyspa , St. Paul Island |
Zarośla i łąki Tristan da Cunha i Gough | Wyspa Tristan da Cunha , wyspa Gough |
Australasian Ecozone | |
Łąki haczykowate w Canterbury i Otago | Nowa Zelandia |
Mulga ze wschodniej Australii | Australia |
Umiarkowane sawanny Australii Południowo-Wschodniej | Australia |
Nearctic Ecozone | |
Łąki Centralnej Doliny Kalifornii | Stany Zjednoczone |
Park Aspen | Kanada , Stany Zjednoczone |
Środkowe i południowe murawy mieszane | Stany Zjednoczone |
Centralny las przejściowy | Stany Zjednoczone |
Centralne łąki trawiaste | Stany Zjednoczone |
Edwards Plateau Savannah | Stany Zjednoczone |
Wysokie trawiaste prerie Flint Hills | Stany Zjednoczone |
Doliny prerii i podnóża Montany | Stany Zjednoczone |
Mieszane łąki na Sand Hills w Nebrasce | Stany Zjednoczone |
Północne murawy mieszane | Kanada, Stany Zjednoczone |
Północne prerie krótkowłosy | Kanada, Stany Zjednoczone |
Północne prerie wysokich traw | Kanada, Stany Zjednoczone |
Łąka Palouse | Stany Zjednoczone |
Prerie Texas Blackland | Stany Zjednoczone |
Zachodnie prerie krótkowłosy | Kanada, Stany Zjednoczone |
Ekostrefa neotropowa | |
Espinal | Argentyna |
Argentyńskie Monte | Argentyna |
Mokre pampasy | Argentyna |
Murawy patagońskie | Argentyna, Chile |
Step Patagoński | Argentyna, Chile |
Półsuche pampy | Argentyna |
Ekostrefa paleearktyczna | |
Alai i zachodni step Tian Shan | Kazachstan , Uzbekistan , Tadżykistan |
Ałtaj stepowy i półpustynny | Kazachstan |
Środkowy step anatolijski | indyk |
Zalesiony step zabaikalijski | Chiny , Mongolia , Rosja |
Wschodni Stepowy Wysoki Anatolii | Armenia , Iran , Turcja |
Emin Valley Steppe | Chiny, Kazachstan |
Borealne murawy Wysp Owczych | Wyspy Owcze ( Dania ) |
Otwarte lasy w górach Hisor i Alai | Kirgistan, Uzbekistan, Tadżykistan |
Kazachski zalesiony step | Kazachstan, Rosja |
Kazachski Step | Kazachstan, Rosja |
Wyżyny Kazachstanu | Kazachstan |
Step na Bliskim Wschodzie | Irak , Syria |
Łąka mongolska i mandżurska | Chiny, Mongolia , Rosja |
Step Pontyjski | Mołdawia , Rumunia , Rosja, Ukraina |
Międzygórski Step Saïan | Rosja |
Zalesiony Step Selenga i Orkhon | Mongolia, Rosja |
Południowo-syberyjski zalesiony step | Rosja |
Suchy step u podnóża gór Tian | Chiny, Kazachstan, Kirgistan |