Genua | ||||
Heraldyka |
Flaga |
|||
Nazwy | ||||
---|---|---|---|---|
Włoskie imię | Genowa | |||
Administracja | ||||
Kraj | Włochy | |||
Region | Liguria | |||
Metropolia | Genua | |||
Burmistrz |
Marco Bucci 2017-2022 |
|||
Kod pocztowy | 16100 | |||
Kod ISTAT | 010025 | |||
Kod katastralny | D969 | |||
Prefiks tel. | 010 | |||
Demografia | ||||
Miły | Genua, genovesi po włosku |
|||
Populacja | 571 701 mieszk . (30-04-2020) | |||
Gęstość | 2379 mieszk./km 2 | |||
Ludność aglomeracji | 846.363 mieszk . | |||
Geografia | ||||
Szczegóły kontaktu | 44°24′24″ północ, 8°56′00″ wschód | |||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 1182 mln ² |
|||
Obszar | 24 029 ha = 240,29 km 2 | |||
Różny | ||||
Święty patron | San Giovanni Battista | |||
Uczta patronalna | 24 czerwca | |||
Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Liguria
| ||||
Znajomości | ||||
Stronie internetowej | www.comune.genova.it | |||
Genua ( wł . Genova , po liguryjskim : Zena ) to włoskie miasto położone nad Morzem Liguryjskim , dokładnie nad brzegiem Zatoki Genueńskiej , stolicy Ligurii . Jest to jeden z głównych portów włoskich i jeden z największych portów na Morzu Śródziemnym . W 2017 roku liczyła 580 112 mieszkańców i 846.363 w aglomeracji. Jego obszar miejski liczy około 1 540 000 mieszkańców.
Genua, wraz z Mediolanem i Turynem , określa „trójkąt przemysłowy”, najbardziej uprzemysłowiony obszar we Włoszech . Miasto jest ważnym ośrodkiem nauki, technologii, mody i włoskiego sportu . Ważna część zabytkowego centrum znajduje się pod ochroną UNESCO . Genua jest jednym z największych miast na Morzu Śródziemnym i głównym nad Morzem Liguryjskim .
Genua położona jest na skraju Zatoki Genueńskiej , w północnej części Morza Liguryjskiego . Miasto odpowiada nachyleniu łuku koła utworzonego w tym miejscu przez wybrzeże. Na północ od miasta zaczynają się Apeniny , prowadzące na pobliską równinę Padu . Genua oferuje śródziemnomorską fasadę na północy Włoch , 193 km od Nicei na południowym zachodzie, 155 km od Mediolanu na północy, 518 km od Rzymu na południowym wschodzie.
Klimat jest pomiędzy wilgotnym subtropikalnym ( klasyfikacja Köppena : Cfa) a śródziemnomorskim (klasyfikacja Köppena: Csa). Klimat Genui jest bardziej wilgotny niż gdziekolwiek indziej w Morzu Śródziemnym (ponad 1000 mm rocznie), nawet jeśli liczba dni deszczowych jest ograniczona. Ponadto występuje niska amplituda termiczna między dniem i nocą oraz, w mniejszym stopniu, przez cały rok (bardzo łagodne zimy z wyjątkowymi mrozami, gorące, ale nie upalne lata). Bezwzględne zapisy temperatury wynoszą maksymalnie 38,7 °C7 sierpnia 2015 r.i minimum -6,8 ° C. Opady śniegu są rzadkie, ale nie wyjątkowe (średnio raz lub dwa razy w roku).
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 5.4 | 6 | 8,2 | 10,7 | 14,5 | 18 | 20,8 | 20,9 | 17,9 | 14,2 | 9,6 | 6,4 | 12,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 12,3 | 13.1 | 16,4 | 20 | 22,4 | 27,2 | 29,2 | 28,5 | 27,3 | 22,9 | 17,3 | 14 | 18,9 |
Opady ( mm ) | 106 | 95 | 106 | 85 | 76 | 53 | 27 | 81 | 99 | 153 | 110 | 81 | 1,072 |
Ludzka okupacja regionu Genui jest przedwczesna. Najstarsze ślady osadnictwa znalezionych w regionie Genui datowane są od czasów neolitu do V -go tysiąclecia pne. Przy ujściu Bisagno znaleziono również pozostałości nowszych domostw ( mur z suchego kamienia ) z epoki brązu .
Nekropolia tyłu randki miasto do VI th i V th stulecia świadczą o zajęciu miejsca przez Etrusków i Greków, ale Ligurii port pochodzenia jest starszy. Starożytne liguryjskie miasto znane jest Grekom jako Σταλία (Stalia) i pozostaje w cieniu Vada Sabatia ( Vado Ligure ), niedaleko Savony . Stalia zawarła sojusz z Rzymem poprzez foedus aequum ("traktat między równymi") podczas II wojny punickiej (218-201 pne ). Kartagińczycy pod wodzą Hannibala , Hazdrubala i Magona , sprzymierzeni z liguryjskimi plemionami Intemelii i Ingauni, zniszczyli Genuę w 205 rpne. J.-C.
Miasto zostaje odbudowane przez Rzymian w 148 pne. AD odbywa się za pośrednictwem Postumii . Miasto otrzymuje prawa miejskie po III wojnie punickiej w 146 rpne. AD castrum oryginału następnie rozszerzona na obecnych obszarach Santa Maria di Castello i San Lorenzo cyplu. Genua czerpie korzyści z ustanowienia Pax Romana i oppidum Genua , o której wspomina Pliniusz Starszy ( Hist . Nat . 3.48), wchodzi w skład Regio IX Liguria . W 13 pne AD powstaje poprzez Julia Augusta , część via Aurelia .
Port handluje skórami, drewnem, miodem, sprowadzanym do takich miast jak Tortona i Plaisance . Strabon mówi o mieście, że jest to emporium (z greckiego ἐμπόριον, emporion) Ligurii.
Po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego Genua była okupowana przez Ostrogotów aż do odzyskania Włoch przez Justyniana w 553. Kiedy Longobardowie najechali Włochy w 568, biskup Mediolanu schronił się w Genui, ale Longobardowie króla Rothariego zajęli Genuę i Liguria około 643. W 774 królestwo lombardzkie zostało włączone do imperium karolińskiego . Pierwszym karolińskim hrabią Genui jest Ademar, który otrzymuje tytuł praefectus civitatis Genuensis . Ademar ginie na Korsyce w walce z Saracenami. W tym czasie odbudowano rzymskie wały zniszczone przez Longobardów.
W ciągu następnych stuleci Genua była średniej wielkości ośrodkiem, powoli budującym swoją flotę handlową. Miasto zostało splądrowane i spalone w 934 podczas ataku Fatymidów i prawie opuszczone na kilka lat. W X XX wieku miasto, położone w Marche Genua, jest pod nadzorem rodziny Obertenghi . Genua staje się jednym z pierwszych włoskich miast, które mają prawa obywatelskie gwarantowane przez lokalnych lordów .
W średniowieczu Genua była jedną z czterech włoskich republik morskich z Wenecją , Amalfi i Pizą, z których stała się najpotężniejszą na kilka stuleci po wyprawach krzyżowych. W szczególności ma dwa szczyty, najpierw od 1284 do 1381, militarnie i politycznie, a następnie od około 1550 do 1630, tym razem finansowo. Ten ostatni okres nazywany jest „wiekiem Genueńczyków”.
Republika Genui zawiera dzisiejszy Liguria , Korsykę i kolonie w Bliskiego Wschodu , Grecji , wokół ujścia do Dunaju , Krym i Afryce Północnej . XIII th wieku do końca XV th The Black Sea to gąbka morska, Kaffa na Krymie jest największe osiedla z 80 000 mieszkańców, należy dodać, że Genueńczyków założył kolonie z dala od Dunaju. Ponadto kontrolują główne szlaki lądowe w przypadku zamknięcia trasy cieśnin. Ona uległ pod naporem wojsk Napoleona I st i nie było wznowić w 1815 roku . Kongresie Wiedeńskim udziela The Old Republic „w wieczność do Zjednoczonych HM Króla Sardynii ”.
Podbój i wielkośćPod koniec X th century Genua i Piza podejmują jechać Maurów z Korsyki i Sardynii . Przez dwa stulecia oba miasta zaciekle walczyły o dwie wyspy i bardziej ogólnie o kontrolę nad Morzem Tyrreńskim . Początkowo Piza ma przewagę. Genua i Piza, zgodnie z nagłymi zmianami w rzymskiej polityce, dzielą wyspy między swoje biskupstwa. Podczas niskiego średniowieczu , do XII -go i XIII th wieku, Genua przeżywało okres prosperity i dojściu do władzy dzięki dużym handlu ( jedwab , przyprawy , złota , kamieni szlachetnych , ałunu ). Genueńczyków są mocno wszczepiony w północnej części Sardynii, skrajnej południowej Korsyki z Bonifacio w Balagne z Calvi one topi się w XIII th wieku i na Cap Corse z Bastia . Posiadają również wyspę Capraia naprzeciwko Bastii. Pizańczycy są właścicielami pozostałych wysp. W życiu instytucji „komuny” dominuje rywalizacja między jej czterema wielkimi rodami: Fieschi , Grimaldi , Doria i Spinola .
Jednak Genua zmiażdżyła flotę w Pizie w największej bitwie morskiej średniowiecza, bitwie pod Melorią (1284) . ten6 sierpnia 1284 r, W pobliżu wysepki o nazwie Meloria spełniają 88 galer z Oberto Doria i 103 galer Piza dowodzona przez weneckiego podestate, Alberto Morosini . Zwycięstwo Genui jest całkowite. Dla Pizy klęska jest katastrofalna, nie tylko opłakuje 5000 zabitych, 9000 więźniów i siedem zatopionych galer, ale miasto na zawsze traci swoją niezależność i potęgę: jego port, Porto Pisano , jest wypełniony, a łańcuchy zamykające je na długi czas wyeksponowany na fasadzie kościoła Santa Maria di Castello . Genua następnie odzyskuje, oprócz portu w Livorno, prawa Pizy na Korsyce i Sardynii, które jednak bardzo szybko zostaną zakwestionowane przez papiestwo i króla Aragonii, króla Korsyki i Sardynii. Sardynia została opuszczona w 1320 na rzecz Aragończyków, ale Korsyka pozostała genueńska pomimo długich walk na lądzie i morzu między miastem a Aragonią. W latach pięćdziesiątych XIII wieku doża Genui, Jean da Murta, otrzymał uległość ludu Korsyki. Od tej pory Genua, za pośrednictwem urzędów finansowych ( Maona do 1453 r., następnie bank Saint-George do 1561 r.), próbuje zmniejszyć szlachtę wyspy.
Jego potężna flota kilkakrotnie mierzy się również z Republiką Wenecką, przy czym żaden z dwóch rywali nie jest w stanie zdominować drugiego. Od 1270 roku oba miasta odnawiają kolejne rozejmy, wiedząc jednocześnie o nieuniknionej konfrontacji. Krucjaty przyniosły Genui ogromny dobrobyt dzięki transportowi chrześcijańskich wojsk za granicę, z których wywodziło się wiele zakonów wojskowych reprezentowanych do dziś w mieście. W Genui żeglarze podjąć istotną rolę w zdobyciu Saint-Jean d'Acre w 1191 r Genueńczycy handel kwitnie na południu łacińskich królestw. W 1261 r. na mocy traktatu z Nimfeum Genueńczycy uzyskali znaczne korzyści handlowe z Bazyleusa Michała VIII Paleologa i dzielnicy Galata w Konstantynopolu , po drugiej stronie Złotego Rogu . Wkrótce Punkt Handlowy Galata przyciągnął więcej statków niż sam Konstantynopol . Morza Czarnego staje się wyłączną domeną Genueńczyków. Zapewniają one kontrolę nad drogami lądowymi i Dunajem (kontrola ujścia Dunaju i założenie San Giorgio ) w przypadku, gdy droga przez cieśniny jest niedostępna. Ta dominacja bez podziału, pomimo prób Wenecji i imperium Trebizondu, zakończyła się w 1481 roku, kiedy ludność Caffy otworzyła miasto dla osmańskich oblegających.
ChwałaW XIV -tego wieku , Republiki Genui ma prawdziwe imperium morskiego w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym , w tym Korsyka , wówczas jej spichlerzem, greckich wysp ( Lesbos , Chios , Ikaria i Samos ), blaty Anatolia ( Galata , Phocaea , Scalanova , Amastris i Sinope ) na Krymie ( Cherson , Cembalos , Halopsis , Jałta , Sudak , Caffa i Kercz ) , wokół ujścia Dunaju ( San Giorgio , Caladda , Licostomo , Eraclea zrujnowana i dziś Konstanca ) oraz w innych miejscach nad Czarnym Morze ( Montecastro w Mołdawii , Matrida, Taman i Tana w Chanacie Złotej Ordy wokół Morza Azowskiego ). Jest to nawa genueńska, która w 1348 roku mimowolnie przywiozła z Krymu Czarną Śmierć . Głównym konkurentem tego imperium jest imperium Wenecji , dominujące na Morzu Egejskim , na rynkach Konstantynopola i Trebizondu na Cyprze ; ze swojej strony Wenecjanie chcą wypędzić Genueńczyków z ich posiadłości w Syrii . Genua zbliża się do Bizancjum (traktatu Nimfeum), a Wenecja do Pizy . Te dwa miasta konkurować z przerwami od końca XIII -go wieku, a szczególnie od wiosny 1294 roku , kiedy weneckie statki zaatakowany Genueńczyków kolonię Cypru a7 października 1294, popłynął do Cylicji . Spotykają Genueńczyków na wybrzeżu Armenii : bitwa jest katastrofalna dla Wenecji, która traci 25 statków , dużą liczbę myśliwców, w tym generała Marco Basagio.
W obliczu klęski miasto zareagowało nakazując wszystkim armatorom podjęcie wojny wyścigowej, a miasto odbudowało nową flotę 65 galer . Genua, która w ten sposób zatriumfowała nad Pizą i Wenecją, była wówczas u szczytu potęgi militarnej. Jeśli jednak nie ma się czego obawiać ze strony Pizy, a następnie podzielonej na frakcje, Wenecja doskonale jest w stanie przeciwstawić się jej ponownie i od następnego roku oba miasta ścierają się w serii pomocnych dłoni, aż Genua ponownie pokonała Wenecję 8 września, 1298 pod Curzolą , bitwa wygrana przez Lamba Doria , brata Oberto Dorii , zwycięzcy Pizy nad Melorią . Za zwycięstwo odpowiada w dużej mierze nowy typ galery genueńskiej, zwany „a la sensile”. Myto dla Wenecji jest wysokie: 18 zatopionych statków , 66 statków spalonych przez Genueńczyków, którzy nie mogą ich holować do Genui, 7400 więźniów, w tym Marco Polo (który pisze swoje historie z podróży w genueńskich więzieniach) i Andrea Dandolo, syn doży Giovanniego, który woli zabić się, rozbijając głowę o ławkę, zamiast pojawiać się w triumfalnej paradzie Lamby. Pośrednictwo papieża i Karola Andegaweńskiego doprowadziło oba miasta do podpisania pokoju mediolańskiego w 1299 r. , sprawiając, że cień władców Mediolanu, Visconti , unosił się nad Genuą, wciąż pogrążony w walkach frakcyjnych .
Trzecia wojna wybuchła, od 1350 do 1355 , przerywane przez niepewne zwycięstw po obu stronach, dopóki nie podpisał tymczasowy spokój w Bizancjum w 1355 roku , a następnie zawieranych umów handlowych w 1361 r . Od 1372 do 1378 , nowy okres napięć przyniósł kolejno klęskę Wenecji pod Polą w 1374 , a następnie Genui w pobliżu przylądka Anzio w 1378 . W następnym roku Genua narzuca się, ale w 1379 zaczyna się między dwoma miastami wojna o Chioggię, która kończy się klęską Genui w 1380 , Wenecja zapewnia sobie suwerenność nad wschodnim regionem Morza Śródziemnego. Peace Turyn 1381 pozwala Wenecję ponownie odzyskać posiadanie wszystkich swoich przywilejów w Konstantynopolu , a nawet uznanie wzmocnienia prawa do swobodnego handlu na Morzu Czarnym . Podczas tej wojny Wenecja zawdzięcza swoje ocalenie jedynie śmierci genueńskiego generała Pietro Dorii , zabitego podczas ostatecznej bitwy oraz powrotowi na czas Vettona Pisaniego i jego szwadronu. Aby ocalić swoją ojczyznę, Wenecjanie wykrwawiają się zarówno finansowo, jak i fizycznie, wywołując głębokie i nieodwracalne zmiany w instytucjach.
Powstanie i odrodzeniePodczas gdy Genua jest u szczytu świetności, konkurencja pojawia się w Wenecji , gdzie „Giełda Rialto” ułatwia wymianę udziałów w statkach, rozwój floty handlowej i czterokrotne zwiększenie arsenału.Wenecja w pierwszych trzech dekadach XVI th century. Ale podczas gdy Wenecja uznała niepodległość i zjednoczenie obywateli za najwyższe dobro, Genua ofiarowała się różnym mocarstwom zagranicznym, Visconti , Francji, a następnie Hiszpanii, rozdartym od wewnątrz bratobójczymi walkami różnych frakcji, patrycjuszy przeciwko plebejuszom , Guelfom przeciwko Gibelinom. , Adorno przeciwko Fregoso lub Campofregoso .
W 1339 roku Simone Boccanegra został okrzyknięty pierwszym dożą Genui . Wybrany dożywotnio doż miał być plebejuszem i frakcją Gibelinów. Okres ten nazywany jest popularnym dogatem . Żaden doż nie mógł długo pozostać w miejscu. Każdy zamach stanu prowadzący do utraty niepodległości w nieodwracalnym ruchu rozkładu. W 1390 roku, w obliczu utraty pozycji handlowych w Tunezji na rzecz Wenecji, Genua zorganizowała ekspedycję wojskową, chcąc nadać jej charakter nowej krucjaty pod pretekstem pomszczenia piractwa barbarzyńców na chrześcijanach . Uzyskał pomoc grupy lordów francusko-angielskich, którymi objął dowództwo Ludwik II Burbon i którzy oblegali Mahdię . Na mocy traktatu z25 października 1396Genua zostaje przekazana królestwu Francji, które umieszcza tam w 1401 r. jako gubernator Jean II Le Meingre , znany jako Boucicaut . W 1409 roku wybuchła rewolucja, a miasto ogłosiło niepodległość.
Sporadycznie powracał konflikt z Wenecją, a nowa klęska Genueńczyków przyniosła nowy traktat w 1404 roku. Genua nie była już w stanie się narzucać. Ona znowu pobity w 1431 Ale wielki przeciwnik miasta nie jest Wenecji, XV th wieku, ale Aragon który gra mu Sardynia (stracił od 1320 roku) i Korsykę, a szerzej dominacji zachodniej części Morza Śródziemnego. Ale5 sierpnia 1435, Alfons V zostaje pokonany i wzięty do niewoli przez Genueńczyków w walce Ponza . Został schwytany przez genuę Biagio Assereto . Jednak republika pozostaje uduszona między potężnymi rywalami. I wreszcie postanawia ogłosić się pod ochroną Francji. Francja mianuje 11 marca 1458 nowym gubernatorem Jana d'Anjou , księcia Kalabrii ; ma sześciu następców, m.in. Antonio Ardorno (1513-1515) i Octavio Fregoso (1515-1522). Jednak Genua zbuntowała się dalej12 marca 1461. Od16 kwietnia 1464, to książę Mediolanu narzuca republikę swój protektorat do 7 lipca 1478. Następnie Mediolan ponownie zdoła narzucić swój protektorat13 września 1488 do 26 października 1499. Interwencja Ludwika XII we Włoszech pozwala Francji na przywrócenie kurateli26 października 1499 dopóki 30 maja 1522. Krótki rekonkwista miała miejsce przez Francuzów w 1527 roku . Miasto definitywnie odzyskuje niepodległość w 1528 roku, kiedy Andrea Doria zmusza Adorno i Fregoso do zmiany nazwy i przekształcenia instytucji. Genua to szczególne miasto, naznaczone wewnętrznymi zmaganiami, to port, w którym królują bogate rodziny armatorów, miasto wznosi się ku niebu, aby zobaczyć przypływ statków, to z ośmiopiętrowymi pałacami, „Nowym Jorkiem” z średniowiecza . Nie ma prostych ulic poza via Garibaldi ( Strada nuova ), ale pałace, wieże, istne ufortyfikowane dzielnice patrycjuszowskich rodzin z ich kościołami i kapliczkami.
Populacja miasta spadła do 40 000 w 1528 roku. Andrea Doria zaoferowała swojemu miastu niepodległość. Proklamuje utworzenie jednego ciała obywatelskiego i zapewnia tłumienie walk frakcyjnych. Odtąd republika jest arystokratyczna . Szlachcicem lub patrycjuszem jest każdy mężczyzna powyżej 18 roku życia, którego rodzina piastowała urząd polityczny przed powszechnym buntem w 1506 roku. 400 szlachciców jest losowanych i tworzy wielką radę, odnawianą co kwartał. Mała rada lub Senat od 100 członków powstaje w drodze losowania w dużej rady. Seigneury składa się z doży , dwóch prokurentów i gubernatorów, wszyscy wybrani przez dwa lata. Władza przybiera formę kolegialną. Syndicato, bardzo potężny organ kontroli instytucji, składa się m.in. z dwóch cenzorów . Doża ma rangę królewską, podczas dwuletniej kadencji, której nie można odnowić na dziesięć lat, nie wolno mu opuszczać miasta. Jednak na ogół wybiera się bardzo starych mężczyzn i tylko Giacomo Maria Brignole zostanie wybrany dwukrotnie, w 1779 i 1795; będzie ostatnim dożem Rzeczypospolitej.
W 1528 r. Gmina Genua znika i staje się spokojną republiką w 1596 r. W 1547 r. odbywa się Zaklinanie Gian Luigiego Fieschiego, które kończy się tragicznie i prowokuje okrutną zemstę Andrei Dorii . Genua traci wyspę Chios , zamieszkiwaną przez blisko 40 000 Genueńczyków w 1566 r. Tabarka (Tunezja) w 1744 r., Korsyka w 1768 r.
Splendor i walka„... Zdumiewające piękno tego miasta, którego domy wydają się być osadzone w skale jak diamenty w złocie. »W nowych egzemplarzach Miguela de Cervantesa .
Dlatego w czasach nowożytnych stare instytucje ustąpiły w 1528 r. oligarchicznej lub arystokratycznej republice, ponieważ cała szlachta rządziła republiką, złożoną z 28 alberghi , frakcji, które skupiały wielkie rody szlachty genueńskiej w prawie 800 patrycjuszy . , takie jak Doria , Grimaldi , Fieschi , Spinola , Sauli , Imperiale , Brignole Sprzedaż , Lomellini , Balbi , Durazzo , Giustiniani , Cattaneo . Wybierają co dwa lata doży Rzeczypospolitej w asyście cenzora i dwóch konsulów. Genueńczycy są głównymi bankierami Korony Hiszpanii, aż do bankructwa Filipa II . Wiek, który trwa od 1550 do 1650 roku, jest czasami nazywany „wiekiem Genueńczyków”.
W latach 1575 i 1576 miała miejsce wojna domowa w Genui . Na początku republiki sukcesja „nowych szlachciców” (takich jak Sauli , Brignole Sale ) i „starych szlachciców” (takich jak Doria, Grimaldi, Spinola, Centurione ) była szanowana, ale „stara szlachta” szybko zmonopolizowała moc. „Nowa szlachta” wzbogaciła się na handlu bawełną i jedwabiem, podczas gdy „stara szlachta” zajęła się bankowością. Po tym kryzysie starzy i nowi szlachcice uważali się za równych i alberghi zniknęły. Genua była wówczas wspaniałym miastem, które ponownie zasłużyło na przydomek „Wspaniały”, czyli Dumny. La Strada nuova , jedyna prosta ulica w mieście, którą Madame de Staël nazywała „ulicą królów i królowej ulic”, mieści najbardziej okazałe pałace ( Palazzo Rosso des Brignole-Sale , Palazzo Bianco des Grimaldi). Rubens następnie Van Dick namalował portrety swojego bogatego patrycjatu. Rubens przebywał tam przez cztery lata, które spędził we Włoszech w latach 1604-1608. Namalował Portret Brigidy Spinola Doria przechowywany w Galerii Narodowej w Waszyngtonie oraz Portret Marii Serra Pallavicino . Antoine van Dyck, który pod koniec 1621 r. wyjechał na sześć lat do Włoch, gdzie przebywał głównie w Genui. Tam rozpoczął karierę jako odnoszący sukcesy portrecista i dekorował okazałe pałace szlachty genueńskiej obrazami religijnymi. W swoich portretach zawsze podkreślał ważną pozycję społeczną swoich modeli w stylu portretowania na jednym poziomie, czerpiąc inspirację z Tycjana i Rubensa .
Populacja gwałtownie rośnie (140.000 mieszkańców w 1630 r. ), co wymaga budowy najbardziej imponującego muru we Włoszech: nowego muru, rozciągającego się na ponad 12 km i chroniącego miasto ze wszystkich stron. Został zbudowany w latach 1626 i 1639 . W 1637 r. doża Gian Francesco I Brignole ofiarował Matce Boskiej zwierzchnictwo nad swoimi państwami . W XVII -tego wieku , podpory Republika dwa zwycięskie wojny z Sabaudii. Bogaty plebejski Vacheron, z pomocą Sabaudii, próbował w 1628 r. zamordować wszystkich patrycjuszy, aby umożliwić zwycięską inwazję Sabaudii na Genuę. Ale został odkryty i stracony wraz ze swoimi wspólnikami. Nie powstrzymało to jednak księcia Sabaudii i w 1672 r. Raffaele Della Torre próbował wysadzić salę rady za pomocą piekielnej machiny. Podczas ucieczki został zamordowany nożem w Wenecji.
W 1684 roku The Doża Genui ( Francesco Maria Imperiale Lercari ) popełnił błąd przekór Louis XIV poprzez zapewnienie galer do Hiszpanii , wroga Francji. Jednocześnie niedbale traktuje francuskiego ambasadora François Pidou, kawalera de Saint-Olon. Z rozkazu króla, markiz de Seignelay, zastępca marynarki wojennej, w towarzystwie generała porucznika armii morskiej Abrahama Duquesne , zorganizował w maju 1684 ekspedycję karną. Miasto przechodzi gwałtowne bombardowanie . Doża musiał przybyć i upokorzyć się w Wersalu w maju 1685 roku . Doża udał się na prezentację królowi w połowie sierpnia z aksamitną szatą, sprytnym aktem reklamowym, który wyznaczył początek okresu wielkiego eksportu aksamitu z Genui do Francji. Podczas wizyty król, pokazując dożowi nowy królewski pałac w Wersalu, zapytał go, co najbardziej go zaskoczyło podczas jego wizyty. Doża odpowiedział zwięzłą formułą, charakterystyczną dla genueńskiego sarkazmu: „ Mi chi ”, czyli „tu ja”. Rząd genueński ogranicza się teraz do zapewniania bezpieczeństwa i pobierania podatków, podczas gdy wyższa klasa rządząca zajmuje się dużym handlem i finansami. Pszenica kupowana w dużych ilościach i po niskich cenach w królestwie Neapolu wystarczy, by zaopatrzyć miasto, które tym samym nie myśli o rozwijaniu Korsyki, gdzie buduje te same drogi, forty i mosty. Kontrola Korsyki jest niezbędna do przetrwania Genui, gdyż każdy naród posiadający wyspę byłby w stanie przeprowadzić blokadę metropolii.
Podczas XVIII -tego wieku, Republika musiała przeprowadzić kilka gwałtownych wojen przeciwko księstwa Sabaudii. Podczas wojny o sukcesję austriacką armie genueńskie właśnie zreorganizowały się i wzrosły do 10 000 ludzi przez generała naczelnego Francesco II Brignole Sale , poniesione z powodu klęsk Francji. Genua jest więc zajęta. W 1747 r. Genua zbuntowała się przeciwko austriackiemu okupantowi, buntu kierowanego przez dziecko o imieniu „Ballila”.
Genua sceduje swoją świecką suwerenność nad Korsyką na zasadzie „tymczasowej” w 1768 roku . W roku 1795 , Giacomo Maria Brignole został wybrany po raz drugi (po 1779), ostatni Doża Genui. Republika nadal istnieje moralnie pomimo okupacji francuskiej i na Kongresie Wiedeńskim w 1814 - 1815 , Antoine Brignole Sale energicznie ale bezskutecznie bronił niezależności Ligurii; jest ostatnim ministrem starożytnej Republiki i będzie kontynuował błyskotliwą karierę rozpoczętą u boku Napoleona jako minister i burmistrz Genui. Zgodnie z Konstytucją Doryjską z 1528 r. wybór doży musiał być równie prawdopodobny między członkami wielkiej rady, ale pod koniec republiki i wzrost liczby biednych patrycjuszy niektóre głosy zostały spieniężone, czasami nawet w niska cena.
Spośród 79 dożów, które liczyły Republikę, pewna liczba rodzin jest reprezentowana kilkakrotnie w dogacie:
W Genui, gdzie panowanie nie doszło do skutku i gdzie późny związek oligarchii wolał uciszyć bratobójcze wojny z przeszłości, nie było oficjalnej historiografii, która przenosiłaby chwałę szlachty w przeszłość. Tak więc pod tym względem, prawdziwej omerty z przeszłości, chwały jako przemocy, historia Wspaniałej Republiki wydaje się mniej chwalebna niż historia Wenecji, jej rywalki z Serene. Ale to tylko pozornie mylące.
W 1797 r. armie Republiki Francuskiej wkroczyły do Włoch, a komitet jakobiński proklamował w Genui Republikę Liguryjską , obalając w ten sposób starą republikę na rzecz „ republiki siostrzanej ”. Genueńscy arystokraci, w tym ostatni doża Giacomo Maria Brignole , kontynuowali walkę, rozprzestrzeniając się po północnych Włoszech. Genueńczycy, przywiązani do swojej arystokratycznej republiki, początkowo nie akceptowali nowego państwa, opartego na modelu francuskim. W listopadzie 1799 dochodzi do próby buntu miasta Genui pod dowództwem szlachcica Pasquala Adorno. Działka na 5 listopada została odsłonięta i udaremniona. W następnym roku Genua oddała sobie na pięć lat doż w osobie członka rodziny Durazzo. W 1802 uzyskał mandat dożywotni, podobnie jak mandat cesarza francuskiego. W 1805 r. republika została przyłączona do Cesarstwa Francuskiego. W 1814 roku terytorium dawnej Republiki Genui nie odzyskało niepodległości i zostało włączone do Królestwa Sardynii ( Piemontu ). Powstanie genueńskie przeciwko dynastii Sabaudzkiej w 1821 r., stłumione wielkim rozlewem krwi, wzbudziło nastroje narodowe ludności.
Antoine-François-Hector Vulliet de la Saunière, markiz de Yenne , był gubernatorem generalnym Genui po śmierci w 1830 roku. W 1849 r. wojska Sabaudii pod rozkazami generała Alfonso La Marmora ostro stłumiły powstanie sprowokowane niezadowoleniem ludu. W 1853 Giovanni Ansaldo e Raffaele Rubattino założył firmę przemysłową Ansaldo . Genua odgrywa kluczową rolę dla Risorgimento dzięki pracy Giuseppe Mazziniego , Nino Bixio , Goffredo Mameli . Z Genui ( Quarto dei mille ) rozpoczęła się Wyprawa Tysiąca , prowadzona przez Giuseppe Garibaldiego .
W 1861 roku Genua wraz z całym Królestwem Sardynii została włączona do nowego Królestwa Włoch .
W 1892 roku w Genui przez Filippo Turatiego , Andreę Costę i Annę Kuliscioff utworzono włoską Partię Socjalistyczną , miasto stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym i portem zaokrętowania wielu włoskich emigrantów szukających szczęścia w Ameryce. Genueńscy imigranci w Argentynie utworzyli dzielnicę Buenos Aires zwaną La Boca, aw 1905, ponownie dzięki imigrantom z Genui, powstał Klub Atlético Boca Juniors .
Ansaldo 1853.
Pomnik upamiętniający Tysiącową Wyprawę .
Stocznie Sestri Ponente .
XX th century dla miasta Genoa zaczyna się od 1914 Międzynarodowa Wystawa Under faszyzmu , Wielki Genua jest wykonany. W tym okresie przeprowadzono wiele prac miejskich, aw 1931 stocznie Sestri Ponente uruchomiły Transatlantic Rex . Podczas II wojny światowej flota brytyjska zbombardowała Genuę i pocisk spadł na katedrę San Lorenzo, nie eksplodując. Kopia jest teraz widoczna dla publiczności w prawym nawie bocznej katedry. Miasto zostało wyzwolone przez partyzantów ,25 kwietnia 1945, na kilka dni przed przybyciem aliantów.
Po wojnie Genua stała się jednym ze szczytów trójkąta przemysłowego z Turynem i Mediolanem . Stocznie Sestri Ponente budują transatlantycką Andrea Doria . Pod koniec lat 90. rozpoczął się rozwój Fiera di Genova , powierzchni wystawienniczej (np. Nautical Show i Euroflora ) u ujścia Bisagno.
W lipcu 2001 roku, 27 th szczytu G8 odbędzie się w mieście; jest przyćmiony przez gwałtowne demonstracje, w których zginął protestujący Carlo Giuliani , zabity w wyniku konfrontacji z włoską policją: zamieszek przeciwko G8 w Genui w 2001 roku . W 2007 roku włoski sąd uznał za winnych znęcania się nad protestującymi piętnastu urzędników, w tym policję, funkcjonariuszy więziennych i dwóch lekarzy. Sędzia orzekł wyroki więzienia od pięciu miesięcy do pięciu lat.
W 2004 roku Unia Europejska, wraz z francuskim miastem Lille, wyznaczyła Genuę na Europejską Stolicę Kultury .
ten 14 sierpnia 2018 r., most Morandi , odcinek autostrady, który wychodzi na kilka obszarów miasta, zawalił się, powodując śmierć 43 osób. ten3 sie 2020wiadukt Genua-Saint-Georges jest otwarty w miejscu starego mostu.
W Genui rozkwitła sztuka włókiennicza.
W XIII -go wieku , Republiki Genui miała monopol na handel z ałunu , niezbędnym minerałem dla ustalania kolorów na tkaninach, zwłaszcza jedwabiu i aksamitu. Rozwinęła się tam produkcja i eksport drogocennych tkanin: aksamitu i jedwabiu genueńskiego , które przyniosły fortunę Zoagli , małego miasteczka w okolicy.
Płócienne dżinsy prawdopodobnie zawdzięczają swoją nazwę miastu Genua. Po raz pierwszy użyta przez marynarkę genueńską do produkcji żagli i ubrań marynarzy, tkanina ta była również używana na ubrania najbiedniejszych, jak pokazano na obrazach Maestro della tela di Genova . Płótno jest również obecny w sztuce religijnej, zarówno w podłożu ( Odkładanie Chrystusa przez Teramo Piaggio ), albo w reprezentacji ( Męczeństwo świętego Andrzeja przez Teramo Piaggio i Antonio Semini ).
Kobieta do szycia z dwójką dzieci.
Osadzanie Chrystusa.
Męczeństwo św. Andrzeja.
W głównych dzielnicach ośrodków historycznych, średniowiecznych, renesansowych i portowych:
Na peryferiach:
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1876 | 1877 | Lazzaro Negrotto Cambiaso | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1891 | 1891 | Giacomo Doria | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1992 | 1993 | Claudio Burlando | Demokratyczna Partia Lewicy | |
1993 | 1993 | Alfio Lamanna | Włoska Partia Republikańska | Regent burmistrza |
1993 | 1993 | Vittorio Stelo | Prefekt Komisarz | |
1993 | 1997 | Adriano sansa | Sojusz Postępowców | |
1997 | 2007 | Giuseppe Pericu | Lewicowi Demokraci | |
2007 | 2012 | Marta Vincenzi | partia Demokratyczna | |
2012 | 2017 | Marco Doria | Lewica, ekologia i wolność | |
2017 | W trakcie | Marco Bucci | Środkowo-prawo | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Zespół Grande Genova (Grande Genoa) - to znaczy miasto, które rozciąga się od jednego końca zatoki noszącej nazwę Genui do drugiego, od klifów Nervi do plaży żwirowej Voltri - sięga czasów epoka faszyzmu ( 1926 ), kiedy w stolicy skupiło się ponad dwadzieścia, do tej pory autonomicznych gmin, które dziś są dzielnicami ( delegazioni ), ale które zawsze były częścią centrum miasta: sąsiednich dolin i dwóch riwier .
Co za tym idzie, termin ten jest czasami używany dla całej aglomeracji wokół gminy Genua, z miriadami małych gmin, które rozciągają się na zboczach wzgórz i na wysokościach w okolicy (takich jak Góra Figogna , gdzie znajduje się sanktuarium Nostra Signora della Guardia ) lub różne miejsca turystyczne, klify lub piaszczyste plaże za Vesima na zachodzie lub Bogliasco na wschodzie. W rzeczywistości sieć autobusów i obsługująca je linia kolejowa najlepiej świadczy o jedności tych różnych dzielnic dzisiejszej „wielkiej Genui”.
Byłe gminyGminy dodane w 1873 r. to: Foce , S. Francesco d'Albaro , San Martino d'Albaro , San Fruttuoso , Marassi (w tym Quezzi ) i Staglieno, gdzie znajduje się słynny monumentalny cmentarz .
Gmin dodane w 1926 roku należą: Apparizione, Bavari , Bolzaneto , Borzoli , Cornigliano Ligure lub Cornigliano , Molassana , Nervi , Pegli , Pontedecimo , Pra ' Quarto dei Mille , Quinto al mare , Rivarolo , Sampierdarena , San Quirico (it) , Sant' Ilario , SestriPonente , Struppa i Voltri .
Arenzano , Bargagli , Bogliasco , Bosio ( AL ), Campomorone , Ceranesi , Davagna , Masone , Mele , Mignanego , Montoggio , Sant'Olcese , Sassello ( SV ), Serra Riccò , Sori , Tiglieto , Urbe ( SV )
Wyliczeni mieszkańcy
W mieście działają dwa profesjonalne kluby piłkarskie, Genoa Cricket and Football Club oraz Unione Calcio Sampdoria .
W mieście znajduje się kilka obiektów sportowych, takich jak stadion Luigi-Ferraris (na którym znajdują się stadiony Genua i Sampdoria) czy stadion La Sciorba .
Organizuje również co roku we wrześniu turniej tenisowy na kortach ziemnych obwodu ATP Tour .
Luigi Ferraris-stadion w 2016 roku.
Przez miasto Genua od lat 50. przecina autostrada A10, tzw. autostrada kwiatowa , z kilkoma skrzyżowaniami:
Od 1990 roku Genua jest wyposażona w linię metra zarządzaną przez firmę Transdev. W skład sieci wchodzą również trzy nawebusy (Pegli-Centro, Genes-Camogli, Genes-Portofino), linia tramwajowa , dwie kolejki linowe ( Zecca-Righi (it) i Sant'Anna ), stelaż liniowy , kilka linii autobusowych i dziesięć windy miejskie .
Port w Genui jest pierwszym włoskim portem.
Lotnisko w Genui znajduje się 6 km od centrum miasta. W 2017 r. przywitał 1,2 mln pasażerów.
Miasto Genua ma 23 stacje kolejowe rozmieszczone wzdłuż wybrzeża: