Giurgiu

Giurgiu lub San Giorgio (po bułgarsku Гюргево ( Giurgevo )) to miasto w południowej Rumunii i stolica județ Giurgiu , dawniej zwanej Vlașca . W 2011 roku liczyło 61 353 mieszkańców.

Giurgiu zbudowana jest na lewym brzegu Dunaju , z widokiem na bułgarskie miasto z Ruse . Oba miasta są połączone od 1954 r. Mostem drogowo-kolejowym , który jest również głównym przejściem między dwoma krajami.

Geografia

Giurgiu znajduje się w Wołoszczyźnie , w wilgotnym otoczeniu z dużego łóżka na Dunaju , na lewym brzegu, na bułgarskiej granicy . W jego kierunku stoją trzy małe wyspy, z których największa, Smârda, jest częścią jego portu .

Historia

Obszar wokół Giurgiu był gęsto zaludnionych w tym czasie z Daków ( Traków północ od I st  wpne, opisanych przez Herodota ) o czym świadczy archeologii, a nawet ich król Burebista był rezydencją (myślę, że to było w Popesti na Ardżesz rzeka ).

W czasach rzymskiego cesarza Justyniana (483-565) była to lokalizacja Theodorapolis, ufortyfikowanego miasta i portu naprzeciw Prista na prawym brzegu. Kiedy Bułgarzy zastąpiony Rzymian, VII th  century Théodorapolis popadł w ruinę i przyjął imię Prista Ruse .

Według Codex latynus Parisinus (1395) obecnego miasta San Giorgio został założony w XIV th  wieku, za panowania Mircea I st Wołoszczyzny , jako port na Dunaju, przez kupców Genueńczyków przedsiębiorczego, który siedzibę banku i sprzedawane jedwabiami i aksamitami. Nazwali miasto na cześć patrona Genui, San Giorgio ( Świętego Jerzego ), imię, które nadało Giurgiu po rumuńsku i Djurdjevo po bułgarsku.

Ufortyfikowane miasto i port Giurgiu często brał udział w wojnach o podbój Dolnego Dunaju. Była pierwsza podjęta w roku 1420 przez turecki sułtan Mehmed I st do Voivod Vlach Michel I st i rąk do rąk kilka razy, zanim stał się raya w 1536 roku , pozwalając Turków kontrolować zarówno żegludze na Dunaju jego przejście pomiędzy księstwa Wołoszczyzny i ich Prowincje bałkańskie . Miasto spłonęło w 1659 roku .

Podczas walk Michela I St Chrobrego z Wołoszczyzny (panującego od 1593 do 1601 r. ) Z Turkami, a później, podczas wojen rosyjsko-tureckich , Giurgiu pozostawał kwestią strategiczną i zajmował kilka mandatów. W 1829 roku na mocy traktatu adrianopolskiego miasto zostało zwrócone księstwu wołoskiemu pod koniec nowej wojny rosyjsko-tureckiej , a jego fortyfikacje zostały zrównane z ziemią, pozostawiając dla niego jedyną obronę twierdzę na wyspie Slobozja. do wybrzeża mostem.

Plik 7 lipca 1854toczy się bitwa pod Giurgiu między wojskami rosyjskimi i tureckimi podczas wojny krymskiej .

W 1869 roku Giurgiu i Bukareszt były pierwszymi dwoma rumuńskimi miastami, które zostały połączone linią kolejową , zbudowaną przez Brytyjczyków w celu eksportu zboża z Niziny Wołoskiej przez Dunaj i Morze Czarne . Rozwijał się port i miasto. Giurgiu został zbombardowany przez wojska niemieckie stacjonujące w Bułgarii w czasie I wojny światowej . Odbudowano go w latach dwudziestych XX wieku . Podobnie jak wszystkie Rumunia , Giurgiu cierpiał dyktatorskich karlisty , faszystowskich i komunistycznych reżimów wLuty 1938 w Grudzień 1989, ale znów zna demokrację od 1990 roku.

Od lat pięćdziesiątych XX wieku Most Przyjaźni łączy go z bułgarskim miastem Ruse po drugiej stronie Dunaju. W latach 1990-2007 wzrost ruchu, będący następstwem powrotu demokracji w Rumunii i Bułgarii, spowodował coraz większe zatłoczenie mostu i miasta, a ciężarówki wszystkich narodowości czekały czasami tygodniami. Od 2007 roku, wraz z wejściem obu krajów do Unii Europejskiej i otwarciem granicy, sytuacja bardzo się poprawiła.

Demografia

W spisie powszechnym z 2011 r. 83,86% ludności zadeklarowało się jako Rumuni, a 4,49% jako Romowie (11,42% nie zadeklarowało swojego pochodzenia etnicznego, a 0,21% zadeklarowało przynależność do innej grupy etnicznej).

W 2011 r. Ludność miasta to 86,58% prawosławnych , przy czym dla 11,52% ludności wyznanie wyznaniowe nie jest znane, a 1,88% wyznaje inną religię.

Polityka

Twinning

•  Dunaújváros  ( Węgry )
•  İnegöl  ( Turcja )
•  Izmail  ( Ukraina )
•  L'Alcúdia  ( Hiszpania )
•  Peristéri  ( Grecja )
•  Ruse  ( Bułgaria )
•  Veliko Tarnovo  ( Bułgaria )

Bibliografia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Giurgiu  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Piero Boccardo, Clario Di Fabio (red.), It secolo dei genovesi , wyd. Electa, Mediolan 1999, 472 str., ( ISBN  9788843572700 )  ; Oktawian Iliescu Składki na historii kolonii Genui w Rumunii XIII TH - XV th stulecia , rumuńskim Magazine of History n o  28, 1989 s.  25 -52 i latynus Codex Parisinus pH. Lauer, Katalog rękopisów łacińskich , str.  95-6 , według National Library Lat. 1623, IX-X, Paryż, 1940
2. (ro) „  Tab8. Populația stabilă după etnie - județe, municipii, orașe, comune  ” , on recensamantromania.ro .
3. (ro) „  Tab13. Populaţia stabilă după religie - judeţe, municipii, oraşe, comune  ” , on Institutul Național de Statistică din România (dostęp 10 września 2016 r. )
4. (ro) „  Rezultate finale 5 iunie 2016  ” , na www.2016bec.ro .

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Czeska Biblioteka Narodowa
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach  : Encyclopædia Britannica  • Gran Enciclopèdia Catalana