Status | księstwo |
---|---|
Stolica | Câmpulung , Curtea de Argeș , Târgoviște i Bukareszt |
Języki) | rumuński , starosłowiański i grecki |
Religia | Prawosławie |
Populacja | Rumuni znani jako „ Wołosi ”, Bułgarzy , Grecy , Romowie , Romowie |
---|
1330 | Założenie Księstwa przez księcia Arges , Basarab I st |
---|---|
1422, 1484 | Imperium Osmańskie załączone portów i wybrzeży z Morza Czarnego , potem usta Dunaju |
1534, 1538 | Imperium Osmańskie zaanektowało naddunajskie porty Turnu , Giurgiu i Brăila (które stały się rayą dołączoną do eyalet Özi ) i zmonopolizowało żeglugę na dolnym Dunaju |
1599 | książę wołoski Michał I Chrobry zjednoczył na kilka miesięcy Wołoszczyzna, Siedmiogród i Mołdawię , nie jako „zapowiedź przyszłej Rumunii”, jak to naucza się w szkołach, ale jako kondotier realizujący swoje osobiste cele polityczne (ten sam rok usztywnia pańszczyzna chłopów wołoskich przez związanie ich z ziemią i daje przywileje arystokratom Siedmiogrodzkiej Magyarów ) |
1714 | początek okresu fanariotów : wzrost wpływów greckich na Wołoszczyźnie |
1718 | na traktatu Passarowitz The Cesarstwo Austriackie chwyta OLTENIA mimo protestów Hospodara Jan I Mavrocordato ; Wołoszczyzna odzyskuje to terytorium w 1739 r. na mocy traktatu belgradzkiego |
1812 | w Traktacie Bukaresztu Dunaj zostało umiędzynarodowione i Wołoszczyzny odzyskała prawo do posiadania własnej floty, zarodek przyszłej marynarki |
1821 | pierwsza rewolucja rumuńska ; |
1829 | Wołoszczyzna odzyskuje naddunajskie porty Turnu , Giurgiu i Brăila ; koniec okresu fanariotów w obu księstwach |
1848 | druga rumuńska rewolucja w europejskim ruchu rewolucyjnym |
24 stycznia 1859 | Fuzja z tej Mołdawii tworząc Rumunia |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Księstwa Wołoszczyzny (w rumuńskim principatul Ţării romanesti ) to historyczny Europejski stan . Wołoszczyzna jest, obok Mołdawii i Transylwanii , jednym z trzech średniowiecznych księstw z ludnością rumuńskojęzyczną ; z Mołdawią jest jednym z dwóch „ księstw naddunajskich ”, a dzięki połączeniu z Mołdawią w 1859 r. jest początkiem Rumunii .
Wołoszczyzna była podzielona na județe (powiaty) i zarządzana przez wojewodę (późniejszego hospodara ) wybieranego przez zgromadzenie bojarów , wspomagane przez sfat domnesc (samorząd książęcy). Miała ustawodawstwo ( Pravila ), armię ( Oastea ), flotę na Dunaju ( Bolozanele ) i korpus dyplomatyczny ( Logofeții ): nie była więc, jak to błędnie przedstawiają współczesne dzieła historyczne, turecką prowincją , ale księstwem początkowo niezależne, to autonomiczny, a jedynie dopływ z osmańskiego sułtana z Konstantynopola (od 1460 , lecz z przerwami). Księstwo Wołoskie posiadało kolejno trzy stolice: Curtea de Argeș , Târgoviște i Bukareszt .
Wołoszczyzna jest tylko jedną ze średniowiecznych wołoszczyzny .
Jego nazwa według tradycyjnej nazwy regionów , Цара Ромѫнѣскъ lub Tara Romaneasca , czyli w nowoczesnym rumuńskim „państwa rumuńskiego”, ale pierwotnie Tara rumânească oznaczało „Roman ziemię”, po endonym z rdzennych populacji basenu. Z Dolny Dunaj, aby mówić o romansie i religii prawosławnej . Ta nazwa była przeciwieństwem nazwy țara ungurească , „kraju węgierskiego”, oznaczającego sąsiednie terytorium Siedmiogrodu po drugiej stronie Karpat , pod wpływem węgierskim i katolickim . Ale w tej sąsiedniej przestrzeni prawie wszystkie małe regiony romańskie nosiły również nazwę țara („kraj”: Land po niemiecku, föld w Magyar) takie kraje Bârsa , kraj Moți , Hațeg , Făgăraș , Marmatie , Țara Chioarului, Tara Lăpuşului, ziemia Oaş , Tara Sătmarului , Tara Gurghiului , Tara Bihorului i innych.
Do Grecy i Słowianie nazwali je w dokumentach religijnych Ungro-Vlahia (sąsiednich Wołoszczyznę i początkowo wasalem Węgry). W łacinie Kanclerza znajdujemy Terra valachorum ; na różnych portach morskich, Valaquia , Valaccia lub Velacia , która podobnie jak jej francuska nazwa wywodzi się od niemieckiego Walachei , które w języku angielskim dało Wallachia lub Valachia . To był wcześniej w niemieckim mowa o nazwie Vlachenlant : „Land of the Wołochów ”. W łacińskich dokumentach dworu węgierskiego nazywana jest terra Valachorum transalpina , czyli „kraj Wołochów po drugiej stronie Alp Siedmiogrodzkich ”.
Znana jest również Basarabia , Ţara Basarabeasca ("kraj Basarabów"), pierwotna nazwa Cuman jej pierwszego władcy, Basarab I st .
W Mołdawii był nazywany również Muntenia , dana nazwa, która dziś tylko wyznacza wschodnią Wołoszczyznę ( Grosse Walachei w języku niemieckim, w przeciwieństwie do Kleine Walachei wyznaczające zachodnią część ograniczony przez Olt rzeki i nazywa OLTENIA od XVI th wieku ). W Polsce , był nazywany PAŃSTWO wołoskie ( „ Wallach Księstwo «) lub Połudna Wołoszczyzna (»Southern Wołoszczyzny ”, na podstawie różnicy z dwóch pozostałych, Siedmiogrodu i Mołdawii ). W Turcy nazwali go Eflak .
Wołoszczyzna obejmowała południe dzisiejszej Rumunii (na mapie w 1390 r.), z Karpatami na północy (granica z Siedmiogrodem , wasalem Węgier , następnie z Cesarstwem Austriackim ) oraz z Dunajem na południu. graniczy z Bułgarią , a następnie z Imperium Osmańskim ). Granica z Mołdawią przebiegała na rzece Milcov (dopływ Siret ) przez większość jej długości. Granice księstwa zmieniały się w czasie: w 1390 r. rozszerzyło się ono na Morze Czarne , w tym regiony Besarabii (w początkowym znaczeniu tej nazwy, odpowiadające obecnemu Bougeac i tak nazwane na cześć zwycięstwa wojewody Basaraba nad z Tatarami w 1328 ) oraz z Dobrogée (nazwany tak po jej założyciela Dobrotich ). Pierwsza zostanie oddana Mołdawii w 1421 roku , druga zaanektowana przez Imperium Osmańskie w następnym roku. Wojewodowie wołoscy od dawna posiadali także (osobiście, a nie w imieniu księstwa) ziemie w Siedmiogrodzie (księstwa Amla (ro) , Ciceu , Făgăraș i Hațeg ).
Wołoszczyzna jest tradycyjnie podzielona między Muntenię na wschodzie (czasami nazywaną „Wielką Wołoszczyzną”) i Oltenię na zachodzie (czasami nazywaną „Małą Wołoszczyzną”). Olt tworzy granicę między tymi dwoma regionami. Obejmował (ze zmianami w czasie) 21 județe (powiaty: 8 w Oltenii, 13 w Muntenii), rządzony przez jude (hrabiego) mianowanego przez wojewodę, wspomaganego przez radę miejscowych bojarów : jude i jego rada powołała worników , świeckich liderów parafii.
Jak niebezpieczeństwo najazdów Tatarów zmniejszyła kapitał „w dół” z Karpat na równinie Dunaju wzdłuż szlaku handlowym z Europy Środkowej do Konstantynopola (ten sam, który mieszka w XX th wieku, wybudowany pierwszy autostrady rumuński): minęło od Câmpulung w 1330 do Curtea de Argeș w 1348 , następnie do Târgoviște w 1396 i wreszcie do Bukaresztu w 1698 .
Wołoszczyzny (nazwa zwyczajowa) pomiędzy Transylwanii Alp i Dunaju przed XIV -go wieku i regulowana sokiem valachicum są pierwotnie wasali niekiedy królestwa bułgarsko-Wołoski (znany od XIX th wieku , jak Drugiego Cesarstwa Bułgarskiego ), czasami z królestwa Węgier, który organizuje najbardziej na zachód z nich (na zachód od rzeki Olt ) w Banacie , czyli Severin . Wpływy węgierskie odczuwalne są przez dwa biskupstwa katolickie: Severin i Milcov (ten ostatni, mający na celu ewangelizację Kumanów ), wpływy bułgarskie poprzez język liturgiczny cerkwi prawosławnej i kancelarii wołoskich: słowiański , pisany alfabetem grecko-cyrylicy .
Dyplom nadany przez króla Węgier Belę IV dnia2 czerwca 1247do joannitów wspomina, że nie było na terenie Wołoszczyzny, zanim księstwa, nie mniej niż czterech księstw: the canesats Ioan i Farcas, że voivodates z Seneslau i Litovoi . Stanowiły one pomost przeciwko najazdom Kumanów i Mongołów . Powołanie joannitów zakończyło się fiaskiem, a proces zjednoczenia Wołoszczyzny przyspieszyła groźba bezpośredniego przejęcia władzy przez Węgry. Litowoj i jego brat Bărbat walczą w 1277 r. przeciwko wojskom węgierskim ; Litowoj umiera, a Bărbat zostaje wzięty do niewoli.
Proces unifikacji jest prowadzona przez Wojewodę w Arges , Basarab I er , który w 1328 doprowadził do udanej kampanii przeciwko Tatarom w Budziaku a tym samym rozszerza swoją dominację nad ujściami Dunaju , w Dobrudży i brzegiem Morza Czarnego . Następnie, korzystając z wewnętrznych zmagań o tron na Węgrzech , pozostaje jedynym władcą Wołoszczyzny, zwanej wówczas „ Besarabią ”. Odmawia uznania zwierzchnictwa króla Węgier Karola Roberta Andegaweńskiego , który podejmuje ekspedycję karną. Walka toczy się od 9 do12 listopada 1330, w Posadzie . Basarab miażdży armię Karola Roberta Andegaweńskiego, który przebierając się za pana młodego , unika wzięcia jako zakładnika i musi uznać niepodległość Wołoszczyzny (obecnie nazwa właściwa, przez duże V). Basarab I st Argeş rządził do 1352 roku . Ukryty konflikt z Węgrami trwa pod rządami następców Basaraba. Wobec niepewnych wyników królowie węgierscy postanawiają trzymać się poddaństwa czystej formy ze strony księcia wołoskiego.
Kiedy większość Półwyspu Bałkańskiego została zaatakowana przez Imperium Osmańskiego (proces, który rozpoczął się wyładunek Turków w Rumelii w 1354 roku i zakończył się zdobyciem Konstantynopola w 1453 roku ), Wołoszczyzna znalazła się zaangażowani w wielu częstych konfrontacji z Turkami , zanim ostatecznie stał się jednym z ich wasali, pod koniec panowania Mircea I st Starego . Mircea, który panował od 1386 do 1418 roku , najpierw pokonał Turków w kilku bitwach na swoim terytorium (zwłaszcza w Rovine w 1394 ), a następnie zaciągnął się przeciwko nim w sąsiednim despocie Dobrogee, który odziedziczył w 1388 roku . Wahał się między sojuszami z Węgier i Polski, przed zaakceptowaniem zwierzchnictwo tureckie w 1415 roku , po Mehmed I st przejął kontrolę nad Dobrudży, a naddunajskich portów Turnu Măgurele i Giurgiu . Ujścia Dunaju zostały następnie scedowane na sąsiednie księstwo Mołdawii pod nazwą Besarabia , podczas gdy Wołoszczyzna będzie odtąd nazywana Țara Rumânească ("kraj rumuński"). Dwa porty naddunajskie pozostaną osmańskie do 1829 roku , a Dobrogea do 1878 roku .
Waszadanie vis-a-vis Turków pozwala Mircei I st Old ( Mircea cel Bǎtrân ) zapobiec inwazji i aneksji kraju przez Imperium Osmańskie (wbrew błędnym informacjom na wielu zachodnich mapach). Następnie, wiele wschodniomorawska wojewodowie zbuntował lub nie spełnił wymaganiom Sublime Porte : Dan II ( Dan ), Vlad III Palownik ( Vlad Tepes ), Radu de la Gmina Afumaţi ( Radu de la Gmina Afumaţi ), Michel I st Chrobrego ( Mihai Viteazul ), Raoul Serb ( Radu Serban ).
W latach 1418 i 1420 , Prince Mihail ja pierwszy pokonał Turków w Severin , zanim zostaną zabite podczas minusy-Offensive. W 1422 roku niebezpieczeństwo zostało chwilowo zażegnane, gdy Dan II z pomocą Pippo Spano zadał klęskę sułtanowi Muradowi II .
Pokój podpisany w 1428 r. zainaugurował okres kryzysów wewnętrznych, podczas których Dan II musiał bronić się przed Radu Prasnaglavą, który poprowadził pierwszą z serii koalicji bojarów przeciwko książętom. Zwycięscy bojarzy w 1431 roku zostali mocno uderzeni przez Włada II Smoka , któremu udało się również znaleźć kompromis między Imperium Osmańskim a Świętym Cesarstwem Rzymskim .
Kolejna dekada była naznaczona konfliktami między rywalizującymi dynastiami Dănești i Drăculești, pod wpływem Jana Hunyadiego , regenta królestwa Węgier, a po panowaniu Władysława II , przez powstanie Włada III Palownika . Ci ostatni ostro stłumili bojarów, zerwali wszelkie więzi z Turkami i pokonali ich w 1462 roku podczas ofensywy Mehmeda II ( Nocny atak ), zanim zostali zmuszeni do odwrotu do Târgoviște i zgodzili się zapłacić wyższą daninę. Jego konflikty z Radu III Eleganckim i Basarabem III skłoniły króla Węgier Macieja Korwina i księcia Mołdawii Stefana Wielkiego do wkroczenia na Wołoszczyznę w 1473 r., a następnie między 1476 a 1477 r. Radu Wielki zawarł porozumienie z bojarami i Wołoszczyzną przeżyła okres wewnętrznej stabilizacji, który kontrastował z wojną z Mołdawią Bogdana III Ślepego .
Wołoszczyzna Włada Palownika , która ma 2100 wsi i 17 miasteczek i miasteczek, może zamieszkiwać 400 000 mieszkańców, z czego zdecydowana większość mieszka na wsi. Książę nie jest właścicielem żadnej ziemi, ale korona jest właścicielem jezior Dunaju , bogatych w ryby i podglebia (kopalnie soli, złota i miedzi). Dochody z ceł, podatki kwotowe (dziesięcina, pięćdziesiąta od żywego inwentarza) i dystrybucja (od 12 do 18 różnych podatków) uzupełniają jego dochody. Połowa kraju pokryta jest lasami. Kraj eksportuje do Transylwanii ryby wędzone lub solone, bydło (konie, woły), miód, wosk pszczeli, wino, futra itp. Z Levant przyjść przyprawy (pieprz, szafran ...), tkaniny wełny wielbłądziej (Camelot), jedwab, bawełna, broń, Malvasia wino , etc.
Koniec XIV th wieku nastąpił wzrost rodziny craioveşti praktycznie niezależne Szefów Oltenia. Rodzina ta szukała poparcia Turków w rywalizacji z Mihneą Złą . Zastąpił go Vlad Młodszy , zanim został zabity przez Turków. Neagoe Basarab V z rodu Craiovescu wstąpił na tron i cieszył się pokojowymi rządami w latach 1512-1521, co zostało naznaczone budową katedry Curtea de Arges, rosnącymi wpływami saksońskich kupców w Braszowie i Sybinie oraz sojuszem z Ludwikiem II Węgierskim . Turcy zajęli księstwo przez cztery miesiące pod panowaniem Teodozji i prawdopodobnie usiłowali uczynić je turecką prowincją. Bojarów pod dowództwem Radu V de la Afumați ponownie zbuntowali się i Radu wstąpił na tron czterokrotnie w latach 1522-1529. Ostatecznie został pokonany przez sojusz między Craiovescu a sułtanem. Następnie musiał potwierdzić zwierzchnictwo tureckie i zapłacić wyższą daninę.
Suzerenizm osmański pozostał niekwestionowany przez następne 90 lat. Radu VII Paisie , który został obalony przez Solimana w 1545 roku, musiał w tym samym roku przekazać port w Brăila administracji osmańskiej. Jego następca Mircea V Ciobanul (1545-1554, 1558-1559), książę bez dziedzictwa szlacheckiego, został osadzony na tronie i zgodził się na ograniczenie autonomii księstwa (podwyższone podatki, armia wysłana do Siedmiogrodu w celu wsparcia pro-frakcji -Turecki). Konflikty wśród bojarów rodzin stało się trudniejsze po panowania PATRASCU cel Bun i pochodzenie od bojarów z Petru I er CEL tanár , Mihnea II Turcitul i Petru II Cercel było jasne.
Imperium Osmańskie w coraz większym stopniu polegało na Wołoszczyźnie i Mołdawii w zaopatrywaniu i utrzymywaniu sił zbrojnych, jednak miejscowa armia wkrótce zniknęła ze względu na wysokie koszty i większą skuteczność wojsk zaciężnych.
Choć miał obsługiwane podczas Ottoman jego przystąpienia w 1593 roku , Michel I st Chrobrego sprzymierzony z Zygmuntem I st Bathory Siedmiogrodu i Aron Tyran Mołdowy i zaatakowały wojska osmańskie z Murad III ( bitwa w wąwozie calugareni ). Wygrali, ale musieli się wycofać z braku wystarczającej liczby żołnierzy. Następnie poddał się zwierzchnictwu Rudolfa II Świętego Cesarstwa Rzymskiego i interweniował w Siedmiogrodzie w latach 1599–1600 przeciwko królowi polskiemu Zygmuntowi III Wazie . W następnym roku, wbrew radom Habsburgów, oddał pod swoją kontrolę także Mołdawię. Zostaje pokonany przez wojska habsburskie i polskie. Wołoszczyzna znalazła się wówczas pod kontrolą polsko-mołdawskiej armii Simiona I er Movilă , która utrzymywała ten region do 1602. Wtedy doszło do najazdów Nogów .
Księstwo doświadczyło następnie dziesięciu lat administracji Siedmiogrodu, zanim zobaczyło Aleksandra IV Iljaș narzuconego przez Turków. Nacisk na Wołoszczyznę wzrósł wówczas. Kontroli politycznej towarzyszyła hegemonia gospodarcza. Stolicę przeniesiono do Bukaresztu , bliżej portów naddunajskich .
W wschodniomorawska władców z XVIII -tego wieku były głównie Phanariots , które przed przystąpieniem do tronu, były prawdopodobnie drogmans (dyplomaci) do Konstantynopola . Sytuacja zmieniła się po 1821 rewolucja w Tudor Vladimirescu , gdy fanarioci podejrzany (często słusznie) wspieranie greckiej niepodległości , na Zachód lub Rosję kosztem interesów osmańskich są wyłączone z tronu.
Po wojnie krymskiej , podczas której Rosja twierdziła, że rozciągnęła swoją władzę na Wołoszczyznę i która zakończyła się zwycięstwem sojuszu francusko-angielskiego na rzecz Osmanów, Wołoszczyzna i Mołdawia zjednoczyły się na24 stycznia 1859pod panowaniem Aleksandra Jeana Cuzy ( Alexandru Ioan Cuza ), a oba księstwa tworzą to, co stanie się królestwem Rumunii .
Panait Istrati długo przywołuje Wołoszczyznę w powieści „ Osty Bărăgan ”, której Gheorghe Vitanidis i Louis Daquin nakręcili film o politycznej propagandzie w 1958 roku .
Na początku istnienia księstwa (the XIV th wieku do XVI -tego wieku ) Wojewoda Vlach wywołana tylko posiadaczy biur czasami proponowanych przez sfat Domnesc (Rada arystokratów). Wszystkie były odwołalne. Wielu posiadaczy jest zintegrowanych ze szlachtą miecza ( boieri mari ). Później (od XVII th wieku ) z hospodars umieścić urzędy cywilne i kupujący aukcja uszlachetnić, tworząc noblesse de robe ( boieri mici ). W takich przypadkach posiadacze pełnią urząd do końca życia, a jeśli sami nie posiadają wymaganych umiejętności, powierzają pracę asystentom ( custozi ), którzy również mogą zostać nobilitowani. Urzędy wołoskie ewoluowały z biegiem czasu i obejmowały głównie:
Niekwestionowanym symbolem księstwa jest ptak trzymający w dziobie krzyż, ale istnieją różne wersje, które wywołują niekiedy zaciekłe kontrowersje dotyczące koloru flagi, kształtu herbu, gatunku ptaka (wrona orła). ?inne?), koloru emalii ( srebrny jak na wszystkich podobiznach czarno-białych lub lazur jak na podobiznach w kolorze?), inne możliwe elementy umeblowania tarczy (góra, skała lub drzewo pod ptak?), obecność lub brak gwiazd lub korony. W każdym razie, rumuński heraldyka z XIX -tego wieku wybrał niebieskim tle wersji z orłem i jest to forma, która weszła na ramiona Rumunii podczas tworzenia tego stanu .
Banner Basarab dynastii ( XV p wieku), zgodnie herbarz Korenic-Neoric Jean Ranele Grigore Jitaru.
Herb czarno-biały ze srebrną (białą) emalią .
Kolorowy herb z lazurową (niebieską) emalią .
Pawilon z caiques Wołochów w XVIII -tego wieku .
Flaga Wołoszczyzny (do 1834), według Dana Cernovodeanu.
Flaga narodowa Wołoszczyzny (1834-1848).
Wołoska flaga handlowa dla żeglugi (1834-1859).
Flagi narodowe tych naddunajskich księstw : Wołoszczyzny powyżej, Mołdawia poniżej (1849-1861).
W kolorze niebieskim, Wołoszczyzna w herbie Zjednoczonych Księstw Mołdawii i Wołoszczyzny (1859).
List | Nazwa litery | Wartość numeryczna | Wymowa | Obecny korespondent | |
---|---|---|---|---|---|
1 | α | Az | 1 | / w / | w |
2 | Б б | log | / b / | b | |
3 | В β | wede | 2 | / v / | v |
4 | Г г | głagol | 3 | / Ɡ / | g, gh |
5 | Д δ | Dobru | 4 | / d / | re |
6 | Є ε | On jest | 5 | / e / | mi |
7 | ж ж | jivete | / Ʒ / | jot | |
8 | ѕ ѕ | dzelo, dzialu | 6 | / d͡z / | |
9 | з | zeta, zemlia | 7 | / z / | z |
10 | И η | ja, włoch | 8 | / ja / | ja |
11 | і і | ja | 10 | / ja / | ja |
12 | К | capa, caco | 20 | / k / | c, ch |
13 | λ | lambda | 30 | / l / | ja |
14 | μ | mi, mislete | 40 | / m / | m |
15 | N | nas | 50 | / n / | nie |
16 | o | my | 70 | / o / | o |
17 | π | pi, pocoi | 80 | / p / | p |
18 | Р ρ | riţi, râţă | 100 | / r / | r |
19 | С с | słowacki | 200 | / s / | s |
20 | Т | tvirdo, ferdu | 300 | / t / | t |
21 | ѹ ѹ | Ucu | 400 | / U / | jesteś początkowy |
22 | У ȣ | ty | / U / | jesteś zwyczajny | |
23 | ф | fartă | 500 | / f / | fa |
24 | Х χ | heru | 600 | / godz / | h |
25 | Ѡ ω | ot | 800 | / o / | o |
26 | щ щ | ti / ște | / t / | t | |
27 | ц ц | i | 900 | / t͡s / | Þ |
28 | ч ч | cerwu | 90 | / t͡ʃ / | c przed e i i |
29 | ш ш | jej | / Ʃ / | º | |
30 | ъ ъ | ieru | / Ə / / ʷ / |
w | |
31 | ы | Ieri | / ɨ / / ʲ / / ʷ / |
â , î i |
|
32 | ь | 1st | / ə / / ʲ / / ʷ / |
ă ja |
|
33 | ѣ ѣ | eti | / E̯a / | tak | |
34 | ю ю | ja | / ju / | ja | |
35 | ѩ ѩ | jaco | / ja / | ia | |
36 | ѥ ѥ | to znaczy | /JA/ | to znaczy | |
37 | ѧ ѧ | ia | / ja / / e̯a / |
ia ea |
|
38 | ѫ ѫ | ius | / Ɨ / | mieć | |
39 | Ѯ ξ | csi | 60 | / ks / | x |
40 | ѱ ѱ | psi | 700 | / ps / | ps |
41 | ѳ ѳ | fita | 9 | / Θ /, / ft / | |
42 | Ѵ υ | ipsilon, ijiţă | 400 | / I / / U / |
I u |
43 | џ џ | gea | / d͡ʒ / | g przed e lub i |
Pismo to umożliwia transliterację starych nazw rumuńskich do obecnego alfabetu, ale autorzy, którzy ignorują ten fakt, wierzą w siebie, w obawie przed anachronicznością, zmuszeni do używania pisowni zaczerpniętych ze źródeł w innych językach (madziar, polski, rosyjski, turecki). ).