Rewolucja rumuńska 1848 r

Rumuńska rewolucja z 1848 roku jest częścią wiosny Ludów i rumuńskim renesansu kulturowego  : Zaczyna się w lutym 1848 roku . W krajach zjednoczonych od dawna, takich jak Francja, rewolucja miała zasadniczo charakter społeczny, natomiast w krajach podzielonych politycznie, takich jak Niemcy, Włochy czy Rumunia, żądała także wyzwolenia narodowego i zjednoczenia. W prawie wszystkich zachodnich atlasach historycznych rumuńska rewolucja 1848 r. Jest ignorowana z dwóch powodów:

Proces

Moldova

Wkład Mołdawii w rewolucję 1848 r. Był przede wszystkim intelektualny. Spotkają się mołdawscy uczeni i nauczyciele27 marca 1848w salonach hotelu Pétersbourg w Iași i tworzyć coś w rodzaju konstytuanta, której przewodniczy Vasile Alecsandri , który opracował program w 35 punktach. Hospodar Mihail Sturdza wie o tym i grając oświeconych despotów, odpuszcza. W rzeczywistości arystokracja bojarska i burżuazja trzymały się tego, zwłaszcza że 35-punktowy program był stosunkowo umiarkowany. Manifest młodzieży, robotnicy i mieszkańcy wsi są wzburzeni. Ale Michaił Sturdza wkrótce dowiaduje się, że rosyjskie wojska gromadzą się na granicy, aby zdusić wszelkie próby rewolucyjne, a następnie ostrzega Alecsandri, że on i jego krewni zostaną aresztowani prewencyjnie i wysłani do Konstantynopola w areszcie domowym. Podczas przesiadki na Wołoszczyźnie w Brăila koleżanka hospodara, księżna Maria Rosetti, zmusza ich do „ucieczki” i prowadzi potajemnie do Bukowiny (austriackiej części Mołdawii) przez Siedmiogród .

I tak latem 1848 r . W Cernăuți spotkało się około pięćdziesięciu mołdawskich przywódców rewolucyjnych, w tym Alexandru Ioan Cuza , Mihail Kogălniceanu , Costache Negri, Alecou Russo i Vasile Alecsandri . W sierpniu Kogălniceanu opublikował nowy 36-punktowy program zatytułowany „Życzenia Partii Narodu Mołdawii”. W przeciwieństwie do umiarkowanej wersji marcowej, ten nowy program jest znacznie bardziej radykalny: wymaga politycznej i obywatelskiej równości wszystkich obywateli, niezależnie od religii, pochodzenia czy płci, instytucji bezpłatnej szkoły i obowiązkowej reformy rolnej, zniesienia Organu Przepisy (ustawodawstwo narzucone przez Imperium Rosyjskie w porozumieniu z Imperium Osmańskim od 1834 r. ) Oraz zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny. Nie ma tam wzmianki o Transylwanii, Bukowinie i Besarabii , aby nie sprowokować inwazji na sąsiednie imperia, ale mapa Césara Bolliaca krążąca w kręgach rewolucyjnych wskazuje wielkimi literami nazwę „România” rozprzestrzeniającą się z Timișoary w Cesarstwie Austriackim w Cetatea Albă. w Rosji .

To wystarczyło, by władze austriackie rozproszyły się i umieściły w areszcie domowym przywódców rewolucji w różnych częściach Bukowiny, stłumiąc w zarodku rewolucję w Mołdawii.

Wołoszczyzna

Jak w czasie rewolucji 1821 roku , rewolucyjny ruch był znacznie bardziej intensywny w Wołoszczyzny , gdzie stare Pandoures ( rumuński  : panduri ) z Tudor Vladimirescu udało się zebrać do nich dużą część armii i administracji. Mieszkańcy miasta niemal jednogłośnie przystąpili do rewolucji.

Tego samego dnia ambasador Rosji w Konstantynopolu pojawił się w siedzibie rządu osmańskiego, aby zadeklarować, że Rosja nie będzie tolerować rewolucyjnego ogniska u swoich bram i że jeśli turecki zwierzchnik nie interweniuje w księstwach, które są jego wasalnymi, armia rosyjska będzie.

Tego samego dnia w Giurgiu podpisano protokół interwencji między Rosją a Imperium Osmańskim, który jako pierwszy zajął Mołdawię, a drugi jako Wołoszczyznę. Rząd wołoski wysyła następnie ambasadora do dowódcy wojsk tureckich Solimana Paszy , aby zapewnić go o pokojowych i serdecznych zamiarach nowego rządu wobec Wzniosłej Porty . Soliman Pasza żąda rozwiązania rządu tymczasowego przed wejściem do Bukaresztu, aby sam wynegocjować konstytucję rządu zatwierdzonego przez Imperium Osmańskie. Pomimo dezaprobaty ludności rząd akceptuje, przyjmuje Solimana Paszy w Bukareszcie (ale bez jego armii), negocjuje i podpisuje kompromis: „  książęcą regencję ” (po rumuńsku: locotenenă domnească ) zapewni Ion Heliade Rădulescu , Cristian Tell i Nicolae Golescu, za zgodą władcy osmańskiego. Po tym uznaniu wszystkie rządy europejskie uznają nowy rząd Wołoski, z wyjątkiem Imperium Rosyjskiego. Ten ostatni domaga się dymisji Solimana Paszy i zastąpienia go zwolennikiem nieograniczonych represji: Fouadem Paszy.

Transylwania

W Siedmiogrodzie , sytuacja jest szczególna, ponieważ węgierskich rewolucjonistów z Lajosa Kossutha , głęboko jakobinów i centralizers, zamierzamy załączyć ten kraj, a także Chorwacja i stłumić wszelkie lokalnej autonomii; ponadto chcą uczynić z języka madziarskiego jedyny język przyszłych rewolucyjnych Węgier. W tym projekcie rumuńscy mówcy z Siedmiogrodu, którzy powstali już w 1784 roku , nie mają szans na spełnienie swoich żądań. W konsekwencji, jeśli mniejszość rumuńskich mówców, mniej przywiązana do swojej kultury, przestrzega programu Kossutha podczas diety Cluj / Kolozsvár i Debrecen , większość z drugiej strony jest od niego oderwana, aby zainicjować oddzielną rewolucję, i anty-węgierski. Sytuacja ta przyniesie korzyści siłom reakcyjnym, tym łatwiej, że rewolucyjna armia Kossutha jest bardzo brutalna wobec każdego, kto w ogóle dyskutuje o decyzjach rządu Budapesztu .

Plik 15 maja 1848w Blaj odbywa się rewolucyjne zgromadzenie Rumunów Siedmiogrodu, zebrane z inicjatywy prawnika Avrama Iancu (po Magyar: Janko Abraham), które również tworzy korpus ochotników. Armia Kossutha zareagowała ostrzałem bez ostrzeżenia, ale rumuńscy ochotnicy, mieszkańcy gór zahartowanych życiem w nędzy oraz znawcy pułapek i zasadzek, dwukrotnie odparli ją w masywie Bihor, w Abrud i Mărișel (na tych samych obszarach, gdzie transylwańska rewolucja 1784 powstrzymał husarię w szachu 64 lata wcześniej). Wśród przywódców tej rewolucji, którzy przyjmują mniej więcej postulaty Supplex libellus valachorum z 1784 r. I 36 punktów "Partii Narodu Mołdawii" , zauważamy obecność Alexandru Papiu-Ilariana z Ioana Axente. Sever - Simion Balint, Simion Bărnuțiu , Ioan Buteanu, Petru Dobra, Timotei Cipariu, Ioan Dragoș, Ioan Sterca-Șuluțiu i David Urs, Margina.

Plik 29 maja 1848w Cluj / Kolozsvár odbywa się wyjątkowe spotkanie diety siedmiogrodzkiej. Cenzuralny system wyborczy oznacza, że ​​rumuńskojęzyczna większość kraju (70% ludności) jest bardzo słabo reprezentowana (na 300 posłów jest 273 Madziarów, 24 niemieckojęzyczni i tylko 3 rumuńscy). Większość posłów, Madziarowie zebrani do Kossutha, ogłosili aneksję Siedmiogrodu na Węgry, ku rozczarowaniu mówców po rumuńsku, ale także Sasów i części Széklerów . Nawet wielki węgierski poeta Sándor Petőfi , sam Siedmiogród, opowiedział się po stronie tej decyzji.

Rozwód został definitywnie zakończony między węgierskimi rewolucjonistami z jednej strony a Rumunami i Chorwatami z drugiej. Starania Nicolae Bălcescu , mediatora powołanego przez rewolucyjny rząd Wołoszczyzny, który udał się do Budapesztu u samego Kossutha (rozmowa odbyła się w języku francuskim), nie przyniosły skutku. Część armii Madziarów nadal represjonowała Rumunów w Siedmiogrodzie, podczas gdy na wezwanie Habsburgów pragnących odtworzyć swoje imperium , wojska rosyjskie dokonały już inwazji na rewolucyjne Węgry, zgodnie z traktatami Świętego Przymierza . Rezultat: rewolucja węgierska została stłumiona w bitwie pod Șirią (niedaleko Aradu ).

Jeśli chodzi o rewolucjonistów rumuńskich, władze cesarskie udzieliły im amnestii pod warunkiem złożenia broni, co większość z nich uczyniła (pozostali udali się na wygnanie). Autonomia Siedmiogrodu została przywrócona na kolejne 19 lat (została definitywnie zniesiona w 1867 r.). Avram Iancu pogrążył się w depresji, przestał błagać, przyjął ekscentryczne zachowanie (chodził po wioskach grając na flecie), został strącony z baru, odmówił przyjęcia dekoracji ofiarowanej przez młodego cesarza Franciszka Józefa podczas wizyty w Transylwanii (za podziękowanie za walczył z Kossuthem) i wywołał taki skandal na oczach władcy, że uznano go za szaleńca i wypędzono manu-militari.

Suites

Jeśli rumuńska rewolucja 1848 r. Była, podobnie jak gdzie indziej w Europie, porażką (nawet jeśli we Francji pozwoliła na zmianę reżimu, ale doprowadziła tylko do drugiego imperium bonapartystowskiego ), to jednak była czynnikiem postępu społecznego, poprzez reform, na które musieli się zgodzić konserwatyści, a przede wszystkim sprawiły, że rewolucjoniści (prawie wszyscy uchodźcy w Paryżu i Brukseli ) zrozumieli, że dla osiągnięcia ich celów konieczna była skuteczna koordynacja i postępowe działania dyplomatyczne i polityczne. przewyższający gwałtowną rewolucję. Jedenaście lat po 1848 r. „  Księstwa naddunajskie  ” Mołdawii i Wołoszczyzny ustąpiły Księstwu Rumunii, które zreformowało instytucje, zlaicyzowało domeny kościelne, przeprowadziło częściową reformę rolną, uczyniło obowiązkową edukację podstawową i uznało jego istnienie. reżim w Europie. Księstwo Rumunii pozostaje wasalem Imperium Osmańskiego przez kolejne 19 lat, ale już jest de facto niepodległym państwem.

Bibliografia

Uwagi

  1. Gheorghe Plato, Magazin Istoric nr 6 z czerwca 1983 r., Rewolucja 1848 r., Str. 15 i Lucian Predescu, Encyklopedia „Cugetarea”, str. 728–729
  2. C. Giurescu, History of the Romanians, wyd. Enciclopedica, str. 586
  3. Apostol Stan, Rumuńska rewolucja 1848 r. W: C. Giurescu, Histoire des Roumains, str. 586
  4. Następnie, od lat trzydziestych XX wieku, dla trzech kolorów niebiesko-żółto-czerwonych przyjęto bardziej nacjonalistyczną niż uniwersalistyczną symbolikę, która odtąd miała przypominać wołoski niebieski, siedmiogrodzki żółty i mołdawski czerwony , wbrew pracom historyków i heraldów, takich jak Nicolae. Șerban Tanașoca; niektórzy posuwają się nawet do wyśledzenia pochodzenia tych kolorów od ... Cesarstwa Rzymskiego!
  5. Istoria românilor, Giurescu & Giurescu, str. 587–592
  6. w języku rumuńskim
  7. Ion Heliade Rădulescu, Wspomnienia o historii rumuńskiej regeneracji ,1851, 408  str. ( czytaj online ).

Powiązane artykuły