Bukareszt (ro) București | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Heraldyka |
Flaga |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Administracja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Rumunia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Județ | Brak (kapitał jednej rangi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mandat burmistrza |
Nicușor Dan od tego czasu2020 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kod pocztowy | 010011–062397 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Demografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miły | Bucharester, Bukarester, Bukareŝtano, Bukaresterin (nen), Bucharestois (e) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Populacja | 1 883 425 mieszk. (2011) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gęstość | 8 334 inhab./km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje kontaktowe | 44 ° 24 ′ szerokości geograficznej północnej, 26 ° 05 ′ długości geograficznej wschodniej | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wysokość | 70 m |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Powierzchnia | 22,600 ha = 226 km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strefa czasowa |
+02: 00 (czas zimowy) +03: 00 (czas letni) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lokalizacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geolokalizacja na mapie: Rumunia
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Znajomości | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stronie internetowej | https://www.pmb.ro/ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bucuresti (w rumuńskiego : Bucureşti , / b u . K u . R e ʃ t ʲ / lub Municipiul Bucureşti wersja długa) jest kapitał z Rumunia .
Miasto zostało wspomniane po raz pierwszy w 1459 roku jako ufortyfikowany rynek na skrzyżowaniu szlaków handlowych między Târgoviște , ówczesną stolicą Wołoszczyzny , Braszowem w Transylwanii , a portem San-Giorgio założonym przez Genueńczyków na Dunaju . Ten rynek gwałtownie wzrosło, aw XVII -tego wieku, stało się stolicą księstwa Wołoszczyzny, a następnie, w 1859 roku, z Rumunii .
W ostatnim spisie ludności w 2011 r. Gmina liczyła 1 883 425 mieszkańców, co stanowi spadek w porównaniu z 2002 i 1992 r. Bukareszt pozostaje największym miastem w Rumunii . Czasami nazywany jest „Micul Paris”, co oznacza „Mały Paryż” lub Paryż Bałkanów.
Legenda potwierdzone do XIX th century, Bucureşti pochodzą z Bucur (w) , pasterz, który byłby pierwszy na bieżącej lokalizacji. Ponieważ bucur po rumuńsku oznacza „radość”, wielu rumuńskich pisarzy nazywa Bukareszt „miastem radości”. W rzeczywistości w Rumunii wiele toponimów w ... ești to liczba mnoga nazwisk w ... escu i przypomina przynależność zainteresowanych osób do założyciela (kupca, wolnego rolnika, bojara , wojewody lub hospodara ): tak więc București może być doskonale mnoga Bucurescu , nazwisko przypominając wierności każdej Bucur ( rumuński równoważne z Hilaire ); mało prawdopodobne jest, że jest to zwykły pasterz, a bardziej prawdopodobne, że jest ważnym właścicielem stad, a miasto z jeziorami jest sceną i targowiskiem na ścieżkach wypasu między Karpatami (lato) a Dunajem (zimowanie). ). Francuska forma nazwy miasta pochodzi z języka niemieckiego : Bukareszt .
Mogoșoaia | Otopeni , Voluntari | Pantelimon |
Chitila , Chiajna , Domnești , Olteni |
![]() |
Glina , Cernica |
Bragadiru | Măgurele , Jilava | Berceni , Popești-Leordeni |
Bukareszt leży na południu Rumunii, między Ploieti na północy a Giurgiu na południu, mniej niż 80 kilometrów od Bułgarii .
Równina Bukaresztańska, subregion Równiny Wołoskiej (od wschodniej Serbii do południowo-wschodniej Rumunii), rozciąga się wzdłuż rzeki Dâmbovița , od północy w Karpatach do południa w dolinie Argeș . Bukareszt leży w środkowo-południowej części tej równiny, na wysokości od 60 do 90 metrów nad poziomem morza.
Jako stolica Bukareszt jest ważnym węzłem komunikacyjnym na trasie europejskiej trasy 81 z Pitești do Konstancy oraz w samym sercu rumuńskiej sieci kolejowej (oryginalna stacja pięciu głównych linii).
Dâmboviţa przecina miasto z zachodu na poziomie Chiajna , na wschód, na poziomie Glina . Dâmboviţa przepływa do Argeş , dopływ Dunaju .
Colentina płynie w północnej części Bukaresztu, płynący dalej w dół rzeki od miasta do Dâmboviţa .
Obie rzeki są przedmiotem wielu naturalnych lub sztucznych jezior w mieście, szczególnie w przypadku Colentina - jeziora Herăstrău , jeziora Floreasca , jeziora Tei lub jeziora Colentina .
W centrum miasta znajduje się jezioro Cișmigiu, które znajduje się w parku o tej samej nazwie . Wspomniane jezioro, które w średniowieczu służyło do kąpieli, otoczone jest parkiem Cișmigiu , zainaugurowanym w 1847 roku według planów niemieckiego architekta Carla FW Meyera.
Bukareszt ma trzy wzgórza: Cotroceni , Dealul Mitropoliei i Butte de Spirea (siedziba Pałacu Parlamentu, dawnego Domu Ludu).
Klimat Wołoszczyzny jest kontynentalny , z silnymi różnicami między ostrymi zimami a raczej wilgotnymi latami. Większość opadów przypada na wiosnę i lato. Bukareszt, niegdyś miasto-ogród , osłabił te kontrasty, a jego liczne drzewa odcinały zimowy wiatr i utrzymywały świeżość latem. Dziś miasto, w którym doszło do zakrzepicy w betonie , szkle i samochodach (która atakuje nawet chodniki), uwydatniło kontrasty klimatyczne i nie jest niczym niezwykłym w miesiącach letnich, temperatura w ciągu dnia znacznie przekracza 30 ° C w pobliżu fasad lub placów bez eksponowanej zieleni. do słońca.
Miesiąc | Sty | Lut. | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | Wrz. | Paź. | Lis. | Grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( ° C ) | −4,8 | −4 | 0,1 | 4.9 | 10.5 | 13.6 | 15.4 | 14.9 | 10.5 | 5.4 | 0.6 | −3,4 | 5.3 |
Średnia temperatura (° C) | −1 | 0.8 | 5.8 | 11.5 | 16.9 | 20.7 | 22.6 | 22.4 | 17.6 | 11.7 | 5.2 | 0,2 | 11.2 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 2.8 | 5.5 | 11.4 | 18 | 24 | 27.7 | 29.8 | 29.8 | 24.6 | 17.9 | 9.8 | 3.7 | 17.1 |
Opad ( mm ) | 40 | 36 | 38 | 46 | 70 | 77 | 64 | 58 | 42 | 32 | 49 | 43 | 595 |
Sieć transportu publicznego w Bukareszcie jest największą w kraju i jedną z najbardziej rozbudowanych w Europie . Posiada kilka linii metra , tramwajów , trolejbusów i autobusów obsługiwanych przez STB ( Societatea de Transport București ). Flota pojazdów, bardzo zniszczona w 1990 r., Została w dużej mierze odnowiona i dostosowana do europejskich standardów bezpieczeństwa i komfortu, ale pozostaje niewystarczająca, zwłaszcza że brak pasów ruchu na ich własnym terenie utknął pojazdy w korkach. W Bukareszcie obecny jest również prywatny system minibusów. Metro było obsługiwane częściowo przez CFR ( koleje ), a częściowo przez STB. Od 2007 roku całe metro obsługuje Zarząd Transportu Metropolitalnego w Bukareszcie.
Pomimo tego postępu sieć nie reaguje dobrze na potrzeby, ponieważ zmiany wprowadzone przez dyktaturę za czasów Nicolae Ceaușescu zostały utrzymane ze względu na absolutny priorytet nadany samochodom: wiele przejść dla pieszych zostało usuniętych, jednak tylko niektóre są zastępowane przez tunele, nie zawsze dostępne dla mniej mobilnych, a zwłaszcza sieć tramwajowa , która przed 1985 r. była połączona z centrum miasta, Place de l'Union, nie została ponownie połączona: terminale różnych sieci są zatem ponad kilometr od siebie, zmuszając podróżnych do długich i niebezpiecznych spacerów i skrzyżowań ulic. Wreszcie intermodalność jest również niewystarczająca na poziomie stacji i lotnisk: na przykład żadna linia tramwajowa ani metra nie obsługuje międzynarodowego lotniska Henri-Coandă w Bukareszcie, a linia kolejowa wychodząca z Gare du Nord nie kończy się na terminalu, ale na stacja w miejscowości Otopeni , skąd trzeba wsiąść do autobusu: podróż jest krótka, ale jest przerwa w załadunku .
MetroNajbardziej niezawodnym środkiem transportu publicznego w Bukareszcie jest metro, które jest obecnie obsługiwane przez firmę „Metrorex”.
W 2013 roku sieć składała się z 4 linii:
Obecna sieć składa się zatem z 63 km i 52 stacji. Stacje są oddalone od siebie średnio o 1,5 km . To najszybszy środek transportu w mieście.
Oprócz przedłużenia linii M4 planowane jest również:
Za naziemny transport publiczny odpowiada Société de Transport Bucarest (ro) (STB) i obejmuje on sieć autobusów, trolejbusów , tramwajów i lekkiej kolei . Sieć STB należy do najgęstszych w Europie, obsługując dziennie prawie 2,3 miliona pasażerów na 105 liniach autobusowych, 18 trolejbusowych i 25 tramwajowych. Sieć tramwajowa jest obecnie w fazie zmian: linie obsługujące centrum miasta zostały zlikwidowane, inne są przekształcane w lekkie metro. Rusza zakup nowych pojazdów do autobusów.
Do taksówki są bardzo liczne w Bukareszcie (9500 kierowców pozwoliły w 2008 roku) z szybkością około 1,4 lei na minutę (około 30 centów). Niektóre są trzy razy droższe, ale cena musi być podana na obudowie.
Transport lotniczyMiasto jest obsługiwane przez dwa lotniska:
Henri-Coandă jest największym rumuńskim portem lotniczym z ruchem 5 milionów pasażerów w 2007 roku. Główną spółką jest rumuński krajowy przewoźnik Tarom .
Mniejsze międzynarodowe lotnisko Aurel-Vlaicu jest wykorzystywane do lotów towarowych i tanich lotów.
Transport kolejowyBukareszt jest głównym węzłem kolejowym rumuńskiego krajowego przedsiębiorstwa kolejowego . Najważniejszą stacją jest Gare du Nord, z którego codziennie odjeżdżają i przyjeżdżają pociągi z lub do wielu rumuńskich miejscowości, a także z głównych miast europejskich, na przykład:
Z Gare du Nord codzienny ruch składa się z 283 pociągów z biura podróży CFR i 2 z prywatnego operatora Regiotrans .
W Bukareszcie są jeszcze inne stacje, a mianowicie: Ouest (Basarab), Băneasa, Est (Obor), Progresul i Titan-Cățelu, ale ich wykorzystanie jest bardzo ograniczone, ponieważ zestaw wielu stacji (inspirowanych Paryżem i Londynem ) ustawionych na XIX th century został zastąpiony w drugiej połowie XX th century przez scentralizowanej sieci do stacji Północnej (zwłaszcza Stosunków międzynarodowych), bardziej wygodne dla policji politycznej w komunistycznej dyktatury w jego kontroli ruchu zadanie. Gare du Sud (Filaret) został nawet zamknięty jako pętla kolejowa i przekształcony w międzymiastowy dworzec autobusowy.
Z miasta istnieje dziś 5 głównych linii:
a także dwie linie pomocnicze:
Transport ciężarowyOd ponad pięćdziesięciu lat (1960-2010) polityka „całkowicie samochodowa” prowadzi do Bukaresztu poprzez wielki rozwój pasów ruchu drogowego: przecinanie przez centrum dużych i szerokich bulwarów o dużym natężeniu ruchu, łączących centrum miejskie na obrzeżach , spadek naziemnego transportu elektrycznego (zanik linii tramwajowych i trolejbusowych), mniej przystanków (zlikwidowano co trzeci). Polityka ta w dużej mierze sprzyja napływowi samochodów do miasta, zwłaszcza od 1990 roku, zgodnie ze zjawiskiem znanym urbanistom pod nazwą „odkurzacze samochodowe”, w szczególności wzdłuż głównych osi (północ-południe, wschód-zachód, Północ-Zachód-Południowo-Wschodnia), a dwa pierścienie (wewnętrzne i zewnętrzne) są stale zatkane.
Pozostałe ulice miasta też są zatłoczone, zarówno w godzinach szczytu, kiedy przejeżdżające samochody desperacko szukają skrótów, jak i w spokojnych godzinach, kiedy piesi nie mogą już poruszać się po chodnikach zamienionych w dzikie parkingi. Każdego dnia po mieście krąży ponad milion pojazdów (jeden na dwóch mieszkańców). Korki, wypadki, zanieczyszczenie atmosfery i hałasem ( trwały i wszechobecny dźwięk klaksonu ), powstawanie dziur i wybojów to bezpośrednie konsekwencje tej sytuacji, która silnie obniża jakość życia, w tym słabszych (dzieci, osoby starsze, niepełnosprawnych) w niebezpieczeństwie i stało się głównym problemem gminy.
Bukareszt jest także głównym węzłem rumuńskiej sieci dróg krajowych, a także punktem początkowym trzech autostrad ( A1 do Pitești , A2 do Konstancy i A3 do Ploiești ) oraz nowych dróg krajowych ( DN1 do Oradei , DN1A do Braszowa , DN2 do Suczawa , DN3 do Călărași , DN4 do Oltenița , DN5 do Girgiu, DN6 do Timișoara i Cenad , DN7 do Nădlac i DN71 do Sinaia ).
Bukareszt, kolebką géonomie pod auspicjami Grigore Antipa wczesnego XX th century, od dawna „miasta-ogrodu”, gdzie były trzy drzewa na budowę i pięć metrów kwadratowych zieleni na jeden metr kwadratowy zbudowany. Cała ta okrywa roślinna miała podwójne zastosowanie
Mieszkańcy Bukaresztu kochali swoje drzewa w tamtym czasie i przycinali tylko ( ręczną piłą ) martwe gałęzie (takie jest prawdziwe znaczenie słowa „przycinanie”), pozwalając ich gałęziom pięknie się rozprzestrzeniać i ocieniać ulice i ogrody. Było wiele rogi ulic, gdzie widzimy stare drzewa dominują budynkach wielokondygnacyjnych ... Ponadto parki były liczne i powszechne, ale od drugiej połowy XX th century ideologia produktywistycznego z „cywilizowanego człowieka walce przeciwko dzikiej przyrody” , przyjęty zarówno przez reżim komunistyczny w latach 1945-1989, jak i przez reżim liberalny , który go zastąpił, stopniowo przenikał do decydentów i opinii publicznej. Tym samym aspekt środowiskowy jest dziś całkowicie zaniedbany w ostatnim trybie rozwoju miasta, pomimo starań Ministerstwa Środowiska .
Na przykład, pomimo kontrastującego klimatu Bukaresztu od upadku reżimu komunistycznego , aglomeracja cierpi z powodu proliferacji samochodów , ograniczenia transportu elektrycznego i kolejowego , redukcji terenów zielonych (które dziś nie stanowią więcej niż szósta obszaru miejskiego) i nadmierne przycinanie ocalałych drzew ( piłą mechaniczną), a także powielanie wysokich konstrukcji szklarniowych z betonu i szkła , dla większości z 8 do 20 pięter. Aby skompensować negatywne skutki klimatyczne tego rozwoju, zimą stosuje się ogrzewanie, a latem klimatyzację . Coraz większa emisja dwutlenku węgla zmieniła klimat miasta, znacznie bardziej kontrastowo niż wcześniej, z nawykowymi letnimi upałami , coraz gwałtowniejszymi opadami i zimowymi przymrozkami, które zamrażając wodę infiltrowaną pod nawierzchnią dróg, tworzą dziury w nawierzchni. odwilż. Mieszkańcy Bukaresztu, oddychając stęchłym powietrzem i narażeni na zwiększone kontrasty termiczne, zapadają na coraz więcej chorób zakaźnych i alergii.
Urbanistyka Bukaresztu jest eklektyczna: kilka trzęsień ziemi , pożarów i inwazji częściowo zniszczyło miasto, ogólne plany zostały sporządzone przy kilku okazjach, kilka z nich rozpoczęto w okresie międzywojennym i pod rządami komunistycznymi , ale żadnego nie można było ukończyć, a architekci generalnie rozważaj tylko ich własne pomysły, a nie otaczający krajobraz miejski czy style.
Podobnie jak w wielu europejskich miastach, planowanie urbanistyczne Bukaresztu było organizowane z woli przywódców politycznych, gdy miasto osiągnęło status stolicy, ale przywódcy ci rzadko mieli czas na realizację swoich zamiarów. Bukareszt oferuje wielką różnorodność architektoniczną, łącząc tradycyjne rumuńskie budynki, konstrukcje pod wpływem szkoły francuskiej, budynki z okresu komunizmu, nie zapominając o najnowszych konstrukcjach, ze współczesną architekturą.
Centrum miasta to mieszanka architektury barokowej , neoklasycznej i secesyjnej . Pomijając kilka stalinowskich drapaczy chmur , architektura z czasów komunistycznych ma głównie charakter użytkowy, z niskiej jakości gigantycznymi budynkami, wykonanymi z prefabrykatów betonowych, jak w całym bloku wschodnim , zwanych blokami po rumuńsku (i panele w sąsiednich krajach, czeskie słowackie "panele") : dominuje wzdłuż głównych bulwarów w najbardziej oddalonych częściach miasta (które są częścią administracyjną) oraz w niektórych gminach podmiejskich.
Wpływ Francji na część architektury Bukaresztu lat 1870-1935 był taki, że Bukareszt nazywano wówczas „Małym Paryżem”. Wpływ ten zawdzięczamy architektom takim jak Ion Mincu czy Petre Antonescu, zarówno studentom Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, jak i przedstawicielom neobrancovańskiego stylu architektonicznego . Dowód ich znaczenia: Uniwersytet Architektury i Urbanistyki nosi imię Ion Mincu .
Po przejęciu władzy przez Rumuńską Partię Komunistyczną w 1945 r. (Która zastosowała na gruncie werset Międzynarodówki „Czyste konto z przeszłości”) miasto przeszło ważne przemiany morfologiczne z mandatu Nicolae Ceaușescu , w szczególności po trzęsieniu ziemi. z 1977 roku . Stare budynki w centrum miasta, choć często wytrzymywały lepiej niż blocuri (lub panelaki ), były uważane za zbyt kruche, zwłaszcza kościoły, i zostały zniszczone, aby zastąpić je nowymi blokami mieszkalnymi. Imponujący pomnik w stylu stalinowskim , „ dom ludowy ”, został również zbudowany w tym okresie w miejscu całej dzielnicy historycznego centrum miasta; jest to drugi co do wielkości budynek administracyjny na świecie po amerykańskim Pentagonie .
Dziedzictwo Bukaresztu poniosło wiele strat, z jednej strony podczas tych naturalnych lub historycznych konwulsji, ale także w wyniku przemian rumuńskiego społeczeństwa od początku 2000 r. Słabość praw chroniących dziedzictwo, niewielka liczba budynków, na których wpisano. Lista dziedzictwa historycznego, a także endemiczna korupcja stworzyły podatny grunt dla pozbawionych skrupułów deweloperów. Wiele czysto funkcjonalnych konstrukcji, bez troski o estetykę i bez żadnych badań architektonicznych, zastąpiło typowe bukareszteńskie domy, ogrody, wille i pałace, które stanowiły wyjątkowe bogactwo architektoniczne i kulturowe.
Ale ponieważ 2010s, często pod presją z młodego pokolenia , którzy utworzonego stowarzyszenia i lig w obronie dziedzictwa, stare pałace i budynki w centrum starego zaczęły być przywrócone, a niektóre zostały sklasyfikowane jako Światowego Dziedzictwa. .
Ze starożytnej architektury Bukaresztu rzadkie budynki, które przetrwały do czasów współczesnych, zostały zniszczone pod rządami komunistów, w szczególności w wyniku procesu systematyzacji zainicjowanego po trzęsieniu ziemi w 1977 roku : zachowały się tylko ruiny średniowiecznego pałacu książęcego . Przetrwały też niektóre budowle renesansowe: są to głównie kościoły. Wiele budynków w obszarze Lipscani pochodzą z pierwszej połowy XIX XX wieku : w przypadku Karawanseraj Emmanuel Mârzaian . Od końca średniowiecza dzielnica ta była centrum handlu Bukaresztu. Opuszczone jako „stary dom z epoki burżuazyjno-szlacheckiej” ( vechitură burghezo-moșierească ) to stare centrum miasta popadło w ruinę w latach komunistycznego reżimu w Rumunii , a kilka zabytkowych budynków nawet zawaliło się. W 2005 roku obszar Lipscani został wyłączony z ruchu kołowego i jest odnawiany.
Za monumentalnych rzędów nowoczesnych budynków „ Ceausescu era ” wyściełających głównych bulwarów, miasto zachował niektóre z jego dziedzictwa architektonicznego z końca XIX th wieku i początku XX th stulecia, a szczególnie z okresu międzywojennego , uważany jako „złoty wiek” Bukaresztu, ze szczególnym uwzględnieniem dużego zasobu mieszkaniowego „ secesji ” i „ bauhausu ”. W tym czasie pod egidą Iona Mincu architektura miejska ceniła lokalną tożsamość kulturową, czerpiąc inspirację z architektury religijnej i świeckiej rumuńskiego renesansu, jak kościół klasztoru Stavropoleos czy kościół (zaginiony w czasach komunizmu) Klasztor Văcărești, a także motywy dekoracyjne popularnej architektury chłopskiej, prezentowane w Muzeum Wsi w Bukareszcie .
Dwie niezwykłe budowle z tego okresu to Pałac Crețulescu, w którym obecnie mieszczą się rumuńskie usługi UNESCO oraz Pałac Cotroceni , dawny drugorzędny pałac królewski , następnie Pałac Pionierów , wówczas rezydencja dla państwowych gości z czasów komunistycznych, a obecnie siedziba Prezydencja Republiki . Wiele imponujących budynków, takich jak Dworzec Północny w Bukareszcie , Narodowy Bank Rumunii i Pałac Telefoniczny pochodzi z tego okresu.
W pierwszej dekadzie XXI wieku odrestaurowano w dużej mierze zabytkowe budynki w centrum miasta. W niektórych obszarach mieszkalnych w mieście, zwłaszcza w centrum miasta i okolic północy z populacji wysokiego dochodu, liczne wille -XX th century również przywrócone w dekadzie, która nastąpiła po rewolucji .
Barokowy styl z tym Cantacuzene Pałacu .
Przejście Macca-Villacrosse.
Eklektyczny styl Giełdy Papierów Wartościowych w Bukareszcie - Paul Gottereau .
Casa Capșa , kawiarnia i hotel.
Neogotycka restauracja Caru 'cu Bere („Wózek z piwem”).
Neoklasycystyczny rumuński styl Central Girls 'School.
Niektóre ulice wyłożone są okazałymi neobarokowymi pałacami chronionymi takimi jak:
Od upadku komunizmu w 1989 roku kilka budynków z okresu PRL zostało wyremontowanych, zmodernizowanych i wykorzystanych do innych celów. W ten sposób kilka przestarzałych zestawów detalicznych zostało na przykład przekształconych w centra handlowe. Kompleksy te, wyposażone w gigantyczne okrągłe hale, które niegdyś były nazywane ironicznie „cyrkami głodu” z powodu niedoborów żywności w latach 80-tych XX wieku, zostały zbudowane w czasach Ceaușescu i miały służyć jako miejsce na targi i restauracje. Jednak większość z nich była niedokończona po upadku dyktatury.
Nowoczesne centra handlowe, takie jak Unirea , Bucharest Shopping Center , Rumunia i Plaza City Mall , zostały wzniesione na wcześniej istniejących strukturach tych „cyrków głodu”. Innym ciekawym przykładem jest modernizacja i przekształcenie dużego budynku Civic Center ( Centrul Civic ) w hotel Marriott. Proces ten przyspieszył w pierwszej dekadzie XXI wieku, kiedy miasto przeżywało boom na rynku nieruchomości. Wiele budynków w śródmieściu z czasów komunistycznych stało się wówczas głównym celem ze względu na swoje położenie. W ostatnich latach wiele budynków z epoki komunistycznej zostało również odnowionych, aby poprawić ich wygląd zewnętrzny.
Rozwój współczesnej architektury w Bukareszcie miał miejsce po upadku komunizmu, a zwłaszcza po 2000 roku, kiedy miasto przeszło okres odnowy urbanistycznej i architektonicznej, korzystając z silnego rumuńskiego wzrostu gospodarczego. Powstałe wówczas budynki są głównie wykonane ze szkła i stali i często wznoszą się na kilkanaście pięter. Jest na to wiele przykładów, czy to centra handlowe (w szczególności Centrum Handlowe Bukareszt, powstałe z przekształcenia i rozbudowy opuszczonego budynku), biurowce, czy nawet banki itp.
Od 2005 roku powstaje znaczna liczba budynków biurowych, szczególnie w północnych i wschodnich dzielnicach miasta. Ponadto trend, który pojawił się w ostatnich latach, to dodawanie nowoczesnych skrzydeł lub elewacji do zabytkowych budynków o bardziej klasycznej architekturze. Budynek Stowarzyszenia Architektów, nowoczesny budynek ze szkła i stali, zbudowany za klasyczną kamienną fasadą, jest jednym z najbardziej niezwykłych przykładów.
Oprócz budynków użytkowanych przez firmy czy instytucje urzędowe, trwają obecnie różne nowe konstrukcje. Większość z nich to wieżowce biurowe, a także lokale mieszkalne na przedmieściach. Projekty te mają coraz większe znaczenie na północy Bukaresztu, który jest mniej zaludniony, ponieważ jest domem dla znacznej liczby mieszkańców Bukaresztu z wyższej półki ze względu na (coraz kosztowniejszy) proces gentryfikacji zachodzący w tych dzielnicach.
Gules, święty Demetriusz z goździka, ubrany w złoto i gule, przykryty płaszczem z lazuru, trzymający blady po prawej srebrny kolec ze złotem, a po lewej łaciński krzyż ze złota.
Herb Bukaresztu na początku XIX -go wieku, w ramach monarchii wołoskiego .
Herb Bukaresztu od 1970 do 1989 roku, w ramach Socjalistycznej Republiki Rumunii .
Obecny herb Bukaresztu.
Historia Bukareszt jest starszy niż jego status stolicy Rumunii, który pochodzi tylko od połowy XIX th wieku.
Rzeczywiście, miasto zostało założone w XIV th century przez Mircea Starszego ( Mircea cel Batran ) po zwycięstwie nad Turkami jako „twierdzy” (Bukareszt i możliwe jest, że Bucur może być pierwszy gubernator wojskowy). Stolica Wołoszczyzny znajdowała się wówczas w Karpatach , w Curtea de Argeș , a później w Târgoviște . To właśnie w 1459 r., Kiedy na długich postojach zatrzymywał się tam książę Wołoszczyzny Wład III Palownik ( Vlad Țepeș ), powstał stary dwór wojewody Bukaresztu Curtea Veche .
Później, za panowania Radu III Pięknego ( Radu cel Frumos ), Bukareszt stał się regularną drugorzędną siedzibą dworu. Jednak Bukareszt nigdy nie miał murów obronnych, a w przypadku wojny mieszkańcy ze swoimi towarami i żywym inwentarzem schronili się w pobliżu, w gęstym lesie Vlăsia lub na bagnach Călugăreni, prawdziwych pułapek na różnych najeźdźców.
Spalony przez Turków w 1595 roku, podczas wojen Michała Chrobrego , Bukareszt został odbudowany i nadal rozwijał się pod względem wielkości i dobrobytu. Jego centrum znajduje się wokół "głównej ulicy" klaczy Ulița, która od 1589 r. Nosi przydomek Lipscani od nazwy kupców importujących przedmioty, tkaniny i artykuły spożywcze z jarmarku lipskiego (w językach słowiańskich : Lipsca , "Miasto lip ”). W XVII -tego wieku, Bukareszt staje się najważniejszym ośrodkiem handlowym Wołoszczyźnie iw 1698, władca Constantin Brancoveanu wybrał go jako stolica księstwa. Pod koniec XVIII -go wieku, stało się, z Iasi w Mołdawii , z głównym naciskiem na rumuńskim renesansu kulturowego .
W XIX th century, zaś Rumunia jest scena operacji do sąsiednich imperiów i wojen, że Rumuni są podniesione podczas rewolucji w 1821 i 1848 roku , Bukareszt jest często zajęty i splądrowany przez Turków , z Austriakami i Rosjanami . Ten ostatni był długo okupowany dwukrotnie, w latach 1828-1833 i 1853-1854, a następnie w latach 1854-1857 przez garnizon austriacki. Ponadto23 marca 18472000 budynków w Bukareszcie padło ofiarą pożaru, który zniszczył jedną trzecią miasta. Te spustoszenia niszczą część najstarszego dziedzictwa.
W 1861 roku, podczas unii „ księstw naddunajskich ” Wołoszczyzny i Mołdawii , Bukareszt zostaje stolicą nowego księstwa rumuńskiego . Dzięki nowej ustawie, ludność i wbudowana powierzchnia miasta znacznie wzrosła w drugiej części XIX e wieku. Bogactwo architektoniczne i kosmopolityczna kultura tego okresu sprawiły, że Bukareszt zyskał przydomek Wschodniego Paryża , z Avenue de la Victoire ( Calea Victoriei ) jako Champs-Élysées . Ale podział społeczny między bogatymi i biednymi, opisywany wówczas przez Ferdynanda Lassalle'a , sprawia, że jest to siedlisko napięć społecznych i narodowych (mniejszości, od dawna ugruntowane i dobrze reprezentowane na obszarach miejskich, są lepiej wykształcone i mają się lepiej niż Rumuni pochodzenia wiejskiego, którzy się tam gromadzą).
Pomiędzy 6 grudnia 1916 i Listopad 1918, miasto jest okupowane przez Niemców, a stolica zostaje przeniesiona do Iași .
Po I wojnie światowej Bukareszt stał się stolicą Królestwa Zjednoczonej Rumunii , w skład którego wchodziła dotychczas austro-węgierska Siedmiogród i Bukowina oraz wschodnia Mołdawia (przyłączona do Imperium Rosyjskiego w 1812 r.). W okresie międzywojennym miasto nosiło przydomek Petit Paris , jest tam tak wielu Francuzów (tworzy Rumunię, z Czechosłowacją i Jugosławią „ Małą Ententę ” sprzymierzoną z Francją ). Niektóre monumentalne budynki zostały zbudowane przez francuskich architektów (Athénée, Palais CEC (Caisse d'Epargne: Palatul Casei de Economii și Consemnațiuni ), ale miasto było przede wszystkim teatrem ekspresji wielu stylów architektonicznych, takich jak secesja , Bauhaus czyli styl czysto lokalny zwany Neo Brancoveanu i Neo Venetian, który zachował się pomimo późniejszego zniszczenia ciekawych przykładów.
Jak każdy z Rumunii, Bukareszt musiał przejść dyktatorskiego karlisty , faszystowskich i komunistycznych reżimów zLuty 1938 w Grudzień 1989. W czasie II wojny światowej Bukareszt ucierpiał zarówno z powodu anglo-amerykańskich (za rządów Antonescu , sojusznika III Rzeszy ), jak i niemieckich (po przystąpieniu Rumunii do aliantów ).
W mocy od6 marca 1945 r w 22 grudnia 1989The Rumuńskiej Partii Komunistycznej jest rozwijanie aktywnego planowania miejskiego, odłączona od realiów i potrzeb ludności, co znajduje odzwierciedlenie na ziemi przez serię niszczenia zabytków (w szczególności z rzeźbami i kościołów, uznaje się znieść wspomnienia z przeszłości ), przez budowę dużych prętów anonimowych budynków zbiorowych, zwanych blocuri (lub panelaki : czesko- słowacki termin używany w bloku wschodnim, ponieważ zbudowano je z prefabrykowanych paneli) i gdzie na wyższych piętrach brakuje ogrzewania i wody) oraz pogorszenie stanu transport miejski poddany kaprysom kolejnych dyktatorów, ale także przyjaciół urbanistów pierwszych, którzy zwolnili w podróżach samochodem komunikacją miejską i napływ podróżnych na stacjach i dworcach, mniej przystanków i odłączyli linie, podporządkowując populacja pieszych jest tym bardziej długotrwała, że stare pojazdy nie są wymieniane w tempie ich wycofanie z eksploatacji.
Proces ten pogorszył się po 1977 r., Kiedy trzęsienie ziemi o sile 7,4 stopnia Richtera w 1977 r. Pochłonęło 1500 istnień ludzkich i dało „impuls” komunistycznemu programowi oczyszczania śladów burżuazyjno-arystokratycznej przeszłości (według wszechobecnej oficjalnej terminologii). Za prezydentury Nicolae Ceaușescu (1965-1989) większość historycznego centrum miasta została zniszczona i zastąpiona budynkami w stylu radzieckim, czego najlepszym przykładem jest Centrum Obywatelskie , w skład którego wchodzi Pałac Republiki , dla którego cała historyczna dzielnica została zrównana z ziemią. Doraźna egzekucja dyktatora i jego żony w 1989 roku, po pozorowanym procesie, uratowała niektóre zabytkowe dzielnice, które przetrwały do dziś.
Bukareszt był głównym teatrem rewolucjiGrudzień 1989rozpoczęły się w Timișoarze , a następnie w 1990 r. demonstracje studenckie ( Golaniades ) i ich brutalne represje ( Minériades ) ze strony górników z doliny Jiu , sami zmanipulowani przez postkomunistyczną władzę .
Od 1990 roku, wraz z przywróceniem demokracji i otwarciem granic, miasto szybko się rozwijało. Otwarto wiele firm, a liczba pojedynczych pojazdów eksplodowała, stwarzając problemy drogowe, które również utrudniają transport miejski i zagrażają zdrowiu mieszkańców Bukaresztu.
Po 2000 roku, korzystając z początku boomu gospodarczego w Rumunii, miasto zmodernizowało się: powstały wysokie budynki, centra handlowe i nowoczesne osiedla mieszkaniowe, zwłaszcza w dzielnicach północnych, a historyczne centrum Bukaresztu uległo znacznej degradacji.: Jeśli niektóre zabytki wpisane na listę są odnawiane, wiele innych niszczeje w tym samym tempie, co stare niesklasyfikowane budynki i kończy się wyburzaniem pomimo prawa. Jednak miasto odnawia swoje drogi i sieci wodociągowe i gazowe, sieć elektryczną i pojazdy komunikacji miejskiej, obszary, na których dostawy pozostają poniżej potrzeb, zwłaszcza że zniesienie ograniczeń nałożonych przez reżim komunistyczny otwiera miasto na główny exodus na wsi .
Oferta pozostaje również niewystarczająca, ponieważ modyfikacje wprowadzone przez reżim Ceaușescu w sieci zostały utrzymane ze względu na absolutny priorytet nadany samochodom (na przykład wiele przejść dla pieszych zostało zastąpionych tunelami, które nie zawsze są dostępne dla mniej mobilnych., A tramwaj sieć, która przed 1985 r. była połączona z centrum miasta, Piața Unirii, nie została ponownie połączona: zakończenia różnych sieci są zatem oddalone od siebie o ponad kilometr, zmuszając podróżnych do długich i niebezpiecznych spacerów i skrzyżowań ulic) . W ten sposób postęp nie sprawia, że rumuńska stolica staje się coraz bardziej niebezpieczna dla pieszych i rowerzystów , o czym świadczy wzrost liczby wypadków.
Miasto zostało udekorowane 23 lutego 1920 rz krzyżem 1914-1918 wojennej .
Bukareszt to jedyne miasto w Rumunii, które nie należy do județ . Na jej czele stoi burmistrz - zwany burmistrzem generalnym - (obecnie Gabriela Firea ). Miasto ma łączną powierzchnię 228 km 2 , która jest podzielona na 6 sektorów administracyjnych, na których czele stoi burmistrz sektora .
Granice sektorów są rozmieszczone promieniowo, a numeracja sektorów odbywa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Burmistrz odpowiada za usługi publiczne (woda, transport, główne arterie drogowe), a burmistrz sektora odpowiada za powiązania mieszkańców z samorządami, drugorzędne arterie drogowe, parki, szkoły i usługi sanitarne (wywóz śmieci).
Podział sektorówObszar metropolitalny Bukaresztu (ZMB) liczy obecnie około 2,4 miliona mieszkańców (nieoficjalne źródła podają liczbę 3,4 miliona). Zgodnie z planami burmistrza Bukaresztu ZMB ma składać się z 94 jednostek administracyjno-terytorialnych na obszarze około 5 000 km 2 .
Jakość życiaWedług badań dotyczących jakości życia, wydawanych corocznie przez konsultantów firmy Mercer, Bukareszt osiągnął 94 th miejsce w światowym szczycie w 2001 roku i aż do 108 th miejscu w 2009 roku.
Bukareszt jest również przedostatni w rankingu dotyczącym jakości życia stolic Unii Europejskiej, wyprzedzając Sofię , stolicę Bułgarii .
Nazwisko | Lewo | Początek kadencji | Koniec semestru | |
---|---|---|---|---|
Włosie końskie Halaicu | NLP | 1992 | 1996 | |
Victor Ciorbea | PNȚCD | 1996 | 1997 | |
Viorel Lis | PNȚCD | 1997 | 2000 | |
Traian Băsescu | PD | 2000 | 2004 | |
Răzvan Gheorghe Murgeanu | PDL | 2004 | 2005 | |
Adriean Videanu | PDL | 2005 | 2008 | |
Sorin Oprescu | Ind | 2008 | 2015 | |
Ștefănel-Dan Marin | PR | 2015 | 2015 | |
Răzvan Sava | NLP | 2015 | 2016 | |
Gabriela Firea | PSD | 2016 | 2020 | |
Nicușor Dan | Ind | 2020 | 2024 |
Lewo | Siedzenia |
---|---|
Partia Socjaldemokratyczna (PSD) | 21/55 |
USR-PLUS Alliance (USR-PLUS) | 17/55 |
Narodowa Partia Liberalna (PNL) | 12/55 |
Popularna Partia Ruchu (PMP) | 5/55 |
1798 | 1831 | 1877 | 1930 | 1948 | 1956 | 1966 |
---|---|---|---|---|---|---|
30 000 | 61 000 | 178 000 | 633 000 | 1 025 000 | 1.178.000 | 1 367 000 |
1977 | 1992 | 2002 | 2011 | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|
1 807 000 | 2.067.000 | 1 926 000 | 1 883 425, | - | - | - |
Religia | 1930 | 2002 | 2011 |
---|---|---|---|
Prawosławny | 76,4% | 96,05% | 84,31% |
rzymscy katolicy | 5,6% | 1,21% | 1,18% |
Muzułmanie | 0,2% | 0,49% | 0,48% |
Zielonoświątkowcy | 0,28% | 0,27% | |
Adwentyści dnia siódmego | 0,22% | 0,22% | |
Grekokatolicy | 2,0% | 0,39% | 0,21% |
Baptyści | 0,19% | 0,18% | |
Chrześcijanie według Ewangelii | 0,11% | 0,10% | |
Świadkowie Jehowy | 0,10% | ||
Ewangelicy | 0,12% | 0,09% | |
Żydów | 11,8% | 0,13% | 0,08% |
Reformowany | 1,1% | 0,09% | 0,07% |
Luteranie | 1,9% | 0,03% | 0,02% |
Inny | 0,7% | 0,05% | 0,12% |
Ateiści / brak religii | 0,2% | 0,18% | 0,59% |
Nieokreślony | 0,1% | 0,10% | 11,80% |
W 1877 Bukareszt liczył 177646 mieszkańców. Z wyznaniowego punktu widzenia przeważali chrześcijanie, w 75% prawosławni (132 987), 10% rzymskokatolicy (16 991), 3% protestanci (5854), 0,5% ormiańscy chrześcijanie i 0,12% prawosławni lipowanie. Jeśli chodzi o inne religie, najważniejszym wyznaniem był judaizm (12% ludności Bukaresztu, głównie Aszkenazyjczycy , w mniejszości romskiej, ale obrządku sefardyjskiego ).
Wśród wyznań chrześcijańskich w Rumunii dominuje prawosławie ( rumuńska cerkiew , ale także bułgarska, grecka, rosyjska, serbska, ukraińska), a także wyznania rzymskokatolickie , grekokatolickie i protestanckie o różnych posłuszeństwach (wśród których dominuje luteranizm ). Wielu rzymskich katolików, luteranów i kalwinistów w Bukareszcie to Siedmiogród , Węgrzy pochodzenia Madziarskiego lub Sycylijskiego , albo Niemcy pochodzenia Szwabskiego lub Saksońskiego .
Jeśli chodzi o islam , wielu muzułmanów w Bukareszcie to albo dobrogeny pochodzenia tureckiego lub tatarskiego , albo Arabowie z Bliskiego Wschodu, którzy przybyli w celach handlowych, często pochodzenia syryjskiego , libańskiego , palestyńskiego lub egipskiego .
Społeczności mniejszości etniczno-językowychGrupa etniczna | 1930 | 1992 | 2002 | 2011 |
---|---|---|---|---|
rumuński | 77,7% | 97,61% | 97,02% | 85,95% |
Rom | 1,2% | 1,21% | 1,41% | 1,27% |
język węgierski | 3,7% | 0,40% | 0,30% | 0,18% |
turecki | 0,2% | 0,04% | 0,12% | 0,12% |
żydowski | 10,8% | 0,19% | 0,12% | 0,07% |
Niemiecki | 2,2% | 0,21% | 0,12% | 0,06% |
Inny | 4,1% | 0,32% | 0,89% | 0,67% |
Nieokreślony | 0,1% | 0,02% | 0,02% |
Podczas gdy Węgrzy stanowili około 4% populacji Bukaresztu w 1930 r., W 2011 r. Stanowili tylko 0,18%. Ady Endre High School w Bukareszcie jest szkołą języka węgierskiego, a Casa Petőfi jest kulturalnym centrum tej społeczności.
Obecność niemiecka wspólnota przestarzały XVIII -tego wieku. Według miejskiej legendy nazwałaby Lipscani , centralne miejsce miejskiego rynku, Lipsca to stara rumuńska nazwa miasta Lipsk , ale historycy twierdzą, że każdy kupiec, który udawał się na targi w Lipsku, był nazywany wargi mogą niekoniecznie być Niemcami. Ta niemiecka społeczność, złożona z Austriaków (głównie Sasów siedmiogrodzkich, którzy znali język rumuński ) i Prusaków, była znana z rzemiosła i handlu. Istnieje niemieckojęzyczna placówka Goethe College w Bukareszcie .
Społeczność Bukaresztu o starożytnych tradycjach kulturowych i gospodarczych pochodzi z Armenii . O tej obecności świadczy istnienie rue de l'Arménie , ormiańskiego kościoła i cmentarza. Według spisu z 2002 roku społeczność ta liczy 815 osób.
Społeczność grecka ma w Bukareszcie długą tradycję. Obecność tej społeczności poświadcza się jeszcze przed okresem Fanariota (1715-1821). Ale są też Grecy Pontyjskiego pochodzenia z Dobrudży oraz z szeregów Komunistycznej Partii Grecji , nazywany koukoués (od greckiego akronim KKE tej partii), który pochodził z Grecji po porażce w wojnie. Grecki cywilnego (1949 ). W 2002 roku stanowił 0,67% populacji miasta.
Obecność bułgarskiej społeczności datą jest potwierdzone w XVII -tego wieku. Władze komunistyczne zamknęły bułgarskie liceum, ale w 1999 r. Miasto ponownie otworzyło liceum. Obejmuje trzy klasy, łącznie około 80 uczniów, uczących się w języku bułgarskim. To wznowienie nastąpiło w drodze równoległej akcji mającej na celu ponowne otwarcie rumuńskiej szkoły średniej w Sofii . Bułgarzy mieszkają głównie w dzielnicach na obrzeżach miasta lub w okolicznych miejscowościach ( Brănești , Bragadiru , Glina (Ilfov) , Dobroești , Pantelimon , Colentina , Chiajna , Popești-Leordeni ).
Obecność społeczności polskiej tłumaczy fakt, że do Rumunii przybyło przed 1918 r. Wielu Polaków prześladowanych przez rodzące się tam władze niemieckie , austriackie czy rosyjskie . Wśród członków tej społeczności można wymienić H. Dąbrowskiego, burmistrza Bukaresztu w latach 1940-1942. Ulica Polsce został tak nazwany obecności tej społeczności, które wzrosły w 1939 roku wraz z pojawieniem się uchodźców uciekających przed inwazją niemiecko-sowieckiej .
Bukareszt to nerwowe centrum społeczności albańskiej w Rumunii. Ta wspólnota jest poświadczone od XVII do XX wieku przez strażników arwanici (rumuński Arnauti ) od hospodars i bojarów , ale wzrosła w połowie XIX th wieku, kiedy Bukareszt stał się ośrodkiem intelektualnym inicjatyw kulturalnych, takich jak Dora d'Istra , Naim Frashëri , Jani Vreto czy Naum Veqilharxhi (autor pierwszego albańskiego alfabetu). Aleksander Stavre Drenova składają się teksty dla albańskiej hymnu narodowego , Hymn Albanii ( „Hymn do flaga”), kiedy przebywał w Bukareszcie. Wielu albańskich intelektualistów uciekło ze swojego kraju, aby schronić się w Rumunii, aby uniknąć ucisku osmańskiego.
Obecnych jest głównie kilka instytucji sportowych, takich jak:
Prasa pisana Bukaresztu jest związana głównie z prasą całego kraju. W szczególności w Bukareszcie publikowane są:
Dzienniki alofonowe ukazują się w Bukareszcie, w szczególności:
W Bukareszcie nadawanych jest kilka publicznych i prywatnych stacji radiowych, a jedną z lokalnych jest București FM .
Telewizja lokalnaBukareszt to centrum rumuńskiej gospodarki i przemysłu, które odpowiada za około 22,7% (2010) PKB kraju i około jednej czwartej jego produkcji przemysłowej, a zamieszkuje je tylko 9% ludności kraju. Prawie jedna trzecia podatków krajowych jest płacona przez obywateli i firmy w Bukareszcie. W 2009 roku, przy parytecie siły nabywczej , Bukareszt miał PKB na mieszkańca 29 100 euro , czyli 124% średniej Unii Europejskiej i ponad dwukrotnie więcej niż średnia rumuńska. Po relatywnej stagnacji w latach 90-tych, silny wzrost gospodarczy ożywił miasto i doprowadził do powstania wielu centrów handlowych, osiedli i wieżowców. WWrzesień 2005W Bukareszcie stopa bezrobocia wynosiła 2,6%, znacznie niższa niż krajowa stopa bezrobocia wynosząca 5,7%.
Bukareszt ma zróżnicowaną i rozwijającą się scenę kulturalną, wystawianą w wielu dziedzinach, w tym w sztukach wizualnych i życiu nocnym. W przeciwieństwie do innych regionów Rumunii, takich jak wybrzeże Morza Czarnego czy Siedmiogród, scena kulturalna Bukaresztu jest znacznie bardziej eklektyczna, bez określonego stylu, integrując różne elementy kultury rumuńskiej i międzynarodowej.
Kościół Crețulescu.
Klasztor Antim.
Po lewej Izba Poselska, po prawej Bazylika Patriarchatu Prawosławnego .
Od 2004 roku Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Bukareszcie (BIFF) prezentuje w konkursie wybór filmów fabularnych z całego świata.
Kawiarnie, restauracje i hoteleW parku Cișmigiu w pobliżu jeziora znajduje się pomnik zwany Rotundą Pisarzy . Pisarze reprezentowani w postaci popiersi to:
Parc Carol : dawne mauzoleum dostojników komunistycznych zamienione na pomnik poległych w I wojnie światowej .
Park Herăstrău i Casa Presei Libere w tle.
Park Herăstrău, posąg rzeźbiarza Jefa Lambeaux .
Architektura XXI th wieku .
Metra od Bukaresztu do Pipera.
Izba Handlowo-Przemysłowa w Bukareszcie.
Miejsce Charlesa de Gaulle'a.
Rzeka Dâmbovița .
Place de la Victoire, Narodowe Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” i drapacze chmur.
Schody Hiszpańskie z popiersiem Cervantesa oraz neorumuńskimi budynkami i bauhausem z lat 1920-1930.
Strada Franceză („ulica francuska”).
Dom bucarestoise początku XIX th century (zabytek) Serban Voda Avenue, naprzeciwko budynku z początku XX -go wieku , sąsiednim budynku XXI th wieku i pośród budynków z 1960 roku.
Życie w późnym XIX -tego wieku w stylu neo-Brancoveanu.
Budynki mieszkalne z końca XX -go wieku .
Portal Pałacu Prezydenckiego (Cotroceni).
Narodowe Muzeum Sztuki.
Wydział Lekarski " Carol Davila ".
Dawna poczta, obecnie Muzeum Historii Rumunii .
Krąg wojskowy.
Narodowy Bank Rumunii.
Pałac Caisse d'Épargne.
Stary Parlament, naprzeciw Patriarchatu .
Ateneum.
Teatr Odeon.
Uniwersytet.
Biblioteka Uniwersytecka.
Stara biblioteka centralna.