Dźwięczna spółgłoska szczelinowa podniebienno-zębodołowa
Głosie palato-pęcherzykowe spółgłoska szczelinowa jest dość powszechne spółgłoskowy dźwięku w językach naturalnych. Jej symbolem w międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest [ʒ] .
Charakterystyka
Oto charakterystyka dźwięcznej spółgłoski szczelinowej podniebienno-zębodołowej:
- Jego tryb artykulacji jest frykcyjny , co oznacza, że jest wytwarzany przez kurczenie się powietrza przez wąską ścieżkę w punkcie połączenia, powodując turbulencje.
- Jego punkt połączenia przegubowego jest palatoalveolar , co oznacza, że jest połączone przegubowo na połączeniu pomiędzy pęcherzyków w górnej szczęki i twardych podniebienia , a wklęsły i wypukły języka w kształcie kopuły.
- Jego fonacja jest dźwięczna , co oznacza, że struny głosowe wibrują podczas artykulacji.
- Jest to spółgłoska ustna , co oznacza, że powietrze wydostaje się tylko przez usta.
- Jest to środkowa spółgłoska , co oznacza, że jest wytwarzana przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
- Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny w płucach , co oznacza, że jego artykulacja polega na przepychaniu powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.
Symbol API
Symbolem tej spółgłoski w międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest [ʒ] , czyli dodatkowa litera alfabetu łacińskiego o nazwie ej (lub ezh w pisowni angielskiej) w jej małej pisowni, pobrana z małej litery Z, ale z mniejszą ramię zaokrąglone w subskrybowanej nodze odwrócone w lewo.
Po francusku
W języku francuskim , [ʒ] jest ogólnie napisane j lub g przed i, e, r : j e Bon j naszego, g EAI. Na ogół jest labializowany ( [ʒʷ] ).
Inne języki
Niektóre języki nie znają dźwięku [ʒ] , np. Hiszpański , niemiecki , szwedzki i sanskryt .
Ten dźwięk istnieje w różnych językach, z następującą pisownią:
-
ž w języku chorwackim , litewskim , serbskim , słowackim , słoweńskim , czeskim ;
-
ż po polsku ;
-
zs po węgiersku ;
-
ĵ w esperanto ;
-
j w języku azerbejdżańskim , katalońskim , portugalskim , rumuńskim , tureckim ;
-
y i ll w języku hiszpańskim rioplatense ;
-
ж w języku białoruskim , bułgarskim , macedońskim , rosyjskim , serbskim i ukraińskim ;
-
ժ w języku ormiańskim ;
-
ჟ w języku gruzińskim ;
-
ج w języku lewantyńskim arabskim ;
-
ژ w języku perskim .
Uwagi i odniesienia
-
(w) Peter Ladefoged i Ian Maddieson , The Sounds of the World's Languages , Oxford, Blackwell , et al. „Teoria fonologiczna”,1996, XXI-425 s. , 25 cm ( ISBN 0-631-19814-8 , 978-0-631-19814-7 , 0-631-19815-6 i 978-0-631-19815-4 , OCLC 489691681 , LCCN 94049209 )
Zobacz też