Złota Legenda

Złota Legenda
Obraz poglądowy artykułu Złota Legenda
Św. Cyprien , Św. Justyna i Demon
według Złotej Legendy .
Autor Jacques de Voragine
Uprzejmy żywoty świętych
Orginalna wersja
Język łacina
Tytuł Legenda aurea

The Golden Legend ( Legenda Aurea w języku łacińskim) to książka napisana w języku łacińskim między 1261 i 1266 przez Jacques'a de Voragine , dominikanina i arcybiskupa Genui , w której opisuje życie około 150 świętych lub grup świętych , świętych i męczenników chrześcijanie i według dat roku liturgicznego niektóre wydarzenia z życia Chrystusa i Maryi Panny .

Dla mediewisty Philippe'a Waltera powstała w ten sposób chrześcijańska mitologia , „zbudowana na wierzeniach pogańskich, które chrześcijaństwo musiało zasymilować, aby je kontrolować” . Ta praca rzeczywiście inspirowane kaznodziejów i hagiographers rodzaje średniowieczu zaś średniowieczni artyści wyciągnęli motywy ikonograficzne z Majus Speculum przez Wincentego Beauvais .

Użyte źródła

Jacques de Voragine czerpał z klasycznych tekstów literatury religijnej średniowiecza  ; ich bibliografia zajmuje prawie trzydzieści stron wydania krytycznego. Możemy wspomnieć w szczególności apokryficzne ewangelie z Jacques , Nikodema , w Historiale Speculum przez Wincentego Beauvais , dzieł łacińskich Ojców Grzegorz z Tours , Saint Augustine , Saint Jerome i vitae patrum , Jana Kasjana i Ojców greckich już przetłumaczony na łacinę jak św. Jan Chryzostom . Starał się nie uciekać do legend o miejscowych świętych.

Książka

Pierwotnie zatytułowany Legenda sanctorum alias Lombardica hystoria , co dosłownie oznacza „Co należy czytać o świętych lub historii Lombardii  ”, dzieło to szybko nazwano Legenda aurea, ponieważ jego zawartość, o wielkiej wartości, jest podobno równie cenna jak złoto. Poza żywotami świętych, około 40% Złotej Legendy poświęcone jest wyjaśnieniom głównych świąt religijnych, które odnoszą się do życia Chrystusa .

Księga podzielona jest na 5 części i 178 rozdziałów, uporządkowanych zarówno według porządku kalendarza liturgicznego (od Adwentu do końca listopada) jak i epok łaski lub zbawienia: czas odnowy (5 rozdziałów), czas pojednania i peregrynacji (25 rozdziałów), czas dewiacji (21 rozdziałów), czas pojednania (20 rozdziałów), czas peregrynacji (107 rozdziałów).

Abstrakcyjny historii europejskiej on daje, począwszy od VI th  wieku wraz z przybyciem Longobardów , również przyniosła mu nazwę Historia lombardica ( „Historia Lombard”).

Te pełne kolorów historie miały na celu wywyższenie wiary. Prawdziwym tematem Złotej legendy jest walka, jaką Bóg prowadzi z duchami Zła, wyrażająca się zwłaszcza w odwadze męczenników, która ostatecznie ukazuje bezsilność prześladowców. Złota Legenda jest zatem pomyślana jako narzędzie pracy przeznaczone dla kaznodziejów , służące do przygotowywania kazań . W ten sposób dostarcza zbioru przykładowych modeli życia, przydatnych do emaliowania kazań.

Dyfuzja

Od momentu powstania, około 1261 - 1266 r. , dzieło odniosło spory sukces. Najstarszy zachowany rękopis, pochodzący z 1282 roku , znajduje się dziś w Bayerische Staatsbibliothek w Monachium . Bardzo szybko, Złota Legenda staje się z Biblii i Psałterza , jednego z najbardziej poczytnych dzieł, najbardziej skopiowany ale chyba także najbardziej wzrosła: w XIV TH i XV th  stulecia, to nie jest rzadkością, aby znaleźć kopie nie mniej zawierającym ponad 400 historii. Szacuje się, że istnieje ponad 1000 rękopisów, od najprostszych do najbardziej iluminowanych . Wynalezienie prasy drukarskiej dodatkowo zwiększyło jej dystrybucję. Złota Legenda jest przede wszystkim pierwszym dziełem wydrukowanym po francusku w 1476 r. w Lyonie .

O popularności Złotej Legendy świadczy również duża liczba tłumaczeń, których dzieło było tematem. Tylko w języku francuskim istnieje co najmniej siedem różnych przekładów dla samego tylko okresu średniowiecza, w tym najszerzej rozpowszechnione tłumaczenie Jeana de Vignay wykonane dla królowej Joanny Burgundii . Dzieło było również, od średniowiecza, tłumaczone na język angielski, kastylijski , kataloński , włoski , niderlandzki i prowansalski .

Na przykład kult Trzech Marii , szczególnie rozwinięty w Bretanii pod wpływem Pierre'a de Nantes, który był kolejno biskupem Léon , Saint-Malo i Rennes , wywodzi się z La Légende dorée .

Wpływ w sztukach wizualnych

Złota Legenda miała bardzo znaczący wpływ na sztukę od średniowiecza i „często sama wyjaśnia większość płaskorzeźb katedry” ( Émile Mâle ).

Malarze tacy jak Giotto , Simone Martini , Jan Van Eyck , Fra Angelico , Masaccio , Piero della Francesca , Antonello de Messina , Andrea Mantegna , Hans Memling , Gérard David i wielu innych czerpią z tego dzieła - bezpośrednio lub pośrednio - życie świętych.

Praca ta zainspirowała również cykl gobelinów Sceny z życia Marii prezentowany w nawie katedry Notre-Dame w Strasburgu .

Grafika

łacińskie wydania drukowane

Niektóre tłumaczenia w językach wulgarnych

Uwagi i referencje

  1. Philippe Walter , Mitologia chrześcijańska. Święta, obrzędy i mity średniowiecza , wyd. Imago, 2003, strona 9.
  2. „Od oktawy Pięćdziesiątnicy do Adwentu”, tekst objaśniający s.  411, wydanie La Pléiade.
  3. (pl) Od świętości do hagiografii: geneza i wykorzystanie Złotej legendy Barbary Fleith, Franco Morenzoni, s.  75.
  4. Iacopo da Varazze 1042 rękopisy według spisu B. Fleith (1991, s. 55-331): nr 16.
  5. Muzeum Drukarstwa w Lyonie .
  6. Przekład Jean de Vignay , przekład Jean Batallier i pięć innych przekładów anonimowych .
  7. Laurent Brun i in., „  Jean de Vignay  ” , dział: „La legende des sains”, o ARLIMA – Archiwum literatury średniowiecza ,5 sie 2018(dostęp 2 października 2018 )  : co najmniej 42 rękopisy i 39 wydań przed 1600
  8. Laurent Brun i Irène Fabry-Tehranchi, „  Iacopo da Varazze OP  ” , dział Legenda aurea, podrozdział „Tłumaczenia”, o ARLIMA – Archiwum literatury średniowiecznej ,26 czerwca 2018(dostęp 2 października 2018 r . ) .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne