Luigi Durand de la Penne | ||
![]() | ||
Narodziny |
11 lutego 1914 Genua |
|
---|---|---|
Śmierć |
17 stycznia 1992 (w wieku 77) Genua |
|
Uzbrojony | Morski | |
Stopień | wiceadmirał | |
Konflikty | II wojna światowa | |
Wyczyny broni |
Nalot na Gibraltar (1940) Nalot na port w Aleksandrii (1941) |
|
Inne funkcje | Parlamentarny | |
Luigi Durand de la Penne , urodzony dnia11 lutego 1914w Genui ( Włochy ) i zmarł dnia17 stycznia 1992 r.w tym samym mieście był pływakiem bojowym w Regia Marina, służącym w Decima MAS podczas II wojny światowej . Był także politykiem.
W hołdzie jego imieniem nosi zbudowany po wojnie niszczyciel Marina Militare .
Włoski markiz Luigi Durand de la Penne ukończył Istituto Nautico San Giorgio w swoim rodzinnym mieście Genua, a następnie ukończył kurs szkoleniowy dla początkujących oficerów w Akademii Marynarki Wojennej w Livorno. W 1935 roku, służył w 6 th Flotylli MAS w La Spezia .
Podczas II wojny światowej został przydzielony do flotylli X e MAS, elitarnej jednostki pływaków bojowych specjalizującej się w okrętach podwodnych i używającej torped okrętów podwodnych pilotowanych przez Maiali i ładunków wybuchowych. W 1941 roku brał udział w atakach torpedowych Maiale w Aleksandrii i Gibraltarze. Kieszonkowe okręty podwodne Iride i Gondar zaginęły, ale misja zakończyła się sukcesem, a Durand de la Penne otrzymał awans tenente di vascello (porucznik).
19 grudnia 1941Durand de la Penne i włoscy pływacy bojowi Decima Flottiglia MAS wchodzą do portu Aleksandria i umieszczają ładunki wybuchowe pod kadłubami pancerników Valiant i Queen Elizabeth oraz pod tankowcem Sagona . Maiale Durand de la Penne zawodzi i tym razem, po lewej stronie pod kadłub Valiant , wznosi się na powierzchnię ze swoim towarzyszem Emilio Bianchi. Pojmani i przesłuchani przez Charlesa Morgana, dowódcę Valiant , obaj mężczyźni milczą. Aby jednak uniknąć rzezi, w ostatniej chwili ostrzegają przed niebezpieczeństwem, umożliwiając ewakuację brytyjskich budynków. Durand de la Penne i Bianchi zostają ranni w wyniku eksplozji, ale przeżyli. Stare pancerniki HMS Valiant i HMS Queen Elisabeth są poważnie uszkodzone. Po sześciu miesiącach napraw zostaną ponownie zwodowane i ponownie sprawne. Podczas tego samego ataku zatopiony został również tankowiec Sagona , a eksplozja uszkodziła zacumowany obok siebie brytyjski niszczyciel HMS Jervis .
Za tę akcję Luigi Durand de la Penne otrzymał Medal Męstwa Wojskowego , najwyższe włoskie odznaczenie wojskowe przyznawane za męstwo „w obliczu wroga”. Wmaj 1945, pod koniec wojny admirał Charles Morgan, który dowodził Valiantem w czasie ataku na Aleksandrię, chciał wręczyć mu medal osobiście, podczas ceremonii w Taranto .
Nalot na port w Aleksandrii zainspirował dwa filmy:
Po rozejmie Cassibile z8 września 1943, zwolniony z więzienia Luigi Durand de la Penne dołączył do obozu aliantów jako pływak bojowy.
22 czerwca 1944brał udział we włosko-brytyjskiej operacji przeciwko Niemcom. Grupa brytyjskich i włoskich pływaków bojowych została przetransportowana przez włoski niszczyciel Grecale do ataku w porcie La Spezia, następnie w rękach sił niemieckich. Pływacy bojowi zatapiają krążowniki Gorizia i Bolzano, blokując w ten sposób wejście do portu, do którego łodzie nie mają już dostępu.
Durand de la Penne kontynuuje karierę w Marina Militare . Awansował na capitano di fregata (kapitan fregaty) w 1950 roku i capitano di vascello (kapitan marynarki) w 1954. W 1956 został mianowany attaché marynarki wojennej w Brazylii .
Na poziomie politycznym został wybrany posłem do włoskiego parlamentu od drugiej do szóstej kadencji jako kandydat niezależny.
Odszedł w stopniu ammiraglio di eskadra (wiceadmirała eskadry).
W 1993 roku Marina Militare nazwała na jej cześć nową klasę dwóch budynków: klasa Durand de la Penne . Są to niszczyciele Luigi Durand de la Penne (D560) i Francesco Mimbelli (D561).
Na cmentarzu w Portofino spoczywa Luigi Durand de la Penne .