Odessa деса | ||||
Heraldyka |
Flaga |
|||
Administracja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Ukraina | |||
Poddział | Obwód odeski | |||
Burmistrz | Hennadij Troukhanov | |||
Kod pocztowy | 65000 - 65480 | |||
Prefiks tel. | +380 48 | |||
Demografia | ||||
Miły | Odesite | |||
Populacja | 1 011 494 mieszk . (2018) | |||
Gęstość | 4,270 inhab./km 2 | |||
Geografia | ||||
Informacje kontaktowe | 46 ° 28 ′ północ, 30 ° 44 ′ wschód | |||
Wysokość | 40 m² |
|||
Powierzchnia | 23 690 ha = 236,9 km 2 | |||
Różnorodny | ||||
Fundacja | 1794 | |||
Pierwsza wzmianka | 1795 | |||
Status | Miasto od 1794 | |||
Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Obwód odeski
| ||||
Znajomości | ||||
Stronie internetowej | www.odessa.ua | |||
Źródła | ||||
Lista miast na Ukrainie | ||||
Odessa (w języku ukraińskim : Одеса , / ɔ z ɛ s ɐ / ; w języku rosyjskim : Одесса , / ɐ z ʲ e s ə / ) to miasto portowe z Ukrainy na Morzu Czarnym , a stolica administracyjna " Odessa Oblast . Jego populacja w 2018 roku liczyła 1 011 494 mieszkańców . Zostało założone w 1794 r. ex nihilo jako nowe miasto przez cesarzową rosyjską Katarzynę II i od samego początku przyciągało znaczną liczbę imigrantów z całego Imperium i krajów sąsiednich.
Od 1819 do 1859 roku Odessa była wolnym portem . W okresie sowieckim była bazą marynarki wojennej, a od1 st styczeń +2.000, port w Odessie zostaje ogłoszony wolnym portem i wolną strefą na dwadzieścia pięć lat.
Odessa posiada ważne centrum handlowe, portowe, które dostarcza towary i surowce do dużej części kraju. W rzeczywistości Odessa ma dwa porty: Odessa i Youjne (co oznacza „na południu”), główny terminal naftowy na przedmieściach. Czornomorsk , kolejny ważny port, znajduje się w tym samym obwodzie , na południowy zachód od Odessy. Razem tworzą ważny węzeł komunikacji kolejowej. Przemysł naftowy i chemiczny Odessy jest połączony strategicznymi rurociągami z Rosją i Unią Europejską .
Miasto jest jednym z najważniejszych biegunów gospodarczych Ukrainy , wyposażonym w przemysł rolno-spożywczy, włókienniczy i wytwórczy. Ponadto w Odessie znajduje się znaczna liczba targowisk pod gołym niebem, które zaopatrują cały kraj w dobra konsumpcyjne. Jego roczne tempo wzrostu często przekracza 10%.
Z prawie milion ludzi, Odessa jest 3 th największym miastem na Ukrainie i jeden z najbogatszych w kraju. W XIX -tego wieku , to było 4 th miasto w Imperium Rosyjskim po Moskwie , Petersburgu i Warszawie . Tradycyjnie jego architektura jest bardziej śródziemnomorska niż rosyjska, silnie inspirowana stylem francuskim i włoskim . Odessa zawsze posiadała ducha wolności i ironii dzięki swojemu geograficznemu położeniu otwartemu na obcokrajowców. Często nazywana jest „ Marsylią Ukrainy”.
Miasto jest popularnym kierunkiem turystycznym, z licznymi kawiarniami i klubami nocnymi, kilometrami piaszczystych plaż i pewnym południowym klimatem.
Odessa jest zbudowana na brzegu Morza Czarnego , około trzydziestu kilometrów na północny wschód od limanu Dniestru , na tarasowych wzgórzach z widokiem na Zatokę Odeską ( fr ) . Znajduje się 440 km na południe od Kijowa .
Nerubais’ke | Krasnosiłka | Usatowe |
Velykyi Dal'nyk | ||
Velykodolyns'ke | Czarnomorsk |
Klimat Odessy jest łagodny i suchy ze średnią temperaturą w styczniu -2 ° C i 22 ° C w lipcu. Jest to wilgotny typ kontynentalny lub Dfb według klasyfikacji Köppena . Odessa otrzymuje tylko 440 mm rocznych opadów. Śnieg pokrywa ziemię średnio przez 24 dni w roku.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | −3,6 | -3,1 | 0,4 | 6,2 | 11,7 | 15,6 | 17,4 | 17,2 | 13.1 | 8.1 | 3 | -1 | 7,1 |
Średnia temperatura (°C) | -1,1 | −0,5 | 2,9 | 9,2 | 15,2 | 19,6 | 21,7 | 21,4 | 16,8 | 11.2 | 5,6 | 1,4 | 10.3 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 1,6 | 2,4 | 6,1 | 12,8 | 19 | 23,6 | 26 | 25,7 | 20,9 | 14,7 | 8.4 | 4 | 13,8 |
Opady ( mm ) | 31 | 31 | 31 | 34 | 34 | 49 | 49 | 34 | 37 | 30 | 45 | 35 | 440 |
Odessa została oficjalnie założona w 1794 roku jako rosyjska twierdza na terenach przyłączonych do Imperium Osmańskiego po traktacie w Jassach w 1792 roku . Miasto zostało nazwane na cześć imienia Ulisses , w greckim Odysseos , sfeminizowanym zgodnie z życzeniem Katarzyny II w "Odessie" . Rzeczywiście, miasta Nowej Rosji w tym czasie często nosiły greckie nazwy zgodnie z życzeniem cesarzowej.
W starożytności region Odessy był zamieszkany przez Daków i Scytów i skolonizowany przez Greków, jak cała ta część wybrzeża Morza Czarnego. Wędrowne ludy pochodzi z III th century ( Hunów , Awarów , Gepidowie , Pieczyngowie , Sarmatów , Gotów , Słowian ). Odessa znajdowała się przejściowo pod wpływami Polski i Litwy. Po wielkim najeździe z 1241 r. region stał się terytorium Tatarów (chanatu bugu ). Ci Tatarzy przez wieki walczyli z Mołdawią i Polską . W Turcy inclurent region i Tatarów na islam w swoim imperium z XVI -tego wieku .
Podczas rosyjsko-osmańskiej wojnie , od 1787 do 1791 roku , gdy Kozacy podbił tatarskie pozycje z Hadjibey (en) ( Hacibey ) oraz Ottoman twierdzę Eni-Dounia ( Yeni Dunia ) w pobliżu obecnego miejsca. W podboju tym pomógł neapolitański admirał Ribas w służbie Rosjan. Wybrał swoją lokalizację w łatwo dostępnej zatoce i zbudował sto kamiennych domów. W następnych latach osiedlili się tam pontyjscy rybacy i kupcy, a Katarzyna II z Rosji wybrała nazwę Odessa na pamiątkę greckiej kolonii Odessos, dzisiejszej Warny w Bułgarii .
Od 1803 do 1814 r. Armand du Plessis , książę Richelieu, był gubernatorem Odessy i Nowej Rosji . Po ucieczce z rewolucji francuskiej służył w armii rosyjskiej przeciwko Turkom. Przypisuje mu układ miasta oraz organizację jego obiektów i infrastruktury. Zorganizował odważną kwarantannę podczas epidemii cholery , która przyczyniła się do jego sławy. Uważany jest za jednego z ojców założycieli miasta i przyjaźnił się z Aleksandrem I św . Był wtedy premierem Francji , po powrocie Ludwika XVIII . Nowi osadnicy z głębi Rosji, Galicji , Mołdawii , Wołoszczyzny , Małej Rusi (część dzisiejszej Ukrainy) zostali przyciągnięci do zwolnienia z podatków w kolejnych latach po ich osiedleniu. Książę powiększył port, przez który odbywał się wywóz pszenicy do Marsylii . To z jego inicjatywy, ale po jego odejściu , w 1817 r . założono Liceum Richelieu , elitarny zakład w carskiej Rosji . Comte de Langeron , francuski emigrant, był w czasie burmistrza miasta. Stworzył Le Messager de la Russie sudionale , francuską gazetę czytaną przez ówczesną elitę.
Od 1823 do 1824 roku , rosyjski poeta Aleksander Puszkin został wysłany na wygnanie tam. W swoich listach pisał, że Odessa to miasto, w którym „czujesz Europę ”. Ludzie mówią po francusku, a do przeczytania są gazety i czasopisma europejskie. "
Podczas wojny krymskiej , od 1853 do 1856 , Odessa była bombardowana przez marynarki wojenne brytyjskie , osmańskie i francuskie. Aspirant 2 e klasa Henri Rieunier (1833/18), który stworzył Wschodnią wojny i oblężenia w Sewastopolu w całości, opowiada w swoich wyjątkowych pism codziennych, udział w zarządzie Karola w bombardowaniu „Odessa, co następuje:
" … Sobota 22 kwietnia 1854 reskadra ostrzelała baterie portu wojennego w Odessie i podpaliła budynki tego portu. Aréthuse błyśnie kilka broadsides na baterii znajduje się na południe od miasta na ... Kartezjusz , duży 540 HP parowiec uzbrojony w 20 armat, ustawia ogień , dwa brytyjskie okręty zrobili to samo. Wszystkie opary strzelają z dużej odległości od 8 do 12 kabli. Kanonada trwa między statkami lądowymi i parowymi. W południe 49 minut fort, który jest na molo cesarskim zapala się i skacze, o godzinie 1, kanonada trochę cichnie, o 3, rusza ponownie, o 3 h 35 minut, fort na dole portu staje w ogniu… Budynki wzdłuż Imperial Mole płoną. Widzimy kilka, które się kłaniają i toną. Ogień trwa całą noc. Sans Pareil i dwa inne brytyjskie korwety odsunął i poinformował, że wszystkie pociski spadały we właściwym kierunku. Na początku pożaru z portu kwarantanny uciekły trzy statki handlowe i część Brytyjczyków. Strzela do nich fort cesarskiego kreta. W niedzielę 23 kwietnia na ziemi palił się jeszcze ogień… Cytadela i port w Odessie zbombardowane, flota francusko-brytyjska zadbała o ocalenie miasta…”
Wzrost handlu doprowadził do rozwoju Odessy, która stała się najważniejszym portem eksportowym zboża Imperium Rosyjskiego. W 1866 r. miasto połączono koleją z Kijowem i Charkowem oraz z Kiszyniowem i Jassami w Mołdawii .
Rodzina Lwa Tołstoja posiadała w mieście dwór, który nadal można zwiedzać.
Większość domów miejskich z XIX th wieku zbudowana jest z wapienia wydobywanego w pobliżu. Opuszczone kamieniołomy były wykorzystywane i powiększane przez przemytników , którzy utworzyli pod Odessą labirynt tuneli, zwany " katakumbami ". Dziś przyciągają turystów, ale te wycieczki mogą być niebezpieczne, ponieważ nie ma dokładnej mapy tej sieci.
Podczas XIX th wieku , wielka migracja z Polski osiągnęła największe miasto żydowskie w głównych miastach Cesarstwa Rosyjskiego .
Przed I wojną światową w Odessie rozwinęła się działalność kinematograficzna. W ten sposób w 1907 roku powstało Studio Odeskie, które stało się jednym z najważniejszych w rosyjskim kinie niemym i kinie ukraińskim .
W 1905 roku Odessa była miejscem wydarzeń rewolucyjnych i powstania robotniczego wspieranego przez załogę pancernika Potiomkin podczas rewolucji 1905 roku . Ten bunt inspirowany Siergieja Eisensteina 1925 folię , Pancernik Potiomkin .
W następstwie rewolucji lutowej w 1917 r15 marca 1917 r.autonomiczny Rada (rada), pod przewodnictwem historyka Mychajło Hrouchevsky . Centralna Rada wyraziła sprzeciw wobec przewrotu bolszewickiego w październiku , głosząc na 19 listopada w Ukraińska Republika Ludowa , nie oddziela się od Republiki Rosyjskiej . W bolszewicy odmówił uznania Centralnej Rady i założył serię republik: Ukraińskiej Republiki Ludowej Sowietów (na wschodzie), to Republika Radziecka Donieck-Krzywy-Rog The Soviet Socjalistyczna Republika Taurydzie , która później stała się Republika Socjalistyczna Związek Sowiecki na Krymie, aw Odessie Odeska Republika Sowiecka . Mimo to w 1917 r. partia bolszewicka pozostała na Ukrainie stosunkowo słaba, z wyjątkiem przemysłowych regionów Wschodu i Południa. Sowiecka Republika Odessy rozpętuje tam czerwony terror : na pokładzie krążownika „ Almaz” na pokładzie krążownika „ Almaz” zostaje rozstrzelanych 400 oficerów, którzy siłą strumieni wody zamieniają się w bryłę lodu na pokładzie lub żywcem wrzucają do kotła; w mieście czterysta rodzin oskarżonych o „burżuazję” zostało zmasakrowanych przez rozwścieczony tłum zebrany przez nowe władze. Następnie Sowiecka Republika Odessa przejmuje kontrolę nad Yedisan i atakuje Besarabię , kontrolowaną przez Mołdawską Republikę Demokratyczną, która wzywa na pomoc wojsk francusko-rumuńskich .
Ale nie mogąc utrzymać kontroli poza bezpośrednim sąsiedztwem miasta, sowiecka republika Odessa została zmuszona do porozumienia się z centralną Radą , chociaż ta ostatnia kontynuowała równolegle z bolszewicką Rosją wstępne negocjacje w sprawie traktatu brzesko-litewskiego. . Traktat ten, podpisany pomiędzy Central Empires i bolszewickiej Rosji, dostarcza do Rzeszy Niemieckiej w krajach bałtyckich , na Białorusi , a Ukraińska Republika Ludowa , że Lenin nie mógł kontrolować. W rezultacie rząd, sztab generalny i część wojsk Sowieckiej Republiki Odessy opuściły miasto, dostarczono Niemcom , na pokładzie Ałmazu i pociągiem do Nikołajewa i Sewastopola , a stamtąd w Jejsku , na wschodni brzeg Morza Azowskiego , niedaleko Rostowa nad Donem . Wreszcie bolszewickie republiki ukraińskie, w tym sowiecka republika Odessa, zjednoczyły się 17-go -19 marca 1918utworzyć Ukraińską Republikę Sowiecką , początkowo z Charkowem jako stolicą.
W 1919 miasto zostało zajęte przez francuskie siły morskie admirała Ameta, które przybyły wesprzeć białe armie , ale komunistyczni marynarze zbuntowali się i interwencja zakończyła się niepowodzeniem. Wojna domowa wznowiła się tam z zemstą między nacjonalistycznymi Ukraińcami , carskimi „białymi” Rosjanami , anarchistycznymi Ukraińcami i bolszewicką „ Armią Czerwoną ”, która w 1920 roku ostatecznie przejęła kontrolę nad Odessą, teraz zintegrowaną Ukraińska Socjalistyczna Republika radziecka , członek z ZSRR w 1922 roku .
Pancernik Potiomkin , film nakręcony w Odessie przez Eisensteina w 1925 roku , przedstawia słynną scenę, w której setki ludzi giną na monumentalnych kamiennych schodach, nazywanych wówczas „schodami Richelieu”, a dziś znanymi jako schody Potiomkinowskie . Na szczycie schodów prowadzących do portu stoi pomnik księcia Richelieu . Rzeczywista masakra miała miejsce na pobliskich ulicach, a nie na samych schodach, ale film zamienił te schody w atrakcję turystyczną.
W latach dwudziestych i trzydziestych ludność Odessy cierpiała z powodu sowieckiego głodu : głodu w latach 1921-1922, a zwłaszcza Hołodomoru, za który odpowiedzialność spadła, według ocalałych i większości historyków, na stalinowski reżim komunistyczny .
Podczas II wojny światowej , od 1941 do 1944 roku , Odessa była okupowana przez rumuńskie siły zbrojne sprzymierzone z nazistowskimi Niemcami i doznała rozległych zniszczeń. Przed wojną mieszkała tam największa społeczność żydowska w Związku Radzieckim - 133 tys. osób według spisu z 1926 r . Po siły Osi zaatakowały ZSRR22 czerwca 1941ok. 45% tej społeczności zdołało uciec w głąb Związku Radzieckiego, ale cztery miesiące później ponad 75 000 Żydów było nadal w okupowanym mieście. 22 października 1941, sześć dni po wkroczeniu wojsk rumuńskich do miasta, w ataku zginął dowódca Odessy generał Ioan Glogojeanu (en) , a także duża część jego sztabu, pozostawiając około czterdziestu zabitych. Tego samego wieczoru rząd rumuński oskarżył wszystkich Żydów odesyckich o podżeganie i nakazał „nieubłagane represje”. Dwadzieścia minut później nowy dowódca Odessy, generał Trestioreanu, ogłosił, że zamierza powiesić Żydów i komunistów w miejscach publicznych. W nocy rozstrzelano pięć tysięcy osób. W dniu 23 października , dziewiętnaście tysięcy Żydów zostało straconych, a ich ciała spryskuje się benzyną i spalone.
Marszałek Antonescu , dyktator i rumuński premier od 1941 - 1944 , wydał rozkaz zabicia dwieście komunistów dla każdego poszkodowanego funkcjonariusza bomby oraz stu dla każdego żołnierza. W związku z tym wszyscy komuniści i po jednym członku każdej żydowskiej rodziny mieli zostać uwięzieni jako zakładnicy. Antonescu ponownie zarządził represje: zażądał, aby wciąż żyjący zakładnicy „doznali takich samych cierpień, jak oficerowie, którzy zginęli w eksplozji” . Na wieczór 24 października , gdy uwięzionych Żydów wywieziono z miasta i zastrzelony przed rowów przeciwpancernych w grupach po czterdziestce lub pięćdziesiątce. Ponieważ akcja okazała się zbyt powolna, pozostałych 5 tys. Żydów zamknięto w trzech magazynach i ostrzelano z broni maszynowej. Następnie magazyny zostały podpalone w dniu 25 października , w dniu pochówku wojskowych ofiar ataku 22 października. W ten sposób zmasakrowano większość żydowskich mężczyzn w Odessie.
1 st listopad , miasto numerowane tylko 33885 Żydów, głównie kobiet i dzieci, którzy mieszkali w getcie terroryzował Mołdawanki (IN) . Żydzi z Odessy i regionu zostały następnie deportowany do Podolu pod rumuńskiej okupacji , do dawnych kołchozów z Bogdanovka , Domanevka (en) i Ahmetetchka . Umieszczono ich w opłakanych warunkach, stłoczonych w ruinach, stajniach lub chlewach. Cierpieli wiele chorób, w tym czerwonki i tyfusu oraz rumuńskiego Czerwonego Krzyża (IN) z Viorica Agarici i stowarzyszenia Aliya od Eugen Meissner i Samuel Leibovici z siedzibą w Bukareszcie , nie pozwolono im pomóc tylko w małych ilościach i wobec ciężkich podatków lub łapówki. Wielu zostało zmasakrowanych od grudnia . Tych, których jeszcze nie deportowano, wywożono pociągiem od stycznia 1942 roku . 10 kwietnia 1942w Odessie pozostało tylko 703 Żydów .
Według oficjalnych raportów rumuńskie wojsko, wspomagane przez lokalne władze kolaboracyjne, zostało zastrzelone między 18 października 1941 i 17 marca 1942, do dwudziestu pięciu tysięcy Żydów i deportował ponad trzydzieści pięć tysięcy, z których wielu zostało później zabitych. Raport zawiera również pięć tysięcy Żydów zabitych w Bogdanovce i wiele tysięcy więcej w Golcie (w) i sąsiednim regionie. Żydowska Biblioteka Wirtualna rejestruje liczbę 34.000 ofiar między 22 a25 października, a Amerykańskie Muzeum Holokaustu utrzymuje, że „siły rumuńskie i niemieckie zabiły w Odessie prawie 100 000 Żydów podczas okupacji miasta” . Inne źródła szacują liczbę zabitych na Podolu pod okupacją rumuńską na 115 000, w tym 100 000 Żydów (głównie Odesytów) i 15 000 Cyganów .
Odessa została ostatecznie wyzwolona przez Armię Czerwoną wkwiecień 1944podczas ofensywy Dniepru-Karpat . Było to jedno z pierwszych czterech miast, które w 1945 roku otrzymały tytuł Miasta Bohaterów .
Po wojnie częściowo zniszczony i wyludniłyby miasto znowu cierpiał głód , że od 1946-1947 , a Red stalinowskiego terroru przestała tam dopiero od 1956 roku , po destalinizacji . Gdy sytuacja się unormowała, miasto ogromnie się rozwinęło w latach 60. i 70. XX wieku .
W latach 70. i 90. większość odezyckich Żydów, powracających z innych regionów ZSRR, gdzie udało im się uciec przed Holokaustem , wyemigrowała do Izraela , Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej . Bardzo ważna była także emigracja do Moskwy i Leningradu , tworząca prawdziwe wspólnoty. Zgrupowani razem w Nowym Jorku , inni odezyccy Żydzi zasłużyli na swoją amerykańską dzielnicę przydomek „ Mała Odessa ”. Po ich wyjeździe ludność spisowa miasta deklarowała się w dwóch trzecich w liczbie Ukraińców iw jednej trzeciej Rosjan.
W maj 2014Miasto jest w szponach poważnych zakłóceń między Ukraińców zwolenników tymczasowego rządu centralnego w Kijowie i rosyjskojęzycznej zwolenników „ Nowej Rosji ”. Po śmierci prokijowskiego aktywisty zastrzelonego w centrum miasta podczas poważnych bójek między kibicami drużyn piłkarskich, rosyjskojęzyczni kibice, ścigani przez zwolenników kijowskiego rządu centralnego, schronili się we wnętrzu Domu Syndykatu, gdzie doszło do pożaru. wybuchł w wyniku rzucania koktajli Mołotowa . Około czterdziestu osób zmarło z uduszenia lub spalonych żywcem wieczorem w dniu2 maja 2014 r..
Miasto Odessa jest miastem partnerskim:
Miasto Odessa utrzymuje współpracę partnerską z:
Mieszkańcy narodowości ukraińskiej (etnicznej) stanowią większość (62%) mieszkańców Odessy, która ma również silną mniejszość rosyjską (29%). Miasto jest także domem dla wielu mniejszości: Albańczyków , Ormian , Azerów , Tatarów Krymskich , Bułgarów , Gruzinów , Greków , Żydów, Mołdawian , Turków i innych.
W 2012 r. wskaźnik urodzeń wynosił 10 na tysiąc przy 10 170 urodzeń (wobec 9,8 na tysiąc w 2011 r. na 9875 urodzeń); śmiertelność była 11,9 tys z 12,032 zgonów (w porównaniu do śmiertelności do 12,2 tysięcy w 2011 12,293 śmierci). Naturalnej równowagi zatem ujemny (-1,9 tysięcznych). W 2015 roku miasto było bliskie spadku poniżej poziomu miliona mieszkańców i odnotowało 10 111 urodzeń (przy współczynniku urodzeń 10,2 na tysiąc) wobec 12 992 zgonów (przy współczynniku zgonów 13,3 na tysiąc).
Spisy ludności (*) lub szacunki populacji:
1799 | 1814 | 1850 | 1873 | 1897 | 1910 | 1923 |
---|---|---|---|---|---|---|
4117 | 20 000 | 100 000 | 180 922 | 403 815 | 506000 | 314,840 |
1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 |
---|---|---|---|---|---|---|
411 416 | 601 651 | 667,182 | 891 546 | 1,046,133 | 1 115 371 | 1 029 049 |
2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|
1 008 162 | 1,014,852 | 1,017,022 | 1,016,515 | 1,010,848 | 1,010,783 | 1,011,494 |
Od lat 70. Odessa jest uznawana za stolicę sowieckiego humoru. Od tego czasu w mieście odbywają się festiwale komediowe.
Dziś Odessa to miasto liczące 1,1 miliona mieszkańców, nie licząc niezarejestrowanych imigrantów. Przemysły miasta to przemysł stoczniowy , rafineryjny , chemiczny , metalurgiczny i spożywczy . Odessa jest także bazą marynarki wojennej i macierzystym portem floty rybackiej. Ostatnie ruchy społeczno-gospodarcze doprowadziły do powstania „ 7 -go kilometra ” - największego niepokrytej europejskim rynku hurtowym znajduje się na przedmieściach. Ludzie z całej Ukrainy przyjeżdżają tu kupować i odsprzedawać towary konsumpcyjne – w większości wyprodukowane w Chinach .
Port w Odessie jest głównym miejscem eksportu ukraińskiej pszenicy . Duże znaczenie na światowym rynku ma „pochodzenie z Morza Czarnego”.
Odessa słynie z opery i Schodów Potiomkinowskich, uwiecznionych przez Siergieja Eisensteina, który w 1925 roku nakręcił tam kluczową scenę w swoim filmie Pancernik Potiomkin . Również w Odessie od 1907 roku rozwijało się Studio Odessa , jedno z głównych ukraińskich studiów . Pomnik księcia Richelieu jest jednym z symboli miasta.
W 1987 roku , w Stanach Zjednoczonych , niejaki Brian De Palma przejmie tę scenę, gdy Eliot Ness grany przez Kevina Costnera czeka na księgowego Ala Capone w Nietykalnych .
Ogród botaniczny Odessa jest uczelnią botaniczny park, niepowtarzalny na wybrzeżu Morza Czarnego .
Odessa ma wiele wysokiej jakości teatrów, w tym:
W Odessites można podziwiać około dwudziestu muzeów: