Morze Liguryjskie
| Liguryjskie Morze Liguryjskie Morze | ||
|
Mapa Morza Liguryjskiego z jego granicami na czerwono według Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej i na niebiesko według Instytutu Hydrograficznego Włoskiej Marynarki Wojennej . | ||
| Ludzka Geografia | ||
|---|---|---|
| Kraje przybrzeżne |
Włochy Francja |
|
| Geografia fizyczna | ||
| Rodzaj | Morze śródlądowe | |
| Lokalizacja | Morze Śródziemne | |
| Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ szerokości geograficznej północnej, 9 ° 00 ′ długości geograficznej wschodniej | |
| Podziały | Zatoka Genua | |
Geolokalizacja na mapie: Morze Śródziemne
| ||
Morze Liguryjskie i Morze Liguryjskie (z niemieckiego Ligurische See ) lub Morze Liguryjskie (z włoskiego Liguryjskim marca ), jest morze, które obmywa Liguria . Jest częścią Morza Śródziemnego, podobnie jak Morze Tyrreńskie .
Geografia
Międzynarodowa organizacja hydrograficzna definiuje granice na Morzu Liguryjskim, co następuje:
- Na południowym zachodzie : linia łącząca Cap Corse (Cap Grosso) ( 43 ° 00 ′ 36 ″ N, 9 ° 23 ′ 01 ″ E ) z granicą włosko-francuską ( 43 ° 47 ′ 03,37 ″ N, 7 ° 31 ′ 47,78 ″ E );
- Na południowym wschodzie : linia łącząca Cap Corse z Île du Tinetto ( 44 ° 01 ′ 24 ″ N, 9 ° 51 ′ 04 ″ E ), następnie przebiegająca przez wyspy Tino i Palmaria i prowadząca do punktu San Pietro (in) od wybrzeża Włoch ( 44 ° 02 ′ 53 ″ N, 9 ° 49 ′ 56 ″ E );
- Na północy : włoskie wybrzeże Ligurii.
Morze Liguryjskie wzięło swoją nazwę od Ligurii , ludu zamieszkującego głównie jego wybrzeża.
Leży na północny zachód od Morza Tyrreńskiego i na wschód od północnej części basenu algiersko-prowansalskiego .
Najbardziej wysunięta na północ część morza to Zatoka Genua . W północno-wschodniej części Korsyki osiąga się maksymalną głębokość ponad 2850 m .
Wybrzeże Morza Liguryjskiego, z bardzo łagodnym klimatem, wita bogatą turystykę nadmorską, zwłaszcza włoską, na riwierze di Ponente (od San-Remo do Genui) i riwierze di Levante (od Genui do Portovenere).
Największe graniczące z nim porty to Savona i Genua .
Morze Liguryjskie stanowi regulator termiczny na Morzu Śródziemnym , a jego wybrzeża charakteryzują się bardzo łagodnymi zimami i gorącymi, ale nie upalnymi latami. Ponadto poszerza się tam wiele zagłębień , przynosząc obfite opady ( miejscami przekraczające 1000 mm rocznie).
Granice Morza Liguryjskiego według Włoch
Jako wskazówka określmy, że Instytut Hydrograficzny Włoskiej Marynarki Wojennej określa granice Morza Liguryjskiego następująco:
- granica zachodnia: wzdłuż linii łączącej Cap Ferrat w pobliżu Nicei i Pointe de la Revellata w pobliżu Calvi w Haute-Corse ;
- granica wschodnia: wzdłuż linii łączącej Cap Corse (w Capu Sagru ) z cypelem Piombino .
Te ograniczenia nieuznawane przez Międzynarodową Organizację Hydrograficzną są zatem arbitralne.
Z włoskiego punktu widzenia Morze Liguryjskie graniczy z Francją ( Haute-Corse i Alpes-Maritimes ), Włochami (Liguria, północna Toskania , wyspy Gorgon i Capraia ) oraz z Księstwem Monako . Zgodnie z włoskimi definicjami granica z Morzem Tyrreńskim znajduje się zatem na poziomie Kanału Korsykańskiego .
Ochrona ekologiczna
W 1999 r., Aby chronić wiele gatunków waleni występujących w Morzu Liguryjskim, sąsiednie państwa nadały temu morzu status SPAMI ( Specjalnie Chronionych Obszarów o znaczeniu Śródziemnomorskim ) i utworzyły sanktuarium Pelagos .
Morze Liguryjskie Cetacean Sanctuary obejmuje 84.000 km 2 zarówno w wodach terytorialnych i na otwartym morzu.
Od 1996 roku Włochy utworzyły Park Narodowy Archipelagu Toskańskiego, który jest odpowiedzialny za ochronę siedmiu dużych wysp archipelagu, a także dna mórz Tyrreńskiego i Liguryjskiego, a także ich ważnej fauny . Do dziś uważany jest za największy park morski w Europie .
Od 1999 roku istnieje Park Narodowy Cinque Terre , który znajduje się na obrzeżach La Spezii i który co roku wita wielu turystów z całego świata ze względu na swoje wspaniałe krajobrazy i architekturę.
Uwagi i odniesienia
- Zgodnie z nomenklaturą obszarów morskich o CNIG .
- http://www.iho.shom.fr/PUBLICATIONS/IHO_Download.htm#S-23 Dokument IHO
- „ Granice morza i oceany, 3 rd edition ” , międzynarodowa organizacja hydrograficzna,1953(dostęp 31 stycznia 2015 )