Toskania

Administracja
Toskania
Heraldyka	Flaga
Kraj	Włochy
Główne miasto	Florencja
Prowincje	10
Gminy	287
Prezydent	Eugenio Giani ( PD ) 2020-2025
NAKRĘTKI 1	ITE (Środkowe Włochy)
ISO 3166-2	IT-52
Demografia
Populacja	3 739 769 mieszk . (30.09.2017)
Gęstość	163 mieszk./km 2
Geografia
Powierzchnia	2 298 704 ha = 22 987,04 km 2
Lokalizacja

Znajomości
Stronie internetowej	www.regione.toscana.it

Toskania (w języku japońskim : Toscana / t o s . K ma ː . Nie było / ) jest jednym z dwudziestu regionów Włochy ; znajduje się w środkowo-zachodniej części kraju, a jej stolicą jest Florencja . W 2020 roku liczy 3 692 555 mieszkańców, Toskanii i Toskanii, na obszarze 22 987,04 km 2 .

Wyjątkowo bogata historia polityczna i kulturowa pozwoliła mu nadać swój język Włochom, autorom takim jak Dante , Boccaccio , Petrarka , politykom takim jak Cosimo Starszy , Machiavelli , Katarzyna Medycejska , artystom takim jak Fra Angelico , Botticelli , Leonardo da Vinci , Michał Anioł i jego dziedzictwo architektoniczne jest ogromne.

Jej gospodarka opiera się głównie na turystyce, rolnictwie i przemyśle modowym.

Geografia

Toskania w kształcie trójkąta to region położony w środkowych Włoszech, między północną częścią Morza Tyrreńskiego a Apeninami . Obejmuje również grupę wysp zwaną Archipelagiem Toskańskim . Toskania ma powierzchnię około 22 987,04 km 2 . Otoczony i poprzecinany dużymi pasmami górskimi i kilkoma bardzo żyznymi równinami, region charakteryzuje się rzeźbą terenu, w której dominują pagórkowate kraje. Najważniejszą działalnością jest rolnictwo.

Chociaż góry pokrywa 25% całkowitej powierzchni (5770 km 2 ) i równiny 8,4%, prawie wszystko zbiegło się z doliny Arno rzeki (1930 km 2 ), wzgórza zajmują dwie trzecie (66,5%) całkowitej powierzchni region o powierzchni 15 292 km 2 .

Klimat jest stosunkowo łagodny na obszarach przybrzeżnych, ale bardziej surowy i deszczowy w głębi kraju, ze znacznymi wahaniami temperatury między zimą a latem.

Lokalizacja

Graniczy z Ligurią na północnym zachodzie, Emilią Romagna na północy , Marche i Umbria na wschodzie , Lacjum na południu .

Jest to piąty region Włoch pod względem powierzchni i dziewiąty pod względem liczby ludności . Od północnego wschodu graniczy z łańcuchem Apeninów , na północnym zachodzie z Alpami Apuańskimi i jest nawadniane od wschodu na zachód przez Arno .

Niektóre włoskie terytoria Toskanii:

region Chianti, region winiarski o historycznym pochodzeniu wina Chianti ;
Alpy Apuańskie;
Apeniny Toskańskie;
Metaliczne Wzgórza;
górne Valdarno;
Pratomagno;
Val d'Orcia ;
Val Chiana i Cortona ;
Versilia ;
senesi z Krety ;
Desert Accona ;
Maremma ;
Garfagnana ;
Lunigiana ;
pesciatine szwajcarski ;
il Casentino ;
il Mugello ;
Valtiberina ;
archipelag toskański.

Pogoda

Toskania ma klimat śródziemnomorski . Cztery pory roku następują po sobie w wyraźny sposób, charakteryzując się gorącymi i suchymi latami oraz dość łagodnymi zimami, ale konieczne jest odnotowanie istotnych różnic między wybrzeżem o łagodniejszym klimacie a zapleczem lądowym, chłodniejszym.

Populacja

Toskania ma 3 744 398 mieszkańców (według spisu z 2016 roku). Główne miasta to:

Florencja (370 657 mieszkańców);
Prato (Preria) (180 000 mieszkańców);
Livorno (170 000 mieszkańców);
Arezzo (100 000 mieszkańców);
Piza (93 000 mieszkańców);
Pistoia (Pistoia) (90 000 mieszkańców);
Lukka (85 000 mieszkańców);
Grosseto (82 000 mieszkańców);
Siena (55 000 mieszkańców).

Historia

Słowo „Toskania” pojawił się w X -go wieku, pochodzi od starożytnego „ Tuscia ”, który wskazał, od III E wieku, starożytny Etruria , ziemi Etrusków lub Tuscii , pomiędzy Tybrem i Arno .

Kraina Etrusków

W Etruskowie pojawiły się cywilizacji VIII th wieku przed naszą erą. AD i dotarli do VI -tego wieku pne. AD , u szczytu swojej cywilizacji. Zostały one wchłaniane przez Rzym w I st wieku pne. AD .

Etruria , terytorium ich dodecapolis regionalnych odpowiadała w przybliżeniu w granicach obecnej Toskanii.

Dzięki potężnej flocie, którą zbudowali, Etruskowie nawiązali ze Wschodem ( Grecja , Cypr , Syria ...), Galię , Hiszpanię i Afrykę ( Kartagina ), handel, eksport toskańskiego żelaza i miedzi, import tkanin, biżuterii, kość słoniowa, ceramika itp.

Starali się rozszerzyć swoje panowanie na południu, gdzie w drugiej połowie VII XX wieku pne. AD , zajęli państwo łacińskie. Osiedlili się na terenie Rzymu , który przez ponad wiek był rządzony przez królów z Etrurii, Tarquinów .

Ku początku VI th wieku przed naszą erą. AD zapuszczali się do Kampanii , ale starli się z Grekami , osiedlili się w południowych Włoszech (lub Magna Graecia ). Na północy, roiło się w kierunku końca VI -tego wieku pne. AD , w dużej części niziny Padu , zakładając tam w szczególności Bolonię (wtedy nazywaną Felsina ), a także port Spina (dziś w delcie Padu ), skąd mogli kontrolować handel Adriatyku .

Etruria utworzyła federację dwunastu „państw-miast” zgrupowanych w dodekapol i nazwaną Lucumonies, ponieważ rządzi nim król zwany „ Lucumon ”, którego unia miała bardziej charakter religijny niż polityczny.

Pod koniec VI XX wieku pne. AD , Tarquin the Superb , ostatni z królów Rzymu został wygnany. Na początku następnego stulecia odcięci w ten sposób od Kampanii Etruskowie na próżno próbowali dotrzeć do niej drogą morską i zostali ostatecznie pokonani przez Greków . Zagrożone III th century, ich miasta padł jeden po drugim do rosnącej potęgi Rzymu : spadek ich kapitału religijnego, Velzna w 265 pne. AD oznacza koniec ich niezależności.

Na koniec musimy pamiętać z tej genialnej cywilizacji o ich wyrafinowanej sztuce, która świadczy o ich pomysłowości, a także o ich licznych wkładach w cywilizację rzymską .

Dziedzictwo rzymskie

W latach II E i III TH wiekach pne. AD , w regionie wywiercono cztery główne rzymskie osie, istotne elementy rozległego programu robót drogowych, który miał zmienić oblicze Włoch w ogóle, a w szczególności Toskanii:

Via Aurelia , wzdłuż wybrzeża do portu w Pizie i bazy morskiej Guenua ( Genova );
poprzez Clodia , który zatrzymał się przy Saturnia ;
Via Cassia , który podłączony do Rzymu do Florencji;
Via Flaminia , która związana Rzym do Umbrii i Adriatyku .

Te nowe rzymskie drogi ostrożnie omijały duże ośrodki etruskie, które wkrótce podupadły, podczas gdy nowe rzymskie miasta zyskały na znaczeniu. Tak jest na przykład w przypadku Pistoriae ( Pistoia ), które pierwotnie było tylko małym ufortyfikowanym miasteczkiem na skraju Via Cassia.

Średniowiecze

Pomiędzy końcem Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie, V th wne i początek inwazji obcych w XV -go wieku, historia tego kraju składa się z serii konfliktów między każdy tworzy suwerennego państwa miastach. Stopniowo większe pochłaniały mniejsze. W Toskanii o dominację w regionie rywalizowały Florencja, Piza i Siena.

Na początku bitwy między miastami-państwami toczyli sami obywatele w wieku od piętnastu do pięćdziesięciu lat. Dante znał te walki: brał udział w ostatniej bitwie, która przeciwstawiła się żołnierzom obywatelskim; w 1289, podczas bitwy pod Campaldino , Florencji udało się ostatecznie zmiażdżyć Arezzo . Straty ludzkie były jednak przy tej okazji tak wielkie, że miasta wolały zostawić miejsce dla najemników, kondotierów , troskę o załatwienie konfliktów zbrojnych. I przez cały XIV th wieku, to te Condottieri którzy trzymali w rękach równowagę sił. Umieszczeni na czele firm liczących kilka tysięcy dobrze uzbrojonych i wysoce zdyscyplinowanych mężczyzn, sprzedawali swoje usługi temu, kto zaoferował najwyższą cenę. Miasto, które miało środki, aby im płacić i kontrolować ich, zdominowało swoich sąsiadów.
Te wojny między miastami były walczył w imię kłótni między gwelfów i na gibelinami : gwelfowie wspierany przez papieża partię przeciwko temu od cesarza w Świętego Cesarstwa Rzymskiego ; z drugiej strony gibelinowie wierzyli, że kraj może znaleźć pokój tylko dzięki imperialnej kontroli. Przynajmniej taka była teoria. W praktyce etykiety „Guelph” i „Gibeline” były tylko hasłami wojennymi. Gdy tylko partia pokonała swoich przeciwników w mieście, podzieliła się na przeciwne frakcje. Tak więc we Florencji ledwie partia Gwelfów odniosła zwycięstwo, gdy podzieliła się na czarnych i białych Gwelfów. Dante , biały Guelph, został zmuszony do emigracji w 1302 roku, kiedy władzę przejęli czarni wspierani przez Charlesa de Valois . Schronił się w Weronie, a następnie w Rawennie u panów gibelinów.
Poza Toskanią i z wyjątkiem Wenecji większość miast-państw była zdominowana przez jednego władcę: pana. Tak więc Visconti panowali w Mediolanie , Scaliger w Weronie , Gonzagas w Mantui , Este w Ferrarze . Toskańskie republiki zdołały zachować niepodległość dłużej niż inne włoskie miasta, ale Florencja z kolei musiała ukłonić się jednemu panu, gdy Medyceusze przyjęli tytuł książęcy.

Pomimo tych wszystkich nieustannych walk między frakcjami i miastami oraz pomimo wielkiej zarazy, która zabrała połowę ludności Toskanii (1348-1393), średniowiecze było dla tego regionu okresem prosperity. Przemysł włókienniczy i handel wzbogacały miasta. Wymiana ze światem muzułmańskim skłoniła pisańskiego Fibonacciego do wprowadzenia na Zachodzie numeracji arabskiej . Postęp w geometrii, który nastąpił, umożliwił architektom toskańskim rozpoczęcie budowy bardziej odważnych i bardziej złożonych budynków. W tym czasie bankowcy opracowali zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych podwójnego księgowania , które są podstawą nowoczesnej księgowości . .

Renesans

Na polu artystycznym Marcel Brion podsumował to, co określa jako „cud toskański”, porównywalny według niego z „cudem greckim”: „To w Toskanii spełniło się w pewnym momencie jej historii, między 1300 a 1500 jednym z największych sukcesów człowieka (...) Nigdzie kultura i sztuka nie były tak blisko związane z codziennym życiem ludzi, że stały się ich duchowym pokarmem (...) W Toskanii, w faktycznie ma się wrażenie, że arcydzieło jest rodzajem zbiorowej kreacji, do której przyczynia się wszystko, pejzaż, atmosfera, jakość światła i powietrza, charakter rasy, nawet instytucje, zachowania” .

Z XV th wieku ( „ Quattrocento «) i zaczyna się we Włoszech i Toskanii, ruch o nazwie Renaissance (» Rinascimento «), która obejmie także wszystkie XVI th wieku (» Cinquecento ”). To wyjątkowy okres, charakteryzujący się wielkim dobrobytem gospodarczym, podczas gdy sztuka osiąga nowe wyżyny. Florencja reprezentuje kołyskę i olśniewające wcielenie. Miasto jest bardzo zadłużone wobec dynastii Medyceuszy , niezwykle zamożnej rodziny bankowej, uważanej za najbardziej prestiżowych mecenasów w historii Europy.

Początki Medici

Rodzina Medyceuszy rządziła Florencją niemal bez przerwy od 1434 do 1743 roku. Panowanie to rozpoczęło się dyskretnie od Cosimo Starszego , syna bogatego kupca Giovanniego di Bicci . Całe życie starał się znaleźć pracę dla artystów, których chronił. Był też pierwszym mecenasem szanującym artystów oraz pierwszym humanistą, poliglotą i filozofem. Chociaż nie zostali wybrani, pierwsi członkowie dynastii cieszyli się powszechnym poparciem.

Republika Florencka

W 1494 roku Karol VIII mianował Huguesa d'Amboise, syna Pierre'a d'Amboise , gubernatora Toskanii. Po ucieczce Pierre'a II de Médicis przed francuskimi oddziałami Karola VIII , przeor dominikański Jérôme Savonarola założył we Florencji republikę „cnoty”. Ekskomunikowany, znużony swoimi ekskomunikami, został stracony w 1498 roku, ale republika będzie utrzymana do 1512 roku, potem odrodzi się w latach 1527-1530, kiedy papież Klemens VII ( Medici ) i cesarz Karol V s testamentem połączyć się, by zastąpić u władzy Medyceusza, Aleksandra, po oblężeniu miasta, które trwało dziesięć miesięcy.

Wielkie Księstwo

Medyceusze

W 1569 roku Cosimo I po raz pierwszy został pierwszym wielkim księciem Toskanii po tym, jak udało mu się narzucić jedność polityczną. Następnie rozpoczął się długi okres prosperity, podczas którego Medyceusze przystąpili do zakładania państwa toskańskiego z rywalizujących miast. Stan ten będzie trwał do 1737 roku, roku wygaśnięcia linii Medici z Jeanem Gastonem de Medici, który umiera bez potomków.

Dwa z nich stają się papieże w XVI -tego wieku pod nazwą Leona X i Klemensa VII . Imię Medyceuszy pozostaje na zawsze związane z całą linią artystów takich jak Botticelli , Michelangelo , Leonardo da Vinci itp.

Dom Habsbourg-Lorraine

Zaczyna się od Franciszka II (1737-1765), a kończy na Ferdynanda IV (1859-1860).

Wielki książę Jean Gaston de Médicis nie mający potomka, prawa do Toskanii przeszły na małego Karola przez jego matkę, Elisabeth Farnese , wnuczkę Małgorzaty Medycejskiej . Podczas negocjacji w 1735 r. trzeciego traktatu wiedeńskiego z 18 listopada 1738 r., kończącego wojnę o sukcesję polską , mały Karol zgodził się, aby zapewnić sobie prawa do Królestwa Obojga Sycylii , zrzec się swojego prawa. do François III Étienne, księcia Lotaryngii i Bar , który oddał swoje patriarchalne księstwa do zdetronizowanego króla Polski Stanisława Leszczyńskiego , który po jego śmierci, to zostawiam je do syna-in-law, króla Francji Ludwika XV . Po śmierci Wielkiego Księcia Jean-Gaston 8 lipca 1737, François de Lorraine został Wielkim Księciem Toskanii pod imieniem Franciszek II .

Zastąpi go:

Leopold I st (1765-1790);
Ferdynand III (1790-1801, 1814-1824);
Leopold II (1824-1849, 1849-1859);
Ferdynand IV (1859-1860).

Nowoczesne czasy

Na czasów wojen napoleońskich , Toskania stała się Królestwo Etrurii w 1801 roku i została powierzona Louis I st z Etrurii z rodziny Burbon , książę Parmy , którzy musieli porzucić swoje księstwo; wielcy książęta zostali następnie wygnani i otrzymali w zamian różne terytoria germańskie.
Następnie Toskania została zaanektowana przez Cesarstwo Francuskie w 1807 roku i utworzono trzy departamenty: Arno , Śródziemnomorski i Ombrone . Élisa Bonaparte została Wielką Księżną, a następnie, w 1814 roku, Habsburg-Lorraine odzyskał tron, który zachowali tylko przez czterdzieści sześć lat, ponieważ Toskania została przyłączona do Piemontu w 1860 roku, tworząc Królestwo Włoch . Florencja stała się, aż do podboju Rzymu w 1870 roku, stolicą nowego królestwa.

Polityka

Toskania to historyczna twierdza włoskiej lewicy. Pod koniec wyborów regionalnych w 2020 r . rozkład wybranych przedstawicieli do rady regionalnej wygląda następująco:

Wyniki wyborów regionalnych 2020 w Toskanii

Przewodnictwo					Rada							Całkowity

Kandydaci		Głosy	%	Wybrany	Odszedł		Głosy	%	+/-	Siedzenia	+/-	Całkowity
	Eugenio Giani	863 595	48,62	1
						Partia Demokratyczna (PD)	560 980	34,71	11.2	22	2
						Italia Viva - + Europa	72,340	4,48	Nv.	2	2
						Lewica obywatelska i ekologiczna	47 838	2,96	Nv.	-
						Dumna Toskania z Giani ( IdV - PRI - PSI - CD )	47,647	2,95	1,3	-
						Zielona Europa	26 800	1,66	Nv.	-
						Swolta! ( V - IIC )	5217	0,32	Nv.	-
					Całkowity środkowy lewy		760 822	47.08	0,5	24		25
	Zuzanna Ceccardi	718 625	40,46	2
						Liga (Lega)	351.977	21.78	5,8	7	3
						Bracia włoscy (FdI)	218,161	13.50	9,7	4	3
						Forza Italia – UdC	69 216	4.28	4.1	1
						Obywatelska Toskania	16 830	1,04	Nv.	-
					Całkowity środkowy prawy		656,184	40,60	11,7	12	7	14
	Irene Galletti	113 692	6.40	1		5-gwiazdkowy ruch	113 386	7.02	8,0	1	3	2
	Tommaso Fattori	39,668	2,23	-		Toskania po lewej ( SI - PRC - PaP - SA )	46 269	2.86	3,3	-	1	0
	Salvatore Catello	16 992	0,96	-		Partia Komunistyczna (PC)	16 974	1,05	Nv.	-		0
	Marco Barzanti	16 061	0,90	-		Włoska Partia Komunistyczna (PCI)	15.550	0,96	Nv.	-		0
	Tiziana Vigni	7 664	0,43	-		Ruch 3V	6 953	0,43	Nv.	-		0

Ważne głosy		1 776 297	94,97		Ważne głosy		1,616,138	86,41
Puste i nieważne głosy		93 986	5.03		Puste i nieważne głosy		254,145	13.59
Wszystkich kandydatów		1,870,283	100	4	Wszystkie strony		1,870,283	100	-	37		41
Wstrzymało się		1 117 598	37,40
Zarejestrowany/uczestniczy		2 987 881	62,60

Popularny głos

Wyniki posortowane według list

Odszedł		Głosy	%	+/-	Św.	+/-
	Partia Demokratyczna (PD)	560 980	34,71	11.2	22	2	Środkowo-lewo
	Liga (Lega)	351.977	21.78	5,8	7	3	Środkowo-prawo
	Bracia włoscy (FdI)	218,161	13.50	9,7	4	3	Środkowo-prawo
	5-gwiazdkowy ruch	113 386	7.02	8,0	1	3	Każdy
	Italia Viva - + Europa	72,340	4,48	Nv.	2	2	Środkowo-lewo
	Forza Italia – UdC	69 216	4.28	4.1	1		Środkowo-prawo
	Lewica obywatelska i ekologiczna	47 838	2,96	Nv.	0		Środkowo-lewo
	Dumna Toskania z Giani ( IdV - PRI - PSI - CD )	47,647	2,95	1,3	0		Środkowo-lewo
	Toskania po lewej ( SI - PRC - PaP - SA )	46 269	2.86	3,3	0	1	Każdy
	Zielona Europa	26 800	1,66	Nv.	0		Środkowo-lewo
	Partia Komunistyczna (PC)	16 974	1,05	Nv.	0		Każdy
	Obywatelska Toskania	16 830	1,04	Nv.	0		Środkowo-prawo
	Włoska Partia Komunistyczna (PCI)	15.550	0,96	Nv.	0		Każdy
	Ruch 3V	6 953	0,43	Nv.	0		Każdy
	Swolta! ( V - IIC )	5217	0,32	Nv.	0		Środkowo-lewo

Całkowity		1,616,138	100	-	37

Według prowincji

Wyniki

Odszedł		Arezzo		Florencja		Grosseto		Livorno		Lukka		Massa-Carrara		Piza		Pistoia		Prato		Jego		Całkowity
Odszedł		%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%	Św.	%		Św.
	PD	33,43	2	38,90	7	33,41	1	35,37	2	27,65	2	28.22	1	34.30	2	31,67	2	37,33	1	37,16	2		34,71	22
	Lega	22,32	1	17.03	2	24.23	-	22,69	1	27.27	1	22.40	-	25,83	1	23,95	1	21.41	-	19.21	-		21.78	7
	FdI	16.94	1	10.19	1	17.38	-	12.13	-	16.58	1	11.00	-	11,86	-	17.55	1	16.50	-	13.14	-		13.50	4
	M5S	6.55	-	6,39	1	7.29	-	9.07	-	6,66	-	7,81	-	7,62	-	7.03	-	6,81	-	6,43	-		7.02	1
	IV	3.64	-	6.06	1	2,96	-	2,91	-	3,14	-	5,32	-	3.46	-	3,97	-	3,67	-	6.83	1		4,48	2
	FI	5,66	-	3.40	1	5.23	-	3,02	-	5,85	-	9,71	-	2,77	-	3,92	-	3.82	-	3.64	-		4.28	1
	Inny	9.83	0	18.02	0	9.50	0	14,80	0	12.85	0	15,54	0	14.15	0	11,93	0	10.48	0	13.58	0		14.23	0
Całkowity		100	4	100	13	100	1	100	3	100	4	100	1	100	3	100	4	100	1	100	3	100		37

Kandydaci na prezydenta

Kandydaci		Arezzo	Florencja	Grosseto	Livorno	Lukka	MC	Piza	Pistoia	Prato	Jego	Całkowity

	Giani	44,41	57,42	42,05	46,18	39,73	43,92	47,66	44.02	46,69	52,60		48,62
	Ceccardi	46,05	31,48	47,74	38.07	50,39	45,63	41,41	45,85	43,05	37,37		40,46
	Galletti	6.11	5,52	6.68	8.66	6.22	7.13	7.09	6.49	6,34	5,83		6.40
	Fattori	1,40	3,21	1,53	2,76	2.14	1,94	1,62	1.34	2,35	1.68		2,23
	Catello	0,67	0,83	0,60	2.12	0,54	1,38	0,96	0,99	1,04	0,88		0,96
	Barzanti	1,35	0,82	1,41	1,72	0,98	0	0,76	0,72	0	1,03		0,90
	Vigni	0	0,74	0	0,49	0	0	0,50	0,59	0,54	0,62		0,43
Całkowity		100	100	100	100	100	100	100	100	100	100	100

Gospodarka

Moda i przemysł tekstylny to filary florenckiej gospodarki. W XV -go wieku, Florentczycy zostały już pracuje luksusowych tkanin takich jak wełna lub jedwab szlachetny. Nawet dzisiaj najwięksi projektanci w Europie odwołują się do przemysłu tekstylnego Toskanii, a zwłaszcza Florencji.

Ważna jest również turystyka i rolnictwo .

Podziały administracyjne

Region Toskanii obejmuje metropolię i dziewięć prowincji :

Kultura

Region otrzymał osiem wpisów z Unesco jako miejsca światowego dziedzictwa :

historycznym centrum Florencji (1982);
historyczne centrum Sieny (w 1995 r.);
Piazza del Duomo w Pizie (w 1987);
historyczne centrum San Gimignano (w 1990 r.);
historyczne centrum Pienzy (w 1996 r.);
Val d'Orcia (w 2004 r.);
wille i ogrody Medyceuszy w Toskanii;
pierwotne i prastare lasy bukowe Karpat i innych części Europy (las Sasso Fratino).

Mówiąc bardziej ogólnie, wszystkie miasta Toskanii mają prestiżową przeszłość i ważne dziedzictwo kulturowe.

Osobowości urodzone w Toskanii

(Lista zawierająca daty i miejsca życia, zawód lub tytuł).

Gotowany

Kuchnia toskańska jest zasadniczo chłopska i obejmuje wiele typowych potraw przyrządzanych z lokalnych składników (takich jak Chianina , wołowina charakterystyczna dla Lacjum i Toskanii):

Acqua cotta
Anatra all'Arancia
Baccalà alla livornese
Baccalà z tym
Berlingozzo
Biroldo
Biscotti di Prato lub Cantuccini
Bistecca alla fiorentina
Bistecchine di Maiale
Bordatino
Bottarga lub Bottarga di Muggine di Orbetello
Brigidini
Brutti mój buoni
Buccellato
Buglione
Buristo
Cacciucco alla livornese
Kalmary w zimino
Caldaro dell'Argentario
Castagnacci
Cavalucci
Cavolo nero
Farinata di this lub Cecina
Cervelli e carciofi fritti
Chiaccyna
Chiocciole alla senese

Cialde di Montecatini
Ciambellino
Cibreo
Cioncia
Colli di pollo ripieni
Coniglio alla cacciatora
Konfetti z Pistoia
Crespelle alla fiorentina
Crostini
Fagioli al fiasco
Fagioli all'uccelletto
Fagioli z tonami
Fegatelli
Fettunta
Ficatola
Finocchiona lub Sbricolona
Frittelle di S. Giuseppe
Grzyby borowikowe
Garmugia
Lampredotto
Lardo di Colonnata
Trąd cinghiale in dolce e forte
Mallegato
Marroni del M. Amiata

Migliacci
Minestra di cavolo nero con le fette
Minestra di this
Minestra di Fagioli
Minestra di Farro
Minestra di pane
Mortadella di Prato
Pandiramerino
Panel alla salvia
Panel al rosmarino
Pane sciacco lub filone
Panforte
Pan pepato
Panzanella lub Panmolle
Pappa al pomodoro lub Pancotto
Pappa maritata
Pappardelle al cinghiale
Toskańskie Parmigiano
Pasimata
Passato di peperoni gialli
Ziemniak w umido
toskańskie pecorino
Pinzimonio
Pollo al mattone
Pollo alla diavola
Pollo alla toscana
Pollo e coniglio fritto
Włoska Rolada Wieprzowa
Prosciutto di cinghiale
Prosciutto di Cinta senese
Ribollita
Ricciarelli
Toskańskie risotto

Roventino
Salama Toskańska
Salsiccia secca
Salciccia freski
Salsiccia di cinghiale
Sbricciolona
Schiacciata alla fiorentina
Schiacciata con l'uva
Sopresata
Spaghetti al ragù
Tacconi
Tagliata
Taglioni al tartuffo
Tarese Valdarno
Tegamaccio
Testaroli
Tonno e fagioli
Tordelli alla lucchese
Tordelli alla versiliese
Torta co 'becchi
Trawa żółwia
Torta co 'bischeri
Tortellini alla panna
Tortelli maremmani
Trippa alla fiorentina
Zampa alla parmigiana
Zuccotto
Zuppa arcidossina
Zuppa di this
Zuppa di vongole.vola

Gody

Toskania jest bogata w historię, ale także w festiwale. Najważniejsze festiwale to:

Palio Siena , jednej z najstarszych Palios we Włoszech;
Pistoia Blues Festival;
Letni Festiwal Lukki (festiwal muzyki współczesnej);
Lucca Comic Festival ;
Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalek San Miniato;
Fala Italia (edycja 2007 we Florencji, 2008, 2009, 2010 w Livorno).

Zobacz również

Ogrodnictwo w Toskanii
Ceramika w Toskanii

Bibliografia

Stare prace

Paul Bourget , Sensations d'Italie: Toskania, Umbria, Magna Graecia , A. Lemerre, 1891, 342 s.
Auguste Henri Victor Grandjean de Montigny, Auguste Pierre Sainte Marie Famin i John Vredenburgh Van Pelt, Architektura toskańska lub, Pałace, domy i inne budynki Toskanii , The Pencil Points Press, 1923, 7 s.
Paul Marmottan, Sztuka w Toskanii pod rządami Napoleona: Księżniczka Élisa , H. Champion, 1901, 304 s.
Ignazio Palomba, Skrócony język toskański, czyli nowa metoda, zawierająca zasady języka włoskiego, wyjaśnienie języków, które przyczyniły się do jej powstania , Briasson, 1768
Georges Rohault de Fleury, Toskania w średniowieczu: Listy o architekturze cywilnej i wojskowej w 1400 , V V e A. Morel et cie, 1874
Jean-Charles-Léonard Simonde Sismondi, Tablica rolnictwa toskańskiego , JJ Paschoud, 1801, 327 s.
Gustave Soulier, Cécile Gaillard i Florence Soulier, Orientalne wpływy w malarstwie toskańskim , H. Laurens, 1924, 447 s.
Giovanni Targioni-Tozzetti ( D r .), Mineralogiczne, filozoficzne i historyczne podróż w Toskanii , Lavilette, Paryż, 1792, 2 tomach.

Publikacje współczesne

Cristina Acidini-Luchinat , Giorgio Galletti i Maria Adriana Guisti, Ogrody Medici: ogrody pałaców i willi w Quattrocento Toskania , Actes Sud, 1997, 223 s. ( ISBN 9782742712465 )
Sophie Bajard i Raffaello Bencini, Wille i ogrody Toskanii , Terrail, 1992, 223 s.
Jean Boutier Sandro Landi i Olivier Rouchon, Florencja i Toskania, XIV th - XIX th stulecia: dynamiczny włoski State , Prasy Universitaires de Rennes , 2004, 461 str. ( ISBN 9782868479921 )
David Brabis, Anne Kanjounzeff i Jean-Claude Renard, Florencja i Toskania , Michelin, Le Guide Vert, 2007, 447 s. ( ISBN 978-2067121744 )
Reid Bramblett, Toscane , Éditions Libre Expression, 2007, 160 s. ( ISBN 9782764803592 )
Raymond Chevallier, „ La romanizacja Celtique du Pô. : Esej z historii prowincji. », Biblioteka Szkoły Francuskiej w Atenach i Rzymie , Szkoła Francuska w Rzymie, t. 249 n o 1,1983( DOI 10.3406 / befar.1983.1214 , przeczytany online , dostęp 31 stycznia 2016 )
Charles Dedeyan , Lamartine et la Toscane , Slatkine, 1981, 204 s. ( ISBN 9782051003223 )
Charles M. De la Ronciere, Religia chłopska i religia miejska w Toskanii (ok. 1250-ok. 1450) , Variorum, 1994, 336 s. ( ISBN 9780860784456 )
Toskania i Toskanii w okresie renesansu: ramy życia, społeczeństwo, wierzenia: mieszanki oferowane Charlesowi-M. de La Roncière , Publikacje Uniwersytetu Prowansalskiego, 1999, s. 401.
Claude Hervé-Bazin, Arslan Alamir i Roland Gerth, Toskania: moneta z raju , Éditions Mondo, 2005 ( ISBN 9782832005149 )
Vladimír Holan, Yves Bergeret i Jiří Pelán, Toscane , Atelier La Feugraie, 2001, 50 s. ( ISBN 9782905408525 )
Isabelle Jeuge-Maynart, Toskania, Asyż, Orvieto, Perugia , Hachette, 1997 ( ISBN 9782012426429 )
Gilles Kerhouin, L'ABCdaire de la Toscane , Flammarion, 2001, 119 s. ( ISBN 9782080127105 )
Jeanne Modigliani, Toscane , Rencontre Editions, 1965, 191 s.
Italo Moretti i Renato Stopani, Romańska Toskania , 1982, 361 s.
Olivier Page, Véronique de Chardon, Isabelle Al Subaihi i Anne-Caroline Dumas, Toscane, Umbrie , Guide du Routard, 2008, 499 s. ( ISBN 978-2012442108 )
Costanza Poli, La Toscane , Gründ, 1996, 144 s. ( ISBN 9782700025415 )
Jean Taverne i Wojtek Buss, La Toscane , wyd. du Chêne, 1998 ( ISBN 9782842771058 )
Ornella Tondini, Toscane , Autrement, 1988, 226 s. ( ISBN 9782862602592 )
Valdo Verreschi, Kuchnia toskańska , Renesans Księgi, 2004, str. 142. ( ISBN 9782804609078 )
Jean-Claude Waquet , Wielkie Księstwo Toskanii pod rządami ostatnich Medyceuszy: esej o systemie finansów i stabilności instytucji w starych państwach włoskich , École française de Rome, 1990, 657 s. ( ISBN 9782728302192 )

Filmografia

Filmy dokumentalne

Otar Iosseliani , Mały klasztor w Toskanii , 1988, 54 min
Pierre Brouwers , Toskania, znak geniuszu , Media Neuf, 2003, 52 min
François Guillaume, Sekretna Toskania , Eklektyczna produkcja, 2005, 115 min

Filmy kręcone w Toskanii

W Toskanii nakręcono także wiele filmów, filmów telewizyjnych i fikcyjnych sekwencji filmowych.

Tytuł filmu	Rok	Dyrektor	Aktor (e)	Komentarz
Dużo hałasu za nic	1993	Kenneth branagh	Kenneth Branagh Emma Thompson Keanu Reeves Denzel Washington	Adaptacja komedii Szekspira
Pod toskańskim słońcem	2003	Audrey Wells	Diane Lane Sandra Oh Raoul Bova	Od tytułowego autobiograficznej książki autorstwa Frances Mayes
Kopiuj	2010	Abbas Kiarostami	Juliette Binoche	Nagroda dla najlepszej aktorki dla Juliette Binoche
Niebo	2002	Tom tykwer	Cate Blanchett
Angielski pacjent	1996	Antoniego Minghella	Ralph Fiennes Kristin Scott Thomas Juliette Binoche Willem Dafoe Colin Firth	Zainspirowany nowego L'Homme płonących przez Michael Ondaatje Został on nagrodzony 9 Oscarów nakręcony w Pienza
Zmierzch III	2010	Dawid Slade	Kristen Stewart Robert Pattinson	Część została nakręcony w Montepulciano adaptacją powieść przez Stephenie Meyer
Życie jest piękne	1997	Roberto Benigni	Roberto Benigni	Nakręcony w Arezzo

Gry wideo

Assassin's Creed II przedstawia toskańskie krajobrazy i miasta Florencji , Monteriggioni i San Gimignano, tak jak w czasach renesansu . Niektóre misje poboczne jego kontynuacji, Assassin's Creed Brotherhood , również rozgrywają się we Florencji .

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach : Dizionario di Storia • Encyclopædia Britannica • Encyclopædia Universalis • Gran Enciclopèdia Catalana • Swedish Nationalencyklopedin • Store norske leksikon
Zasób komiksu :
- (w) Komiks Winorośli
Zasoby badawcze :
- Horyzont 2020
Zasoby muzyczne :
- (pl) MusicBrainz
(it) Oficjalna strona
(it) Strona internetowa małej wioski w Toskanii

Uwagi i referencje

Wymowa w języku włoskim w transkrypcji fonemicznej zgodnie ze standardem API .
(It) " Toscana, superfice " , na tuttitalia.it (dostęp 22 stycznia 2018 )
Marcel Brion , Toskania”, w L'Italie , Odé, 1949, s. 278 .
Wybory w regionie Toskanii 2020
Patrz w bazie danych IMDb „Lokalizacja: Toskania” [1]