Altkirch

Altkirch rozwinęło się w pobliżu skrzyżowania dróg. Oto kilka odległości dzielących go od sąsiednich miejscowości:

• Miluza  : 20  km  ;
• Saint-Louis - Bazylea  : 30  km  ;
• Thann i Cernay  : 25  km  ;
• Belfort i Montbéliard  : 35-40 km;
• Colmar  : 60  km .

• Sieć transportu publicznego w Kraju Sundgau .

• W pobliżu przebiega również linia kolejowa Belfort-Mulhouse, która łączy się z doliną Chorych w Altkirch.

Planowanie miasta

Typologia

Altkirch jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Altkirch, wewnątrzresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 3 gminy i 8909 mieszkańców, z czego jest centrum miasta .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Mulhouse , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 132 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (41,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (49,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (29,4%), tereny zurbanizowane (22,5%), lasy (20,4%), heterogeniczne tereny rolnicze (9,3%), kopalnie, składowiska i place budowy (8,1%), przemysł lub strefy handlowe i sieci komunikacyjne (7,7%), uprawy trwałe (2,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miasta jest potwierdzone jako Aldechiarcum z XI th  wieku Altckirch w 1102.

Pierwsza zlatynizowana wzmianka wydaje się przedstawiać formę dialektu * Aldekiah , chyba że jest to tylko kakografia . Dwa elementy toponimizmu są wyraźnie identyfikowane przez toponimistów: alt „stary” i kirch „kościół”. W rzeczywistości jest to skrócona forma alte kirche , staro-wysoko-niemiecki alta kirihha .

Jednak etymologia Altkirch jest kwestionowana. Lt może pochodzić od łacińskiego Altus , co znaczy „wysoki”.

Miasto nazywa się Àltkelch w języku alzackim , Àltkírech w języku niemieckim .

Fabuła

Altkirch powstała w XII th  century i zależała od hrabiów Ferrette który zbudował Saint-Morand Priory zależną od pierwszego rozdziału kanonów.

Od 1215 roku Altkirch był wyposażony w wały z basztami i 3 bramy. Pozostałością jest wieża Schlaghaus i brama Belfort, zwana także Vieille Porte.

W 1589 r. w Altkirch odbył się proces Annelle Balthasar de Willer, w ramach wielkiego polowania na czarownice, które od początku XV wieku do początku XVIII zabiło na stosie dziesiątki tysięcy oskarżonych kobiet. czary. Alzacki poeta Nathan Katz czyni tę historię historią swojej wielkiej poetki dramatycznej, Annele Balthasar .

W 1648 Altkirch stał się francuski na mocy traktatów westfalskich .

Aż do 1789 roku , protestanci zakazano pobytu w Altkirch i regionu. Jednak po rewolucji francuskiej protestanccy przemysłowcy osiedlili się z siłą roboczą pochodzącą głównie ze Szwajcarii i protestantów.

W początkach XVI -tego  wieku Żydzi zakazano Altkirch i regionu. Jednak pozwolono im spędzić dzień na handlu. Potem wrócili do domu, głównie w Durmenach i Hégenheim.

Do 1845 r. kościół Altkirch zajmował miejsce obecnego Place de la République, a zamek znajdował się na obecnym Place de l'Eglise. Podczas Judenrumpel w 1848 r. synagoga Altkirch została splądrowana i zniszczona. Zostanie odrestaurowany w 1850 roku . Po aneksji Alzacji przez Niemcy wzrasta populacja protestancka. W 1879 r . wybudowano świątynię .

W czasie I wojny światowej , rankiem7 sierpnia 1914, armia francuska zajmuje miasto Altkirch i następnego dnia rusza na północ, zdobywając kontrolę nad Mulhouse dzięki strategicznemu wycofaniu się z Niemców. Odonym lokalny ( Street 7 sierpnia ) upamiętnia to wydarzenie.

Miasto zostało udekorowane na 2 listopada 1921krzyża wojennego z lat 1914-1918 .

Podczas II wojny światowej , 1 st  francuska armia , dowodzona przez generała de Lattre de Tassigny , kuta w Afryce i we Włoszech , wylądował w Prowansji i powiększony przez siły francuskie wnętrza , tym altkirch uwolnienie21 listopada 1944w zwycięskim marszu nad Ren i Dunaj .

Historia przemysłowa

Około 1856 r. Emanuel Lang, Jacques Lang, Gabriel Lang i M. Bloch, wszyscy z Durmenach , założyli w starym młynie wodnym w Waldighofen warsztat tkacki z 4  krosnami .
W 1865 roku powstała firma Les Fils d'Emanuel Lang .
W 1870 r. firma zatrudniała 300 osób i 550 krosien. Po wojnie 1870 r. i aneksji Alzacji przez Niemcy fabryka Waldighofen została zamknięta, a firma opuściła Sundgau i osiedliła się w Nancy, gdzie wybudowała dużą fabrykę.
W 1888 roku fabrykę Waldighofen ponownie otworzył Raphaël Lang, który zbudował tam kominek, widoczny do dziś.
W 1908 r. Paul Lang stworzył w Hirsingue przędzalnię i tkalnię pod nazwą Lang Frères , powiększoną w 1912 r. i uszkodzoną przez pożar23 lutego 1916.
Po I wojnie światowej Alzacja ponownie stała się Francuzami, rodzina postanowiła ponownie połączyć fabryki w Nancy , Waldighofen i Hirsingue pod nazwą Établissements des fils d'Emanuel Lang .
Do 1962 roku mała rodzinna firma prosperowała i sprawiała, że ​​regiony, w których została założona, prosperowały. W 1963 kupiła fabrykę włókienniczą Schlumberger-Steiner znajdującą się w Roppentzwiller , założoną przez Camille Gabriel Schlumberger i Charles Frédéric Steiner . W 1968 roku kupiła fabrykę przędzalniczo-tkacką Xaviera Jourdaina , założoną w 1827 roku i zlokalizowaną w Altkirch. Firma przyjmuje wtedy nazwę Siat and Lang . W 1971 roku fabryka Schlumberger-Steiner w Roppentzwiller zamknęła swoje podwoje. Następnie firma ponownie skupiła się na tkaninach haute couture.
W 2003 r. Société Industrielle Altkirchoise de Textile-Lang początkowo zwolniło 87 pracowników w 2 z 3 swoich zakładów, a dwa miesiące później 115 innych pracowników w zakładach Hirsingue i Altkirch.
W 2005 roku firma, która nadal zatrudnia 370 osób, została objęta zarządem komisarycznym.
W 2006 r. wszczęto nową procedurę upadłościową wobec Siat i jej trzech zakładów ( Cernay , Hirsingue , Altkirch) i została ona podjęta pod zarząd sądowy.
W 2007 roku w celu uregulowania długów fabryka SIAT w Altkirch zaprzestała wszelkiej działalności, a warsztaty zostały zburzone. Firma, która obecnie zatrudnia tylko 173 osoby, koncentruje się na Hirsingue, ale fabryka jest podzielona na dwa podmioty: Siat i Lang zajmujące się tworzeniem i sprzedażą tkanin oraz S&L Productions do barwienia i tkania.
wkwiecień 2009, w jednostce produkcyjnej wybuchł pożar. W sierpniu Sąd Najwyższy w Mulhouse decyduje o likwidacji obu firm. W październiku plan naprawczy został zaakceptowany przez sąd, ale towarzyszyło mu 90 dodatkowych zwolnień. Firma przyjmuje nazwę Virtuose SAS i pozostaje w Hirsingue.
Po dwóch pozytywnych latach wzrost cen bawełny po raz kolejny stawia firmę w trudnej sytuacji. wGrudzień 2012gmina Hirsingue oferuje pomoc w wysokości 655 000 euro w ramach oferty leasingu zwrotnego .
wkwiecień 2013, sąd w Mulhouse ogłasza przymusową likwidację firmy Virtuose i odrzuca plan przejęcia, który mógłby uratować 35 z 58 miejsc pracy. W maju 13 pracowników nadal prowadzi fabrykę Hirsingue, aby zrealizować ostatnie zamówienia i definitywnie zamknąć swoje drzwi wczerwiec 2013.
ten5 czerwca 2013 r., Sąd Apelacyjny Colmar potwierdza likwidację. ten26 czerwca, garstka osób zatrudnionych przez firmę tymczasową produkuje zamówienie dla Mark & ​​Spencer. Jednocześnie Pierre Schmitt i Christian Didier, potencjalni nabywcy, kontynuują negocjacje mające na celu utrwalenie ponownego uruchomienia firmy, której historyczna nazwa pochodzi od Emanuel-Lang. ten10 października 2013 r.Odbywa się licytacja maszyn, która zostanie odwołana po demonstracjach wybranych urzędników, byłych pracowników i mieszkańców. ten18 października 2013 r., wizyta w Hirsingue ministra odbudowy produkcyjnej Arnauda Montebourga, który zapowiada mobilizację służb państwowych, aby umożliwić przejęcie firmy przez Pierre'a Schmitta. ten21 listopadasędzia-komisarz izby handlowej akceptuje odkupienie aktywów za cenę 1,510 mln euro, w tym całej floty maszyn, zapasów koszul, marki i patentów.

Heraldyka

	Do ramion z Altkirch są zdobi następująco: „Azure z kościołem srebrną osłonką na prawo przez wieżę z przełęczy tego samego zwieńczona złotym krzyżem, cały beton piasku, wyciśniętą z czerwony, otwarty i ażurowe z pole, umieszczone na tarasie wertykalnym. "

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Na 2 th tura wyborów prezydenckich w Altkirch, Emmanuel Macron ( w marcu! ) Topy sondażu, przelaną w 64,33% głosów. Na drugim miejscu Marine Le Pen ( Front Narodowy ) uzyskała wynik 35,67%.

Odnotowano pusty głos na 5,91%.

Lista burmistrzów

Finanse lokalne

W niniejszym podrozdziale przedstawiono sytuację finansów miejskich Altkirch.

W roku budżetowym 2013 rachunek administracyjny budżetu gminy Altkirch wynosi 10 893 000 euro w wydatkach i 10 869 000 euro w dochodach  :

W 2013 r. część operacyjną podzielono na 7 026 000 EUR wydatków (1 183 EUR na mieszkańca) na 7 870 000 EUR na produkty (1 325 EUR na mieszkańca), tj. saldo 843 000 EUR (142 EUR na mieszkańca) ):

• główny biegun wydatków operacyjnych to koszty personelu na kwotę 3 060 000 EUR (44 %), czyli 515 EUR na mieszkańca, co jest wskaźnikiem zbliżonym do średniej wartości warstwy. W okresie od 2009 do 2013 r. stosunek ten zmienia się i wynosi co najmniej 482 EUR na mieszkańca w 2011 r. i maksymalnie 521 EUR na mieszkańca w 2010 r.;
• największą część dochodów stanowią podatki lokalne o łącznej wartości 4 723 000 EUR (60%), tj. 795 EUR na mieszkańca, wskaźnik wyższy o 19% od średniej wartości dla gmin w tej samej warstwie (666 EUR na mieszkańca) . W latach 2009–2013 wskaźnik ten zmienia się i wynosi minimum 724 EUR na mieszkańca w 2011 r. i maksymalnie 795 EUR na mieszkańca w 2013 r.

Poniższe stawki podatkowe są uchwalane przez gminę Altkirch. W porównaniu z 2012 r. różniły się one następująco:

• podatku mieszkaniowego jest równa 21,48%;
• podatku od nieruchomości na budynkach stałej 12,10%;
• że na niezbudowanej stałej 55,19%.

Sekcja inwestycji podzielona jest na zastosowania i zasoby. W roku 2013 miejsca pracy obejmują, według ważności:

• wydatki na sprzęt na kwotę 2 800 000 EUR (72%) lub 472 EUR na mieszkańca, co jest wskaźnikiem zbliżonym do średniej wartości warstwy. Począwszy od 2009 r. do 2013 r. stosunek ten zmienia się i wynosi co najmniej 212 EUR na mieszkańca w 2010 r. i maksymalnie 476 EUR na mieszkańca w 2009 r.;
• od zwrotów kredytów w ilości € 1067000 (28%) lub 180 € stosunku głowę Greater za ponad 82% w stosunku do wartości średniej dla miast w tej samej warstwie (99 € na głowę).

Zasoby inwestycyjne Altkirch dzielą się głównie na:

• nowe zadłużenie o wartości 1 500 000 EUR (50%), tj. 253 EUR na mieszkańca, co stanowi wskaźnik o 158% wyższy niż średnia wartość dla gmin w tej samej warstwie (98 EUR na mieszkańca). Od 5 lat wskaźnik ten ulega wahaniom i wynosi co najmniej 0 EUR na mieszkańca w 2011 r. i maksymalnie 370 EUR na mieszkańca w 2012 r.;
• Fundusz kompensacyjny VAT o wartości 265 000 € (9%), czyli 45 € na mieszkańca, wskaźnik zbliżony do średniej wartości warstwy.

Dług od Altkirch w31 grudnia 2013 r. można ocenić na podstawie trzech kryteriów: niespłaconego zadłużenia, renty zadłużenia i jego zdolności do delewarowania:

• niespłacony dług w wysokości 13 872 000 EUR, czyli 2 336 EUR na mieszkańca, co stanowi wskaźnik o 109% wyższy niż średnia wartość dla gmin w tej samej warstwie (1 116 EUR na mieszkańca). Począwszy od 2009 r. do 2013 r. stosunek ten zmienia się i wynosi minimalnie 2233 EUR na mieszkańca w 2011 r. i maksymalnie 2577 EUR na mieszkańca w 2009 r.;
• renta zadłużenia w wysokości 1 654 000 EUR, tj. 279 EUR na mieszkańca, wskaźnik o 98% wyższy niż średnia wartość dla gmin w tej samej warstwie (141 EUR na mieszkańca). Od 5 lat wskaźnik ten zmienia się i wynosi minimum 233 € na mieszkańca w 2011 r. i maksymalnie 460 € na mieszkańca w 2009 r.;
• przepływów operacyjnych (CFO) do wartości € 1,141,000 lub € 192 na głowę, niższy stosunek 14% do wartości średniej dla miast w tej samej warstwie (€ 223 na głowę). W ciągu ostatnich 5 lat wskaźnik ten ulegał wahaniom i wynosi co najmniej 135 EUR na mieszkańca w 2009 r. i maksymalnie 243 EUR na mieszkańca w 2011 r. Zdolność do redukcji zadłużenia wynosi około 12 lat w 2013 r. W okresie 14 lat , wskaźnik ten ma minimum około 7 lat w 2002 roku i wysokie maksimum 23 lata w 2007 roku.

Budżet i podatki 2016

W 2016 roku budżet gminy składał się z:

• całkowity dochód operacyjny: 9 043 000 EUR  lub 1532  EUR na mieszkańca;
• całkowite koszty operacyjne: 7 449 000 EUR  lub 1262  EUR na mieszkańca;
• całkowite środki inwestycyjne:  3 914 000 euro, czyli 663  euro na mieszkańca;
• całkowite wykorzystanie inwestycji: 3.706.000  € , tj. 628  € na mieszkańca;
• dług: € 13.522.000  lub € 2291  na mieszkańca.

Przy następujących stawkach podatkowych:

• podatek mieszkaniowy: 22,77%;
• podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych: 12,83%;
• podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 58,50%;
• dopłata do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 0,00%;
• wkład własności przedsiębiorstwa: 0,00%.

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2015 r.: mediana dochodów do dyspozycji w 2015 r. na jednostkę spożycia: 20 650  EUR .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 5698 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,78% w porównaniu do 2013 r. ( Haut-Rhin  : + 0,82%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1814	1625	2 184	2215	2819	3028	3 207	3 495	3611

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1871	1875	1880	1885	1890	1895
3 414	3224	3 193	2 933	3007	3100	3 242	3,402	3,315

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1900	1905	1910	1921	1926	1931	1936	1946	1954
3 298	3 392	3 491	3008	3680	3614	3,525	3807	4544

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
4246	5 118	5319	5268	5090	5 386	5 526	5774	5738

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
5 698	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Placówki edukacyjne:

• przedszkola i szkoły podstawowe,
• Kolegium Lucien-Herr,
• szkoły średnie: w mieście Altkirch znajduje się również publiczne liceum, liceum Jean-Jacques-Henner.

Zdrowie

Placówki zdrowia i profesjonaliści:

• Ośrodki szpitalne w Altkirch i Dannemarie,
• Apteki,
• Lekarze.

Kulty

• Kult katolicki, archidiecezja strasburska .

Gospodarka

Firmy i przedsiębiorstwa

Rolnictwo

• Produkcje: roślinne, zwierzęce.
• Rolnictwo organiczne.

Turystyka

• Restauracje.
• Kemping.

Sklepy

• W mieście działa cementownia szwajcarskiej grupy Holcim .
• Lokalne sklepy: piekarnie, cukiernie, rzeźnicy...

Inwentaryzacja dziedzictwa związanego z działalnością miasta

• Stary młyn w mieście, 36 rue de France.
• Dawny młyn 6 rue du Moulin.
• Moulin de l'Ill, 25 rue Saint-Morand.
• Fabryka ceramiki firmy Charles Hanser.
• Budynek Nansé-Winter.
• Rezydencja, willa i biura Gilardoni.
• Stacja przekaźnikowa.
• Rynek kukurydzy.
• Szpital Saint-Morand.
• Stacja Altkirch .

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo religijne

• Klasztorze Saint-Moranda .
• Kościół św. Moranda .
• Kaplica oratorium Saint-Morand: na pierwszym piętrze szpitala Saint-Morand znajdowała się stara cela świętego, małe pomieszczenie o wymiarach 5 na 6 metrów, które jezuici przebudowali podczas przebudowy klasztoru. Cela stała się kaplicą ze ścianami i sufitem pokrytymi barokowymi freskami. Największy, „Wniebowstąpienie Sain-Morand”, przedstawia świętego wstępującego do nieba. Został namalowany na suficie barokowej kaplicy Saint-Morand przez Giuseppe Appiani (1700-1786).
• Kaplica Repos-de-Saint-Morand.
• Kościół NMP Wniebowziętej został zaprojektowany przez architekta Louisa-Michela Boltza, a jego obecne organy przez Josepha Rinckenbacha.
• Cmentarz Saint-Morand.
• Synagoga Altkirch , 2 e  ćwierć XIX th  century (1834).
• Cmentarz żydowski.
• Świątynia reformowana i jej organy.
• Cmentarz wojskowy.
• Fontanna Dziewicy: na Place de la République, naprzeciwko dwóch renesansowych budynków ratusza i muzeum Sundgauvien, znajduje się fontanna zaprojektowana przez Charlesa Gutzwillera, mistrza rysunku Jean-Jacquesa Hennera. W centrum tej fontanny można podziwiać średniowieczny posąg dziewicy. Ten posąg został wyrzeźbiony na cześć objawienia Dziewicy, która zmusiła napastników do ucieczki z miasta.

Dziedzictwo obywatelskie

• Zamek obronny.
• Mury obronne: centrum miasta było otoczone murami obronnymi i wieżami strażniczymi, z których zachowało się wiele śladów. Zamek, który był prąd lokalizacji kościoła Notre Dame została zrównana z XIX -tego  wieku. Wśród szczątków możemy zauważyć „stare drzwi”, wieżę Blocha, ale także mały kwadratowy dom, na wpół opuszczony, znajdujący się za kościołem. Ten dom jest ostatnim świadkiem zamku Altkich.
• Dachy: ze wzgórza Roggenberg widać dachy centrum miasta, zbudowane z dachówki płaskiej.

Inne miejsca i dziedzictwo

• Muzeum Sundgauvien w Altkirch śledzi historię Sundgau i miasta Altkirch. Znajduje się tuż obok ratusza, w renesansowym budynku, który niegdyś należał do komornika Altkirch, prezentuje modele Altkirch na przestrzeni wieków, stroje z epoki, dzieła sztuki znanych lokalnych artystów ( Jean-Jacques Henner , Léon Lehmann itp. .).

• CRAC Alsace, Nadreńskie Centrum Sztuki Współczesnej, to centrum sztuki współczesnej zajmujące się badaniami i twórczością, które poprzez projektowanie wystaw, edycje i konkretne działania mediacyjne koncentruje się na wspieraniu produkcji artystycznej poprzez promowanie spotkań między publicznością, artystami i prace.
• Dom na 9, rue Hommaire-de-Piekło
• Zaczarowany Las Altkirch nabiera kształtu na początku grudnia i kończy się na początku stycznia. Zajmuje dużą część miasta i przedstawia różne legendy Sundgauvia za pomocą dużych postaci. Spektakl połączony jest z oświetleniem, które wzmacnia scenę i ścieżki dźwiękowe w kilku językach, które opowiadają legendy Sundgau i regionu.
• Jaskinia świetlików.

Osobowości związane z gminą

• Morand de Cluny (? -1115 ), patron winorośli i wina, założyciel klasztoru Saint-Morand .
• Annele Balthasar, kobieta próbowana za czary w Altkirch w 1589 roku.
• Jean-Pierre Richard ( 1948 -), lokalna osobowość.
• Jean-Adam Pflieger, najstarszy (1744-1801), burmistrz Altkirch (1790, 1791-1792), deputowany do Stanów Generalnych z 1789 r. , do Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego (1789-1791), konwencjonalny (1792-1795) i członek Rady Pięciuset (1795-1798).
• François Joseph Ritter , francuski polityk z Rewolucji Francuskiej .
• Jean-Adam Pflieger Młodszy (1775-1846), polityk urodzony w Altkirch.
• Xavier Jourdain (1798-1866), przemysłowiec włókienniczy, dziadek polityka Paula Jourdaina (1878-1948).
• Charles Goutzwiller (1810 lub 1819-1900), artysta i historyk sztuki urodzony w Altkirch.
• Paul Ackermann (1812-1846), językoznawca urodzony w Altkirch.
• Xavier Hommaire de Hell (1812-1848), inżynier, geolog i geograf.
• Charles Cassal (1818-1885), burmistrz Altkirch w okresie II Rzeczypospolitej , zastępca „  górski  ” w latach 1849-1851.
• Eugène Gluck (1820-1898), malarz urodzony w Altkirch.
• Joseph i Xavier Gilardoni , założyciele fabryki płytek Gilardoni i wynalazcy mechanicznej płytki w 1841 roku.
• Lucien Herr (1864-1926), intelektualista i pionier francuskiego socjalizmu, urodzony w Altkirch.
• Félix Voulot (1865-1926), rzeźbiarz urodzony w Altkirch.
• Léon Lehmann (1873-1953), malarz urodzony i zmarły w Altkirch.
• Paul Jourdain (1878-1948), polityk urodzony w Altkirch.
• Gustave Burger (1878-1927), polityk urodzony w Altkirch.
• Charles Édouard Amiot (1882-1952), przemysłowiec i burmistrz miasta.
• Arthur Schachenmann (1893-1978), malarz urodzony w Altkirch.
• Jules Kaufmann (1895-1968), pejzażysta urodzony w Altkirch.
• Jean-Luc Reitzer (1951-), burmistrz miasta, zastępca.
• Jean-Clet Martin (1958-), filozof krytyczny.
• Cathy Muller , (1962-), francuski kierowca wyścigowy.
• Yvan Muller (1969-), kierowca wyścigowy urodzony w Altkirch.
• Hugo Hofstetter (1994-), kolarz urodzony i trenowany w Altkirch.
• Obecny Książę Monako Albert II (ur.1958), ma wśród swoich wielu tytułów , które od barona d'Altkirch.

Znani mieszkańcy

• Jean-Jacques Henner , malarz Sundgauvian (1829-1905), Prix ​​de Rome , część swoich studiów realizował w Altkirch.
• Heinrich Göring (1838-1913), ojciec Hermanna Göringa , był sędzią kantonalnym w Altkirch około 1880 roku.
• René Regaudie (1908-2000), polityk francuski.

Sport i wypoczynek

Grupa SGDF Altkirch

Grupa Altkirch była aktywna grupa scout w mieście od 1933 roku altkirch Harcerze biorą udział w asocjacyjnych i imprez kulturalnych w mieście.

Festiwal KKO

Festiwal KKO organizuje przez cały rok, w ramach stowarzyszenia Youth Forum, kilka wydarzeń kulturalnych i artystycznych w mieście (instalacje wewnętrzne i plenerowe, rezydencje artystyczne, festiwal filmów krótkometrażowych Altkirch od 2001…).

Festiwal Przyjaźni

Od 2006 roku, w weekend czerwcowy, odbywa się festiwal przyjaźni, organizowany przez kilku sponsorów. To jest darmowy koncert.

Fanfara

ten 11 listopada 2000 r.Kawaleria wiatru 8 th  huzarów jest odtwarzany w postaci związku, z etykietą „Fanfare Huzarów Altkirch”. Jest to jedna z ostatnich fanfar tradycyjnych kawalerii we Francji. Formacja ta składa się z około dwudziestu nostalgicznych i byłych muzyków wezwanych lub zaangażowanych, pochodzących z czterech zakątków departamentu.

Stany Zjednoczone Altkirch

Piłki ręcznej klubu w Altkirch Związku Sportowego zwłaszcza grał przez 10 sezonów we francuskiej mistrzostw między 1969 a 1981 r .

Bliźniacze

•  Le Thor  ( Francja ) od 1991;
•  San Daniele del Friuli  ( Włochy ) od 1994;
•  Fizouli  ( Azerbejdżan ) od 2016 roku.

Zobacz również

Bibliografia

• Altkirch, parafia reformowana
• Dominique Toursel-Harster, Jean-Pierre Beck, Guy Bronner, Słownik zabytków Alzacji , Strasburg, La Nués Bleue,1995, 663  s. ( ISBN  2-7165-0250-1 )Altkirch, s. 24 do 26
• Charles-Laurent Salch , Słownik średniowiecznych zamków i fortyfikacji we Francji , Strasburg, Publitotal Publishing, 4. kwartał 1979, 1287  s. ( ISBN  978-2-86535-070-4 i 2-86535-070-3 )Altkirch, s. 26
• Wnęki podziemne
• Kluczowe dane opublikowane przez Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych (INSEE). Kompletny plik
• Krajowy spis dziedzictwa przyrodniczego gminy

Powiązane artykuły

• Linia z Altkirch do Ferrette
• Lista gmin Górnego Renu
• Sundgau
• Lista zabytków w Haut-Rhin

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa ratusza w Altkirch
• Altkirch na stronie National Geographic Institute
• Altkirch na stronie INSEE
• Jean-Luc Eichenlaub, „  Altkirch  ” w internetowym słowniku historycznym Szwajcarii , wersja21 maja 2001.
• Dziedzictwo architektoniczne i ruchome miasta na oficjalnej stronie francuskiego Ministerstwa Kultury (Bases Mérimée, Palissy, Palissy, Mémoire, ArchiDoc), Mediateka architektury i dziedzictwa (archiwum fotograficzne) dystrybucja RMN i regionalna obsługa spisu ogólnego Departamentu Kultury i Dziedzictwa Regionu Alzacji
• Lokalizacja Regionalnej Dyrekcji Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (DREAL) oraz Inwentaryzacja i regulacyjna ochrona środowiska gminy

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Ten lokalny finanse podrozdział jest wynikiem podsumowania danych z alize2.finances.gouv.fr miejscu z Ministerstwa Gospodarki i Finansów
4. „Sekcja operacyjna” to wydatki bieżące i okresowe niezbędne do prawidłowego funkcjonowania służb komunalnych i realizacji działań zadecydowanych przez wybieralnych urzędników, ale bez wpływu na spójność dziedzictwa gminy.
5. „Koszty personelu” obejmują koszty wynagrodzeń pracowników przez gminę.
6. „  Podatki lokalne  ” odnoszą się do podatków nakładanych przez władze lokalne, takie jak gminy, w celu zasilania ich budżetu. Obejmują one podatek od nieruchomości , podatek mieszkaniowy lub, w przypadku firm , składki na nieruchomości lub od wartości dodanej .
7. Sekcja „  Inwestycje  ” dotyczy głównie operacji mających na celu pozyskanie sprzętu o dużej skali, a także spłatę kapitału zadłużenia .
8. „Wydatki na sprzęt” służą do finansowania dużych projektów mających na celu podniesienie wartości dziedzictwa gminy i poprawę jakości sprzętu komunalnego, a nawet stworzenie nowych.
9. „  Spłaty pożyczki” oznaczają kwoty przeznaczone przez gminę na spłatę kapitału zadłużenia.
10. „  Niespłacone zadłużenie” to kwota, jaką gmina jest winna bankom w31 grudnia danego roku
11. „Annuity długu  ” jest równoznaczna z sumą odsetek od pożyczek udzielonych przez gminę oraz wysokości spłaty kapitału w ciągu roku
12. „Zdolność do redukcji zadłużenia  ” opiera się na następującym wskaźniku określonym wzorem: wskaźnik = zadłużenie niespłacone ⁄ przepływ środków pieniężnych . Wskaźnik ten pokazuje w danym momencie liczbę lat, które byłyby potrzebne na spłatę długów, biorąc pod uwagę zasoby Altkirch.
13. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Baza danych Ministerstwa Budżetu dotycząca rachunków komunalnych

1. „  Miejskiego rachunków - Altkirch: kluczowych postaci  ” (dostęp 12 sierpnia 2015 ) .
2. „  Rachunki gminne – Altkirch: operacje operacyjne  ” (dostęp 12 sierpnia 2015 r . ) .
3. „  Miejskiego rachunków - Altkirch: Szczegółowe plik  ” (konsultacje na 12 sierpnia 2015 ) .
4. „  Miejskiego rachunków - Altkirch: operacje inwestycyjne  ” (dostęp 12 sierpnia 2015 ) .
5. „  Miejskiego rachunków - Altkirch: zadłużenie  ” (dostęp 12 sierpnia 2015 ) .
6. „  Rachunki gmin – Altkirch: samofinansowanie  ” (dostęp 12.08.2015 ) .

Innych źródeł

1. Édouard Thirria, Podręcznik do użytku mieszkańców departamentu Haute-Saône ,1869( czytaj online ) , s.  184-185.
2. Ryzyko sejsmiczne w Górnym Renu
3. Samouczek dotyczący regulacji sejsmicznych
4. „  Klimat Altkirch: wykres klimatu , krzywa temperatury, tabela klimatu dla Altkirch - Climate-Data.org  ” , na fr.climate-data.org (dostęp 2 sierpnia 2018 r . ) .
5. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
6. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
8. "  Urban Unit 2020 of Altkirch  " , na https://www.insee.fr/ ( dostęp 3 kwietnia 2021 ) .
9. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
10. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
11. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Miluzy  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
13. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
14. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
15. W hagiografii św. Huguesa
16. Ernest Nègre , Toponymie generale de la France , 2 nd  objętość, Droz, 1996, strona 726.
17. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Librairie Guénégaud, Paryż, 1989 ( ISBN  2-85023-076-6 ) , s. 12b pod Altenbach
18. Ernest Nègre, generał Toponimia Francji (czytaj online)
19. Albert Dauzat i Charles Rostaing, op .
20. "  Altkirch.  » , Na Chateauxforts-alsace.org .
21. Miasta i wsie Górnego Renu w słowniku alzackim
22. Frédéric Dieu, „  ” Annele Balthasar „Nathan Katz: piosenka Miłość w sądzie złych czarów  ” , na Profession spektaklu ,24 listopada 2018 r..
23. Gminy odznaczone Krzyżem Wojennym 1914-1918
24. Emanuel z jednym M
25. Fabryka Lang w Waldighoffen
26. Roppentzwiller, od wczoraj do dziś
27. Przemysł w Waldighoffen
28. Altkirchoise Industrial Textile Company
29. tygodniowe L'ami Sundgau n O  34, strony 6
30. Pracownicy wycofują sprzedaż na drutach i Hirsingue
31. Arnaud Montebourg odwiedzi zakład Hirsingue et Virtuose: ratunek kleszczowy
32. Hirsingue: odrodzenie Wirtuoza pod jego pierwotnym imieniem, Emanuel Lang
33. „  Altkirch (68130): Wyniki wyborów prezydenckich w 2017 r.  ” , na stronie LExpress.fr (dostęp 2 sierpnia 2018 r . ) .
34. Ponownie wybrany na posła w czerwcu 2017 r. i w celu dostosowania się do ustawy o niekumulowaniu mandatów Jean-Luc Reitzer odchodzi z funkcji burmistrza.
35. Laurence Behr, „  Wybory samorządowe: lista Nicolasa Jandera wybranego, co nie dziwi  ”, L'Alsace ,18 września 2017( przeczytaj online ).
36. Laurence Behr, „  Nicolas Jander wybrany na burmistrza Altkirch  ”, L'Alsace ,23 września 2017( przeczytaj online ).
37. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 września 2020 ) .
38. Rachunki gminne od 2000 do 2015 r
39. Rachunki gminne
40. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
41. Organizacja spisu na insee.fr .
42. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
43. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
44. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
45. Placówki edukacyjne
46. "  Lycée 18 rue du Château  " , zawiadomienie n o  IA68006187, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
47. zdrowia i profesjonaliści
48. Kult katolicki Altkirch
49. Kościół katolicki w Alzacji: wspólnota parafii parish
50. CC z Altkirch i okolic
51. Restauracja, kemping
52. "  Holcim Altkirch, producent cementu  " , na Le Périscope ,9 sierpnia 2016.
53. "  Stary młyn 36 rue de France  " , zawiadomienie n o  IA68006200, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
54. "  Stary młyn 6 rue du Moulin  " , zawiadomienie n o  IA68006215, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
55. „  Moulin de l'Ill, 25 rue Saint-Morand  ” , zawiadomienie n o  IA68006219, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
56. „  Ceramiczna fabryka firmy Charles Hanser  ” , zawiadomienie n o  IA68006217, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
57. "  budynek Nansé-Winter  " , zawiadomienie n o  IA68006228, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
58. "  Rezydencja Villa Gilardoni  " , zawiadomienie n o  IA68006213, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
59. „  Budynek biurowy firmy gilardoni  ” , zawiadomienie n o  PA00081562, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
60. "  Relais de poste  " , zawiadomienie n o  IA68006218, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
61. "  Halle aux Bles  " , zawiadomienie n o  IA68006185, baza Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
62. „  Saint-Morand Hospital  ” , zawiadomienie n o  PA00085317, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
63. „  Prieuré Saint-Morand  ” , zawiadomienie n o  IA68006221, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
64. „  Saint-Morand Kościół  ” , zawiadomienie n o  PA00085315, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
65. „  Saint-Morand kościół pielgrzymkowy  ” , zawiadomienie n o  IA68006222, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
66. „  Chapelle Saint-Morand  ” , zawiadomienie n o  IA68006224, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
67. "  Kaplica Repos-de-Saint-Morand  " , wypowiedzenia n °  IA68006225, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
68. „  Kościół parafialny Matki Boskiej Wniebowziętej  ” , instrukcja n °  IA68006170, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
69. Baza Mérimée culture.gouv.fr
70. Wskazówka n o  IM68011092 , bazy Palissy , francuskie Ministerstwo Kultury organy kościoła parafialnego w Notre-Dame-de-l'Assomption
71. Altkirch, Organy Notre-Dame de l'Assomption
72. „  Saint-Morand Cmentarz  ” , zawiadomienie n o  IA68006223, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
73. Wskazówka n o  IM68011178 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury Pomnik poległych 1870/71 Saint-Morand cmentarz
74. Wskazówka n o  IM68011179 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury Pomnik Altkirchois który zmarł na wygnaniu, Saint-Morand cmentarz
75. Wskazówki n O  IA68006172 , podstawy Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury Bóżniczego Schacre Jean-Baptiste (architekta); Picard (architekt)
76. Wskazówka n o  IA68006174 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury kirkucie
77. Synagoga Altkirch
78. „  Cmentarz żydowski  ” , zawiadomienie n o  IA68006174, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
79. Wskazówka n o  IA68006171 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury świątyni zreformowanej
80. Altkirch, reformowana świątynia organów Christiana Guerriera
81. „  Wojskowy cmentarz  ” , zawiadomienie n o  IA68006175, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
82. „  Fountain of Virgin  ” , wypowiedzenia n °  PA00085316, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
83. „  Fontaine Saint-Morand  ” , zawiadomienie n o  IA68005226, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
84. Ośmiokątna fontanna znajdująca się na miejscu starego kościoła zniszczonego w 1844 r.
85. „   Wzmocniony zamek  ” , zawiadomienie n o IA68006182, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
86. „  Aglomeracja fortyfikacja  ” , zawiadomienie n o  IA68006177, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
87. „  Dom i wieża na ścianie  ” , wypowiedzenia n °  PA68000059, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
88. „  brama miasta, Stara brama lub brama Belfort  ” , zawiadomienie n o  IA68006178, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
89. "  Old Town Gate  " , zawiadomienie n o  PA00085323, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
90. „  dom Dawny komornika  ” , zawiadomienie n o  PA00085319, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
91. "  House of komornika, Sundgau muzeum  " , instrukcja n o  IA68006220, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
92. Jaskinia świetlików
93. Książę Monako, hrabia fretek, Thann i Rosemont, baron Altkirch i lord Issenheim poślubiają
94. „  Groupe altkirch – Scouts et Guides de France  ” (dostęp 2 listopada 2020 r . ) .
95. Fanfara kawalerii huzarów z Altkirch
96. (w) "  Глава оккупированного Физули проводит встречи во Франции  " , Haqqin.az ,5 kwietnia 2016.
97. W sprawie statusu międzynarodowego Górnego Karabachu zob. artykuł „  Górski Karabach  ”.