Oppède

Po zawieszeniu broni w 1940 r. artyści żydowscy , antyfaszyści lub oporni wywrotowcy schronili się w starym Oppède. To niewielka grupa studentów architektury i malarstwa z Beaux-Arts , zainstalowana w olejarni i na wpół zrujnowanym klasztorze , w górnej i prawie niezamieszkanej części starej wioski Oppède, należącej do fotografa Aleksieja Brodovitcha , i goszczony przez przyszłego wielkiego alzackiego architekta Bernarda Zehrfussa (pierwsze Grand Prix Rzymu ), który organizuje sieć ruchu oporu, jednocześnie kontynuując realizację konkretnych projektów architektonicznych. W sierpniu grupa artystów opublikował „Manifeste du Groupe d'Oppède” i zaczął się zrehabilitować kilka zrujnowanych budynków w starym Oppède, w tym klasztorze i okolic, takich jak Bonnieux lub dalej z kolegami mieszkających w Marsylii. I kierowany przez architekta urbanistę Eugène'a Beaudouin . Architekci Zehrfuss, Jean Auproux , Georges Brodovitch i Florent Margaritis otrzymają przydomek „czterech baronów Oppède”.

Od 1941 r. społeczność artystyczna Oppède rosła, aż w 1942 r. zgromadziła ponad czterdziestu członków, wciąż pod opieką Zehrfussa. Reprezentowane są wszystkie branże: architekci, malarze, muzycy, ogrodnicy, rzeźbiarze, budowniczy organów, grawer, freskator ... w szczególności przez Jeana Le Couteura , Paula Herbé , Henri Martina , Henri-Martina Granela , Jean-Claude Janeta , Roberta Humblota , Jacques Serres , Jean Auproux , François Stahly , Étienne-Martin , Zelman Otchakovsky lub Pierre Maillard-Verger .

Wśród nich od 1941 r. Consuelo de Saint-Exupéry , żona lotnika Antoine de Saint-Exupéry  ; kiedy Consuelo wyjechała w 1942 roku, by dołączyć do męża w Stanach Zjednoczonych , złożyła przysięgę swoim przyjaciołom, że opowie historię grupy Oppède, obietnicę zawartą w książce Oppède opublikowanej w 1947 roku.

Stare Oppède pozostaje opuszczone, ale staramy się nadać mu nowe życie. Były Kolegiata Matki Boskiej Alidon jest przywracana od końca XX th  wieku , a festiwal odbywa się każdego roku w celu finansowania prac, której przewodniczy Michel Leeb , patrona miasta.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Opodatkowanie lokalne

Regionalny udział w podatku mieszkaniowym nie ma zastosowania.

Budżet i podatki 2017

W 2017 r. budżet gminy składał się z:

• całkowity dochód operacyjny: 2 058 000 EUR  lub 942  EUR na mieszkańca;
• Całkowite koszty operacyjne: 1 960  000 € lub 897  € na mieszkańca;
• całkowite środki inwestycyjne: 553 000 euro  lub 253  euro na mieszkańca;
• Wszystkich zastosowania inwestycyjne: € 686.000  , lub € 314  za mieszkańca;
• dług: € 153.000  , lub € 701  za mieszkańca.

Przy następujących stawkach podatkowych:

• podatek mieszkaniowy: 12,57%;
• podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych: 17,94%;
• podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 72,30%;
• dopłata do podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych: 0,00%;
• wkład własności przedsiębiorstwa: 0,00%.

Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2015 r.: mediana dochodów do dyspozycji w 2015 r. na jednostkę spożycia: 20 611  EUR .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1304 mieszkańców, o 1,88% mniej w porównaniu z 2013 r. ( Vaucluse  : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Międzywspólnotowość

Członek gminy aglomeracji Luberon Monts de Vaucluse .

Planowanie miasta

Typologia

Oppède jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Awinionu , aglomeracji międzyregionalnej grupowanie razem 59 gmin i 455,711 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Miasto posiada miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (50% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (49,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (36,4%), lasy (30,1%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (18,3%), niejednorodne tereny rolne (13,6%) , kopalnie, składowiska i place budowy (1,4% ), tereny zurbanizowane (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Edukacja

Placówki edukacyjne:

• szkoła podstawowa Félix Autard w Poulivets;
• kolegium w Cabrières-d'Avignon;
• szkoły średnie w Cavaillon, L'Isle-sur-la-Sorgue, Apt.

Zdrowie

Specjaliści i placówki zdrowia:

• lekarze w Maubec , Robion , Goult  ;
• najbliższe szpitale znajdują się w Apt i Cavaillon  ;
• najbliższe apteki w Coustellet i Robion .

Kulty

• Kult katolicki , Parafie w sektorze Gordes, Diecezja Awinionu .

Sporty

• Klub piłkarski Oppède-Maubec Luberon;
• praktyka wspinaczki  ;
• turystyka piesza ( szlak turystyczny GR6) i rowerzyści;

• szlak starych kamieni, pierwsza niedziela kwietnia, 21  km na 1360  m przewyższenia;
• Luberonde, 19- kilometrowy wyścig pieszych przed stadionem  , w ostatnią niedzielę kwietnia;
• Finał Roumagoux Cup ( piłka nożna ) w czwartek Wniebowstąpienia .

Gospodarka

Małe rzemiosło .

Eksploatacja bogactw gleby

Kamieniołomy kamienia Estaillades.

Kamień z tych kamieniołomów, bardzo dobrej jakości wapień muszlowy , wykorzystywany jest w szczególności przez kolejarzy i producentów kominów . Stąd pochodzi kamień na pałac papieski w Awinionie . Ponadto kopuła Białego Domu została wykonana wyłącznie z kamienia oppédoise.

Rolnictwo

Miasto produkuje wina AOC Côtes-du-Luberon . Wina, które nie są objęte kontrolowaną etykietą pochodzenia, po zatwierdzeniu mogą ubiegać się o etykietę vin de pays d'Aigues .

• Owoce , wczesne warzywa;
• organiczne owoce i warzywa  ;
• młyny do oliwy z oliwek .

Turystyka

Podobnie jak wszystkie gminy Luberon, turystyka odgrywa rolę, bezpośrednio lub pośrednio, w lokalnej gospodarce.

Możemy rozważyć trzy główne rodzaje turystyki w Luberonie. Przede wszystkim turystyka historyczna i kulturowa, która opiera się na bogatym dziedzictwie wiosek na wzgórzach lub festiwalach. Następnie turystyka relaksacyjna, której odzwierciedleniem jest znaczny rozwój pokoi gościnnych , hoteli i sezonowych wypożyczalni , znaczna koncentracja basenów oraz aktywności typu targi prowansalskie . Wreszcie zielona turystyka, która korzysta z wielu szlaków turystycznych i chronionego środowiska oferowanego przez Luberon i jego okolice.

Handel

Wioska jest animowana przez cały rok przez kilka sklepów: piekarnię, sklep z kanapkami, sklep spożywczy, kawiarnię, salon fryzjerski oraz instytut urody i dobrego samopoczucia.

Café des Poulivets , który nosi Bistrot de pays etykieta , przylega do Karty, której celem jest „przyczynienie się do ochrony i animacji struktury gospodarczej i społecznej na obszarach wiejskich poprzez utrzymywanie się życia na wsi. Miasto”.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Oppède to miasto, które ma kilka zabytków do odkrycia:

• kościół Matki Bożej d'Alidon (lub Matki Bożej Dolidon), znajduje się na szczycie starego Oppède, kilka budynków tego sektora, który nie jest zniszczony. Z wyglądu romański, przebudowywany od 1500 roku, następnie w 1592 roku z dodatkami gotyckimi , ponownie w 1815 i 1869 roku . Jest to piękny kolegiata z XVI E  wieku, którego odbudowa jest w toku (zbieranie datków sponsorowanych przez Michel Leeb ), dominuje duża panorama;

• krzyż romański znajdujący się przed kościołem;
• ruiny ( wieża i mury) średniowiecznego zamku oraz pozostałości starych kramów. Ładne domy sprzed XV th i XVI th  stulecia i czterech pralniach niedawno przywrócony. Możemy również zobaczyć magiczny kwadrat zwany kwadratem Sator , wyryty na jednym z kamieni fortyfikacji;
• dom Gabriellego . Montaż i konsolidacja różnych średniowiecznych domów, został nabyty i przebudowany pod koniec XVI -tego  wieku przez Bartłomieja Gabrielli z Gubbio , hrabia Baccaresca (1566-1633), który służył jako kapitan generalny Comtat  ;
• kaplica Białych penitentów w starej wsi, idąc w górę w kierunku kościoła;
• Saint-Antonin kaplica na równinie, w kierunku starej linii kolejowej  ;
• te fortyfikacje  : można zobaczyć pozostałości fortyfikacji podczas spaceru po starym wsi. W szczególności widzimy wieżę na skraju przepaści, w południowo-zachodnim narożniku. Wewnętrzne schody zniknęły, nadal możesz przejść do korytarza prowadzącego do toalet po niewielkiej wspinaczce. Szczyt wieży połączony jest z resztą zamku zawrotną arkadą. Według legendy właśnie tam odleciał antypapież Benedykt XIII wspierany przez diabła.
  Z samego zamku prawie nic nie zostało, w ostatnich latach oczyszczono kilka sklepionych pomieszczeń;
• studnia z XVIII -tego  wieku;
• młyn Saint-Augustin  ;
• stare tarasy Sainte-Cécile, ogród krajobrazowy: zespół 15 tarasów, na których rośnie ponad 80 odpornych gatunków, roślin zielnych, krzewów i drzew z Luberon  ;
• zapomniane pralnia z Valadas;
• pomnik wojenny .

Badania historyczne i archeologiczne

Z okazji renowacji starej kolegiaty Notre-Dame d'Alidon przeprowadzono liczne wykopaliska archeologiczne, aby dowiedzieć się więcej o przeszłości tych miejscowości.

W 2003 roku przeprowadzono wykopaliska po południowej stronie budynku, które doprowadziły do ​​odkrycia silosu wykopanego w skale, w którym znajdowały się pojemniki z okresu późnego średniowiecza, a także z okresu antycznego.

Ponadto, w 2014 roku wykopaliska zostały podjęte w jednej z północnych kaplicach budynku, albo na poziomie fundamentów, aby doprowadzić do odkrycia rzymskiej kolumny cięcia na dwa bloki, a które mogą być odczytane lapidarnych inskrypcje datowane od XI TH  około wieku.

Te wpisy są następujące: „LAPIDE IN / ERECXIO IACOB / T [IT] ULUM INFUNDEN O [LEU] M / DESUPER / DURANDUS MISER [ABILIS] PECCATOR. S. IOH [ANN] ES BAPTISTA. „ Zasugerowano tłumaczenie tej inskrypcji na łacinę  :” Kamień ten został wzniesiony zgodnie z rytuałem Jakuba i namaszczony świętym olejem. Durandus nieszczęśliwy grzesznik ”. Dedykacja tego napisu: Sanctus Johannes Baptista = św. Jan Chrzciciel.

Od roku 2014 , Château d'Oppède, który nadal należała do Forbin rodziny, został sprzedany do Jean-Jacques Lohier, który jest przeprowadzającego przywrócenie oparciu o uczestnictwie patronatem . Celem jest otwarcie zamku dla zwiedzających w dobrych warunkach bezpieczeństwa. Odnowę rozpoczęto w 2016 roku na barbakanie i na murach (wejście do zamku). Śmigłowiec wykonał również obroty, aby przetransportować sprzęt z równiny na górę, aby mieć wszystko na miejscu.

Życie lokalne

• Oppède Festival, w lipcu na odbudowę kolegiaty Notre-Dame Dalidon;
• święto patronalne  : weekend św. Laurenta w sierpniu (pięć dni);
• Święto na żniwa  : trzeci weekend października;
• Musicale Oppède: lipiec i sierpień.

Osobowości związane z gminą

• Jean Maynier (1495-1558), baron d'Oppède, zorganizował w 1545 r . masakrę protestantów z Vaud, w której zginęło 3000 osób.
• Donatien Alphonse François de Sade (1740-1814), markiz de Sade przebywał tam w 1778 roku .
• Paulin Cheilan (1834-1907), poeta prowansalski urodzony w Oppède.
• W mieście zmarł Eugène Roumagoux (1877-1948), lekarz, radny generalny kantonu Bonnieux, były zastępca, burmistrz Oppède.
• Consuelo Suncin Sandoval de Gómez ( 1901 - 1979 ) malarz i rzeźbiarz pochodzenia Salwadoru, żona Antoine de Saint-Exupéry .
• Jean-Paul Clébert (1926-2011), pisarz, który mieszkał tam przez ponad czterdzieści lat, od 1968 do 2011 roku.
• André Jordan (1908-1982), malarz, litograf i rzeźbiarz, mieszkał w Oppède.
• Michel Loeb (1931), malarz z regionu paryskiego, mieszkający w Oppède od 1989 roku.
• Ridley Scott (1937), reżyser Obcy i Łowca androidów , Dobry rok ( 2005 ) na podstawie powieści Petera Mayle'a Un bon cru , nakręcony częściowo w Château de la Canorgue w Bonnieux , z Russellem Crowe , Marion Cotillard , Didier Bourdon i Gilles Gaston-Dreyfus .
• Michel Leeb (1947), ojciec chrzestny stowarzyszenia, ożeniony z kolegiatą Notre-Dame-d'Alidon: „Zakochałem się w nim tak, jak zakochuje się w kobiecie”.
• Justin Grégoire (1917-1991), nauczyciel, malarz, autor ze swoimi uczniami kreskówki Gitanos i motyle .
• Ferdinand Marlhens (1920-2004), rzeźbiarz, mieszkał i pracował w Oppède w latach 1943-2004.
• Franz Priking (1929-1979), malarz, do śmierci mieszkał w Oppède.
• Mieszka tam Laurent Xavier Cabrol (1955), malarz urodzony w Oppède.

Heraldyka

Blazon  : Błękitny z dwoma szewronami Argent, łamany, pierwszy w zręczności, a drugi w złowieszczy, z głównymi literami O i P. Or.

Kinematografia

W Oppède-le-Vieux nakręcono kilka filmów , w szczególności:

• 1995  : Przeklęty trawnik autorstwa Josiane Balasko  ;
• 2002  : basen przez François Ozon  ;
• 2007  : Wakacje Pana Fasoli przez Steve'a Bendelacka .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Oppède na stronie Provence 7 .
• Kościoły i obiekty sakralne wymienione przez Obserwatorium Dziedzictwa Religijnego (OPR) w Oppède (OPR) w Oppède.
• Widok z lotu ptaka. Widok wsi: stare Oppède .
• François Berjot, Lucien Bourgue, Émile Obled, Robert Harbonnier, Christiane Faivet, Michel Wannery, Yvette Dalou, przedmowa Jean-Denis Bredin z Francuskiej Akademii, Une terre de Provence sous la Revolution. Kraj Apt , n o   specjalnym Archipal, Apt 19901990.
• Pierre Garrigou-Granchamp, “Le Castrum d'Oppède-le-Vieux”, na Kongresie Archeologicznym Francji. Zabytki Awinionu i Comtat Venaissin. Metryka i wpływy papiestwa ( XIV th  -  XVIII th  stulecia). 175 th sesji. 2016 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , Paryż, 2018, s.  169-197 ( ISBN  978-2-901837-76-3 ) .
• Charles Lawrence Salch , słownik zamków i fortyfikacji średniowiecza we Francji , Strasburg, Editions Publitotal, 4 th kwartał 1979 1287  str. ( ISBN  978-2-86535-070-4 i 2-86535-070-3 ), s. 863
• Valérie-Anne Sircoulomb, "Grupa Oppède podczas II wojny światowej", reż. Mady Menier, Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Lyon II-Lumière, 1990.
• Wnęki podziemne .
• Kluczowe dane opublikowane przez Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych (INSEE). Pełny plik .
• Krajowy spis dziedzictwa przyrodniczego miasta .

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Vaucluse
• Coustelle

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona .
• Oppède na stronie National Geographic Institute .
• Oppède na stronie INSEE .
• Dziedzictwo architektoniczne i ruchome gmin na oficjalnej stronie francuskiego Ministerstwa Kultury (Bases Mérimée, Palissy, Palissy, Mémoire, ArchiDoc), Mediateka architektury i dziedzictwa (archiwum fotograficzne) dystrybucja RMN i regionalna obsługa spisu ogólnego wydziału kultury i dziedzictwa regionu PACA].
• (fr) Lokalizacja Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (DREAL) oraz Inwentaryzacja i regulacyjna ochrona środowiska gmin .
• „W Vaucluse. Oppède-le-Vieux. Grupa Oppède, 1940-1945 ” na stronie Przyjaciół Opactwa Saint-Hilaire

Uwagi

1. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.

Bibliografia

1. Trasy i mapy
2. Woda w mieście
3. Opis stacji
4. Regulacyjne strefy sejsmiczne Francji, klasyfikacja kantonów (podział pod koniec 1989 r.) regionu PACA , s. 48
5. Roland Sautel, Le Pays d'Apt , n o  191, luty 2009, s. 13.
6. „  Najbliższa stacja pogodowa  ” , MSN Pogoda .
7. Pierre Miquel , Wojny religijne , Paryż, Fayard ,1980, 596  s. ( ISBN  978-2-21300-826-4 , OCLC  299354152 , czytaj online )., s. 120
8. "  Bernard Zehrfuss, M. Margaritis, architekci, Consuelo de Saint Exupéry: grupa Oppède le Vieux w 1941 r. - Vaucluse - Prowansja.  » , na stronie www.abbaye-saint-hilaire-vaucluse.com (konsultacja 15 stycznia 2021 r . ) .
9. Tribune Juive , "  W imię sztuki 1933-1945 " Limore Yagil  " , na Tribune Juive ,14 lipca 2015 r.(dostęp 15 stycznia 2021 ) .
10. CHMC1 - Jean-Lucien Bonillo , „  Warsztaty wojenne: Marsylia i Oppède, 1940-1945  ” , o Politiques de la culture (konsultacja 15 stycznia 2021 r . ) .
11. „Tak jest na przykład w przypadku renowacji i dekoracji starego domu w Bonnieux w 1941 roku . Właściciel, dentysta z Hyères , pozostawia artystom swobodę wyboru tematu. Bernard Zehrfuss precyzuje, że muszą pracować bardziej konkretnie nad „wystrójem, [wnętrze], [planami], [kominkiem], [freskami””, cyt. w „L'EDEN BAR DE MARSEILLE OU LA VIE TRUDNE FOR ARTYŚCI WYSYŁANI W PROWENCJI POD OKUPACJĄ” Sabrina Dubbeld - Historyczna Prowansja , Fascicle 242 - 2010.
12. "  AGORHA: Bazy danych Narodowego Instytutu Historii Sztuki (INHA)" AUPROUX JEAN  " , na agorha.inha.fr (dostęp 16 stycznia 2021 r . ) .
13. „  AGORHA: Bazy danych Narodowego Instytutu Historii Sztuki (INHA)” BRODOVITCH, GEORGES  ” , na agorha.inha.fr (dostęp 16 stycznia 2021 r . ) .
14. "  AGORHA: Bazy danych Narodowego Instytutu Historii Sztuki (INHA)" MARGARITIS FLORENT  " , na agorha.inha.fr (dostęp 16 stycznia 2021 r . ) .
15. Sabrina Dubbeld, „ EDENOWY BAR W MARSYLII CZYLI TRUDNE ŻYCIE ARTYSTÓW WYSYŁANYCH W PROWENCJI POD OKUPACJĄ” , Historic Provence , Paper 242, University of Aix-Marseille - 2010.
16. Albert Calvo zmarł 3 grudnia 2014 r. Źródło: „Oppède opłakuje swojego burmistrza, Alberta Calvo” , La Provence, 7 grudnia 2014 r.
17. „Alain Deille wybrany nowym burmistrzem” , Le Dauphiné, 13 grudnia 2014 r.
18. „  Podatki lokalne w Oppède  ” , taxs.com .
19. Rachunki gminne
20. Kluczowe dane Ewolucja i struktura populacji. Kompletny plik
21. Organizacja spisu na insee.fr .
22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
25. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
26. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
27. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
28. „  Avignon Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
29. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
30. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
31. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
32. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
33. Miejscowy plan urbanistyczny
34. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
35. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
36. Placówki edukacyjne
37. College w Cabrières-d'Avignon
38. Szkoły średnie
39. Pracownicy i placówki służby zdrowia
40. Klub piłkarski Oppède-Maubec Luberon
41. Znak Vin de pays d'Aigues dotyczy następujących gmin w departamencie Vaucluse: Ansouis, Apt, Auribeau, La Bastide-des-Jourdan, La Bastidonne, Les Beaumettes, Beaumont-de-Pertuis, Bonnieux, Buoux, Cabrières-d „Aigues, Cabrières-d'Avignon, Cadenet, Caseneuve, Castellet, Cavaillon, Cheval-Blanc, Cucuron, Gargas, Gignac, Gordes, Goult, Grambois, L'Isle-sur-la-Sorgue, Joucas, Lacoste, Lagarde „Apt, Lagnes, Lauris, Lioux, Lourmarin, Maubec, Ménerbes, Mérindol, Mirabeau, La Motte-d'Aigues, Murs, Oppède, Pertuis, Peypin-d'Aigues, Puget, Puyvert, Robion, Roussillon, Rustrel, Saignon Saint-Martin-de-Castillon, Saint-Martin-de-la-Brasque, Saint-Pantaléon, Saint-Saturnin-d'Apt, Sannes, Saumane, Sivergues, Les Taillades, La Tour-d'Aigues, Vaugines, Viens, Villars, Villelaure, Vitrolles-en-Luberon.
42. Zobacz masyw Luberon
43. Karta Bistrot de Pays
44. Założenie Bistrots de pays we Francji kontynentalnej w 2010 r.
45. "  Średniowieczny Kościół Notre-Dame-d'Alydon  " , zawiadomienie n o  PA00082094, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
46. Kaplica Różańcowa Kolegiaty Notre-Dame Dalidon
47. „  romański krzyż znajduje się w przedniej części kościoła  ” , wypowiedzenia n °  PA00082093, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
48. "  Castle (szczątki)  " , zawiadomienie n o  PA00082092, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
49. "  Dom, w Oppède-le-Vieux, dom zwany Gabrielliego  " , zawiadomienie n o  PA84000006, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
50. „  Studnia 18S  ” , zawiadomienie n °  PA00082095, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
51. Zapomniana pralnia Valadas
52. Pomniki zmarłych - Vaucluse: obelisk i posąg
53. Pomnik  : Upamiętnione konflikty: 1870-1871 - 1914-1918 - 1939-1945 - Indochiny (1946-1954)
54. Dwadzieścia ton pomników wojennych przeniesiono do Oppède
55. „Prowansja żegna się z Jean-Paulem Clébertem”, Jean-Pierre Thiollet , France Soir , 23 września 2011
56. Coustellet  : Oppède, Vexillologie Provençale, na osobistej stronie internetowej Dominique'a Cureau
57. Chemin du Courroussouve, szlak kamieniołomów
58. "  Grupa Oppède podczas II wojny światowej: utopia, mit czy rzeczywistość?" / Valérie-Anne Sircoulomb Sircoulomb Valérie-Anne  ” , na bibliotheques.avignon.fr (konsultacja 15 stycznia 2021 r . ) .