Siedziba i włości magnacki

Baronia to przede wszystkim tytuł danego barona lenno .

Tytuł lenna lub rodzaj seigneury

W oznaczono pochodzenie (od X th  wieku ) przez baronów wszyscy panowie posiadający swoje lenna króla lub wielkich książąt feudalnych jako książę Normandii we Francji , księcia Yorku w Anglii lub hrabiego Flandrii (Francja, Belgia ). Stąd wciąż używane określenie „wielkich baronów” na określenie wpływowych polityków lub decydentów ekonomicznych wysokiego szczebla.

Zawsze w liczbie mnogiej, to nie istniał przed XIV th  wieku , w „Baron” z tego tytułu w szczególności. Woleliśmy od niego w użyciu tytuły „pan…” lub „ojciec…” (przetłumaczone przez łacińskie dominus ). W rodzaju żeńskim powiedzieliśmy „dama…” ( domina ) na oznaczenie posiadacza baronii. W panowie i panie Burbon miał ważną baronię który w 1317 roku stał Księstwo Burbon .

We Francji

Jako baron zwykle oznacza panów w średniowieczu, zgłaszane bezpośrednio do króla, często określane z końca XVII th  wieku jako lenna baronia których posiadacze wziął swoją daninę w rękach króla lub jego przedstawiciela.

Jest to często poprzez nadużycia języka, i bardzo późno (koniec XVIII th  wieku i XIX th  century ), stosowany termin odnoszący się lenna baronia, że na południe od Loary, nigdy nosić inny tytuł niż Chatellenie , wyznaczenie przez że łanów, które przyjść bezpośrednio pod hrabiego lub wicehrabiego , i z którego wyrasta kilka innych lenn.

Baronowie ziemi przyniosły z XI -tego  wieku tytuł baronii . Te baronie stanowiły swego rodzaju feudalny podział księstw i hrabstw pierwszego stopnia. W okresie konstytuowania feudalnej hierarchii wojskowej, opartej na rozdrobnieniu lenn i suwerennych władz, ważnym krokiem było utworzenie baronii około roku 1000 . W księstwach feudalnych (księstwach, hrabstwach, marszach) najważniejsi lordowie (lub baronowie) tworzyli z kolei feudalną klientelę drobnych lokalnych panów. Księga Jost cytuje: „  Książę jest pierwszą godnością, potem liczy się , potem wicehrabia, potem baron, potem giermek , potem vavasseur , a potem citaen [mieszkaniec miasta], a potem złoczyńca”.

Zamek (silny wieży z Motte i stoczni drobiu) była na ogół siedziba baronii. W Księstwie Francuskim ( królestwo królewskie ) baronia jest synonimem châtellenie .

We Francji baronie były dwojakiego rodzaju: większość była sprawowana przez członków feudalnej arystokracji; ale niewielka liczba należała do biskupów lub opatów na swoich własnych prawach, z powodu pełnionej funkcji kościelnej.

Większość francuskich baronów lub châtellenies była źródłem wysokiej sprawiedliwości .

W Normandii , najważniejsze Baronie musiał dostarczyć 10 rycerzy dla przyjmującego księcia, czasem tylko 5. Były to ważne lenna posiadane bezpośrednio przez księcia, ale ich terytorium zostało rozmyślnie rozproszone: jądro składające się z zamku , majątku, czasem lasu i około trzydziestu lub czterdziestu lenn wasalskich rozrzuconych w oddali.

Wraz z inflacją tytułów szlacheckich pod rządami Ancien Régime , tytuł barona był często zastępowany tytułem hrabiego lub markiza . Wielkie łanów składające się z lokalnych panów były często wznoszone w baronii z XVI th  wieku lub XVII th  wieku . Baronie, pogrupowane w drodze dziedziczenia, zostały wzniesione za ich części z XVI -tego  wieku w powiatach marquisates czasami księstw.

Brak tytułu francuskiego barona stworzył XIX th  wieku odpowiada na baronii ten tytuł ziemi został zniesiony w 1789 roku .

Administracyjna dzielnica feudalna

W Hiszpanii były dwa rodzaje baronii: stare sądy feudalne usunięto XIX th  century i tytuły przyznawane przez władców od XVI -tego  wieku , tytułów, które nie miały feudalny podstawy.

Inne znaczenia metaforyczne

Dopełnienia

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Francja-Kultura, transmisja ze środy, 5 marca 2008 r., Seria Kwestie geograficzne polityki lokalnej, nr 1: „  żelazo, ziemia, woda i  właściciel” oraz Revue Etudes foncières nr 113, styczeń 2005