Markiz to tytuł szlachecki, którego znaczenie zmieniało się na przestrzeni dziejów.
Markiz jest przede wszystkim hrabią, ale lenno - albo własność, prawo, albo dochód, które szlachcic miał od swego pana - którym administruje, markizat, znajduje się blisko granicy państwowej (jako markiz Pange w Lotaryngii na granica z Francją). W ten sposób, aby odeprzeć jakąkolwiek inwazję, markiz (po niemiecku : Markgraf , stąd po francusku „ margrabia ” i „ margrabia ”) jest wyposażony w uprawnienia militarne, które pozwalają mu samemu stworzyć armię, nie czekając na rozkaz suwerenny. Potrafi więc szybko zareagować, gdy zagrożona jest granica jego hrabstwa lub markizu.
W okresie karolińskim iw późnym średniowieczu tytuł markiza odpowiadał dowództwu wojskowemu w rejonie przygranicznym (zwanym „ marszem ” lub „ markizem ”). Markiz - „ marchensis ” po łacinie dolnoniemieckiej , „ Markgraf ” po staroniemiecku , od „ Mark ”, granica i „ Graf ”, hrabia, franciszowany jako „ margrabia ” - jest hrabią obdarzonym siłą militarną pozwalającą mu podnosić kontyngent wojskowy bez otrzymania rozkazu władcy. To rozszerzenie powiatu jest uzasadnione tym, że jest to powiat położony na granicy królestwa, a więc szczególnie narażony, a w przypadku najazdu musi być możliwa szybka reakcja militarna. To również ta zwiększona władza pozwoli markizowi twierdzić, że ma wyższą rangę w hierarchii niż hrabiego , ale niższą od rangi księcia , ponieważ ten ostatni sprawuje w imieniu suwerennej, wojskowej i sądowniczej władzy nad kilkoma hrabstwami. .
Możemy zatem wskazać dla Francji:
Wówczas markiz staje się tytułem szlacheckim związanym z lennem o określonej randze i nadanym listem patentowym od króla.
Pod rządami Ancien Régime nie było w rzeczywistości żadnej hierarchii między tytułami szlacheckimi, z wyjątkiem tytułów księcia i księcia krwi .
Tytuł markiza, pozbawiony funkcji wojskowych, stał się tytułem szlacheckim jak każdy inny, można go było przypisać kobietom. W szczególności Ludwik XIV i Ludwik XV uszlachetniali swoje kochanki , nadając im tytuł markiza. Markizy bardzo liczne w Wersalu były damami dworu par excellence. Możemy przytoczyć najsłynniejsze z nich, markiza de Montespan , markiza de maintenon i markiza de Pompadour .
W XIX th century, pod Odnawianie tytuł markiza jest popularny, ponieważ jest to dowód „prawdziwego szlachectwa” (szlachetności starego reżimu, w porównaniu z Imperium, uważany mniej uzasadnione). Rzeczywiście, Napoleon I er , ustanawiając cesarską szlachtę , nie tworzy markiza ani wicehrabiego. To jest oceniane z XIX th wieku w hierarchii wcześniej od hrabiego , a potem z Duke .