Louviers

Louviers obsługiwane są przez autostrady A13 (węzły 18 i 19) i A154 (węzły 1, 2 i 3) oraz RN 154 (Louviers - Évreux). Drogi departamentalne wchodzące i przecinające miasto to: RD 71, RD 81, RD 108, RD 113, RD 133, RD 164, RD 313 i RD 6155 .

Oprócz linii usługowych między sąsiednimi miastami zainicjowanych przez departament, sieć miejska jest zorganizowana i obsługiwana na podstawie koncesji na usługi publiczne przez Seine-Eure Mobilité (SEMO) , pod jurysdykcją CASE .

Oryginalnym środkiem transportu dla dzieci w wieku szkolnym jest dostarczanie różańców na określonych trasach. Urządzenie nazywa się S'coolbus .

Hydrografia

Miasto przecina siedem ramion Eure , dopływu Sekwany. Obecność licznych mostów lub ich pozostałości usianych jest ulicami miasta, dodając uroku.

• Ramię grilla.
• Wyspa La Londe.

Siedem ramion jest tak nazwanych:

• ramię Bigarda;
• Ramię Fécamp;
• Ramię do grilla;
• Biustonosze de la Londe;
• Biustonosze de Saint-Jean;
• Ramię Saint-Taurina;
• Ramię La Villette.

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1960 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

Planowanie miasta

Typologia

Louviers jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Louviers , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 7 gmin i 39,762 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Louviers , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (53,6 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (53,6 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,4%), tereny zurbanizowane (21,5%), grunty orne (13,1%), łąki (5,8%), niejednorodne tereny rolne (4,1%), roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 2,2%, tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsca jest dowodem w formach Locos veteres z IX th  wieku (St. Bertin Annals); Loviers w 962 - 996 (kopia XIII p  wieku Fauroux 5); Lotvers w 1025 (Fauroux 34).

Nie należy zachować formy Locos veteres „miejsce starożytne” oraz poetyckiej transpozycji Locus veris „miejsce wiosny”, gdyż nie odpowiadają one starożytnym formom romańskim, a ponadto żaden element klasycznej łaciny nie jest poświadczony w Toponimia normańska .

Albert Dauzat i Charles Rostaing , którzy cytują tylko jedną starą formę, Loviers , widzieli tam * Luparia "miejsce nawiedzone przez wilki", od łacińskiego lupus z przyrostkiem -aria, który wyjaśnia toponimy typu La Louvière i Louvières . Wykluczają jednak a priori formę Lotvers , która jest trudno zgodna z tą hipotezą i pomijają fakt, że końcówka -iers nie może pochodzić z -aria , ponieważ ewolucja finału powinna być wykonana w -ière, podobnie jak inne nazwy. miejsc reprezentujących ten typ toponimiczny.

Z drugiej strony Louviers możemy porównać z innymi formacjami w -viers , miejscowościami na północy Francji: Reviers ( Normandia ), Grand-Laviers ( Pikardia ) czy Verviers ( Belgia ).

-viers to element z celtyckiego uer-/uar- , hydronimiczny temat w prawdopodobnym znaczeniu „woda” lub „rzeka”, który był używany jako nazwa rzeki (por. Vire , Vière lub Var ) , jako jak również w złożeniu Varinna > Varenne, powszechnym we Francji i nazwie ludu celtyckiego Trévires ( Trèves ) "przechodnie" trē-uer-o (por. staroirlandzki treóir "przejście lub miejsce przejścia kursu" woda ").

Pierwszy element Lot- lub Loc- jest niewątpliwie prałatyński, ale niepewnej analizy.

Ponadto nazwa miasta znana jest dzięki tradycyjnej piosence W drodze do Louviers .

Fabuła

Pre-historia

Na terenie Louviers odkryto cięte kamienie z okresu paleolitu , z których część została umieszczona w muzeum miejskim przy fragmentach kła mamuta znalezionych niedaleko cmentarza. Podobnie menhir z Basse Crémonville , znajdujący się w pobliżu neolityczny grobowiec, broń, wazony, narzędzia z kamienia lub brązu zebrane na terenie miasta i jego okolic świadczą o obecności człowieka w różnych czasach prehistorii .

Epoki galijskie i gallo-rzymskie

W Louviers znaleziono kilka elementów z okresu galijskiego: celtycki pochówek znaleziony w 1863 roku pod ścianą kościoła Notre-Dame oraz kilka galijskich monet. Sformułowano hipotezę o warownej wsi galijskiej, która jednak nie została udowodniona. Z kolei Gallo-Roman Louviers są bardziej znane. Było to nieistotne, ponieważ nie pojawiło się w Planie Podróży Antonina ani w tabeli Peutingera . Miejsce narodzin Louviers w czasach galijsko-rzymskich było prawdopodobnie na wzgórzu Châtel.

Średniowiecze

Pod Merowingów Louviers miał co najmniej dwa cmentarze, ale nie było aż do IX th  century można datować pewne wydarzenia historyczne.

• ten 10 lutego 856Król Karol II , ojciec przyszłego Ludwika II , aranżuje zaręczyny syna z córką króla Bretanii Erispoë , który następnie nadaje mu księstwo Mans . Bardzo nieprzyjemny dla wasali bretońskich, ten układ był być może jedną z przyczyn niezadowolenia i spisku, który doprowadził do śmierci króla bretońskiego w następnym roku.
• W 965 r. Ryszard I st , książę Normandii, podarował „kościoły Louviers i Pinterville, młyny i rybołówstwo Louviers czterdzieści gruntów na tych młynach” do opactwa St. Taurin , które właśnie założył w Evreux . Po raz pierwszy, pod koniec okresu karolińskiego, nazwisko Louviers pojawia się w oficjalnym akcie.
• W 1026 r. darowiznę tę potwierdził Ryszard II .
• W 1184 r. spłonęły „królewskie młyny”, które następnie zostały odbudowane. W 1195 Ryszard Lwie Serce potwierdził statut swoich poprzedników.
• W 1196 Philippe Auguste i Ryszard Lwie Serce podpisali rozejm w Louviers, ratyfikując pokój w Issoudun .
• W 1197, Ryszard Lwie Serce dał Louviers do arcybiskup Rouen , Gautier de Coutances , w celu otrzymania Andeli od niej i móc budować Château Gaillard . Od tej daty aż do Rewolucji Francuskiej arcybiskupi Rouen byli hrabiami Louviers.
• W ciągu pierwszych lat XIII -go  wieku został zbudowany kościół Matki Bożej . Od 1240 roku ukończono go w zasadniczych częściach: chórze, nawie i transeptu zwieńczonym wieżą latarniową .
• Aż do połowy XIV th  century dobrobyt miasta nadal rośnie dzięki przemysłu włókienniczego i jest możliwe, że jego populacja następnie przekroczyła dziesięć tysięcy. Świadkiem tego bogactwa jest budowa rezydencji biskupiej na Châtel, drewnianych i błotnych domów, ale także kamiennych rezydencji dla mistrzów sukiennictwa i bogatych kupców.

ten 8 sierpnia 1346, podczas jazdy Edwarda III następnie w 1356, miasto zostaje zdobyte i splądrowane. Zajmowany był przez cztery lata do 1360 roku16 majaW tym roku Czarny Książę uroczyście ogłasza w imieniu swego ojca Edwarda III ratyfikację traktatu, który w zamian za ćwierć królestwa Francji daje wolność Janowi II Dobremu , wziętemu do niewoli w Poitiers . W 1364 Loverians zwrócili się do Karola V o zezwolenie na umocnienie murów obronnych. W latach 1379-1385 kościół był remontowany. Podwyższono sklepienia nawy i wzniesiono na dzwonnicy pięćdziesięciometrową iglicę, która przez trzy wieki będzie przedmiotem podziwu. ten12 lipca 1380The posterunkowy garnizonu, kontroli ściany około północy, znajdzie stróż śpi, a gniew, gwałtownie uderza głową o polu wartownik drewnianych i zabija go.

W 1409 Loverianie przejęli fortyfikacje, zaniedbane po zwycięstwach Bertranda Du Guesclina nad Anglikami, i zaczęli budować z boku swojego kościoła wieżę z dzwonnicą, której styl był bardziej militarny niż religijny. W 1418 miasto zostaje oblężone przez Henryka V . Walka jest zacięta, a represje bezlitosne. Miasto kapituluje23 czerwca 1418po dwudziestu sześciu dniach (piętnaście według źródeł angielskich). Kanonierzy normańscy zostali powieszeni, a 120 mieszczan wymordowało miecz, a innym uratowano życie tylko za zapłaceniem ciężkiego okupu w wysokości 15 000 ecu. Nastąpiła jedenastoletnia okupacja. W 1429, w grudniu, miasto przejął La Hire , towarzysz Joanny d'Arc . Anglicy, nie mogąc zaakceptować tego faktu, inwestują miasto wmaj 1431z dwunastoma tysiącami ludzi. Nowe oblężenie trwa prawie sześć miesięcy. Miasto kapituluje22 październikapo utracie większości obrońców. Obiecając ocalałym honorowe warunki, Anglicy zrównali miasto z ziemią. W 1440 r. miasto zostało ponownie wyzwolone, a mieszkańcy mogli je odbudować. Anglicy spróbują zająć miasto po raz ostatni w 1441 roku. W tym samym roku Karol VII , na mocy prawa z Lusignanem, na zawsze zwalnia Loverians z większości królewskich podatków, w szczególności od wzrostu , najcięższego ze wszystkich. Miasto otrzymuje wpisany do herbu tytuł "  Loviers le Franc  ", a mieszkańcy uzyskują prawo do noszenia litery L w koronie "  w hafcie, złotnictwie i jak im się podoba  ". W latach czterdziestych XIV wieku z Louviers, gdzie Karol VII ustanowił przez pewien czas swoją kwaterę główną, rozpoczęły się nowe ataki, w większości udane, które przyczynią się do wyzwolenia Normandii.

W XV -go  wieku, przemysł tkanina w miejscowości Louviers zachowana ochrona Ludwika XI , podobnie jak inne miasta w Normandii.

renesans

• W 1506 roku portal południowy został wyposażony w ekstrawagancki gotyk. Mniej więcej w tym samym czasie przeprojektowano wieżę latarniową . Pod zwierzchnictwem kardynała d'Amboise , arcybiskupa Rouen i premiera Ludwika XII , ukończono fortyfikacje miasta i przez pewien czas powstawały plany budowy zamku biskupiego, który ostatecznie powstał w Gaillon .
• W 1562 r. , po wpadnięciu w Rouen w ręce protestantów , parlament Normandii został na rozkaz Karola IX Francji przeniesiony do Louviers. Siedział tam od 5 sierpnia do 28 października .
• W 1591 roku , po zwycięstwach Arques i Ivry , porucznik Henryka IV , marszałek de Biron pojawił się 6 czerwca przed Louviers i po krótkiej i gwałtownej walce zajął miasto, co pozwoliło królowi na wkroczenie.
• W 1594 roku , po kapitulacji Rouen Henrykowi IV, Sully spędził noc w Louviers w Hôtel du Pilier-Vert, który znajdował się na Place de la Halle i o którym wspominał w swoich pamiętnikach.

XVII th i XVIII th  stulecia

W XVII -tego  wieku , epidemia dżumy uderzyła w miasto ( 1619 , 1620 , 1624 , 1648 , 1694 ) z wieloma ofiarami.

• ten 16 czerwca 1616 rburżuazja akceptuje zasadę fundacji szpitalnej klasztoru Saint-Louis .
• W 1620 roku franszyzy udzielone przez Karola VII zostały zniesione przez Ludwika XIII .
• W latach 1643-1647 miasto wzburzyła sprawa posiadłości Louviers .
• W 1681 r. administracja królewska założyła w Louviers fabrykę, kierowaną przez ponad pięćdziesiąt lat przez François Le Camusa, która przywróciła miastu pewien rozkwit w działalności sukienniczej. Ale Louviers, choć specjalizuje się w bardzo wysokiej jakości blachach, konkuruje z potrzebującym Elbeufem .

W XVIII -tego  wieku , wiele naturalnych plagi dotknęły miasto: straszne Winters ( 1709 , 1740 , 1776 ); wielki burzę 1705 ); powodzie (1740, 1776, 1784 ); wielkie pożary ( 1782 , 1783 ).

• W 1707 r. wprowadzenie podatku celnego, polegającego na globalnym umorzeniu tej wielkości przez iloczyn innych tantiem, w istocie tantiem, teoretycznie płaconych przez wszystkich, spotkało się z demonstracją radości.
• W 1709 r. do miasta wkroczył wściekły wilk, gryząc piętnaście osób, z których pięć zginęło.
• W 1785 r. powstała w Louviers pierwsza fabryka z maszynami, czyli krosnami do przędzenia bawełny według nowych metod angielskich.

Od 1789 do 1945

Umiarkowani w swoich zeszytach skarg, rojaliści konstytucyjni w czasie dwóch pierwszych zgromadzeń rewolucyjnych, żyrondyści na początku konwencji , termidorianie po egzekucji Robespierre'a , kochankowie wykazywali podczas rewolucji francuskiej umiar i podążali za nurtami myśli i działań, które ciągnęły kraj.

Utrzymanie głodu w okresie rewolucji i jego nasilenie się pod rządami Dyrektoriatu sprzyjało zjednoczeniu się do silnego rządu, a konstytucja konsularna została jednogłośnie zaakceptowana przez wyborców. Pierwszy Konsul odwiedził Louviers na30 października 1802 r. Wrócił1 st czerwiec 1810z żoną Marie-Louise i skorzystał z okazji, aby odwiedzić miejskie fabryki. Miasto zostało zajęte przez Prusaków w 1815 r .

Regulacje Colberta, które z jednej strony doprowadziły Loverianów do specjalizacji w arkuszach o bardzo wysokiej jakości, a Rewolucja, która nie sprzyja wytwarzaniu i sprzedaży luksusowych tkanin, z drugiej strony następuje po ostrym kryzysie. w przemyśle miasta. Zastosowanie nowych procedur i działanie energicznych mężczyzn, w tym burmistrza, zastępcy i historyka Louviers Guillaume Petit , pozwoliło zachować jakość przy jednoczesnym obniżeniu cen. My wtedy świadkiem odrodzenia starej działalności i odnowionego pomyślności, dobrobytu, które kontynuował aż do połowy XX th  wieku. To był czas, kiedy Louviers miało najwięcej firm i warsztatów.

Ten nowy dobrobyt znalazł odzwierciedlenie w wielu pracach.

• w ramach Restauracji  : usunięcie starych wałów obronnych, zastąpionych obsadzonymi bulwarami;

• w okresie monarchii lipcowej  : utworzenie biblioteki, kasy oszczędnościowej , pierwszej prawdziwej szkoły publicznej dla chłopców i odbudowa Notre-Dame;
• za Drugiego Cesarstwa  : otwarcie i brukowanie ulic, modernizacja szkół, portu, mostów, oświetlenia; poważne prace w ratuszu i hospicjum; inauguracja dworca kolejowego.

Dwie rewolucje z 1830 i 1848 r. przeszły w Louviers prawie niezauważone. W 1870 r. wojna z Prusami pochłonęła 16 zabitych, 13 rannych i 23 jeńców. Miasto zostało ewakuowane na początku marca 1871, po czym życie powróciło do normalnego toku w III RP . W 1885 r. utworzono gimnazjum (które stało się kolegium, a następnie liceum). W 1899 roku ulice Louviers oświetliła elektryczność. Przed I wojną światową rozkwitał teatr miejski, muzeum i różne towarzystwa, uczone, sportowe, muzyczne, mutualistyczne .

W czerwcu 1940 r. Louviers strasznie ucierpiało w wyniku bombardowań związanych z bitwą o Francję . W mieście działały grupy bojowników ruchu oporu, z których kilku zostało aresztowanych i deportowanych. ten25 sierpnia 1944Amerykanie, a następnie Brytyjczycy wyzwolili miasto po kilku bombardowaniach. ten8 października 1944 rLouviers odwiedził generał de Gaulle, a ,26 czerwca 1949miasto ozdobiono krzyżem wojennym .

Niedawna historia

Okres powojenny upłynął pod znakiem odbudowy miasta i powstania nowych dzielnic: Saint-Lubin, Saint-Germain, la Roquette, Côte de Paris, Saint-Jean.

Pracownicy miejskie oznaczone spuścizny Pierre Mendes France , Louviers widział swoistą historię polityczną w drugiej połowie XX -go  wieku. Zawirowania polityczne odzwierciedlenie w wykorzystaniu lokalnego sądownictwa, w marcu 1965 roku The D r  Ernest Martin, oznakowane różne lewo ale przynosząc jej obudzić skrajnej lewicy przeciw autorytarnym , z listą samorządowym od zasilacza do anarchiści . Wydarzenia z maja 68 miały szczególny wpływ na Louviers, kiedy utworzono operację samorządową , komitety sąsiedzkie, awangardową politykę kulturalną itp.

Rémy Montagne wygrał wybory samorządowe w 1969 roku . Następnie, w 1971 roku, z Édouardem Thiersem przez sześć lat, miejskie debaty były gorące. W marcu 1977 Henri Fromentin przejął stery miasta, aby przywrócić rewolucyjny program dr Martina. Ten pełen wydarzeń epizod w życiu lokalnym będzie miał wpływ na cały kraj.

Polityka i administracja

Miasto było stolicą od dzielnicy między 1790 i 1795 , a głównym miastem okręgu od 1800 do 1926 , roku jego usunięcia.

Kanton Louviers został podzielony na północnym kantonu i południowym kantonie między 1982 a 2014 r.

W 2010 roku gmina Louviers została wyróżniona znakiem „  Ville Internet @”.

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Polityka zrównoważonego rozwoju

Miasto rozpoczęło politykę zrównoważonego rozwoju , uruchamiając w 2010 r. inicjatywę Agendy 21 .

W 2017 r. miasto zostało oznaczone przez Radę Narodową Kwitnących Miast i Wiosek we Francji „3 kwiatami” .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 18 348 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,8% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

• populacja obszaru miejskiego Louviers wynosi 50 431 mieszkańców (2015).
• populacja jednostki miejskiej Louviers wynosi 45 522 mieszkańców (2015).

Struktura wieku

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (22,3%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (19,8%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (53,5%) jest wyższa niż stawka krajowa (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

• 46,5% mężczyzn (0 do 14 lat = 20,1%, 15 do 29 lat = 22,5%, 30 do 44 lat = 21%, 45 do 59 lat = 17,8%, powyżej 60 lat = 18,7%);
• 53,5% kobiet (0 do 14 lat = 18,7%, 15 do 29 lat = 20,4%, 30 do 44 lat = 18,7%, 45 do 59 lat = 16,7%, powyżej 60 lat = 25,6%).

Gospodarka

Rozliczenia Wizygotów w VIII th  century zostały odkryte przez badania archeologiczne w centrum miasta a brzegiem Eure . Siedlisko jest więc bardzo stare ze względu na swoje naturalne fortyfikacje składające się z siedmiu ramion Eure , z których najwęższe mierzy niecały metr.

Aż do XVIII -tego  wieku , to była garbarze , którzy są bogactwo miasta. W wielu domach świadkami tej działalności są poddasza wentylowane otworami po klamkach do koszy. Jednocześnie częsta w regionie uprawa lnu prowadzi do powstania szczególnej architektury: rodzinnych warsztatów tkackich batystowych . Aby sprowadzić rzemiosło, domy mogą mieć sufity o wysokości ponad czterech metrów.

Od XVIII -tego  wieku, z importu wełny z owiec z Anglii , jest tkania tkaniny wełniane (arkusze Królewskie), które wzbogacają miasto. Najstarsza fabryka (zakład przemysłowy różniący się od warsztatów rodzinnych) pozostawiła w centrum miasta odtworzone na giełdzie nieużytki .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo budowlane Lover bardzo ucierpiało w wyniku zniszczeń II wojny światowej . Mimo to, niektóre domy przetrwały, w tym dwór Z XVIII -tego  wieku , gdy Napoleon III spędził trochę czasu.

• Kościół Matki Bożej z XI TH do XIII th  wieku , sklasyfikowany zabytek od 1846 roku . Katolicka diecezja Évreux jest beneficjentem przez parafię „Père Laval - Louviers - Boucle de Seine” , który służy do tego kościoła.
• Klasztor Pokutników (stary)  : ruiny klasztoru franciszkanów, a następnie dominikanów , jedynego w Europie krużganka na wodzie , wpisanego do rejestru zabytków od 1994 roku . Klasztor był właścicielem klasztoru Saint-Barbe w Mesnil-Jourdain
• Priory Saint-Lubin Thorn (dawniej), przy czym XVI th  wieku , na liście zabytków od czasu 1935
• Saint-Germain The XIV p  wieku , w którym pióro cmentarza poprzecznym XVI th  wieku . Katolicka diecezja Évreux jest beneficjentem przez parafię „Père Laval - Louviers - Boucle de Seine” , który służy do tego kościoła.
• Klasztor Saint-Louis-Sainte-Élisabeth , zniszczony.

• Kościół Notre-Dame.
• Grobu ( XV th  century), Kościół Matki Bożej.
• Monumentalny krzyż
  w obudowie kościoła
  Saint-Germain.
• Klasztor Klasztoru Pokutników w 2017 r.

• Pałac Sprawiedliwości, architekt Georges Gossart, otwarty w 1896 roku , mieści radę Prud'hommes  ;
• House of Parliament, XVI E  wieku, gdzie w 1562 roku schronił Parlament Normandii (wypędzeni z siedzibą w Rouen ) podczas wojen religijnych  ;
• dom ryglowy , 41 rue aux Huiliers, od 1932 r. wpisany do inwentarza uzupełniającego zabytków  ;
• Dwór z Bigards: dwór w XVI p  wieku rozszerzonej w XVII TH . Główny budynek jest szachulcowy na ceglano - kamiennym parterze . Wnętrze kaplicy z witrażami . Nowoczesny ogród przeszedł przez trzy gałęzie Eure gdzie można zobaczyć instalacjami garbarzy z XVI E  wieku;
• Zepsuty dom z naczyniami  : Robert Vasseur potrzebował tysięcy godzin, żeby ubrać swój dom i ogród tonami naczyń  ;
• Château Saint-Hilaire , 44 avenue Henri-Dunant, od 2002 roku wpisany do dodatkowego inwentarza zabytków  ; ma etykietę „dziedzictwo XX wieku””
• Warsztat samochodowy (1932), 4 miejsce Jean-Jaurès, autorstwa architekta Maurice-Jacques Ravazé ; korzysta z etykiety „Dziedzictwo XX wieku” , podobnie jak garaż Citroëna (Lyon)  ;
• Muzeum Louviers , świadek architektury III RP (w stylu Jules Ferry ), włączone do ratusza, biblioteki i szkoły podstawowej  ;
• Pont de Louviers (stary), zbudowany przez firmę Eiffel, znany jako Pont de Folleville . Jednołukowy most drogowy, jego pokład jest lekko zakrzywiony. Jego łuk jest szeroki, regularny i utworzony z kilku równoległych belek. Zwróć uwagę na oryginalność: metalowe kółka wypełniają lukę między łukiem a fartuchem.
• Hôtel des Postes (1954), zaprojektowany przez architekta Pierre'a Chirola , duża płaskorzeźba wykonana przez  artystę Raymonda Delamarre'a .
• Exile posąg Ludovic-Eugène Durand, otwarty w1879, na Place Ernest-Thorel.
• Orkiestra koncertowa Raoul Thorel , znajdująca się w ogrodach Ratusza, wpisana do inwentarza uzupełniającego zabytków w 2020 roku.

• Pałac Sprawiedliwości.
  Szkoła muzyczna w tle.
• Sejm.
• Ogród ratuszowy, w tle Muzeum-Biblioteka.
• Château Saint-Hilaire.
• Szkoła Muzyczna.
• Dom z muru pruskiego
  (naprzeciwko kościoła Notre-Dame).

• Popiersie Ernesta Thorela wykonane z brązu przez Raoula Verleta , zainaugurowane w1908na Place Ernest-Thorel. Został zdemaskowany i stopiony pod rządami Vichy w ramach mobilizacji metali nieżelaznych .

• Fabryka Decrétot , w centrum miasta: pierwszy zakład przemysłu włókienniczego założony około 1780 roku . Miejsce opowiedziane w podróżach Arthura Younga we Francji jest przekształcane na mieszkania w latach 2016-2017;
• fabryka Jeuffrain i fabryka Vandevoorde, które świadczą o bogatej przeszłości przemysłu tekstylnego Louviers;
• Moulin de Bigards, miejska przestrzeń kulturalna od 1978 r. , położona przy rue des Veterans d'Afrique-du-Nord, na ramieniu Bigars; strona miała następujące kolejne cele solaria młyn w XVIII th  century , młyn pełniejsze dla bawełny w roku XIII , spinning Jordan-Ribouleau arkusz w 1824 roku (odwiedzanej przez księcia Ludwika Napoleona w 1849 roku i przebudowany przez Loverian architekt Charles-Amédée Lalun po pożar w 1856 r. ), wielki młyn pszenny ( młyn ) rodziny Lair w 1890 r. (napędzany metalowym kołem łopatkowym, potem elektrycznym), zakład weterynaryjny w 1962 r  .;
• Biblioteka Boris-Vian Media , dawna fabryka sukna parowego wykonana z cegieł, drewna i metalowych belek. Dach piłokształtny udowadnia swoją poprzednią rolę. Fabryka składa się z dwóch części: komina i krosien, a następnie mieszkania pracowników wewnątrz fabryki, aby szef mógł lepiej zarządzać firmą, zapasami wełny i tkanin.

Dziedzictwo naturalne

Sklasyfikowana witryna

• Cèdre du Liban znajduje się w posiadłości dr Blancheta, tajne  miejsce ( 1939 ) , obecnie znane jako Instytut Medyczno-Edukacyjny , pod adresem 76 rue du 11-listopad 1918. W sąsiednim parku, znanym jako Moulin Vert , zachowało się kilka zachowanych gatunków drzew.

Obiekty kulturalne i rekreacyjne

Muzeum

Muzeum Louviers znajduje się przy Place Ernest-Thorel.

Centrum Kultury

• Le Moulin , 4 bis, rue des Anciens-Combattants-d'Afrique-du-Nord (zainstalowany od 1978).
• La Scene 5 , teatr ochrzczony w październiku 2020 r.
• Maison du Jeu , przylegający do Młyna.
• Gare aux Musiques jest zainstalowany od 2000 roku na starym dworcu kolejowym.
• Biblioteka mediów Borisa-Viana .
• Szkoła Muzyczna Maurice-Duruflé (zlokalizowana w dawnym klasztorze penitentów).

Kino

Kino Grand Forum, kompleks kina cyfrowego oferującego obrazy 3D, bulwar de Crosne.

Ogród botaniczny

• Plac Albert- 1 st , gdzie war memorial od 1792 do 1870 roku przez rzeźbiarza Raoul Verleta .
• Ogród publiczny Aristide-Briand, którego kiosk został przebudowany w 2019 roku.
• Bigards Garden, obok hotelu o tej samej nazwie z XVIII -tego  wieku, 34 rue du Quai.
• Ogrody Willi Calderón.

Działalność i stowarzyszenia kulturalne i sportowe

• Centrum wodne Caséo (nowa budowa, otwarta pod koniecLuty 2014).
• Międzygminne lodowisko Glacéo (nowa konstrukcja, otwarta w sierpniu 2019 r.).
• Dom Stowarzyszeń i Sportu Thomasa Pesqueta (nowa budowa, otwarta we wrześniu 2019 r.).

• Le Kolysé , 22 avenue François-Mitterrand; jest też kręgielnia.

Osobowości związane z gminą

• Guillaume de Bigars (władca twierdzy Salle-du-Bois, trzymającej wyspy Bassin de Bigards i Bassin de la Villette) brał udział w pierwszej krucjacie wraz ze swoim suzerenem Robertem II Normandii , księciem Normandii .
• Ludwik de Bigars w czasie wojny stuletniej przejął miasto od Anglików w 1440 r. , co zostało uhonorowane przez króla Francji Karola VII z okazji nadania datowanego przywileju od Lusignan wMarzec 1441.
• Mathurin Le Picard , proboszcz parafii Acquigny , a następnie Mesnil-Jourdain , zmarł w 1641 roku .
• Jean Nicolle ( 1604 - 1650 ), malarz urodzony i zmarły w mieście.
• Jean-Baptiste Gauthier (Louviers 1685 - Gaillon 1755 ), teolog.
• Jacques-Désiré Laval , ksiądz z Pinterville i błogosławiony Kościoła katolickiego, udał się do Louviers, aby odnaleźć swojego spowiednika, ojca Talona.
• Nicolas-Michel Linant (Louviers14 sierpnia 1709- Paryż 17 grudnia 1749), poeta. Redaktor naukowy Woltera (m.in. La Henriade . Autor Postępu elokwencji za Ludwika Wielkiego (1739).
• Pierre Nicolas Le Cheron d'Incarville , (Louviers,21 sierpnia 1706- Pekin ,12 czerwca 1757), jezuita i botanik.
• Marszałek Davout, który po klęsce Napoleona pod koniec bitwy pod Waterloo został zmuszony do kilkumiesięcznego pobytu w Hôtel de Graveron.
• Alfred de Jancigny , podprefekt w okresie II Cesarstwa .
• Jacques-Philippe Renout , malarz ( 1804 - 1867 ), aktywny w Francji.
• Paweł Jeuffrain (5 marca 1809Tours - 1896 ), francuski fotograf i przemysłowiec .
• Jacques François Édouard Hervieux (urodzony w Louviers, on4 września 1818 r.), lekarz wybrany na członka Akademii Medycznej w dniu10 czerwca 1873 r..
• Gustave Bertinot (1822-1888), grawer, urodzony w tym mieście.
• Jules Thorel (1842-1906), pochodzący z miasta, zastępca Eure.
• Roger-Joseph Jourdain (1845-1918), pochodzący z Louviers, malarz (uczeń Alexandre Cabanela ), otrzymał srebrny medal na Wystawie Powszechnej w 1889 roku .
• Marguerite Jourdain (1850-1930), urodzona w Louviers, późniejsza Małgorzata de Saint-Marceaux , gospodyni paryskiego salonu muzycznego.
• Raoul Verlet , rzeźbiarz (pomnik żołnierzy poległych za ojczyznę, 1907 ).
• Maurice Duruflé (1906-1986), pochodzący z Louviers kompozytor i organista.
• Pierre Mendes Francja , burmistrz w 1954 r.
• Georges Marrane (1888-1976), urodzony w Louviers polityk.
• Marcel Peltier (1926-1998), urodzony w Louviers, malarz i litograf.
• Pierre-Gérard Langlois (1940-1994), malarz, mieszkał w Louviers.
• François Loncle , były zastępca PS .
• Olivier Besancenot , polityk urodzony w dniu18 kwietnia 1974młodość spędził w Louviers.
• Joris Bert (urodzony w Francji w 1987 roku), baseball player dla Rouen husky .
• Michel Bussi (ur. w Louviers w 1965), francuski pisarz i politolog, honorowy obywatel Louviers.
• Usul (urodzony w Louviers w 1985), francuski filmowiec internetowy .

Bliźniacze

•  San Vito dei Normanni  ( Włochy ); część starej rue Auguste-Fromentin nosi nazwę tego miasta
•  Weymouth-Portland  ( Anglia );
•  Holzwickede  ( Niemcy ).

Heraldyka

Prezentacja herbu

Na ramiona miasta Louviers są zdobi następująco: Party, 1) lazur z wielką literą L ze srebrnym kwiatkiem wkręconym w książęcą koronę ze złota, 2) także lazur z lwem Or i obszytą lamówką naładowaną dwunastoma bezantami srebrnymi Uwagi : Są data broń z XIV -tego  wieku . Pochodzą one z zakładki, którą arcybiskup Rouen i hrabia Louviers, bratanek Filipa VI , Filip d'Alençon , podarował sukiennikom w 1368 r. na znakowanie ich towarów, aby wspomóc odbudowę miasta. Zakładka ta odwzorowywała herby rodu Alençonów , obramowane koronami obładowanymi belantami ze srebra . Wielki Larousse encyclopédique ( 1962 ) daje równoważną blazon, ale tylko osiem bezants srebra. Malte-Brun , we Francji zilustrowany ( 1882 ), podaje zupełnie inny: lazur, z dwoma wilkami przechodzącymi jeden nad drugim sobolem, główny lazur obciążony trzema fleur-de-lis Or. Choć bardziej "  mówiąc  " (Louvier = droga wilków), ten herb jest wątpliwy: wilki są z piasku na lazuru (szkliwo na szkliwie, wbrew regule przekory kolorów).

Załączniki

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. Wzgórze to było wówczas wyraźniejsze i wydawało się wyższe, otoczone od wschodu głębokim obniżeniem doliny, od północy i południa wąwozami, a od zachodu terenem zajmowanym obecnie przez ratusz .
6. Pierwszy cmentarz na miejscu rue du Mûrier, drugi na Châtel, wokół kościoła św. Marcina.
7. Darowizna nie jest datowana, ale często podaje się rok 965.
8. Jeden z tych hrabiów Louviers został wybrany na papieża w 1342 roku pod imieniem Klemens VI .
9. Rue du Châtel od dawna nazywana jest Chemin de l'Archevesque.
10. pierwszy kamień z wałów10 listopada 1366.
11. wielka burza z 1705 niszczy wieżę kościoła.
12. Louis de Bigars udaremnia ostateczny plan odbudowy Anglików, a napastnicy zostają zmasakrowani. Nazwa rzezi przy Rue miała pochodzić od tego wyczynu broni.
13. Znajdował się przy obecnej rue du Maréchal-Foch i rue de l'Île, ale pozostałe budynki zostały zniszczone w 1940 roku .
14. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
15. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Uwagi

Bibliografia

1. Motto nadał miastu Karol VII w akcie podpisanym w Lusignanie w maju 1441 r. W akcie pisany jest wielką literą „frank”. Król wynagrodził zaciekły opór jego mieszkańców wobec Anglików, którzy w końcu zajęli miasto, a następnie wdali się w szykany i okrucieństwa wobec Loverian, nie osłabiając jednak ich wierności królowi. Miasto otrzymało również rzadki zaszczyt osłonić „L” koronowany ( „prawdopodobnie pierwszym miastem we Francji, która odbyła [to] honoru” Lucien Beard w „  Louviers urządzone w XV th  century  ”, str.  9 ).
2. „  Geoportal (IGN),„ Gminy 2016 ”aktywowana warstwa  ” .
3. „  Transbord, aglomeracyjna sieć autobusowa Seine-Eure  ” , http://www.transbord.fr/ (dostęp 5 czerwca 2016 r . ) .
4. Ouest-France W Louviers dzieci jadą do szkoły cyklobusem - 5 stycznia 2017 [1] .
5. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
6. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
8. Słowniczek - Opady , Météo-France
9. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
10. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
11. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
12. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
13. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
14. "  Urban Unit 2020 of Louviers  " , https://www.insee.fr/ ( dostęp 26 marca 2021 ) .
15. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
16. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
20. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
21. François de Beaurepaire ( pref.  Marcel Baudot ), Nazwy gmin i byłych parafii Eure , Paryż, A. i J. Picard ,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 221  s. ( ISBN  978-2-7084-0067-2 , OCLC  9675154 , LCCN  82137355 ) , s .  137.
22. François de Beaurepaire, op. cyt. .
23. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  380.
24. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego , wyd. wędrowne 2003. s.  300 .
25. Nuty [2]
26. Béquet 1978 , s.  9.
27. Béquet 1978 , s.  10.
28. Guillaume Petit, Historia Louviers , 1877.
29. Béquet 1978 , s.  11.
30. Roczniki Saint-Bertin AD 856.
31. Béquet 1978 , s.  12.
32. Béquet 1978 , s.  13.
33. Béquet 1978 , s.  14.
34. "   obronny zamek, dwór  " , zawiadomienie n o IA00019053, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
35. Bernard Beck, zamki warowne Normandii , Rennes, Ouest-Francja ,1986, 158  pkt. ( ISBN  2-85882-479-7 ) , s.  75.
36. Béquet 1978 , s.  15.
37. Béquet 1978 , s.  15-16.
38. Beck 1986 , s.  89.
39. Béquet 1978 , s.  16.
40. Béquet 1978 , s.  17.
41. Béquet 1978 , s.  18.
42. Patent listów Ludwika XI, Tours, 11 listopada 1479, Listy dotyczące kupców sukna , [ czytaj online ] .
43. Béquet 1978 , s.  20.
44. „  Parlament  ” , zawiadomienie n o  PA00099472, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
45. Béquet 1978 , s.  21.
46. „  Hôtel du Pilier-Vert  ” , zawiadomienie n o  IA00019177, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
47. "  Halle aux Draps  " , zawiadomienie n o  IA00019066, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
48. Béquet 1978 , s.  42.
49. Béquet 1978 , s.  24.
50. „  Produkcja fabryki włókienniczej znanej jako Produkcja Le Camus  ” , zawiadomienia n o  IA00019184, bazowy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
51. Béquet 1978 , s.  26.
52. Béquet 1978 , s.  43.
53. Béquet 1978 , s.  28.
54. Le Journal de Rouen , 2 listopada 1802 r.
55. Béquet 1978 , s.  29.
56. Béquet 1978 , s.  30.
57. Béquet 1978 , s.  31-32.
58. „  Caisse d'Epargne  ” , zawiadomienie n o  IA00019574, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
59. "  Szkoła  " , zawiadomienie n o  IA00019575, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
60. Béquet 1978 , s.  32.
61. Dzielnica Louviers w czasie wojny 1870-1871, A. Géfrotin (sekretarz w subprefekturze) - publikacja: 1873 - Wydawnictwo: Impr. A. Hérissey (Évreux) - 271 stron [3] .
62. "  Teatr  " , zawiadomienie n o  IA00019076, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
63. Béquet 1978 , s.  32-33.
64. Konferencja opublikowana przez Towarzystwo Różnych Studiów Louviers [PDF] [4] .
65. Béquet 1978 , s.  35.
66. Béquet 1978 , s.  36.
67. Christophe Wargny, Louviers: Na drodze do samozarządzania ,   wyd. Syros, 1976.
68. Ranking Internet Cities 2010 na oficjalnej stronie stowarzyszenia. Dostęp 19.12.2009.
69. ARKUSZ | Agenda 21 Territoires - Louviers , konsultowana 27 października 2017 r.
70. Witryna miast i wsi , konsultacja 9 lutego 2018 r.
71. Organizacja spisu na insee.fr .
72. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
73. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
74. „  Ewolucja i struktura populacji w Louviers w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 20 listopada 2010 r . ) .
75. „  Wyniki spisu ludności Eure w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 20 listopada 2010 r . ) .
76. Wełniane miasto, Odkrycie dziedzictwa przemysłowego
77. „  Notre-Dame Church  ” , zawiadomienie n o  PA00099471, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
78. „  Były Penitents klasztor, a następnie więzienie potem szkoła muzyczna  ” , zawiadomienie n o  PA00132693, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
79. „  Priory penitentów Sainte-Barbe  ” , zawiadomienie n o  IA00019286, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
80. „  Dawny klasztor Saint-Lubin  ” , wypowiedzenia n °  PA00099473, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
81. Kontakt z miejscem byłego klasztoru Saint-Lubin Thorn: 49°12 '47 "N, 1°09'54" E .
82. "  Portret św Lubin  " , wypowiedzenia n °  PM91002025, podstawa Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury , w tytułowej kościoła z Richarville, Essonne.
83. „  Saint-Germain Parish Church  ” , zawiadomienie n o  IA00019069, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
84. „  Cmentarz krzyż  ” , zawiadomienie n o  IA00019068, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
85. "  Saint-Louis Convent, Sainte-Elisabeth, Saint-François, szpital, ratusz, Muzeum Hospitalières de Saint-François  " , zawiadomienie n o  IA00019072, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
86. "  Palais de Justice  " , zawiadomienie n o  IA00019077, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
87. Wskazówka n o  IA00019118 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
88. Wskazówka n o  PA00099472 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
89. Wskazówka n o  IA00019088 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
90. Wskazówka n o  PA27000050 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
91. Wskazówka n o  ACR0001548 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
92. Maurice Ravazé na INHA.fr .
93. „  Pont de Folleville  ” , zawiadomienie n o  IA00019056, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
94. "  Pomniki publiczne Raymonda Delamarre'a (1890-1986) - Béatrice Haurie  " , na https://halshs.archives-ouvertes.fr/tel-00745740/document ,2012(dostęp 28 lipca 2016 ) .
95. . Wygnanie powraca , pomnik w przestrzeni publicznej od 1936 roku.
96. Wskazówka n o  PA27000091 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
97. "  fabryki tekstylne (arkusze) Decrétot  " , zawiadomienie n o  IA00019040, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
98. „  Spinning, fabryki włókienniczej (bawełna młyn, fabryka arkusz) znany jako fabryce włókienniczej Jourdain-Ribouleau  ” , uprzedzenia n o  IA00019037, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
99. „  Cedr Libanu w Louviers  ” , w Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa Normandii (konsultacja 24 lipca 2017 r . ) .
100. "  dom przemysłowe, 76 rue du 11 Novembre-  " , zawiadomienie n o  IA00019144, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
101. "  Monument aux Morts  " , zawiadomienie n o  IA00019082, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
102. „  Hôtel de Bigars  ” , zawiadomienie n o  IA00019088, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
103. "  Lords of Bigars - s. 498  ” , na https://books.google.fr ,1771(dostęp 5 czerwca 2016 ) .
104. Denis Diderot, Encyklopedia lub racjonalny słownik nauk o sztuce i rzemiośle , towarzystwa typograficzne,1780( czytaj online ) , s.  417 (tom 20 - LIG / MAQ).
105. „  Nicolas-Michel Linant (1709-1749)  ” , http://data.bnf.fr (dostęp 5 czerwca 2016 ) .
106. Quentin Girard, „  Olly Plum i Usul, ciesz się online  ” , o Wyzwoleniu ,25 lutego 2018(dostęp 7 września 2019 r . ) .
107. Źródło: „La Banque du Blason”

Bibliografia

• Joseph-Michel Dutens (1765-1848) , Opis topograficzny okręgu miejskiego Louviers:… z ekspozycją natury jej gleby, obserwacjami zwyczajów jej mieszkańców i mapą kraju , Évreux, Imprimerie Lanoë ( 1 st  wyd. 1800 (rok IX))

• Paul Dibon , historyczny Esej na Louviers , Rouen, Niketasa Periaux ( 1 st  wyd. 1836) ( czytaj on-line )
• Alphonse Levasseur, Louviers, Loviers le Franc: Histoire de Louviers od początków do dnia dzisiejszego , 1914, Imprimerie Grateau w Pacy-sur-Eure (reedycja zwiększona w 1993 r. ( ISBN  2-86743-181-6 ) ), 399 P.

• Ojciec René Delamare , Historia ulicach Louviers , Evreux, Eure druku, wznowienie 1980 ( 1 st  ed. 1930), 575  str.

• Ojciec René Delamare , Louviers Franc, kościoły, muzeum , Evreux, Eure poligraficzne ( 1 st  ed. Nd)

• Louis Béquet , Historia Louviers ewokowana przez rzeczy , Louviers, Imprimerie Fromentin,1978, 3 e  wyd. ( 1 st  ed. 1962), 45,  s.
• Robert Dauphin, Kompania różnych badań Louviers , Louviers, 4 lata okupacji 1940-1944 , 1981
• Jean-Michel Kapelan, Dom Tkaczy: Louviers, Cité Drapière (1680-1840) , 1984 ( ISBN  2-903528-40-3 )
• Robert Dauphin i Daniel Marinier, Towarzystwo różnych badań Louviers, Les Rues de Louviers przemawiają do Ciebie ... , 1986, 132 s.
• Robert Dauphin, Życie codzienne w Francji pod okupacją niemiecką , w Van n o  40, 1987
• Collectif, Louviers , Société d'études divers de Louviers, 1997 ( ISBN  2-910704-12-2 ) (zaktualizowane wznowienie 2004 ( ISBN  2-910704-20-3 ) )
• Yvette Petit-Decroix i inni, Les Moulins à eau du Pays de Louviers , Company for different studies of Louviers i region, 2005
• Kolektyw, Farmy, dwory i gołębniki Pays de Louviers , Różne firmy badawcze z Louviers i regionu, 2008
• Hélène Hatzfeld, Polityka w mieście. Wynalazki obywatelskie w Louviers (1965-1983) , Presses Universitaires de Rennes, 2018

Powiązane artykuły

• Magdalena Bavent

Linki zewnętrzne

• (pl) Oficjalna strona
• (fr) Towarzystwo różnych badań Louviers