Incarville

W A 13 przechodzi przez Incarville (wyjście 19 Louviers wymiany ), obszar gminy rozciągającą się w sposób nieciągły do fragmentu lasu Bord-Louviers (rozdzieleniu Louviers i Val-de Reuil ), bardziej rozległe niż w obszarze z sama wioska.

Nieopodal wiadukt Eure Valley został zbudowany w 1970 roku.

Wreszcie A154 graniczy ze wschodem miasta.

Miasto obsługuje linia 390 ROUEN-EVREUX sieci VTNI .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Louviers” miasta Louviers zlecenie w 1960, co oznacza 3  kilometr w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,5  ° C , a ilość opadów jest 723,8  mm na lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos” w miejscowości Boos , w departamencie Seine-Maritime , uruchomionej w 1968 roku i na 17  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,1  °C w okresie 1971-2000 o godz. 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Incarville jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Louviers , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 7 gmin i 39,762 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Louviers , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział gminy na strefy, odzwierciedlony w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem lasów i obszarów półnaturalnych (81% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (81 %). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (76,4%), tereny zurbanizowane (8,5%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (6,2%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (4,6%), niejednorodne tereny rolnicze (3,8%), grunty orne (0,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsca jest dowodem w formach Wicardi Willa w 1025, Wiscarvilla i Iscarville , Ycarvilla XII th  wieku.

Fabuła

• 1 st styczeń +1.973 : Zespół Miejski w Vaudreuil tworzony jest z działek ośmiu gmin, w tym Incarville.
• 28 września 1981 : Le Vaudreuil (były zespół miejski) zostaje utworzony jako gmina pod nazwą Vaudreuil-Ville Nouvelle . Przyjmie nazwę Val-de-Reuil dalej19 listopada 1984.

Polityka i administracja

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1419 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,8% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Kościół Świętego Piotra w XII -tego  wieku , odrestaurowany między 1868 a 1875 r . Katolicka diecezja Évreux jest beneficjentem przez parafię „Père Laval - Louviers - Boucle de Seine” , który służy do tego kościoła. Obecność wielu okien, w tym serii siedmiu zatok poprosił NIEMOŻLIWE XX th  century: - Lądowanie Normanów w Incarville; budowa kościoła Incarville; poświęcenie kościoła św. Piotrowi; - 1023: Ryszard II przekazuje kościół opactwu Trójcy Świętej w Fécamp  ; - 1449: Robert Fromont, proboszcz z Incarville, sporządza traktat pokojowy kończący wojnę stuletnią; - 1254: czarter Goudart d'Incarville na rzecz opactwa Notre-Dame de Bonport  ; - 1854: śmierć François Marie Clément de La Roncière  ; Święty Roch , patron tkaczy  ; - 1792: Jacques Antoine de Maurey wprowadza krosna; Szpital dla trędowatych Saint-Hildevert; dobroczynność Louviers pochowuje parafian z Incarville; -1836: rolnicy zakładają korporację Saint Eloi  ; Ojciec Pierre Nicolas Le Cheron d'Incarville i misje chińskie; Kapłan z Ars zapisuje więźniów Incarville.
• Zielony pas wzdłuż Eure .
• Źródło gorącej wody.

Osobowości związane z gminą

• Raoul de la Motte-Labbé (zmarł przed 1629 ), doradca króla na dworze Pomocników Normandii, władca Incarville, d'Épreville i innych miejsc.
• François Marie Clément de la ronciere ( 1773 - 1854 ), zmarł w Incarville którego był prezydent, generał armii w Rewolucji i Cesarstwa .
• René Delamare, kapłan od 1929 do 1948, rok jego śmierci, autor lokalnych publikacji historycznych (historia ulic Louviers , w szczególności jako prezes Towarzystwa Studiów Różnych). Wynalazł gorące źródło w 1931 roku.

Zobacz również

• Lista gmin w Eure

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
6. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Lista zielonych szlaków i tras rowerowych we Francji # Normandia
2. Wiadukt linii doliny Eure na [1] Structurae
3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
6. Słowniczek - Opady , Météo-France
7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
8. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
9. „  Station Météo-France Louviers - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
10. „  Orthodromy between Incarville and Louviers  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
11. „  Stacja Meteo-France Louviers – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
12. „  Orthodromy between Incarville and Boos  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
13. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
14. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
15. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
17. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
19. "  Urban Unit 2020 of Louviers  " , https://www.insee.fr/ ( dostęp 26 marca 2021 ) .
20. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
21. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
22. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
23. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
24. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
25. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
26. Ernest Nègre - Ogólne Toponimia Francji - Tom 2 - Strona 940 - ( ISBN  2600001336 ) .
27. "  Burmistrzowie od czasu rewolucji | Incarville  ” , na stronie www.incarville.fr (konsultacja 28 września 2016 r . ) .
28. Dane światowe – wybory samorządowe w Incarville.
29. Organizacja spisu na insee.fr .
30. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
31. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
32. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
33. "  Saint-Pierre Church  " , zawiadomienie n o  IA00019290, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
34. Raoul de la Motte-Labbé, genealogia [2]

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Incarville
• Incarville na stronie INSEE