Henriade | |
Wydanie londyńskie za-4 °, 1728 | |
Autor | Voltaire |
---|---|
Kraj | Francja |
Uprzejmy | Epopeja historyczna |
Orginalna wersja | |
Język | klasyczny francuski |
wersja francuska | |
Redaktor | Mokpap (Viret) |
Miejsce publikacji | Genewa ( Rouen ) |
Data wydania | 1723 |
Henriade jest epos w dziesięciu piosenek przez Woltera , który został napisany na cześć króla Francji Henryka IV , a które błaga o tolerancji.
Tematem jest oblężenie Paryża , rozpoczęte przez Henryka III we Francji i zakończone przez jego szwagra i następcę Henryka III z Nawarry , przyszłego Henryka IV. Miejscem akcji jest Paryż i Ivry , gdzie rozegrała się słynna bitwa, która zadecydowała o losach Francji i królewskiej rodziny. Główne wydarzenia historyczne są wiernie relacjonowane, podczas gdy niektóre szczegóły zostały pominięte lub uporządkowane przy zachowaniu pewnej wiarygodności.
Henriade składa się z dwóch części. Pierwsza mieszanka prawdziwych wydarzeń i fikcji zaczerpnięta z systemu cudowności . Na przykład przepowiednia nawrócenia Henryka IV, ochrony udzielonej przez króla Francji Świętego Ludwika IX , przodka nie tylko gałęzi Valois, do której należał Henryk III, ale także tej z Burbonów, z których Henryk IV i Ludwik XV zstąpił. i Regent. Drugi, przedstawiający podróż Niezgody do Rzymu, Politykę, uosobienie fanatyzmu, świątynię miłości, wreszcie namiętności i przywary, jest czysto alegoryczny .
Sam Voltaire mówi nam, że rozpoczął Henriadę na zamku Saint-Ange , z intendentem finansów Caumartin , po napisaniu Edypa i przed wystawieniem tej sztuki. Teraz Edyp , ukończony w 1713 roku, pojawił się na scenie dopiero w 1718 roku . Dlatego właśnie w tym pięcioletnim okresie narodziła się Henriada . Przedmowa do wydania z 1730 roku przypisuje nawet pozytywną datę powstania kilku pieśni, między innymi drugiej, napisanej pod zamkami Bastylii , kiedy w 1717 roku przetrzymywano tam Voltaire'a.
Utwór powstał m. In. Podczas pobytów w Château d'Ussé i Château de la Rivière-Bourdet .
W 1722 roku Wolter, chcąc po raz pierwszy wydrukować swój wiersz w Holandii , księgarz z Hagi Charles Le Viers, zamieścił projekt subskrypcji w Gazette de Hollande dotyczący wydania Henri IV, czyli Ligi, heroicznego poematu, który został uformować tom quarto na dużym papierze królewskim i ozdobić 12 rycinami wykonanymi pod oczami autora.
Wydaje się, że wiersz ku chwale Henryka IV nie mógł być bardziej odpowiedni tylko dla króla Francji . Dlatego Voltaire zaproponował młodemu Ludwikowi XV oddanie swojej pracy. Pisanie jego listu było nawet prawie ukończone, kiedy najbardziej niepojętej odmowy zakłóciły jego plany, gdy regent odmówił poświęcenia się w imieniu króla. Cenzura który zresztą zauważyć w wierszu więcej niż pojemnik z twardą złego samopoczucia wniosków i herezji , wymaganych cięć, które widocznie autor myślał, że może zrobić. Musiał wtedy pomyśleć o opublikowaniu wiersza poza Francją, którego nie mógł mieć nadziei na opublikowanie za zgodą władz.
Voltaire dowiedział się, że jego wiersz nie zostanie opublikowany we Francji i z przywilejem rynek Le Viers został zerwany, a abonenci zwrócili pieniądze. Następnie zdecydował, że wydrukuje go potajemnie w Rouen przez Viret. Jest to wydanie, które zostało opublikowane w 1723 roku pod tytułem Liga lub Henryk Wielki, poemat epicki w Genewie (Rouen), w Mokpap (Viret), w-8 ° z VIII i 231 stron. Ten wiersz ma tylko 9 pieśni i ma luki wypełnione kropkami lub gwiazdami. Istnieje podróbka , nosząca ten sam adres i tę samą datę, jest to oktawo VIII i 216 stron.
Pięć lat później Voltaire, będąc w Anglii , popadł w straszne bankructwo. Kiedy się o tym dowiedział, król Ludwik XV, pełnoletni ojciec rodziny, wysłał mu dwa tysiące koron, a cały Londyn rzucił się, aby wydrukować Henriadę w ramach subskrypcji, co zostało zrobione i zwrócone dzięki hojności Naród angielski ma dla autora fortunę, która wyjaśnia między innymi jego anglomanię. Ponieważ Ludwik XV odmówił poświęcenia się, Voltaire, biorąc pod uwagę okoliczności, oddał cześć królowej Elżbiecie .
Wydanie londyńskie, 1728, in-quarto z 3 nn., 5 nn. (lista abonentów) i 202 str. jest pierwszym z tytułem Henriade , który jest kompletny, to znaczy w dziesięciu pieśniach, i który powstał w całości na oczach autora.
Śpiew I st
Pieśń II e
Pieśń III e
Pieśń IV e
Piosenka V e
Pieśń VI e
Pieśń VII th
Pieśń VIII th
Pieśń IX e
Piosenka X e
Ilustracja przedstawiająca tę edycję będzie używana (przez większość czasu w redukcji) w większości z wielu kolejnych wydań.
Śpiew I st : Od Boga, powiedział starzec, kocham plany i nie uznaje wad ludzkich.
Śpiew V e : Pośród tych świateł Henri, olśniewająca chwała, ukazuje się im na rydwanach.
Zaprojektowany przez Jean-Michel Moreau , grawerowany przez Trière, Patas ...
Henriada była przedmiotem wielu uzupełnień na przestrzeni wielu kolejnych przedruków, w postaci notatek i uwag, przedmów , listów, a nawet krytyki . Zostały one częściowo napisane przez samego Voltaire'a, ale także przez wielu innych, takich jak Faget, Linant, Gandouin, Lenglet Dufresnoy , Marmontel , Frédéric Le Grand , La Beaumelle czy nawet Bidaut.
Woodman i Lyon w swoim wydaniu z 1728 roku dodają Pensées sur la Henriade napisane przez pewnego Fageta, sztukę, która zostanie zreprodukowana przez Gosse & Neaulme jeszcze w tym samym roku pod tytułem Critique de la Henriade . W 1730 r. Opublikowano po raz pierwszy The Abridged History of Events itp. i Pomysł Henriade , Voltaire również dodaje do tego wydania dużą liczbę uwag. W 1733 r . Po La Henriade wydrukowano esej o poezji epickiej. Voltaire nie był już wtedy zmuszony do poprawienia tłumaczenia Abbé Desfontainesa , ale nowe dzieło „przerobione po francusku i znacznie rozbudowane. Przez samego autora La Henriade ” .
Linant, w jego wydaniu 1737 , dodaje przedmowę w swoim ręku i dołącza List Antonio COCCHI, czytnik Pisa, M. Rinuccini, Sekretarz Stanu Florencji, przetłumaczonego przez barona Elderchen, Chamberlain od króla Szwecji . W 1741 roku Gaudouin dodał do swojego wydania warianty zebrane przez księdza Lengleta Dufresnoya (do których dodałby swoje spostrzeżenia) w poprzednich wydaniach wiersza (zwłaszcza w tych z 1723 i 1737) w celu dołączenia ich do wydanie in-4 ° z 1728 r.
W 1746 roku wydanie Praulta było tematem nowej przedmowy napisanej przez Marmontela . To właśnie ta przedmowa będzie powielana w większości kolejnych wydań. W tym wydaniu można znaleźć notatkę, którą nazywa się „notatką potępionych”, ponieważ zawiera wyliczenie liczby mężczyzn przeznaczonych na wieczne kary piekielne . Z tego powodu otrzyma przydomek „Henriada potępionych”. Ta notatka nie będzie już przedrukowywana i znajduje się tylko z notatką o Colbercie w pierwszym tomie Dzieł Monsieur de Voltaire , Londres (Trévoux), Jean Nourse, 1746 . Nowa przedmowa przygotowana do tego wydania jest szczególnie interesująca, ponieważ uczy nas konstrukcji wydania w-4 z 1728 r., Zawiera również w kilku uwagach obalenie pewnych uwag Lengleta Dufresnoya.
W 1756 roku , o Przedmowa przez Fryderyka Wielkiego pojawił (fragment z których Marmontel wcześniej włożoną w przedmowie), który był niegdyś przeznaczony dla edycji którym król pruski miał dać, ale który nigdy nie pojawił. Ponadto Voltaire w tym wydaniu zrewidował pieśń V. La Beaumelle w 1769 r. I ponownie w ostatnim wydaniu swojego komentarza do Henriade opublikowanego po jego śmierci przez Frérona (1775), wzbudza wiele krytyki stylistycznej i historycznej. Charles-François Bidault de Montigny odpowiedział w 1780 r. W La Henriade, odpowiadając MB na każdy z głównych zarzutów w komentarzu La Beaumelle .
W wydaniu Henriade , 1770 , czytamy na czele list od Woltera do Eisen , w którym wypowiada się w tych kategoriach. - Zaczynam wierzyć, monsieur, że Henriada przejdzie do potomności, widząc odciski, którymi ją upiększasz. Pomysł i wykonanie również muszą oddać sprawiedliwość. Jestem pewien, że edycja, w której zostaną znalezione, będzie najbardziej poszukiwana,… ”
La Henriade dała początek parodiom. Taylor wspomina o pracy Fougeret de Montbron . Fréron zapewnia, że Voltaire „śmiał się czytając (tę) parodię” napisaną przez poetę arvernophone Riomois ( Auvergne ), Amable Falcon .
De Bure w swoim wydaniu z 1836 r. Podaje nam, że Henriada, która została opublikowana w 1785 r. W 2 vol. w-8 ° drukarnią Société littéraire typographique pod tytułem Henriade , wiersz, a następnie notatki i warianty, trzydzieści egzemplarzy tego wydania wydrukowano na welinie, a jeden z nich w 1818 r. umieszczono w brzuchu koń konny pomnika Henryka IV, odrestaurowany w tym samym roku na platformie Pont Neuf .