Magna Carta

Magna Carta Kluczowe dane
Inne nazwy) Magna Charta
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Jeden z czterech pozostałych egzemplarzy Magna Carta z 1215 r. zdeponowanych w Bibliotece Bawełnianej . Prezentacja
Kraj Królestwo Anglii
Języki urzędowe) łacina
Rodzaj cywilnego traktat pokojowy
Przyjęcie i wejście w życie
Pisarz (e) Etienne Langton
Dieta monarchia
Rząd z Wielką Radą  (w),
która się przejmuje
Przyjęcie 15 czerwca 1215
Podpis 15 lipca 1215
Sygnatariusz (y) Jan bez Ziemi
Uchylać 24 sierpnia 1215

Magna Carta Kluczowe dane
Inne nazwy) Magna Charta
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Jeden z czterech pozostałych egzemplarzy Magna Carta z 1225 r., przechowywanych w opactwie Lacock i zdeponowanych od 1945 r. w Bibliotece Brytyjskiej . Prezentacja
Kraj Królestwo Anglii
Języki urzędowe) łacina
Rodzaj prawo konstytucyjne
Przyjęcie i wejście w życie
Pisarz (e) Etienne Langton
Dieta monarchia
Rząd bez Wielkiej Rady  (en) w
inny sposób wezwany przez króla
Przyjęcie 12 listopada 1216
Podpis 6 listopada 1217
Sygnatariusz (y) Henryk III
Opublikowanie 11 lutego 1225
Publikacja 10 listopada 1297

Magna Carta (łac .) przetłumaczona na język francuski przezMagna Carta, oznacza wiele wersjikartywydanej najpierw przezbaronów angielskiegokrólaJana Lacklanda.15 czerwca 1215 po krótkiej wojnie domowej, której kulminacją był 17 majaprzez zdobycie Londynu . Baronowie, rozdrażnieni wojskowymi i finansowymi żądaniami króla oraz powtarzającymi się niepowodzeniami we Francji , zwłaszcza w Bouvines i La Roche-aux-Moines , w duchu powrotu do starego porządku , narzucają tam swoje żądania, m.in. uwolnienie zakładników przetrzymywanych przez króla , poszanowanie pewnych zasad prawa charakterystycznych dla szlachty , uznanie kościelnych i burżuazyjnych franszyz , kontrola polityki fiskalnej przez Wielką Radę (fr) .  

Statut został uchylony dwa miesiące po jego pieczętowaniu, a następnie reaktywowany w wersji zredagowanej, bez porady baronów  ( fr ) ,12 listopada 1216w okresie mniejszości Henryka III , zmienione i uzupełnione w dniu6 listopada 1217prawo domianiale  (w) zwane Kartą Leśną .

Czwarta wersja, prawie o połowę zmniejszona w porównaniu z wersją z 1215 roku i niewiele różniąca się od poprzedniej, została oficjalnie ogłoszona 11 lutego 1225. Uroczyście potwierdzone dnia10 listopada 1297, to ona będzie odtąd wyznaczać wyrażenie Magna Carta . W 1354 roku nie zostały wprowadzone, bez zmiany statutu w życie pojęcia powszechnej równości wobec prawa , zasady, które będą wykorzystywane na próżno w końcu XVII -tego  wieku , aby uwolnić niewolników przybył na terytorium brytyjskim, z prawo do sądu .

Zapisy papierowe z Kartą Wolności początkowo bez realnego znaczenia, ale intensywnie promowane między 1297 i 1305 w okresie panowania kończącym się od Edwarda I st na wsparcie feudalizmu rozpływającymi, jest on regularnie twierdzi Parlamentu całym późnym średniowieczu , ale spada w zapomnienie poniżej wstrząsy instytucjonalne spowodowane Wojną Róż . Zwolniony od zapomnienia, to instrumentalnie w początkach XVII -tego  wieku przez przeciwników monarchii absolutnej , jak Henry Spelman , a wzniesiony po rewolucji przez zwolenników o monarchii konstytucyjnej jako dowód starszeństwa ich żądań  (IN) . Jego artykuły 38 i 39 dotyczące tego, co będzie oznaczane od 1305 przez wyrażenie Habeas corpus , proste przypomnienie arystokratycznego przywileju, staje się, z okazji głosowania ustawy Habeas corpus  (in) w 1679 roku, symbolem sprawiedliwości która zakazuje arbitralnych aresztowań – począwszy od zasady niezależności wobec władzy wykonawczej – a nawet wolności jednostki .

Biorąc pod uwagę, że prawie każdy kraj prawa zwyczajowego, który ma konstytucję, był pod wpływem Magna Carta, ta ostatnia jest prawdopodobnie najważniejszym dokumentem prawnym w historii współczesnej demokracji , oznaczającym przejście „państwa absolutnego do rządów prawo.

Określenie

Nazwę Grande charte początkowo przypisywano jej tylko ze względu na wyjątkową długość i pochodzi od 11 grudnia 1217, dwa i pół roku po jej napisaniu, aby odróżnić ją od krótszej Karty Leśnej . Stanowi on podstawę traktatu z Lambeth i jest do niego dołączony.

Pod tą nazwą cytują ją humaniści tacy jak Francis Bacon, ale jest to wtedy tylko nazwa, a nawet mit, o którym wiadomo, że tylko kilka artykułów, które same w sobie są niekompletne lub zniekształcone, zostały podjęte w różnych dokumentach. . Nazwa ta nie będzie miała sens moralny w XVII -tego  wieku po pierwszej wersji, drukowanie i kompletne, został opracowany w 1610 roku przez zwolenników co stanie się petycja o prawo , ustawy ogłoszone7 czerwca 1628 r. Wydanie to zostało skonfiskowane w 1634 roku wraz z około pięćdziesięcioma rękopisami w domu umierającego Edwarda Coca - Coli i ocenzurowane przez Karola I, który rządził bez parlamentu od 1629 roku.30 stycznia 1649 r.

Nazwa Magna Carta Libertatum , czyli Wielka Karta Wolności, jaka jej czasem była nadawana, jest późno akcentowana .

Opis

Charakterystyka dokumentu

Oryginalne dokumenty i oryginalne kopie zwojów z jagnięciny około 38 centymetrów wysokości 51 rękopisów do pióra świateł w żółci atramentu , były uszczelnione sama Wielka Pieczęć Królestwa , urzędnik od Lorda Kanclerza nazywa spigurnel ( modern English spicknell) , w wosku uszczelniającym, który miesza wosk pszczeli i żywicę, ale z tych uszczelnień niewiele pozostało .

Żaden z tych dokumentów nie jest podpisany. W preambule wymieniono dziesięciu duchownych i siedemnastu lordów, którzy doradzali królowi w tworzeniu projektu. Ci drudzy nie są bezpośrednio zaangażowani w podjęte środki i różnią się od dwudziestu pięciu baronów, którzy bez podania nazwiska są przez nich celem i zostaną następnie zakwalifikowani jako buntownicy.

Napisany bardzo skróconą, konwencjonalną łaciną , tekst, zwięzły i ciągły, został ponumerowany w roku 1759 przez Williama Blackstone'a w sześćdziesięciu trzech artykułach . Od renesansu , w 1534 roku, George Ferrers (w) był numerem 1297, jest to krótsza wersja tekstu w trzydziestu siedmiu punktach, które są wskazane na marginesie oryginalnego rękopisu.  

Kopie oryginalne

Wykonano co najmniej trzynaście oryginalnych kopii, siedem na 24 czerwca 1215i sześć kolejnych w następnych dniach. Kopie te rozdano szeryfom i biskupom .

Obserwowane różnice między zachowanymi egzemplarzami uniemożliwiają zdefiniowanie rękopisu princepsa .

Pozostałe kopie

Pozostały tylko cztery z tych oryginalnych kopii, dwie w Bibliotece Brytyjskiej w Londynie , jedna w Lincoln Castle, która pochodzi z kapituły katedralnej w Lincoln , mieście, które było jednym z Pięciu Miast , jedna w Salisbury Cathedral w Wessex .

Te cztery egzemplarze różnią się zarówno tekstem, jak i rozmiarem. Żaden nie jest postrzegany jako bardziej autentyczny niż inne. Pozostałe kopie widoczne na całym świecie to wersje późniejsze, autentyczne lub faksymilowe .

Cel Magna Carta

Zwolnienia podatkowe i prawne

Znaczna część statutu została niemal dosłownie skopiowana z Karty Wolności , uchwalonej w 1100 roku przez Henryka I st., kiedy wstąpił na tron, aby zapobiec tyranii , jaką sprawował jego poprzednik, syn Wilhelma Zdobywcy, Roberta Courteheuse . Wolności te poddają króla pewnym prawom dotyczącym traktowania urzędników kościelnych i szlachty . Robią udzielić pewnych swobód do kościoła i szlachty angielskiej w realny sposób , ale bez względu na wolnych , są więc dla baronów i hrabiów tylko, tylko pośrednio dla swoich wasali , i absolutnie nie dla swoich poddanych .

Poza zapisami odnoszącymi się wyłącznie do wydarzeń poprzedzających umowę, Jean sans Terre zobowiązuje się do Magna Carta, głównie do czterech rzeczy:

Dzielenie się władzą

Najważniejszą klauzulą ​​statutu z 1215 r. jest klauzula znana pod numerem 61 i sformułowanie „klauzula bezpieczeństwa”. To najdłuższa część dokumentu. Ustanawia kontrolę podatku przez Wielką Radę  (w) Królestwa. Złożona z dwudziestu pięciu baronów, nie wymienionych, rada ta może zebrać się w każdej chwili i odwołać wolę króla, w razie potrzeby siłą, przejmując jego zamki i dobra.

Procedura ta opiera się na zajęciu , znanej i często stosowanej średniowiecznej praktyce prawniczej, ale po raz pierwszy planuje się jej zastosowanie wobec monarchy . Ponadto król powinien złożyć Wielkiej Radzie  (w) przysięgę lojalności.

Klauzula ta znika w późniejszych wersjach, ale król zwołuje kilka razy Wielką Radę  (w) w celu uzyskania zniesienia podatków nadzwyczajnych.

Tekst na tę okazję

Kiedy karta została sporządzona w 1215 roku , wiele z podjętych kroków nie miało na celu wprowadzenia długoterminowych zmian, ale po prostu natychmiastowe zaradzenie nadużyciom. Z tego powodu Karta jest stale wznawiana, trzykrotnie za panowania samego Henryka III , w 1216 , 1217 i 1225 roku . Zmiany, czasem znaczące, są wprowadzane w celu stworzenia zaktualizowanej wersji.

Poprzednie dokumenty

Wydarzenia prowadzące do Magna Carta

Nowy kontekst kulturowy i prawny

Założenie królestwa Jerozolimy w 1099 r., a następnie jego odrodzenie w 1192 r. po trzeciej krucjacie, w której brało udział rycerstwo angielskie, bardziej niż efemeryczne Imperium Łacińskie na Wschodzie , oprócz wstrząsów, jakie wywołały w handlu genueńskim lub weneckim i weneckim. Cywilizacja zachodnia , zgodnie z ideałem rycerskim i monastycznym , moralnością religijną, modą krawiecką , botaniką , gotowaniem, muzyką i pieśnią dworską, ma głęboki wpływ na koncepcję prawa w rycerstwie francuskim . Ten wpływ wydarzeń na prawo znajduje odzwierciedlenie w liberalnej wizji, korzystnej dla handlu kolonialnego, obyczajów tubylców, monarchii elekcyjnej i wolności myśli, takiej jak znakomity Abelard z 1122 roku. akty zgrupowane pod nazwą Asses of Jerusalem . Wspierają ją potężni Tibaldyjczycy , hrabiowie Szampanii , którzy w walce z centralizmem Kapetów założyli w 1129 roku, za pośrednictwem Hugues de Champagne i Hugues de Payns, pierwszą międzynarodową sieć bankową, Zakon Świątyni , i przystąpił w 1135 do tronu Anglii w osobie Étienne de Blois przy pełnym poparciu baronów.

Faktem jest, że dwadzieścia dwa z sześćdziesięciu trzech artykułów Magna Carta , podpisanych wspólnie przez mistrza templariuszy prowincji Anglii , Aymeric de Saint-Maure, pochodzą z Asysów jerozolimskich . Są to przepisy zakazujące alienacji lenna szlacheckiego przez mezalians po zawarciu małżeństwa, przez wykonywanie prawa mortmain w chwili śmierci, na mocy decyzji opiekuńczej w mniejszości „spadkobiercy”. Są to również gwarancje wolności jednostki, czyli Habeas corpus oraz swobody przepływu towarów i osób , zasady dotyczące domicylowania czynności podlegających jurysdykcji miejscowej jurysdykcji, trwałości i właściwości tychże. konsensus przepisów dotyczących służby wojskowej i administracji leśnej pogranicza  (w) , wreszcie sok Resistanceandi , prawo oporu wobec tyranii . Te postanowienia nie znajdują się we wcześniejszych aktach angielskich ani nigdzie indziej niż w królestwie Jerozolimy .

Koniec panowania Jana bez Ziemi

Po podboju Anglii przez Normanów w 1066 roku i przejęć terytorialnych w XII th  century, król angielski, Ryszard Lwie Serce pojawia się w 1199, w roku jego śmierci, jako najpotężniejszego władcy w chrześcijaństwie. Było to spowodowane wieloma czynnikami, w tym bardzo wystudiowaną centralizacją rządu, stworzoną zgodnie z procedurami nowych panów normańskich w połączeniu z systemami rządów tubylców anglosaskich i rozszerzeniem na Anglię normańskiego feudalizmu. Ale po koronacji króla Jana na początku XIII th  wieku, seria niepowodzeń Cierpi tubalny doprowadziły do buntu baronów angielskich i umieścić pod nadzorem władzy króla.

Konflikt z królem Francji

Ważną przyczyną niezadowolenia w królestwie była akcja Jeana sans Terre we Francji. W momencie jego wstąpienia na tron ​​po śmierci Ryszarda nie istniała żadna konkretna reguła określająca dziedziczenie korony. Jean, jako młodszy brat Richarda, został ukoronowany przez usunięcie Artura z Bretanii , bratanka Richarda. Ale Artur nadal miał roszczenia do terytoriów Andegawenów i dlatego Jean potrzebował zgody króla Francji , Filipa Augusta . Aby go przyjąć, dał mu rozległe terytoria języków romańskich Imperium Andegaweńskiego .

Następnie Jean poślubił Isabelle d'Angoulême, której były narzeczony, Hugues de Lusignan (jeden z wasali Jeana), zwrócił się do Philippe'a Auguste'a, który pod koniec konfliktu z Jeanem przejął prawie całość jego posiadłości na kontynencie, z wyjątkiem Guyenne . Początkowo Philippe Auguste ogłosił Artura prawdziwym panem Andegawenii , którą najechał w połowie 1202 roku, aby mu ją dać. Jean musiał działać, aby zachować twarz, ale ostatecznie jego akcja mu nie służyła, a po tym, jak zabił Artura w podejrzanych okolicznościach, stracił małe poparcie, jakie miał we Francji wśród swoich baronów, którzy widzieli w tym czarną plamę na John, zdolny do zabicia członków własnej rodziny, by zostać królem.

Po klęsce sojuszników Jeana w bitwie pod Bouvines , Philippe Auguste zachował wszystkie terytoria Jeana w północnej Francji, w tym Normandię (Akwitania miała pozostać w rękach angielskich do 1453 roku). Jean może nie być celem politycznym, musiał zrozumieć, że nie tylko widział swoją marną wartość jako dowódca wojskowy, ale także stracił znaczne dochody, więc musiałby jeszcze bardziej opodatkować swoich baronów. zaczyna dostrzegać jego słabość.

Konflikt z Kościołem

W czasie panowania Jana wielkie kontrowersje pozostały, jak się wybiera arcybiskup z Canterbury , choć stało się tradycją monarcha nominować kandydata za zgodą mnichów z Canterbury.

Jednak na początku XIII -go  wieku, biskupi zaczęli chcą się wypowiedzieć. Aby zachować kontrolę, mnisi wybrali jednego ze swoich na arcybiskupa. Po tym ciosie Jan, zirytowany, że postępowanie nie przebiegało prawidłowo, wysłał do Rzymu biskupa Norwich, jako tego, którego wybrał. Papież Innocenty III uznał obie nominacje za nieważne i namówił mnichów do wybrania Stephena Langtona , który w rzeczywistości był prawdopodobnie najlepszym wyborem. Ale Jan odrzucił tę decyzję i wygnał mnichów ze swojego królestwa. Zirytowany Innocenty rzucił zakaz w Anglii w 1208 roku (zakaz publicznego kultu, mszy, ślubów, bicia dzwonów kościelnych itp.); ekskomunikował Jana w 1209 roku i poparł Filipa Augusta w jego próbie inwazji na Anglię w 1212 roku.

Wreszcie Jean cofnął się; zgodził się rozpoznać Langtona i zezwolić na powrót wygnańców. Dla całkowitego uspokojenia papieża dał mu Anglię i Irlandię jako terytoria papieskie i ponownie otrzymywał je jako lenna za 1000 marek rocznie. Wściekłość baronów była tylko tym silniejsza, bo oznaczała, że ​​na własnych terytoriach mieliby jeszcze mniej autonomii.

Opodatkowanie panów

Jednak rząd Anglii nie mógłby funkcjonować bez silnego króla. Skuteczna służba publiczna, założona przez potężnego króla Henryka II, doprowadziły Anglii za panowania Ryszarda I st . Ale rząd króla Jana potrzebował pieniędzy na swoje wojska, ponieważ w tym okresie boomu koszt najemników był prawie dwukrotnie wyższy niż wcześniej. Utrata terytoriów francuskich, zwłaszcza Normandii, znacznie zmniejszyła dochody państwa i należałoby podnieść ogromne podatki, aby spróbować je odzyskać. A jednak trudno było pobierać podatki ze względu na tradycję utrzymywania ich na tym samym poziomie.

Nowe formy dochodów obejmowały prawo leśne, zbiór królewskich przepisów leśnych, których nie można było nie naruszać i które wiązały się z surowymi karami. W ciągu siedemnastu lat panowania Jan zwiększył także ekuage jedenastokrotnie (opłata wasala dla swego zwierzchnika w zamian za bezpośrednią służbę wojskową), jedenastokrotnie w porównaniu z dwoma razy, kiedy był podczas trzech poprzedzających go rządów. Stworzył też pierwszy podatek dochodowy, który wynosił wówczas niewiarygodną sumę 60 tysięcy  funtów.

Bunt i zakończenie

Pod koniec 1214 r. wynegocjowano projekt Karty, odnaleziony w 1900 r. i nazwany odtąd Nieznaną Kartą, przyjmując warunki Karty Wolności i dodając pewną liczbę postanowień. ten17 maja 1215, baronowie Anglii przejmują Londyn siłą. Po sprzymierzeniu się z dużą liczbą neutralnych, umiarkowanych, którzy nie są w otwartej buncie, spotyka się wielu buntowników i wokół10 czerwcazmuszają króla Jana do zaakceptowania pierwszego tekstu, Artykułów Baronów.

Ten najnowszy projekt tego, co stanie się Magna Carta, składa się z dwóch części. W pierwszym, czterdzieści osiem akapitów szczegółowo opisuje ustępstwa, jakich król dokonał osobiście wobec baronów. Ostatni paragraf przewiduje uogólnienie tych franchisingu na całe Królestwo .

Druga część to „klauzula bezpieczeństwa” . Przewiduje ustanowienie Wielkiej Rady  (w) dwudziestu pięciu baronów, aby nadzorować realizację porozumienia. Przewiduje również koncesję biskupom określonej karty. Wreszcie stanowi, że biskupi zobowiązują się nie dopuścić do uzyskania od papieża unieważnienia umowy przez króla.

Arcybiskup Canterbury Étienne Langtona żarliwie broni, wbrew woli króla, jak zostanie ona wyrażona później kompromis. Jego imię będzie pierwszym, które zostanie umieszczone jako świadek Magna Carta. To on prawdopodobnie tłumaczy zbuntowanym baronom, że za podstawę ich żądań może posłużyć zapomniany tekst z 1100 r., przemówienie, które wygłosił Henri Beauclerc podczas swojej koronacji i które w związku z tym zostanie zakwalifikowane jako Karta Wolności .

Jean wyraża zgodę podczas uroczystego wywiadu zorganizowanego na łące Runnymede on15 czerwca 1215. W zamian baronowie odnawiają przysięgę lojalności wobec Jana19 czerwca. Dokument w dobrej formie, opieczętowany Wielką Pieczęcią w celu zapisania umowy, jest tworzony przez Kancelarię Królewską15 lipca. To jest oryginał Magna Carta .

Terminy znacznie ewoluowały od artykułów baronów. Opracowanie ostatecznego tekstu pod kierownictwem Étienne'a Langtona zajęło miesiąc. Nieznana liczba kopii jest wysyłana do oficerów królewskich i biskupów .

Miejsce pisania

Szeroko rozpowszechnione we Francji twierdzenie, zgodnie z którym Magna Carta „została napisana w 1215 r. na ziemi francuskiej, w opactwie cystersów Pontigny przez angielskich emigrantów, zbuntowanych przeciwko swemu królowi, Jeanowi sans Terre”, jest historycznie nieuzasadnione: angielski historycy i najnowsze badania tego nie potwierdzają.

Jedynym udowodnionym powiązaniem Magna Carta z Pontigny jest arcybiskup Canterbury , Etienne Langton , który przebywał w opactwie między 1207 aLipiec 1213. Ale jeśli brał udział w sporządzaniu Magna Carta , nie historycznym elementem ma dowodów na to, że uczynił to przed Karcie króla Henryka I st , który jest datowany na 1100 podstawa i służy mu, został znaleziony w Saint-Paul w Londynie , między 1214 a 1215 według kronikarzy Raoula de Coggeshall i Barnwell, nie wcześniej niż25 sierpnia 1213według Rogera de Wendover , przynajmniej po powrocie arcybiskupa do Anglii .

Zaangażowani poręczyciele, rozjemcy i świadkowie

W Baronowie i biskupi i opaci , którzy brali udział w opracowywaniu Magna Carta są gwarantami dla tych pierwszych świadków dla tego ostatniego, ale tekst jest paradoksalnie miało być wyrazem królewskiej będzie sam.

Dziesięciu mężów Kościoła zajęło stanowisko rozjemców między królem a baronami. W obliczu dwudziestu pięciu buntowników podążało za nimi siedemnastu lordów, którzy pozostali lojalni wobec tych pierwszych lub przynajmniej umiarkowani w swoich żądaniach. Lista tych dwudziestu siedmiu moderatorów znajduje się w preambule karty.

Panowie rozjemcy Biskupi jako świadkowie Opaci świadkowie
1 Stephen Langton , arcybiskup Canterbury , kardynał Kościoła rzymskokatolickiego Opat St Edmunds
2 Henryk de Loundres , arcybiskup Dublina  ( fr ) Opat St Albans
3 Guillaume de Sainte-Mère-Église , biskup Londynu Opat Bello
4 Jocelin of Wells , biskup Bath and Wells Opat St Augustine's w Canterbury
5 Pierre des Roches , biskup Winchester Opat Evesham
6 Hugh of Wells , biskup Lincoln Opat Westminsteru
7 Herbert Poore ( „Robert”), biskup Salisbury Opat Peterborough
8 Benedykt z Sausetun , biskup Rochester Szymon, opat Reading
9 Walter de Gray , biskup Worcester Opat Abingdonu
10 Geoffrey de Burgo , biskup Ely Opat opactwa Malmesbury
11 Hugh z Mapenor , biskup Hereford Opat Winchcomb
12 Richard Poore , biskup Chichester (brat Herberta / Roberta powyżej) Opat Hyde
13 Opat Chertsey
14 Opat Sherborne
15 Opat Cerne
16 Opat Abbotebir
17 Opat Middleton
18 Opat Selby
19 Opat Cirencester
20 Opat Hartstary

Lista dwudziestu pięciu baronów utworzonych przez artykuł 61 w senacie jest znana przez Chronica Majora i Liber Additamentorum z Matthieu Paryżu . Potwierdza to szereg późniejszych aktów, które się zachowały oraz rękopis znaleziony w opactwie Reading

Lista baronów ukonstytuowanych jako Wysoka Rada  

Stawanie się czarterami z 1215 i 1225

Natychmiastowe anulowanie

Król Jan nie miał zamiaru szanować Magna Carta , ponieważ została od niego wymuszona siłą, a Termin 61 w efekcie zneutralizował jego władzę jako monarchy, pozostawiając mu króla tylko z imienia. Potępił ją, gdy tylko baronowie opuścili Londyn, pogrążając Anglię w wojnie domowej zwanej pierwszą wojną baronów .

Ponieważ 24 sierpniaPapież Innocenty III także deklaruje nieważność tej „skandalicznej i poniżającej umowy, oderwanej od króla przemocą i groźbą. Odrzuca wszelkie odniesienia do praw, twierdząc, że obniża to godność króla Jana. Postrzega to jako obrazę władzy Kościoła nad królem. Wyraźnie zwalnia Jana z przysięgi, którą złożył, by jej przestrzegać.

Ekskomunika buntowników w 1215

Początek wrzesień 1215trzej komisarze z mandatu papieża lądują w Anglii . Są Peter des Roches , biskupa Winchester , Simon, opat z Reading i sub-diakon i legat Pandolfo Veraccio  (w) . Cała trójka uczestniczyła bezpośrednio w negocjacjach, które doprowadziły do ​​opracowania projektu statutu . Zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od Innocentego III , wracają na zobowiązania, za które zostali świadkowie i natychmiast zajrzeć do ekskomuniki z baronów  (w), jak również z innych duchownych , którzy, zgodnie z wizją monarchia, która jest zapowiedzią boskiego prawa , zaatakowała opiekuńczego monarchę Kościoła .

Dziewięć z tych baronów i sześć z tych duchownych są znane piśmie skierowanym od Dover na5 wrześniado abp Étienne Langtona . Ci ostatni, odmawiając zastosowania decyzji papieża, nie będą z kolei ekskomunikowani, lecz zawieszeni.

Baronowie

Klerycy

Kolejne promulgacje (1216-1300)

Jean zmarł na czerwonkę w czasie wojny18 października 1216a natura wojny natychmiast się zmienia. Jego następcą zostaje jego dziewięcioletni syn Henryk III, a jego zwolennicy rozumieją, że zbuntowani baronowie wolą być lojalni wobec dziecka. Dlatego młody chłopak zostaje szybko ukoronowany, pod koniecPaździernik 1216, który kończy wojnę. Regentowie Henry'ego po raz kolejny ogłaszają w jego imieniu Magna Carta12 listopada 1216, ale pomija niektóre klauzule, w tym klauzulę 61. Wznowiono ustawę w 1217 r.

Gdy osiągnął swoje osiemnaste urodziny, w 1225 r., sam Henryk III promulgował ją w skróconej wersji. Obecnie ma trzydzieści siedem artykułów. Koncesją czarteru jest możliwość podniesienia w zamian, będącej przedmiotem jej ostatniego artykułu, podatku w wysokości jednej piętnastej wartości mebli z każdego przedmiotu. Henryk III panował przez pięćdziesiąt sześć lat, najdłuższe panowanie króla angielskiego w średniowieczu, do tego stopnia, że ​​po jego śmierci w 1272 roku Magna Carta stała się niekwestionowanym precedensem prawnym w Anglii . Monarcha będzie teraz trudniej go cofnąć, tak jak próbował to zrobić król Jan prawie trzy pokolenia wcześniej.

Edward I er , syn Henryka III, odziedziczył feudalnego społeczeństwa i sytuacji finansowej, że tylko artykuły z Magna Carta rzekomo jedynie nadzorować regulowania więcej. Kilka ustaw je określa. W 1275 r. status żydostwa  (w) przychodzi z pomocą wielkim zadłużonym właścicielom. Od 1278 r., podczas gdy dwór królewski usiłował postawić wydatki, takie jak tytuły własności i związane z nimi podatki dochodowe, na dowodach Quo warrantyo  (w) . W 1290 r. prawo Quia Emptores  (in) zapewnia utrzymanie niepodzielnej suwerenności poprzez wielokrotne rozdysponowanie praktykowane przez wasali i likwidację lenn .

Król i parlament siedzieć razem12 października 1297na Potwierdzeniu czarterów . Skrócona wersja Magna Carta , którą Henryk III promulgował w 1225 r., zostaje z tej okazji uchwalona po raz ostatni, w tym samym czasie co Karta Lasu . Confirmatio cartarum przyznawana jest w celu uzyskania wyjątkowej opłaty podatku od baronowie gotowy do nałożenia w zamian swego rodzaju kodeksu podatkowego , w De Tallagio .

Rodzaj dekretu wykonawczego odnoszącego się do Magna Carta w jej zastrzeżonej formie oraz do Karty Leśnej pojawił się w 1300 r., Articuli super Cartas . Wśród siedemnastu artykułów, przewiduje się, że kopia dwóch czarterów będą wydawane każdemu szeryfa każdego powiatu , które będą czytać cztery razy w roku w pismach , że kolegium trzech komisarzy na okręgu będą instruować tych skarg tylko o naruszeniach praw, które ustanawiają.

Periclitation do XIV e

W 1305 bulla papieża Klemensa V unieważnia Confirmatio cartarum . Édouard interpretuje to w sensie unieważnienia Karty Leśnej . Krótkie oświadczenie, sześć artykułów ograniczających prawo do opodatkowania króla, ostatecznie ogłoszone w 1306 r. przez lorda kanclerza Williama Hamiltona  (en) . Jest to Statute de tallagio non concedendo , to znaczy ustanowienie cięcia, które nie może być uzgodnione , co oznacza, że ​​bez zgody Kościoła i panów. Pasa, jednak nadal podnosi zwykle. Dwóch władców następnie uchodzi w oczach swoich przeciwników za krzywoprzysięstwo .

W latach 1331-1369 król Edward III kazał wyjaśnić, a nawet zmodyfikować niektóre punkty Magna Carta. Trzeci z tych dekretów , dziś nazywany Sześcioma Statutami, pojawia się w 1354 roku. Rozszerza on prawa przyznane tylko ludziom wolnym , szlachetnym fiéfé lub freeholderom , na każdego człowieka, niezależnie od jego statusu czy statusu . Zastępuje również pojęcie prawa do rzetelnego procesu sądowego pojęciem prawa do bycia sądzonym przez swoich rówieśników lub zwyczajem swojego kraju.

W praktyce Magna Carta jest używana tylko przez wnioskodawców do uchylania , stosunkowo rzadko, wyroków wydawanych przez szeryfów . W 1350 r. połowa jej artykułów, w wersji skróconej z 1297 r., straciła ważność, albo z powodu braku zgodności przedmiotu z użytkowaniem, albo z powodu zmiany prawa.

Jednak królowie, którzy następowali po sobie aż do nastania Domu Yorku, zostali poproszeni przez parlament o osobiste potwierdzenie statutu z 1225 r., co zdarzyło się co najmniej 32 razy. W późnym średniowieczu sesje inauguracyjne zwykle rozpoczynają się od czytania, rytuału pomagającego zakotwiczyć w umysłach, że instytucja jest spadkobiercą. Henri V z Lancaster będzie ostatnim, który zrobi ten krok w 1416 roku .

Kolejne wydania i tłumaczenia

Magna Carta, odnowiona w całym średniowieczu , był również formalnie później w czasach Tudorów i Stuartów , w XVII th i XVIII -tego  wieku.

Pierwsze drukowane wydanie Magna Carta pojawia się w dziele Richarda Pynsona opublikowanym w 1508 roku, Magna Carta cum aliis Antiquis Statutis . Zawiera szereg błędów, które będą się powtarzać i dotyczą skróconej wersji 1225.

W 1527 r. John Rastell opublikował skróconą wersję angielską . Jego następca w królewskiej drukarni Thomas Berthelet  (en) zredagował pełny tekst łaciński wraz z innymi starożytnymi statutami w 1531 roku. W 1534 roku George Ferrers  (en) opublikował angielskie tłumaczenie pełnego tekstu. Przedstawia go nie w swojej pierwotnej formie, ale podzielony na trzydzieści siedem klauzul. Berthelet  (en) wydał drugie wydanie łacińskie w 1540 roku.

Pierwsze wydanie pierwotnej wersji z 1215 r. zostało sporządzone w 1610 r. pod kierunkiem Édouarda Coca-Coli, ale zawsze jest to wydanie z 1225 r., które publikowane jest w 1642 r., po śmierci uczonego, w drugim tomie Institutes of the Lawes of the Lawes of Anglia  (pl) .

Magna Carta Aktualności

Dwa artykuły z Magna Carta z 1215 roku są nadal obowiązujące w prawie angielskim , artykuł 1, która gwarantuje wolność Kościoła , ale jest obecnie Kościół anglikański , a artykuł 13, który gwarantuje wolność Kościoła. Wolności Miasta Londyn i inne miasta burżuazyjne. Do tych dwóch artykułów dodano współczesne prawa, różne od tych z Magna Carta, dotyczące habeas corpus .

Większość przedmiotów, które były wtedy jeszcze w życie zostały uchylone u Victorian przez ustawy rewizji konstytucji w 1863 roku  (w) upłynął pod rząd Palmerston . Pozostałą część stanowiła ustawa o uchyleniu konstytucji z 1969 r.  (en) .

Legenda i wpływy Magna Carta

Mit założycielski

Karta ta jest uważana za najstarszy znaczący przejaw długiego procesu historycznego, który doprowadził do zasad legalności konstytucyjnej w krajach anglojęzycznych. Istnieje wiele nieporozumień dotyczących Magna Carta w prawie publicznym , mówi się zatem, że byłby to pierwszy dokument prawnie ograniczający władzę angielskiego króla (nie był to pierwszy i powstał częściowo na podstawie Karty Wolności ); że ograniczyłoby to znacznie władzę króla (prawie tak było w średniowieczu); i że byłby to jedyny w swoim rodzaju dokument (takie dokumenty określa się ogólną nazwą).

Magna Carta nie jest jednak pierwszym aktem oznaczającym ciągły postęp w kierunku wolności na Zachodzie . Jest mnóstwo przykładów. W tym samym czasie, w 1247 roku The genovefain Pan z Chaillot zniesiono pańszczyznę w parafii pod jego jurysdykcją, w tym Auteuil , aw 1248 opatem Saint Denis Guillaume zrobił to samo w kilku nowych parafii. W 1200 r. Philippe Auguste potwierdził w Magna carta mensura zwolnienia podatkowe przyznane burżuazji Auxerre przez hrabiego Tonnerre Pierre de Courtenay . Pół wieku wcześniej, w 1145, opat z Saint Denis Suger , który był chyba sam syn pańszczyźnianego chłopa , zainicjowany ruch przyznając przywileje dla plebsu żyjących w Vaucresson . Od 1128 roku , bogatych Viscount Hervé de Leon , syn-w-prawa Alain de Rohan i Constance de Penthievre , podatek uwolnić członków ludu pochodzących zapełnić miasto przyszłości z Morlaix i wziąć nowy status burżuazyjnego. Wiele starszych i późno nagrane lokalne zwyczaje gwarantowane bardzo szerokie prawa jednostki, w szczególności do pospolitszych same kobiety , na przykład w Irlandii , Bretanii czy Béarn .

Legenda o nieporządku w renesansie

Argument przeciwko arbitralności w czasach nowożytnych

Na początku XIX th  century większość klauzul Magna Carta została uchylona w prawie angielskim .

Symbol powstawania współczesnych rządów prawa

Wpływ Magna Carta poza Anglią jest widoczny w Konstytucji Stanów Zjednoczonych i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka . Rzeczywiście, prawie każdy kraj prawa zwyczajowego, który ma konstytucję, był pod wpływem Magna Carta, co czyni go być może najważniejszym dokumentem prawnym w historii nowoczesnej demokracji , ale zaznacza zwłaszcza przejście od państwa absolutnego do państwa absolutnego. Państwo prawa, ze względu na ograniczenie władzy królewskiej, jaką stanowi.

Kiedy w sierpień 1941, cztery miesiące przed bombardowaniem Pearl Harbor , Winston Churchill podziękował po dwóch latach wojny Stanom Zjednoczonym za ich wsparcie poprzez przekazanie prawa dzierżawy pożyczki , to właśnie Magna Carta przywołuje przemówienie, które kieruje do Franklina Roosvelta, aby go zachęcić wzmocnić walkę z faszyzmem i nazizmem .

Uroczystość

Pomnik Amerykańsko-Angielski

Runnymede w pobliżu Windsoru , na zielonych zachodnich przedmieściach Londynu , jest miejscem wymienionym w statucie jako miejsce, w którym zbuntowani baronowie i król Jan zgodzili się przed zapieczętowaniem go. Pomnik, zlecony przez American Bar Association (ABA) Edwardowi Maufe , został tam zainaugurowany18 lipca 1957przez przedstawicieli amerykańskich i brytyjskich stowarzyszeń adwokackich .

Pomnik dominuje nad wyspą na Tamizie , znaną jako Magna Carta  (w) , podobno owym „Ronimedem” wymienionym w tekście Karty. Ta bardzo precyzyjna lokalizacja oparta jest na ustnej tradycji, według której Witan , wędrowny dwór pierwszego „króla anglosaskiego  ” Alfreda Wielkiego , kilkakrotnie zasiadał tam pod gołym niebem. Postawiono hipotezę, że znajduje się na tej samej wysepce o długości dwustu dziesięciu metrów i położonej przy południowym wyjściu z Windsor le Vieux  (in) , którą dwa lata później otrzymał pretendent Henri , syn Jeana sans Terre . zapieczętowanie i uchylenie Magna Carta,5 września 1217, czempion baronów Ludwik Lew , w ramach rokowań przygotowujących traktat w Lambeth i wyrzeczenie się Kapetyna na tron Anglii .

Pośrodku zamkniętego trawnika monopter z ośmioma betonowymi kolumnami skrywa granitowy słup, na którym wyryto w języku angielskim „Upamiętnienie Magna Carta, symbolu wolności w poszanowaniu Prawa. » Wznosi się niedaleko pomnika lotnictwa zaprojektowanego przez tego samego architekta i oddanego do użytku w 1953 roku. W parku krajobrazowym , odziedziczonym w 1929 roku przez wdowę po Urban Broughton  (w) , od 1932 roku znajdują się dwa filary poświęcone tej postaci Amerykanina -przyjaźń angielska, która przyczyniła się do zbliżenia obu krajów podczas I wojny światowej . Za Magna Carta Memorial rozciąga się część terytorium Ameryki, na której w 1965 roku zbudowano schody i monumentalną stelę ku pamięci zamordowanego prezydenta Kennedy'ego .

Pomnik jest administrowany przez Magna Carta Trust, któremu z mocy prawa przewodniczy Maître des Roles , brytyjski odpowiednik prezesa Izby Cywilnej francuskiego Sądu Kasacyjnego . Uroczystości zorganizowane przez ABA w 1971 i 1985 roku zaowocowały opieczętowaniem pamiątkowych kamieni. W 2007 roku, z okazji pięćdziesiątej rocznicy odsłonięcia pomnika, stowarzyszenie jest reprezentowane przez swojego prezesa Charlesa Rhyne'a , który pięćdziesiąt lat wcześniej dokonał promocji dnia prawa  (w) wzywanego do zastąpienia Święta Pracy .

Wystawy stałe

Cztery kopie oryginalnego statutu 1215, które wyróżniają się w pokoju rozdział w katedrze Salisbury to najlepiej zachowany. Budowę katedry rozpoczęto pod nadzorem kanonika Eliasza z Dereham  (w) pięć lat po zapieczętowaniu Magna Carta. To właśnie ten duchowny w 1215 r. był odpowiedzialny za dystrybucję różnych kopii aktu. Prawdopodobnie jest to ten, który dokonał wpłaty w rozdziale o Sarum kopii widoczne dzisiaj. Kapitularz pochodzi z 1263 roku, a jego obecny wystrój jest wyimaginowaną rekonstrukcją przeprowadzoną w latach 1855-1849 przez Williama Burgesa .

Kopia przechowywana od 1215 r. przez kapitułę katedralną w Lincoln jest wystawiana od tego czasukwiecień 2015twierdza Lincoln wraz z Kartą Leśnej w jednym z najstarszych domów w podwórzu więziennym wiktoriańskiej celowo skonstruowany do doprowadzania nazwę sponsora udział w jego finansowaniu, miliarder David Ross  (w) . Jest atrakcją turystyczną wyjaśnił dzieci i dorosłych poprzez filmy przesyłane do pomieszczenia z stereoskopowym kina na ekranie 210 ° znajduje się pod ziemią.

Kopie na stałej wystawie w Sali członków Nowego z Parlamentem w Canberra , Australia , jak i na Zachodzie Rotundzie Galeria w United States National Archives , Waszyngton , są dwie z czterech pozostałych na przepisany wersja skrócona. W 1297 w ramach z Confirmatio Cartarum, sam napisany w języku anglo-normandzkim . Pierwsza została sprzedana w 1952 roku dwanaście tysięcy pięćset monet w 1952 roku rządowi Australii przez Szkołę Króla  (in) , prywatną szkołę Somerset założoną w 1519 roku Brutonowi . Drugi został kupiony w 2007 roku przez dwadzieścia jeden milionów trzysta tysięcy dolarów przez miliardera Davida Rubensteina u podstaw innego miliardera , Ross Perot , który nabył go w 1984 roku od ósmego markiz Ailesbury  (PL) Michel Brudenell , jeden z spadkobiercy cesarskiego tytoniu .

Wystawy czasowe

Z 30 kwietnia 1939 do 31 października 1940Kopia katedry w Lincoln , która była przechowywana w budynku poza nią od 1846 roku, a obecnie jest wystawiana w Lincoln Castle , jest prezentowana na brytyjskiej fladze Międzynarodowych Targów odbywających się w Nowym Jorku . Wojenny ogłoszony Winston Churchill rozważa jego sprzedaży w Stanach Zjednoczonych do mobilizacji amerykańskiej opinii publicznej. MSZ wystawia notę wyrażającą zgodę, Magna Carta niemających „wartości wewnętrznej” . Jest przenoszony dogrudzień 1941w Fort Knox , Kentucky . W 1944 roku była tam wystawiana i Lincolna odnalazła dopiero na początku 1946 roku.

W 2014 roku od 14 lutego do 17 sierpniaKopia wersji 1217 prowadzonego przez rozdziału z Katedry Hereford , jest narażona na Houston , w Muzeum Nauk Przyrodniczych .

Różne inne miejsca upamiętniające i wydarzenia

ten 2 grudnia 1987 r., Zjednoczone Sekretarz United armii John Marsh rośliny dąb w Runnymede Park glebą sprowadzony z Jamestown , pierwszej kolonii angielskiej rozwijać, Wirginia , z okazji dwusetnej rocznicy w „Heiress Poprzez konstytucji ”. Instytucje prawa angielskiego Magna Carta” .

ten 12 października 1997 r., rząd Australii otwiera w swojej stolicy Canberze , na północny zachód od Starego Parlamentu , plac Magna Carta z okazji 700. rocznicy zapieczętowania ustawy. W 2000 r. rząd Wielkiej Brytanii , z myślą o uczczeniu setnej rocznicy powstania Federacji Australii , zaoferował Republice Australii pomnik przypominający pomnik Runnymede , który na tym samym placu został odsłonięty w 2001 r. przez Premier Australii John Howard .

Ósma setna rocznica

W 2014 r. miasto Bury Saint Edmond , gdzie miało się odbyć tajne spotkanie zbuntowanych baronów w sprawie powstania statutulistopad 1214 12, świętuje osiemsetną rocznicę przed wszystkimi innymi.

Z luty 2015The British Library wykazuje cztery ocalałe kopie oryginalnej wersji z 1215 roku zgromadziła na tę okazję. Wystawa objazdowa jest organizowana na przykładzie Katedry Hereford w kilku miastach na całym świecie, takich jak Luksemburg , Hongkong , Szanghaj , Singapur , Valletta i Lizbona . ten15 czerwca 2015, ceremonia odbywająca się w Runnymede Memorial, prowadzona przez księżniczkę Annę, zgromadziła królową Elżbietę II w otoczeniu swojej rodziny i prokuratora generalnego Stanów Zjednoczonych Lorettę Lynch w otoczeniu przedstawicieli American Bar Association .

Uwagi

Bibliografia angielska

Klasyka Studia współczesne
  • James Clarke Holt, Magna Carta i rząd średniowieczny. Dz. Opracowania przedstawione Międzynarodowej Komisji Historii Zgromadzeń Państwowych, t. LXVIII, Hambledon press, Londyn 1985, 316 s. ( ISBN  9780907628385 ) .
  • Geoffrey Hindley, The Book of Magna carta , Constable , Londyn , 1990, 224 s.
  • Natalie Fryde, Dlaczego Magna Carta. Angevin Anglia ponownie , Münster, Lit Verlag, 2001, 259 s., Prezentacja online .
  • Claire Breay, Magna Carta, rękopisy i mity. , British Bookshop , Londyn , 2002, 56 s.
  • Katherine Fischer Drew, Magna Carta , Greenwood Press, Westport ( Connecticut ), 2004, 211 s.,
Angielskie tłumaczenie kart z 1215 i 1225 s.  129-146 .Angielskie tłumaczenie kart z 1215 i 1217 s.  281-296 .
  • Danny Danziger i John Gillingham, 1215, rok Magna Carta. , Hodder & Stoughton general, Londyn , 2003, 324 s., Reed. Hachette , Londyn , 2011 ( ISBN  9781444717341 )

Tekst Magna Carta na końcu książki:

  • reż. Janet Senderowitz Loengard, Magna Carta i Anglia króla Jana. , wydawnictwo Boydell, Woodbridge ( Wirginia ), 2010, 289 s.,
wyciąg z materiałów z konferencji Magna Carta and the world of King John , Pennsylvania State University,Marzec 2008.
  • Anthony Arlidge & Igor Judge, odkrycie Magna Carta , wydawnictwo Hart, Oxford , 2014, s. 222,
tłumaczenie Magna Carta z 1215 r. w załączniku.
  • Stephen Church, King John and the road to Magna Carta , Basic Books, Nowy Jork , 2015, 300 s.
  • James Clarke Holt, Magna Carta , Cambridge University Press, Cambridge , 1992, 553 s., Reed. 1992, s. 523, Reed. reż. George Garnett, John Hudson, 2015, s. 462,
Teksty łacińskie w dodatkach.
  • Marek Tracz-Tryniecki, Radosław Paweł Żurawski, Magna Carta, środkowoeuropejska perspektywa naszego wspólnego dziedzictwa wolności. , Routledge, Abingdon (Oxon), 2016, 233 s.
  • reż. Robert Hazell & James Melton, Magna Carta i jej współczesna spuścizna. , Cambridge University Press, Nowy Jork , 2015, 272 s. ( ISBN  978-1107112773 ) .
  • Jocelynne A. Scutt, Kobiety i Magna Carta, traktat na rzecz dobra czy zła? , Palgrave Macmillan, Basingstoke , 2016, 154 s. ( ISBN  978-1-349-85071-6 ) .

Bibliografia francuska

  • An., Magna Carta of England, poprzedzona Historyczną i filozoficzną precyzją o obrotach Wielkiej Brytanii. , Debarle, Paryż , 1793, trzcina. Hachette , Paryż, 2015, ( ISBN  9782011946775 ) .
  • C. Rousset , reż. F. Guizot , Wielka Karta, czyli Ustanowienie Reżimu Konstytucyjnego w Anglii. Dz. Kolej biblioteka, 2 nd . Seria "Histoire et voyages", L. Hachette , Paryż , 1853, 239 s.
  • ED Glasson, Historia prawa i instytucji politycznych, cywilnych i sądowych Anglii w porównaniu z prawem i instytucjami Francji od ich powstania do dnia dzisiejszego , tom. III „Wielka Karta. Fuzja Saksonów i Normanów.”, G. Pedone Lauriel , Paryż , 1882.
  • Ch.Bémont , Karty wolności angielskich (1100-1303) , coll. Teksty do studium i nauczania historii, t. XII, A. Picard , 1892, 132 s. ( ISSN  1958-9069 ) .
  • C. Harris, Magna Carta, jej znaczenie dla Kanady  : demokracja, prawo i prawa człowieka. , Dundurn, 2015, ( ISBN  9781459732285 ) , 136 s.
  • M. Aurell , Noblesses of the Plantagenet (1154-1224): okrągły stół w Poitiers na13 maja 2000 r.. , kol. Cywilizacja średniowieczna, tom. XI Centrum studiów wyższych średniowiecznej cywilizacji na Uniwersytecie w Poitiers , Poitiers , 2001, 214 str. ( ISBN  9782951450646 ) .

Źródła

  1. „Chamberline v. Harvey ”, 87 ER  (en) 596, Londyn , 1697.
  2. Magna Carta na stronie internetowej biblioteki Jeanne Hersch Stowarzyszenia Internet Promocji Praw Człowieka .
  3. Ch.D'Eszarly, „Wielka  Karta i jej francuskie pochodzenie.  „, W płyty spotkań , 97 th lat, N O  1 s.  58 , Académie des Inscriptions et Belles-Lettres , Paryż , 1953 DOI : 10.3406/crai.1953.10054 .
  4. Ch. D'Eszarly „  Magna Carta i jego francuskiego pochodzenia.  „, W płyty spotkań , 97 th lat, N O  1 s.  57 , Académie des Inscriptions et Belles-Lettres , Paryż , 1953 DOI : 10.3406/crai.1953.10054 .
  5. Jean Flori , Ryszard Lwie Serce - król-rycerz , Payot,1999, s.  46.
  6. tak m.in. Jean Denis Bredin, La France des Droits de l'Homme , w Przegląd nauk moralnych i politycznych: praca Akademii Nauk Moralnych i Politycznych , 2001, s. 21; online .
  7. Natalie Fryde, Dlaczego Magna Carta: Angevin Anglia ponownie , Münster, 2001; James C. Holt, Magna Carta , Cambridge, 1992; Ralph V. Turner, Magna Carta przez wieki , Londyn, 2003].
  8. Daniel Baumann, Stephen Langton, Erzbischop von Canterbury w Anglii der Magna Carta (1207-1228 ), Studia nad tradycjami średniowiecznymi i reformacyjnymi, tom. 144, Lejda, 2009; John W. Baldwin, mistrz Étienne Langton, przyszły arcybiskup Canterbury: szkoły paryskie i Magna Carta, w Louis-Jacques Bataillon, Nicole Bériou, Gilbert Dahan i Riccardo Quinto (red.), Étienne Langton, kaznodzieja, biblista, teolog , Turnhout, 2010, s. 11-50].
  9. James Holt, Magna Carta , Cambridge, 1992, s. 224.
  10. John W. Baldwin, mistrz Etienne Langton, przyszły arcybiskup Canterbury: szkoły paryskie i Magna Carta, w Louis-Jacques Bataillon, Nicole Bériou, Gilbert Dahan i Riccardo Quinto (red.), Étienne Langton, kaznodzieja, biblist, teolog , Turnhout, 2010, s. 32.
  11. Magna Charta , Baronowie w Runnymede , Posiadłości feudalne okresu Magna Charta , h2g2, Król Jan i Magna Carta .
  12. Tło Harleya, ms. 746, fol. 64, Biblioteka Brytyjska , Londyn .
  13. Miło czytanie, ms. 371, fol. 56v, Lambeth Palace Library , Londyn .
  14. „  De tallagio non concedendo  ”, w PA Dufau , JB Duvergier i J. Guadet , Zbiór konstytucji, kart i praw podstawowych narodów Europy i obu Ameryk. , T. ja, s.  374 , JL Chanson, Paryż , 1823.
  15. HF Delaborde , E. Berger & Ch. Samaran , reż. C. Brunel , Zbiór aktów Philippe Auguste , coll. Karty i dyplomy dotyczące historii Francji, cz. VI n O  5 s.  181 , Académie des inscriptions et belles-lettres , Paryż , 1916, wznowione. 2004 ( ISBN  9782877541534 ) .
  16. O. Guyotjeannin , „  Dwa akty Sugera: franchising Vaucresson i Puteaux.  », W Bibliotece Szkoły Czarterów , t.  162 , tom. II, s.  505 , École des chartes , Paryż , 2004, DOI : 10.3406 .
  17. W. Churchill , „The Atlantic Charter”, 24 sierpnia 1941 r., przemówienie w: Franklin D. Roosevelt i W. Churchill , The Atlantic Union , 1941 r.
  18. R. 14 C VII, ks. 6r., Royal Fonds, British Library , Londyn , między 1254 i 1259.

Stare wydania

  • Magna Carta , 1527, CLIIII f.
  • Magna charta, cum statis, tum antiquis, tum refreshibus. , Stationers' Company, Londyn, 1618, 258 f.

Wydania krytyczne

  • Elemér Hantos , Wielka karta konstytucji angielskiej i węgierskiej, ujęcie porównawcze prawa i instytucji wczesnego średniowiecza. , 1904, trzcina. The Lawbook Exchange, Clark ( New Jersey ), 2005, 64 s. ( ISBN  9781230467153 ) .
  • AE Dick Howard, Magna Carta, tekst i komentarz. Dz. Eseje Magna Carta, tom. I, University Press of Virginia, Charlottesville , 1964, reed. 1998, ( ISBN  9780813901213 ) .
  • Dimitrios L. Kyriazis-Gouvelis, Magna Carta. Palladium der Freiheiten oder Feudales Stabilimentum. , Duncker & Humblot, Berlin , 1984, 60 s., Kopia wersji z 1215 i przeł. po niemiecku.
  • Magna carta, aukcja 8461. , Sotheby's , Nowy Jork ,18 grudnia 2007, 111 s.
  • Claire Breay i Julian Harrison, Magna Carta, prawo, wolność, dziedzictwo. , British Library , Londyn , 2015, 272 s.,
katalog wystawy Marzec 13 do 1 st wrzesień 2015.

Tekst Magna Carta

po łacinie, po angielsku, ponownie po angielsku, po hiszpańsku, po francusku przetłumaczone z angielskiego i włoskiego.w języku łacińskim, angielskim i francuskim przetłumaczone z oryginalnej łaciny.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne