Dolara ( symbol waluty : $ , Unicode U + 0024) to nazwa waluty wielu krajów, w tym Australii , Kanadzie , Stanach Zjednoczonych , Nowej Zelandii , niektórych karaibskich państw , Azji iz Ameryki Południowej .
Słowo „dolar” jest fonetyczną pochodną niemieckiego słowa talar lub taler (od Thal , „dolina” w języku niemieckim; w Słowenii znajdujemy termin tolar ). Talar była srebrna moneta którego początkowe miejsce produkcji był w Saint-Joachim , w północno-zachodniej części Czech w Rudawach (dziś w Republice Czeskiej , w Jáchymowie lub Sankt Joachimsthal „Val de St- Joachim”), gdzie kopalnia została odkryta pod koniec XV -go wieku. Rozprzestrzenił się najpierw całej niemieckojęzycznej Europie (na przykład Rijksdaalder holendersku lub Rix dolarów ), a następnie na całym Zachodzie ze względu na duże zapotrzebowanie na środki pieniężne do XVI th wieku, kiedy metale szlachetne stały się bardzo rzadkie w Europie, a na końcu w dużym część świata.
Ten kawałek pieniędzy, a wiele kopii krajowych, a tym samym stała się w końcu XVI -tego wieku, walutą handlową par excellence. To dlatego, kiedy hiszpański kolonizacji część obecnego terytorium Stanów Zjednoczonych , obecnego Meksyku i części Ameryki Południowej, i położył ręce na jej ogromne bogactwa mineralne w XVI th wieku XVII th century, to nadal hit tej waluty powszechnie rozpoznawalne i cenione. Związek między Czechach , a następnie w Świętego Cesarstwa Rzymskiego , a Hiszpania jest wynikiem panowania wspólnej dynastii Habsburgów : w pierwszej połowie XVI th century król Czech i Węgier Ferdynanda de Habsbourg (przyszły cesarz Ferdynand I), jako starszy brat miał cesarza germańskiego Karola V, także „króla Hiszpanii i Ameryk”. Ich matka, Jeanne la Folle, poślubiła w 1496 Philippe le Beau , syna germańskiego cesarza Maksymiliana Habsburga ; od 1497 r. wprowadzono osiem prawdziwych srebrnych monet („de plate”, de plata ) lub talarów hiszpańskich, wzorowanych w rzeczywistości na talara germańskim, a który Francuzi nazwali piastre .
Można przywołać ogromny międzynarodowy sukces Thaler germańskich jako talara Marii Teresy (zmarł 1780), The XVIII th wieku do XX th century, do Afryki Wschodniej i Bliskiego Wschodu. W Ameryce Północnej „ talar ” zniekształcony „Daalder”, a następnie „ dolar ” został wprowadzony w XVII th wieku przez Holendrów na północno-wschodnim wybrzeżu, a zatem w koloniach brytyjskich (należy pamiętać, że The New Amsterdam jest przodkiem Nowym Jorku) ; dlatego przyszło do wyznaczenia potężnej zglobalizowanej waluty. Ale w Ameryce Łacińskiej (dlatego podlegają tej samej dynastii jako germańskiego świata, Habsburgowie), kolejny dominującą walutą epoce nowożytnej cyrkuluje: hiszpańskiej Real (osiem z płaskim moneta) wspomniano powyżej, rodzaj talara lub dolara Hispano-amerykańskiej którego strefa dyfuzji wbiła się w południe Ameryki anglosaskiej, konkurując tym samym z pierwszymi dolarami. Dlatego te dwie waluty były często asymilowane, 8 prawdziwych płaskich monet (srebrny: de plata ) jest również nazywany „talerem lub dolarem hiszpańskim” ( dolar hiszpański ) lub piastre we francuskich koloniach Ameryki Północnej (Quebec, Acadia, Luizjana, Zachodnia). Indie). To pomieszanie pojęć jest spowodowane przede wszystkim do jego powstania w końcu XV th wieku, kawałek 8 reali była inspirowana przez talara.
Podstawa hiszpańskiego systemu monetarnego był rzeczywiście prawdziwy ( rzeczywisty ) z XIV th century były tak dotknięty części rzeczywiste i ogromne ilości przedmiotów o wyższej wartości 2, 4 i powyżej 8 reali, bardzo sławny „ piece of eight ” lub real de a ocho lub „ósemka talerzy” („talerz”, plata oznacza pieniądze), później peso de plata („masa srebra” po hiszpańsku), a także „ piastre ” („żeton, srebrny talerz”, od włoski piastra przeszedł na francuski). Hiszpania, poprzez swoje kolonie amerykańskie, szybko stała się twórcą monet świata, starych i nowych, zarówno w srebrnej walucie (monety ósemkowe i podwielokrotności), jak i złotych (ecu, escudo lub dwie ósemki, a przede wszystkim w dublonie o wartości 2). ecu lub 4 sztuki po 8). Pod koniec XVII -tego wieku, części metali szlachetnych Zdjęcie zostało pomnożone przez osiem na świecie, a Hiszpanie waluty masowo wchłaniane w Indiach, Chinach i Afryce, z uwagi na szybki rozwój handlu dalekosiężnego przez East India Company orientalny stworzony przez Holandię, a także przez Anglię czy Francję .
Symbol dolara prawdopodobnie pochodzi z prawdziwej hiszpańskiej monety 8 . Rzeczywiście, hiszpańska srebrna moneta ósemka real flat miała rewers opatrzony niezwykłą, charakterystyczną grafiką: dwie zwieńczone kolumny obramowujące dwie płaszczyzny, przedstawiające Stary i Nowy Świat , zwieńczone koroną królewską. Była to część wielkiej linii walut, monetarnej rodziny reali hiszpańskich, przy czym ośmioczęściowy był również powiązany, jak powiedzieliśmy powyżej, z talarem germańskim. Dwie kolumny reprezentowały starożytne kolumny Herkulesa, które w starożytności symbolizowały klify Cieśniny Gibraltarskiej, a tym samym przejście z Mare nostrum (Morze Śródziemne) na nieznany Atlantyk. Każda z kolumn jest otoczona sztandarem (lub filakterium) w kształcie litery „S”, na którym na jednej z nich czytamy „PLUS”, a na drugiej „ULTRA” („poza”), aby pokazać, że Hiszpanie byli w stanie przejść te kolumny Nec plus ultra (lub „nic poza”) i podbił nowy świat. Dla Hiszpanii, pierwszego wówczas mocarstwa kolonialnego i światowego, te dwie kolumny otwierały się na imperium hiszpańskie, które rozciągało się na dwa światy (symbolizowane przez dwie planisfery). Ponadto „Plus Oultre”, czyli Plus Ultra , było w języku francuskim osobistym mottem cesarza Karola V (o którym wiemy, że „w jego imperium słońce nigdy nie zachodziło”).
To właśnie ten spektakularny projekt 8-częściowej monety przykuje na myśl wszystkich, nie tylko w Europie, w Imperium Osmańskim, w Azji, ale wkrótce w Ameryce, najpierw Latynosów, a potem Anglosasów. Rzeczywiście hiszpański real żył z innymi walutami, w tym z dolarem (talar anglo-amerykański), w trzynastu koloniach brytyjskich, aż do zjednoczenia monetarnego w 1792 r. w Stanach Zjednoczonych ( ustawa o monetach ), dolar amerykański stał się wówczas legalną wspólną walutą młodych federacja, przynajmniej oficjalnie; ale do około 1857-1860 krążyło tam 8 realów . Ten projekt był w pewnym sensie sygnaturą najpowszechniej używanych walut w handlu na całym świecie. Kolumny i ich sztandar w kształcie litery S były stałym i bardzo wizualnym projektem rewersu – po stronie rewersu – ośmioczęściowej monety, piastre, silnie zaznaczając umysły kupców (w przeciwieństwie do wizerunku awersu). awersu – który ze swej strony zmienił się wraz z panowaniem hiszpańskiego monarchy). Jest to tak prawdziwe, że ta grafika przetrwa do dziś na niektórych hiszpańskich monetach.
Jest to charakterystyczne grafiki backhand (ogony) dolarów, które będą źródłem obecnego symbolu peso , i oczywiście dolar odgrywa w naszym współczesnym świecie rola odgrywana przez hiszpańską część XVI th do XVIII th wieku a nawet aż do XIX -tego wieku
Symbol dolara amerykańskiego (która była reprezentowana z dwóch pionowych słupków do niedawna) jest „ikoniczny” zapis ósemki, w którym odnajdujemy, uproszczone i stylizowane na łatwe pisanie długopisem, dwie kolumny Herkulesa (które stały się dwoma taktami „$”) oraz entourage pas każdej kolumny w kształcie litery „S”. Symbol dolara amerykańskiego wywodzi się bezpośrednio z rewersu ośmiu prawdziwych monet, a te dwa filary są tak istotne dla tego symbolu, że płaskie osiem monet z obu Ameryk często określano jako „ dolary filarowe ”, a Herkules był w ten sposób opisywany z drugiej strony. strona Atlantyku: „ koronowany słup Herkulesa ” . Kiedy kolumny Herkulesa otwierały się na falach oceanu, jak na niektórych monetach bitych w Potosi (Boliwia, wielkie kopalnie srebra), te dolary hiszpańskie ( dolary hiszpańskie ) nazywano wówczas „ falami filarów ” . Ale meksykański następca monety ośmioczęściowej, o bardzo podobnym wyglądzie, używa tylko jednej kolumny, sztandar „S” tej kolumny jest tylko raz przekreślony w celu oznaczenia peso .
Ten graficzny dryf między rewersem hiszpańskiej ósemki a symbolem dolara amerykańskiego jest graficznym odpowiednikiem dryfu fonetycznego między talarem a dolarem .
Istnieją inne wyjaśnienia użycia podwójnego przekreślonego „S” jako symbolu waluty Stanów Zjednoczonych:
Pierwszy dolar północnoamerykański został wydrukowany w 1690 roku przez kolonię Massachusetts , ale wyglądał zupełnie inaczej niż dzisiaj. Kiedy Stany Zjednoczone uzyskały niepodległość (1776-1783), przyjęły dolara jako swoją walutę , z projektem monety 8 real plata (zwanej również „dolarem hiszpańskim”, to znaczy „talarem hiszpańskim lub dolarem hiszpańskim” ). , podobnie jak peso. Od tego czasu ich potęga gospodarcza i finansowa oraz polityczna i militarna przyczyniła się do rozpowszechnienia nazwy dolara w wielu innych regionach świata.
W Kanadzie , w regionach anglojęzycznych, dolar jest popularnie nazywany "loonie" (ponieważ zawiera loon loon - po angielsku: loon) lub po francusku "loonie" lub częściej " dolar " (zwykle wymawiane buck ). Piastre był jednostką walutową używaną w Kanadzie przed przybyciem Brytyjczyków . Były to monety równoważne dolarowi, ale pochodziły z innych części świata, takich jak Imperium Osmańskie i Republika Wenecka . W brytyjskiej Ameryce Północnej zwyczajowo uważa się piastre za francuskie tłumaczenie dolara . Na początku XX th century, że słowo dolar zaczął zastąpić dolara w kanadyjskim francuskim, na banknotach dwujęzycznych i jednojęzyczny francuskim. Na przykład w latach 1910 niektóre banki emitowały „dziesięć dolarów”, a inne „dziesięć dolarów”.