Piastre (w skrócie PT ) to ogólna nazwa różnych walutach .
To był początkowo XVI th century , waluta Republiki Weneckiej . Rozprzestrzenił się w Wagi, że Francja została przyznana między innymi w Lewancie i ostatecznie została przyjęta przez Imperium Osmańskie (pod nazwą kuruş ). Później odniósł się w języku francuskim do srebrnych monet Hiszpanii , Ameryki i Indochin .
Termin pochodzi od tej włoskiej Piastra , aferezy od łacińskiego emplastrum w sensie płyty, w tym przypadku metalu. Słowo jedzie do Francji XVI th century XVII th century Styling Teston , co odzwierciedla prestiż Włoszech we Francji w tym czasie: dynamizm kulturowego i kupiec renesansowej Italii; Alliance francusko-weneckiego 1515 ; dwie królowe Francji są Włochami, Catherine, a następnie Marie de Médicis ; wielu włoskich terminy connoting bogactwo, luksus, wyrafinowanie cywilizacji, a następnie przejść na język francuski, francuski lub nie (patrz Italianism ).
Mówiono, że piastre jest „silny”, aby odróżnić go od jego „półpiastra”, jego frakcji.
Hiszpańskie podboje w Ameryce , a zwłaszcza w kopalniach Meksyku , umożliwiły królestwu Hiszpanii dostarczenie srebrnych monet w ilości i pewnej wartości . Odbywały się one w obu Ameryk, Bliskiego Wschodu, Europy, a nawet w niektórych afrykańskich liczników aż do XIX th wieku .
Kawałek ośmiu liczb rzeczywistych imperium hiszpańskiego został wprowadzony w 1497 roku i wzorowana na talara do Świętego Cesarstwa Rzymskiego , ponieważ Hiszpania jest ściśle związany z nią od małżeństwa w 1496 roku z Infantka dziedziczki Joanny i Filipa syna Beau de Habsbourg germańskich Cesarz Maksymilian. To jest powszechnie nazywany dolar hiszpański we Francji, z XVII -tego wieku, a także w Ameryce Północnej, gdzie Francja ma tak ogromne posiadłości (Quebec, Luizjana). Około 1723 roku Savary zauważył, że:
„W Indiach i Hiszpanii, kiedy mówimy o srebrze, mówimy„ Real ”,„ Reales ”w liczbie mnogiej; w języku francuskim: „un real” lub „une réale” w liczbie pojedynczej i „réaux ou réales” w liczbie mnogiej. Prawdziwa (lub prawdziwa ) jest warta ośmiokrotnej monety Płytowej („Plata” oznacza srebro). Osiem prawdziwych płaskich monet, zwanych zatem również piastrem po francusku, jest równe ecu o wartości sześćdziesięciu solów we Francji, tak więc zarówno realna ( prawdziwa lub rzeczywista, ósemka, piastre ), jak i trzyfuntowa biała moneta ecu (srebrny ecu) z Francji, chociaż ma różne nazwy i nadruki, niemniej jednak robi tylko to samo dla tytułu i wagi. "
Od francuskiej kolonizacji powszechnie używane są waluty hiszpańskie, równolegle do francuskiej, która była prawnym środkiem płatniczym . Termin „piastre”, jako synonim hiszpańskiego piastre, pojawia się co najmniej już w 1680 r. W korespondencji intendenta Talona .
W Nowej Francji jest wart około 4 funtów francuskich . Po podboju brytyjskim i kilku latach fluktuacji jego wartość wzrosła do 5 szylingów lub 6 funtów francuskich. Pod koniec XVIII -go wieku i początku XIX th century Dolna Kanada , dolar hiszpański ma zasadniczo taką samą wartość jak dolara . Na początku XIX -go wieku jest popyt w całej Ameryce Północnej, ponieważ Amerykanie używać ich w handlu z Chinami, szczególnie jak to jest wszędzie łatwo sprzedać, a jego wartość jest stabilna. Wydaje się nawet, że na rynku walutowym w Nowym Jorku i Bostonie kupowano go z premią 2%.
Z biegiem czasu słowo piastre pojawiło się w kanadyjskich frankofonach, aby ogólnie określić bieżącą walutę. Na przykład co najmniej w 1766 r. Dwujęzyczna gazeta Gazette de Québec użyła go do przetłumaczenia terminu „dolar”. W 1858 r. Rząd kanadyjski umieścił słowo „dolar” w tekście prawnym jako oznaczenie swojej waluty narodowej , zwłaszcza że Akademia Francuska uznała ten termin już w 1853 r. Piasse (jak się potocznie wymawiano) jednak nadal funkcjonuje w języku potocznym.
Mamy również znaleźć zastosowanie terminu „Piastre” w ustępie 3 z artykułu 23 z nieoficjalnego tłumaczenia francuskiej ustawy konstytucji z 1867 roku w Kanadzie, tworząc część Konstytucji Kanadyjskiej: „[Senator] powinien posiadać [...] z dnia grunty lub kamienice posiadane na własność lub roturacie w prowincji, do której został wyznaczony, o wartości czterech tysięcy piastrów. "
W Quebecu wyrażenie „trzydzieści su” odnosi się do ćwierć dolara ( monety 25 centów ). Praktyka ta sięga czasów, gdy dolar kanadyjski zaczął funkcjonować w 1858 r., A państwo ustaliło jego wartość między innymi na 6 funtów francuskich. Ponieważ ten, wciąż świeży w pamięci, został podzielony na 20 su , dolar kanadyjski był więc wart 120. W ten sposób ćwierć dolara odpowiadała 30 starym francuskim su, stąd wyrażenie „wymienić 4 trzydzieści su za jednego. piastre ”, co oznacza działanie bez zysku lub straty.
Narodową walutą Haiti jest od 1813 r. Gourde , a gourde była przez długi czas i nadal czasami nazywana jest „piastrem”. W rzeczywistości, po 1881 roku kawałek srebra tykwy ważył dokładnie ciężar Indochin i dolara amerykańskiego dolara pieniędzy, a odnosząc się do kawałka ośmiu hiszpańskim, który krąży w XVIII th wieku w Karaibach .
Podczas istnienia francuskich Indochin , waluty w obiegu znajduje się między 1885 i 1952 roku nazwano Indochinese piastre . „Dolar handlowy” jest ustalany na podstawie monet znajdujących się w obiegu w Cesarstwie Chińskim , a raczej którymi handlowali chińscy kupcy dla wygody i zaufania. Duży srebrny moduł o wadze prawie 28 g, był wagowo odpowiednikiem talara , hiszpańskiego ośmioczęściowego lub srebrnego jena i zbliżał się do „ Trade Dollar ” produkowanego od 1873 roku.
W 1947 roku nastąpił okres handlu między Francją a Indochinami, a afera piastrów wywołała poruszenie.
W 1688 roku, za panowania Solimana II , reforma monetarna umożliwiła stworzenie „ osmańskiego piastre ” ( (tr) kuruş ) zawierającego 19,38 g czystego srebra, wzorowanego zarówno na tarczy 6 funtów francuskich, talara, jak i Hiszpański ósemka (stąd jego popularna nazwa na Zachodzie), mający na celu ułatwienie transakcji handlowych między Imperium Osmańskim a resztą świata. Aby zarobić dolara, potrzeba około 100 akçe . W 1839 roku powstała nowa reforma funta osmańskiego podzielonego na 100 piastrów.
Piastre pozostał lub nadal jest podział wielu współczesnych walut w tej części świata, takich jak funt egipski , z libańskiego funta , w sudańskim funta , z Południowej sudańskiego funta , z syryjskiego funta lub tureckiej liry . Jednak nazwa ta wyszła z użycia na międzynarodowym rynku walutowym.